ทรราชตัวน้อย ไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END - บทที่ 528: เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ (2)
- Home
- ทรราชตัวน้อย ไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END
- บทที่ 528: เสือสองตัวอยู่ถ้ำเดียวกันไม่ได้ (2)
ในภัตตาคารบนถนนสายการค้า หนุ่มวัยรุ่นผมสีดําจ้องมอง ทัศนียภาพด้านนอกหน้าต่างอย่างเงียบเชียบ หลังจากเรื่องราวที่ห้อง ประชุม ในที่สุดอลิเซียก็ยินยอมที่จะแยกจากโรเอลแล้วกลับไปรวมกลุ่ม กับพวกนักเรียนใหม่ หลังจากลาจากเด็กสาวผมสีเงินมาได้ หลังจากนั้น โรเอลก็หาสถานที่เพื่อครุ่นคิดถึงสถานการณ์ของลิเลียนก่อนหน้านี้
เด็กชายผมสีดํานั้นอยู่ในอารมณ์ย้ำาแย่ นี่คือสิ่งที่เขาซึ่งคุ้นเคยกับลิ เลียนที่สุดในโลกสามารถตัดสินได้ และสาเหตุก็คงเป็นเพราะจักรวรรดิ ออสทีนนั่นแหละ สัญญาณที่ชัดเจนที่สุดก็คือลิเลียนไม่ได้เข้าร่วมการ ประชุมสหประชาชาติของอาณาจักร
การประชุมสหประชาชาติของอาณาจักรที่เข้าร่วมโดยประเทศ ทั้งหลายบนโลกนี้ การประชุมนี้ไม่ใช่เรื่องเล็กเพราะมันมีผลกระทบ เป็นวงกว้างต่ออนาคตแห่งโลก เพราะลักษณะของการประชุมนี้เอง มัน จึงมีกฎที่ไม่เป็นลายลักษณ์อักษรอยู่ว่ากษัตริย์ของแต่ละอาณาจักร มักจะพาผู้สืบทอดของตนมาด้วย
เนื่องด้วยเป็นการประชุมเพื่อสันติ อีกเหตุผลหนึ่งของการนําผู้สืบ ทอดไปด้วยนั้นก็คือให้ว่าที่ประมุขในอนาคตทั้งหลายได้ทําความรู้จักซึ่ง กันและกัน ทว่าเหตุผลถัดมานั้นน่าหดหู่เอาการ นั่นคือ หากมีอุบัติเหตุ ใดๆ ที่ทําให้ประมุขของอาณาจักรใดต้องเสียชีวิตลง ในกรณีนั้นผู้สืบ
ทอดที่เข้าร่วมอยู่ในการประชุมด้วยก็จะสามารถรับเรื่องต่อเพื่อให้ บรรลุผลการประชุมได้เมื่อพวกเขาสืบทอดเมืองนั้นไปได้อย่างไร้ รอยต่อ
นี่ไม่ใช่ความเป็นห่วงแบบกระต่ายตื่นตูม และไม่ใช่การกระทําที่น่า เศร้า แต่เป็นข้อเท็จจริงที่อาจจะเกิดขึ้นจริงๆ ได้ เพราะอย่างไรก็ตาม จากประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา ไม่ว่าจะเรื่องของกษัตริย์ผู้วายชนม์ระหว่าง ศึกกับพวกกลายพันธุ์เอย หรือจะสิ้นชีพระหว่างสงครามยืดเยื้อเอย กษัตริย์ประเภทนี้ก็มีให้พบได้อยู่
ในพล็อตดั้งเดิมของเกม การประชุมนี้ก็เป็นโอกาสที่เหล่านางเอก จะได้ก้าวเข้าไปบนเวทีแห่งประวัติศาสตร์อย่างเป็นทางการ ถ้าหากว่า โรเอลจําไม่ผิด ในเกมนั้นลิเลียนได้เข้าร่วมในการประชุมในฐานะของ ผู้ติดตามของจักรวรรดิออสทีนจริงๆ แต่ทว่าในความเป็นจริง ข้อเท็จจริงนี้ถูกเปลี่ยนให้ต่างออกไป หมายความว่าจะต้องมีบางอย่าง เกิดขึ้น และถ้าว่าถึงประสบการณ์ของเด็กหนุ่มผมดําแล้ว มีเพียงตัวเขา เองเท่านั้นที่เปลี่ยนแปลงเรื่องนี้ได้
เป็นเพราะว่าศึกชิงถ้วยหรือเปล่านะ?
นึกถึงเรื่องนี้ ดวงตาสีทองของโรเอลหรี่ลงเล็กน้อย เขาคิดว่าน่าจะ เป็นสถานการณ์นี้แหละที่ส่งผลกระทบต่อลิเลียนได้ แต่ว่าหลังจาก คิดถึงมัน โรเอลก็ยังคงส่ายหัว
แม้ว่าศึกชิงถ้วยจะสําคัญ แต่ฐานะของลิเลียนก็ไม่น่าจะสั่นคลอน เพียงเพราะเรื่องแค่นี้ มันควรจะเป็นเพราะสาเหตุอื่นสิ หลังจากครุ่นคิด ไปสักระยะ สิ่งเดียวที่สามารถส่งผลกระทบในจักรวรรดิออสทีนได้ก็ เหลือเพียงแค่พวกเขา สมาชิกตระกูลแอสคาร์ดเท่านั้น
ความสัมพันธ์ระหว่างเรากับรุ่นพี่ถูกเปิดเผยเหรอ? ไม่สิ เป็นไป ไม่ได้ เรื่องที่เป็นผู้เกี่ยวพันทางสายเลือดจะหลุดออกไปนั้นไม่มีทาง เป็นไปได้อยู่แล้ว ดังนั้นไม่ต้องพูดถึงมันเลย หรือต่อให้มันหลุดออกไป จริงๆ มันก็ไม่มีทางที่จะตรวจสอบได้ หรือเขาพลาดอะไรไปหรือเปล่า นะ?
โรเอลผู้เป็นกังวลคิดอยู่นานแต่ก็ไม่สามารถบอกได้ว่าอะไรกันแน่ ที่ไม่ชอบมาพากล ทว่าตอนนี้เขาไม่ได้สนใจเหตุผลมากนักแล้ว สิ่งที่เขา เป็นห่วงจริงๆ ก็คือผลกระทบต่อลิเลียนต่างหาก ถ้าเกิดว่าที่เธอไม่ได้ เข้าร่วมการประชุมนี้เป็นหนึ่งในบทลงโทษล่ะก็ ถ้าอย่างนั้นมันยังมี บทลงโทษอื่นไหม? แล้วโทษอะไร?
แน่นอนที่สุดว่าเรื่องพวกนี้ไม่สามารถถามลิเลียนได้โดยตรง พี่สาว ผู้โอ๋โรเอลไม่จบไม่สิ้นคนนั้นจะต้องโกหกเพื่อรักษาน้ำาใจเขาแน่ แต่โชค ยังดีที่ยังมีสมาชิกราชวงศ์ออสทีนอีกคนอยู่กับโรเอลด้วย
“สถานการณ์ปัจจุบันของพี่ลิเลียนเหรอครับ? เอ่อ นี่…”
ในภัตตาคารนั้น พอล แอคเคอร์มันน์ฟังคําถามของเด็กหนุ่มผมสี ดําแล้วก็งุนงงไปไม่น้อย ทําให้โรเอลได้แต่ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อเขาค้นพบเรื่องนี้
พอล เจ้าหมอนี่ไม่ได้หลุดไปจากคาแร็กเตอร์ของเขา แต่ก็เหมือนๆ กับตัวเอกส่วนใหญ่ ลูกนอกสมรสของจักรวรรดิออสทีนไม่ได้มีความ ตระหนักรู้ทางการเมืองที่ดีเด่อะไร แต่โชคยังดีที่ในฐานะพระเอกแล้ว เขายังมีตัวละครหนึ่งที่จะคอยเอาข้อมูลซุบซิบมาคอยป้อนให้ถึงที่ และ โรเอลเองก็คุ้นชินกับเส้นสายของพอลดีมากๆ เสียด้วย
“สาวใช้ยังไงล่ะ แม้ว่านายจะไม่สนใจเกี่ยวกับการเมืองของ จักรวรรดิออสทีนก็ตาม แต่ปกติแล้วพวกสาวใช้หรือพ่อบ้านก็จะคอย เล่าสถานการณ์ให้นายฟังนี่”
“อ๊ะ หมายถึงเลช่าใช่ไหม?”
“ฉันไม่รู้ชื่อที่แน่ชัด นั่นใช่เมดของนายไหมล่ะ?”
“ก็จริง เธอเป็นสาวใช้ที่ความรู้เยอะ…”
เด็กหนุ่มผมดําดูจะหยิบถ้วยชาขึ้นจิบอย่างไม่รู้ตัวแล้วถามขึ้น พอ ลพยักหน้าเมื่อเขาได้ยินคําพูดเหล่านั้นแล้วพูดอย่างกระตือรือร้นถึง ความสามารถอันแข็งแกร่งของสาวใช้เลช่า ทําให้โรเอลที่ฟังอยู่เลิกคิ้ว อย่างช่วยไม่ได้
เมื่อพูดถึงเมด มันก็ต้องแอนนาของเราสิ…ผิดแล้ว มันไม่ใช่อย่างนี้
เด็กหนุ่มที่กําลังเปรียบเทียบสเปคของสาวใช้ก็ส่ายหน้าแล้วถาม เกี่ยวกับสถานการณ์ของลิเลียนอีกครั้ง และพอลก็นึกถึงบางอย่างขึ้นมา ได้จริงๆ
“จะว่าไป เลช่าเคยบอกว่าองค์จักรพรรดิเคยเรียกองค์หญิงไปเจ้า เฝ้าตัวต่อตัวในวันสถาปนาจักรวรรดิออสทีนโบราณแห่งยุคที่สองด้วย ครับ พี่สาวคิดว่าด้วยฐานะของเธอ การให้นักเรียนปี 1 เข้าร่วมศึกด้วย น่าจะช่วยอะไรผมได้ แต่สุดท้ายแล้วกลับกลายเป็นตรงกันข้ามแล้วทํา ให้ความคาดหวังของพี่เขาสูญเปล่า แล้วก็ท่าทีของพวกชนชั้นสูง…”
“…”
ฟังข้อมูลที่ไหลมาเป็นกิโลจากพอล เด็กหนุ่มผมดําครุ่นคิดอย่าง เงียบเชียบ รวบรวมเบาะแสเหมือนกับตัวต่อปริศนา และหลังจากที่ เรียบเรียงอย่างต่อเนื่อง ในที่สุดโรเอลก็พอจะเข้าใจเรื่องราวคร่าวๆ ของจักรวรรดิออสทีน ว่ามันมีทั้งข่าวดีและข่าวร้าย
ข่าวร้ายก็คือดูเหมือนรุ่นพี่ลิเลียนจะมีเรื่องแตกหักกับจักรพรรดิ ลูคัสจริงๆ และเจ้าชายลําดับหนึ่งลูเซียสก็กลายเป็นคนที่ได้อํานาจเพิ่ม แม้ว่าในแผนการดั้งเดิมแล้วเจ้าชายผู้นี้จะต้องเป็นคนไปออกศึกก็ตาม ที แต่ในขณะเดียวกัน ข่าวดีก็คือเพราะว่ามันชัดเจนต่อสาธารณะ
จนเกินไป ดูเหมือนว่าเรื่องนี้จะไปทําให้เจ้าชายลําดับสองไม่พอใจ ขึ้นมา ทําให้พันธมิตรระหว่างเจ้าชายทั้งสองล่มสลาย
…สงครามชิงบัลลังก์ย่อมไม่ไปไหนเสีย!
ในการประชุมครั้งนี้ จักรพรรดิลูคัสไม่ได้มอบหมายให้ลูกของเขา คนใดติดตามไปด้วย พูดได้ว่าเขาวางตัวเป็นกลาง เหตุการณ์ฝั่ งลิเลียน ดูย้ำาแย่ แต่มันก็ไม่ใช่ว่าจะไม่มีทางพลิกเกม เพราะไม่ว่ายังไง หากพูด ถึงพลังและความสามารถ ลิเลียนก็คือคนที่สมดุลมั่นคงที่สุดแล้ว
แต่ในกรณีนั้น ทําไมความรู้สึกของรุ่นพี่ถึงได้สั่นคลอนกัน?
หลังจากวิเคราะห์สถานการณ์โดยรวม โรเอลก็ยังไม่เข้าใจคําตอบ ของคําถามแรกอยู่ดี ดังนั้นเขาจึงตัดสินใจว่าจะให้ความสนใจกับ สถานการณ์ของลิเลียนเพียงอย่างเดียวในช่วงนี้ก่อน และใน ขณะเดียวกันก็ขอให้พอลรายงานเขาทันทีหากมีอะไรเกิดขึ้น
พอลผู้ได้รับมอบหมายงานนั้นดีใจมากและตอบตกลงทันที เพราะ ถึงอย่างไร สําหรับเขาที่จับคู่โรเอลกับลิเลียนแล้ว การที่ทั้งสองคน ห่วงใยกันนั้นเป็นเรื่องดี
หลังจากพอลกลับไป เด็กหนุ่มผมดํามองถนนที่อัดแน่นไปด้วยฝูง ชนแล้วพักผ่อน เพลิดเพลินไปกับเวลาอันสงบสุขที่หาไม่ได้มานาน มอง วิญญาณนําทางและบรรดานักเรียนที่วิ่งวนไปรอบๆ ผูกมิตรกันอย่าง
เก้ๆ กังๆ เตรียมพร้อมที่จะเข้าทางเชื่อมมิติ เห็นเจ้าพวกเด็กใหม่พวกนี้ โรเอลอดคิดถึงเรื่องเก่าๆ ไม่ได้
เหมือนทุกครั้ง สถาบันการศึกษาเซนต์เฟรย่าในปีนี้ก็มีการ จัดเตรียมวิญญาณนําทางสําหรับนักเรียนใหม่ไว้ในหอประชุม ด้วย ความที่เป็นพี่ชายผู้ห่วงใยน้องสาว โรเอลย่อมแอบไปสืบมาแล้วว่า วิญญาณนําทางที่อยู่กับอลิเซียทํางานดีไหมอย่างไร และผลที่ได้รับก็ เป็นไปตามที่คาด สามารถพูดได้ว่ามันราบรื่นสุดๆ
ทันทีที่เหล่าวิญญาณนําทางปรากฏขึ้น พวกมันหล่นลงบนปลาย นิ้วของอลิเซียอย่างรักใคร่ ขยับไหวไปมาประหนึ่งกําลังเต้นรํา กระทั่ง ตนที่ดูจะคบไม่ได้ยังทําตัวเชื่อฟังในครั้งนี้ เด็กหนุ่มไม่แปลกใจเลย เพราะอลิเซียนั้นสามารถสยบได้กระทั่งราชาแห่งความหายนะ กับอีแค่ วิญญาณนําทางแค่นี้ไม่ใช่เรื่องลําบากสําหรับเธอเลย
ด้วยความที่อลิเซียสยบเหล่าวิญญาณนําทางไว้ได้อยู่หมัด โรเอ ลจึงวางใจเรื่องน้องสาวไปได้ และด้วยราตรีที่คืบคลานเข้ามา การสอบ เข้าโดยการเข้าไปในทางเชื่อมมิติก็กําลังจะเริ่มขึ้นอย่างเป็นทางการ และโรเอลจะต้องเดินทางไปยังสนามแข่ง
ปีการศึกษาใหม่และนักเรียนใหม่ย่อมหมายถึงการตบตีแย่งชิงกัน ของบรรดาสมาคมทั้งหลาย เมื่อปีที่แล้วโรเอลอยู่ในตําแหน่งที่เป็นที่ แย่งชิง แล้วปีนี้ก็เป็นตาของเขาแล้วที่จะต้องแย่งชิงกับคนอื่น แต่ว่า
การลงมือปฏิบัติจริงๆ นั้นแน่นอนว่าไม่ใช่โรเอลหรอก แต่เป็นเกอรัล ต่างหาก
หลังจากนอร่าและชาร์ล็อตไม่อยู่ กุหลาบทองและกุหลาบแดงซึ่งก็ เปิดรับเด็กใหม่ด้วยเลยถูกทิ้งให้ไร้ผู้นํา ในเวลาแบบนี้ โรเอลเองก็ไม่ สมควรที่จะลงมือด้วยตนเอง และในฐานะของพอลซึ่งเป็นรองประธาน เองก็น่ากระอักกระอ่วนอยู่ ดังนั้นผู้รับเคราะห์ก็คงไม่พ้นเกอรัลอีกนั่น แหละ
โรเอลรู้สึกเห็นใจในสิ่งที่เกิดขึ้น แต่เขาก็อดจะยิ้มแห้งๆ ไม่ได้เมื่อ นึกได้ว่าเกอรัลตบหน้าอกของเขาก่อนที่จะจากไปเพื่อให้แน่ใจว่าเขาจะ พาอลิเซียกลับไปได้ถึงจุดหมาย
ในสายตาของเกอรัลและคนอื่นๆ เด็กสาวผมสีเงินนั้นน่าจะเป็น สาวน้อยที่ยืนเหนียมอายอยู่ถัดจากโรเอล เด็กสาวที่ทําอะไรไม่ได้หาก ไม่มีพี่ชายของเธอ ทว่าสิ่งที่พวกเขาไม่รู้ก็คือเด็กสาวผู้น่ารักและงดงาม คนนี้ไม่ได้มีเป้าหมายจะเป็นสมาชิกฝ่ายกุหลาบน้ำาเงิน แต่ต้องการที่จะ ยืนทัดเทียมกับสาวๆ คนอื่นหลายคนต่างหาก
“หวังว่าเธอคงไม่ก่อเรื่องอะไรนะ”
เด็กหนุ่มที่ทอดถอนใจพึมพํากับตนเองแล้วตัดสินใจจะทําอะไรที่ อยู่ในขอบเขตพลังของตน อย่างเช่น…
“1,000 เหรียญทอง ลงข้างอลิเซียทั้งหมด”
ตรงหน้าโต๊ะพนันประจําสนามแข่ง เด็กหนุ่มผมสีดําโยนถุงเงิน ให้กับเจ้ามือพร้อมกับจ้องแต้มต่อบนกระดาน แล้วยิ้มอย่างพึงพอใจ