ทรราชตัวน้อย ไม่อยากพบจุดจบแบบ BAD END - บทที่ 68: กู้หนี้ยืมสิน ?

บทที่ 68: กู้หนี้ยืมสิน ?

คฤหาสน์เขาวงกต

180 ปีที่แล้ว คฤหาสน์แห่งนี้ได้กลายเป็นกุญแจที่กำหนดชะตากรรมของจักรวรรดิเซนต์เมซิท ทหารกว่าหมื่นคนได้ต่อสู้กันอย่างดุเดือดที่นี่เพื่อกำหนดอนาคตของประเทศ มันเป็นช่วงเวลาแห่งการนองเลือดที่เผยให้เห็นทั้งความชั่วและความดีของมนุษยชาติ การทรยศหักหลังและความภักดีอันแน่วแน่ การปะทะกันด้วยอุดมคติและเจตจำนง ความบาดหมางภายในราชวงศ์เหนือบัลลังก์

อาการปวดหัวที่โรเอลประสบหลังอุปกรณ์เวทในเขาวงกตถูกเปิดใช้งานนั้นเจ็บปวดเกินจะบรรยาย แม้แต่อุบัติเหตุที่ทำให้เขาต้องเสียชีวิตลงในชาติที่แล้ว​ก็ยังไม่อาจเทียบ

ตอนนี้ราวกับว่าสมองของเขากำลังถูกย่างบนตะแกรง​ร้อน ๆ เส้นเลือดและเส้นประสาทถูกต่อยซ้ำไปซ้ำมา ความเจ็บปวดต่าง ๆ แล่นผ่านเส้นเลือดเข้าไปยังดวงตา ทำให้เขารู้สึกเหมือนถูกฉีดปรอทเข้าไปในนั้น

แม้โรเอลจะอยากกรีดร้อง แต่ก็ไม่มีเสียงใด ๆ หลุดรอดออกมา ทิวทัศน์โดยรอบเริ่มบิดเบี้ยว เขาพยายามหลับตาลง ทว่าทุกอย่างก็ยังคงเป็นสีเลือด เหมือนมีบางอย่างบีบบังคับให้เขาลืมตาขึ้น ภาพของ คัมภีร์โบราณ ศิลาจารึก ดาบที่แตกหัก และสิ่งของแปลกประหลาดต่าง ๆ แวบผ่านดวงตาของเด็กชายอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะได้เห็นถึงที่มาของมัน

มันเป็นเทียนเล่มหนึ่ง ที่ถูกจุดขึ้นมาท่ามกลางความมืดมิด เมื่อแสงเทียนริบหรี่ลง เงาปริศนาก็ค่อย ๆ คืบคลานเข้ามาใกล้ ๆ โรเอล ทว่าด้วยสถานการณ์อันงุนงงนี้เขาจึงไม่ทันได้ใส่ใจมัน ทันใดนั้นเองเสียงสะท้อนก้องราวกับระฆังก็ดังขึ้นในหูของเขา

“ผู้แสวงหาราชาเอ๋ย…”

มันเป็นคำพูดที่ดังมาจากน้ำเสียงอันแหบแห้งของพระสังฆราชจอห์น

โรเอลไม่รู้ว่าเสียงนี้มาจากไหน แต่ในครู่ต่อมา ทุกอย่างก็สลายหายไปในความว่างเปล่า ความมืดได้มาเยือนอีกครั้งเมื่อเขาหมดสติไป

—

การสั่นพ้องของพลังแห่งสายเลือด คือสิ่งที่นอร่ากำลังรู้สึกอยู่ในขณะนี้ ความทรงจำสุดท้ายก่อนที่เธอจะล้มลงมีเพียงแสงจ้าขนาดใหญ่ พลังเวทของคฤหาสน์เขาวงกตได้บุกเข้ามาในห้องมิติของปีเตอร์ เคเตอร์

ความเจ็บปวดรวดร้าวในเส้นเลือดทำให้นอร่าลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง เธอพบว่าตัวเองกำลังนอนอยู่ในสภาพแวดล้อมที่แตกต่างไปจากเดิม ข้าง ๆ กับเด็กชายผมดำที่คุ้นเคย

“โรเอล เจ้าเป็นอะไรรึเปล่า? โรเอล! โรเอล!!!”

“หัวของฉัน… เจ็บ… นอร่า?”

“ใช่ นี่ข้าเอง เจ้าไม่เป็นไรใช่ไหม?”

“…จะพูดแบบนั้นก็คงไม่ถูกเท่าไหร่”

โรเอลบังคับตัวเองให้ตอบคำถามของนอร่า เขายังคงรู้สึกปวดหัวอย่างรุนแรง อีกทั้งความเจ็บปวดยังทวีความรุนแรงขึ้นไปที่ดวงตา มันเจ็บจนโรเอลทนไม่ไหวได้แต่ขดตัวลง กัดฟันและกำหมัดแน่น

ทว่าการตอบสนองของโรเอลดูเหมือนจะทำให้นอร่าตั้งสติได้

“โรเอล ข้ารู้ว่าตอนนี้เจ้ารู้สึกไม่ค่อยสบาย แต่มีบางอย่างผิดปกติที่นี่…”

เสียงของนอร่าดูหงุดหงิดเล็กน้อย ทำให้โรเอลที่เจ็บปวดมากจนอยากจะบิดตัวไปมาฝืนบังคับตัวเองให้ลืมตาขึ้น เพ่งความสนใจไปที่รอบ ๆ ตัวเขา ก่อนจะต้องงุนงงกับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไป

นี่มันอะไรกัน? ทำไมถึงมีแสงแดดส่องลงมาที่นี่ได้ละ?

เด็กชายตกใจมากเสียจนลืมความเจ็บปวดไปชั่วขณะ

ราว ๆ ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก่อน ระหว่างการบุกรุกเข้ามาอย่างกะทันหันของปีเตอร์ เคเตอร์ และการเปิดใช้งานคฤหาสน์เขาวงกต แม้ว่าเขาจะสลบไปในช่วงนั้น แต่มันก็ไม่มีทางกลายเป็นเวลากลางวันได้อย่างแน่นอน

ความสับสนนี้ทำให้ความรู้สึกของโรเอลเริ่มทื่อ เขาพยายามอย่างถึงที่สุดเพื่อประเมินสภาพแวดล้อมโดยรอบ ทว่าในไม่ช้าเขาก็ต้องตระหนักว่าแสงแดดนั้นไม่ได้เป็นสิ่งที่น่ากังวลที่สุด…

เบื้องหน้าพวกเขามีอาคารที่ถูกพังทลายลงมาครึ่งหนึ่ง มีคราบเลือดเปรอะเปื้อนอยู่ทุกที่ ศพนอนเกลื่อนกลาดตามท้องถนน เศษอิฐแตกกระจาย​เป็นเสี่ยง ๆ สิ่งของต่าง ๆ กระจัดกระจายไปทั่ว…

ทุกสิ่งที่โรเอลเห็น ยากจะเชื่อได้ว่าเป็นภาพจริง จนเขานึกสงสัยว่าตัวเองกำลังหลอนไปรึเปล่า แต่ความเสมือน​จริงของฉากนี้ไม่ได้มีผลกับประสาทสัมผัสการมองเห็นเท่านั้น เขายังสัมผัสได้ถึงกลิ่นเหม็นคาวของซากศพที่เน่าเปื่อย และเสียงตะโกนดังมาจากที่ไกล ๆ ทำให้โรเอลตั้งสติได้ว่าทุกอย่างนั้นเป็นเรื่องจริง

“เกิดอะไรขึ้น? น…นี่มันอะไรกัน?…”

“โรเอล… นี่เป็นฉากที่สร้างขึ้นโดยคฤหสาน์เขาวงกตของตระกูลแอสคาร์ดรึเปล่า?”

“ไม่ใช่… ฉันไม่คิดว่ามันคืออะไรแบบนั้น…”

“เป็นไปได้ไหมว่านี่จะเป็นฝีมือของท่านปู่? แต่…”

โรเอลบังคับตัวเองให้ลุกขึ้นมาสำรวจบริเวณโดยรอบแม้จะยังคงงุนงงพร้อม ๆ กับนอร่า พวกเขาทั้งคู่ต่างก็ตกตะลึงกับสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปนี้

“เจ้าปีเตอร์อะไรนั่น ดูเหมือนจะไม่ได้อยู่ใกล้ ๆ แล้ว ทั้ง ๆ ที่ฉันเห็นเขาโดนแสงนั่นตรง ๆ แล้วแท้ ๆ”

“ปีเตอร์?”

“ฉันหมายถึงเจ้าคนที่นับถือลัทธินอกรีตผู้ชั่วร้ายนั่น”

“เจ้ารู้จักชื่อของเขาได้ยังไงกัน?”

“คาถาเวทน่ะ ไม่สิ ตอนนี้เรื่องนั้นมันไม่ได้สำคัญอะไรแล้ว พวกเราควรรีบทำความเข้าใจเกี่ยวกับสถานการณ์ตอนนี้ให้ได้โดยเร็วที่สุดว่ามันกำลังเกิดอะไรขึ้นกันแน่”

“…ก็ได้”

โรเอลและนอร่าลุกขึ้นยืนพยุงซึ่งกันและกัน พวกเขาเริ่มเดินไปรอบ ๆ พื้นที่เพื่อค้นหาเบาะแสต่าง ๆ หาข้อมูลเกี่ยวกับสถานการณ์ตอนนี้ ทันใดนั้นเอง เสียงอันคุ้นเคยก็ดังขึ้นในหัวของโรเอล

【ติ๊ง !】

【กำลังเปิดใช้งานระบบ…】

【ทำการเริ่มต้นใช้งานระบบ】

【ทำการรับข้อมูลใหม่…】

【อินเทอร์เฟซผู้ใช้ได้ถูกปรับปรุงแก้ไขแล้ว】

【ชื่อ : โรเอล แอสคาร์ด

เพศ : ชาย

อายุ : 10 ปี

สายเลือด : เหล็ก

ฉายา : ราชาหมัดแห่งสวนหลวง , ผู้พิทักษ์สตรีสูงศักดิ์

ระดับ : E+

ทักษะ : คลื่นความร้อนระดับต่ำ, หัตถ์เร้นลับ, ระเบิดพลัง, ควบคุมลมปราณ, ถุงมือเวท】

【คำเตือน!】

【คำเตือน!】

【คำเตือน!】

【ระบบตรวจพบอาการของ ‘การฟื้นฟูสายเลือดดั้งเดิม’ 】

【การประเมินระดับความเสี่ยง : อันตรายอย่างยิ่ง】

【การผสมผสานของประวัติศาสตร์ในอดีตและปัจจุบัน : การผสมผสานของแสงและเงา ร่างอันโดดเดี่ยวท่ามกลางความพลุกพล่าน ดอกไม้บานและเหี่ยวเฉาในยุคสมัยอันยิ่งใหญ่นี้】

【การฟื้นฟูพลังสายเลือดดั้งเดิมดำเนินการไปแล้ว : 17%】

【ระบบแนะนำให้ผู้ใช้ยอมแพ้เนื่องจากอันตรายมหาศาลของการปลุกสายเลือด】

หวา… นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่เนี่ย? ทำไมถึงได้มีการแจ้งเตือนจำนวนมากปรากฏขึ้นพร้อม ๆ กันขนาดนี้

การแจ้งเตือนโดยกะทันหันของระบบทำให้โรเอลตกใจ เขาฝืนทนความเจ็บปวด เลื่อนอ่านดูอย่างระมัดระวัง และสังเกตเห็นว่าระดับของเขาได้เพิ่มขึ้นเป็น E+

ตามมาตรฐานแล้ว ในตอนนี้โรเอลน่าจะอยู่ในระดับแก่นแท้ 6 หรือแกร่งกว่านั้น นอกจากนี้เขายังได้รับฉายาแปลก ๆ มาด้วย

ราชาหมัดแห่งสวนหลวง… เขาน่าจะได้มันจากการชกต่อยกับเหล่าลูกหลานขุนนางในงานเลี้ยงวันคล้ายวันเกิดของนอร่า ส่วนผู้พิทักษ์สตรีสูงศักดิ์ น่าจะมาจากการที่เขาเข้าไปปกป้องอลิเซียในตอนนั้น ทว่านี่ไม่ใช่เรื่องที่ต้องกังวลอะไร

สิ่งที่ทำให้โรเอลเหงื่อไหลออกมาอย่างเย็นยะเยือกก็คือการแจ้งเตือนเกี่ยวกับสายเลือดของระบบ โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คำสีแดงเข้มอันเด่นชัดสองคำที่เขียนว่า ‘อันตรายอย่างยิ่ง’ เด็กชายอดไม่ได้ที่จะทำหน้าบูดบึ้งกับสิ่งนี้

ระบบนี้ค่อนข้างจะเป็นอิสระ ควบคุมอะไรไม่ค่อยได้ขนาดที่มันเคยเทศนาโรเอลเกี่ยวกับเสรีภาพแล้วด้วยซ้ำ นอกจากนี้คำอธิบายสินค้าต่าง ๆ ยังคลุมเครือมาก

ทว่า มันมีความรับผิดชอบที่เชื่อถือได้เป็นอย่างมากในเรื่องคำอธิบายเกี่ยวกับผลข้างเคียงของสินค้าต่าง ๆ ทำให้โรเอลหลีกเลี่ยงสินค้าอันตรายไปได้ หากมันบอกเขาว่าบางสิ่งบางอย่างเป็น ‘อันตรายอย่างยิ่ง’ แล้วล่ะก็ โรเอลก็ควรที่จะฟังคำแนะนำของมัน

ที่น่าสงสัยก็คือ แล้วทำไมการแจ้งเตือนทั้งหมดถึงได้ปรากฏออกมาพร้อมเพรียงกันขนาดนี้ มันเกี่ยวอะไรกับสถานการณ์ในปัจจุบันของเขารึเปล่า? นอกจากนี้คำพูดที่พระสังฆราชจอห์นพูดก่อนที่เขาจะสลบไปหมายความว่าอย่างไรกัน?

โรเอลรู้สึกสับสนเป็นอย่างมาก เขารู้สึกว่าตอนนี้เขาจะต้องจัดการเรื่องต่าง ๆ ให้เรียบร้อยเสียก่อน

ก่อนอื่นเลย ระบบได้กล่าวถึง ‘การฟื้นฟูสายเลือดดั้งเดิม’ นี่หมายความว่าตระกูลแอสคาร์ดนั้นเคยมีพลังแห่งสายเลือดที่ไม่เหมือนใครสืบทอดจากรุ่นสู่รุ่นด้วยงั้นเหรอ? แล้วทำไมโรเอลถึงไม่เคยได้ยินเรื่องนี้จากคาร์เตอร์มาก่อนเลยล่ะ? ไม่ว่าจะในกรณีใด ดูเหมือนว่ามันจะเป็นสิ่งที่ค่อนข้างทรงพลัง

โรเอลครุ่นคิดต่อไปอีกเล็กน้อย แต่ในไม่ช้าเขาก็ส่ายหัว

ใครจะไปรู้ว่ามันคุ้มค่าไหม? หากสายเลือดถูกฟื้นฟูกลับมามากเกินไป เขาอาจจะกลายพันธ์ุเป็นลิงอุรังอุตังก็ได้ นอกจากนี้ราคาที่ต้องจ่ายก็ดูจะมากเกินไป แค่ความเจ็บปวดในดวงตาของเขาก็ยากจะรับไหวแล้ว! ไหนจะคำอธิบายแปลก ๆ ที่ระบบให้มาอีก…

บ้าที่สุด ไอ้ระบบนี่มันพูดออกมาแบบสมเหตุสมผลปกติ ๆ ไม่ได้รึไง แบบนี้เราจะไปเข้าใจอะไรได้ไงกันเล่า?

เพียงแค่อ่านคำอธิบายอันคลุมเครือ โรเอลก็แทบอยากจะทึ้ง​ผมจนหัวล้าน การผสมผสานของประวัติศาสตร์ในอดีตและปัจจุบัน แสงและเงา ทั้งหมดนี้หมายความว่ายังไงกัน?

ช่างมันไปก่อนเถอะ สภาพร่างกายของเราตอนนี้แย่สุด ๆ สภาพแวดล้อมก็เปลี่ยนไปเป็นที่แปลก ๆ และไอ้เจ้าจิตรกรบ้า ๆ นั่นก็หายไปไหนแล้วไม่รู้ด้วย!

ปัจจัยทั้งหมดนี้ทำให้โรเอลรู้สึกเหมือนกำลังเผชิญกับอันตรายอย่างที่เขาไม่เคยรู้สึกมาก่อน

ล้มเลิกงั้นเหรอ? ไม่มีทางน่า ถ้าเราล้มเลิกในตอนนี้ เราจะต้องเสียโอกาสที่จะได้รับไพ่ตายอันทรงพลังไป! หากเป็นกรณีอื่น เราอาจจะยังพอล้มเลิกได้ แต่ตอนนี้มีนักฆ่าโรคจิตกำลังหมายหัวเราหวังจะบดเนื้อไปวาดภาพอยู่!

จะว่าไปแล้ว ถ้าฉันล้มเลิกการฟื้นฟูสายเลือดดั้งเดิม ฉันจะได้รับค่าชดเชยรึเปล่า?

【ระบบนี้เป็นไปตามกฎการแลกเปลี่ยนที่เท่าเทียม การชดเชยที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในการล้มเลิกการฟื้นฟูสายเลือดดั้งเดิมคือความปลอดภัย ผู้ใช้ควรคำนึงถึงความปลอดภัยก่อนเสมอ !】

… การเทศนาจากระบบได้กลับมาอีกครั้ง

โรเอลรู้สึกว่าตนเองได้พยายามอย่างดีที่สุดแล้ว ในการเลือกเส้นทางอันปลอดภัยนับตั้งแต่เขาได้มาเกิดใหม่ในโลกนี้ เด็กชายพยายามสนิทสนมใกล้ชิดกับน้องสาวบุญธรรมของตน หลีกเลี่ยงองค์หญิง ใช้เวลาทั้งวันไปกับการกินและนอนโดยไม่มีปัญหาใด ๆ มากวนใจ อีกทั้งบางครั้งก็ยังทำความดีความชอบบางอย่างเพื่อช่วยเหลือผู้คนในเขตการปกครองแอสคาร์ด

เด็กชายไม่คิดว่าจะมีใครในโลกนี้เลือกหนทางใช้ชีวิตได้ปลอดภัยไปกว่าเขาอีกแล้ว! ถึงกระนั้นเขาก็ยังตกอยู่ในสภาพที่เลวร้ายในท้ายที่สุดอยู่ดี

แค่คิดเรื่องนี้ก็ทำให้โรเอลไม่พอใจ โมโห และโกรธจัด

จะเกิดอะไรขึ้นถ้าฉันยืนกรานที่จะทำการฟื้นฟูสายเลือดดั้งเดิม?

【กำลังคำนวณ…】

【ด้วยความช่วยเหลือของระบบ โอกาสสำเร็จคือ 60%】

【ความช่วยเหลือจากผู้ครอบครองสายเลือดแห่งทูตสวรรค์ได้รับการยืนยันแล้ว โอกาสสำเร็จเพิ่มขึ้นอีก 10% เป็น 70%】

ความช่วยเหลือของผู้ครอบครองสายเลือดแห่งทูตสวรรค์? หมายถึงแสงจากพระสังฆราชในตอนนั้นรึเปล่า?

โรเอลนึกถึงเหตุการณ์ก่อนที่เขาจะสลบไป

【ค่าใช้จ่ายโดยประมาณสำหรับความช่วยเหลือของระบบอยู่ที่ : 500,000 เหรียญทอง】

【ผู้ใช้ขาดเงินทุนที่จำเป็น เปิดใช้งานระบบเงินกู้ 】

【เปิดใช้งานระบบเงินกู้ 】

【ด้วยการปิดระบบเป็นเวลา 10 ปี 6 เดือนเป็นหลักประกัน ผู้ใช้จะสามารถยืมเหรียญทองจำนวน 500,000 เหรียญทองได้】

【ตกลง / ปฏิเสธ】