ทรราชตัวน้อย ไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END - บทที่ 430: ชื่อของคุณ (1)
เทเรซาพบว่างานเลี้ยงเป็นเรื่องน่ารําคาญ
เนื่องจากเวทหกแฉกอันทรงพลัง เทเรซาต้องอาศัยการเขียน
เพื่อที่จะสื่อสารกับคนอื่นๆ เธอสามารถสื่อสารข้อความส่วนใหญ่ได้โดย
ไม่มีปัญหา แต่ประสิทธิภาพนั
้
นแย่มาก โดยเฉพาะอย่างยิ่
งในช่วง
กิจกรรมทางสังคม มันเป็นเรื่องยากสําหรับการเขียนของเธอที่จะ
ติดตามการสนทนาระหว่างงานสังคมและคนอื่นๆ เองก็ต้องการเวลา
อ่านการเขียนของเธอเช่นกัน
ด้วยเหตุผลดังกล่าว เทเรซาจึงต้องมีล่ามอยู่ข้างๆ เพื่ออ่าน
ข้อความและอํานวยความสะดวกในการสนทนาเสมอ ปัญหาคือ
นักเรียนไม่ได้รับอนุญาตให้นําบุคคลภายนอกมาที่สถาบันการศึกษา
เซนต์เฟรย่า ดังนั
้
นเทเรซาจึงไม่สามารถนําล่ามมาด้วยได้
ซึ่งทําให้การสนทนาเป็นเรื่องยากสําหรับเธอ โดยเฉพาะอย่างยิ่
ง
เมื่ออีกฝ่ายเป็นดาวเด่นของงานเลี้ยง
‘อย่าเพิ่
งไป’
โรเอลประหลาดใจกับสมุดบันทึกที่จู่ๆ ก็ปรากฏขึ้
นตรงหน้า เขาก้ม
หน้ามองไปที่เด็กสาวผมสีชมพูที่กําลังคว้าแขนเสื้อของเขา
เนื่องจากเธอไม่สามารถพูดได้เทเรซาจึงทําได้เพียงใช้การ
เคลื่อนไหวร่างกายเพื่อดึงความสนใจของโรเอล มันเป็นเรื่องน่าอาย
สําหรับเธอที่จะคว้าแขนเสื้อของบุคคลอื่นในสภาพแวดล้อมที่เป็น
ทางการเช่นนี้แต่ก็ไม่มีใครปฏิเสธประสิทธิภาพของมัน
เมื่อทราบถึงปัญหาในการสื่อสารที่เทเรซากําลังเผชิญ โรเอลจึง
แจ้งพอลและคนอื่นๆ ที่รอเขาอยู่ข้างๆ ก่อนบอกว่าเขามีธุระบางอย่าง
ที่ต้องจัดการ จากนั
้
นก็พาเทเรซาไปที่ที่นั่
งข้างห้อง ซึ่งเธอสามารถใช้
เวลาเขียนข้อความของเธอได้
ความใส่ใจของโรเอลทําให้เทเรซาอบอุ่นหัวใจ เธอจึงส่งรอยยิ
้
มอัน
สดใสไปให้ก่อนจะหยิบปากกาขนนกและเริ่
มเขียนข้อความ
‘โรเอล ฉันอยากแสดงความขอบคุณอย่างสุดซึ
้งถึงคุณเกี่ยวกับ
เรื่องของวิลเลียม’
“เธอไม่จําเป็นต้องขอบคุณฉันหรอก ฉันแค่ทําในสิงที่ฉันอยากทํา” ่
‘นั่
นมันก็ใช่ แต่สิ่
งที่คุณทําได้เปลี่ยนชะตากรรมของวิลเลียม ฉัน
รู้สึกเป็นหนี้บุญคุณคุณในฐานะพี่สาวของเธอ ดังนั
้
นฉันจึงอยากจะ
ขอให้คุณยอมรับคําขอบคุณของฉัน’
“ไม่เป็นอะไร วิลเลียมโชคดีจริงๆ ที่มีพี่สาวที่ห่วงใยอย่างเธอ”
โรเอลพูดอย่างสบายๆ ขณะเหลือบมองอัศวินหุ้มเกราะที่รายล้อม
ไปด้วยแฟนๆ ที่อยู่ห่างออกไป ใบหน้าของเทเรซาแดงขึ
้นเมื่อได้ยินสิ่
งที่
เด็กหนุ่มพูด เธอรีบโบกมือปฏิเสธก่อนจะพูดต่อด้วยสีหน้าละอายใจ
‘ฉันอยากจะขอโทษคุณด้วย ฉันรู้ว่าคุณจะตอบโต้ในลักษณะ
ดังกล่าว ตั
้
งแต่ก่อนจะมีการสนทนาของเราแล้ว และนั่
นเป็นเหตุผลที่
ฉันบอกคุณทุกอย่าง’
“มีปัญหาอะไรงั้
นเหรอ?”
‘แต่โรเอล ฉันใช้คุณนะ’
“ใช้ฉัน? เธอเข้มงวดกับตัวเองมากเกินไปแล้ว ฉันไม่คิดแบบนั้
น
เลยสักนิด”
โรเอลกล่าวด้วยรอยยิ้
ม
เทเรซาเอียงคอด้วยความสับสน ไม่เข้าใจว่าโรเอลกําลังสื่ออะไร
“เทเรซา เธอเลือกที่จะบอกทุกอย่าง เพราะเธอเชื่อในตัวฉันไม่ใช่
เหรอ? หรือว่าฉันคิดผิด?”
“!”
เทเรซาเบิกตากว้างเมื่อได้ยินคําถามของโรเอล เธอใช้เวลาครุ่นคิด
ก่อนจะพยักหน้าอย่างเขินอาย
“งั
้
นทุกอย่างก็เรียบร้อยดีนี่นา นอกจากนี้ตลอดการสนทนานั้
น
เธอไม่ได้ใช้คําที่ทําให้ฉันเข้าใจผิดหรือชี้นําแนวความคิดของฉันเลยนะ
ฉันคิดว่ามันมากเกินไปที่จะบอกว่าเธอใช้ฉัน”
‘ขอบคุณที่เข้าใจนะ โรเอล’
“เธอขอบคุณฉันมามากแล้ว จะว่าไปแล้วเทเรซา เธอคิดจะทํา
อะไรต่อจากนี้งั้
นเหรอ?”
‘คุณหมายถึงอะไร?’
“ในเมื่อแผนการของพวกเธอที่จะพาฉันออกไปและปกป้องฉัน
ล้มเหลว พวกเธอมีเป้าหมายจะทําอย่างไรกันต่อ? กลับไปที่อาณาจักร
แห่งภาคีอัศวินเพนเดอร์? หรือ…”
‘เรื่องนี้คุณต้องถามวิลเลียมด้วยตนเอง’
เทเรซายิ
้
มให้โรเอลก่อนจะโบกมือให้วิลเลียมมาทางนี้ด้วยท่าทาง
เชิญชวน
แต่ก่อนที่วิลเลียมจะเดินไป จู่ๆ ก็เกิดเสียงเอะอะวุ่นวายขึ้นจากที่
ไกลๆ
แอนโตนิโอและอาจารย์คนอื่นๆ เร่งมาถึงห้องจัดเลี้ยงในที่สุด คริส
เองก็เป็นส่วนหนึ่งของกลุ่มเช่นกัน เธอแต่งกายด้วยชุดที่สวยงาม
นักเรียนพักการสนทนาเพื่อทักทายพวกเขาในทันที
แอนโตนิโอและคนอื่นๆ ตอบรับคําทักทายของเด็กด้วยการพยัก
หน้าเล็กน้อย ท่ามกลางเสียงปรบมืออันอบอุ่นของนักเรียน พวกเขามุ่ง
หน้าไปยังที่ที่โรเอลยืนอยู่
“โรเอล ข้ารู้สึกประทับใจมากเมื่อรู้ว่าเจ้าคือผู้ชนะ แม้จะมี
อุปสรรคมากมาย”
แอนโตนิโอชมเชยพร้อมพยักหน้าอย่างจริงใจ
“ผมเองก็รู้สึกเป็นเกียรติที่ได้เป็นหนึ่งในไม่กี่คนในโลกที่สามารถ
สร้างความประทับใจให้คุณได้เช่นกันครับ”
โรเอลตอบด้วยรอยยิ้
ม
หลังจากพูดคุยกันอย่างสนุกสนาน แอนโตนิโอก็ย้ายไปอยู่แถว
หน้าของห้องจัดเลี้ยงและประกาศเริมงานเลี้ยงอย่างเป็นทางการ ่
ดอกไม้ไฟวิเศษนับร้อยพุ่งขึ
้นไปบนท้องฟ้า พร้อมเสียงเพลงอันยิ่
งใหญ่
ที่เริ่
มบรรเลง เสียงโห่ร้องอย่างตื่นเต้นดังจากห้องจัดเลี้ยงไปจนถึง
สนามหญ้าด้านนอก
พนักงานไม่ต้องทําอะไร เพราะเป็นงานเลี้ยงและไม่ใช่พิธีมอบ
รางวัล พวกเขาไม่ต้องการขโมยรายการจากดาราในวันนี้อย่างผู้เข้า
แข่งขัน
งานเลี้ยงฉลองเป็นบุฟเฟ่ต์แบบยืน ซึ่งอาหารถูกจัดเตรียมโดย
สถาบันการศึกษาเซนต์เฟรย่า และเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ได้รับการ
สนับสนุนจากฝ่ายบริหารของเลนสเตอร์มันจึงเป็นเรื่องที่หลีกเลี่ยง
ไม่ได้สําหรับนักเรียนที่จะเติมอาหารและเครื่องดื่มอย่างอิสระ
นักเรียนเริ่
มรับประทานอาหารเลิศรสที่จัดเตรียมไว้โดยถนน
การค้า นักดื่มรุ่นใหญ่เองก็เริ่
มดื่มสุราอย่างหนักและตั้
งใจที่จะดื่มให้เต็ม
อิ่
ม
ที่แถวหน้าของห้องจัดเลี้ยง ในที่สุดโรเอลและวิลเลียมก็ติดต่อกัน
ได้
“เราต้องทํามันจริงๆ งั
้
นเหรอ?”
“ท่านแอนโตนิโอกล่าวว่ามันเป็นประเพณีของสถาบันการศึกษา”
“งั
้
นเราก็คงไม่มีทางเลือกแล้วสินะ ไชโย!”
“ไชโย!”
ราวกับกําลังแลกรหัสลับ โรเอลและวิลเลียมเอื้อมมือไปหยิบแชม
เปญขนาดใหญ่พิเศษสองขวดที่วางอยู่หน้าห้องจัดเลี้ยง เติมพลังเวท
ของพวกเขาลงในขวดแชมเปญ เพิ่
มแรงกดดันภายในอย่างรวดเร็วเพื่อ
ตอกจุกของมัน
ปะ! ปะ!
โรเอลกวาดตามองฝูงชนอย่างรวดเร็วและยืนยันเป้าหมาย
อย่างแรกและสําคัญที่สุด โรเอลไม่ต้องการฉีดแชมเปญใส่สาวๆ
เพราะชุดที่เป็นทางการมักจะเปิดเผยมากกว่า อุบัติเหตุอาจเกิดขึ
้นได้
หากเสื้อคลุมของพวกเธอเปียก และเขาก็ไม่ต้องการตั้
งเป้าหมายไปที่
รุ่นพี่สุดใจดีอย่างเอ็ดเวิร์ด เนื่องจากอาจมองว่าเป็นการกระทําที่ไม่
สุภาพ
หลังจากพิจารณาอย่างถี่ถ้วนแล้ว โรเอลก็จ้องมองไปที่พอลและ
เกอรัล ทันใดนั้
นแอลกอฮอล์ก็เริ่
มพ่นออกมาภายใต้แรงดันของแก๊ส
และฉีดไปที่ใบหน้าของพอลและเกอรัล
“ลูกพี่!”
พอลที่ตกตะลึงทําได้เพียงพูดคํานั้
นออกมาก่อนที่จะถูกแชมเปญ
ฉีดใส่ เกอรัลผู้มีไหวพริบโต้ตอบอย่างรวดเร็วและซ่อนตัวอยู่ด้านหลัง
พอล ทําให้โรเอลประทับใจอย่างมากกับปฏิกิริยาตอบสนองที่เฉียบ
แหลมของเขา
ในทางกลับกัน วิลเลียมได้เลือกที่จะตั้
งเป้าไปที่นักเรียนจาก
อาณาจักรแห่งภาคีอัศวินเพนเดอร์
ด้วยที่แชมป์และอันดับสองที่นําการเล่นแผลงๆ ขึ
้
นมา บรรยากาศ
ในห้องจัดเลี้ยงก็ทะยานขึ้
นสู่จุดสูงสุดใหม่ เซลิน่าที่ตื่นเต้นและคนอื่นๆ
ได้หาขวดแชมเปญให้ตัวเองอย่างรวดเร็วและเข้าร่วมในสนามรบ ผู้เข้า
แข่งขันคนอื่นๆ เองก็เริ่
มโจมตีใส่กันด้วยรอยยิ
้
มซุกซน
แอลกอฮอล์สีทองตกลงไปทั่
วห้องจัดเลี้ยงในเวลาเพียงไม่กี่นาที
บริตตานี่คว้าขวดแชมเปญที่ใกล้ที่สุดและเริ่
มไล่ตามเกอรัล ส่งให้
เกอรัลผู้หวาดกลัวหนีไปด้วยความตื่นตระหนก เทเรซาใช้เวทหกแฉก
ของเธอเพื่อปิดผนึกพื้นที่รอบๆ ป้องกันไม่ให้แชมเปญหกใส่ตัวเอง ส่วน
จูเลียน่าโกรธจัดที่ท่าทางอันสง่างามของเธอนั้
นถูกวิลเลียมทําลาย
ดังนั
้
นเธอจึงพยายามแก้แค้น
ผู้ถือแหวนกุหลาบเขียวอย่างกลินท์และผู้ถือแหวนกุหลาบสีเทา
อย่างเอ็ดเวิร์ดเข้าร่วมการต่อสู้ด้วยเช่นกัน ชาร์ล็อตไม่ได้รับบาดเจ็บ
เพราะได้รับการปกป้องจากจิตวิญญาณทองคํา ส่วนลิเลียน… อืม ใคร
จะไปกล้าโจมตีเธอกัน?
ห้องจัดเลี้ยงกลายเป็นสนามรบที่ต่อสู้กันด้วยแชมเปญ นักเรียน
ส่วนใหญ่ปล่อยวางจากข้อจํากัดภายในอย่างรวดเร็วและออกไปโลด
โผน ผู้ที่ไม่สามารถหาขวดแชมเปญใช้ขวดเบียร์ทดแทน นักดนตรี
เปลี่ยนไปใช้ท่วงทํานองที่เข้มข้นเพื่อให้เข้ากับอารมณ์
บรรยากาศเป็นดั่
งโรคติดต่อ ใช้เวลาไม่นานนักสําหรับผู้ที่อยู่ใน
สนามหญ้าด้านนอก ให้มาเข้าร่วมการต่อสู้แชมเปญ
แอนโตนิโอและทีมงานคนอื่นๆ มองดูฉากวัยรุ่นที่อยู่ข้างหน้าก่อน
จะโอดครวญว่าพวกเขาแก่เกินไปแล้ว
ระหว่างการต่อสู้ด้วยแชมเปญ นักเรียนบางคนใกล้ชิดกับโรเอลมา
กขึ
้
นหลังจากแพ้เขาในงานประลอง จึงตัดสินใจรวมตัวกันเพื่อล้างแค้น
ทําให้เด็กหนุ่มถูกโจมตีโดยไม่ทันตั้
งตัว และลงเอยด้วยการตีไม่กี่นัด
จากพวกเขา ในท้ายที่สุดเขาก็ตัดสินใจร่วมทีมกับพอลและสมาชิกคน
อื่นๆ ของฝ่ายกุหลาบน�าเงินเพื่อสู้กลับ
ในทางกลับกัน วิลเลียมและแฟนๆ ของเธอก็ได้พัวพันในการต่อสู้กับผู้ถือแหวนกุหลาบเขียว กลินท์
เสียงหัวเราะและแอลกอฮอล์ที่สาดกระเซ็นช่วยขจัดความเครียดที่
ถูกกักขังในใจของโรเอลออกไป ทําให้เขารู้สึกสดชื่นขึ้
นกว่าเดิม เมื่อ
แอลกอฮอล์หมดแล้วเท่านั้น ช่วงเวลาแห่งความสนุกสนานนี้จึงสิ้
นสุดลง