ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1802 ทําลายโถงเซียน!

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ได้ใช้กงจักรมหาประกายกาฬมาหลายปี แต่พก กงจักรมหาประกายกาฬติดตัวมาโดยตลอด

เพื่อวันนี้!

ในอดีตหลังรับต้นผมขาวที่เปลี่ยนมาจากซากสังขารของหูเยว่ซิน จักรพรรดิเจิดจรัสกลับสู่ฟ้าเหนือฟ้า เยี่ยนจ้าวเกอได้ขออนุญาตต่อ หน้าต้นผมขาว ต้องการใช้กงจักรมหาประกายกาฬที่เปลี่ยนมาจากซาก สังขารของอิ่นเทียนเซี่ยจักรพรรดิประกายกาฬ สะบั้นคนในเส้นทาง นอกรีตที่กลุ้มรุมเขาในตอนนั้นด้วยมือตัวเอง

ปัจจุบันเป็นเวลาที่เยี่ยนจ้าวเกอสัญญาไว้

เซียนสวรรค์มหาชาลแห่งโถงเซียนเช่นหวังก่วน หลี่ว์เยว่ อินเจียว อยู่ด้านข้าง เยี่ยนจ้าวเกอไม่สนใจชั่วคราว เลือกคนที่เข้าร่วมการกลุ้ม รุมอิ่นเทียนเซี่ยในตอนนั้นออกมาก่อน

ผู้ร่วมศึกในตอนนั้น บางคนไม่อยู่บนโลกแล้ว ผู้ที่ยังอยู่ในตอนนี้มี ทั้งสิ้นห้าคน

ในห้าคนตรงหน้า เยี่ยนจ้าวเกอเห็นกษัตริย์หิมะที่เคยพบกันมา ก่อนในอดีต

การพบนางในตอนนั้นกระตุ้นกงจักรมหาประกายกาฬเลือนราง ทําให้เยี่ยนจ้าวเกอได้เห็นช่วงสุดท้ายตอนอิ่นเทียนเซี่ยจักรพรรดิ ประกายกาฬยังมีชีวิตอยู่ผ่านกงจักรมหาประกายกาฬ

เยี่ยนจ้าวเกอมองพวกเขาด้วยสีหน้าไร้อารมณ์

กงจักรมหาประกายกาฬลอยขึ้นและหล่นลง หล่นลงแล้วลอยขึ้น ไม่เร็วไม่ช้า มั่นคงมีแบบแผน

แสงและความมืดตัดสลับ ในความว่างเปล่าเหมือนตั้งเวทีประหาร แท่นหนึ่ง

บนเวทีกงจักรมหาประกายกาฬขึ้นลงลอยตก สังหารจอมยุทธ์โถง เซียนตรงหน้าเยี่ยนจ้าวเกอทีละคน!

บนเขตแดนโถงเซียน แสงหยกสายแล้วสายเล่าสว่างขึ้น ตัดสลับ พาดเกี่ยว กลายเป็นเจดีย์ยิ่งใหญ่ สะกดเยี่ยนจ้าวเกอ

เยี่ยนจ้าวเกอสนใจยังไม่สนใจ เพียงชูกงจักรมหาประกายกาฬขึ้น สูง จากนั้นฟาดลง โจมตีสังหารจอมยุทธ์โถงเซียนตรงหน้า

ทั่วร่างเขามีเมฆมงคลหลายกลุ่มรอยขึ้น ห้อมล้อมอยู่รอบตัว ขวาง

กั้นแสงหยกแต่ละสายไว้ด้านนอก ขณะเดียวกัน ฉัตรโผล่ขึ้นบนศีรษะเยี่ยนจ้าวเกออีกครั้ง ป้องกัน

เจดีย์ที่กดลงมา ฉัตรหมุนวน เจดีย์ที่ดูยิ่งใหญ่ถล่มลงอย่างสั่นสะเทือนเลือนลั่น สังหารจอมยุทธ์โถงเซียนห้าคนที่เคยเข้าร่วมการกลุ้มรุมอิ่น

เทียนเซี่ยเช่นกษัตริย์หิมะเสร็จ เยี่ยนจ้าวเกอเหวี่ยงมือ กงจักรมหา

ประกายกาฬบินไปยังกลางอากาศ ลอยสูงกลางโถงเซียน เหมือนกับ

ดวงอาทิตย์มืดสลัวดวงหนึ่ง สาดส่องแดนเซียนทั้งหมด คนในโถงเซียนจิตใจเย็นเยียบ กงจักรมหาประกายกาฬเหมือนคนลืมตาขึ้น เป็นสักขีพยานกับทุก

สิ่งที่บังเกิดขึ้นในวินาทีนี้ เยี่ยนจ้าวเกอเริ่มก้าวเท้าอีกครั้ง เดินอยู่ในโถงเซียน แดนเซียนสามพันแห่ง โลกหลายหมื่นใบ วินาทีนี้เหมือนมุกที่ขาด

จากเส้น หลุดออกจากโถงเซียน กระจายไปด้านนอก พร้อมกับการเดินของเยี่ยนจ้าวเกอ อาณาเขตของโถงเซียนค่อย

พังทลาย ยากจะคงอยู่อีก

มนุษย์ปุถุชนจํานวนนับไม่ถ้วนในโลกแต่ละใบนั้น เยี่ยนจ้าวเกอไม่ สร้างความลําบากให้

จอมยุทธ์ระดับกลางถึงต�าที่พลังฝึกปรือค่อนข้างต�า เยี่ยนจ้าวเกอ ก็ไม่สนใจ

เส้นทางนอกรีตย่อมมีคนอื่นการจัดการและการแก้ไข

แต่ว่าคนในโถงเซียนที่ผลักเปิดประตูเซียนแล้ว ล้วนอยู่ใต้การจ้อง มองด้วยสายตาเย็นชาของเยี่ยนจ้าวเกอ

แดนเซียนสามพันแห่งของโถงเซียน ในสถานการณ์ปกติ เซ่นไหว้ เซียนสวรรค์มหาชาลสิบสองคน เซียนกําเนิดสุญญตาราวเจ็ดสิบสอง เซียนลี้ลับสงบนิ่งราวสองร้อยสิบหก เซียนจริงแท้ไร้ช่องโหว่วราวเจ็ด ร้อยยี่สิบ

จํานวนอาจผิดพลาดบ้าง แต่ว่าโดยรวมแล้ว คงอยู่ในระดับนี้มา เป็นเวลานาน

ก่อนหน้านี้ชําระล้างเหล่ามารนพยมโลกสําเร็จ ทําให้จํานวนผู้ เข้มแข็งของโถงเซียนเพิ่มขึ้นขั้นหนึ่ง

แม้ถ้ายึดตามอาณาเขตที่มีในวันนี้ ภายหลังอาจไม่มีพลังศรัทธา มากพอถวายให้ แต่ว่าโถงเซียนซึ่งชําระล้างเหล่ามารในตอนนี้ จํานวน

ผู้เข้มแข็งระดับสุดยอดบรรลุระดับสูงสุดตั้งแต่ประวัติศาสตร์เคยมีมา เหนือกว่าจุดยอดในอดีต

ทว่าวินาทีนี้ จํานวนเซียนเส้นทางนอกรีตสูญเสียความหมาย

เยี่ยนจ้าวเกอกระแอมเบาๆ เมฆมงคลหลายกลุ่มรอบๆ ตัว เหมือนกับดินแดนอุดมสมบูรณ์ แสงเขียวทะลักในแดนอุดมสมบูรณ์ ออกกิ่งผลิใบ เกิดต้นไม้ใหญ่สูงเทียมฟ้ามากมาย

“แค้นของราชันพระพฤหัสบดีในวันวาน พี่ร่วมเส้นทางสั่วได้ชําระ ไปแล้ว เชือดเป้าหมายที่กลุ้มรุมโจมตีราชันพระพฤหัสบดีโดยตรง” เยี่ยนจ้าวเกอกวาดมองรอบๆ “วันนี้ข้าเพิ่มอีกส่วน เพื่อปลอมประโลม บรรพบุรุษ”

บนต้นไม้สูงเสียดฟ้าหลายต้นนั้นเริ่มผลิดอกสีขาว

ขณะเดียวกันบนกิ่งไม้ก็ออกผลที่หนักอึ้งหลายผล

เพียงแต่นี่มิใช่ผลทั่วไป

หากเป็นสิ่งที่ประกอบขึ้นจากสายฟ้าหลายผืน!

เสียงสายฟ้าดังเปรี้ยงปร้างดังทั่วสวรรค์ กลุ่มแสงสายฟ้ากะพริบ พองออกหดยุบเหมือนหายใจ

“คนในเส้นทางนอกรีตที่ทําให้หูเยว่ซินจักรพรรดิเจิดจรัสตกตาย ผู้ ที่ยังอยู่ในตอนนี้ วันนี้ข้าจะถือโอกาสจัดการไปด้วย”

แสงสว่างงดงามสีทองม่วงกะพริบ แล้วสานกันเป็นลวดลายอาคม หลายสายในสองตาเยี่ยนจ้าวเกอ

เขากวาดมองเหล่าเซียนเส้นทางนอกรีต ดวงตาหยุดเล็กน้อยบน ร่างคนสี่คนในนี้

ผู้เข้มแข็งโถงเซียนเหล่านั้นเหมือนตกลงไปในโพรงน�าแข็ง

‘ผล’ สายฟ้าที่ผลิตจากต้นไม้สูงเทียมฟ้าหลายต้นข้างกายเยี่ยน จ้าวเกอ พากันร่วงหล่นจากกิ่ง จากนั้นก็ตกไปทั่วสี่ทิศแปดทาง!

เซียนเส้นทางนอกรีตที่อยู่รอบๆ รวมถึงคนสี่คนที่เขาให้ความ สนใจเป็นพิเศษ ถูกสายฟ้าที่ระเบิดกลืนกินไปเป็นจํานวนมาก

แสงวิเศษพลังศรัทธาหลายสายดับลง

ทะเลสายฟ้าอันหน้ากลัวโอบล้อมวังสวรรค์โถงเซียน เหมือนกับภัย พิบัติวันสิ้นโลก สังหารเหล่าเซียนเส้นทางนอกรีตอย่างอหังการ

“ถึงท่านปู่กับท่านย่าจะตกตายเพราะกระบี่พุทธะรุ่นก่อนจากแดน สุขาวดีตะวันตก แค้นนี้ข้าได้ชําระด้วยมือตัวเองไปแล้วเช่นกัน แต่ถึง อย่างไรความปรารถนาชั่วชีวิตของพวกเขา ก็คือการขจัดสิ่งสกปรกทํา

ให้น�าใสสะอาด ทําลายความวุ่นวายคืนระเบียบ” ทะเลสายฟ้าแยกออก

เยี่ยนจ้าวเกอเดินเหยียบสายฟ้า “วันนี้ข้าผู้แซ่เยี่ยนจะใช้สองกระบี่นี้

เซ่นสรวงบรรพบุรุษ” ขณะที่พูด เขายกสองมือไปด้านหน้าพร้อมกัน กลางฝ่ามือซ้ายขวาพลันมีประกายกระบี่สายหนึ่งลอยออกมา ประกายกระบี่สองสายเร็วเหมือนห่านตื่น แข็งแกร่งดั่งมังกรเหิน

ปลิวว่อนระหว่างจักรวาล เคลื่อนที่ในโถงเซียน ที่ที่มันผ่าน เลือดไหลเป็นท้องธาร จอมยุทธ์โถงเซียน ป้องกันยังป้องกันไม่ได้ หลบยังหลบไม่ได้ ประกายกระบี่กับสายฟ้ากระจายไปทั่ว ปัดเป่าทุกสิ่งที่ขวางทาง

เหล่าเซียนเส้นทางนอกรีตถูกสังหารมากมาย นอกโถงเซียน บนความว่างเปล่า มีจิตมารเคลื่อนไหวเลือนราง ถึงแม้จะไม่เห็นมุกโกลาหล แต่ตอนนี้ผู้ยิ่งใหญ่วิถีมารที่ปรากฏขึ้น

ที่นี่ในตอนนี้ มีแค่มารสวรรค์บรรพกําเนิดอย่างไม่ต้องสงสัย แต่ว่าในขณะเดียวกัน บัวขาวดอกหนึ่งก็เดี๋ยวหายเดี๋ยวโผล่ สะกด

กับมันอยู่ห่างๆ

พระศรีอริยเมตไตรยย่อมยินดีเห็นความพินาศของโถงเซียน

ก่อนหน้านี้ท่านสะบักสะบอมในการวางหมากบนนพยมโลก ปัจจุบันฝืนลงมือ ใช้แข็งปะทะแข็งสู้มารสวรรค์บรรพกําเนิดไม่ได้ แน่นอน แต่ยังลองหยุดฝีเท้าของมันได้ชั่วคราว

หยุดได้แค่นี้ก็มากพอให้เยี่ยนจ้าวเกอเปิดฉากการเข่นฆ่าครั้งใหญ่ แล้ว!

เยี่ยนจ้าวเกอในตอนนี้แสดงภาพมหาเทวะเสมอฟ้าโจมตีวังเทพ ออกมาอีกรอบ พลังของคนเดียวสยบวังสวรรค์โถงเซียน โรมรันบุก ตะลุย สภาวะมิอาจต้านทาน

ถึงโถงเซียนจะชําระล้างเหล่ามาร จํานวนคนมากขึ้น พลังเพิ่มขึ้น แต่ตอนนี้ล้วนย่อยยับด้วยมือของเยี่ยนจ้าวเกอ

เยี่ยนจ้าวเกอย�าอยู่ในวังสวรรค์ที่ยิ่งใหญ่ ตอนนี้บนศีรษะเขามีแสง สีทองตัดขวาง แสงหยกตัดสลับ เสกเจดีย์องค์แล้วองค์เล่า ตําหนักแห่ง แล้วแห่งเล่า เชื่อมต่อกันเป็นสภาพพยุหะ สะกดคนอื่นๆ

ค่ายกลที่ยิ่งใหญ่ทับซ้อนกันเป็นชั้นๆ กลายเป็นปราการสามมิติ เหมือนเมืองของเทพเซียน สะกดเยี่ยนจ้าวเกอ

เยี่ยนจ้าวเกอกํามือหนึ่งเป็นหมัด ต่อยออกไปด้านบน

ปราการถล่มทลาย!

เขามองหอตําหนักศาลาพลับพลาบนวังสวรรค์โถงเซียน จากนั้น เป่าลมออกช้าๆ คําหนึ่ง

คลื่นควันสีขาวม้วนพัดไปด้านหน้าเหมือนคลื่นทะเล ผลักตําหนัก อันยิ่งใหญ่ด้านหน้า

ตําหนักใหญ่มากมายพลันกันถล่ม ทอดตามองไกล เหมือนลมพัด ทุ่งข้าวสาลี

………………..