ทรราชตัวน้อย ไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END - บทที่ 433: อนาคตร่วมกัน (2)

“แน่นอน ฉันคงไม่สามารถพูดแทนคนอื่นๆ ได้แต่ฉันยินดีที่จะ
รับประกันแทนพวกเธอ”

โรเอลตอบพร้อมพยักหน้า

ชาร์ล็อตและนอร่าต่างก็เป็นทายาทของพันธมิตรไตรภาคีและลิ
เลียนเองก็ครอบครองสายเลือดตระกูลแอสคาร์ด อลิเซียไม่น่าจะกังวล
เกี่ยวกับชะตากรรมของมนุษยชาติเท่าไหร่ แต่เธอก็สนับสนุนทุกสิ่
งที่โร

เอลทํา

โรเอลตัดสินใจแล้วว่าพวกเธอทั้

งสี่คนน่าเชื่อถือ และนั่
นเป็น
เหตุผลที่เขาต้องการนําพวกเธอเข้าสู่ภาคีผู้นําพาแสงอรุณก่อน ยังมีคน
อื่นๆ ที่โรเอลต้องการดึงเข้ามาในองค์กรอีก เช่น พอลและเกอรัล แต่
เด็กหนุ่มได้ตัดสินใจแล้วว่าจะค่อยๆ เชิญมาทีละคน
พอลและเกอรัลยังอ่อนประสบการณ์และมันก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ที่
พวกเขาจะเชื่อมโยงกับอุดมคติของสมัชชานักปราชญ์พลบค�า ถึงพวก
เขาจะเข้าร่วมองค์กรเมื่อได้รับแจ้ง แต่พวกเขาก็คงจะสับสนมาก

โรเอลคิดว่าคงจะดีกว่าถ้าปล่อยไปตามกระแสและเชิญพวกเขา
หากมีโอกาสเกิดขึ
้
นในอนาคต ในฐานะสมาชิกของกลุ่มตัวเอกในเกม

อายออฟโครนิเคิล มันเป็นชะตากรรมที่พวกเขาจะต้องต่อสู้เพื่อ
มนุษยชาติ
เมื่อเรื่องนี้คลี่คลายลง โรเอลก็เริ่

มเข้าสู่หัวข้อของสิ่

งที่เขาได้
ดําเนินการมาตลอดช่วงสองสามสัปดาห์ที่ผ่านมา การปลดปล่อยแอสต
ริด อาร์เด้…

นั่
นคือเป้าหมายหลักของโรเอลในการเข้าหาเหล่านักเรียนจากต่าง
แดนตั
้
งแต่แรก

ตามที่แอนโตนิโอกล่าว อาณาจักรแห่งภาคีอัศวินเพนเดอร์ต่อต้าน
การปลดปล่อยแอสตริด อาร์เด้จากห้วงความฝันแห่งความวุ่นวาย โดย
คิดว่ามันอาจนําไปสู่การฟื้ นคืนของผู้กอบกู้อย่างไรก็ตามโรเอลซึ่ง
ติดต่อกับแอสตริดในสถานะผู้เฝ้ามอง รู้ว่ามันไม่มีความเชื่อมโยง
ระหว่างคนทั
้
งสอง

เขาอธิบายสถานการณ์ให้วิลเฮลมินาฟัง ซึ่งจากนั
้
นเธอก็สัญญาว่า
จะพยายามโน้มน้าวให้สมาชิกสมัชชานักปราชญ์พลบค�า เมื่อเธอ
กลับมายังอาณาจักรแห่งภาคีอัศวินเพนเดอร์ในช่วงวันหยุด เธอไม่ได้
มองโลกในแง่ดีเกินไปเกี่ยวกับเรื่องนี้โดยบอกว่าต้องใช้ความพยายาม
เล็กน้อยในการเกลี้ยกล่อมพวกเขาจากประสบการณ์ที่ผ่านมาของเธอ

โรเอลเข้าใจดีเขาจึงเตรียมใจพร้อมสําหรับแผนการระยะยาวมา
ตั
้
งแรกแล้ว

เด็กหนุ่มไม่มีข้อกังขาใดๆ ในการช่วยแอสตริด แต่เขาคงต้องรอ
จนกว่าวิลเฮลมินา และคนอื่นๆ จะแข็งแกร่งขึ้นมากพอที่จะมีสิทธิ์
มี

เสียง

ในการสนทนาครึ่งชั่

วโมงนี้โรเอลสามารถแก้ไขปัญหาส่วนใหญ่ที่

อุดตันอยู่ในใจของเขาได้ทั
้
งสองคุยกันต่อไปจนกระทั่

งได้ยินเสียงเรียก

พวกเขามาจากระยะไกล

การที่ดาวเด่นของงานหายไปจากงานปาร์ตี้คงดูไม่ดีเท่าไหร่ ดังนั
้
น
พวกเขาจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกลับไป โรเอลกลับมาที่ห้อง
จัดเลี้ยงก่อนในขณะที่วิลเฮลมินากลับออกไปสวมชุดเกราะ
เมื่อมาถึงจุดนี้แอนโตนิโอและอาจารย์คนอื่นๆ ก็ได้กลับกันไปแล้ว
ปล่อยให้นักเรียนคลั่

งไคล้กันไป ตามปกติผู้มีพลังเหนือธรรมชาติ
สามารถต้านทานแอลกอฮอล์ได้และเนื่องจากสภาพร่างกายที่ดีขึ้
นแล้ว
ทําให้โรเอลก็ลงเอยด้วยการถูกดึงตัวไว้อยู่กับแวดวงการดื่มเช่นกัน
ผลที่ตามมาจากการหายตัวไปสามวันของเขา หลังจากชนะงาน
ประลองศึกชิงถ้วย ก็เริ่

มปรากฏขึ

้นในที่สุด นักเรียนแถวยาวรอโอกาสที่
จะฉลองกับโรเอล ทําให้เจ้าตัวรู้สึกงุนงง วิลเฮลมินาทําได้ดีกว่ามากเมื่อ

เปรียบเทียบกับโรเอล ไม่ใช่เพราะเธอมีแฟนคลับน้อยกว่า แต่เป็น
เพราะเธอสามารถใช้ข้ออ้างในฐานะอัศวินเพื่อปฏิเสธเครื่องดื่มได้
ฝูงชนเข้าใจว่าวัฒนธรรมที่อาณาจักรแห่งภาคีอัศวินเพนเดอร์นั้
น
แตกต่างกัน ไม่ต้องพูดถึงว่าวิลเลียมเป็นสมาชิกของราชวงศ์เธอมี
หน้าที่นําคนของเธอในฐานะแบบอย่าง ดังนั
้
นจึงไม่มีใครพยายามกดดัน

ให้เจ้าตัวดื่ม ซึ่งเป็นผลให้แรงกดดันเพิมมาที่ฝั ่ ่งของโรเอลแทน

วงสังคมของโรเอลขยายวงกว้างขึ

้นอย่างรวดเร็วท่ามกลางเสียง
กระทบแก้วไวน์ต้องขอบคุณการมอบรางวัลอันสูงส่งที่เขาได้รับจากห้า
อาณาจักรหลัก ทําให้มีนักเรียนนอกจักรวรรดิเซนต์เมซิทเข้ามาหาและ
ผูกมิตรด้วย นี่เป็นสัญญาณว่าอิทธิพลของเขากําลังขยายออกไปนอก
พรมแดนของจักรวรรดิเซนต์เมซิท

ใช้เวลาทั้
งชั่
วโมงก่อนที่โรเอลจะทักทายนักเรียนครบ ส่วนใหญ่

สังเกตเห็นความอ่อนล้าทางจิตใจของเขาที่เพิ่
มขึ
้
นและมีความเกรงใจ
มากพอที่จะไม่ผูกมัดเด็กหนุ่มในการสนทนาที่ยาวนาน โรเอลจึงได้ใช้
เวลาที่เหลืออยู่ในงานปาร์ตี้คุยกับชาร์ล็อตและคนอื่นๆ
งานเลี้ยงสิ้

นสุดลงในเวลาเที่ยงคืน

…

นักเรียนของสถาบันการศึกษาเซนต์เฟรย่ามีเวลาพักสองวัน
หลังจากงานเลี้ยงเพื่อปรับตัว เพราะฝ่ายบริหารเกรงว่าพวกเขาจะมึน
เมาในคาบเรียน

โรเอลตื่นขึ้นมาโดยไม่มีอาการเมาค้าง ซึ่งต้องขอบคุณร่างกายอัน
ทรงพลังของเขาในฐานะผู้มีพลังเหนือธรรมชาติระดับแก่นแท้4 แต่
พอล และคนอื่นๆ กลับไม่ยืดหยุ่นเท่า แอลกอฮอล์ที่ดื่มในปริมาณมาก
ทําให้พวกเขาเฉื่อยชาตลอดทั้
งวัน

ความตื่นเต้นของงานประลองศึกชิงถ้วยในเมืองเลนสเตอร์สิ้
นสุด
ลงหลังจากงานเฉลิมฉลองอันดุเดือดสามวันเลิกรา นักท่องเที่ยวเริ่
ม
ออกจากเมือง และพ่อค้าส่วนใหญ่ก็ปิดร้านค้าเพื่อพักผ่อนหลังจาก
ทํางานหนักเกินไป

ราวกับว่าเมืองวัยเยาว์ที่กําลังปาร์ตี้สุดเหวี่ยงได้เปลี่ยนไปเป็น
ดินแดนของชายชราอันแสนสงบสุขในทันใด
ศึกชิงถ้วยเป็นงานที่ได้ประโยชน์ทุกฝ่าย ผู้ชมพอใจกับการต่อสู้ที่
เข้มข้น พ่อค้าทําเงินมหาศาลจากการเฉลิมฉลอง และฝ่ายการบริหาร
ของเลนสเตอร์ก็ทํารายได้ภาษีสูงเป็นประวัติการณ์
นี่เป็นข่าวดีสําหรับโรเอล สําหรับหนึ่งในรางวัลของเขาในฐานะผู้
ชนะจะได้รับ 30% ของรายได้ภาษีที่ฝ่ายบริหารของเลนสเตอร์ได้รับใน

ระหว่างช่วงงานประลอง ตาของเด็กหนุ่มแทบจะถลนออกมาเมื่อ
เสมียนมอบเหรียญทอง 300,000 เหรียญให้เขา
โรเอลตกตะลึงกับจํานวนเงินที่เลนสเตอร์ได้รับจากงานประลอง
ศึกชิงถ้วย งานนี้กินเวลาเพียงสองเดือน แต่พวกเขาสามารถสร้าง
รายได้จากภาษีได้มากกว่าหนึ่งล้านเหรียญทอง ไม่น่าเชื่อจริงๆ!

รายได้ภาษีประจําปีของเขตการปกครองแอสคาร์ดยังไม่ถึงล้าน
เหรียญทองด้วยซ�า!

อย่างไรแล้วเลนสเตอร์ก็เป็นเมืองหลวงของอาณาจักรแห่ง
การศึกษาโบรเนล ที่ได้รับการบริหารจัดการอย่างระมัดระวังเป็นเวลา
หลายปีดังนั
้
นจึงเป็นเรื่องธรรมดาที่จะมีการพัฒนาทางเศรษฐกิจ ไม่

ต้องพูดถึงศึกชิงถ้วยซึ่งเป็นงานใหญ่ที่ดึงดูดคนรวยทั่
วทั
้
งทวีปเซีย

เมื่อมองจากมุมมองนี้รายได้ภาษีที่สูงก็ถือว่าสมเหตุสมผล
หากเมืองใดมั่
งคั่
งก็ต้องพัฒนาจุดแข็งของตนเองให้แตกต่างจาก
เมืองอื่น เลนสเตอร์เลือกที่จะพัฒนาด้านการศึกษามาเป็นเวลานับพันปี
ซึ่งทําให้มั่

นใจได้ว่าพวกเขาจะก้าวหน้าในด้านนี้มากจนไม่มีเมืองอื่นใด

สามารถแข่งขันด้วยได้

เมื่อไตร่ตรองอย่างรอบคอบแล้ว โรเอลจึงทําได้เพียงล้มเลิก
ความคิดที่จะจัดงานประลองที่เขตการปกครองแอสคาร์ด

เมื่อใกล้ถึงฤดูใบไม้ร่วง นักเรียนก็เริ่
มตั
้
งตารอกิจกรรมที่พวกเขา

คาดหวังมากที่สุดสําหรับแต่ละฤดูนั่

นก็คือวันหยุด
สถาบันการศึกษาเซนต์เฟรย่า มีนักเรียนจากทั่

วทุกมุมโลก บางคน

อาศัยอยู่ห่างไกลจากเลนสเตอร์โรเอลเองยังต้องใช้เวลาทั้

งเดือนเพื่อ
กลับจากเลนสเตอร์ไปยังเขตการปกครองแอสคาร์ด หากการหยุดพัก
ยาวเพียงสองเดือน ทั
้
งหมดที่เขาทําได้เมื่อกลับถึงบ้านคือดื่มชาสักถ้วย

ก่อนเตรียมตัวเดินทางกลับไปเลนสเตอร์ซึ่งนั่

นคงจะเป็นเรื่องน่าเศร้า

มาก

ด้วยเหตุผลดังกล่าว สถาบันการศึกษาเซนต์เฟรยาจึงเลือกที่จะ
กําหนดให้วันหยุดเป็นช่วงปลายฤดูใบไม้ร่วงจนถึงต้นฤดูใบไม้ผลิเพื่อ
ตอบสนองความต้องการของนักเรียนได้ดียิ่
งขึ
้
น นั่
นก็เพราะขุนนาง
มักจะยุ่งที่สุดในช่วงปลายปีไม่ว่าจะเป็นการล่าสัตว์ในฤดูหนาวและ
การจัดเทศกาลปีใหม่ทุกประเภท
ทันทีที่สถาบันการศึกษาปล่อยตัวนักเรียนในช่วงวันหยุด ผู้ที่อาศัย
อยู่ในบริเวณใกล้เคียงก็รีบจ้างรถม้าและเดินทางกลับบ้าน ส่วนผู้ที่มา
จากต่างอาณาจักรอันห่างไกลย่อมต้องใช้เวลาเตรียมตัวเดินทางไกล
มากขึ
้นไปอีก

สําหรับโรเอล เขามีธุระอื่นๆ ที่ต้องทําเสียก่อน เช่นการไปเยี่ยมคน
ที่ตัวเองไม่ค่อยได้คุยกันในปีที่ผ่านมา

ลิเลียน แอคเคอร์มันน์