ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi - ตอนที่ 109 ปัญหาของผู้หญิง - novel-lucky

109 ปัญหาของผู้หญิง

—————————————————————

【–มุมมอง เอเกอร์–】

บนคืนที่เรากลับมาที่ราเฟน

「อ๊านนนน อ๊าาาา–!!」

ผมเหวี่ยงสะโพกของผมขณะที่ผมฟังข้ออ้างของนนน่า และเธอถึงจุดสุดยอดระหว่างที่จิกหลังผมด้วยเล็บ

「พี่แทงเอาที่ดีๆมั้ย?」

ผมพยายามจะถาม แต่นนน่ายังสั่น และไม่ตอบกลับมา มันดูเหมือนเธอถึงจุดสุดยอดของแท้

「พี่ว่าพี่ไม่ได้แทงแรงขนาดนั้นนะ」

「เอเกอร์ใหญ่อ้ะ มันเลยรู้สึกน่าทึ่งไปเลยแค่การที่พี่ใส่เข้าไป แล้วก็ นนน่าอ่ะ……รักพี่จริงๆ จากก้นบึ้งของหัวใจของเธอ ถ้าเธอถูกเอาโดยชายแบบนั้น มันแค่ใช้พริบตาเท่านั้นแหละ」

คาร์ล่าตัดเข้ามา

มันเป็นอย่างนั้นเหรอ? ผมจูบนนน่าอย่างเบาๆ และม้วนไปที่ฝั่งซ้ายของเตียง คาร์ล่าเป็นคนต่อไป สาวๆทั้งหมดนอนหงายหลังอยู่บนเตียง และรอคอยให้ผมไปโอบกอดพวกเธอ

「เอาล่ะนะ」

「อา มันเข้าไปแล้ว……」

ผมดันเข้าไปในคาร์์ล่าอย่างช้าๆ และขยับสะโพกของผม มันไม่ใช่อะไรที่เข้มข้น แต่เป็นการเคลื่อนไหวที่อ่อนโยน คาร์ล่าก็ยังพูดได้ด้วยเหมือนกัน

「ตอนนี้เมื่อหนูมาคิดๆดูแล้ว หนูเป็นคนที่เก่าแก่ที่สุดของหมู่สาวๆของเอเกอร์ทั้งหมด」

「……พี่เดาว่าอย่างนั้น」

「ฟุฟุ~ หนูรู้จักเอเกอร์มานานที่สุด~」

เมื่อเธอเกาะผม ซีเลียคัดค้าน

「มันมีช่องว่างในเวลานั้น! ถ้าพี่พูดถึงเรื่องใครนานที่สุด หนูใช้เวลากับพ่อมานานที่สุดนะ!」

「ฟุฟุ้นนนน แม้จะอย่างนั้น คนแรกที่ลิ้มรสเอ็นของเอเกอร์คือพี่นะ」

คาร์ล่าหันไปหาซีเลีย ระหว่างที่ยังนอนหงายหลังและยิ้มอย่างซุกซน

「เฮ้ อย่าไปแหย่น้องสิ」

ผมกระแทกสะโพกของผมแรงๆกับเธอ

「อู้ววว! โทษที พี่ใหญ่จริงๆ ไม่ใช่เหรอ……หนูตกใจที่มันไหลเข้าไปได้ง่ายๆในหนูด้วย」

「ตัวของหนูก็เป็นของพี่ได้แค่คนเดียวแล้วตอนนี้」

ผมหอดเธอแลดูดคอของเธอ

「พ-พี่พูดถูก……อ๊าา……ไม่ไหวแล้ว!!」

ทันทีที่ผมคืบคลานลิ้นไปที่คอของเธอ คาร์ล่าโยนหัวไปข้างหลัง และคราง ผมรู้สึกถึงความรู้สึกอุ่นที่หว่างขาของผม; สาวคนนี้ถึงจุดสุดยอดทันทีด้วย

「แม้ว่ามันจะช้ามาก……ไม่มีทางน่า……แค่จากการจูบของเอเกอร์……」

คาร์ล่าเหนื่อยหลังจากเวลาสั้นๆ จากนั้นยืนขึ้นและพาหน้าเธอไปที่หว่างขาของผม

「ขอบคุณที่ทำให้หนูรู้สึกดี หนูจะพึ่งพาพี่จากตอนนี้ไปด้วย」

คาร์ล่าทักทายเอ็นของผมด้วยรอยจูบ และหันตัวตะแคงข้างไปบนเตียง

อย่างที่คาด ผมยังไม่พร้อมแตก ดังนั้นผมม้วนคาร์ล่าไปทางซ้าย เธอกระโดดใส่หน้าอกของนนน่าที่ที่กระตือรือร้นมากเกินไป และเริ่มเถียงกัน ผมรู้สึกสงบเมือผมได้ยินแบบนี้

「มาเรีย……พี่เดาว่าไม่ดีกว่า」

「ใช่ หนูขอโทษ มันเป็นครั้งแรกที่หนูท้อง หนูเลยกลัวว่าจะผลักดันตัวเองมากเกินไป」

มาเรียนั่งที่เก้าอี้ห่างจากเราไปนิดหน่อย

「แทนเรื่องนั้น หนูจะดูทุกอย่างตรงนี้」

「เมล หนูจะไหวมั้ย?」

「ได้ ได้โปรดถูมันกับท้องของหนู」

การแทงมันเป็นไปไม่ได้ แต่เมลคุ้นเคยกับการท้องแล้ว ดังนั้นเธอยังเข้าร่วมได้เล็กน้อย ผมถูเอ็นของผมอย่างโอนอ่อนกับท้องของเธอ ซึ่งมันใหญ่พอที่จะเห็นได้ว่าเป็นการท้องเดือนสุดท้าย

「งั้นลูกพี่ก็อยู่ข้างใน」

「ใช่ค่ะพี่ เมล็ดพันธุ์ที่ออกมาจากเอเกอร์-ซัง……นั้นเติบโตขึ้นในท้องของหนู」

ผมใส่เอ็นผมเข้าไปไม่ได้ ผมจึงวางเอ็นผมไปที่อวัยวะเพศของเธอและขยับหน้าหลังเพื่อสร้างความรู้สึกดีกับตัวผมเอง มันจะยากสำหรับผม ที่จะน้ำแตกแบบนี้ และเมลก็จะไม่ถึงจุดสุดยอดด้วย เวลาเลยผ่านไปอย่างเงียบๆ ผมอาจจะยังมีที่ว่างในใจผม เพราะมันมีผู้หญิงหลายคนมากเกินไป แต่ถ้าผมคิดไปแบบนั้น ถ้าเช่นนั้นผมจะสามารถที่จะกินผู้หญิงทั้งหมดที่นี่ และใคร่แม่บ้าน แล้วยังไปเอาผู้หญิงที่ผมช่วยจากก็อบลินได้อีก

「หืม ลูกขยับ」

「อุฟุฟุ……ลูกอาจจะรู้สึกถึงเอ็นป่าป๊า บางทีครั้งนี้มันจะเป็นชาย」

เมล 39 ปีแล้ว เธอถึงอายุที่จะมีลูกคนที่ห้าแล้ว

「มันรู้สึกเหมือนทั้งหมดที่พี่เห็นหนูคือรูปลักษณ์ที่หนูท้อง」

「ใช่ เพราะทั้งหมด หนูท้องหลังจากที่คลอดเลย หนูก็ไม่คาดที่จะคลอดลูกสามคนในปลายสามสิบด้วย」

เมลประกาศว่าเธอปลายสามสิบ แต่มันดูเหมือนเธออารมณ์เสียเมื่อคุณพูด 38 หรือ 39 และพ่อค้าที่มองเธอผิดเป็น 40 ถูกไล่กลับไปด้วย

「แต่ไม่ใช่ว่ามันดีกว่าจะจะให้ลูกคนนี้เป็นคนสุดท้ายเหรอ? มันจะลำบากกับร่างกายด้วย」

「พี่พูดถูก……อย่างที่คาด」

นนน่าและคาร์ล่าพูดซ้อนทับกัน พวกเธอไม่ได้อิจฉา และกังวลอย่างแท้จริง

การตั้งต้องและการคลอดลูกเป็นเรื่องใหญ่สำหรับผู้หญิง มันไม่ผิดปรกติเลย แม้แต่ในหมู่ผู้หญิงสาวๆ ที่จะสิ้นชีวิตไปหลังจากคลอด และมันน่าจะเกิดขึ้นมากขึ้นด้วยสำหรับเมล ที่อายุของเธอ ซึ่งมันควรจะเป็นการกระทำที่เสียงชีวิตสำหรับเธอ

「หนูรู้อยู่ แต่……จริงๆแล้ว มันรู้สึกง่ายกว่าสำหรับที่ ที่ตอนนี้มากกว่าสมัยคูกับรู」

「จริงเหรอ?」

เธอน่าจะยี่สิบปี เมื่อเธอคลอดคู ซึ่งเป็นอายุที่เหมาะสมที่สุดที่จะคลอด

「ใช่……หนูเบ่งออกไปนิ้ดนึง แบบนี้ และลูกเค้าออกมา ‘ป๊อน’ ออกมาเลย」

นั่นมันอะไรกัน?

「มันต้องขอบคุณเจ้าหนูนี้ ไม้เนื้อที่บวมเป่งนี้ขยายข้างในหนู」

เมลขยับตัวของเธอ และจับเอ็นผมด้วยทังสองมือ พร้อมท้องของเธออยู่บนเตียง ผมรู้สึกผิดศิลธรรม แต่มันดีที่ว่ามีผู้หญิงใกล้คลอดรับเอ็นผมเข้าปาก

「นื้อออ หนนึ หนนึ! ปุ๊ฮ่า……ถ้าพี่ปล่อยมันออกมาในปากหนู คนอื่นๆจะไม่มีความสุขเอานะ หนูเลยจะไปทั้งแบบนี้」

เอ็นของผมแข็งขึ้นหนักกว่าเดิม แต่เมลนำปากของเธอจากไป

「หนูอยากจะคลอดลูกของเอเกอร์-ซังต่อไป หนูอยากจะมอบชีวิตให้ลูกอีกแม้จะหนึ่งคน ถ้าเป็นไปได้」

「เข้าใจแล้ว……」

「แม้ว่าบางอย่าง จะเกิดขึ้นกับหนู หนูมีคูกับรู และแน่นอนว่าทุกคนจะดูหนูด้วย」

「หนูไม่ต้องพูดไปมากกว่านี้แล้ว」

แม้มันจะเป็นแค่ ‘จะเกิดอะไรขึ้นถ้า’ ผมไม่อยากจะคุยอีกแล้วว่าอะไรมันเกิดขึ้นได้กับเมล ผมผนึกริมฝีปากของเธอด้วยจูบ และเธอยิ้มย้อนมาให้ผม

「ได้โปรด ทำให้หนูท้องต่อไปนะ เค๊?」

เมลที่ท้องนั่งที่เก้าอี้พิเศษ……เตียงเล็กๆอีกเตียง และผมงอตัวเมลิสซ่า ที่เป็นคนต่อไป

「เอาเลย~」

ผมใส่เอ็นของผมเข้าไปโดยไม่ลูบไล้ก่อน แต่ข้างในกายเธอยอมรับผมไปอย่างอ่อนโยน อวัยวะเพศของเธอได้รับความเสียหายที่โหดร้ายมาในอดีต ดังนั้นเธอไม่ได้บีบรัดผมมาก ผมแข็งเป็นหินอยู่ตอนนี้ มันจึงรู้สึกแน่นรอบผมอยู่ แต่คนปรกติทั่วไปน่าจะไม่รู้สึกอะไร

「นื้อ……มันเข้าไป ขอโทษ มันหลวม」

「พี่ไม่คิดอย่างนั้นเลย และนั่นยังไม่ใช่ทั้งหมด ใช่มั้ย?」

「อุฟุ หนูเดาว่าพี่พูดถูก」

เมลิสซ่าแหวกขาของเธอกว้างขึ้นและเลื่อนเอวเธอเล็กน้อย การแทงจะเสร็จสมบูรณ์เมื่อผมใส่เข้าไปตลอดทางถึงมดลูกของเธอ

「โย๊ตโตะ!」

「อ๊าาา!!」

ด้วยการเคลื่อนไหวที่ฝึกมา ผมจับเอวของเธอและใส่กำลังเข้าไป พร้อมความร่วมมือของเมลิสซ่า เนื้อนั้นทำเสียงกลืนบางอย่าง และเอ็นของผมดันเข้าไปในมดลูกของเธอ

「เธอได้ยินเมื่อกี้นี้มั้ย?」

「ได้ยิน……มันเป็นเสียงของมดลูกถูกแทงเข้าไป」

คาร์ล่าและนนน่ามองในความสงสัย สำหรับพวกเธอ พวกเธอจำเป็นที่จะต้องจมอยู่กับความรู้สึกดี ถ้าจะทำอย่างเดียวกัน หรือพวกเธอจะรู้สึกเจ็บ อย่างไรก็ตาม เมลิสซ่านั้นโยกสะโพกของเธอด้วยสีหน้าที่มีความสุข

มันไม่ใช่เซ็กส์รุนแรงดุจพายุ แต่ค่อนข้างที่จะเป็นอะไรเงียบๆ ที่เราคุยด้วยกันได้ มันดี ที่จะทำมันในบรรยากศที่สงบด้วยเหมือนกัน

「เฮ้ เมลิสซ่า อยากมี……ลูกมั้ย?」

「หืม มันโอเค หนูมีครอลล์และคนอื่นๆ หนูเลยไม่เหงา」

แต่ครอลล์และคนอื่นๆเริ่มเป็นผู้ใหญ่แล้ว มันจะธรรมชาติสำหรับเมลิสซ่าที่จะมีลูกที่เด็กกว่า

「มันไม่มีอะไรที่หนูทำได้」

ผมพาหมอมาและตรวจดู แต่มันจะเป็นเรื่องหนึ่งถ้ามันเป็นแผลใหม่ แต่แผลนั้นอายุใกล้กับสิบปี ดังนั้น ไม่สามารถที่จะรักษาได้ด้วยยาหรือการผ่าตัดด้วย

「พี่มีแผนจะให้หมอตรวจหนู ถ้าพี่ได้ยินอะไรดีๆ……แต่ หนูคิดยังไงเกี่ยวกับการรับลูกบุญธรรม?」

มีความต้องการคนสูงในราเฟน ดังนั้นมันไม่มีคนมากที่ไม่มีงาน ที่รอดชีวิตโดยการขอทาน ผู้หญิงก็รับพวกเขาไปทีละคนตามๆกันด้วย อัตราเด็กๆที่อับโชคค่อนข้างที่จะต่ำ แต่ไม่ใช่ศูนย์

โสเภณีทุกข์เป็นพิเศษเพราะพวกเขาขัดกับวิถีการทำงาน ดังนั้นคนที่ท้องมีปัญหาบ่อยครั้งว่าจะเก็บไว้หรือทำแท้งลูกของพวกเธอ โสเภณีที่เป็นที่นิยมจะใช้ยาคุมกำเนิดโดยไม่ผิดพลาด เพราะการท้องหมายถึงเธอจะขายได้ยากขึ้น และมันจะหมายความว่าเธอจนด้วย ทำให้เด็กถูกปฏิบัติเป็นอะไรที่น่ารำคาญบ่อยครั้งมาก

「พี่ไม่ได้รู้มากมายเกี่ยวกับสายเลือดหรือเชื้อสาย แต่มันไม่ควรจะมีปัญหาถ้าเราจะรับลูกซักคน」

「แต่ไม่ใช่คนในบ้านจะปฏิบัติกับพวกเค้าไม่ดีเหรอ เพราะเค้าไม่ได้เป็นสายเลือดน่ะ?」

「หนูคิดว่าพี่จะทำแบบนั้นเหรอ?」

ผมขัดอะไรที่กำลังพูดอยู่

「หนูไม่คิดอย่างนั้น……ลูก ลูกสู่อกหนู……」

「มีผู้หญิงเยอะที่นี่ และพวกเธอจะท้องซ้ำๆ ดังนั้นไม่ควรจะมีปัญหาเรื่องนมด้วย」

โดยเฉพาะแคทเธอรีนฉีดนมแม่เยอะเป็นพิเศษ เหมือนเครื่องฉีดนมเลย

「ถ้าอย่างนั้นเค้าจะทำให้เราท้องตลอดเวลา」

「มันเหมือนเอเกอร์เลยที่จะประกาศอย่างนั้นมากล้าๆ」

「แต่ที่สำคัญกว่านั้น เมล็ดพันธ์ของเค้าต้องสำหรับหนูด้วย……」

ผมจะไม่ถามเกี่ยวกับที่สาวๆพูดว่าอะไรกัน

「หนูอุ้มและพาเค้าไปเดินได้ด้วย ใช่มั้ย?」

ข้างในเมลิสซ่าเริ่มบีบรัดผม เฮ้ เธอมีอารมณ์แค่จากการจินตนาการสิ่งต่างๆเหรอ?

「นั่นใช่แล้ว ถ้าหนูอยากจะทำหนูมีเยอะๆก็ยังได้ หนูอาจจะให้เด็กๆล้อมหนูเลยก็ยังได้」

เด็กๆจะไม่น่าเวทนาและเมลิสซ่าให้พวกเขามีความสุขได้

「ลูกเยอะๆเหรอ……อ๊าาาาา ไม่มีทางน่า!? ม่าย!!」

แค่จากความเพ้อที่มีความสุข เมลิสซ่าถึงจุดสุดยอด และทางเข้ามดลูกเธอบีบรัดรับๆผมอย่างแน่น และผ่อนคลายอีกครั้งอย่างช้าๆ เธอถึงจุดสุดยอดแค่จากความสุขทางใจ และไม่ใช่จากความรู้สึกดี

「ยังไงซะ ได้โปรดคิดเกี่ยวกับมันนะ」

「ได้ ขอบคุณมากนะพี่」

เมลิสซ่าม้วนพลิกไปที่ฝั่งซ้ายของเตียงดูมีความสุขมากเสียกว่าการถึงจุดสุดอดในความรู้สึกดี

「ยินดีต้อนรับ~」

「ถ้าพี่อยากจะเป็นแม่ อย่างนั้นจะทำให้มีแม่ห้าคน」

「หนูอยากจะมีลูกในสายเลือดของเอเกอร์-ซามะ! ลูก–!!」

ต่อไปคือแคทเธอรีน แต่เธอรอไม่ได้และเริ่มเกี่ยวตัวเอง

「เอามือหนูออกมาเถอะ หนูอยากได้เจ้านี่ ไม่ใช่เหรอ?」

ผมไม่ได้ถึงจุดสุดยอดกับเมลิสซ่าด้วย ดังนั้นเอ็นของผมแข็งอย่างเจ็บปวดขณะที่ผมวางไปที่กลีบดอกของเธอ

「อาา……ในที่สุดมันก็อยู่ที่นี่ ชายเข้าไปที่นี่แล้ว……」

แคทเธอรีนจ้องไม้เนื้อของผมอย่างขเม็ง และน้ำลายไหลขณะที่เธอจ้อง

「นั่น!」

「อ๊าาาน! อา……ไม่……อ่าาาาาโอออออ่–!!」

「เฮ้ หนูเอาจริงเหรอ!?」

ผมแทงเธอโดยการเรียงเอวของผมไว้กับรูของเธอ ที่มันมีน้ำแห่งความรักไหลออกมามากมาย จนผ้าปูเตียงชื้นแล้ว แค่สิ่งนั้นสิ่งเดียว ทำให้แคทเธอรีนเริ่มที่จะกระตุก และแตกจริง การกรีดร้องดุจสัตว์ป่าของเธอก้องอยู่ในห้องนอน

「เธออั้นมามากแค่ไหนกัน?」

「ฮ่าา ฮ่าา……หนูไม่ไหว เพราะมันเป็นหลายเดือนที่หนูไม่มีผู้ชายเลย」

แคทเธอรีนค่อนข้างที่จะลามก ดังนั้นเธอใช้ชีวิตโดยไม่มีชายไม่ได้ ผมรู้เรื่องนั้น แต่สิ่งที่ผมไม่รู้ก็คือเธอจะคือจะถึงจุดสุดยอดอย่างแรงมาก แค่จากการเริ่มสอดใส่มัน

「อ๊าาา……ผู้ชาย มันเสียว ชายแน่อน มันเสียวมาก……มันนานมาาาาก」

ผมขยับสะโพกผมช้าๆ แต่แคทเธอรีนรอไม่ได้ และบดตัวของเธอใส่ผม ความอุ่นที่พ่นออกมาใส่ท้องของผม มันซ้ำแล้ว ซ้ำอีก เธอน้ำแตกซ้ำๆ

「หนูไม่ไหว แม้ว่าจะใช้เอ็นปลอมเหรอ?」

「แน่นอนหนูใช้มันทุกวัน! หนูจะบ้าตายแค่อาทิตย์เดียวที่หนูไม่มีมัน…… แต่หนูยังต้องถูกผู้ชายโอบกอดไม่งั้นหนูจะเป็นบ้า」

ช่างลามกอย่างหนักหน่วยฃฝ รักผู้ชายอย่างหนักหน่วง

「หนูจะสารภาพก่อน……หนูนอกใจ」

อ้าว ผมปล่อยไว้อย่างนี้ไม่ได้แล้วสิ

「หนูหมายความว่ายังไงเรื่องนั้น?」

คาร์ล่าพูดแทนแคทเธอรีน ที่มองต่ำระหว่างที่ขอโทษ

「เจ้าของร้านค้า ของร้านของพ่อค้า ที่เข้าๆออกๆ ป่วย ลูกชายเค้าเลยมาแทนเค้า หนูหยุดเธอจากการลากเค้าเข้าไปในห้อง เมื่อหน้าเธอแดงและเดินเซไปเซมา」

「หนูขอโทษ……เมื่อหนูเห็นผู้ชายหนุ่มหนูคิดอะไรไม่เป็นเลย」

แคทเธอรีนคอตกอย่างสลดใจ ระหว่างที่ผมยังอยู่ภายในเธอ อย่างไรก็ตาม เอวของผมไม่หยุดเคลื่อนไหว

「บ้ากามจริงๆเลยนะ ไม่ใช่เหรอ」

แม้จะพูดอย่างนั้น ผมนั่นแหละน่าจะเป็นคนที่ทำให้เธอบ้าคลั่งเซ็กส์ มันจะโหดร้ายไปถ้าไปโทษเธอต่อไป แต่ผมก็แค่ให้เธอไปนอนกับผู้ชายอื่นไม่ได้ด้วยเหมือนกัน

「ได้เลย งั้น เราทำอย่างนี้มั้ย?」

「โอ๋ว? อ๊าาาาา!!」

ผมกดแคทเธอรีนลงที่เตียงและกระแทกสะโพกของผมเข้าไปอย่างทรงพลังสู่เธอ เพื่อเป็นการลงโทษ ผมปล่อยเธอหลังจากสิบครั้ง เมื่อตอนนั้นตาเธอเหลือกกลับ และน้ำแตกดุจน้ำพุ

「อุว้า น้ำพุมนุษย์?」

「ให้เธอกินน้ำหน่อยเดี๋ยวเธอจะแห้งเอา」

สาวๆรีบปล่อยแคทเธอรีน และผมคุ้ยสัมภาระที่ผมมาจากเมืองหลวง และนำเอ็นปลอมสองด้านที่ทำเพื่อเมลิสซ่าโดยเฉพาะออกมา

「「อุว้าาาาาาา!!」」

เมลิสซ่าและมาเรียร้อง แต่ผมไม่สนใจ ผมยื่นมันให้เมลิสซ่า และนำเธอขึ้นบนแคทเธอรีน

「เอ๋? อะไรบนโลกนี้กัน……」

「ใช้มันเพื่อสร้างความรักกับแคทเธอรีนทีหนู」

แคทเธอรีนและเมลิสซ่ามองหน้ากัน ก่อนที่จะพูดอะไรบางอย่าง

「ม-ไม่เอาอ่ะ เราทั้งคู่เป็นสาวนะ และถูกเมลิสซ่าเอามัน-!」

「หนูไม่ค่อยจะอยากทำเลย……」

และจากนั้นเสียงดังตัดเข้ามา

「ไม่ได้นะพี่ ! เมลิสซ่าสร้างความรักกับหนู!!」

มาเรีย ที่อุ้มท้องใหญ่ของเธอโกรธ ใจเย็น หรือมันจะไม่ดีต่อลูกในท้องเอานะ

「เดี๋ยวก่อน มาเรีย! อย่าพูดดั-……」

「สร้างความรัก?」

「อย่าบอกนะว่าพวกพี่เอาจริงกันน่ะ เรื่องมีอะไรเพศเดียวกันเนี่ยนะ!」

「่ช่างผิดศีลธรรม!」

「ด-เดี๋ยว อย่าถอยกลับไป! หนูก็คิดว่าของของเอเกอร์-ซังดีที่สุด……」

「เมลิสซ่า พี่เหนื่อยหน่ายหนูแล้วเหรอ?」

「ไม่ใช่อย่างนั้น……มาเรีย-ซัง พี่ก็ชอบเอเกอร์ด้วยเหมือนกัน ใช่มั้ย……?」

เมลิสซ่ามาเรีย และแคทเธอรีน ที่อาบอยู่ในความรู้สึกที่คงค้างของการถึงจุดสุดยอด จบฉากละครสังหารที่แปลกประหลาดนี้ทั้งหมดด้วยกัน

เมลิสซ่าและแคทเธอรีนเชื่อมต่อกันโดยเอ็นปลอม ในตำแหน่งมิชชันนารี ระหว่างที่มาเรียมาจากด้านข้าง เพื่อที่จะดูดหน้าอกของแคทเธอรีน ตอนแรก พวกเธอสามคนต่อต้านมัน แต่เพราะการลูบไล้สร้างอารมณ์ของผม พวกเธอเริ่มมีเซ็กส์กันอย่างเป็นธรรมชาติ

「ถ้าหนูเริ่มหิวเอ็นในอนาคต ให้เมลิสซ่าสร้างความรักกับหนูนะ」

มันจะไม่ใช่ผู้ชาย แต่เธอจะได้รับความอบอุนจากอีกร่างกาย มันควรจะต่างมากขึ้น

「น-นั่นมัน……โอ้ววว อ๊าา!」

「แคทเธอรีน-ซัง ตรงนี้เป็นไง?」

「ที่นั่น……มันเสียว!」

「แล้วตรงนี้ล่ะ!?」

「ไม่นะ!! อ๊าาาา—!!」

ถ้าเธอรู้สึกแบบนั้น เมลิสซ่าจะใช้เอ็นปลอมเพื่อโจมตีแคทเธอรีนอย่างมีทักษะ สาวๆจะไม่วิ่งและไปนอกใจผมถ้าแบบนี้ มาเรียก็ยอมรับแคทเธอรีนอย่างช้าๆ ดังนั้นนั่งไม่ควรจะเป็นปัญหา

「งั้นมันเกิดขึ้นได้……ที่สาวเหมือนกันจะเป็นแบบนี้」

「ข-ของหนูมีไว้ให้เอเกอร์-ซามะใช้คนเดียว หนูจะให้บางอย่างแบบเอ็นปลอมเข้าไปได้ยังไง!」

แต่คาร์ล่าและนนน่าดูเหมือนจะมีปัญหากับมันนะ

「เอเกอร์-หนูจะหล่อเอ็นของพี่……ให้หนูวัดมันหลังจากนี้ได้มั้ย? เอ็นปลอมนี้รู้สึกว่ามันเล็กไปหน่อย」

「ได้ แน่นอน」

「ได้ยินกันมั้ย!? เอ็นปลอมที่ใหญ่กว่านี้เข้าไปอีก จะเข้าไปข้างในจากตอนนี้้ไป! เธอจะร้องว่าแพ้แล้วจากอันนี้ไม่ได้แล้วด้วย!」

「เมลิสซ่า! เมลิสซ่าาา!! แตกแล้ววว!!」

เมื่อเมลิสซ่าคิดไฟ เธอค่อนข้างที่จะรุนแรง ทุกคนเป็นของผม แต่มันโอเคที่พวกเธอจะพัวพันกัน

ผมให้ผู้หญิงสามคนมีเซ็กส์กันต่อไป และไปที่สาวคนต่อไป

「ริต้า มานี่ซิ」

「หนูคิดว่าพี่ลืมหนูแล้วซะอีก」

แน่นอนว่าไม่ เพราะตูดของเธอโผล่เข้ามาในฝันที่ออกจะบ่อยครั้ง เมื่อผมอยู่ในสนามรบ

「ยื่นตูดออกมา」

มีแค่ริต้าที่อยากถูกเอาในท่าหมา เธออยากให้ผมขยำตูดใหญ่ๆของเธอ และตีมัน

「แน่นอนค่ะ ได้โปรดมีความสุขกับมัน」

ริต้าหันไปโดยไม่ลังเล และแหวกแก้มก้นของเธอ ขณะที่เธอหันตูดมาใส่ผม ไม่ใช่แค่อวัยวะเพศของเธอที่มันถูกแหกออก รูตูดก็ถูกแหกด้วย

「ช่างเป็นตูดที่ใหญ่และมหัศจรรย์」

ผมนำหน้าเข้าไปใกล้รูตูดและช่องคลอดของเธอ เพื่อทำมันเปียกปอนด้วยลิ้น จากนั้นแทงเธอด้วยเอ็นของผม เอ็นซึ่งตอนนี้ยังไม่น้ำแตก

「โนนนน๊! หนะ-หนา……」

「หนูชอบใหญ่ๆ ใช่มั้ย?」

ริต้าบ้าคลั่งเอ็นใหญ่ และยิ่งมันใหญ่กว่า มันยิ่งดีกว่า

「คิดยังไงเกี่ยวกับของพี่? เอ็นนี้มันทำให้หนูพอใจได้มั้ย?」

「แน่นอน มนัหนา……และยาว……และยังแข็งปั๋ง!!」

ทุกครั้งที่ผมขยับสะโพกของผม ข้างในเธอถูกับผม และเมื่อเอ็นของผมเข้าไปทั้งหมด ทั้งตัวของเธอสั่นไหว มันไม่ใช่การเคลื่อนไหวที่เข้มข้นที่สุด แต่เพราะตูดเธอใหญ่ คุณได้ยินเสียงตีกันของเนื้อที่ดังได้ เมื่อกายของเราปะทะกัน

「ลดสะโพกลงหน่อย พี่จะขึ้นบน」

ริต้านอนคว่ำหน้าราบลงไป และผมขึ้นบนเธอทั้งตัว ผมรู้สึกถึงความนุ่มของทั้งตูดของเธอได้ถ้าเป็นแบบนี้

「อุปกรณ์ที่ใหญ่ของพี่มันลึกมากเลย……มันทนไม่ได้……」

ถ้าผมไม่ใช่แรงมากพอในตำแหน่งนี้ ผมขยับอย่างเข้มข้นไม่ได้ แต่ผมได้การตอบสนองที่ดีจากริต้า และผมน่าจะทำให้เธอพอใจได้ โดยแค่การขยับช้าๆ ทำไมเราไม่คุยกันซักหน่อยล่ะ

「เฮ้ ริต้า ทำไมหนูเป็นแม่บ้านล่ะ?」

มันชัดเจนว่าริต้าเป็นผู้หญิงของผม ดังนั้นมันจะโอเคถ้าเธอแค่ผ่อนคลายอยู่รอบๆบ้าน อย่างไรก็ตาม เธอบริหารคนรับใช้และทำงานบ้านทุกวัน

「สิ่งเดียวที่ทำให้หนูพิเศษคือตูดของหนู ถ้าหนูไม่เหวี่ยงตูดเป็นแม่บ้าน เอเกอร์-ซามะจะลืมหนู」

「นั่นมัน-」「หนูล้อเล่น」

ริต้าหันมาและยิ้ม

「หนูไม่สวยเท่าคนอื่น และยังแก่กว่าด้วย พี่ให้หนูอยู่ที่นี่เพราะพี่สงสาร หนูจึงจะมาอยู่อู้ๆไม่ได้ หนูคุ้นเคยกับการเป็นแม่บ้าน และหนูจะมีประโยชน์ถ้าเป็นแบบนี้」

เข้าใจแล้ว ดังนั้น้เธอคิดว่าเธอเป็นสาวที่ต้องการบ่อย เธอรู้สึกว่าเธอมีอันตรายมากกว่าสาวคนอื่นที่เธอจะถูกทิ้งได้ กรณีนี้ผมทำยังไงดี

「ใช้ยาคุมรึเปล่า?」

「อะไรนะ? แน่นอนว่าหนูใช้ หนูจะทำงานบ้านไม่ได้ถ้าหนูท้อง ดังนั้นพี่จะร้ายนิดหน่อยถ้าพี่ขอแตกข้างใน」

นั่นเลย

「จากตอนนี้ไป หนูไม่ต้องใช้ยาคุมอีกแล้ว ถ้าหนูตั้งท้อง หนูควรจะผ่อนคลายและเลี้ยงลูก」

ริต้าดูตกใจ

「หนูเป็นผู้หญิงของพี่ ใช่มั้ย? การมีลูกของพี่ก็เป็นงานหนึ่งของหนูด้วย……หรือหนูไม่ชอบเรื่องนั้น?」

「แน่นอนว่ามันไม่ใช่! มันจะเป็นเกียรติที่เหลือเชื่อ」

ริต้าพยายามจะกอดผม แต่เพราะผมขี่เธออยู่ เธอทำไม่ได้ เมื่อเราเปลี่ยนตำแหน่งเป็นมิชชันนารี เธอเกาะผมอย่างแน่น

「ตูดใหญ่นี้ มันดูเหมือนหนูจะสามารถมีลูกได้ง่ายๆด้วยมัน」

「เหมือนฝันไปเลยล่ะพี่……ถูกโอบกอดโดยชายที่หนูรัก……และใช้ชิวิตคู่กันไป และแม้แต่มีลูกด้วย」

「และเธอยังลิ้มรสเอ็นใหญ่นี้ได้ด้วย」

「อย่าล้อหนูนะ!」

ริต้ายิ้มและหัวโขกผมเบา

「แต่พี่จะถือมั้ยถ้าหนูทำงานต่อ? หนูใจเย็นไม่ได้ถ้าหนูไม่ได้ทำงาน และมันทำให้หนูมีความสุข ที่หนูมีประโยชน์กับพี่」

ริต้าเป็นหัวหน้าแม่บ้านที่เข้มงวด ที่คนรับใช้เกรงเธอ แต่เธอพึ่งพาได้อย่างมากเมื่อพวกคนรับใช้มีปัญหา ดังนั้นเธอค่อนข้างเป็นที่นิยม ผมจะขอบคุณจริงๆถ้าเธอดูแลคนรับใช้แทนผมดวย

「แน่นอน พี่จะพึ่งพาหนูนะ อย่างไรก็ตาม อย่าลังเลที่จะพักผ่อนเมื่อหนูท้อง……และ-」

ผมนำปากเข้าไปใกล้หูของริต้า

「จากตอนนี้ไป ใส่กางเกงในที่ยั่วๆระหว่างที่ทำงาน เอาอันที่มีเปิดรูของหนู」

ริต้าแดงและมองดูผม

「เมื่อพี่รู้สึกอยาก พี่จะขย้ำเธอจากด้านหลังระหว่างที่หนูทำงาน เปิดกระโปรงหนูแบบนั้นเลย……」

「ม-แม่บ้านคนอื่นจะเห็นเรานะ……」

ริต้าสร้างภาพเรื่องนี้ในใจของเธอแล้ว

「แม่บ้านน่าจะมอง ขณะที่ไม้เนื้อของพี่เข้าออกตูดใหญ่ของหนู พร้อมหน้าพวกเธอจะแดง หัวหน้าแม่บ้านที่เข้มงวดของเธอเป็นคนลามกที่ชอบมัน เมื่อมาสเตอร์สร้างความรักกับเธอระหว่างที่เธอทำงาน」

「พี่ทำไม่ได้นะ……หนูจะไปมองตาพวกเธอหลังจากนั้นได้ยังไง?」

ผมกัดหูของริต้าเบาๆ

「แค่ยืนกรานกับแม่บ้านคนอื่นไปว่า ‘ไม่มีอะไรเกิดขึ้น’ ระหว่างที่เมล็ดพันธุ์ของพี่ไหลจากหว่างขาลงขา」

「อ๊าา……นั่น นั่นมัน อ๊าาาา……อ๊าาาาาาา!!」

ริต้าโยนหัวไปข้างหลัง และห่อขาของเธอรอบเอวผม ผมไม่ได้ขยับอย่างเข้มข้นจริงๆด้วย แต่เธอแตกจากการที่เราคุยกัน โดยจินตนาการขอตัวเธอเอง

ผมรู้สึกว่าผมเจอหนทางใหม่ที่จะให้ความรู้สึกดีกับสาวๆ ผมเดาว่าผมจะใช้เรื่องนี้มากขึ้นไปในอนาคิ ผมจะม้วนริต้าไปทางซ้าย แต่แคทเธอรีนและเมลิสซ่ามีเซ็กส์กันอยู่ ผมพาเธอไปตลอดทางถึงนนน่าและเพื่อนๆที่ตื่นแล้ว

「งั้นต่อไปมิทตี้ พี่จะอ่อนโยนนะ……」

(หนูด้วย)

ผมยืดมือของผมสู่มิทตี้ แต่เคซี่โผล่มาจากกลางเตียง

「เธอเป็นผี แต่เธอยังยากถูกโอบกอดอีกเหรอ?」

การจะสื่อสารกับเธอได้ ผมแค่ต้องคิดเกี่ยวกับมัน แต่สาวๆที่มองไม่เห็นเธอจะไม่เข้าใจว่าอะไรเกิดขึ้น ผมเลยจงใจพูดออกมาดังๆ

(มืม เมื่อเราเชื่อมถึงกัน หนูรู้สึกสบายใจ ความรู้สึกของการมีชีวิตแล่นเข้ามาในหนู)

ไม่ นั่นมันผิดโดยพื้นฐานนะ

แต่ยังไงผมก็กอดตัวที่นุ่มเป็นพิเศษของเธออยู่ดี และดันเธอเข้าสู่เตียง เมื่อเราไปทำการเรียงอวัยวะเพศของเราสู่กัน ผมรู้สึกแบบเดียวกันกับข้างในเธอ – บางอย่างที่ผมไม่รู้สึกมาก่อนจากที่ไหนๆ

(อา มันเข้าไปแล้ว มันรู้สึกดี)

「พี่ดีใจ แล้ว จุดอ่อนหนูอยู่ไหน?」

(เหนือทางเข้า และก็ที่ข้างหลังสุดเลย)

「ที่นี่?」

ผมใช้ปลายของเอ็นผมเพื่อถูกบริเวณรอบๆทางเข้า และเคซี่ทำหน้าที่เต็มไปด้วยความรู้สึกดีี ปิดตาของเธอและครางออกมาด้วย

「ต่อไปข้างหลัง」

ผมจับไหล่ของเธอและดันไม้เนื้อของผมเข้าไปตลอดทางถึงข้างในด้วยกำลัง ผมไม่ต้องกังวลว่าจะรั้งมือหรือทำเธอเจ็บ

(กย้าาา!! ไม่ดีแล้ววววว! มันเข้าลึกเกินไปแล้วมันไปแทงมดลูกหนู มันใส่เข้าไปตลอดทางข้างในเลยยยย!

「นั่นมันอะไรกัน……」

กายของเธอมีความรู้สึกที่นุ่มนิ่ม และผมไม่ต้องใช้ความพยายามมากที่จะแทงตลอดทางเข้าไปในเธอ มันไม่ควรจะทำให้เธอเจ็บ และทุกอย่างจะกลับไปเป็นอย่างเดิมเมื่อผมดึงออกมา แต่……ผมยอมแพ้และลดกำลังของผมลงและดึงออก ทำให้เคซี่ถอนหายใจโล่งใจ

(ตกใจหมดเลย หนูคิดว่าหนูจะตาย)

ผมไม่มีสิ่งอื่นจะพูดเลย

「อืมม……เอเกอร์-ซัง?」

เมลเรียกผมอย่างกลัวๆ ผมสงสัยจังว่ามีอะไร

「เคซี่น่าจะอยู่ตรงนั้น……และเพราะหนูไม่เห็นเธอ มนดูเหมือนเอเกอร์-ซังก้มหน้าก้มตาเหวี่ยงสะโพกด้วยตัวพี่เค้าเอง……และมันดูแปลกนิดหน่อย」

มันมีคนที่เห็นเคซี่และคนเหล่านั้นที่มองไม่เห็นเธอ และมันดูเหมือนคนที่มีนิสัยละเอียดจะสามารถที่จะเห็นเธอได้ง่าย

ซีเลียและนนน่าสามารถที่จะเห็นเธอได้ชัดเจน แต่คาร์ล่าและเมลไม่สามารถที่จะเห็นเธอได้ อิริจิน่ารู้สึกถึงตัวตนเธอไม่ได้เลย และเธอไม่ได้สนใจรายละเอียดด้วยปรกติแล้ว ดังนั้นเธอจะมองไม่เห็นตุ๊กตาบ่อยและเหยียบเคซี่อย่างไม่ได้ตั้งใจ และทำให้เคซี่โกรธ

ดังนั้นมันดูเหมือนผมเหวี่ยงสะโพกในความว่างเปล่า จากคนเหล่านั้นที่มองไม่เห็นเธอเหรอ? คาร์ล่าก็มองผมด้วยสีหน้ากระอักกระอ่วนด้วย

「เคซี่……ขึ้นไปอยู่บน」

(โอเคคคค)

บางทีแบบนี้อาจจะดีกว่า เคซี่ขึ้นไปข้างบนอย่างมีความสุข เด้งตัวเองซักพักและทำให้ตัวเองพอใจ

การลอยได้เป็นบางอย่างที่ไม่มีใครเคยทำ และตำแหน่งที่ผู้หญิงมนุษย์จะไม่สามารถมีความสุขได้ มันจะดูเป็นแค่การที่เอ็นของผมยืนแข็ง กับคนเหล่านั้นที่มองไม่เห็นเคซี่ แต่……

「ละเล่นลามกอะไรอยู่พี่……?」

นนน่า ที่เห็นทุกอย่าง ออกความเห็นที่แซวๆ

เคซี่บินและออกไปหลังจากที่พอใจ ไประหว่างนนน่าและคาร์ล่า มันดูเหมือนพวกเธอค่อนข้างที่จะชินกับมัน

「อื้ม มิตตี มันเป็นเวลาที่จะแก้ไขกับครั้งสุดท้าย」

มิตตี้ปิดหน้าอกและอวัยวะเพศของเธอด้วยมือของเธอ และประหม่าเล็กน้อย เพราะทั้งหมด ผมบังคับเกินไปเมื่อในระสบการณ์การมีเซ็กส์ครั้งแรกของเธอ

「มาเร็ว เอามือออกจากหว่างขาด้วย พี่ไม่ทำร้ายหนูแล้ว」

「พ-พี่พูดจริงๆนะ?」

มิตตี้มองเอ็นผมกลับไปกลับมา กายของเธอน่าจะกลัวสมาชิกที่ใหญ่ของผม

「พี่จะยังไม่ใส่เข้าไป พี่จะใช้ลิ้นก่อน……」

ผมแหวกขาและหว่างขาของเธอ และเริ่มเลียช่องคลอดของเธอด้วยความขยันหมั่นเพียร มันงดงามเหมือนของใหม่พึ่งผลิต แต่น้องหนูของเธอเป็นบางอย่างที่ผมไปเปิดผนึกแล้ว

ผมเลียรูเธอและใส่น้ำลายเข้าไปมากมาย และทำให้มันเป็นน้ำหวาน เพิ่มเติมจากนั้น ผมก็ยังถูเม็ดถั่วของเธอด้วยจมูกเพื่อกระตุ้นเธอ

「ฮย้าา! มันจั๊กจี๋!」

「อย่างนั้นเหรอ?」

ต่อไป ผมนำเม็ดถั่วของผมเข้าปากของผมและวนลิ้นอย่างอ่อนโยนรอบมัน

「อุนนนิ๊……มันเสียว」

ผมจะคาดให้มันเป็นอย่างนั้น ผมจะสร้างความรักกับเธออย่างทั่วถึงแล้วตอนนี้ เพื่อที่ผมจะขอโทษทำหรับครั้งสุดท้ายได้

การโจมตีบนหว่างขาของมิตตี้อย่างไม่จบไม่สิ้นด้วยลิ้นของผม ทำให้เลือดพุ่งเข้าไปสู่หัวเธอ และแหวกขาเธอออกกว้างขึ้นอย่างเป็นธรรมชาติ ข้างในของเธอก็กระตุกด้วย ดังนั้นเธอจะแตกถ้าผมไม่รีบหยุด

「มานี่มา」

ผมให้มิทตี้ยืนด้วยเข่า และกอดเธออย่างแน่นจากข้างหน้า จากนั้น ผมใช้มือขวาเพื่อกระตุ้นข้างในช่องคลอดของเธอ และปิดฉากด้วยการหยิกเม็ดถั่ว

「อ๊า!! คย้าาาาา!!」

มิทตี้ ไม่รู้เลยว่าธอควรจะตอบสนองยังไงกับความรู้สึกดี ร้องเสียงสูงออกมา จนทำให้มาเรียและเมลิสซ่ามองอย่างกังวล แต่นั่น มันไม่ใช่เพราะเธอไม่ชอบมัน มันแค่เพราะว่าเธอไม่รู้ ว่าเธอควรจะตอบสนองกับความรู้สึกดียังไง

หลักฐานนั้นก็คือ มิทตี้ทำมือขวาของผมเปียกปอนด้วยน้ำหวาน และล้มลงไปบนเตียงเบาๆ ผมถามอย่างเดียวกันที่ ที่ผมถามสาวๆคนอื่น

「มันเป็นยังไง มิทตี้?」

「มันรู้สึก……ดี」

ผมกอดเธอจากด้านหน้า ขณะที่เธอนอนหงายหลัง และลูบหัวของเธอ

「ก่อนหน้านี้พี่ขอโทษนะ พี่ทำอะไรร้ายๆลงไป」

「ใช่……หนูกลัวจริงๆและมันเจ็บ……แต่ตอนนี้มันสบายแล้ว」

ผมจูบเธอซ้ำๆระหว่างคำพูดของเธอ

「จริงๆแล้วหนูรักมาสเตอร์จริงๆ……และถ้าพี่โอบกอดหนูในอารมณ์ที่ดีกว่า มันแน่นอนเลยว่าหนูจะยอมรับพี่ แม้ว่าหนูจะยังกลัวเอ็นพี่อยู่」

ผมลูบมิทตี้ที่มุ่ยหน้า ยืนอีกมือไปที่ช่องคลอดของเธอ และใช้นิ้วเพื่อกระตุ้นข้างในของเธออีกครั้ง

「นื๊อออ! ตรงนั้น……นื๊อน๊าา!!」

「พี่จะระวังจากตอนนี้ไปป พี่จะไม่ทำให้หนูร้องไห้ เพราะหนูเป็น……ผู้หญิงของพี่แล้ว!」

「อ๊าา! เอ๋!? อย่าบอกหนูนะว่า-」

มิทตี้มองผมในความประหลาดใจ เมื่อทันทีที่ผมแทงมิทตี้ด้วยเอ็นของผม

「ดูสิ มันอยู่ข้างในแล้ว มันเจ็บมั้ย?」

「ไม่มีทางนน่า……มันไม่เจ็บเลย แม้ว่าเอ็นของพี่มันเจ็บมากก่อนหน้านี้」

ผมไม่ได้ทำการลูบไล้เร้าอารมณ์เธอกอนหน้านั้น แต่ครั้งนี้ ผมใช้น้ำลาย และหว่างขาของมิทตี้ เอ่อล้นไปด้วยน้ำหวานแห่งความรัก ดังนั้นผมสามารถที่จ่ะไปอยู่ข้างในรู้แน่นๆของเธอได้ไม่ด้วยวิธีใดก็วิธีหนึ่ง

「พี่จะทำมันบ่อยๆจากตอนนี้ไป พี่จะเอาใจหนูมากๆ」

「โฮ๊ววว……」

สองเรากอดกัน และเราโยกไปด้วยกัน ด้วยสิ่งนี้ ความกลัวผู้ชายของมิทตี้น่าจะหายไป

「มันมีบึงสวยๆใกล้กับราเฟน เมื่อมันหน้าร้อน ไปที่นั่นด้วยกันและไปว่ายน้ำกันนะ」

「ว่ายน้ำ?」

「ใช่ เราเปลือยกายด้วยกันและลงไปเล่นน้ำ เมื่อเรามีอารมณ์ขึ้นมา……เราเล่นมันแบบนี้ได้ด้วย」

ผมจับมือมิทตี้และวางมันไว้ที่เอ็นของผม

「ต-แต่ หนูว่ายน้ำไม่เป็น……」

เธอพูดระหว่างที่ลูบเอ็นของผมด้วยมือ

「งั้น หนูลงน้ำระหว่างที่พี่โอบกอดหนูได้ มันรู้สึกดีที่จะลงน้ำระหว่างที่เราเชื่อมกันนะ หนูรู้มั้ย?」

「ว่ายน้ำ……ระหว่างที่เราเชื่อมกัน……」

ข้างในมิทตี้เริ่มขมิบ อย่างที่คาด ผลมันน่าจะทันที

「กว่าจะถึงตอนนั้น หนูจะต้องคุ้นเคยกับเอ็นพี่ก่อน!」

「ค-ค่ะ! หนู……จะทำเต็มที่เลย!! อ๊าาาาาา!!」

มิทตี้ถึงจุดสุดยอดภายในอ้อมแขนของผมและสลบไป

「มาเรีย ช่วยพี่หน่อย」

「เก็บรักษาสัญญาของพี่ด้วยนะ เค๊?」

ผมนอนมิทตี้ที่สลบไป มิทตี้ผู้ที่ดูมีความสุขมากๆไว้ข้างมาเรีย และมาเรียลูบหัวเธอ เหมือนมิทตี้เป็นน้องสาว

「นี่ควรจะเป็นทุกคนแล้ว」

「แล้วโยกุริล่ะ」

「อีขี้คร้านนั้นมันกินเหล้าแล้วหลับไปแล้ว ไม่ใช่มันถึงเวลาที่เราจะโยนเธอทิ้งไปแล้วเหรอ? เธอไม่ใช่แม้แต่สาวๆของเอเกอร์-ซามะเลย」

คำพูดริต้าเต็มไปด้วยความดูถูก แต่ผมจะมองข้ามไปนานกว่านี้หน่อย เพราะแม้ว่าตอนนี้เธอเป็นแบบนี้ เธอยอมตึงเครียดมากๆเพื่อมูบ้านของเธอ

「อืม พี่……ยังไม่ได้น้ำแตกเลย แล้วเมล็ดพันธุ์ของพี่ล่ะ」

เพาะทุกคนถึงจุดสุดยอดจากบรรยากาศและผ่านการพูดคุย ผมยังไม่สามารถที่จะปล่อยอสุจิของผมได้ เอ็นของผมบวมเป่งมาก และมันกำลังจะระเบิด และไข่ของผมหนักอย่างมาก

「มันมีเมียที่มดลูกยังว่างอยู่ตรงนั้นไง」

「หนูพูดถูก พี่เดาว่าหลังจากอดไปนาน พี่จะเทมันเข้าไประหว่างที่พี่กำลังจะระเบิด」

หลังจากยืนขึ้นและแสดงให้ผมดูว่าเธออยู่ไหน นนน่าตะแคงข้าง แต่ผมไม่ให้เธอทำ

「เอ๋? พี่อยากจะทำมันตอนยืนเหรอ?」

โดยไม่ตอบ ผมยกนนน่าขึ้นไปและแทงเอ็นของผมอย่างลึกเข้าไปในนนน่า ระหว่างที่เธอยังยืน

「ฮย้าาาา!!」

「มันเป็นการลงโทษหนูที่หนูใช้เงินเกินไป พี่จะทำแบบนี้!」

สาวๆคนอื่นยืนขึ้นและลูบไล้นนน่า ระหว่างที่ด่าเธอด้วย และพูดถึงชื่อเธออย่างโจ่งแจ้ง

「เฮ้! หยุดนั่นนะ! อ๊าาา!」

นนน่าพยายามจะต่อต้านแต่ช่องคลอดของเธอถูกแทงด้วยของของผมไปแล้ว เธอจึงเคลื่อนไหวไม่ได้ดีนัก และผมไม่มีเจตนาที่จะหยุดแทงด้วย

ผมแทงนนน่าตามความปราถนาก่อนที่เมลิสซ่าจะเข้าหาพร้อมเอ็นปลอมของเธอติดอยู่ และในที่สุดก็ทำให้นนน่าร้องออกมา

「อย่าบอกนะว่าพี่จะใส่มันในตูดหนู……ห-หนูไม่เอานะ!! เอเกอร์-ซามะ ช่วยหนูด้วย!」

ผมจูบนนน่าอย่างอ่อนโยน

「ได้เลย ทำมัน」

「เอาล่ะนะ~」

「ม่ายยยยยยย!!」

เอ็นปลอมจมลึกเข้าไปในตูดเธอ และนนน่าแม้แต่ส่งเสียงออกมาตอนที่กรีดร้องยังไม่ได้ ดอกไม้ของเธอก็ขมิบอย่างแน่นรอบผม ขณะที่เธอยืดแขนขาเธอออกไป

「มันไม่เป็นไรหรอก เพราะมันไม่หนาเท่าของเอเกอร์-ซัง」

เธอน่าจะไม่ได้ยินที่เมลิสซ่าพูดแล้ว สาวที่สวยงามสลบไปพร้อมน้ำตากับน้ำลายไหล แต่นั่นก็ทำให้เธอมีค่าในแบบหนึ่ง เอ็นของผมก็ถึงขีดจำกัดของมันด้วย ตอนนี้ผมอยากปลดปล่อยแล้ว

「พี่จะแตกแล้ว นนน่า มันจะยิงออกไป」

「อาาาา……เมล็ดพันธุ์ของพี่……ลูกน้อย」

เมื่อเห็นว่าการเคลื่อนไหวของผมเข้มข้นขึ้น เมลิสซ่านำเอ็นปลอมออกและสาวคนอื่นขยับหนี มันดูเหมือนพวกเธออยากให้ช่วยเวลาถึงจุดสุของของสองเรา เป็นของสองเรา

「นนน่า」「เอเกอร์-ซามะ」

เรามองหน้ากันและจุมพิต และจากนั้นอสุจิของผมยิงออกไปพร้อมกัน ในเวลานั้น แม้แต่ผมยังบอกได้ว่าจำนวนที่กักเก็บอยู่ในและพลังการฉีดออกมาของมันจะมหาศาล

「เฮ้ หนูโอบกอดแค่เอเกอร์อย่างเดี๋ยว หนูเลยไม่รู้ แต่ไม่ใช่ว่ามันแปลกเมื่อเราได้ยินเสียงการน้ำแตกของชายเหรอ」

「ยังไงซะ รู้มั้ย」「มันเป็นไปไม่ได้ ไม่ใช่เหรอ?」

โสเภณีเก่าและเมลที่มีประสบการณ์

「พี่รู้สึกเต้นๆได้เมื่อเค้าแตก แต่……」

「มันเป็นไปไม่ได้ที่เสียงปั้มที่ดังขนาดนี้ ที่มันจะถูกได้ยินได้ทั้งห้อง……」

ขอโทษ แต่แม้แค่ครึ่งหนึ่งยังไม่ออกมาเลย

「และหนูว่า หนูคงไม่ต้องถาม แต่-」

「「มันเป็นไปไม่ได้」」

ความสงสัยของคาร์ล่าถูกปฏิเสธไปก่อนที่เธอจะพูดจบ

「หนูไม่เคยเห็นการที่ชายน้ำแตกไปขยายท้องของบางคนแบบนั้น……แต่ยังไงซะตอนนี้หนูเห็นมันจริงๆนะ」

「มันปูดบวมจริงๆ ไม่ใช่เหรอ」

ผมแตกไปประมาณห้านาที และผมปล่อยนนนน่าเมื่อท้องของเธอขยายถึงจุดที่เธอดูเหมือนท้อง แบบนั้น ผมอยู่กับทุกคนแล้ว ไปคนต่อไปเลย ดีมั้ย?

「ได้โปรดและขอบคุณ」

「มอบความรักให้หนูเยอะๆเลย เค๊」「กระแทกเข้ามาในหนู!」「หนูไม่ค่อย……」

ซีเลียและเลอาห์ อิริจิน่าและไมล่า เรียงรายกันเปลือยเต็มที่ มันดูเหมือนทุกคนนอกจากไมล่าได้ช่วยตัวเอง และตอนนี้ได้เตรียมการน้องหนูเสร็จหมดแล้ว

เพราะสาวๆเหล่านี้อยู่ด้วยกันกับผมระหว่างสงคราม ดังนั้นข้อตกลงผู้หญิงกำหนดว่าเธอจะต้องไว้ทีหลัง แต่เพราะทุกคนพอใจแล้ว มันควรจะโอเคแล้วตอนนี้

「อื้ม ทำไมเราทั้งหมดไม่มาสนุกกันล่ะ」

เลือด พุ่งเข้าไปที่เอ็นผม อีกครั้ง และมันแข็งชูชันทันที ผมกอดพวกเธอทั้งสี่อย่างชิดใกล้ และดันพวกเธอลงสู่เตียงเพื่อให้การหลับนอนหมู่เริ่มขึ้น

「เฮ้ เดี๋ยว! นนน่าพ่นอสุจิกลับออกมา!」

「เอาถังมาได้โปรด!」

「อ้า เธอฉี่เล็ดด้วย」

มันดูเหมือนการเอะอะครั้งใหญ่เกิดขึ้นที่นั่นด้วย

—————————————————————

ตัวเอก: เอเกอร์ ฮาร์ดเลตต์ 22 ปี ฤดูหนาว

สถานะ: เคานต์แห่งอาณาจักรโกลโดเนีย ลอร์ดศักดินาของทั้งบริเวณตะวันออกของโกลโดเนีย ราชาแห่งภูเขา

กองทัพที่ บัญชาการ: กองทัพส่วนตัว – จัดระเบียบใหม่

สินทรัพย์: -400 ทอง

อาวุธ: แอ่งคู่ (ดาบใหญ่), หอกใหญ่

ครอบครัว: นนน่า (ภรรยา), คาร์ล่า (ภรรยาน้อย), เมล (ภรรยาน้อยที่ท้อง), เมลิสซ่า (คนรัก), มาเรีย (คนรักที่ท้อง), ริต้า (แม่บ้าน), แคทเธอรีน (คนรัก), ไมล่า (คนรัก), เลอาห์ (ประกาศตัวเองว่าเป็นทาสเซ็กส์), โยกุริ (หมกตัวอยู่บ้าน), เคซี่ (ผี), เซบาสเตียน (พ่อบ้าน), มิตตี้ (คนรัก), อัลม่า, ครอลล์

เดินทางของเธอเอง: ปีปี้ (ผู้ติดตาม), ลูน่า (ผู้บัญชาการ), รูบี้ (ผู้ติดตามของลูน่า)

ลูก: ซู, มิว, เอคาเทอริน่า (ลูกสาว), แอนโตนิโอ (ลูกชาย), คู, รู, โรส (บุญธรรม)

ลูกน้อง: ซีเลีย (ผู้ช่วย), อิริจิน่า (ผู้บัญชาการ), ลีโอโพลต์ (เจ้าหน้าที่), อดอล์ฟ (เจ้าหน้าที่กิจการภายใน), แคลร์ (แม่ค้าอย่างเป็นทางการ), ชวาร์ซ (ม้า)

คู่นอน: 88, เด็กที่เกิดแล้ว: 9

—————————————————————

เป้าหมายเดือน 8/66

ค่าเน็ต 120/200

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 1028/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook