ทรราชตัวน้อย ไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END - บทที่ 421: เช่นเดียวกับในนิทาน (2)

“เขาสังเกตเห็นฉันรึเปล่า?”

คนในชุดเกราะเอ่ยถาม
‘น่าจะเป็นอย่างนั้

น บรรยากาศของเธอมีเอกลักษณ์มากเกินไป’

เทเรซาตอบด้วยใบหน้าที่ทําอะไรไม่ถูก
วิลเลียมเดินไปนั่

งที่โต๊ะเงียบๆ เธอจ้องไปยังจุดที่โรเอลนั่

งอยู่เมื่อ

ครู่นี้ด้วยสายตาที่หม่นหมอง

ในทางกลับกัน เทเรซากลับเผยรอยยิ
้
มมั่
นใจ

เธอพยายามอย่างเต็มที่เพื่อทําความเข้าใจว่าโรเอลเป็นคนแบบ
ไหนผ่านการเผชิญหน้ากันจนถึงตอนนี้การสนทนาในวันนี้เกิดขึ้
นเพียง

เพราะเธอมั่

นใจว่าเขาจะไม่ยอมรับการเสียสละของวิลเลียม เพราะเธอ
เองก็ไม่อยากเห็นวิลเลียมเป็นตัวตายตัวแทนของคนอื่น แม้ว่าอีกฝ่าย
จะเป็นทายาทของตระกูลอาร์เด้ในตํานานก็ตาม
เทเรซาได้เห็นวิลเลียมที่แม้จะเกิดมาเป็นองค์หญิงผู้สูงส่ง แต่กลับ
ถูกบังคับให้ต้องละทิ้

งเกียรติของตนสวมชุดเกราะหนักตามคําทํานาย
โดยไม่สามารถแสดงใบหน้าให้ใครเห็นได้วันแล้ววันเล่า วิลเลียมต้อง

ทนต่อความเจ็บปวดอันเหลือทนที่เกิดจากชุดเกราะและการฝึกฝนอัน
ทรหด ซึ่งทั
้
งหมดนี้ก็เพื่อที่เธอจะได้ตายเพื่อคนอื่น

เทเรซาเจ็บปวดเมื่อต้องเห็นเรื่องราวทั้

งหมดนี้

เธอเห็นวิลเลียมเป็นน้องสาวของตัวเอง และคิดว่าสิ่

งนี้ไม่เหมาะ

กับเธอ

ทําไมองค์หญิงวาจาคาถาอย่างเธอจึงสามารถเพลิดเพลินกับความ
หรูหราและได้รับความเคารพจากผู้คน ในขณะที่องค์หญิงตัวจริงไม่
แม้แต่จะสามารถสวมกระโปรงได้?

นั่
นเป็นเหตุผลที่เทเรซาตัดสินใจบอกให้โรเอลรับรู้ถึงเรื่องนี้แต่
เธอก็แปลกใจที่อีกฝ่ายตอบสนองอย่างเข้มข้นเกินกว่าที่เธอคาดไว้
แม้แต่หัวใจของวิลเลียมผู้ซึ่งรีบเร่งมาที่นี่เพื่อหยุดเธอเมื่อรู้ว่าเธอกําลัง
จะทําอะไรก็ยังต้องสั่

นสะท้าน

‘วิลเฮลมินา เป็นยังไง? เธอพอใจกับคําตอบของเขาไหม? ฉันบอก
แล้วว่าเขาจะไม่ยอมปล่อยให้เธออยู่เฉยๆ แน่’
“มีอะไรให้น่ายินดีงั้

นเหรอ? ของแบบนี้มันก็แค่…”

วิลเลียมก้มหน้าลงในขณะที่เสียงของเธอค่อยๆ เบาลงท่ามกลาง
เสียงพึมพํา เทเรซ่ายิ
้
มให้กับสิงนั ่ ้
น

‘ไม่เป็นไรใช่ไหม?’

“อะไร?”

‘เธอไม่คิดว่าคนอย่างเขาเหมือนเป็นวีรบุรุษของตระกูลในตํานาน
ที่เราได้อ่านนิทานกันในวัยเด็กเหรอ? อย่างน้อยๆ สําหรับฉันแล้ว ฉันไม่
สามารถยอมรับคนที่ไม่สะทกสะท้านกับการเสียสละของเธอได้หรอก
นะ’

“…”

วิลเลียมเงียบไป

แม้จะดื้อรั้

น แต่เธอก็ต้องยอมรับว่าตัวเองรู้สึกใจชื้นขึ้นเมื่อได้ยิน

ว่าโรเอลไม่ยอมรับการเสียสละของเธอ ในขณะนั้

นเอง ภาพของโรเอลก็
ดูเหมือนจะทับซ้อนกับเหล่าวีรบุรุษที่เด็กสาวเคยอ่านเจอในนิทาน
ต่างๆ
ภาคภูมิและสูงส่ง กล้าหาญและแข็งแกร่ง ตัวตนที่อัศวินอุทิศทั้
ง

ชีวิตเพื่อไล่ตามควรเป็นนั้

นไม่ใช่หรือ?

โรเอลอ้างว่าจิตวิญญาณของอัศวินนั้

นล้าสมัยและไม่เกี่ยวข้องกับ
โลกปัจจุบัน แต่เขาเองก็ไม่ได้ต่างกันเลยสักนิด วิลเลียมตอกกลับในใจ
ของเธอ

ไม่ต้องสงสัยเลยว่าคําตอบของโรเอลได้กระทบกับหัวใจของเธอ
และนั่
นคือสาเหตุที่เธอจบลงด้วยความสับสนลังเล เมื่อเขาออกจาก
พื้นที่เท่านั้

น เธอจึงกล้าแสดงตัว

เทเรซาไม่ได้รับคําตอบสําหรับคําถามของเธอ แต่นั่

นก็ไม่จําเป็น

เธอสามารถบอกได้จากคําตอบของวิลเลียม

ที่เหลือมีแค่การต่อสู้ระหว่างพวกเขาแล้ว
เทเรซาถอนหายใจยาวขณะที่เธอจ้องมองไปยังท้องฟ้ายามค�าคืน
อันสวยงามเบื้องบน

…

ในวันของการต่อสู้ครั้

งสุดท้าย โรเอลเลือกที่จะไม่แวะไปที่
คฤหาสน์แห่งเกราะ แม้จะได้เรียนรู้เกี่ยวกับสถานการณ์ของวิลเลียม
แล้วก็ตาม ทว่าเขาเลือกจะมุ่งความสนใจไปที่การเตรียมตัวสําหรับการ
ต่อสู้แทน
ผู้เข้าแข่งขันมักจะหลีกเลี่ยงคู่ต่อสู้ก่อนการต่อสู้เพื่อหลีกเลี่ยงข้อ
สงสัยเกี่ยวกับการเล่นผิดกติกาและเพื่อไม่ให้ส่งผลต่อเจตจํานงในการ
ต่อสู้ของกันและกัน ซึ่งอาจส่งผลต่อผลลัพธ์ของการต่อสู้มันไม่ใช่
กฎเกณฑ์ที่เป็นทางการ แต่เป็นประเพณีไม่เป็นทางการซึ่งถือได้ว่าเป็น
น�าใจนักกีฬา

โรเอลไม่อยากทําให้ขวัญกําลังใจของวิลเลียมสั่

นคลอนเพราะ
อารมณ์ที่ระเบิดออกมา และเขาก็รู้ด้วยว่าวิลเลียมไม่ใช่คนที่จะเชื่อ
คําพูดเพียงอย่างเดียว
เขารู้ว่านี่ไม่ใช่การต่อสู้เพื่อคว้าถ้วยอีกต่อไป นี่คือการต่อสู้เพื่อ
พิสูจน์ศรัทธาและความแข็งแกร่งของพวกเขา ศัตรูของโรเอลไม่ใช่
เพียงแต่วิลเลียมเท่านั้น แต่เป็นมรดกที่ตระกูลอาร์เด้ทิ้งไว้เบื้องหลัง ซึ่ง

เขามองว่าไม่เหมาะกับยุคปัจจุบัน
โรเอลรู้ว่าหลายสิ่งหลายอย่างตกอยู่ในความเสี่ยง เขาจึงตั้งใจแน่ว

แน่ที่จะชนะการต่อสู้

ในขณะเดียวกัน รอบชิงชนะเลิศของศึกชิงถ้วยก็ได้รับความสนใจ
เพิ่
มขึ้น ทําให้งานประลองมุ่งสู่จุดสูงสุด
ความขัดแย้งในการต่อสู้ครั้

งก่อนระหว่างวิลเลียมและลิเลียนนั้น

ยิ่งใหญ่เกินไปจนทําลายศักดิ์

ศรีของงานประลอง คณะกรรมการจัดงาน
ถูกบังคับให้ก้าวเข้ามาและจัดการกับการประชาสัมพันธ์เชิงลบ และ
วิธีการที่พวกเขาเลือกที่จะดําเนินการคือเปลี่ยนความสนใจของ
สาธารณชนไปสู่รอบชิงชนะเลิศ

มีการต่อสู้ทั้งหมดสองครั้งในวันสุดท้าย

การต่อสู้ครั้งแรกเกิดขึ้นระหว่างลิเลียนและเทเรซาเพื่อตัดสิน

อันดับที่สาม ในรอบนี้ไม่มีอะไรจะพูดมาก เพราะทุกคนมั่นใจว่าลิเลียน
จะต้องชนะ มันไม่มีอะไรมากไปกว่าอาหารเรียกน�าย่อยเพื่อกระตุ้น
ความอยากอาหารของฝูงชน
การแสดงที่แท้จริงคือการต่อสู้รอบที่สอง การประลองเพื่อชิงถ้วย
รางวัล

มีช่องว่างระหว่างโรเอลและวิลเลียมในแง่ของระดับแก่นแท้ดังนั้น
คณะกรรมการจัดงานจึงไม่สามารถโฆษณาว่าเป็น ‘ศึกแห่งศตวรรษ’
หรือ ‘การปะทะกันของผู้มีพรสวรรค์ที่แข็งแกร่งที่สุด’ เหมือนที่พวกเขา
ทํากับลิเลียนและวิลเลียมได้แต่โชคดีที่การรับรู้ของฝูงชนไม่ได้เกิดขึ้น
เพียงด้านเดียวเนื่องจากการแสดงอันน่าทึ่งของโรเอลจนถึงขณะนี้

โรเอลเอาชนะผู้เข้าแข่งขันที่โด่งดังที่สุดในงานประลอง เช่น เซลิน่า เคิร์ต และเทเรซา การสนับสนุนสําหรับเด็กหนุ่มอยู่ในระดับสูง
ตลอดเวลา โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากงานประลองของลิเลียน

ชาวออสทีนหลายคนเชื่ออย่างแรงกล้าว่าการประลองของลิเลียนนั้นไร้เหตุผล ซึ่งทําให้ส่วนหนึ่งของพวกเขาได้กลายเป็นศัตรูกับวิลเลียม
ด้วยเหตุผลดังกล่าว พวกเขาจึงหวังว่าโรเอลจะสามารถเอาชนะวิลเลียมได้ในงานประลอง อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ได้หมายความว่าพวกเขา

จะเป็นแฟนคลับของโรเอล พวกเขาแค่สนับสนุนใครก็ตามที่ต่อต้านวิลเลียม

มีรายละเอียดหนึ่งที่ทําให้ผู้ชมตื่นเต้นเป็นพิเศษเกี่ยวกับรอบชิง
ชนะเลิศที่กําลังจะมาถึง และนั่นคืออายุของผู้เข้ารอบสองคน

นี่เป็นครั้งแรกที่ศึกชิงถ้วยลดการจํากัดอายุสําหรับการเข้าร่วม แต่
หลังจากผ่านการคัดเลือกอย่างไร้ความปรานีคู่ที่ผ่านเข้าสู่รอบชิงชนะเลิศกลับกลายเป็นนักเรียนชั้

นปีที่ 1 นี่เป็นเหตุผลชั้นดีที่ทําให้ผู้คน

ให้ความสนใจกับศึกชิงถ้วย แม้กระทั่งกับคนที่ไม่เคยสนใจมาก่อน

ผู้มีพลังเหนือธรรมชาติอายุน้อยกลับมีศักยภาพที่มากกว่า หาก
พวกเขาสามารถเติบโตไปถึงระดับที่สําคัญได้ตั้

งแต่อายุเพียงเท่านี้นี้ก็
มีโอกาสสูงที่คนพวกนี้จะไปถึงระดับที่สูงอย่างไม่น่าเชื่อได้ในอนาคต
ผู้ชมจํานวนมากเชื่อว่าพวกเขาจะเติบโตขึ้นเป็นมหาอํานาจในอนาคตของทวีปเซีย หนึ่งในนั้นอาจถึงระดับที่เทียบได้กับแอนโตนิโอ

โลกได้เริ่มขนานนามเด็กนักเรียนชั้นปีที่ 1 ของสถาบันการศึกษา
เซนต์เฟรย่าว่าเป็นยุคทอง ในแง่ของผลงานอันน่าทึ่งของพวกเขาใน
งานประลองป่านนี้

คําว่า ‘ยุคทอง’ ไม่ได้ถูกใช้กันพร�าเพรื่อ

มันเกี่ยวข้องกับวีรบุรุษผู้ยืนหยัดในยามที่มนุษยชาติตกอยู่ใน
อันตราย นําพี่น้องของพวกเขาฝ่าฟันความยากลําบากนับไม่ถ้วนเพื่อความอยู่รอด ด้วยการคุกคามที่เพิ่มขึ้นของพวกกลายพันธุ์ที่ชายแดนตะวันออก คําว่า ‘ยุคทอง’ จึงมีศักดิ์

ศรีมากกว่าที่เคยนี่เป็นการเพิ่มองค์ประกอบอื่นให้กับศึกชิงถ้วย

ผู้ชมไม่ได้ดูแค่การต่อสู้เพื่อชิงถ้วยแชมป์ของศึกชิงถ้วยอีกต่อไป นี่คือการต่อสู้เพื่อตัดสินผู้นําของยุคทอง ผู้ชนะจะได้รับเกียรติและอิทธิพลมหาศาลที่จะปูทางไปสู่การเป็นผู้นําในอนาคตของมนุษยชาติ
ด้วยความสําคัญที่เพิ่มขึ้นของศึกชิงถ้วย พลเมืองของเลนสเตอร์
นักท่องเที่ยวที่มาจากแดนไกล สื่อ และแม้แต่คณะผู้แทนอย่างเป็นทางการที่มาจากอาณาจักรต่างๆ ล้วนนั่

งไม่ติดที่อีกต่อไป พวกเขา
แสดงการสนับสนุนผู้เข้าแข่งขันที่ชื่นชอบในทุกๆ ด้าน ไม่ว่าจะเป็นการโต้เถียงในร้านเหล้าหรือเอาเงินไปเดิมพันในโรงรับพนัน

ไม่นานนัก ในที่สุดวันที่รอคอยก็มาถึง
ผู้เข้าแข่งขันร้อยคนที่ผ่านรอบคัดเลือกได้มารวมตัวกันอีกครั้งใน

สนามแข่งของเลนสเตอร์ทั้งหมดนั่งอยู่บนที่นั่งผู้ชม อยากจะรู้ว่าใครจะเป็นอันดับหนึ่ง

เจ้าหน้าที่จากจักรวรรดิเซนต์เมซิทกับอาณาจักรแห่งภาคีอัศวิน
เพนเดอร์ที่นั่งอยู่ที่อัฒจันทร์วีไอพีดูกระสับกระส่ายอย่างเหลือเชื่อ
พวกเขาสวดอ้อนวอนอย่างหนักเพื่อให้เพื่อนร่วมชาติของตนได้รับเกียรติสูงสุดและที่นั่งอยู่บนอัฒจันทร์วีไอพีชั้นสูงสุดก็ไม่ใช่ใครอื่นนอกไปจากชายผู้มีรอยยิ้มอันสงบ …แอนโตนิโอ

ด้วยความตื่นเต้นที่ปะทุในอากาศ เพลงก็เริ่มเปิดบรรเลง