ทรราชตัวน้อย ไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END - บทที่ 435: อําลาชั่ วคราว (2)

ขณะที่กําลังเก็บของ คริสก็เชิญโรเอลไปที่ที่พักของเธอเพื่อพูดคุย
เกี่ยวกับเรื่องบางอย่าง ซึ่งอลิเซียก็ตัดสินใจที่จะตามไปด้วย

นอกจากเพื่อนสนิทของโรเอลแล้ว คนที่ดีใจมากที่สุดกับชัยชนะใน
ศึกชิงถ้วยก็คือคริส หญิงสาวมีความสุขที่ได้เห็นนักเรียนของเธอสร้าง
ชื่อให้กับตัวเอง แต่ที่สําคัญกว่านั้

น เธอรู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่

ง ที่จะได้มี

เหตุผลอันชอบธรรมให้ไปเยี่ยมคฤหาสน์ตระกูลแอสคาร์ด
การรักษาความสัมพันธ์ทางไกลนั้

นยากพออยู่แล้ว ไม่ต้องพูดถึง

คนสองคนที่เหินห่างมานานหลายปี

แม้คริสจะได้โต้ตอบกับคาร์เตอร์ทางจดหมายมาอย่างสม�าเสมอ
ในช่วงสองถึงสามเดือนที่ผ่านมา แต่การพูดคุยกันก็จํากัดอยู่แค่ใน
สถานะเพื่อนเก่าเท่านั้

น หญิงสาวรู้ว่าตัวเองต้องทําอะไรสักอย่างให้

มากกว่านี้เพื่อทลายกําแพงที่อีกฝ่ายตั้
งขึ
้
นมา แต่ในฐานะอาจารย์
ระดับสูงที่มีอายุน้อยที่สุดของสถาบันการศึกษาเซนต์เฟรย่าแล้ว เธอ
กลับ… ไม่รู้อะไรเลย
มันช่วยไม่ได้ก็IQ ไม่ได้เท่ากับ EQ นี่!

นับตั
้
งแต่ที่คริสรู้สึกท้อแท้ในช่วงวัยเรียน เธอก็อุทิศทั้

งชีวิตเพื่อ
การทํางาน จนเป็นเวลากว่า 20 ปีเต็มแล้วที่หญิงสาวไม่เคยคบหากับ

ใครเลย ทําให้เธอกลายเป็น ‘หมาโสด’ *[1] โดยแท้จริง เธอมีความเป็น
ผู้ใหญ่และมีเหตุผลมากกว่าเมื่อก่อนมาก
แต่ในขณะเดียวกันคริสก็สูญเสียความมุทะลุของคนหนุ่มสาวที่จะ
ทําให้เธอสามารถก้าวไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญในความสัมพันธ์ได้ทั
้
ง
ความกังวลและการสงวนท่าทีของคริสล้วนส่งผลให้ความสัมพันธ์
ระหว่างเจ้าตัวกับคาร์เตอร์คืบหน้าไปได้ช้าจนน่ากลัว

หญิงสาวจึงขอความช่วยเหลือจาก ‘พันธมิตรพิชิตตระกูลแอส
คาร์ด’ อย่างอลิเซีย ซึ่งเด็กสาวก็ได้เสนอแผนอันน่าสะพรึงกลัวให้เธอ

“อลิเซีย ดูเหมือนว่าเธอจะมีความผูกพันกับโรเอลอย่างแน่นแฟ้น
เธอตีสนิทกับเขายังไงเหรอ?”

“ท่านพี่โรเอลสนิทกับหนูมาโดยตลอดนะคะ”

“อย่างนั
้
นหรือ? เธอรู้กลยุทธ์อะไรที่จะช่วยพัฒนาความสัมพันธ์

อย่างรวดเร็วไหม?”

มันเป็นเรื่องยากที่คริสจะเข้าหารุ่นน้องเพื่อขอคําแนะนํา อลิเซีย
จึงไตร่ตรองคําถามอย่างรอบคอบก่อนที่จะทุบกําปั้

นลงบนฝ่ามือ ดู

เหมือนกําลังคิดไอเดียดีๆ ได้

“พูดถึงวิธีที่ทําให้ความสัมพันธ์ก้าวหน้าอย่างรวดเร็วแล้วละก็วิธี
ที่ดีที่สุดก็คือการพึ่งยาค่ะ”

“ยะ ยา?”

คริสตกใจมากที่ได้ยินแผนการร้ายๆ ออกมาจากปากของเด็กสาว
แต่สิ่
งที่ทําให้เธอตกใจยิ่

งกว่านั
้
นก็คือการที่อลิเซียพูดถึงมันอย่างเป็น

ธรรมชาติราวกับว่ามันเป็นเรื่องปกติอย่างสมบูรณ์
“ถูกต้องค่ะ ท่านพี่โรเอลเป็นคนฉลาด แต่ถ้าพูดถึงเรื่อง
ความสัมพันธ์แล้วเขาไร้เดียงสาไปเลยค่ะ ตราบใดที่หนูยังสามารถ
‘รักษา’ เขาได้มันก็จะเป็นชัยชนะของหนูค่ะ”
“ไม่ ฉันหมายถึง คนส่วนใหญ่จะไม่โกรธกับอะไรแบบนั้

นเหรอ?”

“แน่นอน ท่านพี่โรเอลจะต้องโกรธแน่นอนๆ แต่หนูไม่กลัวหรอก
ค่ะ เพราะแค่หนูร้องไห้เขาก็ใจอ่อนลงแล้ว”

“…”

เด็กคนนี้น่ากลัวชะมัด!

คริสถึงกับพูดไม่ออกเพราะแผนการของอลิเซีย หญิงสาวคิด
ใคร่ครวญอยู่ครู่หนึ่ง แต่แล้วเธอก็เข้าใจได้อย่างรวดเร็วว่าเป็นไปไม่ได้
ที่เธอจะใช้วิธีเดียวกันนี้

แผนของอลิเซียสร้างขึ
้
นด้วยเงื่อนไขเดียว …นั่

นคือโรเอลตามใจอ

ลิเซียเสมอ

คนอื่นไม่สามารถเลียนแบบความสัมพันธ์ดังกล่าวได้นับประสา
อะไรกับคริสผู้ที่ทําได้เพียงแค่เขียนจดหมายโต้ตอบกับคาร์เตอร์เพียง
สามฉบับ

ท้ายที่สุด หญิงสาวจึงตัดสินใจขอคําแนะนําจากโรเอลที่น่าเชื่อถือ
กว่า

คาร์เตอร์นั้

นยุ่งกับเรื่องทางทหารมากในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมา ซึ่งนั่
น

ทําให้เขามีเวลาเหลือให้ลูกๆ น้อยตามไปด้วย ฉะนั
้
นโรเอลจึงไม่

สามารถประเมินสถานะความสัมพันธ์ของคาร์เตอร์ได้ดีเท่าไหร่ อย่างไร
ก็ตาม เด็กหนุ่มรู้ดีว่าคาร์เตอร์เป็นคนแบบไหน และบุคลิกของแต่ละคน
ก็จะไม่เปลี่ยนแปลงไปง่ายๆ แน่

โรเอลรู้ดีว่าคาร์เตอร์ไม่ใช่คนใจร้าย

“ท่านพ่อมักจะรักษาระยะห่างจากผู้หญิงเสมอ”

“ระ..รักษาระยะห่างเหรอ?”

คริสพึมพําอย่างกังวลใจ

“แต่ผู้หญิงส่วนใหญ่เข้าหาท่านพ่อด้วยเจตนาแอบแฝง มันก็เลย
สรุปได้ยากน่ะครับ”
โรเอลให้ความมั่

นใจกับเธออย่างรวดเร็ว

“ยะ…อย่างนั
้
นเหรอ”

หลังจากที่ปรึกษากันอย่างละเอียดถี่ถ้วนแล้ว พวกเขาก็ตัดสินใจที่
จะทําไปทีละขั้

นตอน ทันทีที่คาร์เตอร์ส่งจดหมายแจ้งการกลับมาของ
เจ้าตัว โรเอลก็จะบอกให้คริสทราบในทันทีและพยายามทําให้ดีที่สุด
เพื่อจัดการให้ทั้

งสองได้เจอกันอีกครั้
ง

ส่วนวิธีการพบปะก็ให้ขึ้

นอยู่กับตัวคริสเอง

ท้ายที่สุดความรักนั้

นเป็นเรื่องระหว่างคนสองคน คนนอกสามารถ
สร้างโอกาสให้พวกเขาพัฒนาความสัมพันธ์ได้แต่ก็ไม่ควรเข้าไปยุ่งมาก
เกินไป

หลังจากยืนยันแผนกับคริสแล้ว โรเอลกับอลิเซียก็กลับไปที่
คฤหาสน์สีกรมท่า เพื่อเตรียมพร้อมสําหรับการกลับบ้าน ขณะที่พวก
เขากําลังจัดกระเป๋าเดินทาง แขกอีกกลุ่มหนึ่งก็มาเคาะประตู

เป็นวิลเฮลมินากับเทเรซา

อาณาจักรแห่งภาคีอัศวินเพนเดอร์ตั้

งอยู่ไกลจากเลนสเตอร์
มากกว่าเขตการปกครองแอสคาร์ด แม้ว่านักเรียนที่ย้ายเข้ามาจะมาที่
เลนสเตอร์เป็นกลุ่ม พวกเขาก็เลือกที่จะกลับเป็นขบวนแยกๆ กัน ส่วน
วิลเฮลมินากับเทเรซานั
้
นตัดสินใจกลับไปด้วยกัน เพื่อที่จะได้สนิทสนม

กันยิ่
งขึ
้
น

ทั
้
งสองแวะมาที่คฤหาสน์สีกรมท่าก่อนออกเดินทาง ดังนั
้
นฝั่งโรเอ
ลจึงไม่พูดอะไรมากนอกจากอวยพรให้อีกฝ่ายเดินทางกลับได้โดยสวัสดิ
ภาพ

ส่วนเคิร์ตนั้

นได้ตัดสินใจออกไปก่อนแล้ว อาจเป็นเพราะเขา
ต้องการแก้ไขชื่อเสียงของกรันด้าให้ถูกต้องโดยเร็วที่สุด เซลิน่าเองก็
แวะมาบอกลาก่อนที่เธอจากไปเช่นกัน เด็กสาวยังโกรธโรเอลที่พยา
ยามจ้องมองหัวของเธอเพื่อหาหูสัตว์เช่นเคย
ส่วนสจ๊วร์ตและบริตตานี่ยังไม่ออกเดินทาง อันที่จริงวัลคีรี่ได้จับตา
ดูเกอรัลอย่างใกล้ชิดในช่วงสองสามวันที่ผ่านมา การกระทําดังกล่าวทํา
ให้ชายผู้น่าสงสารตัวสั่

นเป็นลูกกระต่ายอยู่พักหนึ่ง แต่ท้ายที่สุดเกอรัล
ก็สงบลงได้ซึ่งอาจเป็นเพราะเขาคิดหาวิธีที่จะหนีจากเงื้อมมือของบริต
ตานี่ได้แล้ว

สําหรับจูเลียน่า เธอกลายเป็นคนที่เป็นปัญหามากที่สุดในบรรดา
ฝ่ายภาคีอัศวินเพนเดอร์ทั้

งหมด เมื่อไม่กี่วันก่อนเธอได้ไปที่คฤหาสน์สี

กรมท่า และยืนกรานที่จะไปเยี่ยมชมเขตการปกครองแอสคาร์ดใน
ฐานะแขก

โรเอลไม่แน่ใจว่าเธอกําลังวางแผนอะไรอยู่ แต่ไม่ต้องสงสัยเลยว่า
เธอต้องการจะไปหาอลิเซีย เขาปฏิเสธคําขอของจูเลียน่าอย่างเฉียบ
ขาด ปล่อยให้อีกฝ่ายไม่มีทางเลือกนอกจากต้องยอมแพ้

เหตุการณ์นี้ทําให้เกิดข้อสงสัยหลายอย่างในใจโรเอล
เด็กหนุ่มเกือบจะเชื่อว่ามีความลับซ่อนอยู่ในสายเลือดของอลิเซีย
ที่ไม่ได้ถูกสํารวจในเกมอายออฟโครนิเคิล แต่นั่

นก็ไม่ได้เปลี่ยนความ

จริงที่ว่าอลิเซียเป็นน้องสาวสุดที่รักของเขา
หลังจากเตรียมการมาสามวัน ในที่สุดก็ถึงเวลาที่โรเอลจะต้อง
เดินทางออกจากสถาบันการศึกษาเซนต์เฟรย่า

มีความโกลาหลค่อนข้างมากระหว่างการจากไปของเขา ขบวนรถ
ของตระกูลโซโรฟยามาบรรจบกับขบวนรถของตระกูลแอสคาร์ด ดังนั
้
น

จึงมีนักเรียนกลุ่มใหญ่จากทั้

งสมาคมพ่อค้าโรซ่าและจักรวรรดิเซนต์

เมซิทมาส่งเขาราวกับเป็นงานรื่นเริง

การเดินทางด้วยกันไม่ได้มีปัญหามากนัก เนื่องจากเขตการ
ปกครองแอสคาร์ดกับเมืองโรซ่าอยู่ใกล้ๆ กัน อีกทั
้
งมันยังปลอดภัย

มากกว่าด้วย เนื่องจากขบวนรถทั้

งสองจะสามารถดูแลกันได้ตลอดการ

เดินทางอันยาวนาน ฟังดูเป็นความคิดที่ดีที่จะทําแบบนั้

น และคงจะ

เป็นเช่นนั
้
นถ้าไม่ใช่เพราะมีบรรยากาศที่ค่อนข้างแปลกเกิดขึ้
น

“คุณชาร์ล็อต นี่คือรถม้าของพวกเรา คุณไม่มีสามัญสํานึกถึงความ
เหมาะสมงั
้
นหรือคะ?”

“คุณอลิเซีย คุณคงลืมไปว่าดิฉันยังหมั้

นกับโรเอลอย่างเป็น
ทางการอยู่ ดิฉันไม่เห็นปัญหาใดๆ กับการแบ่งรถม้ากับคู่หมั
้
นเลยนะคะ

ปัญหาจริงๆ คือวิธีที่คุณรบกวนคู่หมั้

นของดิฉันเพียงเพราะคุณยังเด็ก

ต่างหาก”

“นี่คุณ!!”
โรเอลมองไปยังรถม้าสองคันที่อยู่ข้างๆ เขา ตามด้วยเด็กสาวสอง
คนที่จ้องหน้ากัน แล้วเขาก็รู้สึกปวดหัวขึ้

นมาทันที

เขาอดที่จะวิพากษ์วิจารณ์อลิเซียไม่ได้แต่ดูเหมือนว่าสองคนนั
้
น
จะชินกับการใช้รถร่วมกันแล้ว แม้ว่ามันจะขัดกับธรรมเนียมปฏิบัติใน
โลกนี้ก็ตาม ส่วนชาร์ล็อตนั้

น เขาเองก็ไม่พร้อมที่จะพูดอะไรเช่นกัน

ชาร์ล็อตให้การสนับสนุนทางการเงินแก่โรเอลบ่อยครั้

ง และเธอ

เป็นหนึ่งในผู้มีส่วนร่วมที่ยิ่

งใหญ่ที่สุดในการพัฒนาเขตการปกครอง

แอสคาร์ด ยิ่

งไปกว่านั้
น ทั
้
งสองคนยังหมั
้
นหมายกันจริงๆ แม้ว่าสัญญา

หมั
้
นของพวกเขาจะไม่มีผลผูกพันอีกต่อไป ทว่าแม้แต่ในตอนนี้เสื้อผ้า
ที่เขาสวมก็ได้รับการออกแบบจากเธอ

เมื่อไม่เต็มใจที่จะรุกรานทั้

งสองฝ่าย โรเอลจึงทําได้เพียงหันเห
ความสนใจไปที่อื่น เขาดีใจที่นอร่ากลับมาไปที่จักรวรรดิเซนต์เมซิท
ล่วงหน้า ไม่งั้

นความโกลาหลคงจะทวีคูณไปอีกระดับแน่ถ้าเธออยู่ที่นี่

ด้วยอีกคน

พอพูดถึงนอร่า โรเอลก็นึกถึงคําถามบางข้อที่ค้างอยู่ในใจมาระยะ
หนึ่งแล้ว

นี่ก็ผ่านมาหลายวันแล้วนับตั้

งแต่ที่โรเอลได้รับรางวัลศึกชิงถ้วย แต่
เขายังไม่ได้รับจดหมายจากนอร่าเลย พวกเขาเขียนจดหมายหากัน
ตั
้
งแต่ยังเด็ก และเธอก็เขียนถึงเขาเป็นระยะๆ เสมอไม่ว่าเธอจะยุ่งแค่
ไหนก็ตาม โรเอลกังวลมากว่าทําไมนอร่าถึงไม่ได้ส่งจดหมายมาแสดง
ความยินดีมาทั
้
งๆ ที่เขาได้รับชัยชนะอย่างงดงาม

ตอนนี้นอร่ายุ่งอยู่รึเปล่านะ?
โรเอลสงสัยขณะมองดูโลกภายนอกผ่านหน้าต่างรถม้าที่กําลังแล่น
ไปตามทาง

—

[1] 单身狗 (ตัน เซิน โก่ว) แปลว่าหมาโสด เป็นคําแสลงที่ใช้เรียก
คนที่ไม่มีแฟน