ตำนานศิษย์พี่เจ้าปฐพี - บทที่ 1809 ตัวหมากสามตัว

เมื่อแปดร้อยปีก่อน ตอนเกาหานเข้าร่วมงานวิวาห์ของเยี่ยนจ้าว เหอ เคยพูดถึงโลกแปดพิภพเหมือนไม่ได้ตั้งใจ

ตั้งแต่นั้นมา เยี่ยนจ้าวเกอก็เกิดความเคลือบแคลงมาโดยตลอด

ซึ่งจริงๆ แล้ว เกาหานเคยเร้นกายบนโลกแปดพิภพมาก่อน สุดท้ายใช้ตราพระอาทิตย์เป็นเปลือก ใช้แผนจั๊กจั่นทองลอกคราบ ต้นหลี่ตายแทนต้นท้อ

แต่หากกล่าวให้ถูกต้อง เยี่ยนจ้าวเกอไม่เคยได้พูดคุยพบหน้ากับ เขาบนโลกแปดพิภพมาก่อน

สองฝ่ายได้เจอกันตอนมาถึงโลกซ้อนโลก

หากเป็นคนอื่นๆ เยี่ยนจ้าวเกอคงไม่คิดมาก แต่ว่าอีกฝ่ายเป็นเกา หาน เช่นนั้นย่อมเพิ่มความระวัง

เผชิญกับคําถามตรงเข้าประเด็นของเยี่ยนจ้าวเกอ บนใบหน้าเกา หานไม่มีสีหน้าประหลาดใจ “สหายร่วมเส้นทางพูดแบบนี้ สมควรรู้สึก ได้แล้วกระมัง?”

“มิผิด” เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้า มองสองตาของเกาหาน “ข้าเดาว่า ตอนข้ายังอยู่บนโลกเบื้องล่างเช่นโลกแปดพิภพ จักรพรรดิอายุวัฒนา หนานจี๋กับท่านก็ให้ความสนใจข้าแล้ว ถูกต้องกระมัง?”

เกาหานซึ่งที่แล้วมาเหมือนเมฆคลุมหมอกบัง ตอนนี้ไม่โกหก หลอกลวงอีก

เขายิ้ม “สหายร่วมเส้นทางเดาถูกแล้ว”

เกาหานยามนี้บนใบหน้าฉายความสะท้อนใจเล็กน้อย “ตอนนั้นข้า ผู้แซ่เการู้สึกประหลาด ไม่ทราบว่าทําไมใต้เท้าหนานจี๋ให้ความสนใจ สหายร่วมเส้นทางท่านมาก”

“แต่ภายหลังหันกลับไปมอง สหายร่วมเส้นทางท่านไม่ธรรมดา จริงๆ”

เขามองเยี่ยนจ้าวเกอ ยิ้มขึ้น “จนกระทั่งท่านแบ่งโลกซ้อนโลก ข้า ค่อยทราบว่า เดิมท่านอาจเป็นหินที่เหล่าจวินขว้างมาบนกระดาน หมาก”

“ตอนนี้ทุกคนต่างรู้สึกว่าความจริงเป็นเช่นนี้” เยี่ยนจ้าวเกอกล่า วอย่างราบเรียบ “แต่ความจริงเป็นอย่างไร มีแค่เหล่าจวินท่านผู้เฒ่าจึง จะทราบ”

เกาหานพยักหน้า “ถูกต้อง”

เขามองเยี่ยนจ้าวเกอ หลังเงียบงันเล็กน้อยก็เอ่ยว่า “ดังนั้นปัจจุบัน หันกลับไปมองพฤติการณ์ในตอนนั้นของใต้เท้าหนานจี๋ กลับมีจุด ผิดปกติมากมาย ทําให้คนรู้สึกเหลือเชื่อ”

เยี่ยนจ้าวเกอไม่ตอบ มองเกาหาน รอคําพูดต่อไป

เขารู้ว่าต่อจากนี้จึงเป็นประเด็นหลัก

ตอนเกาหานไม่ได้ขึ้นสู่มหาชาล เข้าร่วมงานวิวาห์ของเยี่ยนจ้าว เกอ ได้ลอบบอกใบ้ไว้

พูดอีกอย่างคือ อย่าเห็นว่าตอนนี้น�าเสียงที่เกาหานใช้พูดถึง จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋จะมีความเคารพ

แต่อีกฝ่ายเกิดความคิดเป็นอื่นตอนเป็นลูกน้องของจักรพรรดิอายุ วัฒนาหนานจี๋มานานนมแล้ว

ก่อนหน้านี้เยี่ยนจ้าวเกอทําลายการฝึกปรือคัมภีร์เกิดนภาของ จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ ตอนนี้ช่วยอําพรางให้เขา แม้เกาหานเป็น เซียนกําเนิด ก็ไม่มีความกังวลด้านความปลอดภัย

วันนี้ต่อให้เขาไม่ขึ้นสู่มหาชาล เยี่ยนจ้าวเกอเชิญเขามา เขาเองก็ จะกล่าวคําพูดในวันนั้นให้กระจ่างเอง

เป็นอย่างที่คาด ประโยคแรกต่อมาของเกาหานทําให้ศิลาทลายฟ้า สะเทือน

“ตอนแรกใต้เท้าหนานจี๋คิดจะกําจัดสหายร่วมเส้นทาง”

เฟิงอวิ๋นเซิงได้ยินด้านข้าง พลันเลิกคิ้วขึ้น

เยี่ยนจ้าวเกอสีหน้าดุจเดิม “ด้วยพลังฝึกปรือของพี่ร่วมเส้นทาง หนานจี๋ คิดสังหารข้าในตอนนั้น ไม่เปลืองแรงเป่าฝุ่นด้วยซ�า”

“อืม สมควรบอกว่าในกาลเวลาที่ยาวนานล้วนเป็นเช่นนี้” เขา หัวเราะ “ถ้าเป็นห่วงว่าเหล่าจวินจะสืบสาว ความจริงเป็นโอกาสครึ่งต่อ ครึ่ง เพียงแต่ว่าพี่ร่วมเส้นทางหนานจี๋ไฉนจึงเกิดความคิดกําจัดข้า”

เกาหานส่ายหน้า “นี่เป็นส่วนที่ข้าไม่เข้าใจ”

“หลังจากหมากสามเม็ดที่เตรียมไว้ตอนแรกต่างถูกท่านกําจัดทิ้ง ใต้เท้าหนานจี๋ก็ไม่วางหมากต่อ อยู่ๆ ก็ยอมแพ้แล้ว” ดวงตาของเกา หานเต็มไปด้วยการสืบสาวที่ไม่อําพรางขณะมองเยี่ยนจ้าวเกอ “ถึงขั้น ที่ภายหลัง ความสนใจในตัวท่านก็ลดน้อยลงไปด้วย”

ได้ยิน ‘หมากสามเม็ด’ เฟิงอาจไม่เข้าใจ แต่ในห้วงสมองเยี่ยนจ้าว เกอกลับเกิดแสงสายฟ้าสาดขึ้น

ใบหน้าหลายใบในส่วนลึกของความทรงจําเข้าสู่คลองจักษุใหม่

เยี่ยจิ่ง จ้าวฮ่าว หลินหมู่… เยี่ยนจ้าวเกอหลับตา จากนั้นค่อยๆ ลืมตา ‘เหอะๆ ตอนนั้นข้ายังรู้สึกว่าเหมือนเลี้ยงหนอน ไม่เคยคิดว่าที่แท้

มาเพราะข้าคนเดียวโดยเฉพาะ’ เยี่ยนจ้าวเกอสีหน้าแปลกประหลาด

อยู่บ้าง พูดในใจ ‘ที่แท้เป็นเช่นนี้ๆ…’ อดีตจบไปแล้ว เยี่ยนจ้าวเกอไม่สนใจคนสามคนที่ตายด้วยมือ

ตัวเองมานานแล้ว เพียงแต่ว่าเงื่อนงําที่โผล่มาเบื้องหลังทําให้เขาต้องไตร่ตรอง จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ทําไมต้องสร้างความลําบากแก่เขา? การลงมือผ่านการชี้นําพวกเยี่ยจิ่ง ย่อมเป็นเพราะต้องการลด

ร่องรอยการลงมือของตัวเองลง หลีกเลี่ยงไม่กระตุ้นความสนใจของคน

อื่นๆ เช่นนั้นจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋กําลังกลัวใคร? เหล่าจวินหรือ? เยี่ยนจ้าวเกอคิดเหตุผลที่จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋เป็นศัตรูกับ

เหล่าจวินไม่ออก

เขากับพระอาจารย์เสวียนตูแย่งชิงโอกาสขึ้นสู่ระดับมรรคาในการ วางหมากบนนพยมโลก ไม่นับว่าเป็นศัตรูกับเหล่าจวิน

ถึงไม่แน่ใจแผนการอย่างเป็นรูปธรรม ไม่แน่ใจว่าเหล่าจวินจะลง มือในการวางหมากบนนพยมโลกหรือไม่ จะลงมืออย่างไร แต่จักรพรรดิ อายุวัฒนาหนานจี๋ที่รู้สึกได้รางๆ ว่าเหล่าจวินอาจคิดเคลื่อนไหวหลังอยู่ นิ่งมานาน กล่าวจากภาพรวมแล้ว ลักษณะพฤติการณ์เป็นการขับเรือ ตามลม เก็บเกี่ยวผลประโยชน์ที่เหล่าจวินจะลงมือ ทําให้โอกาสที่ตน ขึ้นสู่ระดับมรรคาสําเร็จ

เขาไม่คิดจะสู้กับเหล่าจวิน

พอสัมผัสได้บ้างว่าเยี่ยนจ้าวเกอมีความเกี่ยวข้องกับเหล่าจนวิน จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ถึงขั้นยังลอบผลักเรือตามน�า คิดหาน�าใจ หลายส่วน

คิดถึงคําพูดของเกาหาน หลังจากเยี่ยจิ่ง จ้าวฮ่าว หลินหมู่พ่ายแพ้ ติดต่อกัน จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ก็ไม่ลงหมากอีก เยี่ยนจ้าวเกอพ ลันเกิดการคาดเดาหนึ่ง

บางทีตอนนี้จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋อาจมองออกแล้วว่าเขามี ความเกี่ยวข้องกับเหล่าจวิน จึงรามือไม่คิดกําจัดอีก

มีใช่ต้องการฆ่าเยี่ยนจ้าวเกอเพราะเขามีความเกี่ยวข้องกับเหล่าจ วิน ตรงกันข้าม เป็นเพราะสัมผัสได้ว่าเขามีความเกี่ยวข้องกับเหล่จวิน จึงดับจิตสังหาร

เช่นนั้นปัญหากลับไปถึงจุดเริ่ม

ก่อนหน้านี้ทําไมจักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋จึงต้องวางตัวเบี้ย ส่วนหนึ่งโดยไม่แสดงตัว คิดจะกําจัดเขาเยี่ยนจ้าวเกอโดยไม่ทิ้งร่องรอย หรือ?

ตอนเพิ่งพบจุดพิเศษของเขา แต่ไม่แน่ใจว่ารายละเอียดมีความ เป็นมาอย่างไร เพื่อไม่ให้รบกวนการจัดวางอื่นๆ ของตนเอง ดังนั้นจึง คิดกําจัดก่อนค่อยว่ากล่าว?

หรือว่าเป้าหมายที่จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋คิดสู้ด้วย เป็นคน อีกคน?

เยี่ยนจ้าวเกอทางหนึ่งคิดในใจ ทางหนึ่งมองเฟิงอวิ๋นเซิง จากนั้น ถามเกาหาน “ภรรยาข้าเล่า?”

“ซากดาบราหูที่สหายร่วมเส้นทางเจี่ยนซุ่นหวาทิ้งไว้อยู่บนโลก แปดพิภพมาโดยตลอด แต่ละยุคล้วนมีผู้สืบทอด รอคอยคนที่จะนํามัน กลับสู่โลกซ้อนโลก ถึงขั้นไปถึงนพยมโลกในตอนสุดท้าย”

เกาหานตอบ “ส่วนที่สหายร่วมเส้นทางเฟิงกับสหายร่วมเส้นทาง เยี่ยนรักใคร่กลมเกลียว แต่งงานเคียงคู่ ไม่ว่าใต้เท้าหนานจี๋หรือข้า ก่อน หน้าล้วนไม่เคยคิดถึง”

เส้นทางชีวิตของเฟิงอวิ๋นเซิงก่อนที่จะรองรับอํานาจของมาร สวรรค์ปัจฉิมธรรม มีความเป็นไปได้มากมาย จักรพรรดิอายุวัฒนา หนานจี๋ที่บรรลุคัมภีร์เกิดนภาโดยพื้นฐานล้วนเห็นหมด

ทว่าเรื่องราวเกี่ยวข้องกับเยี่ยนจ้าวเกอพร่ามัว ยากจะคาดเดา

มีแต่ต้องปล่อยให้เวลาผ่านไป พร้อมมองทุกสิ่งเกิดขึ้น รอน�า กลายเป็นคลอง

จักรพรรดิอายุวัฒนาหนานจี๋ก็ไม่ได้รบกวน สุดท้ายมองดูการ เปลี่ยนแปลงเงียบๆ

“ทั้งไม่ก้าวก่ายการคบหากันของเราสอง และไม่ก้าวก่ายการเข้าสู่ นพยมโลกของภรรยาข้า…” เยี่ยนจ้าวเกอหัวเราะเสียงเย็น “ข้าใช่ต้อง ขอบคุณเขาหรือไม่?”

เฟิงอวิ๋นเซิงยืนเงียบๆ อยู่ด้านข้าง ไม่ได้พูดอะไร ตอนนี้จับมือเขา ยิ้มให้แก่เขา

“ตราพระอาทิตย์ของพี่ร่วมเส้นทางใช้เพื่อแผนการต้นหลี่ตาย แทนต้นท้อ ปิดบังหูตาผู้คน” เยี่ยนจ้าวเกอพยักหน้าให้เฟิงอวิ๋นเซิง จากนั้นหันไปมองเกาหานต่อ “เช่นนั้นมงกุฎจันทราของสหายร่วม เส้นทางหลิงเล่า?”

………………..