ถนนสู่อาณาจักร – Oukoku e Tsuzuku Michi - ตอนที่ 5 สวนของเจ้าหญิงนางฟ้า - novel-lucky

5 สวนของเจ้าหญิงนางฟ้า

“เฮ้ย เฮ้ย, เธอพูดว่า ‘รับเราทีละคน’ จริงๆเหรอวะ?”

โดยไม่ต้องพูด, หัวข้อของการสนทนาระหว่างโจรที่รออยู่รอบๆบ้าน คือผู้หญิงสวยจากก่อนหน้านี้

“พวกเราจะทำมันกับผู้หญิงคนนั้นด้วย!”

“เธอน่าจะโทรมเมื่อถึงตาเรา, ไม่ว่ายังไง”

“ไม่ว่าเธอจะโทรมแค่ไหร นายก็ยังเทียบเธอกับโสเภณีในเมืองไม่ได้อยู่ดี”

“บอสควรจะไม่ทำเธอพังนะ!”

โดยไม่สนรอบข้างที่เสียงดังของผม, ผมยืนอยู่หน้าประตู

เหมือนที่โลวาโน่สั่งไว้, ผมอยู่นั่นเพื่อซัดใครก็ตามที่พยายามจะแอบดู

โจรที่เห็นว่าผมสู้ยังไง, แม่ว่ามันเป็นเพียงแค่ครึ่งปี, ยอมแพ้และเริ่มพูดเกี่ยวกับความคิดที่เพ้อเจ้อของพวกเขา

ทันได้นั้นเสียงของบางอย่างได้โดนกับกับแพงหลายครั้งในทีเดียวได้มาจากข้างใน

โจรได้หันตาของพวกเขาทั้งหมดในทีเดียว แต่มันเปลี่ยนเป็นการหัวเราะทันที

“เฮ้ย เฮ้ย, บอสทำมันรุนแรงว่ะ”

“ชั้นหวังว่าเค้าจะอ่อนโยนกับเธอมากกว่านี้นะ, อย่างน้อยจนถึงตาเรา”

“เธอเป็นอัญมณีงามแห่งสาวอดีตขุนนาง แต่เธอจะเละเป็นกบเมื่อถึงตาชั้น”

ความเย็นวาบได้แย่กว่าเดิม, ผมจับดาบใหญ่ในมือผมและใส่กำลังเข้าไปในแขน

ผมอธิบายมันไม่ได้, แต่ผมมั่นใจว่าบางอย่างได้เกิดขึ้น

มันคือความรู้สึกแย่เหมือนที่ผมไม่เคยรู้สึกมาก่อน, แม้แต่เมื่อตอนที่ผมสู้อยู่ใต้ดิน

ประตูได้เปิดอย่างช้าๆ

โจรทั้งหมดสังเกตในเวลาเดียวกัน, มองด้วยสายตาที่สนุกสนาน

จากนั้นโลวาโน่กระโดดออกมาจากบ้าน……

จากนั้นลงไปที่พื้น, หักครึ่งพอดี

“อะไร!!?”

เป็นไปไม่ได้

โลวาโนตายนั้นเป็นไปไม่ได้, แต่มากไปกว่านั้น, วิธีที่เขาตายนั้น{ผิด}

ตัวที่ตายของเขาหัก, ทำเสียงแตกเหมือนคุกกี้ถูกบี้

แน่นอนว่า, นี่คือการพัฒนาที่คาดไม่ถึง

ไม่ว่าจะใส่พลังไปมากแค่ไหน ในการทุบหรือฉีกคน, หักพวกเขาอย่างเรียบร้อยครึ่งหนึ่งแค่เป็นไปไม่ได้

*แคล้ง แคล้ง* ผมได้ยินเสียงของเหล็กกระทบกัน

โจรได้ดึงชุดเกราะที่หลวมของพวกเขาให้แน่น แล้วนำดาบของพวกเขาออกมาจากฝัก

หัวหน้าได้ตายกระทันหัวในแบบนี้น่าตกใจ, แต่ถ้าพวกเขาตกอยู่ในวุ่นวายที่นี่พวกเขาจะไม่รอดชีวิต

ไม่ว่าจะดีหรือร้าย, ทหารรับจ้าง-น้ำว่าว-โจรผู้ที่ชินกับการสังหารจะทำในสิ่งที่จำเป็นต้องทำ

หัวหน้าของพวกเขา, โลวาโน่ได้ตาย, และความอันตรายได้เข้ามา

แล้วก็, พวกเขารู้ว่าศัตรูเป็นใคร

นั่นเพราะมีแค่สองคนอยู่ที่นั่น

ดาบและหอกของเขาทั้งหมดชี้ไปที่ประตู

ผมด้วย, กระโดดถอยออกมาจากประตู, และจ้องไปที่อะไรที่อยู่ข้างหลังมัน

ผมตั้งท่าด้วยดาบใหญ่ของผมเหนือหัว และใส่พลังเข้าไปในขาผมเหมือนปรกติ, พร้อมที่จะกระโดดเข้าไป

จากนั้น, คนที่คาดดิดได้แสดงออกมาอย่างช้าๆด้วยภาพลักษ์ที่ไม่คาดคิด

ผู้หญิงสวย, ส่ายผมบลอนด์ที่งดงามของเธอ, มาถึงหน้าประตูเปลือยทั้งตัว

หน้าอกที่ใหญ่ของเธอไม่ตกเลยแม้แต่น้อย, ก้นที่ใหญ่, เด้งของเธอทำให้ผมอยากจับมันอย่างไม่ตั้งใจ

ทุกคนได้ชะงักชั่วครู่, แต่พวกเขากลับไปสู่การพร้อมต่อสู้

แม้หน้าตาที่ดีของเธอพูดได้ว่าไม่มีเทียบ และตัวของเธอพูดได้ว่าเป็นทอง, มีสองจุดที่แปลกกับเธอ

เธอได้ย้อมเป็นสีแดงด้วยเลือดจากปากของเธอไปถึงหน้าอกที่ใหญ่ของเธอ

และดวงตาสีแดงที่ส่องสว่าง, ดุจไฟของเธอ

ปรกติแล้ว, มันเป็นงานของผมที่จะโจมตีเป็นคนแรก

แต่ครั้งนี้มันต่างไป, สัญชาติญานและความหยั่งรู้ของผมได้สั่นระฆังเตือน

“นี่มันหมดหวังแล้ว”, “อย่าสู้กับเธอ”, มันพูด

แทนที่จะโจมตี, ผมถอยออกมา, สร้างระยะประมาน 10 เมตรจากเธอ

แต่ไม่ใช่พวกเราทุกคนจะมีสัญชาติญานที่ดี

ชายคนหนึ่งที่ถือหอกได้แทงไปข้างหน้า

“ไม่! อย่า!”

เสียงตะโกนของผมไปไม่ทันเวลา

ผู้หญิงจับปลายหอกของเขาและดึงมันเข้าสู่เธอ

“โดอ้าา!!?”

ความสามารถที่จับปลายห้องของเธอนั้นอันตราย, แต่พลังของเธอที่จะดึงมันเข้าสู้ตัวเธอเองนั้น ผิดมนุษย์อย่างสมบูรณ์แบบ

ผู้ชายลอยไปหาเธอ, เหมือนกับเขาได้ถูกโยนไปที่นั่น

จากนั้น, ผมหญิงยื่นมือซ้ายของเธอไปที่อกของเขา

*บ่ะคิน*

ท่อนล่างของผู้ชายไปสู่ผู้หญิง, ยังเข้าไปหาเธออยู่, ระหว่างที่ท่อนบนของเขาได้ถูกดันโดยมือของเธอ และไปในทิศทางตรงกันข้าม

จากนั้นหลังเขางอในแบบตัวหนังสือ “く” และเขาล้มลงไปที่พื้น, อ้วกเป็นเลือด

““เธอไม่ใช่มนุษย์””

ทุกคนคิดอย่างเดียวกัน

ไม่ว่าคุณจะฝึกมามากเท่าไหร่ หรือจะมีพรสวรรค์ขนาดไหน, ผู้หญิงมนุษย์ไม่สามารถทำอะไรแบบนั้นได้

แม้แต่ผม, ที่พวกเขาเรียกว่าสุดยอดพลังเหนือมนุษย์, ก็ทำอย่างนั้นไม่ได้

เธอไม่ใช่ศัตรูที่เรา…ไม่, ศัตรูที่มนุษย์ไม่สามารถกำจัดได้

ไม่มีความหวังอื่นที่จะรอดชีวิตนอกจากวิ่งหนี แต่เราจะหนีได้เหรอ? ความสามารถพิเศษของเธอมี่แค่สุดยอดพลังของเธอเหรอ?

ความคิดได้หมุนเวียนอยู่ในหัวผม, ให้เวลาเธอสำหรับการโจมตีครั้งต่อไป

แต่ผู้หญิงไม่เคลื่อนไหว

เธอไม่ได้ออกจากเงาของกันสาดข้างหน้าประตู

รับโอกาสที่ดีนั้น, หลายคนที่มีธนูและหน้าไม้ได้ปล่อยลูกศรออกไป

เธอได้ปัดมันส่วนใหญ่ออกไปเบาๆ, แต่หนึ่งในกระสุนของหน้าไม้ได้ปักไปที่หน้าอกเธอ, บางทีอาจเป็นเพราะมันเปิดอยู่

ผู้ชายได้ตะโกนเชียร์, หน้าไม้นั้นแรงกว่าเมื่อเทียบกับธนู, ถ้าถูกยิงจากระยะเผาขนมันจะเจาะทะลุหมวกเหล็กและชุดเกราะ และเข้าไปถึงเครื่องใน, มันหาไม่ยากสำหรับมันที่จะทำให้ตายในทันที

มากกว่านั้น, กระสุนได้ทะลุผ่านอกของผู้หญิง

สำหรับมนุษย์, นั่นไม่ต้องสงสัยว่าเป็นบาดแผลฉกรรจ์, แม้ว่าพวกเขารอด พวกเขาจะยืนไม่ได้

ไม่มีทางที่ใคนจะดึงกระสุนออกได้และโยนมันกลับมา

แผลบนหน้าอกของผู้หญิงรักษาในพริบตา และนักธนูที่มีกระสุนปักอยู่บนหัวของเขา ได้กระตุกและร่วงลงไป

แน่นอนว่า, การล้อมได้พังทลายเมื่อทุกคนพยายามจะหนี, พวกเขาทุกคนเริ่มหนี

ไม่ว่าจะกี่สนามรบที่พวกเขาผ่านมา, ไม่มีพวกเขาซักคนที่ได้เผชิญหน้ากับศัตรูที่เป็นสัตว์ประหลาดแบบนี้

บนสนามรบ, ศัตรูล้มเมื่อถูกปักโดยกระสุน, พวกเขาตายเมื่อพวกเขาถูกฆ่า

แต่แม้ว่าด้วยความเหนือกว่าที่ท่วมท้นของเธอ, ผู้หญิงไม่ได้ขยับมาจากประตู

แค่เปิดเผยตัวที่เปลือยของเธอ สู่ผู้ชายรอบๆเธอ, ยิ้มและยืนอยู่ที่นั่น

ความงามเหนือมนุษย์, บ้านที่มืดมิด, ศพที่แห้ง, และตัวที่รักษาได้…ถ้าคุณเชื่อในเทพนิยาย คุณจะได้ความคิดคร่าวๆว่าผู้หญิงจริงๆแล้วคืออะไร

“สร้างวงล้อมและโจมตี!! ชั้นจะปิดฉากเธอเอง!!”

ผมตะโกนอย่างดัง, พวกผู้ชายเคารพมันและสร้างรูปแบบ บนคำสั่งของเด็กผู้ชาย 14-บางอย่าง

ความเชื่อได้ถูกเอาชนะมาด้วยเลือดและชัยชนะ

บนทุกอย่างที่เกี่ยวกับการสู้รบ, ผมเป็นคนที่พึ่งพาได้มากที่สุดในกลุ่ม

ผู้หญิงมองมาทางผมที่ถือดาบใหญ่ของผม, ยิ้มและแลบลิ้นของเธอออกมาอย่างมีเสน่ห์

ในทันทีนั้น, ผู้ชายประมาณสิบคนล้อมเธอพร้อมๆกัน โจมตีด้วยหอกและดาบและค้อนรบของพวกเขา

หัวของพวกเขาบางคนได้ถูกขยี้ไปก่อนที่อาวุธของพวกเขาจะไปถึง, บางคนได้ถูกโยนไปด้วยกันกับอาวุธของพวกเขา, บางคนได้รู้ขณะที่พวกเขาเหวี่ยงดาบ ว่ามือของพวกเขาไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว

ในพริบตาเดียว, ชายสี่คนได้เสียชีวิต, สองคนได้ถูกโยนไปสู่ท้องฟ้า

ชายสองคนได้โชคดีและอาวุธได้ไปถึง, แต่พวกเขาได้โดนขยี้หัวตัวมือของเธอเป็นการตอบแทน

ชายที่เหลือหยุดขาของพวกเขาโดยธรรมชาติ เพราะปรากฏการณ์หายนะ

การต่อสู้จบลงในไม่กี่วินาที, ไม่มีใครที่สามารถสู้กับเธอได้อีก

แต่นั่นมันพอแล้ว

มันทั้งหมดเป็นการล่อ และการเบี่ยงเบนความสนใจ

ผมได้กระโดดไปแล้ว, ถือดาบใหญ่ของผม

มือทั้งสองของผู้หญิงได้ยุ่งอยู่กับการขยี้หัวของชายสองคนสุดท้ายมือเปล่า

ดาบที่ผมถือในสองมือ และได้เหวี่ยงลงไม่ถูกดีดออกไปหรือจับโดยบางคน

มันแค่พริบตาจนถึงการสังหาร

ยังไง, ผู้หญิงไม่ได้แสดงเศษเสี้ยงของความรีบ

ยังจับชายที่หัวได้ถูกขยี้, เธอยกมือของเธอขึ้นเหนือตัวด้วยกำลัง

สำหรับเธอ, การถือน้ำหนักของผู้ชายไม่สร้างความแตกต่าง

เธอยกมือของเธอ, ยังถือศพที่น่าเวทนาอยู่, บนทางระหว่างดาบของผมและตัวเธอ

แบบนี้, แม้ว่าผมจะเหวี่ยงดาบของผมด้วยพลังทั้งหมด เธอจะหยุดมัน

อย่างไรก็ตาม, ผม…

…ไม่ได้เหวี่ยงดาบลง, แต่เหวี่ยงมันด้วยมือขวาไปข้างๆเลยหัวของผู้หญิง

เสียงการถูกทำลายได้ถูกได้ยิน, ทางเข้าและกันสาดข้างบนประตูได้ถูกพังลง

กัดสาดนั้นทนทาน, ทำจากไม้หนา, แต่มันแตกเหมือนกิ่งไม้ด้วยดาบใหญ่ของผม

ผมลงพื้นตรงหน้าผู้หญิงที่ตะลึง, ไม่สามารถจัดการกับดาบที่ควรจะเล็งไปที่เธอ แต่เปลี่ยนทิศทาง, จากนั้นผมกระโดดไปข้างหลัง

ถ้าคุณเชื่อในเทพนิยาย, นี่ควรจะได้ผล

ผู้หญิงไม่ได้รับบาดเจ็บ, ที่ถูกทำลายคือกันสาด

จากนั้น, มันเป็นพื้นที่เปิดในกลางป่า, อากาศได้ดีและโปร่งเหมือนกันวันนั้

แสงอาทิตย์ได้ส่องลงมาสู่ผู้หญิง

“《ไมมมมมมมมมมมม่!!!》”

ผู้หญิงร้องเสียงหลง, เธอเสียความสงบของเธอเป็นครั้งแรก

แวมไพร์, สิ่งมีชีวิตที่แทบจะเป็นอมตะ, ดื่มเลือดของมนุษย์, และมีพลังที่เหนือกว่ามนุษย์

โจรที่เหลือสังเกตเป้าหมายของผม และลูซี่จริงๆแล้วคืออะไร, แน่นอน

“แวมไพร์!!” “มันมีอยู่จริงๆ!!” “ป่านี้ถูกสาป!!”

พวกเขาทั้งหมดกระซิบ, บางคนแม้แต่อธิษฐานต่อพระเจ้า, ซึ่งไม่เหมือนพวกเขาเลย

สำหรับแวมไพร์, น้ำศักดิ์สิทธิ์และแสงแดด, แต่โดยเฉพาะการถูกอาบในแสงแดด จะทำให้พวกเขาไหม้เป็นไฟและเพราะเป็นกระดูกทันที

นั่นควรจะเป็น….

“ออออออออุ!!! แกทำอะไร!! 《แกทำอะไร!!》”

ผู้หญิงไม่ได้เปลี่ยนเป็นกระดูกหรือลุกเป็นไฟ, แต่คุกเข่าลง, จ้องไปที่ชิ้นไม้ที่ถูกทำพัง และร้องออกมา

เสียงของเธอฟังดูโกรธ, แทนที่จะเป็นทุกข์ทรมาน

ผมสาปแช่งตำนาน, และในทันทีนั้นผู้หญิงได้ยืนขึ้น

“กล้าดียังไง… กล้าดียังไง, บ้านของชั้น!! บ้านที่รักของชั้น!!”

สถานการณ์ได้ทรุดโทรมหนักขึ้นไป

ไม่มีอะไรที่พวกเราทำที่ดูเหมือนมันจะไปได้ด้วยดีวันนี้

ตอนนี้เมื่อผมมาคิดดูแล้ว, ผมเหยียบขี้ม้าระหว่างหลบแอ่งน้ำเช้านี้, หรือผมไม่ได้ทำแล้วสิ่งนี้ได้เกิดขึ้น

“ยกโทษให้ไม่ได้!! ยกโทษให้ไม่ได้อย่างแน่นอน!!”

คนอื่นได้กลัวผู้หญิงโดยสิ้นเชิง จากการเปลี่ยนในผู้หญิง, ผมใช้พวกเขาไม่ได้อีกต่อไป, หือห์

แม้ว่าผมจะวิ่งหนีตอนนี้, เธอจะตามผมมาอย่างแน่นอน

ใส่รอยยิ้มที่เหยียดหยาม, ผมเตรียมดาบใหญ่ของผม

ทันทีที่ลูซี่ที่โกรธยกหัวของเธอขึ้น

โลกได้ถูกแช่แข็ง

ตาของเธอที่วูบวาบ, ส่องแสง ส่องแสงมากขึ้นกว่าเดิม, มันเป็นแรงกดดัน ที่แบกน้ำนักและความรู้สึกของการกดขี่จากดวงตาที่ลุกโชนทั้งสองดวงจับจ้องมาที่คุณ

ความรู้สึกนี้ที่ผมไม่เคยมีประสบการณ์มาก่อนทำให้ผมหล่นไปที่หัวเข่า

ตัวของผมขยับไม่ได้, เหมือนกับว่ามันติดอยู่กับพื้น

มีเสียงหึ่งที่ดังอยู่ในหูของผมที่มันทำให้ผมรู้สึกว่าหัวของผมจะแตก

ไม่นาน, ภาพที่ผมเห็นเปลี่ยนเป็นสีแดง, น่าจะเป็นเพราะการปวดหัว

ระหว่างทั้งหมดนี่ดำเนินอยู่, ผมรู้ว่าผมจำบางอย่างได้เกี่ยวกับความรู้สึกนี้

นี่รู้สึกคล้ายกับบางอย่าง, บางอย่างที่ไม่น่าพึงพอใจแต่มันย้อนวันวาน

หัวของผมเจ็บและตัวของผมได้แข็ง

ความรู้สึกมหัศจรรย์ของความสิ้นหวังและความปวดร้าวและความทุกข์ทรมานเข้ารวมกัน, หมุนเวียน

รูปลักษณ์ที่ปรุงความรู้สึกเชิงลบทุกประเภทให้เป็นซุป

รสชาติของการล้มเลิก และความสิ้นหวัง

นั่นใช่แล้ว…นี่มันเหมือน{นั่น}

รูปลักษณ์ในตาของคนที่ผมเอาชนะในการสู้, รูปลักษณ์ในตาของทาสที่จะถูกกำจัดเพราะการเจ็บป่วย

รูปลักษณ์ที่ล้มเลิกในตาของคนที่แผลได้ติดเชื้อและช่วยไม่ได้แล้ว

พวกเขาทังหมดนั้นเหมือนกัน, นี่คือรูปลักษณ์ของคนที่มุ่งหน้าเข้าหาความตาย

เมื่อผมรู้นั่น แรงกดดันที่ท่วมท้นได้เบาลง

ผมยกเข่าของผมออกจากพื้น, การปวดหัวของผมหยุด, และวิสัยทัศน์ของผมได้ชัดเจน

มันรู้สึกว่ามันทั้งหมดเกิดขึ้นในทันที, แต่มันดูเหมือนว่าบางเวลาได้ผ่านไป

แม้ว่าเต็มไปด้วยช่องเปิด ผมไม่ถูกฆ่า

ผมน่าจะใช้เวลาเกือบนาทีที่จะลุกขึ้น, เหนื่อย, มันไม่มีประโยชน์แม้ว่าผมลุดขึ้นอย่างเร็ว

ผมหายใจเข้าลึกๆอย่างช้าๆ แล้วตรวจรอบข้างของผม, ผมมั่นว่าผมเป็นคนเดียวที่ยังถูกปล่อยให้รอดชีวิต

ตามความเป็นจริง, ผู้หญิงดูเหมือนจะสุขภาพดี แตผมไม่รู้ว่าแวมไพร์นับเป็นสิ่งมีชีวิตหรือไม่ ผมเลยเว้นเธอออกไป

สหายของผมทั้งหมดเอาชีวิตของพวกเขาเอง, แต่ละคนใช้อาวุธของพวกเขาเองเพื่อทำให้ตัวเองบาดเจ็บ

คนที่เสียอาวุธไปได้ผมกับจุดจบที่สยดสยองของพวกเขา โดยการข่วนคอของตัวเองด้วยเล็บของพวกเขา

มันเป็นภาพที่น่าทึ่งมาก มันทำให้ผมใช้เวลาที่จะเข้าใจมัน

ตานั้นคือตาที่นำความตายมา, พวกมันทำให้คุณเชื่อว่าคุณต้องตาย

ผมชินกับการเห็นตาแบบนั้น

งั้นเหตุผลทำผมได้กลับมามีชีวิตน่าจะเป็นเพราะผมเชื่อนั่น ว่านั่นไม่ใช่สิ่งที่ผมควรจะเป็น, เลือกที่จะส่งสายตามองข้างไปให้คนที่ตาย และใช้ชีวิตอยู่ต่อไป

ผมมองกลับไปสู่ผู้หญิง, เธอไม่ได้ขยับแม้แต่ก้าวเดียวจากที่ที่เธอยืนอยู่

มันดูเหมือนผมจะจบที่รถม้าต่อไปที่จะไปสู่ชีวิตหลังความตายหลังจากที่เพิ่งได้กลับมา ยังไง, ผมควรจะอยู่ต่อไปจนกว่าบทสรุปนั้นจะได้ถูกตัดสิน

ผมเตรียมดาบของผม, เล็งไปที่ตาของเธอ, จากนั้นจ้องไปที่เธอ

อย่างไรก็ตาม, ผมไม่เห็นความโกรธในตาเธออีกต่อไป

“เหหหห๋… นายออกมาจากนั่นได้ด้วยตัวนายเอง”

เธอได้กลับไปใช้น้ำเสียงสุภาพ ที่เธอใช้ครั้งแรก, ไม่มีการกระหายเลือดใด้ๆอีก

“ชั้นเห็นสิ่งแบบนี้บ่อยน่ะ, เห็นมั้ย”

“มมมุ แต่ชั้นไม่คิดว่ามันเป็นบางอย่าง ที่บางคนที่ยังไม่เป็นแม้แต่ผู้ใหญ่ ควรจะชินกับการเห็นนะ”

เสียงที่หวานของเธอต่างจากครั้งแรก, เหมือนแหย่เด็ก

“เธอก็ด้วย, เธอดูเหมือนจะโกรธจริงๆ, เธอใจเย็นลงแล้วเหรอตอนนี้?”

“ชั้นยังโกรธอยู่นะ รู้มั้ย! นายทำบ้านที่รักชั้นพัก, ชั้นประกอบมันเป็นอยางเดิมไม่ได้แล้ว เพราะตอนนี้นายพังมันแบบนี้”

“เพราะชั้นซุ่มซ่าม!”, เธอพูดพร้อมเท้าเอวสองมือ, ดุผม

“แต่ชั้นคิดว่านี่มันไม่แปลกเพราะเธอฆ่าบอสแล้วโยนศพของเค้าทิ้งแบบนั้นนะ”

“ไม่ใช่ว่า{นาย}เป็นคนที่จู่ๆก็มาเหรอ! ชายคนนั้นด้วย, เค้าแตะเสื้อและกางเกงในของชั้นด้วยมือที่สกปรกของเค้า, และทำให้แย่ขึ้นไปอีก, เลือดเค้าเหม็นไปด้วยแอลกอฮอล์และโรคแปลกๆ, มันรสชาติขยะแขยงจนชั้นทนไม่ได้!”

โลวาโน่…นายติดโรคว่ะ

“ยังไงซะ งั้น, ถ้าเธอมองข้ามชั้นสำหรับนี่ ชั้นจะไม่สร้างความเสียหายให้บ้านเธออีกแล้ว และชั้นจะไปจากที่นี่อย่างสงบสุ…”

“ไม่อนุญาต!”

ผู้หญิงปฏิเสธผมด้วยน้ำเสียงที่เข้มงวด แต่มันไม่ได้เต็มไปด้วยเจตนาฆ่าหรือความโกรธ

“ถ้านายไปตอนนี้, ชั้นจะถูกทิ้งให้ซ่อมบ้านหรือกำจัดคนพวกนี้ ทั้งหมดด้วยตัวชั้นเอง, ไม่ใช่เหรอ?”

เธอ{ได้}พูดว่าเธอซุ่มซ่ามเกินไปที่จะซ่อมบ้านด้วยตัวเธอเอง

“ยังไงซะ, เธอ{คือ}แวมไพร์ ดังนั้นเธอคิดกับมันว่าเป็นการรวบรวมอาหารหรืออะไรบางอย่างไม่ได้เหรอ?”

“โปรดอย่าพูดอะไรโง่ๆสิ! ดูดเลือดจากศพมันเหมือนกันกับการกินเนื้อเน่า! มีแค่กูลกับซอมบี้ทำที่แบบนั้น!”

มันดูเหมือนเธอยืนยันในการดูดเลือดเหยื่อที่ยังมีชีวิต”

“ยังไงซะ ชั้นจะไม่ฆ่านายทิ้งตอนนี้, ดังนั้นถ้านายรับเงื่อนไขของชั้น ชั้นชะปล่อยนายไป, โอเค๊?”

“นั่นทำให้มั่นใจนะ ชั้นไม่อยากตาย”

มันดูเหมือนผมมีเวลาว่าในการรู้ว่าผมจะไม่ตาย, ตัวที่เปลือยของเธอเป็นอาวุธที่อันตราย สำหรับเด็กชายอย่างผม

มองดูความเป็นชายของผมตอบสนอง และผมเลี่ยงสายตาของผม, ผู้หญิงยิ้มเยาะและแสดงตัวของเธอ มากขึ้นไปอีก

“เงื่อนไขแรกคือซ่อมบ้านของชั้น! นายทำมันพังอย่างสง่าผ่าเผย ดังนั้น รับผิดชอบด้วย!”

“ได้เลย ถ้าเธอให้ชั้นยืมอุปกรณ์ ชั้นจะพยายามทำบางอย่างเกี่ยวกับมัน”

“สองคือกำจัด{เพื่อน}นายทิ้งซะ! พวกเค้ากระจายไปทุกที่เลย

นี่จะไม่ใช้เวลามากด้วย, ผมขุดหลุมใกล้แล้วฝังพวกเขาที่นั่นได้

“เข้าใจแล้ว, แต่เพราะเธอเป็นคนที่สังหารหมู่พวกเค้า, ไม่ใช่ว่าเธอเป็นคนที่กระจายพวกเค้าไปทั่วเหรอ?”

“ชั้นไม่ได้โจมตีนายแม้แต่ครั้งเดียวเลยนะ รู้มั้ย! ชั้นแค่สู้กลับเพราะนายโจมตีชั้น! กระจายพวกเค้าไปรอบๆคือความผิดพลาด เงื่อนไขที่สามคือให้ชั้นดูดเลือดนายเป็นบางครั้งบางคราว”

“เดี๋ยวก่อน!”

ผมตะโกนด้วยปฏิกิริยาตอบสนอง เพราะเงื่อนไขที่น่ากลัวได้โผล่มากระทันหัน

“ถ้าชั้นรับเงื่อนไขของเธอ ชั้นจะไม่ถูกเปลี่ยนเป็นมัมมี่เหรอ ให้ดูดเลือดจะทำให้ชั้นกลายเป็นอย่างนั้น ไม่ใช่เหรอ?”

“แน่นอน ชั้นจะไม่ดูดนายถึงตาย ชั้นจะเอาปริมาณมาคิด และดูดมันพอที่มันจะไม่เป็นอุปสรรค ใช่, ดูดทุกๆ 10 วันจะพอแล้วสำหรับชั้น”

ผมแค่ต้องเชื่อเธอส่วนที่ดูดเลือด, แต่ไม่ใช่ว่านั่นหมายถึงผมต้องมาที่นี่ ทุกๆ 10 วันเหรอ?

“เกี่ยวกับดูดชั้นจนแห้ง, ชั้นไม่มีทางเลือกนอกจากจะเชื่อเธอสำหรับมัน, แต่ทุกๆ 10 วันมันไม่ได้ ทำแบบนั้นหมายถึงชั้นไปไหนไม่ได้มาก ไปจากที่นี่ถึงเมืองที่ใกล้ที่สุดใช้เวลา 2 วันนะ รู้มั้ย”

ผมทำน้ำเสียงให้แข็ง, พูดมันว่าผมจะไม่ขยับกับเรื่องนี้ แต่ผู้หญิงได้ทำท่าทางออกมา, เหมือนกับจะพูดว่า “นายพูดเรื่องอะไรน่ะ?”

“อืม, ชั้นคิดว่านายเข้าใจบางอย่างผิดที่นี่นะ, ชั้นพูดว่านายจะใช้ชีวิตอยู่ที่นี่กับชั้น ชั้นรับประกันชีวิตนายแบบนั้น”

พูดอีกอย่างคือ, ผมจะกลายเป็นทางสำหรับเธอไว้ดูดเลือด, ราคาของชีวิตไม่ถูกเลย อย่างที่ผมคาด

“เงื่อนไขที่ลำบากที่เธอมีนะนั่น”

คำพูดมันสั้น, แต่น้ำหนักมันหนักกว่าก่อนหน้า, ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ ผมอาจจะหนีด้วยการวาดดาบ

“*เห้อ*, ชั้นไม่ชอบความเข้าใจผิดแปลกๆ ชั้นเลยจะบอกเจตนาจริงของชั้นที่นี่”

ผู้หญิง… ลูซี่ มองตรงมาที่ผม

“จากครั้งแรกที่ชั้นเห็นนายชั้นคิด ‘เด็กชายคนนี้ดูอร่อย’ ชั้นอยากจะดื่มเลือดของนาย ไม่ว่าต้องทำอะไร ชั้นบอกได้จากกลิ่น นายบริสุทธิ์ ไม่ใช่เหรอ? เลือดของเด็กชายบริสุทธิ์… หุหุหุ

นั่นมันเป็นคำตอบที่ตรงไปตรงมาและเรียบง่ายอย่างคาดไม่ถึงไม

ไม่เหมือนก่อนหน้า, เธอได้จ้องด้วยความเข้มที่แปลก, ทำให้ผมรู้สึกกลัวโดยสัญชาติญาน

“อ…อย่างนั้นเหรอ”

“นั่นคือทำไมชั้นจะไม่ยอมแพ้กับเรื่องนี้! คิดเกี่ยวกับมัน เลือดที่ชั้นได้ในเวลาที่ยาวนาน คือเลือดชายวัยกลางคนเต็มไปด้วยแอลกอฮอล์ เค้ามีโรคติดต่อทางเพศด้วย, ชั้นต้องเอารสชาติที่แย่ออกจากปากชั้น

ออร่าที่ลึกลับและน่าหลงไหลของลูซี่พังลงไปอย่างมั่นคง, ตอนนี้มันชัดเจนแล้วว่าเจตนาฆ่าของเธอจะไม่กลับมา, ซึ่งมันโล่งใจ, แม่ว่ามีบางอย่างที่เธอจะไม่ขยับไม่ว่าอย่างไร

“แต่ชั้นได้ยินเรื่องที่ว่า เมื่อแวมไพร์ดูดเลือดมนุษย์ เค้าจะกลายเป็นแวมไพร์หรือกูล ชั้นไม่กระตือรือร้นในการเปลี่ยนเผ่าพันธุ์จริงๆ และชั้นไม่อยากให้ความคิดของชั้นถูกทำลายอย่างแน่นอน”

ผมขอผ่านการใช้ชิวิตอย่างการ หา-เนื้อ-มนุษย์ อย่างไม่มีจิตใจ

“นายไม่อยากเปลี่ยนเป็นกูลหรือแวมไพร์เหรอ?”

“แน่นอ…”

“ยังไงซะ, นายจะไม่เปลี่ยน ดังนั้นมันโอเค, ใช่มั้ย?”

“…น”

“ยังไงซะ, การที่คนที่ชั้นดูดเลือดจะเป็นทาสหรือพวกพ้อง หรือเป็นอย่างเดิม มันแค่ปรับแต่งในฝั่งชั้นนิดหน่อยน่ะ ถ้านายไม่อยาก ชั้นจะไม่เปลี่ยนนาย แทนที่จะอย่างนั้น, ถ้าชั้นทำนายเป็นกูล ชั้นจะไม่สามารถดูดเลือดนายได้อีก ดังนั้นมันจะไร้ความหมาย”

เข้าใจแล้ว, ถ้าเป้าหมายคือดูดเลือดของผม มันจะไร้ความหมายที่จะทำให้ผมเป็นสิ่งมีชีวิตคล้ายกัน, ผมจะเชื่อคำพูดเธอเรื่องนั้น

อย่างไรก็ตาม, ผมยังมีการสำรองอยู่

เธอไม่ได้ตั้งเวลาจำกัด ดังนั้นถ้าผมแพ้ตรงนี้ เธอจะเก็บผมไว้ตลอดการ ในฐานะถุงเลือดภายใต้การควบคุมของเธอ, ผมคิดว่า

เธอเป็นแวมไพร์, พวกนี่ความรู้สึกของเวลา ต่างจากมนุษย์

เอานั่นเข้ามาในการพิจารณา, เธออาจจะคิดถึงระยะเวลาประมาณ 50 ปี

มองผมที่ขบคิดสิ่งต่างๆ, ออร่าของลูซี่ได้หนักขึ้นเล็กน้อย

“นั่นและชั้นอยากจะสอนนายหลายอย่าง มีหลายอย่างที่ผิดกับวิถีชีวิตของนาย และนายดูเหมือนนายไม่มีความรู้ทั่วไปพอ”

ไม่ใช่ว่าวิถีชีวิตนักดูดเลือดมันผิดกว่าเหรอ? เธอพูดว่าความรู้ทั่วไปด้วย…

คิดบางอย่างที่เหยียดหยาม, หน้าของผมเบี้ยวเป็นเย้ยหยัน

ลูซี่พาผม, ผู้ที่เตี้ยกว่าเธอเล็กน้อย, ไปที่หน้าอกของเธอ

“นี่อาจจะไม่น่ามั่นใจที่มาจากชั้น, แต่เด็กชายอายุเท่านาย เห็นการฆ่าและการสังหารหมู่แบบนี้ แล้วไม่มึนงงนั้นผิดปรกติ ชั้นมันใจว่ามีหลายอย่างเกิดขึ้นกับนาย

เธอกอดแน่นขึ้น

หน้าของผมฝังลงไปในเนื้อที่นุ่ม, และกลิ่นที่หอมหวานที่ให้ผมพร่ามัว

ผมคิดว่าผมเข้าใจว่าทำไมโจรถึงได้พูดแต่เรื่องผู้หญิง

บางอย่างได้เดือดขึ้นจากภายในตัวผม

“ไม่มีอะไรอยู่ที่นี่ นายได้วิ่งมาตลอดเวลานี้, ดังนั้นมาพักหน่อยเป็นไง?”

ผมห่อแขนของผมไปรอบหลังที่ไร้ความอุ่นของเธอ, กอดเธอคืนนิดหน่อย

มีบางอย่างที่ผมสมควรต้องทำ หลังจากกอดผู้หญิงเปลือย, แต่แน่นอนว่าผมไม่มีความคิดเลย

“อ้า, ใช่ มีเงื่อนไขที่สี่ ไปด้วยกันกับรางวัลที่ให้ชั้นดูดเลือด”

เงื่อนไขใหม่มาทำให้ตัวผมเครียด

“ดูดเลือดและความต้องการทางเพศมันจับมือกันมา ดังนั้น, ทุกๆสิบวัน, พร้อมกับการดูดเลือด, นอนกับชั้น แน่นอนว่า, ถ้านายอยากจะทำมันเวลาอื่นชั้นจะรับนายด้วย”

พลังของการกอดคืนของผม แรงขึ้นในทันที

ความเจ็บปวดที่ไม่น่าเชื่อในท่อนล่างของผม น่าจะเป็นเพราะความเป็นชายของผม ดันกับกางเกง

การที่เตี้ยกว่าเธอเล็กนอน, ของของผมอยู่ใต้ที่สำคัญของเธอพอดีเลย

“ชั้นมีหลายอย่างที่จะสอนนาย♪”

การที่เปลือย, ไม่มีทางที่เธอจะไม่สังเกตแรงกดดัน

เธอขยับเอาของเธอ, จงใจถูขนเพชรที่บางของเธอ กระตุ้นอารมณ์ผม

*แห่ก* *แห่ก*

เหมือนที่เธอพูด, เหตุผลของเด็กชายบริสุทธิ์คนนี้บินหายไป

ผมจับหน้าอกของเธอ, ดันสะโพกของผมใส่เธอ และส่ายอย่างบุ่มบ่าม

ผมรู้ว่ามันโง่เง่า, แต่ความรู้สึกนุมนวล และกลิ่นหอมหวาน ทำให้ตัวผมขยับไปเอง

“อุฮุฮุ, ไม่ว่านายจะพยายามแค่ไหน มันจะไม่เข้าไป ถ้านายไม่ถอดกางเกงออกนะ”

ลูซี่ลดกางเกงของผมแล้วจ้อง, เฝ้าดูของของผมกระโดดออกมา

“ดี, มันสะอาด ชั้นรู้ว่าพวกครั้งแรกมันดี รูปร่างมันดีด้วย”

การที่ท่อนล่างที่เปลือยของผมถูกเฝ้าดูโดยคนสวยหาตัวจับอยาก รู้สึกตื่นเต้น แต่ก็หยามเกียรติด้วย

เข้าใจความรู้สึกผม, ความเป็นชายของผมไปติดกับท้องของเธอ

โหยหาผู้หญิงคนแรกของมัน

“ตอนนี้นายเป็นแบบนี้ เราคุยกันอย่างถูกต้องไม่ได้แล้ว ชั้นจะเอาความบริสุทธิ์ของนายไปถ้างั้น”

“เข้ามาข้างใน”, เธอพูดขณะที่เธออุ้มผม, ด้วยท่อนล่างที่ยังแข็งอยู่

ผมยังเป็นเด็ก, แต่เพราะกล้ามเนื้อผม ผมไม่ควรจะเบากว่าผู้ใหญ่มากขนาดนั้น

เหมือนอย่างนั้น, เธออุ้มผมเข้าไปในบ้าน แล้วโยนผมขึ้นไปบนเตียง

“ใช่, มาทำให้นายเป็นชายกันตอนนี้ ทำอย่างที่นายต้องการกับชั้น”

ลูซี่กลิ้งขึ้นไปบนเตียงข้างผม, เธอพูดว่าทำกับเธออย่างที่ผมต้องการ, ปิดตาของเธอและผ่อนคลายตัวของเธอ

แต่ เพราะผมไม่มีความสนใจในผู้หญิงจนถึงตอนนี้ ผมไม่มีความคิดเลยว่าต้องทำอะไร

สำหรับตอนนี้ก่อน, ผมนึกถึงตอนที่ทหารรับจ้าง ทำกับโสเภณีที่พวกเขาพามา หรือวิธีที่เขาข่มขืนผู้หญิงที่เขาจับได้, และพยายามทำสิ่งที่พวกเขาทำ

ผมเลียหัวนมเธอ, ลูบก้นของเธอ, และใส่นิ้วของผมเข้าไปในรูของเธอ

ผมทำมันซ้ำๆหลายครั้ง, จากนั้นลูซี่ระเบิดการหัวเราะออกมา

“อ่ะฮ่าฮ่าฮ่า, นั่นจั๊กจี้! เด็กชายบริสุทธิ์ไม่ควรจะคิดถึงอะไรแปลกๆ ของนายมันจะระเบิดอยู่แล้ว, มันมีน้ำออกมาแล้วด้วย แค่ใส่มันเข้าไปในผู้หญิง, โอเคมั้ย? ถ้านายไม่มั่นใจ ชั้นควรจะอยู่ข้างบนนายมั้ย?”

แน่นอนว่า, แม้ว่ามันเป็นครั้งแรกของผม ความภาคภูมิใจของผมจะไม่อนุญาตให้พูดหญิงทำตามความพอใจกลับผม

ผมเข้าสู่ท่ามิชชันนารี, ใส่ตัวของผมเข้าไประหว่างขาเธอ แล้วดันเจ้าหนูผมเข้าไปข้างใน

ผมจำได้ว่าผู้หญิงร้องไห้ เมื่อโลวาโน่ทำแบบนี้

ผมคิดว่ามันเป็นการเอาคืนลูซี่ ที่ใส่หน้าที่สงบอยู่ตลอด, แต่…

“อุว้าาาาาา”

เสียงที่ออกมาทั้นเป็นของผม, ทันทีที่ผมดันเข้าไปจนถึงโคน, รอยพับนับไม่ถ้วนข้างในเธอบีบรัดผม มากเสียจนมันเจ็บ

ผมหยุดเคลื่อนไหว และทนมันได้อย่างไรก็ไม่รู้

“โอ้ชั้น, นายทนมันเหรอ? ยอดเยี่ยม~ แต่มันจบแล้วตอนนี้”

ลูซี่รัดขาเธอรอบสะโพกผม, ดันหน้าอกของเธอมาหาผม, แล้วรอยพับข้างในเธอดิ้น

ครั้งนี้ ผมไม่มีเวลาว่าแม้แต่จะส่งเสียงออกไป

“อุ!”

เมื่อการครวญของผมออกมา ผมเริ่มน้ำแตกเหมือนหลอดเลือดแดงถูกตัดแล้ว

มันเป็นความรู้สึกที่เพลิดเพลินอย่างไม่น่าเชื่อ, เมื่อผมเปิดตาของผม ลูซี่ลูบหัวผมอย่างอ่อนโยน

“ทำมันสบายๆ, ขยับไปด้วยกันกับอสุจิที่ออกมา ทำแบบนั้น ทั้งหมดของมันจะออกมาข้างในชั้น~”

การน้ำแตกของผมได้ดำเนินต่อไป และดำเนินต่อไป, ในที่สุด มันหยุดหลังจากประมาหนึ่งนาที

หลังจากทุกอย่างได้ถูกใช้ออกไป ผมทรุดไปที่หน้าอกของลูซี่

“นั่นมัน… น่าทึ่ง”

“ทำได้ดีมาก นายจบจากความบริสุทธิ์ของนาย, นายเป็นผู้ชายแล้วตอนนี้”

ผมกลิ้งลงไปที่เตียงกางแขนกางขาเป็นตัวอักษร 大

ผมรู้สึกพอใจ, และภาคภูมิใจ, เหมือนผมได้รับสมบัติที่ยิ่งใหญ่ หลังจากการต่อสู้

บนนั้นทั้งหมด, ผมได้ปั้มอสุจิเข้าไปในผู้หญิงสวยเหนือโลกที่นอนอยู่ข้างผม

รสชาติแรกของการทำให้ผู้หญิงเป็นของผม รู้สึกงดงาม

ผมเสนอแขนของผมให้เธอใช้เป็นหมอน แต่เธอไม่อยู่ที่นั่นแล้ว

“หืม? เธอไป…อุว้าา!”

ก่อนผมจะรู้มัน, ลูซี่นำเสาของผมเข้าไปในปากเธอและขยับอย่างรุนแรง

มันรู้สึกน่าทึ่ง ไม่เลยซักนิด ที่มันด้อยกว่าความรู้สึกก่อนหน้านี้, ในภายใต้สิบวินาที ผมกำลังจะน้ำแตกอีกครั้ง แต่เธอหยุดเคลื่อนไหวในเวลานั้น

“เพราะนายยังเด็กนายแตกได้หลายครั้ง, ใช่มั้ย? มามีความสุขกับนี่กันเถอะถ้างั้น”

“ชั้นกำลังจะถามเลย”

หลังจากได้ความมั่นใจของผมคืน ตอนนี้ที่ผมไม่บริสุทธิ์อีกแล้ว, ผมใส่สมาชิกของผมเข้าไปในเธอทันทีและขยับสะโพกของผม

“นี่เป็นไง? รู้สึกดีมั้ย?”

ผมพยายามจะเลียนแบบที่ทหารรับจ้างพูดกับอีตัว ลูซี่ต้องผมอย่างว่างเปล่าครู่หนึ่ง และจากนั้น ใส่รอยยิ้มเบาๆ

“อ๊าน! รู้สึกดีเกินไปอ่ะ, ชั้นจะตายแล้ว!”

มันเป็นการแสดงอข่างเห็นได้ชัด แต่มันยังกระตุ้นผม

“ลูซี่! เธอเป็นผู้หญิงของชั้นแล้วตอนนี้, ชั้นแตกแล้ว!”

“อ๊าน’, นายทำให้ชั้นเป็นผู้หญิงของนาย ม่ายย, ถ้านายแตกตอนนี้ ชั้นจะเป็นเชลยของนาย”

ผมสวมกอดลูซี่และปั้มเข้าไปในเธอเป็นครั้งที่สอง, แต่เมื่อผมทำเสร็จเธอมอบคำวิจารณ์ให้ผม

“หืมม, นายเร็วเกินไปมันไม่สนุกเลย…… ยังไงซะ, เพราะนายเด็กนายยังทำมันได้อีกดังนั้น…”

ไม่มีอะไรจะทำให้ชายรู้สึกน่าสมเพชได้มากกว่านี้อีกแล้ว

ผมรู้สึกเหมือนผมอยากจะตาย แต่ผมรับความท้าทายสู่ความรู้สึกดีของลูซี่

ยกที่ 5

“ฮ่าา…ฮ่าา…ชั้นจะเสร็จแล้ว”

“ยังก่อน, ชั้นจะดูดนายดังนั้นอั้นไว้”

ยกที่ 9

“ใช่, ชั้นคิดว่ามันจะไม่แข็งอีกแล้วนะ…”

“เมื่อนั่นเกิดขึ้น, ทำนี่!”

ลูซี่ใส่นิ้วเข้าไปในรูหลังผม และถูบางอย่างข้างในมัน, จากนั้นเจ้าหนูของผมแข็งขึ้นมาในทันที จากการกระตุ้นที่ผมบอกไม่ได้ ว่ามันเป็นความเจ็บปวดหรือความรู้สึกดี

“อุก๊าาห์! อะ, อะไรน่ะ!”

“มา, มาทำมันอีกหน่อย~”

ยกที่ 12

“……ชั้น,จะ, ตาย, จริงๆ…”

“นายจะโอเค นายดูแข็งแรง, เด็กชายเมื่อวันก่อน…ม่ายอ่ะ, ช่างมันเถอะ”

ลูซี่ใส่เจ้าหนูผมเข้าไปในปากเธอ และนิ้วเข้าไปในรูหลังผม

ตัวของผมถึงขีดจำกัดแล้ว แต่เธอเป็นคนสวยมากเกินไป

เมื่อผมเห็นการตกผลึกของคนสวยนี้ วิ่งลิ้นของเธอไปบนเจ้าหนูผม มันแข็งขึ้นอีกครั้ง

ยกที่ 15

“ได้โปรด……ปล่อยชั้นไปได้แล้ว”

ผมไม่สามารถขยับตัวได้อีกแล้ว, ที่ผมทำได้คือมองดูลูซี่ ที่สนุกกับการขี่ผม, ขยับสะโพกของเธอ

ไม่มีอะไรเข้ามาในตาผม แต่น้ำตาเอ่อล้นออกมาจากมัน

เท่าที่ผมจำได้ เวลาเดียวที่ผมมีน้ำตา คือเมื่อบางอย่างเข้าไปในมัน

“อ้า, ใช่, มันนุ่มแล้วแน่นอน แล้วมีแค่น้ำใสๆออกมา ยังไงซะ, มาทำมันครั้งสุดท้ายเถอะ! ชั้นจะทำแรงแล้วนะดังนั้นเตรียมตัวด้วย, ‘เค๊”

ไม่สามารถลิ้มรส ‘ครั้งสุดท้าย’ นั่น, ผมหมดสติ

สัมผัสของผมได้มืดและคลุมเครือ ผมคิดว่าผมได้ยินเสียงของลูซี่

“โอ้? ดูเหมือนเค้าสลบไปแล้ว งั้นมัน 16 ครั้ง, ใช่มั้ย? หลายอย่างได้ออกมาดังนั้นเค้าเป็นการเริ่มของอะไรที่ยิ่งใหญ่ ดูเหมือนเค้าจะมีความสุข ที่ถูกสอนเกี่ยวกับเรื่องผู้หญิง”

บางอย่างพุ่งเข้ามาที่หลังคอของผม

จากนั้นผมรู้สึกเจ็บจากการแทง แล้วตัวของหมดเปลี้ยไป

“อร่อย! เลือดของเด็กชายที่เพิ่มเปิดซิงสดๆ 《ดีที่สุด!》 อ้าา, ชั้นอยากจะดื่มมันหมดเลย, แต่….ชั้นต้องทนมัน, ออออุ มันยากอ่ะ”

ชีวิตของผมน่าจะเฉียดกับการถูกดูดเลือดอย่างสมบูรณ์โดยลูซี่

สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่

067-3-63958-5

กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu

ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: “wayuwayu แปล”

pdfไว้อ่านตอนกลางคืน สปอนเซอร์ตอน จองตอน ได้ทั้ง facebook และ discord