ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร - ตอนที่ 1033 งานเลี้ยงวันเกิด (8) ตอนที่ 1034 งานเลี้ยงวันเกิด (9)

ตอนที่ 1033 งานเลี้ยงวันเกิด (8) / ตอนที่ 1034 งานเลี้ยงวันเกิด (9)
ตอนที่ 1033 งานเลี้ยงวันเกิด (8)

ก่อนหน้านี้หลินเชวียให้หลินเฟิงร่วมมือกับเขา ตอนที่หลินเชวียมารายงานเรื่องที่เกิดขึ้นกับชวีซินรุ่ย เขาได้โยนความผิดทั้งหมดไปให้กับจวินอู๋เสีย พวกเขาคิดว่าชวีซินรุ่ยจะไม่สืบสาวราวเรื่องอะไรไปมากกว่านั้นและพวกเขาจะได้ลอยนวลไปได้ แต่จู่ๆ ชวีซินรุ่ยก็ยกเอาเรื่องนี้ขึ้นมาพูด แล้วจวินอู๋เสียก็ดันตอบแบบนั้น…

หลินเฟิงรู้สึกวิตกกังวลขึ้นมาทันที ถ้าชวีซินรุ่ยเริ่มสงสัยขึ้นมาว่าบิดาของเขาพูดความจริงหรือเปล่า และพบว่าจริงๆ แล้วเขาเป็นคนจัดการเอามังกรมายาออกไปเพื่อสร้างปัญหาให้จวินอู๋เสีย เขาคงไม่รู้จะตอบคำถามเรื่องนี้ได้อย่างไร

เมื่อชวีซินรุ่ยได้ยินที่จวินอู๋เสียพูด นางก็หรี่ตาลงแล้วตวัดสายตาไปที่หลินเฟิงที่ก้มศีรษะตัวเกร็งไปทั้งร่าง นางไม่พูดอะไรกับเขาแต่หันกลับมามองจวินอู๋เสียแล้วพูดยิ้มๆ ว่า “แม้ว่ามังกรมายาจะมีค่ากับข้ามาก แต่ในเมื่อมันตายไปแล้วก็ช่วยไม่ได้ คุณชายจวินไม่ต้องรู้สึกผิดไปหรอก แต่ข้าสงสัยว่าหลังจากที่สัตว์วิญญาณของท่านกินมังกรมายาไปแล้ว มันได้มีอาการแปลกๆ บ้างหรือไม่ มังกรมายาไม่ใช่สัตว์วิญญาณธรรมดา คนทั่วไปไม่รู้ถึงความสามารถพิเศษของมัน”

สีหน้าของจวินอู๋เสียเปลี่ยนไปเล็กน้อย คำพูดของชวีซินรุ่ยไม่ได้รู้สึกว่านางพยายามกล่าวโทษนาง แต่กลับแสดงถึงเจตนาดีแทน เป็นสัญญาณว่าชวีซินรุ่ยไม่ได้จะเอาเรื่องอะไร และจากคำพูดที่ชวีซินรุ่ยสนทนากับนางเมื่อครู่ จวินอู๋เสียก็รู้ว่าชวีซินรุ่ยกำลังคิดจะบอกนางเรื่องความสามารถพิเศษของมังกรมายา!

จวินอู๋เสียไม่รู้เรื่องของมังกรมายามากนัก แต่นางก็สามารถคาดคะเนได้ว่ามังกรมายาไม่ใช่สัตว์วิญญาณธรรมดาทั่วไป

ไม่อย่างนั้นทำไมมันถึงสามารถทำให้คนจากสิบสองตำหนักที่ยิ่งใหญ่ตามหามันได้ แถมยังกระตุ้นอสรพิษทะยานกับเมล็ดถั่วสีทองในตัวนางให้พลุ่งพล่านได้ขนาดนั้น

เจ้าอสรพิษทะยานอยากได้มังกรมายา และมันก็ร้อนใจมากเสียด้วย

จวินอู๋เสียรู้สึกว่าอสรพิษทะยานไม่ได้เปิดเผยความจริงทั้งหมด และในเมื่อชวีซินรุ่ยดูจะเต็มใจไขความกระจ่างให้นาง แล้วทำไมนางต้องปฏิเสธด้วยเล่า

“ตอนนี้สัตว์วิญญาณของข้าไม่ได้มีอาการผิดปกติอะไร แต่ถ้าคุณหนูชวียินดีจะแนะนำข้าสักเล็กน้อย ผู้น้อยจวินเสียจะตั้งใจฟังอย่างเต็มที่” เมื่อสัมผัสได้ว่าชวีซินรุ่ยกำลังแสดงเจตนาดีต่อนาง แม้ว่าจวินอู๋เสียจะไม่รู้เหตุผลเบื้องหลัง แต่อย่างน้อยนางก็รู้ว่า…

ถ้ามีคนกระตือรือร้นที่จะช่วยเหลือ เหตุใดนางจึงไม่ควรรับไว้เล่า

ชวีซินรุ่ยเห็นว่าจวินอู๋เสียติดเบ็ดแล้ว นางก็พูดต่อด้วยรอยยิ้มว่า “มังกรมายาจะลอกคราบทั้งหมดสามครั้งในชีวิตของมัน ในตอนแรกมังกรมายาเป็นเพียงแค่สัตว์วิญญาณระดับสูง แต่หลังจากที่มันลอกคราบซ้ำๆ มันจะเลื่อนขึ้นเป็นสัตว์วิญญาณระดับภัยพิบัติ ทั้งโลกนี้ความสามารถเช่นนี้ก็มีแต่สัตว์วิญญาณชนิดนี้นี่แหละ คุณชายจวินรู้หรือไม่ว่ามังกรมายาได้ความสามารถพิเศษนี้มาจากไหน”

จวินอู๋เสียส่ายหน้า

ชวีซินรุ่ยพูดว่า “ตามตำนานว่าไว้ว่ามังกรมายาเป็นสัตว์วิญญาณที่เกิดจากร่างภูติทั้งในสวรรค์และโลกมนุษย์ มันเกิดมาพร้อมกับความแข็งแกร่งของพลังวิญญาณที่เกินกว่ากายเนื้อของมันจะรับได้ ทุกครั้งที่มันลอกคราบ ร่างกายของมันจะผ่านการกระตุ้นอย่างรุนแรง จิตวิญญาณของมังกรมายานั้นแตกต่างจากสัตว์วิญญาณชนิดอื่นๆ ลือกันว่าในวิญญาณของมังกรมายามีพลังลึกลับซ่อนอยู่ พลังที่จะทำให้มนุษย์เปิดเส้นทางเข้าสู่โลกภูติวิญญาณได้…”

“โลกภูติวิญญาณหรือ” จวินอู๋เสียประหลาดใจเล็กน้อย คำคำนี้ไม่ได้แปลกประหลาดสำหรับนางเนื่องจากเจ้าดอกบัวขาวน้อยเคยพูดถึงมันมาแล้วสองสามครั้ง แต่เจ้าดอกบัวขาวน้อยไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้อย่างชัดเจน และจวินอู๋เสียก็ทำได้แค่เดา โลกภูติวิญญาณน่าจะเป็นดินแดนที่พวกภูติวิญญาณอาศัยอยู่ก่อนจะถูกปลุกขึ้นมา

จวินอู๋เสียไม่คิดว่านางจะได้ยินคำว่า ‘โลกภูติวิญญาณ’ ออกมาจากปากของชวีซินรุ่ย!

“โลกภูติวิญญาณ คือสถานที่ที่ไม่มีใครเคยไปมาก่อน มีเพียงภูติวิญญาณเท่านั้นที่สามารถเข้าไปที่นั่นได้” ชวีซินรุ่ยยิ้มจางๆ ปลายนิ้วสัมผัสเหนือหน้าอกของนางเบาๆ ท่าทีของนางดูยั่วยวนเป็นอย่างมาก!

ตอนที่ 1034 งานเลี้ยงวันเกิด (9)

“มีคนเคยพูดว่า ถ้าสามารถกลืนกินจิตวิญญาณของมังกรมายาได้ คนผู้นั้นจะสามารถผ่านทางเข้าไปในโลกภูติวิญญาณได้และจะได้ครอบครองภูติวิญญาณเพิ่มขึ้น” ชวีซินรุ่ยพูดพร้อมกับหรี่ตาลงเล็กน้อย มังกรมายามีอยู่แต่ในสามโลกเบื้องล่าง และตัวนางเองก็เพิ่งรู้เรื่องของมันตอนที่ได้ยินผู้อาวุโสในตำหนักหวนจิตพูดถึงซึ่งทำให้นางสั่งหลินเชวียให้ค้นหามังกรมายาในสามโลกเบื้องล่างนี้

ภูติวิญญาณที่แข็งแกร่งไม่ว่าเมื่อไรและที่ไหนก็เป็นสิ่งที่ล่อใจคนอย่างยากจะต้านทานได้เสมอ

จ้าวตำหนักของตำหนักหวนจิตเคยพยายามค้นหามังกรมายาที่สามโลกเบื้องล่างแต่ก็ไม่สามารถหามันพบ ชวีซินรุ่ยจึงตั้งใจจะเอามังกรมายาที่หลินเชวียพบไปเป็นของขวัญให้แก่ท่านจ้าวตำหนักเพื่อที่นางจะได้รางวัลที่ใหญ่กว่า

แต่ไม่คิดเลยว่ามังกรมายาจะถูกสัตว์วิญญาณระดับภัยพิบัติกินเข้าไป!

โชคดีที่มังกรมายาเป็นสิ่งที่ชวีซินรุ่ยอยากทำรองลงมาในตอนที่นางพอจะทำได้ ภารกิจหลักและสำคัญที่สุดที่นางต้องทำให้สำเร็จก็คือหาที่ตั้งของสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิ ถ้านางไม่รู้ว่าจวินอู๋เสียเป็นฮ่องเต้แห่งรัฐเหยียน นางคงฉีกอีกฝ่ายเป็นชิ้นๆ ในทันทีตั้งแต่แรกแล้ว!

จวินอู๋เสียลอบตกใจอยู่ในใจ แต่สีหน้านางยังคงสงบนิ่ง

กลืนกินจิตวิญญาณของมังกรมายาจะทำให้เข้าสู่โลกภูติวิญญาณได้อย่างนั้นหรือ และจะทำให้ได้ภูติวิญญาณเพิ่มขึ้นอีกด้วย

ข้อมูลนี้ทำให้จวินอู๋เสียตกใจมาก นางเข้าใจทันทีว่าทำไมอสรพิษทะยานถึงอยากได้มังกรมายามากขนาดนั้น อสรพิษทะยานต้องรู้ความลับของมังกรมายา มันจึงต้องการมังกรมายา ไม่ใช่เพื่อรักษาจิตวิญญาณของมัน แต่เพื่อหาทางออกจากร่างของจวินอู๋เสีย!

ถ้านางไม่ได้ยินคำพูดของชวีซินรุ่ยในวันนี้ จวินอู๋เสียก็คงไม่สามารถรู้ถึงเจตนาของอสรพิษทะยานได้ แต่ตอนนี้ทุกอย่างกระจ่างชัดหมดแล้ว!

ช่างเป็นภูติวิญญาณที่เจ้าเล่ห์เสียจริง

จวินอู๋เสียหัวเราะอย่างเย็นชาอยู่ในใจ

“แต่น่าเสียดายที่มังกรมายาถูกสัตว์วิญญาณของท่านกินเข้าไปแล้ว ถ้าท่านเป็นคนกลืนกินมันเอง ท่านก็อาจจะได้รับภูติวิญญาณอีกตนในอนาคตก็เป็นได้!” ชวีซินรุ่ยพูดยิ้มๆ แม้ว่าปากนางจะพูดเช่นนั้น แต่ในใจนางไม่ได้คิดอย่างนั้นเลย

การจะกลืนกินจิตวิญญาณของสัตว์วิญญาณไม่ใช่เรื่องง่ายๆ ฮ่องเต้น้อยเป็นแค่คนจากสามโลกเบื้องล่าง ต่อให้เขาได้มังกรมายาไปและรู้ความลับของมัน เขาก็ไม่สามารถกลืนกินจิตวิญญาณของมังกรมายาได้อย่างแน่นอน

“คุณหนูชวีล้อข้าเล่นแล้ว มนุษย์จะกลืนกินจิตวิญญาณของสัตว์วิญญาณได้อย่างไร” จวินอู๋เสียตอบเสียงนิ่ง แต่ในใจนางกลับปั่นป่วนเล็กน้อย

คนทั่วไปอาจจะไม่สามารถกลืนกินจิตวิญญาณได้

แต่สำหรับนาง…

มันเป็นเรื่องที่แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง!

ทุกครั้งที่นางทะลวงระดับขั้นพลังวิญญาณ นางก็ทะลวงขั้นด้วยการกลืนกินภูติวิญญาณไม่ใช่หรือ

ภูติวิญญาณก็เป็นประเภทเดียวกับร่างวิญญาณหรือจิตวิญญาณนั่นแหละ!

ในใจของจวินอู๋เสียยังมีข้อสงสัยอยู่บางประการ และนางก็ยังไม่กล้าฟันธงลงไป ถึงอย่างไรสิ่งที่รวมเข้ากับร่างของนางก็คือหินวิญญาณของมังกรมายา ไม่ใช่ร่างวิญญาณของมัน สัตว์วิญญาณนั้นแตกต่างจากภูติวิญญาณ และจิตวิญญาณก็คือร่างชั่วคราวที่ไม่มีรูปร่างแน่นอน เป็นสิ่งที่ยากจะจับต้องและเก็บรวบรวมมาได้ยกเว้นแต่จะใช้วิธีพิเศษ

แม้แต่จวินอู๋เสียเองก็ไม่รู้ว่าหลังจากดูดซับหินวิญญาณของมังกรมายาไป มันจะส่งผลกับนางแบบเดียวกันหรือไม่

หลินเฟิงนั่งก้มหน้าอยู่ตรงที่นั่งของเขาตลอดเวลา แต่ในใจนั้นโทสะกำลังเผาไหม้อยู่ข้างใน เขานั่งฟังบทสนทนาอย่างสนุกสนานระหว่างจวินอู๋เสียกับชวีซินรุ่ย เสียงของจวินอู๋เสียเสียดหูเขาจนแทบทนนั่งอยู่ที่นั่นต่อไปไม่ได้

ทำไม…

ทำไมทุกคนถึงคิดว่าจวินเสียมันมีดีมากนักหนา

มันก็แค่เด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้า! ทำไมทุกคนถึงคิดว่ามันสูงส่งนัก

ชวีหลิงเย่ว์ก็คนหนึ่ง ตอนนี้ชวีซินรุ่ยก็ยังทำเหมือนกันอีก!

หลินเฟิงขบกรามแน่นจนรู้สึกเจ็บ แต่เขาไม่กล้าก่อความวุ่นวายระหว่างงานเลี้ยงวันเกิดของชวีซินรุ่ย และไม่อาจทำอะไรได้นอกจากข่มกลั้นความโกรธและอิจฉาที่สุมอยู่ในอก

เขายอมรับไม่ได้ที่เด็กต่างเมืองจะเข้ามาขโมยความสำคัญของเขาไปจนหมด เขาทนเห็นจวินอู๋เสียสนิทสนมกับชวีซินรุ่ยขนาดนั้นต่อหน้าต่อตาเขาไม่ได้!