ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi - ตอนที่ 122 การศึกษาของผู้ชาย - novel-lucky

122 การศึกษาของผู้ชาย

—————————————————————

【–มุมมอง เอเกอร์–】

「เอเกอร์ ซัง หนูมีอะไรจะขอพี่」

ผมนอนหนุนหมอนตักของเมลิสซ่า เธอแคะหูผมอยู่ในห้องของเธอ เธอทำงานที่ละเอียดอ่อนพวกนี้อย่างระวัง กระโปรงสั้นที่เธอใส่ มันปล่อยให้ผมเห็นกางเกงในของเธอ มันน่าจะเพื่อให้บริการ

คาร์ล่าและมิเรล นำอิริจิน่าไปกับพวกเธอไปร้านเหล้า ที่มันดูเหมือนจะมีเหล้าชั้นสูงทั้งหมดจากเมืองหลวง ผมขอโทษที่พูด แต่เพราะอิริจิน่าไป นายอาจจะของหมดวันนี้

ที่นนน่าผลาญเงินไปเมื่อวันก่อนถูกค้นพบ ดังนั้นเธอถูกห้ามไปซื้อของอาทิตย์หนึ่ง เธอดื่มชาอย่างบูดบึ้งระหว่างที่ซีเลียและไมล่าเฝ้าอยู่

「อืมม พี่ฟังอยู่มั้ย?」

「ใช่ มีอะไร?」

มีอะไรคล้ายๆกันไม่นานมานี้ด้วย

「มันเกี่ยวกับครอลล์」

ครอลล์ทำได้ดี ตั้งแต่เขามาที่นี่ แม้ว่าการผ่าฟืนและต้มน้ำร้อน ไม่ได้สำคัญอีกต่อไป เขาทำงานที่สำคัญๆ ในฐานะผู้ชายให้สาวๆที่ใช้ชีวิตอยู่ในคฤหาสน์ ชัดเจนว่า ไม่มีทางที่ผมจะไปจ้างชายใหม่ที่เชื่อใจไม่ได้ ให้มาเดินไปทั่ว ในที่ที่เต็มไปด้วยสาวๆได้

「เค้าบอกสิ่งที่เค้าไม่พอใจกับน้องเหรอ?」

เรารู้จักกันมานานแล้ว ดังนั้นถ้าเขาอยากขึ้นเงินเดือน ถ้าอย่างนั้นผมจะให้เซบาสเตียนรู้

「ไม่พี่…..มันแค่หลังๆ เค้าชักว่าวเหมือนคนบ้า มิทตี้ได้ยินเสียงครวญจากห้องครอลล์กลางดึก และแอบมองเพื่อจะดูว่ามีอะไร……หนูก็กังวลด้วย และดู แต่มันดูเหมือนเค้าน่ะทำนับครั้งไม่ถ้วนทุกวันเลย」

「……ทำไมพี่ต้องเช้าไปเกี่ยวข้องกับการชักว่าวของครอลล์ด้วย?」

ถ้านั่นมันคือสิ่งที่เขาอยากจะทำ ผมไม่ได้สนใจ ถ้าเขาจะทำมัน 10 หรือ 20 ครั้ง ผมจะไม่อนุญาตให้เขาลงมือกับผู้หญิงของผมคนใดๆเลย แต่เขาทำอะไรกับตัวเขาเองก็ได้

「แต่ น้องเค้าทำทุกวันจนดึกจนดื่น…..หนูไม่คิดว่ามันเป็นเรื่องดีนะ」

「ถ้าอย่างนั้น น้องอยากจะให้พี่ทำอะไร? ให้พี่ไปบอกเขาว่าอย่างชักว่าวมากเหรอ?」

「ไม่ได้นะพี่! แน่นอนว่ามันจะเป็นเรื่องตกใจใหญ่ สำหรับเด็กหนุ่มอายุเท่าเค้า!」

เมลิสซ่า ปฏิบัติกับครอลล์ มิทตี้และอัลม่าเหมือนลูกตัวเอง แต่กับผม เขาไม่มีอะไรมากไปกว่าหนุ่มน้อย ผู้ที่ทำงานหนักและซื่อสัตย์ เขาไม่ได้มีความหมายมากกับผม

「ถ้าเป็นแบบนี้ ความเงี่ยนของเขาจะควบคุมไม่อยู่ และเค้าอาจจะกระโจนใส่บางคน……」

ถ้าเรื่องนั้นเกิดขึ้น ผมจะเตะเข้าออกไปจากที่นี่ ผมเดาว่า เมลิสซ่าก็กังวลเรื่องนั้นด้วย

แต่ 3 คนก่อเหตุใหญ่ที่สุด สำหรับความใคร่ของครอลล์คือคาร์ล่า อิริจิน่า และเมลิสซ่า คาร์ล่า จงใจเปิดกางเกงในและหน้าอกดูเพื่อแหย่เขา อิริจิน่า ไม่ได้ใส่ใจมากหลงจากอาบน้ำ และเดินไปไหนมาไหนเปลือย และท้ายที่สุด เสื้อผ้าและบรรยากาศของเมลิสซ่ามันเป็นพิษกับเหล่าผู้ชาย แม้ว่าเมลิสซ่าจะดูแลครอลล์อย่างอ่อนโยน มีหลายครั้งหลายครา ที่หน้ากางเกงเขาชี้ออกมา

「อัลม่ารักครอลล์นี่ ใช่มั้ย? ไม่ใช่ทุกอย่างจะถูกแก้ถ้าน้องไปขอให้เธอช่วยนิดนึง?」

「เออออ๋!? อัลม่ายัง 14 อยู่เลย พี่รู้มั้ย? ไม่มีทางที่น้องเค้าจะทำอย่างนั้นได้!!」

ครอลล์ 15 แล้วซึ่งเร็วเกินไป แต่ผมไม่ถือ ถ้าทั้งสองฝ่ายยินยอมกัน

「ไม่ได้นะ ไม่ได้! แม้ว่าพวกเค้ายังเด็ก มันจะเป็นเรื่องใหญ่โตแก้ไม่จบ ถ้าน้องเค้าท้อง! ใครจะรู้กัน ว่าอะไรจะเกิดขึ้นระหว่างสองซิง?」

เธอทำตัวเหมือนแม่เดี๊ยะเลยย

「ถ้าอย่างนั้น อะไรล่ะ? จะแก้ได้มั้ย ถ้าเค้าเสียซิง?」

「พี่พูดถูก หนูเชื่อว่าน้องเค้าจะสงบลงนิดนึว ถ้าเค้าขึ้นครูจากการเป็นหนุ่มซิง……」

ฟุมุ ผมเกลียดกับการที่ต้องมาดูแลเรื่องการช่วยตัวเองของเขา แต่มันอาจจะดี ที่จะสอนเขาเกี่ยวกับผู้หญิง เพื่อเป็นรางวัลสำหรับการตั้งใจทำงานของเขา

「พี่เดาว่าพี่จะพาเค้าไปซ่อง」

「ซ่องเหรอ หือห์……หนูสงสัยว่าเค้าจะป่วยมั้ย」

เมลิสซ่าได้อยู่ที่ซ่องด้วยตัวเอง ดังนั้นเธอรู้เกี่ยวกับอะไรหลายๆอย่างเรื่องสภาพ และอะไรเทือกนั้นที่นั่น เธอจับหัวพร้อมกับหน้าตากังวล

「ถ้าพี่อนุญาต หนูจะช่วยเค้าเซียซิงแต่……ด้วยขนาดของครอลล์ มันจะหลวมเกินไป」

「มันไม่เหมือนว่าพี่อิจฉาเด็กแสบนะ แต่จังหวะเวลามันไม่ดี เพราะยังมีเรื่องโยกุริอยู่เลย หลังจากทั้งหมด」

นนน่าและเมลอ่อนไหวเกี่ยวกับเรื่องนั้น ผมไม่อยากจะใส่น้ำมันเข้าไปในกองไฟ

「ถ้าอย่างนั้นมันก็อย่างที่พี่คิด ไปซ่องเถอะ จะไม่มีปัญหาอะไรมากกว่านี้ พี่จะหาบางคน ที่ชั้นสูงที่สุด ดังนั้นจะไม่มีโอกาสที่เค้าจะติดโรค」

「พี่พูดถูก……ขอโทษที่ปรึกษาอะไรบางอย่างแบบนี้กับพี่」

「ไม่ มันไม่เป็นไร เมื่อครอลล์เป็นผู้ใหญ่ และสิ่งต่างๆไปได้ดีระหว่างเขากับอัลม่า มันอาจจะดี ที่จะให้เขาดูว่าเราเอากันยังไง ระหว่างที่พวกเขาทำมัน」

เมลิสว่ายิ้มอย่างขมขื่น ก่อนจะปฏิเสธความคิด

「เราทำไม่ได้ เอเกอร์ซังอาจจะไม่มีวันเข้าใจมัน แต่เมื่อชาย เห็นเอ็นที่ใหญ่กว่าของเค้า พวเค้าจะรู้สึกหดหู่ รู้มั้ย? มันมีหลายครั้งเลย ที่ครอลล์หดหู่และห่อเหี่ยว เมื่อเอ็นพี่ออกมา」

มันเป็นอย่างนั้นเหรอ?

ไม่ว่าจะแบบไหน ปล่อยพี่ได้เลย พี่จะให้ครอลล์เป็นผู้ชาย

การแคะหูก็เสร็จแล้ว ผมเลยหันหน้าหาหว่างขาเมลิสซ่า เลื่อนกางเกงในของเธอไปด้านข้างและดูดจิ๊ของเธอ รู้อยู่แล้ว ว่าเรื่องนี้จะเกือดขึ้น เธอได้ถาน้ำมันหอมบางอย่างไว้แล้ว

「อึนฟฟฟู่~ มาทำมันพร้อมกันเถอะ」

เมลิสซ่าและผม ดูดของลับของกันและกัน ฝีมือของเมลลิสซ่ามันยอดเยี่ยมดังนั้นเธอค่อนข้างที่จะน่าเกรงขามในตำแหน่งนี้ ผมแพ้เธอไม่ได้

—————————————————————

พร้อมความสบายใจ เมลิสซ่านอนอยู่บนเตียง หยุดนิ่ง ขณะที่ผมมุ่งหน้าไปที่ห้องทานอาหาร ที่เวลานี้ ครอลล์ควรจะช่วยเตรียมอาหารอยู่

「ครอลล์อยู่มั้ย?」

「อยู่ มีอะไรให้ผมรับใช้ครับ?」

ไม่เหมือนตอนเริ่ม ครอลล์ไม่ได้พูดในมารยาทหยาบๆอีกแล้ว เมื่อเขายังเด็ก ผมยกโทษให้เขาไป แต่มันจะไม่เหมือนกันเมื่อเขาเป็นผู้ใหญ่ เซบาสเตียนต้องได้สอนเขาแล้ว แต่มันยังไม่สมบูรณ์แบบ ผมไม่ได้แม้แต่บอกว่าเขาต้องสมบูรณ์แบบ

「ไม่ต้องทำแล้ว ตามชั้นมา」

「เอ๋?」

ครอลล์มีหน้าตาสงสัย แต่เซบาสเตียนส่งสัญญาณว่าเขาไปได้ ไม่มีทางที่งานประจำวัน จะถูกให้ความสำคัญไปมากกว่าคำสั่งของมาสเตอร์

หลังจากครอลล์เปลี่ยนเป็นชุดอยู่บ้าน ผมไปกับเข้าเป็นเพื่อนสู่เมือง มันดูเหมือนเขายังไม่รู้ว่าอะไรเกิดขึ้น

「ผมจะไปหิ้วของหรือบางอย่างเหรอ?」

「ไม่ นายจะเข้าใจเมื่อเราไปถึงที่นั่น」

ที่ที่เรามุ่งหน้าไปนั้น ชัดเจนว่าเป็นย่านซ่อง และเราเข้าร้านที่ชั้นสูงที่สุด

「เอออ๋!? ที่นี่คือ-?」

「มาไวๆ」

ผมนำครอลล์ที่ตกตะลึงเข้าไปในร้าน และทักทายเจ้าของร้าน

「ยินดีต้อนรับครับ ลอร์ดศักดินา」

「ขอโทษที่มากระทันหัน แต่วันนี้ชั้นอยากจะหาบางคน ไม่เพียงแค่ชั้น แต่ให้เค้าด้วยเหมือนกัน」

ผมดันครอลล์ไปข้างหน้า แม้เขาจะไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

「โอ้ชั้น โอ้ชั้น……และเด็กแนวไหนที่ชอบ?」

「เอาเลย บอกเค้า」

「เอออ๋!? ผมไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี」

เห้อ เขาช้ามาก

「มีผู้หญิงสาวๆตัวเล็ก ที่ตัวเนื้้อแข็งๆมั้ย?」

ประเภทผู้หญิงที่ครอลล์ชอบ ไม่เหมือนเมลิสซ่าก็เหมือนซีเลีย ผมมั่นใจว่าเขาจะยังได้อยู่กับผู้หญิงที่คล้ายคลึงกัน

「ได้ ผมจะเตรียมหนูๆเพื่อท่าน」

「เตรียมคนที่มีทักษะนะ แล้วก็เด็กเพิ่มอีกคนที่รับได้ ถ้าเข้าใจ……」

「ผมจะเตรียมคนที่รับขนาดใหญ่ได้」

อย่างที่คาดได้กับร้านชั้นสูง เขาเข้าใจผม

「อืม……เอเกอร์ซามะ? นี่มันอะไรบนโลกนี้ครับ」

ขณะที่เราผ่านเข้ามาข้างในซ่อง เรามาถึงห้องที่ดีที่สุด — พูดอีกอย่างห้องที่ชั้นสูงที่สุดในซ่องของราเฟนทั้งหมด ห้องกว้างนั้นตกแต่งอย่างงดงามและมีน้ำร้อนไหล มีเพียงโสเภณีที่ได้รับการเสนอชื่อที่ชั้นสูงที่สุด ที่อนุญาณให้เข้ามาที่นี่ได้ และมันจะใช้เงินเดินสองเดือนของคนใช้แรงงานเพื่อที่จะจ่ายที่นี่ไหว

「มันชัดๆ ชั้นอยากจะให้รางวัลนาย สำหรับการทำงานหนักที่นายทำๆมาและแนะนำผู้หญิงดีๆให้นาย เพื่อที่จะช่วยให้นายเสียซิง」

「เอออ๋!?」

「มันง่ายที่จะเห็นว่านายซิง เมลิสซ่าและซีเลียทั้งสองเป็นผู้หญิงของชั้น ดังนั้นไม่มีทางที่นายจะหลับนอนกับพวกเธอได้」

ครอลล์เงียบงันหลังจากที่สองความจริงเหล่านั้นได้ถูกชี้ออกมา นั่นคือเมื่อผู้หญิงสามคนเข้ามาในห้อง

คนแรกนั้นด้อยกว่าเมลสซ่าในแง่ของหน้าตา แต่หุ่นเธอยั่วยวนกว่า หน้าอกของเธอใหญ่และมีน้ำมีนวลเป็นพิเศษ

คนที่สองเตี้ยกว่าครอลล์ หุ่นมีกล้ามเล็กน้อย และมีตัวแน่นๆ เขาน่าจะรุ่นราวครวามเดียวกับครอลล์หรือเด็กกว่าหน่อย

สาวที่ผมขอให้เพิ่มเติมเข้ามาเป็นเพิ่มพิเศษ สวยกลางๆ แต่ก็มีหน้าอกใหญ่เบิ้มและตูดอวบ ทั้งตัวของเธอเนื้อเยอะ มันเลยดูเหมือนมันจะไม่เป็นไร แม้ว่าผมจะแรงกับเธอ

「「「ขออภัยค่ะ」」」

พวกเธอททั้งสามใส่ชุดยาวชิ้นเดียวบางๆ ที่ไม่ได้เพียงแต่ให้เราเห็นเส้นหุ่นกาย แต่ยังให้เห็นหัวนมและหมอยด้วย ชุดมันชัดว่าไม่ได้ทำเป็นเสื้อผ้า แทนที่จะไว้ปกคลุมร่างกาย มันเพื่อบริการไว้ให้เหล่าผู้ชายตื่่นเต้น

「ขออภัยขณะที่เราถอดเสื้อผ้าท่านนะคะ」

ผู้หญิงสองคนช่วยแย้ผ้าครอลล์ที่สับสนให้เปลือย มันใช้วินาทีเดียวสำหรับเขาที่จะเปลือย เลยไม่มีทางเลยที่ผมจะเลี่ยงการเห็นชายอื่นเปลือยกาย

「ได้โปรดเชิญ」

「ค่ะ ลอร์ดศักดินาซามะ ได้โปรดให้เรารู้ถ้าเราไม่สุภาพ」

สาวถอดเสื้ออผ้าทีละชิ้นทีละชิ้น และพับมันอย่างเรียบร้อย เธอหยุดทันที่เมื่อเธอลดกางเกงของผม

「อุว้าา ใหญ่มาก……หนูได้ยินข่าวลืออเลืองมัน แต่การที่มันจะใหญ่ขนาดนี้」

สาวๆคนอื่นก็ตอบสนอองกับครอลล์ด้วยเช่นกัน

「อ่ะฮ่า ท่านสมชายดีนะ」

「ว้าา- กล้ามท้องสวยนะท่านขา~」

「พ-เพราะทั้งหมดผมได้ออกกำลังกายมานิดหน่อยน่ะ」

「ว้าา มันดูดีนะ ของที่ท่านมีน่ะ」

「มันถอก ช่างงดงาม」

「ค-คิดอย่างนั้นเหรอ?」

มันดูเหมือนพวกเธอสนุกอยู่กันตรงนั้นด้วย แต่การเยินยอ เป็นวิชาของโสเภณีที่แข็งแกร่ง แต่ผมจะไม่พูดอะไรที่จะไปบั่นทอนอารมณ์

「ไม่มีทางน่า……หนูกำไม่มิด แม้ว่าจะยังไม่แข็ง อะไรจะเกิดขึ้นถ้ามันแข็ง……」

ผมจะสนุกตรงนี้ด้วย

「พี่จะแทงของนี้เข้าไปในหนูเมื่อมันแข็งเป็นหิน」

「ว้ายย มันจะแหก แต่หนูจะรอคอยมัน เพราะทั้งหมด มันครั้งแรกที่หนูจะรับอะไรที่ใหญ่มากเข้าไป」

สาวพูดอย่างนั้น ระหว่างนั่งที่ระหว่างขาของผม และคลานลิ้นที่เอ็นอุ่นของผมปทั่ว สมาชิกที่ตื่นขึ้นมาเรื่อยชี้เพดานอย่างว่องไว

「อย่างที่คาดเลย พี่ชี้เป็นม้าเลย เราทำอะไรดีล่ะทีนี้?」

「มีตัวเลือกมั้ย?」

「ค่ะ หนูค่อนข้างทนทาน ดังนั้นหนูทำได้หลายอย่าง หรูรับมันได้ ถ้าพี่อยากจะเอาหนูเหมือนข่มขื่น หรือถ้าพี่อยากให้หนูบริการก่อน……」

ผมไม่รอให้เธอพูดเสร็จถึงจบประโยค และดันเธอลง แก้ผ้าชิ้นเดียวของเสื้อผ้าบางๆ และแยกขาของเธอ ถ้าผมทำแบบนี้ต่อไปและดันไปเล็กน้อย เอ็นแข็งของผมจะไปถึงส่วนลึกของรู้ของเธอ

「พี่กระแทกเข้าไปในหนูได้มั้ย?」

「อึนฟู่ ได้ค่ะพี่ขา…..น๊าาาาาาาาา!!!」

ผมดันสะโพกไปข้างหน้า และประมาณ 80% ของหอกเนื้อของผมกระโจนเข้าไปในเธอ แทงเข้าไปตลอดทาง ถึงด้านหลังของข้างในเธอ รูของเธอขมิบด้วยปฏิกิริยาตอบสนอง ขมิบลงอย่างแน่น และรอยพับของกำแพงด้านในรัดรอบผม

「ช่างเป็นรูที่ดีนะ มีรอยพับเยอะและมันรัดแน่น ไม่ต้องพูดถึง มันเปียกและลื่น」

「การที่มันหลวมเป็นข้อเสียของหนู แต่สำหรับมันที่รู้สึกแน่น เพราะของของพี่มันใหญ่มากพี่ขาาาาา……น้ำเงี่ยนหนูไม่หยุดไหลเลย」

ผมกดเธอด้วยน้ำหนักของผมในท่ามิชชันนารี และแม้ว่าผมจะขยับช้าๆ ผมวาดสะโพกของให้ใหญ่ๆ ผมไม่มีเจตนาที่จะรุนแรงเกินไป แต่เธอไม่ใช่ผู้หญิงของผม และผมจ่ายเงินไปแล้ว ผมจะไม่ถูกลงโทษ ถ้าผมทำตัวเห็นแก่ตัวนิดหน่อย และเสพสมกับเธอแบบที่ผมอยากทำ

ด้วยแต่ละการทิ่มแทง สาวครางออกมาและกายสั่นไหว ผมคิดว่าเธอนั้นแสดงบทบาท เพื่อเพิ่มความเสียวของผมให้สูงขึ้น แต่เมื่อผมทับอกผมเข้ากับอกเธอ มีเหงื่อจำนวนหนึ่งออกมาจากกายของเธอ มันดูเหมือนเธอรู้สึกเงี่ยนแท้ๆ

「เงี่ยนเหรอ?」

「ใช่ค่ะพี่ขาา……หนูค่อนข้างหลวมด้านหลัง หนูเลยไม่ค่อยชินกับที่มันแน่นมาก มันก็เลย……」

「ชอบใหญ่ขนาดนี้เหรอ?」

「ห-หนูรักมันเลยแหละพี่เอ๋ย! หนูรักเอ็นใหญ่มากๆ!!」

ขณะที่เธอทำให้ผมมีความสุข การเคลื่อนไหวของสะโพกของผมเข้มข้นข้น เกิดให้สาวน้ำลายหยดย้อย และเริ่มครางในการเสียวจนปวด ไม่มีความรู้สึกของการบริการจากเธอในฐานะโสเภณีอีกต่อไปแล้ว แต่ผมเดาว่ามันก็โสภาในแบบของมันด้วย

「พี่จะให้หนูรู้ไว้ก่อนเลย พี่ซื้อหนูทั้งวันแล้ว พี่จะเอาหนูทั้งคืน」

「หนูจะตายนะพี่……จริงๆหนูจะตายยย…..」

「ไม่ชอบการตายจากการโดนเอ็นแทงเหรอ?」

「อ๊าาา!! อ๊าาาาาาา!! ได้ค่ะพี่ขา หนูไม่สนแล้วถ้าหนูตาย หนูจะมีความสุข ถ้าเอ็นใหญ่นี้ฆ่าหนนนู!」

เมื่อผมใช้ปลายหอกอุ่นเพื่อถูข้างใน ไปตรงที่ที่ผมได้การตอบสนองดีที่สุด สาวยืดขาออกมาอย่างเกร็งๆ และลดมันลงอย่างช้าๆ เธอต้องได้ถึงจุดสุดยอดแล้ว แต่ไม่ ผมไม่มีเหตุผล ที่จะหยุดเคลื่อนไหวสะโพกองผม ผมขยับมันเร็วมากขึ้นเข้าไปอีก สาวยืดขาออกไปอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เธออยู่ท่านั้นแล้วสั่นไหว เธอมีการถึงสวรรค์อย่างต่อเนื่องติดกัน

「พี่เจอจุดอ่อนแล้ว」

「ม่ายย……พี่เจอมันแล้ว~」

ผมจับเอวเธออย่างแน่น และให้เธออยู่กับที่ และถูจุดนั้นแรงๆ

「——-!!!」

การครางของเธอเปลี่ยนเป็นการกรีดร้องเงียบๆ ขณะที่เธอโยนหัวไปข้างหลัง และจิกหลังผมด้วยเล็บ จากนั้นถอนหายใจยาว ก่อนจะสลบไป

กระไรก็ตาม ผมยังไม่แตก ผมเลยโยกสะโพกของผมต่อ ข้างในเธอหลวมนิดหน่อย แต่ผมบวมขึ้น เพื่อปิดช่องว่างนั้น ทำให้มันรู้พอดีๆ ผมเหวี่ยงสะโพก เพื่อพาตัวผมเองเข้าไปใกล้สู่การพรั่งพรู และชำเลืองมากครอลล์ ดูว่าเขาเป็นเช่นไหร

「อุว้าาาาา!! ผมไม่ไหวแล้วพี่คร้าบ!!」

「หนีบบบ หนีโบ่ะ อื้นนนนน!!」

「อะร้าร้า น้องแตกครั้งที่สองแล้ว」

ครอลล์นอนลงบนเตียง ระหว่างที่ผู้หญิงสองคนบริการเขาด้วยปาก ไม่มีอะไรที่เขาทำได้นอกจกทนในความเสียวจนทรมาน สาวหุ่นยั่วยวน ดูเหมือนจะรับเมล็ดพันธุ์เขาเข้าไปในปาก และเข้าไปใกล้กับหน้าของเขา เปิดปากของเธอเพื่อให้เขาดู

「ดูสิน้องขา ดูว่าเมล็ดพันธุ์ไหลออกมาแค่ไหน น้อง ดูนะ เค๊?」

หลังจากเอาอสุจิที่เธอเก็บในปากให้เขาดู เธอกลืนลงคอ

「นฮ่าา พี่กลืนเมล็ดพันธุ์ไปแล้วนะน้องขา」

「ม-เมล็ดพันธุ์ของผม……」

「อยากทำอะไรต่อจ๊ะหนุ่มขา? อยากจะแตกอีกครั้งในปากเรา? หรือบางที……」

「อยากจะพ่นมันตรงนี้มั้ย?」

ผู้หญิงแหวกกลีบกุหลาบด้วยนิ้วต่อหนาครอลล์ มันเป็นไปไม่ได้สำหรับหนุ่มซิง ที่จะต่อต้านสิ่งดึงดูดเช่นนั้น

ผมหันหาผู้หญิงที่ผมสมสู่ และนอนเธอคว่ำหน้า เพื่อที่ผมจะแทงเธอจากข้างหลัง และดูครอลล์ อย่างน้อยที่ผมทำได้ คือไปบอกเมลิสซ่าว่าครอลล์ขึ้นครูผ่านความซิงไปแล้ว

ครอลล์เลือกเด็กสาวๆมากกว่า ถ้าอย่างนั้นผมเดาว่าเขาเลือกซีเลียมากกว่าเมลิสซ่า ครั้งหน้าที่ซีเลียเตะครอลล์ ผมจะไม่พูดอะไร

สาวน้อยขึ้นบนครอลล์ที่นอนหงายหน้า มือวางสู่อกของเขาและเล็กร่องสวาทกับแท่งสวรรค์ให้ตรงกัน ด้วยการเคลื่อนไหวที่เคยชิน

「เอาล่ะนะจ๊ะ~ เอ้า」

ตูดสาวทิ้งลงไป และหนุ่มส่งเสียงที่น่าสมเพช เข้าใจแล้ว เขาอยากจะขึ้นครูเปิดซิง โดยการมีสาวอายุเท่าๆกันขี่เขาในท่าหญิงอยู่บนนี้

「ยินดีที่ได้หายซิงนะ เอ่อ…..น้องแตกเหรอ?」

ผู้หญิงยิ้มอย่างขมขื่น ขณะที่เธอโยกสะโพกของเธออย่างอ่อนโยน เทียบจังหวะของเขา ในการช่วยการน้ำแตกของเขาอย่างมีความสุข แต่มันค่อนข้างจะน่าสมเพช ที่จะน้ำแตกทันทีที่ใส่มันเข้าไป

「อร้าร้า~ มันหด……อึนฟุฟุ」

ผู้หญิงยิ้มอย่างมุ่งร้าย และนำริมฝีปากเข้าไปใกล้กับครอลลร์

「รู้มั้ย พี่ไม่ได้ใช้ยาคุมนะ ดังนั้นมีโอกาสที่เมล็ดพันธุ์จะเข้าพี่นะ น้องจ๋า…….」

「เออ๋!?」

「ถ้ามันไปถึงไข่พี่……ถ้าอย่างนั้นพี่จะท้องด้วยลูกของน้อง น้องจ๋า หนูจะเป็นคนทำให้ผู้หญิงท้อง」

「นั่นมัน……」

「อ่ะฮ่าฮ่า น้องใหญ่ขึ้นแล้ว ถ้าอย่างนั้นเราจะทำต่อแบบนี้นะจ๊ะ ให้พี่รู้ถ้าอยากเปลี่ยนท่า แต่ตามสบายแล้วแทงตามสบายเลยนะน้องขา」

ไม่มีทางเลยที่โสเภณีชั้นสูงจะไม่ใช้ยาคุมใดๆ มันเป็นการโกหกอย่างสมบูรณ์ แต่มันเป็นฝันของผู้ชายทุกคนที่จะทำให้ผู้หญิงงามๆท้อง อย่างที่คาดได้ ครอลล์ก็เชื่อมัน

「-โอ้ พี่จะถึง……จะแตกแล้ว」

「……อ่าาเออ่……」

เดาว่าเธอไม่แม้แต่จะได้ยินผม โอ้ยังไงซะ

「โอออ้!」

ผมกระแทกอย่างแรงกับเธอ ก่อนจะหลั่งไหล 90% ของเอ็นผมเข้าไปข้างใน ถ้ามันดันไปไกลกว่านี้ มันจะขุดเข้าไปในมดลูกของเธอ

「อ่าโอออออ่……」

เธอปล่อยเสียงครวญระหว่าที่ยังสลบ และท้องของเธอขยาย มันดูเหมือนจะพรั่งพรูอย่างยาวนาน ผมเลยเดาว่าผมจะดูดหัวนมชูชันของเธอระหว่างที่ผมแตก

「เอาเลยหนุ่มน้อย แรงๆกว่านี้พี่ก็ไม่เป็นไรนะจ๊ะ」

「อ่ะฮ่าฮ่า ตูดน้องขมิบ ถ้าแยกขาให้นิดนึงพี่จะเลียรูตูดให้」

ครอลล์ทำผู้หญิงยั่วยวนในท่าสุนัข ระหว่างที่ให้สาวน้อยเลียรูตูด ช่างน่าอิจฉา ผมอยากจะมีส่วนร่วมด้วย

「……อึน อ๊ะ หนูสลบเหรอ? หนูขออภัยอย่างสูงนะคะพี่!!」

มันดูเหมือนผู้หญิงที่ผมสมสู่ในที่สุดก็ตื่น เธอพยายามจะลุกขึ้นด้วยความรีบ แต่เเธอสังเกตบางอย่างแปลกกับร่างกายเธอ

「อึ่ก…..ท้องหนูเจ็บ? เอ๋? ทำไมหนูท้องล่ะ!?」

「อย่าตกใจหนู นั่นเมล็ดพันธุ์พี่」

ผมกดาท้องเธออย่างอ่อนโยน น้ำหวานฉีดออกมาจากรูของเธอ ตามมาด้วยเสียงที่น่าขยะแขยง

「ช่วงเป็นจำนวนที่มหาศาล……มันอาจจะทำให้หนูท้อง……แม้ว่าหนูจะใช้ยาคุม」

「ตอนนี้ พี่ต้องให้น้องบริการพี่ แทนเวลาที่น้องสลบด้วยนะ」

ผมเพิ่งแตก ดังนั้นผมเหนื่อยนิดหน่อย เอ็นของผมยังกระฉับกระเฉงอยู่ แต่ผมอยากจะพัก

ผมเอนไปบนเตียง และยื่นสะโพกของผมออกไป สาวบริการผมด้วยปาก โดยไม่มีช่วงเวลาแห่งความล่าช้า และรับผมไปตลอดทางถึงคอเธอ ดั่งจะไถ่บาปที่สลบไป อย่างที่คาด เธอมีทักษะ

คนที่มีทักษะกับฝีมือการดูดไม้เนื้อคือเมลิสซ่าและเลอาห์ เลอาห์น่าจะเก่งกว่า ถ้าผมเทียบกันสองคน เมลิสซ่าบริการผมนั้นสุดท้ายเพื่อให้ผมสนุก แต่สำหรับเลอาห์นั้น โดยไม่มีการคำนึงถึงกายเธอเลย ครั้งสุดท้ายที่ผมบอกให้ธอใช้ปาก เธอรับผมเข้าไปตลอดทางถึงคอ ค่อนข้างจะทำให้เธอสำลัก เธออาจจะอยากให้ผมเอาจนตายจริงๆ ดังนั้นผมต้องระวัง

อย่างที่คาด ทักษะของสาวที่เป็นที่นิยมคนนี้ยอดเยี่ยม ก้าวข้ามเมลิสซ่าไป อย่างไรก็ตาม เธอยังต่ำกว่าเลอาห์อยู่

「หนึโบ่ะ! นื้ออ—-!! นื้ออ นื้ออ นื้ออ-!!」

เมื่อเอาการไถ่บาปของเธอมาพิจารณา เธอทำมันค่อนข้างจะเข้มขน

「อาา……จะแตกแล้ว พี่แทงมันลึกๆเข้าไปในคอได้มั้ย?」

「อึน」

เธอพยักหน้า ระหว่างที่รับเอ็นผมเข้าไปในปาก ผมเลยจับหัวของเธอ และดันตัวผมเข้าไปลึกขึ้นอย่างช้าๆ ผมผ่านคอของเธอไป ไปลึกเข้าไปอีก ในท้ายที่สุด ดันมันนไปตลอดทางถึงโคน ก่อนจะเริ่มน้ำแตก

「นโก่ะ……หนึบโบ่ะ……」

「อาา……ดีมากหนู……」

มันรู้สึกดีมากๆ แต่ถ้าผมน้ำแตกนานเกินไป เธอจะขาดอากาศ ผมเลยหยุดครึ่งทาง และดึงออกมา พ่นที่เหลือใส่หน้าของเธอ ระหว่างที่สาวยังคงสำลักอยู่ เธอหันหน้าของเธอมาหาผม เพื่อที่จะถูกรดโดยน้ำเหนียว

「นั่นดี ทำได้ดีที่ดื่มมัน」

「ฟฟฟู่ ฟฟฟู่ แทนที่จะเป็นดื่มมัน มันรู้สึกเหมือนพี่เทตรงลงมาที่ท้องมากกว่า」

สาวยิ้มอย่างขมขื่น และกำลังจะถามคำขอต่อไป แต่จมลงไป น่าจะเพราะกำลังเธอถึงขีดจำกัดแล้ว

「หือห์? ตัวหนูไม่ขยับ……ล้อเล่นน่า……」

「มัันไม่เป็นไร น้องทำได้ดี มันรู้สึกดีมากๆ」

มันดูเหมือนเธอมั่นใจเกินไปและทำแรงเกินไป ถ้าผมโอบกอดเธอไปมากกว่าที่ เธอจะลมฟุบไป

「ขอบคุณ อย่าลังเลที่จะนอน」

ผมใส่หนึ่งทองเข้าอกของเธอเป็นทิป สาวรู้สึกอับอาย แต่ซาบซึ้งใจ และในท้ายที่สุดก็เริ่มหลับไปเพราะความเหนื่อย

ผมไม่มีใครจะให้ความบันเทิงผมอีกแล้ว ดังนั้นผมจะให้ครอลล์แบ่งมาให้กับผม

「น้องแตก 5 ครั้งแล้วนะน้องขา เสร็จแล้วรึยังคะ?」

「ถ้าน้องอยากจะพัก นอนได้นะจ๊ะ เค๊? สองเราจะดูน้องทั้งคือเลย ดังนั้นเมื่อน้องอยากจะเอาเรา ตื่นเมื่อไหร่ก็ได้ที่อยากทำ」

มันดูเหมือนพวกเขาจบตรงนั้นแล้วด้วย

「อุฟุฟุ จริงๆแล้วพี่สนุกกับการทำให้เต็มปากด้วยนี่นะ เมื่อมันเล็กหลังจากน้ำแตก พี่จะใส่ไข่เข้าไปข้างในด้วย」

「อาา…..」

「อ๋าววว พี่ได้น้องเค้าคนเดียวเลย งั้นหนูเดาว่าหนูจะเอาหัวนมน้องเค้าหรือ-………..อ๊ะ……อั่กกกก๊าาาาา!!」

สาวน้อยที่เอื้อมหาหัวนมครอลล์จากข้างหลัง ส่งเสียงกรีดร้องแห่งความตาย แน่นอน ว่าผู้ก่อเหตุคือผม ผมจับเอวเธอจากข้างหลัง และดันไม้เนื้อของผมเข้าไปในเธอ อุมุ สาวคนนี้ แน่นอนว่าแน่นกว่า และรูของเธอแคบกว่าคนเมื่อกี้

「ก-เกิดอะไรขึ้น?」

「อ๊าาาาาาาาา—!! บางอย่างหนาอยู่ข้างในน! ของนี้มันอะไรกัน มันฉีกหนูแล้ว!!」

「ขอโทษ ชั้นไม่มีใครเป็นคู่แล้ว พี่เลยจะให้หนูทำให้พี่บันเทิง」

「ไม่มีทางน่า……สาวคนนั้นรับสามคนได้ทีเดียวเลยนะ เธอหมดแรงเร็วมาก」

สาวหุ่นยั่วยวนดูตกใจ แต่ผู้หญิงอายุน้อยที่ผมแทงเข้าไป ไม่ได้ดูเหมือนจะคิดอย่างนั้น

「ฮฮฮฮฮฮฮิ้!!บ-บางอย่างแบบนี้เข้าไป แน่นอนว่ามันจะไม่ใช้เวลานานน!! ไม่ไหวแล้ววววว!!」

หว่างขาของเธอพ่นน้ำหวาน มันไม่ใช่เพราะเธอมีอารมณ์ แต่แค่ปฏิกิริยาตอบสนองของร่างกายเธอ

「อาาา มันรัดเกร็งมาแน่นเลย นี่มันก็ดีในแบบของมันเอง……」

「อ่าา—-!! อ่าาาาาา—-!! ฮฮฮฮฮฮิ้—-!!」

「หน้าอะไรกันเนี่ย……」

ครอลล์ส่งเสียงของเขาโดยไม่ได้ตั้งใจ ผมแทงจากข้างหลัง ดังนั้นหน้าสาวหันหาครอลล์ เมื่อคิดจากที่เธอตะโกน เธอน่าจะทำหน้าที่ไม่น่าเชื่อ ผมจะให้เธอมีความสุขมากกว่านี้นิดหน่อย

「ฮฮฮฮิ้……ที่นั่นมัน……」

ผมแทงนิ้วเข้าไปในตูดสาว ขณะที่ผมแทงเข้าไปในเธอ ทันทีที่ผมทำอย่างนั้น สาวขมิบใส่ผมมากมาย มันเจ็บ และเธองอตัวเหมือนกุ้ง ขณะที่กรีดร้อง

「น้องใหญ่ขึ้นนี่」

เอ็นของครอลล์ฟื้นคืนชีพ แม้ว่ามันสมควรเป็นสำหรับการขึ้นครูเปิดซิงของเขา มันช่วยไม่ได้ที่หนึ่งในสาวนั้นถูกชิงไปโดยผม

ผมหันสาวพลิกตัว และกอดเธอจากข้างหน้า ต่อจากที่นั่น ผมนอนราบลงไปกับพื้นหงายหลัง ดังนั้นเราเข้ามาสู่ท่าหญิงอยู่บน

「ครอลล์ อยากจะลองที่นี่มั้ย?」

「เอ๋?」

「ท-ที่นั่นด้วยเหรออ-!!?」

ผมจับตูดสาว ซึ่งเผชิญหน้ากับครอลล์ และแหกแก้มก้นของเธอ การขมิบรูตูดของเธอ ควรจะเห็นได้อย่างชัดเจน

「เราใช้ตูดหนูไม่ได้เหรอ?」

「หนูเตรียมแแล้วค่ะพี่แต่……ทำมันกับบางอย่างอยู่ในจิ๊หนูมัน…….」

ถ้าเธอเตรียมสำหรับมันแล้ว ถ้าเช่นนั้นไม่ควรจะมีปัญหาใดๆ แต่ครอลล์ดูเหมือนจะตกตะลึง หลังจากที่ได้มาไกลขนาดนี้

「ครอล……ชอบซีเลียไม่ใช่เหรอ?」

「เอ๋ ป่าวน-…….」

นายไม่ต้องซ่อนมันหรอก มันไม่ใช่เรื่องบาปที่จะชอบเธอ

「ไม่ใช่น้องเค้าดูเหมือนเธอจากข้างหลังเหรอ?」

ทรวดทรงของผู้หญิง มันเหมือนกับซีเลียตรงๆ แน่นอนว่าหน้าของเธอต่างกัน แต่ครอลล์เห็นเธอได้จากข้างหลังเท่านั้น ไม่เหมือนผม ครอลล์ไม่คุ้นเคยกับกายเปลือยของซีเลีย ดังนั้น เขาไม่ควรจะสังเกตความต่างเล็กๆ

「…………」

แน่นอนพอ หลังจากที่กลืนน้ำลายอย่างดัง ช้าๆ เขาเอื้อมไปหาตูดสาว มันดูเหมือนเขาหลั่งไหลไป 5 น้ำแล้ว แต่ไม้ของเขายังแข็งอยู่ เทียบกับของผมแล้ว ของเขานั้นเล็กกว่าอย่างเห็นได้ แต่เขา ยังคงเด็กอยู่ ดังนั้นเรื่องนั้นเลี่ยงไม่ได้

「มีอะไร? ไม่เข้ามาเหรอ?」

ถ้าเขาจะไม่เข้ามา ถ้าอย่างนั้นผมจะแค่สนุกด้วยตัวเอง แต่มันเป็นเวลานั้น เขาขยับ

「ซี-ซีเลียซัง!!」

ครอลล์ทับตัวสาวและดันไม้เข้าไปในรูตูดของเธอ

「อั่กกุ! มันเจ็บ!! เบาๆกว่านี้หน่อยน้อง!!」

「ขอ-ขอโทษครับ…….」

เขาสลดใจหลังจากที่สาวโกรธเขา แต่เขายังขยับสะโพกของเขาต่อ ผมยิ้มอย่างไม่ได้ตั้งใจ กับภาพที่ดูไร้สาระนั้น

มันหยาบคายสุดขีด ที่จะซ้อนทับภาพของสาวอื่น ระหว่างที่อยู่ต่อหน้าสาวอีกคน แต่ผมมองข้ามมัน เพื่อให้เขาไปถึงฝันของหน่มซิง ผมกระซิบหาสาวที่ขี่อยู่บนผม ว่าผมจะให้ทิปเธอภายหลัง และบอกคำร้องของเรา สาวยอมรับ ด้วยรอยยิ้มที่มขื่น จากนั้นเปลี่ยนน้ำเสียง และตะโกนอย่างโกรธเคืองใส่ครอลล์

「อ-ไอ้เด็กเวร! กล้าดียังไงมาทำตูดชั้น รีบดึงออกไปเลยนะ……อ๊าาา! โดนสองรูระหว่างที่เอเกอร์ซามะอยู่ข้างใน…..อ๊าา-!!」

ถ้าเขาได้ทำเรื่องนี้กับซีเลีย เขาจะหัวกุดทันที แต่เพราะทั้งหมด นี่คือแค่เล่นกันไปทั่ว แต่ผมเห็นครอลล์เร่งการขยับสะโพกของเขาได้

「คคคุ……อ๊าา……ตูดหนูไหมมมม้! สองเอ็นอยู่ข้างในหนู……จะแตกแล้ว」

「ซี-ซีเลียซัง!! อุโออออออ้—-!!」

ครอลล์ครวญขณะที่เขาปลดปล่อยและล้มลงเดี๋ยวนั้น แน่นอนว่า สาวแค่ทำการแสดงและไม่ได้ถึงจุดสุดยอดจริงๆ

「ออุ…….น้องเค้าแตกค่อนข้างเยอะนะ」

ตรอลล์ปล่อยไปมากข้างในตูดสาว และฟุบล้มลงบนเตียง เขาใช้พลังของทั้งร่างกายหมดแล้ว เพื่อที่จะขูดรีดอสุจิทั้งหมดที่เขามีเหลือเข้าด้วยกัน และปล่อยมันทั้งหมดทีเดียว มันจะเป็นความทรงจำที่ดีสำหรับเขา เมื่อเขามองกลับมาในเวลาที่เขาเสียซิง

「ยังไงซะ พี่ควรจะให้น้องๆสลบด้วย」

「อย่าโหดกะเรามากนะพี่ขา」

「ถ้าอย่างนั้น เราสองคนจะสลบด้วยกัน หือห์? อ่ะฮ่าฮ่า」

หลังจากโจมตีพวกเธอประมาณสองชั่วโมง พวกสลบทันที ที่พวกเธอพูดว่าพวกเธอแม้แต่จะฉี่เล็ด ขณะที่พวกเธอม้วนไปบนเตียง วู้ว นั่นดีจริง อย่างที่ผมคิด มันดีที่จะได้มีความสุขไปกับฝีมือของโสเภณีนานๆครั้ง

—————————————————————

วันต่อมา

「……มีอะไร?」

「ไม่……ไม่มีอะไร」

「ชั้นถามว่ามองอะไรข้างหลังชั้น!」

「ไม่มีอะไรครับพี่!」

หลังจากนั้น บ่อยครั้งที่ครอลล์จ้องทรงกายหลังซีเลียอย่างว่างเปล่า เพิ่มเติมจากนั้น มันดูเหมือเขาเก็บเงินค่าขนมที่เขาได้อย่างช้าๆ เพื่อการไปซื้อของ กินข้าว และซื้อเครื่องประดับ อย่าบอกผมนะว่า เขาติดใจโสเภณีคนนั้น เมลิสซ่าอาจจะโกรธถ้าผมบอกเธอ ดังนั้นผมเดาว่าผมจะเงียบๆไว้

แต่เมื่อวานนั้นสนุกดี แม้แต่ตอนนี้ หน้าของผมผ่อนคลายอย่างไม่ได้ตั้งใจ

「พ่อดูค่อนข้างสนุกน่ะ เมื่อวานมันสนุกขนาดนั้นเลย?」

「เสื้อนอกยังกลิ่นเหมือนกุหลาบอยู่เลย หนูมั่นใจว่ามันเป็นที่ที่มหัศจรรย์」

นนน่าและซีเลียโหดร้าย ซีเลียน่าจะอิจฉา กับความจริงที่ว่าผมออกไปข้างนอกตามลำพังกับครอลล์บนการศึกษานอกบ้าน

ในทางกลับกับ เมลที่และมาเรียที่ท้องพูด ‘โอ้ชั้น’ ระหว่างที่ยิ้มอย่างร่าเริง แต่ทันใดนั้นเอง สีหน้าของมาเรียเปลี่ยน

「หึ้ห์? บางอย่างเจ็บ ออุ……ม-มันเจ็บบ!! มันเจ็บ!!」

ที่นี้มีชีวิตชีวาขึ้น ณ ทันใด

「เดี๋ว เธอจะคลอดแล้ว!」

「เร็วๆ แล้วเรียกหมอตำแยมา!」「เธอไม่อยู่ในคคฤหาสน์เหรอ?」「เราคิดกันว่ามันจะไม่เร็วขนาดนี้」

ทุกคนตะโกนคุยกันและวิ่งไปทั่ว แต่มาเรียถึงขีดจำกัดเธอค่อนข้างจะในไม่นาน

「อั้นไม่ไว้แล้ว……มันจะออกมาแล้ว!!」

「เอออ๋-!? รอเดี๋ยว เรายังไม่ได้เตรียมเลย!」

「ปูอะไรไปก่อนก็ได้ตอนนี้!」

「ยังไม่ได้! กลับไป!」「อีนนน่าบ้า

อย่าพูดไร้สาระเซ่!」

(อะว้าว้า ทำอะไรดี ทำอะไรดี นี่มันไม่ดีแล้ว)

สำหรับตอนนี้ เรารีบเตรียมเบาะ และปูผ้าสะอาด แต่ไม่มีอะไรที่เราทำได้จนกว่าหมอตำแยจะมา จากใจ เคซี่ ที่บินอยู่เหนือหัวเรา และไปกระแทกกับกำแพง นั้นน่ารำคาญ

「อ๊าาา! เอเกอร์ซัง อย่าดูนะ!!」

ไม่สามารถที่จะรอหมอตำแยมาได้ มาเรีย ผู้ที่ถึงขีดจำกัดของเอ เริ่มถอดเสื้อผ้า และอ้าขา ผ้าถูกปกคลุมด้วยเลือดทันที และมันดูเหมือนเธอเริ่มคลอด ในความตื่นตกใจ เมลิสซ่าและแคทเธอรีนรีบเข้าหาเธอ

เธอไม่อยากให้ชายเห็น ดังนั้น ผมภาวนะให้เธอปลอดภัยขณะที่ผมหันไป

「อ๊าาาาาา––!!」

ผมได้ยินเสียงมาเรียร้อง และทันทีต่อมา ผมได้ยินเสียงร้องของทารก จริงๆเลย…..แต่มันแค่ 30 วินาทีเองนะ

เมื่อผมหันไปและดูที่นั่น มีมาเรียที่สับสนและทารก ยังไงซะ……ดูเหมือนทารกได้เกิดขึ้น

「มันเป็นเด็กผู้ชาย……มันไม่ใช้เวลานานนะ……」

ซีเลียพึมพำหลังจากที่เห็นทุกอย่าง

「สำหรับการคลอดแรกที่ง่ายขนาดนี้……」

เมลดูเหมือนจะตกตะลึงด้วย

「แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่ตอนหนูคลอดด้วยนะ」

คาร์ล่าพึมพำ

「อย่างที่คาด มันต้องขอบคุณเอเอร์ซัง รู้มั้ย…… มันขยายและทั้งหมดนั่น」

เมลิสซ่าก็พูดอะไรที่เธอยากพูดเลย

(นี่มันจริงจัง นี่มันจริงจัง ทำอะไรดี ซวยแล้ว)

ผมจับเคซี่ที่บิน ผู้ที่ไม่แม้แต่จะมองมาทางนี้ และทำให้เธอสงบลง มนเป็นเวลานั้น เมื่อประตูเปิดออก และหมอตำแยรีบเข้ามา มาปล่อยเรื่องหลังเกิดเหตุไว้ให้เธอเถอะ

และดังนั้น นั่นคือที่ลูกคนแรกองมาเรีย มาสู่โลกนี้ได้อย่างไร และถูกมอบชื่อคลอดด์ นนน่ายิ้มเต็มใบหน้า และยินดีกับเธอ แต่บางอย่าง เกี่ยวกับรอยยิ้มนั้น กวนใจผม

「ไม่ว่าจะอะไร」

「ใช่มะ…….?」

「ใช่เลย…….」

「「「แม้ว่าเค้ายังเด็กอ่อน ทำไมเอ็นเค้าใหญ่จัง」」」

ไม่มีเบาะแส อย่ามองผม

—————————————————————

หลังจากซักพัก

「ถ้าอย่างนั้น พี่จะไปแล้ว พี่หวังพึ่งหนูๆให้ดูบ้านนะ」

หน้าหนาวจวนสุดสิ้น และ ฤดูใบไม้ผลิจวนจะเยือนมา ในที่สุด มันก็ได้เวลาที่จะมุ่งหน้าไปเมืองหลวงแล้ว สำหรับการเข้าเฝ้าประจำปี

คนที่มาด้วยกับผม คือภรรยาถูกกฎหมายนนน่า ที่มาเพราะการเข้าเฝ้าอย่างเป็นทางการกับราชา ซีเลีย และเลอาห์ ผู้ที่จินตนาการไม่ได้ว่าจะแยกทางกับผม คาร์ล่าและมิเรล ผู้ที่อยากจะไปชมทิวทัศน์ในเมืองหลวง และมิทตี้ ครอลล์และอัลม่า ผู้ที่อยากไปเยี่ยมโดโรเทีย

เมลิสซ่าก็อยากมาด้วย แต่เพราะเธอต้องดูแลมาเรีย ผู้ที่พึ่งคลอด และดูแลครึ่งล่างของแคทเธอรีน เธอตัดสินใจที่จะอยู่บ้าน มันไม่ได้ใช้เวลานานดังนั้นพวกเธอแค่ต้องใจเย็น

นอกจากสาวๆ อดอล์ฟและลีโอโพลต์ก็อยู่ที่นี่ มันเป็นการระยะเวลาเก็บภาษีค่าหัวหลังจากทั้งหมด และกองทัพส่วนตัวยังคงจัดระเบียบใหม่อยู่

ไมล่ามีสถานะของโกลโดเนีย ดังนั้นเธอต้องมาด้วย

「หนูก็รอคอยที่จะได้ไปที่อาณาจักร แต่โชคร้าย หนูหดหู่เมื่อหนูรู้ว่าหมูตัวเมียนั่นจะมา」

นนน่าค่อนข้างที่จะเซ็งๆ แต่เมื่อเธอไปที่เมืองหลวง ซื้อเสื้อผ้าสมัยใหม่ และดูละคร อารมณ์ของเธอนจะดีขึ้นนิดหน่อย

นั่นทำไมผมไม่พูดอะไรเกี่ยวกับ 50 ทองในกระเป๋าของเธอ

—————————————————————

ตัวเอก: เอเกอร์ ฮาร์ดเลตต์ 22 ปี ฤดูหนาว

สถานะ: เคานต์แห่งอาณาจักรโกลโดเนีย ลอร์ดศักดินาผู้ยิ่งใหญ่ของบริเวณตะวันออกของโกลโดเนีย ราชาแห่งภูเขา เพื่อนของดวอร์ฟ

กองทัพที่บัญชาการ: กองทัพส่วนตัว – 1800 (ที่ 1000 เป็นทหารม้าธนู) – กำลังจัดระเบียบ

สินทรัพย์: 6550 ทอง (แรงงาน -100) (ค่าเดินทาง -70) (นน่น่า -50) หนี้: 20 000 ทอง

อาวุธ: แอ่งคู่ (ดาบใหญ่), หอกดวอร์ฟ

ไปด้วยกันที่เมืองหลวง: นนน่า (ภรรยา), คาร์ล่า (ภรรยาน้อย), มิเรล (คนรัก), เลอาห์ (ประกาศตัวเองว่าเป็นทาสหลับนอน), เคซี่ (ผี). มิทตี้ (คนรัก), อัลม่า, ครอลล์ (ไม่ใช่หนุ่มบริสุทธิ์), ซีเลีย (ผู้ช่วย), กิโด้ (ผู้คุ้มกัน), ไมล่า (เจ้าหน้าที่เพื่อสันติสุข)

ครอบครัว: เมล (ภรรยาน้อยที่ท้อง), คู (คนรัก), รู (คนรัก), เมลิสซ่า (คนรัก), มาเรีย (คนรัก), ริต้า (หัวหน้าแม่บ้าน), แคทเธอรีน (คนรัก), โยกุริ (ปรับปรุงนิสัย), ปีปี้ (ผู้ติดตาม), เซบาสเตียน (พ่อบ้าน)

ลูก: ซู, มิว, เอคาเทอริน่า (ลูกสาว), แอนโตนิโอ, คลอดด์ (ลูกชาย), โรส (ลูกสาวบุญธรรม)

ลูกน้อง: อิริจิน่า (ผู้บัญชาการ), ลูน่า (ผู้บัญชาการ), รูบี้ (ผู้ติดตามของลูน่าและคนรัก), ลีโอโพลต์ (เจ้าหน้าที่), อดอล์ฟ (เจ้าหน้าที่กิจการภายใน), แคลร์ & ลอรี่ (แม่ค้าอย่างเป็นทางการ), ชวาร์ซ (ม้า)

คู่นอน: 104, เด็กที่เกิดแล้ว: 10

—————————————————————

เป้าหมายเดือน 8/66

ค่าเน็ต 200/200

ค่าห้องโรงพยาบาลยาย 1208/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook