ทรราชตัวน้อย ไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END - บทที่ 434: อําลาชั่ วคราว (1)

นี่เป็นปีที่ยอดเยี่ยมสําหรับนักเรียนชั้

นปีที่ 1 ของสถาบันการศึกษา
เซนต์เฟรย่า พวกเขาส่วนใหญ่ล้วนมีเรื่องจะคุยโอ้อวดเมื่อกลับไปถึง
บ้าน

การคุยโวโอ้อวดสามารถแบ่งออกได้เป็น 2 ประเภทใหญ่ๆ คือ การ
อวดตนเอง กับอีกอย่างคือการอวดผู้อื่น ไม่ต้องสงสัยเลยว่า 90% ของ
พวกเขาจะพูดไปเรื่อยๆ เช่น ‘ฉันรู้จักกันเพื่อนที่…’ เมื่อพวกเขากลับไป
ยังบ้านเกิด

สําหรับพอล แอคเคอร์มันน์แล้ว ชีวิตของเขาเปลี่ยนไปมากทีเดียว
ในปีนี้มีหลายสิงหลายอย่างที่เขาอยากจะอวด ่ จนเขาไม่รู้ว่าควรจะเริ่
ม

จากตรงไหน

สิบห้าปีที่ผ่านมาในชีวิตของเขาไม่สามารถเทียบได้กับปีเดียวที่
สถาบันการศึกษาเซนต์เฟรย่า นอกเหนือจากการเติบโตของเขาแล้ว
เขายังก้าวขึ
้
นสู่เวทีที่ใหญ่ที่สุดสําหรับผู้มีพลังเหนือธรรมชาติวัยหนุ่ม

สาวในทวีปเซีย… ศึกชิงถ้วย ก้าวขึ
้
นสู่ 32 อันดับแรก และสร้างชื่อให้กับ

ตัวเอง

ช่างน่าภูมิใจ! ช่างมีเกียรติ!

พอลไม่เคยคิดไม่เคยฝันว่าตนเองจะได้บรรลุความสําเร็จดังกล่าว
มาก่อน

ความรุ่งโรจน์ที่เขาได้รับจากงานประลองศึกชิงถ้วย ได้เปลี่ยนการ
รับรู้ถึงการมีอยู่ของเขาในจักรวรรดิออสทีนเป็นอย่างมาก และเหตุผลที่
ทําให้พอลมาไกลได้ถึงขนาดนี้ก็ต้องขอบคุณโรเอลที่คอยช่วยเหลือ

หากไม่มีโรเอลสนับสนุนพอลในพิธีเปิดภาคเรียน รับเขาเข้าฝ่าย
กุหลาบน�าเงิน และมอบหมายหน้าที่รับผิดชอบอันยิ่

งใหญ่ให้พอลคงจะ
ถูกนักเรียนจํานวนมากเลือกปฏิบัติและแสดงความรังเกียจออกหน้า
ออกตา เพราะเขาเป็นลูกนอกสมรส และต้องใช้เวลาทั้

งวันอย่างหมด

หนทาง สิ
้
นหวัง ท้อแท้

หากปราศจากคําแนะนําของโรเอลในเรื่องพลังเหนือธรรมชาติ
แล้ว ก็คงไม่มีทางที่เขาจะเติบโตอย่างรวดเร็วหรือเข้าใจวิธีการใช้
คุณสมบัติแก่นแท้ต้นกําเนิดของตัวเองแน่
โรเอลได้พาพอลไปพบกับผู้คนมากมายที่เขาไม่เคยรู้จักมาก่อน
ด้วยชัยชนะของโรเอลในงานประลองศึกชิงถ้วย เขาจึงมีชื่อเสียงใน
ฐานะหนึ่งในผู้บริหารของฝ่ายกุหลาบน�าเงิน และรองประธานของ
ชมรมรับจ้างสารพัด

นั่
นคือเหตุผลที่พอลไปเยี่ยมโรเอลเป็นพิเศษเพื่อแสดงความ
ขอบคุณเมื่อถึงช่วงปิดเทอม
โรเอลรู้สึกโหยหาเมื่อคิดถึงช่วงเวลาที่พวกเขาใช้ร่วมกัน เด็กหนุ่ม
ไม่เคยคิดว่าพวกเขาจะสนิทกันได้ถึงขนาดนี้

ตัวเขาในวัยเด็กคงไม่มีทางชอบพอลได้ลง แม้ว่าเขาจะเข้าใจดีว่า
โรเอลในเกมสมควรได้รับการลงโทษ แต่มันก็ยังยากสําหรับเขาที่จะ
รู้สึกดีต่อคนที่ทําให้ตัวเองตาย
แม้แต่ในการพบกันครั้

งแรก โรเอลก็ยังเกลียดชังพอลโดยไม่รู้ตัว
เขาให้ความช่วยเหลืออีกฝ่ายเพียงเพราะเขารังเกียจพวกอันธพาลชาว
ออสทีน ไม่ต้องพูดถึงการที่เขามีแรงจูงใจที่จะเข้าใกล้ตัวเอกอีกด้วย
อย่างไรก็ตาม การรับรู้ของโรเอลเกี่ยวกับพอลค่อยๆ เปลี่ยนไป
ตามกาลเวลาเมื่อเขาพบว่าอีกฝ่ายเป็นคนนิสัยดีและเมื่อถึงจุดหนึ่ง
เขาพบว่าตัวเองต้องการให้พอลมีความสุขจากใจจริง
นั่
นคือเหตุผลที่โรเอลรู้สึกซาบซึ้งเป็นพิเศษกับความกตัญญูของ
พอล เขารู้สึกยินดีที่รู้ว่าทุกสิงที่เขาทํานั ่ ้

นได้รับการชื่นชมจากอีกฝ่าย

“ฉันให้การช่วยเหลือนาย แต่ทั
้
งหมดที่ฉันให้นายคือ

สภาพแวดล้อมที่เอื้ออํานวย ความขยันหมั่

นเพียรและความเมตตาของ

นายต่างหากที่ทําให้นายมาไกลได้ถึงขนาดนี้เพราะงั
้
นนายควรจะมั่
นใจ

ในตัวเองให้มากขึ
้
นอีกนิดนะพอล”

“นายไม่ใช่แค่ลูกนอกสมรสอีกต่อไปแล้ว นายเป็นส่วนหนึ่งในยุค
ทองของเลนสเตอร์ผู้บริหารของฝ่ายกุหลาบน�าเงิน และรองประธาน
ของชมรมรับจ้างสารพัด ฉันหวังว่านายจะสามารถกลับไปที่จักรวรรดิ
ออสทีนได้อย่างภาคภูมิ”
“…แน่นอนครับ ลูกพี่โรเอล”
พอลรู้สึกประทับใจเมื่อได้ยินการประเมินของโรเอล เขาขอบคุณ
อีกฝ่ายอีกครั
้
งก่อนจะออกไปทําภารกิจสุดท้ายที่ได้รับมอบหมายให้

เสร็จสิ้
น

ไม่ใช่เรื่องง่ายสําหรับโรเอลที่จะพบกับลิเลียนในสถาบันการศึกษา
เซนต์เฟรย่า เนื่องจากภูมิหลังที่แตกต่างกัน แต่อุปสรรคดังกล่าวไม่
สามารถใช้ได้กับพอล ในฐานะที่เป็นพี่น้องกัน มันคงไม่แปลกที่ทั้
งสอง

คนจะมาพบกัน โดยเฉพาะอย่างยิ่

งก่อนเดินทางกลับบ้านเกิดของ

ตัวเอง

มันคงจะสมเหตุสมผลสําหรับฝ่ายนั
้
นแล้วที่จะวางแผนตารางงาน

ร่วมกันและคอยดูแลกัน

ด้วยข้ออ้างอันชอบด้วยกฎหมายเช่นนี้ไม่มีใครสงสัยพอลว่าจะ
เป็นตัวแทนในการนัดพบอย่างลับๆ ระหว่างผู้นําระดับสูงสองคน
ต้องขอบคุณความช่วยเหลือจากเจ้าหน้าที่พอล ที่ทําให้โรเอลกับลิ
เลียนนัดพบกันได้สําเร็จ สถานที่นั้

นเป็น สถานที่ที่คุ้นเคยสําหรับทั้
งสอง

คน …หอคอยข้างสนามหญ้า

พระอาทิตย์เริ่

มลับขอบฟ้าไปแล้ว และในสนามหญ้าก็ไม่มีผู้คน

จอแจอีกต่อไป

“ผมไม่คิดว่ารุ่นพี่จะเลือกที่นี่เป็นสถานที่นัดพบของพวกเรา นี่มัน
ไม่เปิดโล่งเกินไปหน่อยเหรอ?”

โรเอลถามด้วยความเป็นห่วง

เขาชอบสถานที่ที่ปิดมากกว่านี้แต่ลิเลียนกลับไม่กังวลเรื่องนี้เลย
เธอเพียงตอบคําถามด้วยรอยยิ้
ม

“อย่ากังวลไป ฉันให้จอมเวทย์สร้างบาเรียรอบๆ หอคอยนี้ไว้แล้ว
ภายนอกจะไม่มีใครมองเห็นเราได้”

“ค่อยโล่งใจหน่อย พอนึกถึงที่นี่แล้ว สถานที่แห่งนี้เต็มไปด้วย
ความทรงจําจริงๆ”

“ใช่ไหมล่ะ? นี่คือที่ที่เราพบกันครั้

งแรกตอนเปิดภาคเรียน เธอไม่

คิดว่าพวกเราควรจะจากกันที่นี่ด้วยงั้

นเหรอ?”

“นั่
นก็จริง”

โรเอลพยักหน้าเห็นด้วย

ทั
้
งสองคนเผชิญหน้ากันที่นี่เมื่อครึ่งปีที่แล้ว ตอนที่โรเอลเพิ่
งเข้าสู่

สถาบันเซนต์เฟรย่าเป็นครั้

งแรก ย้อนกลับไปในตอนนั้

น ลิเลียนมองว่า
เขาเป็นตัวสร้างปัญหาที่พยายามบ่อนทําลายอํานาจของเธอ และโร
เอลก็เห็นว่าเธอเป็นอัจฉริยะจากตระกูลแอคเคอร์มันน์ที่เขาต้องระวัง

ทั
้
งสองไม่สามารถจินตนาการได้เลยว่าท้ายที่สุดพวกเขาจะมาอยู่

ในจุดๆ นี้ด้วยกัน
ขณะที่พวกเขาคิดถึงเรื่องในอดีต ทั
้
งสองก็สบตากันและยิ้

มออกมา
พร้อมๆ กัน เมื่อมองดูดวงอาทิตย์ที่กําลังตกดิน ลิเลียนก็เอาผมของเธอ
ทัดไว้ข้างหลังใบหูก่อนจะเอ่ยอย่างโหยหา

“เวลาผ่านไป อีกเทอมผ่านไปในพริบตา พวกเราคงจะต้องแยก
ทางกันชั่

วคราวในไม่ช้านี้”

“รุ่นพี่ต้องดูแลตัวเองให้ดีนะ ถ้าต้องกลับไปที่จักรวรรดิออสทีน
คุณคงจะไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม?” โรเอลถาม

ในบรรดาเด็กสาวหลายคนที่โรเอลรู้จัก คนเดียวที่เขามีปัญหาใน
การให้ความช่วยเหลือคือลิเลียน

ลิเลียนเป็นตัวเต็งที่ได้รับความนิยมมากที่สุดสําหรับศึกชิงถ้วย แต่
เธอกลับล้มเหลวในการคว้าถ้วยรางวัลสูงสุด ซึ่งนั่

นจะทําให้เกิดความ
ผิดหวังต่อตัวเธอเป็นวงกว้าง ในจักรวรรดิออสทีนที่มีความชาตินิยมสูง
ยิ่
งไปกว่านั้

นเธอมีพี่ชายสองคนที่วางแผนหมายเอาชีวิตอยู่เสมอ
มันเป็นเรื่องยากสําหรับโรเอลที่จะไม่กังวลเรื่องเธอ

เมื่อมองดูร่องลึกบนใบหน้าของโรเอล ลิเลียนก็บึนปากขึ้

นอย่างอด

ไม่ได้เธอก้าวไปข้างหน้าและยกมือขึ้นเพื่อคลี่หน้าผากของเขา

“ไม่เป็นไร มันก็แค่ปัญหาเล็กๆ น้อยๆ ลูเซียสกับออเบรย์ไม่
สามารถสั่

นคลอนตําแหน่งของฉันได้ด้วยเรื่องแค่นี้หรอก นอกจากนี้เธอ
ลืมไปเหรอว่าฉันมีพอลอยู่ด้วย? พี่น้องของฉันคงจะสนใจพอลมากกว่า
ที่เขาได้ผลงานที่ดีในงานประลองศึกชิงถ้วย ฉันไม่น่าจะต้องเผชิญกับ
แรงกดดันจากพวกเขามากนักหรอก”

“เข้าใจแล้ว…”

โรเอลกะพริบตาด้วยความประหลาดใจ เขาไม่คิดว่าการต่อสู้อัน
โดดเด่นของพอลในศึกชิงถ้วยจะมีผลกระทบมากขนาดนี้

ในเกมอายออฟโครนิเคิล พอลไม่สามารถเข้าร่วมงานประลองศึก
ชิงถ้วยได้เขาได้แต่ช่วยเหลือผู้คนมากมายผ่านทางชมรมรับจ้าง
สารพัด ทําให้ชื่อเสียงของเขาส่วนใหญ่จํากัดอยู่แค่ภายใน
สถาบันการศึกษา ซึ่งเทียบไม่ได้เลยกับชื่อเสียงที่เขาได้รับจากการก้าว
ขึ
้
นสู่ 32 อันดับแรกของงานประลองศึกชิงถ้วย

พอลยังคงอยู่ในลําดับสืบทอดบัลลังก์แม้ว่าจะเป็นเพียงลูกนอก
สมรส โอกาสที่เขาจะอ้างสิทธิในบัลลังก์เพิ ์ ่
มขึ
้
นมาตั
้
งแต่ที่เขาได้พิสูจน์

ความสามารถในฐานะผู้มีพลังเหนือธรรมชาติซึ่งเป็นสิ่

งที่องค์ชายอีก

สองคนพยายามทําแต่ไม่สําเร็จ

นี่เป็นทั้

งโอกาสและภัยคุกคาม ขุนนางบางคนน่าจะเริ่

มเข้าหาพอล
ทันทีที่เขากลับไปที่จักรวรรดิออสทีน ไม่ว่าจะเป็นการเดิมพันแบบหมด
ตัว ที่เสี่ยงต่อเขาหรือเพียงแค่เล่นอย่างปลอดภัยโดยการแทงทุกด้าน
อย่างไรก็ตามนี่หมายความว่าพี่ชายสองคนของเขาจะต้องมองว่าพอล
เป็นภัยคุกคามที่สําคัญและพยายามจะโจมตีเขา

ดูเหมือนว่าเราควรจะต้องให้คําแนะนําบางอย่างกับพอลซะแล้วสิ
โรเอลบอกลิเลียนเกี่ยวกับความคืบหน้าในการปลดปล่อยแอสตริด
และเด็กสาวก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกเมื่อได้ยินว่า วิลเฮลมินายินดี
ที่จะช่วยพวกเขาในเรื่องนี้ลิเลียนบอกให้โรเอลติดต่อเธอผ่านพอล ถ้า
เขาต้องการความช่วยเหลือจากเธอ

ลิเลียนเองก็ต้องการช่วยแอสตริด แต่มีอย่างอื่นที่เธอจําเป็นต้อง
ตรวจสอบ นั่

นก็คือบันทึกที่เกี่ยวกับตระกูลแอสคาร์ดของตระกูลแอค

เคอร์มันน์

นับตั
้
งแต่ที่ลิเลียนตระหนักได้ถึงความเชื่อมโยงของเธอกับตระกูล
แอสคาร์ด ก็มีข้อสงสัยในใจว่าทําไมจักรพรรดิลูคัสถึงระแวงสายเลือด
แห่งผู้แสวงหาราชา
ก่อนหน้านี้ในสถานะผู้เฝ้ามอง แอสตริดเคยกล่าวไว้ว่าผู้นําสูงสุด
ของตระกูลแอสคาร์ด แคโรไลน์แอสคาร์ด ได้ทํางานร่วมกับราชวงศ์
แอคเคอร์มันน์ในปีสุดท้ายของยุคที่สอง แต่ลิเลียนไม่รู้เรื่องนี้เลยทั้
งๆ ที่

เธอรอบรู้ในประวัติศาสตร์ของตระกูลแอคเคอร์มันน์

มีบางอย่างผิดปกติและลิเลียนรู้สึกว่าเธอจําเป็นต้องตรวจสอบ
“รุ่นพี่ต้องระวังตัวให้ดีนะครับ คําสั่

งที่คุณได้รับจากจักรพรรดิลูคัส

ในตอนเปิดภาคเรียนนั้

นค่อนข้างแปลก ถ้าเป็นไปได้อย่าให้เขารู้ตัวคง

จะดีที่สุด”

โรเอลแนะนํา

“ฉันรู้ฉันจะเคลื่อนไหวอย่างระมัดระวัง”

หลังจากแลกเปลี่ยนคําพูดแสดงความห่วงใย ในที่สุดโรเอลและลิ
เลียนก็แยกทางกันอย่างไม่เต็มใจ

โรเอลเริ่

มเตรียมการเดินทางอันยาวนานของเขากลับไปยังเขตการ

ปกครองแอสคาร์ด