ทรราชตัวน้อย ไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END - บทที่ 436: รักแท้เอาชนะทุกสิง! ่ (1)

ในเขตการปกครองแอสคาร์ด อากาศเริ่

มเย็นลงเมื่อฤดูใบไม้ร่วงมา

เยือน

เหล่าชาวนาเริ่

มทํางานตัวเป็นเกลียว บรรดาพ่อค้าเองก็เริ่

มกระตุ้น
ให้ผู้จัดจําหน่ายเร่งการขนส่งสินค้าเพื่อให้เสบียงมาถึงก่อนฤดูหนาวจะ
เริ่
มต้น จํานวนรถม้าและทหารลาดตระเวนบนท้องถนนเพิ่
มขึ
้
นอย่าง

ผิดหูผิดตา แต่ก็เป็นที่น่าสังเกตว่าคนส่วนใหญ่ล้วนมีรอยยิ้

มเปื้ อน

ใบหน้า

ชาวนาได้ผลผลิตมากมายในปีนี้ซึ่งในเวลาต่อมาโรเอลซึ่งเป็น
ตัวแทนผู้ปกครองเขตการปกครองก็ได้ปรับลดหย่อนภาษีลง เหล่า
พ่อค้าเองก็ยังสามารถเดินทางได้มากขึ้นรวมถึงทํากําไรสูงสุดได้
เนื่องจากประสิทธิภาพที่เพิ่
มขึ
้
นในระบบบัญชี
สําหรับพวกทหาร ด้วยฐานะการเงินที่ดีขึ้

นของเขตการปกครอง

แอสคาร์ด ก็ช่วยให้พวกเขาได้รับประโยชน์มากขึ้

นเช่นกัน โดยเฉพาะ

อย่างยิ่

ง …การได้ขึ้

นเงินเดือน

ทั
้
งหมดนี้แปลงเป็นสวัสดิการที่เพิ่
มขึ
้
นสําหรับเขตการปกครอง
แอสคาร์ด โดยที่ตระกูลแอสคาร์ดไม่จําเป็นต้องป่าวประกาศการ

กระทําของพวกเขาเลย แต่ประชาชนก็สามารถเห็นผลการ
เปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับชีวิตของตัวเองได้อย่างชัดเจน

เมื่อรู้ว่าโรเอลตัวแทนผู้ปกครองเขตการปกครองของพวกตนกําลัง
จะกลับมาจากสถาบันการศึกษา พลเรือนที่อาศัยอยู่ในบริเวณใกล้เคียง
ของเขตการปกครองแอสคาร์ด ก็รีบไปที่ตัวเมืองในทันทีด้วยรอยยิ้
มอัน

กระตือรือร้น

เมื่อไม่กี่วันก่อนมีข่าวแพร่สะพัดเข้าหูพวกเขาว่าโรเอลได้คว้าถ้วย
รางวัลชนะเลิศในศึกชิงถ้วย นี่เป็นเรื่องใหญ่อย่างไม่ต้องสงสัย แม้ว่า
เขตการปกครองแอสคาร์ดจะอยู่ห่างจากอาณาจักรแห่งการศึกษาโบร
เนลไปไกลแสนไกล แต่พลเรือนส่วนใหญ่ก็ยังตระหนักถึงงานประลอง
อันทรงเกียรติที่มีอายุหลายศตวรรษและรู้ซึ
้
งความสําคัญของงาน

ประลองนี้

ทันใดนั้

น ตําแหน่งของโรเอลก็เพิ่
มขึ
้
นจาก ‘ตัวแทนผู้ปกครองเขต
การปกครองแอสคาร์ด’ ไปเป็น ‘วีรบุรุษของประชาชน’ ภายใต้การนํา
ของคฤหาสน์ตระกูลแอสคาร์ด คนทั
้
งเมืองก็เริ่

มเตรียมการเพื่อต้อนรับ

โรเอลกลับบ้าน

ฝูงชนหนาแน่นเต็มสองข้างทางถนนที่ตกแต่งอย่างวิจิตรบรรจง
ซึ่งนั่
นทําให้โรเอลสงสัยว่ามีงานเทศกาลอะไรกันแน่ แต่แล้วแอนนาก็
ออกมาอธิบาย เธออดทนรอที่ทางเข้าเมืองเพื่อรอการกลับมาของโร

เอล ซึ่งทําให้เด็กหนุ่มตระหนักได้ว่าทั้

งหมดนี้เตรียมไว้สําหรับเขา

โดยเฉพาะ

“ฉันซาบซึ
้
งกับความรู้สึกของพวกเธอทุกคนจริงๆ แต่ไม่

จําเป็นต้องทําให้เป็นเรื่องใหญ่ขนาดนี้ก็ได้เราไม่ควรรบกวนคนอื่นด้วย
เรื่องส่วนตัวของเรานะ”

“เข้าใจผิดแล้วค่ะนายน้อย แม้ว่าคฤหาสน์ตระกูลแอสคาร์ดของ
เราจะวางแผนสําหรับการเฉลิมฉลองไว้แล้วก็จริง แต่ประชาชนเหล่านี้
เลือกที่จะมาที่นี่ด้วยตัวเอง พวกเขาต้องการต้อนรับนายน้อยจากก้นบึ
้
ง

หัวใจจริงๆ ค่ะ”
“แต่ว่าในตอนนี้ที่พวกเธอกําลังทําอยู่มันทําให้ทั้

งการขนส่งแล้วก็

การค้าขายหยุดชะงัก…”
“เราได้ประกาศการเฉลิมฉลองไว้หนึ่งเดือนก่อนหน้านี้แล้ว เพื่อให้
ธุรกิจสามารถเตรียมการล่วงหน้าได้ค่ะ นอกจากนี้การเฉลิมฉลองยังมี
การวางแผนอย่างรัดกุม เพื่อลดการหยุดชะงักในเส้นทางหลัก ยิ่
งไป

กว่านั
้
น เราได้ขยายประตูเมืองตามแบบแปลนของนายน้อย เพื่อให้
พ่อค้าสามารถเข้าถึงเมืองผ่านประตูด้านข้างได้หากมีสถานการณ์
ฉุกเฉินค่ะ”

“… เข้าใจแล้ว”

โรเอลพยักหน้าแทนคําตอบ จากนั
้
นเด็กหนุ่มจึงมองไปที่ฝูงชน
รอบตัวเขาก่อนเป็นอันดับแรก ก่อนที่จะก้าวออกจากรถม้าและกระโดด
ขึ
้นไปบนหลังคารถ โรเอลโบกมือให้ผู้คนของเขา และผู้คนของเขาตอบ
รับด้วยความยินดีเมื่อมองดูรอยยิ้

มรอบๆ ตัว เด็กหนุ่มก็รู้สึกว่าความ

เหนื่อยล้าที่เขาสะสมไว้ตลอดการเดินทางนั้

นหายไปจนหมดสิน
้

มันทําให้เขามีกําลังใจ

ประชาชนไม่ได้โง่เขลา แม้ว่าพวกเขาจะไม่เข้าใจสิ่

งที่โรเอลทํา

ทั
้
งหมด แต่พวกเขาก็ยังสามารถสัมผัสได้ถึงชีวิตที่ค่อยๆ ดีขึ
้
น และนั่
น

ส่งผลให้โรเอลได้รับการสนับสนุนเพิ่
มขึ
้
น ทุกสิ่

งที่เขาทํานั้

นไม่ได้สูญ

เปล่า

ภายใต้การต้อนรับอย่างอบอุ่นจากฝูงชน ในไม่ช้าโรเอลก็มาถึง
คฤหาสน์ตระกูลแอสคาร์ด เมื่อเห็นคนใช้เปิดประตูเขาก็รู้สึกได้ถึงการ
ปลดปล่อยอย่างอิสระ

ในเดือนที่ผ่านมา เนื่องจากขบวนแห่ขนาดใหญ่ที่เกิดจากการ
บรรจบกันของขบวนรถตระกูลแอสคาร์ดและตระกูลโซโรฟยา พวกเขา
จึงไม่พบกับอันตรายใดๆ ระหว่างทาง อย่างไรก็ตาม ภายในขบวนนั้
น
โรเอลต้องเผชิญกับปัญหามากมายที่อลิเซียและชาร์ล็อตเป็นคนสร้าง

ด้วยที่ไม่สามารถแข่งขันกับชาร์ล็อตบนสนามอย่างถูกต้องได้อลิ
เซียจึงไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องล่าถอยและหันไปตั้

งรับแทน ชาร์

ล็อตจึงใช้โอกาสนี้เพื่อเริ่

มการโจมตีส่งผลให้รถของโรเอลวุ่นวายอยู่

ตลอดเวลา

ไม่ว่าจะเป็นเวลาอาหาร เวลาพัก เวลาน�าชา หรือเวลานอน เด็ก
สาวสองคนต่างแข่งขันกันอย่างต่อเนื่องในช่วงครึ่งแรกของการเดินทาง
โรเอลแทบไม่มีเวลาเป็นส่วนตัว นอกจากนี้การเป็นคนกลางคอยไกล่
เกลี่ยพวกเธอสองคนก็ทําให้เขาหมดแรง

ท้ายที่สุดเมื่อคิดได้ว่าการแข่งขันของพวกเธอไม่มีประโยชน์อะไร
เลย ในที่สุดทั้

งสองจึงตัดสินใจพักรบ และสนุกไปกับการเดินทางครึ่ง

หลัง หลังจากนั
้
นสิ่
งต่างๆ ก็ดีขึ้นแบบทันตาเห็น

โรเอลใช้เวลาสองวันในการออกล่าสัตว์ร่วมกับพวกเธอ แม้ว่า
กระบวนการนี้จะทําให้เขาพูดอะไรไม่ออก
ใครก็ตามที่เคยล่าสัตว์มาก่อนย่อมรู้ดีว่า มันเป็นกิจกรรมที่ต้องใช้
ทักษะที่หลากหลาย ไม่ว่าจะเป็นการแยกแยะเส้นทางของสัตว์การ
ติดตามเพื่อสังหาร สามารถอธิบายได้ว่าเป็นการต่อสู้ด้วยปัญญา โดยที่
นักล่าบางคนคิดว่ามันเป็นศิลปะ

ทว่าเมื่อเป็นเรื่องของเด็กสาวสองคน การล่าสัตว์ก็กลายเป็นเรื่องขี้
ผงไป ชาร์ล็อตโยนเหรียญปิดตาเพื่อระบุตําแหน่งของการล่า ขณะที่อ
ลิเซียปล่อยนกสีเงินไปในป่าเพื่อค้นหาเหยื่อ จากนั
้
นพวกเธอจะจัดการ

เหยื่อของตัวเองด้วยการร่ายคาถาเวทระเบิดง่ายๆ
การล่าสัตว์ที่ควรจะเป็นการต่อสู้กับผืนป่าอันเต็มไปด้วยความ
หลงใหลและความตื่นเต้น ทว่ากลับไม่มีความตื่นเต้นและความตึง
เครียดใดๆ อยู่เลย จนแทบจะกลายเป็นการล่าสัตว์ที่ยืนอยู่นิ่
งๆ
โรเอลไม่รู้ว่าจะทําอย่างไรกับสิงนี้ดี ่ เขาเข้าใจอย่างกระจ่างแจ้ง
แล้วว่าเด็กสาวสองคนนี้ไม่เข้าใจความรักของผู้ชายที่มีต่อการล่าสัตว์
เอาเสียเลย อย่างไรก็ตามเมื่อทั้

งสองเข้ามาหาเด็กหนุ่มเพื่อแสดง

ความสําเร็จ เขาก็ยังคงชมเชยพวกเธออยู่ดี

เด็กหนุ่มไม่แปลกใจกับความสามารถในการล่าสัตว์ของพวกเธอ
แม้แต่ทหารองค์รักษ์ก็ยังรู้สึกทึ่งกับความสามารถที่พวกเธอแสดง
ออกมา การล่าทําให้ขบวนรถทั้

งสองเต็มไปด้วยบรรยากาศที่สนุกสนาน

เมื่อพวกเขาเริ่

มเตรียมอาหารสําหรับงานเลี้ยง

ความอบอุ่นที่กลมกลืนกันเช่นนี้ยังคงดําเนินต่อไปจนกระทั่
งเมื่อ
สองสามวันก่อน เมื่อพวกเขามาถึงทางแยกใกล้ชายแดนใต้ของเขตการ
ปกครองแอสคาร์ด โรเอลและชาร์ล็อตไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้อง
แยกทางกันอย่างไม่เต็มใจ

ชาร์ล็อตต้องการตามโรเอลไปที่เขตการปกครองแอสคาร์ด แต่เธอ
ได้รับจดหมายจากตระกูลที่บอกให้เธอกลับไป การมาถึงของจดหมาย
นั
้
นทําให้พวกเขาสับสน แต่ในไม่ช้าชาร์ล็อตก็นึกถึงอะไรบางอย่างได้
เธอจึงยืนยันกับโรเอลก่อนว่าทุกอย่างเรียบร้อยดีแล้วจึงจากไปอย่าง
รวดเร็ว

โรเอลกังวล แต่เขาตัดสินใจที่จะไม่ซักถามอะไรที่มันลึกเกินไป

ชาร์ล็อตเป็นผู้สืบทอดของตระกูลโซโรฟยา ดังนั
้
นเธอน่าจะต้องมี
ปัญหาส่วนตัวอยู่ไม่น้อย มันเป็นเรื่องอัศจรรย์ที่เธอสามารถใช้เวลา
มากมายร่วมกับเขาได้เพราะนอกจากนั
้
นแล้วเธอก็ยังสนิทสนมกับคน

ในตระกูล ดังนั
้
นเธอจึงต้องการใช้เวลาร่วมกับพวกเขาในช่วงวันหยุด

ด้วยเช่นกัน

โรเอลเองก็เหมือนกัน

ในตอนที่เขายังอยู่ห่างจากเขตการปกครองแอสคาร์ดเป็นเวลา
หนึ่งสัปดาห์เขาได้ส่งทูตไปแจ้งคาร์เตอร์ว่าตัวเองจะกลับมา ทั
้
งคาร์
เตอร์และโรเอลมักจะยุ่งและแทบไม่มีเวลาให้กัน วันหยุดนี้จึงเป็น
โอกาสที่หายากสําหรับพวกเขาที่จะมาพบกัน

ผ่านมาเป็นเวลาหลายเดือนแล้วนับจากที่โรเอลออกจากคฤหาสน์
ตระกูลแอสคาร์ดไป ทันทีที่เด็กหนุ่มก้าวเข้าไปในคฤหาสน์เขาก็รู้สึก

ปลอดภัยและสบายใจ ซึ่งทําให้เขาเข้าใจหัวใจของตัวเองได้ดียิ่
งขึ
้
น