ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi - ตอนที่ 142 เวลาพัก - novel-lucky | นิยาย นิยายออนไลน์ นิยายวาย นิยาย PDF

142 เวลาพัก

—————————————————————

【–มุมมอง เอเกอร์–】

「ท่านลอร์ดศักดินาซามะ ได้โปรดเตรียมตัวเองด้วย」

「นี่จะจบแล้ว!」

「อุโอออ้! มันเป็นครั้งแรกที่พี่ได้เคยรู้สีกแบบนี้มาก่อน」

จะมีเด็กเพิ่มอีก 20 คนกับผู้หญิง 30 คนแล้ว ที่อาศัยอยู่ในอาคารเสริม ที่มีตำแหน่งอยู่ถัดจากคฤหาสน์ ดังนั้นการปรับปรุงใหม่ได้ถูกทำเพื่อขยายบริเวณ ครัว และห้องอาบน้ำมีอ่างธรรมดาได้ถูกติดตั้ง และแม้แต่ห้องส่วนตัวให้กับแม่และลูกๆของเธอได้ถูกสร้าง

ในหนึ่งห้องของอาคารเสริมมีเบาะวางอยู่รอบๆทั้งห้อง ยกเว้นเก้าอี้และโต๊ะ มันเป็นห้องที่ถูกเตรียมมาโดยเฉพาะ ไว้สำหรับการเย่อหมู่กับคนจำนวนมาก ผมไม่สามารถที่จะอยู่กับสาวๆในอาคารเสริมได้ทุกวี่วัน ดังนั้นผมต้องรวบรวมทุกคน และหลงใหลกับพวกเธอด้วยกัน เมื่อไหร่ก็ตามที่ผมแวะมาเป็นครั้งคราว เพราะทั้งหมดถ้าผมไม่เย่อพวกเธออย่างทั่วถึง หัวใจของพวกเธอจะตีจากห่างเหิน

「อุว้าาา ท่านลอร์ดศักดินาการเป็นเละเทะใหญ่เลย」

「มันเหมือนเค้าปกคลุมอยู่ในน้ำกามเลย」

「อย่าพูดอะไรน่าเกลียดนักสิ มาเร็ว พ่นมันใส่พี่ด้วย」

「จ้าาาา แล้วถ้าอย่างนี้ล่ะ?」

ขณะที่ผมนอนลงเหมือนตัว ‘大’ ตรงกลางห้อง สาวๆนั่งล้อมวงผม สาวๆเพิ่งจะคลอดลูกกันเสร็จ และพวกเธอหิวหาผู้ชาย ดังนั้นผมมีแผนที่จะโอบกอดทุกคน แต่ผมจะมีความสุขกับการแสดงข้างเคียงก่อนหน้านั้น

「ทุกคน เอานมแม่มาใส่พี่อีก」

หน้าอกทุกขนาดรอบผมแทงออกมา และนมแม่ถูกบีบออกมา น้ำนมที่พ่นออกมาจากหน้าอกทั้งหลาย ตกลงมาใส่ทั้งตัวของผมเป็นฝน อาา ช่างเป็นความรู้สึกที่สื่อออกมาไม่ได้ มีบางนมที่พ่นเยอะ มมีบางนมที่พ่นน้อย มีบางคนที่ไหลน้ำนมออกมาอย่างเหลือเฟือในการบีบทีเดียว บางคนที่เล็ดออกมาอยู่เรื่อยๆ และประเภทอื่นๆด้วย

ทั้งเนื้อทั้งตัวของผม จากหน้า ไปถึงตัว และแม้แต่เอ็นของผมก็เปียกไปด้วยน้ำนมอุ่นๆ

「ได้นี่เท่าไหร่ก็ไม่พอเลย!」

「ว้าา มันแข็งเหลือเชื่อเลย」

「เค้ารักนมแม่นะ ไม่ใช่เหรอ」

「เอาเลยแล้วใส่เข้าไปในปากบ้าง」

หัวนมสีดำสี่หัวถูกนำเข้ามาหน้าของผม ผมจับรวมมันเข้าด้วยกันอย่างยินดี และยัดมันเข้าไปปในปากของผม ปล่อยให้น้ำนมจำนวนที่มหาศาล วิ่งลงคอของผม

「อร่อย」

「จากที่มันมามันมีอีกนะ」

「ได้โปรชิมนมหนูด้วยสิ」

「โว่นั่น ถ้ามากันทั้งหมด พี่จะจมนะ」

แม้ว่ามันอาจจะตลกดี ที่จะจมน้ำนมผู้หญิงที่ผมทำตั้งท้อง

「จะมีพอให้ลูกมั้ย ถ้าปล่อยออกมาเยอะขนาดนี้?」

「แน่นอน แต่ถ้ามันไม่มีอะไรออกมาแล้ว งั้นหนูจะให้ท่านลอร์ดศักดินาซามานอนกับหนูอีกทีได้ และมันจะพ่นออกมา」

「ถ้าพี่ต้องการนะ ท่านลอร์ดศักดินาซามะก็ใช้น้ำกามพี่ เมื่อเด็กโตขึ้นข้างในได้ด้วย…….」

อย่าพูดอะไรที่ไร้สาระเลย ยังไงซะนั่นไม่เป็นไร ผมมีเจตนาที่จะโอบกอดทุุกคนอยู่ดี เพราะนมแม่ มันรู้สึกเหมือนมีน้ำกามเก็บอยู่ในผมมากขึ้น และเอ็นผมใหญ่ขึ้นมากกว่าปรกติวันนี้

「พี่จะแรงนะวันนี้ ใครที่เตรียมตัวแล้วมมาข้างหน้า」

ทุกคนยกมือโดยไมลังเล และคนรอบผม ผู้หญิงที่ไม่ได้เข้ารวมในเทศกาลนมแม่ก็คลานมาสู่ผมด้วย มันหน้าร้อนแล้ว และแม้ว่าห้องนั้นใหญ่ การมี 30 คนอยู่ข้างในในทีเดียว ทำให้ความร้อนและความชื้นไม่ใช่อะไรที่ล้อเล่นได้ และทุกคนเริ่มที่จะเหงื่อออกอย่างมากมายเกือบจะทันที ตอนนี้ เราจะเย่อกัน ระหว่างที่หยาดเหงื่อ

「คนแรกจะเป็นหนู อยู่นิ่งๆนะ……อ่ะ!」

「อ๊าาาาาา!! หนามากกกก!!」

ผมกดและนอนทับ ตัวผมเองกับหนึ่งในผู้หญิงที่ค่อนข้างจะผอม ขณะที่เธอนอนคว่ำหน้า

「หนูเพิ่งจะคลอดลูกมา ดังนั้นนี่น่ะไม่มีอะไรหรอก」

「มันยังหนาน้าาาา!! ฮฮฮฮฮฮฮฮฮิ้—!!」

「พี่จะใส่ลึกกว่านี้อีก มันจะลึกสุดเลยในครั้งนี้」

โดยการไปถึงสุดท้ายของร่องสวาทของนาง ผมกระแทกสะโพกของผมหลายครั้งใส่นาง เมื่อผมทำอย่างนั้น มันรู้สึกเหมือนนางโดนข่มขืนโดยผู้ชาย และมันค่อนข้างที่จะดีสำหรับนาง

「เอ๋ มากกว่านั้นมันเป็นไปไม่ได้แล้วพี่จ๋า ข้างในหนูจะพัง」

「นั่นไม่มีอะไรหรอกน่า เด็กเกิดจากที่นี่ มันเป็นไปได้ที่จะใส่มันในนี้!」

ผมจับตูดผู้หญิงแน่นๆ และดันสะโพกของผมด้วยกำลัง ผมรู้สึกได้ถึงเนื้อต่อต้าน แต่ในที่สุดมันก็ไม่ไหว และเอ็นของผมไหลเข้าไปข้างในมดลูกของนาง ทำให้ตาของสาวเบิกกว้างในความตกใจ

「เอ๋? เสียงนั่นอะไรกันเมื่อกี้?」

「อ-อย่าบออกหนูนะว่าเอ็นบะลั่กคั่กของท่านลอร์ดศักดินา เข้าไปข้างในมดลูกของพี่………?」

「นั่นใช่แล้ว ดูสิท้องหนูบวมขึ้นมาเป็นทรงพี่เค้าแค่ไหน!」

เทียบจังหวะเวลากับการแทงของผม ผู้หญิงที่มดลูกเธอถูกกระทำชำเรา โยนหัวของนางไปข้างหลัง เกือบจะดั่งว่าสันหลังของนางหัก และปล่อยเสียงกรีดร้องที่สนั่นดั่งฟ้าร้องออกมา

「งงงงงงงงี้—!! ฮฮฮฮฮฮฮฮฮิ้!! อ๊าาาาา!!」

ผมระงับการขยับที่เอาแน่เอานอนไม่ได้ของนางไว้ และจูบไหล่และคอจากข้างหลัง ระหว่างที่โยกสะโพกของผม

「อย่าดิ้มมากนักสิ เพราะทั้งหมด พี่จะปลูกเมล็ดพันธุ์ ตรงๆกับมดลูกหนูอีกครั้ง」

「อ๊าาาาาาาาา! ข้างในหนูไหม้แล้ว! ถ้าพี่แตกที่นั่น มันจะท้องแน่ๆเลย!」

「ได้สิ ได้สิ ตอนนี้ หนูเลี้ยงลูกแข็งแรงๆ ได้อีกคนไง」

ระหว่างที่กระซิบสู่นาในเสียงเบาๆ เราเปลี่ยนจากตำแหน่งท่าหมา เขาสู่ท่านั่ง และท่ามิชชันนารี แต่เอ็นของผม ไม่ได้มีการตีจากรูสวาทของเธอเลย และแทงเข้าไปลึกนมดลูกของนาง

「มันขึ้นมาแล้วตอนนี้」

「พี่จะแตกในไม่นาน พร้อมจะท้องรึยัง」

「โออออ๊……ลูก……กุจ๊าว……โฮ้วววว」

สาวดูเหมือนจะหมดสติไปประมาณครึ่งทางแล้ว มาให้ทุกคนดูช่วงเวลาที่เธอทต้องท้องเถอะ

เราเข้าสู้ตำแหน่งนั่งกลับหลัง ที่ผมแหกขาเธออกจากกัน และยกนางขึ้น

「เฮ้ทุกคน พี่อยากให้สาวๆดูตอนที่เธอท้อง」

สาวๆตอบด้วย “จ้าาาา” และห้อมล้อมมารอบๆ เพื่อจ้องมองที่ที่เราเชื่อมต่อกัน

「แตกแล้ว……ท้องนะน้องนะ!!」

โดยการแทงลึกครั้งสุดท้าย หน้าอกของเธอพ่นน้ำนมออกมาโดยปฏิกิริยาตอบสนอง โดยไม่ได้แม้แต่สัมผัสกันมมัน จากนั้น ไม้เนื้อของผมเริ่มเต้นเป็นจังหวะ

「อ้า มันนออกมาแล้ว ช่างเป็นเสียงดัง」

「มีแรงขนาดนั้นด้วย ไม่ต้องพูดถึงว่าน้ำเหนียวและหนาด้วยน่ะ」

「อาา-อาา เธอท้องอีกแล้ว ไม่ใช่เหรอ」

ผมปล่อยเสียงครวญที่ต่ำออกไปและอัดฉีดสะโพกของผมประมาณ 10 ครั้ง ก่อนที่การน้ำแตกของผมจะจบสิ้น รู้สึกพอใจ ผมดึงเอ็นผมออก แต่ดอกแรกของวัน ค่อนข้างที่จะหนา ถ้าผมนั้นพูดเอง ท้องของเธอขยายจากการน้ำแตก และน้ำกามทั้งหมด ถูกเก็บอยู่ในมดลูกของเธอ ดังนั้น มันไม่มีมากมายที่ไหลเล็ดกลับอกมา สาวไม่ได้ดูเหมือนไม่ชอบที่จะตั้งท้อง และเธอไม่ได้ผลักผมออกด้วยเหมือนกัน

ผมนอนผู้หญิงที่เต็มไปด้วยเมล็ดพันธุ์ของผมอย่างอ่อนโยน อีกครั้งไว้ข้างๆ และจับหน้าอกกของผู้หญิงที่อยู่ขวาและซ้ายของผม อย่างเป็นธรรมชาต นมแม่พ่นออกมาด้วย

「ตอนนี้ ใครจะเป็นคนต่อไปที่พี่จะสร้างความรักด้วย?」

ผู้หญิงล้อมผมอย่างตื่นเต้น หนึ่งในพวกเธอ กระซิบใส่หูของผม

「หนูก็อยากได้……เหมือนสาวคนสุดท้ายเลย พี่ใส่เอ็นเข้ามมาในมดลูกหนูด้วยได้มั้ย?」

เอ็นของผม ได้แรงกลับมาโดยสัญชาตญาณได้เลย ถ้าอย่างนั้นเธอจะเป็นคนต่อไป

「ม-ไม่ยุติธรรมเลยอ่ะ! หนูก็อยากให้มดลูกถูกซ่ำด้วยเหมือนกัน!」

「ได้โปรดเย่อมดลูกหนูระหว่างดูดนมหนู」

วันนั้น เอ็นของผมได้มีความสุข กับความหรูหรา ที่ได้แทงมดลูกของผู้หญิงหลายคน ที่เพิ่งคลอด คนเหล่านั้น ที่มีตูดใหญ่กว่า กรีดร้องในความเสียว ระว่างที่คนที่เล็กกว่า จับมือของผู้หญิงอีกคน ร้องเสียงแหลม ขณะที่พวกเธอ เสนอมดลูกให้ผม นี่อาจจะทำให้ทุกคนท้องอีกครั้ง

พูดถึงแล้ว อลิสก็ปฏิเสธผมด้วยเหมือนกันวันนี้ เมื่อผมอยากใช้จิ๊ของเธอ แทนที่จะไปหารูตูดของเธอ เมื่อเธอร้องในความเจ็บปวด และแม้แต่ฉี่เล็ดออกมาก่อนที่จะสลบไป ผมอยากจะทีให้อีกรูแหกค้างด้วยซักวันนึง และให้เธอท้องด้วยเหมือนกัน

「「ทำได้ดีมากวันนี้~」」

เมื่อผมเสร็จกับทุกคน และพักเล็กน้อยเพื่อดื่มน้ำ ผู้หญิงสี่คนเกาาะกายผม มันดูเหมือนพวกเธอรับมันสบายๆระหว่างการเย่อ และเก็บกำลังของพวกเธอไว้

พวกเธอสองคนนวดต้นขาของผม ระหว่างที่อีกคนก็ทาน้ำมันบางอย่างทั่วตัวของผม

「นั่นอะไรน่ะ?」

「มันทำให้มั่นใจว่าผิวพี่ไม่แห้ง มันจะไม่สะดวกถ้าตัวพี่ ไม่ดีและไม่สะอาด เมื่อพี่กลับไปหาเมียพี่ หลังจากที่อาบอยู่ในน้ำนมแม่และน้ำหวานแห่งรัก」

นั่นมันเป็นอย่างนั้นเหรอ? คนสุดท้ายรับเอ็นของผมเข้าไปในปาก และดูดมันแรงๆเพื่อดึงน้้ำกามที่เหลือทั้งหมด ที่อยู่ในรูฉี่ของผม ผมครางออกไปอย่างไม่ได้ตั้งใจ และกำลังจะกดหัวของเธอใส่ผมแต่ผมถูกปฏิเสธอย่างอ่อนโยน ไม่มีจุดหมาย ในการเริ่มอะไรๆอีกครั้งแล้วตอนนี้

「อย่างที่มันเป็น พี่เหมือนเจ้าของของฮาเร็มจริง」

「อะ-อะไรเหรอ?」

「ทั้งหมดของพวกเรา เราเป็นเมียน้อยของท่านลอร์ดศักดินาซามะ ใช่มั้ย?」

「เรามีลูกเค้าและทั้งหมดด้วย」

「ใช่ นั่นถูกแล้ว」

「มีเมียน้องของพี่ 30 คนที่นี่」

「นั่นใช่แล้ว」

「เจ้าของของที่นี่ คือท่านลอร์ดศักดินาซามะ」

「ยังไงซะ ใช่」

「「「……」」」

สาวๆมองขึ้นมาหาผม ผมไม่เข้าใจว่าพวกเธอพูดอะไรกันจริงๆ งั้นเปลี่ยนหัวเรื่องเถอะ

「หนูก็ดูดน้ำเงี่ยนพี่หมดไปแล้ว ถ้าไปไกลกว่านี้ พี่จะเริ่มฉี่นะ」

ผมลูบหัวสาว ที่ดูดเอ็นของผมอยู่

「พุ่ฮ่าา ถ้าปัสสาวะพี่ออกมาด้วยเหมือนกัน หนูจะดื่มทุกอย่างอย่างยินดี」

「โว่วนั่น พี่ไม่ใช่คนบ้ากามขนาดนั้นนะ」

「แต่หนูจะไม่ต่อต้านและดื่มมันนะ……」

ถ้าเธอพูดมากขนาดนั้น มันทำให้ผมรู้สึกเหมือนผจญภัยนิดหน่อย โดยไม่พูดอะไร ผมวางมือไว้ที่หน้าของสาว ซึงสาวตอบด้วยการยิ้ม และปิดตาของเธอ

「นึน……」

「งงงี……」

น้ำนอกจากน้ำเงี่ยนไหลออกมาจากรูปัสสาวะของผม และดื่มมันลงอย่างมีความสุข ผมปล่อยการครวญออกไป ขณะที่ผม ถูกห่อหุ้มไปด้วยความรู้สึกที่แปลกประหลาด จากการที่ปัสสาวะเข้าไปในปากของสาว เมือผมเสร็จ สาวปิดปากของเธอ เพื่อที่จะทำให้มั่นใจ วว่าไม่มีอะไรเล็ดออกมา ระหว่างที่สาวอีกคนมาแทนเธอ และเลียเอ็นผมให้สะอาด และดูดอะไรก็ตาม ที่เหลืออยู่ในรูฉี่ของผม

「ขอโทษเกี่ยวกับเรื่องนั้นน่ะ ที่ให้กินบางอย่างสกปรก」

ขณะที่ผมขอโทษ ผมใส่เสื้อผ้าของผม และพร้อมที่จะกลับไปคฤหาสน์ มันดูเหมือนผมจะทันเวลา ที่จะมีเวลาทที่ผมดื่มชากับครอบครัว เพราะทั้งหมดถ้าผมช้า สาวๆจะเริ่มหา

「หนูอาจจะติดเรื่องนี้จริงๆ มันนไม่ต่างมากกับน้ำกาม และจำนวนของมันด้วย……งั้นครั้งหน้า บางทีหนูกินอะไรท่ใหญ่กว่า」

「ไม่」

แน่นอนว่าไม่

เมื่อผ่านทางเดินที่นำไปสู่อาคารเสริมจากอาคาหลัก นางกำนัลเซเลสติน่าล้มไปที่พื้น หลังจากที่สะโพกของเธอยอมแพ้

「มีอะไรเหรอ?」

「อย่าเข้ามาใกล้นะ ไอ้สัตวป่าบ้าเย่อ!」

เธอไล่ผมกระทันหัน ผมสงงสัยว่าอะไรเกิดขึึ้น

「ัรับน้ำนมไปจากหน้าอกจำนวนที่เยอะมาก……และหน้าท่าน……ไม่อาบทั้งตัวของท่านเลย…… ไม่ต้องพูดถึง ว่่าท่านมีอารมณ์กับเรื่องนั้นด้วย! และหนังสือโลกีย์แบบไหนกันที่ท่านไปอ่าน ที่จะเย่อหมู่กับคน 30 คน? เพิ่มเติมเข้าไปอีก พี่ไปซ่ำมดลูกเธอด้วย ซึ่งเป็นบาางอย่าง ที่ท่านเห็นในหนังสือได้อย่างเดียว……」

มันปรากฏว่า โมนิก้าแอบมองว่าอะไรเกิดขึ้นเมื่อกี้นี้ ช่างน่าชื่นชม ที่เธอดูทุกอย่างจากตอนแรกจนถึงตอนจบ แม้แต่จำรายละเอียดเล็กๆได้

「พี่ยังทำได้อีกนะถ้าแค่ทีเดียว อยากจะชิมว่ามันรู้สึกยังไงมั้ย?」

ผมไม่ได้มีแผนจริงๆ แต่ผมทำท่าที่จะนำเอ็นผมออกมา

「ฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮฮิ้! ห-หนูยังอยากจะบริสุทธิ์อยู่ต่อไป-!!」

โมนิก้าวิ่งหนี เหมือนเธอคลาน ผมคิดว่าเธอแค่เข้มงวด แต่เธอค่อนข้างเป็นผู้หญิงที่น่าสนใจ แต่ บริสุทธิ์เหรอ หือ………

เอ็นในกางเกงของผม ซั่งมันได้นิ่มและเล็กจากความพอใจจากการเย่อหมู่ก่อนหน้า เริ่มที่จะยกหัวอีกครั้ง

—————————————————————

ชานเมืองของราเฟน ทะเลสาบหนึ่ง

「ช่างเป็นที่ที่สวย」

「น่าทึ่ง……ถ้าอย่างนั้นก็มีที่แบบนี้ด้วย」

「เราจะเล่นกันในน้ำ~」「พระนาง ท่านต้องไม่กระโดดลงไปนะ!」

มันใกล้ที่สุดของหน้าร้อนแล้ว และอุณหภูมิของวันได้เพิ่มขึ้น ผมเลยพาครอบครัวไปที่ทะเลสาบ ทีอยู่ทางตะวันออกของราเฟน

「มีแค่หมู่บ้านเล็กๆหนึ่งหมู่บ้านอยู่รอบส่วนนี้ ดังนั้นบริเวณนี้ยังไม่ถูกพัฒนา น้ำก็สะอาด เพราะมันไหลตรงมาจากลำธารเล็กๆ ในภูเขา」

บนนั้น ที่นี่ใกล้พอ ที่จะไปและกลับบนรถม้าภายในหนึ่งวัน

「มีสัญญากับมิทนี้ในอดีตด้วยนี่ ใช่มั้ย? เหมือนที่พี่พูด พี่จะพาเรามาทะเลสาบสวยๆกัน ในหน้าร้อน」

「อ้า……งี้พี่ก็จำนั่นได้เหรอ?」

「แน่นอน」

นอกจากนี้ ไม่มีผู้หญิงซักคนที่นี่ที่ท้อง ผมจะรู้สึกไม่ดี ถ้าผมต้องทิ้งสมาชิกครอบครัวคนไหนไว้ข้างหลัง ดังนั้นนี่สมบูรณ์แบบ

「หนูว่ายน้ำไม่เป็น~」

「มันน่าอายนิดหน่อยที่จะยอมรับ แต่หนูก็ด้วย……..」

ทั้งเลอาห์และซีเลียสื่อความรู้สึกออกมา ยังไงซะมันธรรมชาติ เพราะคนส่วนใหญ่จะไม่สามารถว่ายน้ำได้ ยกเว้นว่าพวกเขาถูกพาไปข้างแม่น้ำ ในความเป็นจริง น่าจะมีผู้หญิงมากกว่า 90% ที่ว่ายน้ำไม่เป็น

มีทะเลสาบในป่าที่ผมถูกสอนโดยลูซี่ ดังนั้นผมรู้ว่าจะว่ายน้ำยังไง ค่อนข้าที่จะดี ถ้ามันไม่ใช่ระยะไกล จริงๆแล้วผมมีประสบการณ์ที่ไม่ดี ที่เอ็นของผมแข็งตัว จากการที่ลูซี่เปลือย และชนเอากับหินในทะเลสาบ

「อย่ากังวล พี่จะสอนว่าว่ายยังไง」

ทุกคนมีความสุขกับน้ำ ในแบบของตัวเอง ไม่ว่าจะเล่นอยู่รอบๆเปลือยๆข้างแม่น้ำ จมตัวเองลงไปครึ่งหนึ่งในน้ำ หรือจับมือผมระหว่างที่เตะขาของพวกเธอ เพื่อฝึกการว่ายน้ำ

เลอาห์ เมล และคู ไม่สามารถที่จะเรียนจริงๆ และเริ่มจมทันทีที่ผมปล่อยมือพวกเธอ ในทางกลับกัน เมื่อซีเลียได้รู้ว่าจะทำมันยังไง เธอเริ่มที่จะว่ายน้ำไปด้วยตัวของตัวเอง แม้ว่าจะค่อนข้างที่จะเงอะๆงะๆ

「นี่ก็รู้สึกดีจัง……อุว้าาา! มอนสเตอร์!! ลูกโป่งเนื้อสองลูก!!」

「เรียกใครว่าลูกโป่งเนื้อกัน!?」

ซีเลียชนกับนนน่า อย่างน่าตกใจ นนน่าและเซเลสติน่า สามารถที่จะว่ายน้ำได้อย่างดีซึ่งหมายถึงพวกเธอน่าจะมีประสบการณ์ว่ายน้ำในอดีต

「ไม่ใช่นั่นมันที่ลอยน้ำที่เธอมีเหรอ?」

ซีเลียสร้างความคิดเห็นที่ค่อนข้างจะมีพิษ แต่มันจริงที่ว่ามันดูเหมือนว่า มีแค่หน้าอกของเธอที่ลอยขึ้นมาเหนือน้ำ เมื่อนนน่าว่ายหงายหลัง

「พวกมันใหญ่ ไม่ใช่เหรอ」

「ค่อนข้างที่จะน่าชังเพราะมันใหญ่」

คู่ของเมลอนกลมเด้งอย่างอ่อนโยนทุกครั้งไป ที่เธอทำการแหวกว่ายด้วยมือ และมันเหลือเชื่อว่าแม้มันใหญ่มากๆขนาดไหน กระนั้น ทรงของมันไม่เปลี่ยนไปเลย แม้วพวกมันจะชี้ขึ้นฟ้า ขณะที่นนน่า ได้รับรู้ว่าเธอถูกจ้องมอง เธอพอกหน้าอกออกมาอย่างภาคภูมิใจ และว่ายน้ำอย่างสง่างาม แต่จบที่การจะชนเอากับต้นไม้ใต้น้ำ

「เดี๋ยว-! นี่อะไรน่ะ! อ๊าาานน ช่างสกปรก!」

「มันเพราะสัตว์ประหลาดหน้าอก ทำตัวอวดดีไง」

ทุกคนมีความสุขกับตัวเอง แต่มันไม่มีแม้แต่เศษเสี้ยวของเสน่ห์ทางเพศที่ไหนซักที่เลย พวกเธอทั้งหมดใส่เสื้อผ้าที่เหมาะกับการเล่นในน้ำ — ประเภททีว่าแนบชิดเข้ากับกายเล็กน้อย — ดังนั้นไม่ใช่ทั้งหน้าอกหรือตูดถูกเปิดเผยออกมา แม้ว่าพวกมันจะเปียก ผมไม่สามารถเห็นทรงกายของพวกเธอ…….ซึ่งอยู่ในวิธีที่มันอกแบบมา ผมเดาว่า

「ได้เลยทุกคน ทั้งหมดเปลือยกันเถอะ」

「「「เอ๋?」」」

บางทีผมพูดมันเร็วเกินไป แต่ผมถอดชุดว่ายน้ำของผมและกลายเป็นโป๊เปลือย เพราะไม่มีเสื้อผ้าไหนของเราเลย ที่มีเสน่ห์ทางเพศ เอ็นของผมห้อยลงอย่างปวกเปียก

「อะร่ะ-! ไม่มีทางน่า!」

มีสาวบางคนที่สับสน

「มืม จ้า」「นั่นไม่เป็นไร」

「อ่ะฮ่าฮ่า หนูว่าแล้วว่ามันต้องออกมาแบบนี้」

「เราจะแก้ผ้า~」「พระนางท่านต้องไม่ทำนะคะ!」

「ได้เลยงั้นแก้ผ้ากันเถอะ!!」「ว้า พี่อิริจิน่าซัง อย่างน้อยโกนขนจั้กแร้หน่อยสิ! ไม่ใช่ว่ามันดกไปแล้วเหรอ!?」

เลอาห์ คาร์ล่า เมลิสซ่าและเซเลสติน่า ไม่มีปัญหาที่จะถอดเสื้อผ้าพวกเธอ และเปลือย เมื่อเห็นแบบนั้น ซีเลีย ที่เชื่อว่าเธอไม่เคารพคำสั่งของผมไม่ได้ เปลี่ยนเป็นแดงและแก้ผ้าตัวเองอย่างช้าๆ

「มันสนุกมากกว่า ที่จะเล่นในน้ำ ระหว่างที่เราเปลือย ที่ร่างกายของเธอเย็นลง เธอก็ไปที่ฝั่ง เพื่อที่จะเอาอาหารและเครื่องดื่มอุ่นๆได้」

นนน่าและเมลเป็นคนสุดท้าย พวกเธอดิ้นรนจนถึงท้ายที่สุดที่ไม่ยอมจะแก้ผ้า ปรกติแล้วพวกเธอเปลือยเมื่อพวกเธออยู่บนเตียง ดังนั้นผมไม่รู้ว่าทำไมพวกเธอลังเลกันตอนนี้

「หนูไม่มีปัญหาที่จะเปิดเผยตัวเองให้พี่เอเกอร์ซามะ……อย่างไรก็ตาม!」

นนน่าเหวี่ยงมือของเธอไปสู่ที่ฝั่ง ที่ยืนอยู่ที่นั่นคือครอลล์ ผู้ที่มาเป็นครอบครัวด้วย และกิโด้ ที่มาด้วยเป็นผู้คุ้มกัน

「อย่าอ่อนไหวเกี่ยวกับเรื่องแบบนั้นเลยน่า พวกค้าจะไม่ทำอะไรกับเธอหรอก บวกกับ พวกเค้าน่าจะไม่เห็นมากหรอกเมื่อเธออยู่กันในน้ำ」

ผมกอดสาวๆใกล้ๆ และแก้ผ้าพวกเธอ ผมเงียบเสียงกรีดร้องเล็กๆของพวกเธอโดยการจูบพวกเธอ

เมื่อดูไปทางฝั่ง ผมเห็นครอลล์ ไม่ได้ยืนขึ้นตรงๆ

「นายก็ควรจะเปลือยด้วย」

ขณะที่เขานำเสื้อผ้าของเขาออก เอ็นแข็งของเขาเปิดเผยตัวมันเองอย่างเป็นธรรมชาติ

「อ้า! นะ-นี่คือ-!」

「เราเอาตำแหน่งไว้ด้านข้างก่อนวันนี้ มันไม่เป็นไรที่จะดู ถ้านายไม่ได้ทำอะไร แต่อย่ามาเริ่มถูตัวเองที่นี่ซะล่ะ ได้ยินมั้ย?」

「ครับ!」

ตาของครอลล์ส่องสว่างขึ้น ซีเลียถอนหายใจอย่างยอมแพ้และเริ่มว่ายน้ำอย่างเงอะงะอีกครั้ง มันปรากฏว่าเธอเรียนที่จะว่ายน้ำดีกว่า แทนที่จะมาสนใจกับสายตาของครอลล์

「พูดถึงแล้ว ขนาดเท่านั้น ของนายมันแข็งใช่ม้ย?」

「โฮ้วว」

มันรู้สึกเหมือนเอ็นของครอลล์เล็กลงเล็กน้อย โทษที ผมแค่สงสัยนิดหน่ออย เพราะมันเล็กกว่าของผมไปมาก แม้ว่าเมื่อผมไม่ได้แข็งเลย

ตอนแรก สาวๆนั้นเขินอาย เมื่อครอลล์และกิโด้มองอยู่ แต่พวกเธอรู้สึกเป็นอิสระมากกว่าทันทีที่พวกเธอชินกับมัน และมีความสุขกับตัวพวกเธอเองมากกว่าก่อนหน้า พวเธอเล่นกันใต้น้ำ โยนต้นไม้น้ำใส่กัน และสนุกสนานอย่างเหลือเฟือ และแม้ว่าสาวๆที่ปรกติแล้วไม่คุยกับคนอื่นมาก หัวเราะด้วยกันในบรรยากาศที่พิเศษนี้

ผมกังวลนิดหน่อย โดยเฉพาะกับโยกุริ

「พี่นนน่าซัง……」

「พี่โยกุริซัง มาไกลขนาดนี้และด่ากัน จะไม่โรแมนติก ดังนั้นเอาเรื่องอื่นไว้ด้านข้างก่อนสำหรับวันนี้ แต่ชั้นจะไม่สนิทกับพี่พรุ่งนี้นะ เข้าใจมั้ย?」

ผมเดาว่าผมโล่งใจ ที่พวกเธอเล่นด้วยกันสำหรับตอนนี้

หลังจากเล่นกันกับสาวๆซักพัก ผมไปที่ฝั่งเพื่อที่จะพักและจิบชาที่อุ่นข้างกองไฟ มันเป็นจากนั้น ที่ครอลล์และกิโด้มา พูดถึงแล้ว ทั้งสองเอ็นนั้นแข็งและติดกับท้อง แต่นั้นมันเลี่ยงไม่ได้

「ท่านเอเกอร์เกอร์ซามะ」

「หัวหน้า」

「มีอะไร?」

「「เราทำอะไรได้ เพื่อจะมีเอ็นที่สง่างามแบบนั้น?」」

ผมจะรู้ได้ยังไง? แต่ผมจะเสียใจสำหรับพวกเค้า ถ้าผมไปปิดพวกเค้าซะอย่างไร้ปราณี

「ไม่ว่าจะแบบไหน แค่นอนกับผู้หญิง ชั้นไม่รู้เรื่องขนาดนะ แต่เอ็นของนาย จะแข็งแกร่งขึ้นยิ่งนายนอนกับผู้หญิง」

「นั่นจริงเหรอ!?」

「ผมมีเมีย……แต่นี่มันก็เพื่อเมียผมด้วย!」

「ซักวันนึง ถ้านานนอนกับผู้หญิงสิบคน เอ็นของนายจะแข็งแกร่งในที่สุด การมีผู้หญิงคนเดียวเป็นคู่ อาจจะจบที่การฆ่าพวกเธอ ดังนั้นมันดีที่สุดที่จะมีสาวๆหลายคน」

「สิบเท่า……」

「แต่ผมไม่มีใครตั้งแต่ทีแรก……」

「ท่านเอาเกอร์ซามะ! มาเล่นด้วย! ……อย่ามองมาทางนี้นะ ครอลล์!」

「ท่านอยู่ไหนคะ พระนาง!?」「ทางนี้จ้า」「ฮย้าาาา!!」

โมนิก้าได้ยินเสียงน้ำกระจายดัง เหมือนบางคนตกลงไปในน้ำ

「เฮ้ พี่เมลซัง คูและทุกคนก็……มันดูเหมือนพวกเธอทั้งหมด เหมือนศพลอยอยู่บนน้ำเลย ดังนั้นได้โปรดขยับนิดหน่อยเถอะ」

「นี่ผ่อนคลายจัง」「เนาะ-」

「มุ……」

「อีคาร์ล่าโง่ นั่นมันเสียง ‘บุ๋ง’ เมื่อกี้!? พยายามจะทำอะไร? ตอบชั้นนะ!!」

「เงียบเหอะน่า เธอไม่ตายหรอก」

อะไรแบบนี้นั้นดี บางเวลา

ผมเล่นกับสาวๆซักพักอีกครั้ง มีความสุข เวลากับเลอาห์และแคนเธอรีนลับๆที่แอบไปใต้น้ำเพื่อบริการผมด้วยปาก หลังจากที่พักอีกหลายครั้ง ตะวันดูเหมือนกำลังจะตกดินแล้ว

แค่เมื่อผมกำลังจะก้าวออกจากน้ำ ครั้งสุดท้าย บางอย่างคว้าเท้าของผม จากนั้นผมถูกดึงด้วยแรงที่ยิ่งใหญ่ลงไปในน้ำ ไปถึงส่วนท่สึกที่สุดของทะเลสาบ

ผมเปลือยและไม่มีอาวุธซักชื้นอยู่กับผม ดังนั้นผมเตรียมตัวเพื่ออะไรที่แย่ที่สุดแล้ว แต่ผมถูกโยนเข้าไปในถ้ำ ก่อนที่ผมกำลังจะดิ้นรน ผิวของกำแพง ดูเหมือนจะทำจากวัสดุที่เป็นผลึก และหินโปร่งแสงแหลมๆนั้นล้อมผม ระหว่างที่ทั้งถ้ำเต็มไปด้วยน้ำ ที่ไปถึงท้องของผม แต่มันไม่ได้ดูเหมือนว่าผมจะจมนะ

ลำธารไหลจากรูที่ปรากฏว่าเป็นที่ที่ผมมา ในถ้ำ และมันดูสูงประมาณ 4 เมตร และไม่ใช่บางอย่างที่ผมไต่ออกไปได้ด้วยตัวเอง บางทีที่นี่อยู่ใต้ทะเลสาบ

「ขอโทษที่แรงไปนิดหน่อย ชั้นคิดว่าชั้นเห็นช่องเปิด ชั้นเลยตื่นตกใจไปนิดหน่อย」

ผมได้ยินเสียงที่สวยงาม ซึ่งทำให้หัวใจผมหวั่นไหว อย่างไม่ได้ตั้งใจ และเมื่อผมหันไป ผมเห็นผู้หญิงที่งดงาม ลอยเปลือยอยู่ในน้ำ

「เธอเป็นคนที่พาชั้นมาที่นี่เหรอ?」

「ช่าย นายออกมาจากน้ำได้ตรงนี้」

ดึงมือผมไป เธอนำผมไปที่ที่หินเรียงกันอยู่ มือนั้นนิ่ม ผิวขาวและลื่นเป็นไหม ระหว่างที่หน้าตาของเธอแข่งได้แม้แต่กับนนน่า หน้าอกที่เปลือยของเธอนั้น ค่อนข้างที่จะใหญ่ โดยไม่มีแม้แต่รอยแปดเปื้อนเดียวอยู่ในมัน

ผมยกโทษที่ถูกดึงมาที่นี่ได้ ถ้ามันเป็นความงามหน้าอกใหญ่แบบเธอ แต่ผมสงสัยว่าวัตถุประสงค์ของเธอคืออะไร และที่สำคัญกว่านั้น ผมสงสัย ว่าเธอจะให้ผมแทงเธอด้วยเอ็นของผมมั้ย

「อืม เห็นมั้ย」

สาวสวยวางมือของเธอไว้บนหิน และยกตัวเธอขึ้นจากน้ำ

「ชั้นอยากจะผสมพันธุ์กับนาย」

ผมคาดหวังที่จะเห็นอวัยวะเพศที่งดงามเท่าหน้าอกของเธอ แต่เมื่อผมมองไปที่ท่อนล่างของเธอ ไม่มีรูอยู่ที่นั่น จริงๆแล้วมันไม่มีต้นขาหรือข้อเท้าด้วยเหมือนกัน จริงๆแล้วว เธอไม่มีขาด้วยกันเลย สิ่งที่เธอมีติดกับตัวของเธอนั้นคือหางใหญ่ที่มีครีบ ปกคลุมไปด้วยเกล็ด

—————————————————————

ตัวเอก: เอเกอร์ ฮาร์ดเลตต์ 22 ปี ฤดูร้อน

สถานะ: เคานต์แห่งอาณาจักรโกลโดเนีย ลอร์ดศักดินาผู้ยิ่งใหญ่ของบริเวณตะวันออกของโกลโดเนีย ราชาแห่งภูเขา เพื่อนของดวอร์ฟ

พลเมือง: 146,000 เมืองศูนย์กลาง ราเฟน: 16,000 -มีการไหลบ่าเข้ามาเล็กน้อย เนื่องจากความวุ่นวานในมอลต์

กองทัพที่บัญชาการ: 4000 (ยกเว้นทหารม้าธนู)

สินทรัพย์: 45,900 ทอง (เรียกรวมพลกองทัพผู้สมัครใหม่ -900) หนี้: 20 000 ทอง

อาวุธ: แอ่งคู่ (ดาบใหญ่), หอกดวอร์ฟ, ดาบเหล็กกล้ามือเดียวชั้นสูง

ครอบครัว: นนน่า (ภรรยา), คาร์ล่า (ภรรยาน้อย),เมล (ภรรยาน้อย), คู (คนรัก), รู (คนรัก), มิเรล (คนรัก), เลอาห์ (ประกาศตัวเองว่าเป็นทาสกาม), เคซี่ (ผี). มิทตี้ (คนรัก), อัลม่า, ครอลล์ (ไม่ใช่หนุ่มบริสุทธิ์), เมลิสซ่า (คนรัก), มาเรีย (คนรัก), ริต้า (คนรักเอ็นใหญ่), แคทเธอรีน (คนรัก), โยกุริ (หมกตัวอยู่แต่บ้านยุคใหม่), ปีปี้ (ผู้ติดตาม), เซบาสเตียน (พ่อบ้าน), โดโรเธีย (คนรัก อยู่ในเมืองหลวง), เซเลสติน่า (ราชินีลี้ภัย), โมนิก้า (นางกำนัล)

ลูก: ซู, มิว, เอคาเทอริน่า (ลูกสาว), แอนโตนิโอ, คลอดด์, กิลบาร์ด (ลูกชาย), โรส (ลูกสาวบุญธรรม)

ลูกน้อง: ซีเลีย (ผู้ช่วย), อิริจิน่า (ผู้บัญชาการ), ลูน่า (ผู้บัญชาการ), รูบี้ (ผู้ติดตามของลูน่าและคนรัก), ไมล่า (เจ้าหน้าที่เพื่อสันติสุข), ลีโอโพลต์ (เจ้าหน้าที่), อดอล์ฟ (เจ้าหน้าที่กิจการภายใน), กิโด้ (คนคุ้มกัน), ทริสตัน (ผู้ติดตาม), แคลร์ & ลอรี่ (แม่ค้าอย่างเป็นทางการ), ชวาร์ซ (ม้า), ลิเลียน (ดาราหญิง)

คู่นอน: 128, เด็กที่เกิดแล้ว: 31

—————————————————————

เป้าหมายเดือน 9/66

ค่าเน็ต 100/200

กาแฟ 0/300

คอมใหม่ 0/2000

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

วายุ แซ่จิว

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

โดเนทแล้วอยากให้เรื่องขึ้นหรือสะสมเงินเพิ่มตอน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ที่ facebook