ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร - ตอนที่ 1131 แต่งฮูหยิน (1) ตอนที่ 1132 แต่งฮูหยิน (2)

ตอนที่ 1131 แต่งฮูหยิน (1) / ตอนที่ 1132 แต่งฮูหยิน (2)
ตอนที่ 1131 แต่งฮูหยิน (1)

สตรีอย่างนางจะมีหน้าไปเจอกับจวินอู๋เสียได้อย่างไร

ชวีหลิงเย่ว์ขังตัวเองอยู่ในห้องเล็กๆ นี้เพราะนางไม่อยากพบเจอใคร รวมทั้งไม่อยากพูดกับใครด้วย การเข้าใกล้บุรุษจะทำให้นางรู้สึกขยะแขยง แม้แต่ตอนที่จวินอู๋เสียสั่งให้คนพานางไปพบบิดาเมื่อไม่นานมานี้ นางก็รู้สึกเจ็บปวดหวาดกลัวโดยไม่ได้ตั้งใจ

พูดได้ว่าชวีหลิงเย่ว์ในตอนนี้มีความหวาดกลัวบุรุษทุกคนฝังลึกอยู่ในใจซึ่งเป็นผลมาจากประสบการณ์เลวร้ายที่นางได้เจอมา

เสียงของจวินอู๋เสียที่อยู่นอกห้องดังขึ้นอีก

ชวีหลิงเย่ว์ฟังเงียบๆ ใบหน้าเล็กๆ ของนางซุกอยู่ที่หัวเข่า

“ข้าเป็นสตรี”

จู่ๆ จวินอู๋เสียก็พูดความจริงที่ทำให้ชวีหลิงเย่ว์ตกใจสุดขีด นางเงยหน้าขึ้นพรวด ใบหน้าที่มีน้ำตาไหลเป็นทางนั้นมีแต่ความไม่เชื่อล้วนๆ

“ที่เมืองหลวงรัฐเหยียน คนที่รักษาเจ้าตอนนั้นที่จริงก็คือข้าเอง ข้าคือจวินอู๋เสีย”

เป็นไปได้อย่างไร…

เป็นไปได้อย่างไรกัน…

ชวีหลิงเย่ว์รู้สึกว่าทั้งร่างเย็นเฉียบ บุรุษที่นางหลงรักแท้จริงแล้วคือ ‘สตรี’!

“ข้ามาที่นี่วันนี้ก็เพื่อบอกเจ้าว่าอีกสามวันข้างหน้า ข้าจะรับเจ้าเป็นฮูหยินที่เมืองพันอสูร แต่วางใจเถอะ ข้าเป็นสตรีเหมือนกับเจ้า ข้าไม่สามารถทำอะไรเจ้าได้หรอก ดังนั้นอีกสามวันต่อจากนี้ ข้าหวังว่าเจ้าจะเดินออกจากห้องนี้ได้นะ”

จวินอู๋เสียที่ยืนอยู่นอกห้องบอกความตั้งใจทั้งหมดของนางให้รู้แล้วและรู้ว่าคำพูดของนางเป็นสิ่งที่ชวีหลิงเย่ว์จะทำความเข้าใจได้ยาก ดังนั้นนางจึงไม่ได้ดึงดันจะเอาคำตอบจากชวีหลิงเย่ว์ในทันที แต่หันหลังเดินจากไปหลังจากพูดส่วนของตัวเองแล้ว

เมื่อได้ยินเสียงฝีเท้าค่อยๆ ห่างออกไป น้ำตาของชวีหลิงเย่ว์ก็ไหลออกมาอีกครั้ง

อารมณ์ความรู้สึกที่สับสนในใจของนาง ความสิ้นหวัง ความตกใจ ความเจ็บปวด…ความรู้สึกทั้งหมดทำให้ชวีหลิงเย่ว์รู้สึกเหมือนหายใจไม่ออกมากขึ้นเรื่อยๆ…

หลังกลับจากห้องของชวีหลิงเย่ว์ จวินอู๋เสียก็ไปที่ชั้นสามที่ฮวาเหยากับคนอื่นๆ พักอยู่

ที่ชั้นสาม เฉียวฉู่กำลังกอดไหล่ฮวาเหยาพลางอ้าปากหอบหายใจ เฟยเยียนกับคนอื่นๆ ยิ้มกว้างให้กับความตื่นเต้นของเฉียวฉู่ เมื่อพวกเขาเห็นจวินอู๋เสียเข้ามา พวกเขาก็พากันเดินไปหานางทันที

“เจ้าโง่เฉียวบอกว่าเจ้าจะแต่งงานกับชวีหลิงเย่ว์หรือ เอาจริงหรือ” เฟยเยียนถามยิ้มๆ ขณะที่เดินมาอยู่ตรงหน้าจวินอู๋เสีย ข่าวนี้ทำให้ทุกคนตกใจพอสมควร

ในกลุ่มพวกเขามีสตรีอยู่สองคน คนหนึ่งคือหรงรั่วที่มีหน้าตาหล่อมากจนหญิงสาวมากมายหลงอีกฝ่ายเสียยิ่งกว่าบุรุษแท้ๆ อีก และอีกคนก็คือจวินอู๋เสียที่เย็นชาและเฉยเมยอยู่เสมอ และในที่สุดก็…กำลังจะแต่งฮูหยิน!

นั่นเป็นเรื่องที่ทำร้ายหัวใจอันเปราะบางของพวกบุรุษในกลุ่มจริงๆ

ต้องดูหรงรั่วถูกบรรดาหญิงสาวรุมล้อมมาตลอด แล้วตอนนี้ก็ต้องเห็นจวินอู๋เสียกำลังจะ ‘แต่งฮูหยิน’ พวกหนุ่มโสดร่าเริงทั้งหลายก็พบว่าชีวิตของพวกเขามืดมนขึ้นทันที

จวินอู๋เสียมองเฟยเยียนที่กำลังยิ้มแล้วเบนสายตาไปมองเฉียวฉู่กับฮวาเหยาที่ยังเกาะคอกันอยู่ นางเรียกด้วยเสียงนิ่งๆ ว่า “พี่ฮวา”

“หืม” ฮวาเหยาขานรับพร้อมกับเงยหน้าขึ้น

“อีกสามวันพี่ต้องเข้าพิธีแต่งงานกับชวีหลิงเย่ว์แทนข้า” เสียงของจวินอู๋เสียนิ่งที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้

“…” ฮวาเหยาตัวแข็งทื่อ

เฉียวฉู่ตกใจจนเกือบล้มหน้าทิ่มลงบนพื้นตรงหน้าจวินอู๋เสีย

“เจ้าว่าอะไรนะ! เจ้าอยากให้พี่ฮวาแต่งงานกับชวีหลิงเย่ว์เนี่ยนะ!” เฉียวฉู่ทำตาโตเป็นไข่ห่านอย่างเหลือเชื่อสุดขีด เขาได้ยินไม่ผิดแน่ใช่หรือไม่ แต่เขาจำได้ว่าก่อนที่เขาจะออกมา เขาแน่ใจมากๆ เลยว่าเขาได้ยินว่า…จวินอู๋เสียกำลังจะแต่งงานกับชวีหลิงเย่ว์!

ตอนที่ 1132 แต่งฮูหยิน (2)

แล้วชั่วเวลาเพียงครู่เดียวคนที่ต้องแต่งงานกลับกลายเป็นฮวาเหยาแทนได้อย่างไร!

ท่าทางของเฉียวฉู่แสดงออกชัดเลยว่าเขาไม่สามารถยอมรับเรื่องนี้ได้!

สายตาของทุกคนจ้องไปที่เฉียวฉู่ที่กระโดดดึ๋งๆ อย่างเจ็บใจทันที

“ข้าว่าการที่พี่ฮวาจะมีฮูหยินก็เป็นเรื่องที่น่ายินดีนี่ ทำไมเจ้าต้องเดือดร้อนขนาดนั้นด้วย” เฟยเยียนถามพลางเลิกคิ้วมองเฉียวฉู่ด้วยแววตาชั่วร้าย

เฉียวฉู่หน้าแดงก่ำ และรีบพูดว่า “พี่ฮวากับข้าเป็นพี่น้องร่วมเป็นร่วมตายกัน เขาจะแต่งงานก่อนข้าได้อย่างไร แบบนั้นก็เท่ากับทิ้งข้าให้โดดเดี่ยวเดียวดายไม่ใช่หรือ ข้าจะกลายเป็นคนน่าสงสารขนาดไหนกัน”

“อ๋อ! เข้าใจละ” เฟยเยียนจงใจลากเสียง

เฉียวฉู่ยิ่งอายมากขึ้น

ฮวาเหยากระแอมแล้วมองจวินอู๋เสีย “เจ้าคิดจะทำอย่างไรอย่างนั้นหรือ”

ก่อนที่จวินอู๋เสียจะได้พูด เฉียวฉู่ก็แทรกขึ้นมาว่า “พี่ฮวา พี่คงจะไม่แต่งงานจริงๆ หรอกใช่ไหม ใช่หรือไม่”

ฮวาเหยาเหลือบตามองเขา ดูเย็นชาและถือตัวเป็นพิเศษ

จวินอู๋เสียพูดขึ้นว่า “พี่แค่ปลอมรูปร่างหน้าตาให้เหมือนข้าแล้วเข้าพิธีแต่งงานแค่นั้น ในสายตาของคนอื่นๆ ข้าก็คือคนที่แต่งงานกับนาง”

ทันทีที่จวินอู๋เสียพูดจบ เฉียวฉู่ก็ถอนหายใจเฮือกใหญ่อย่างโล่งอก สายตาที่เฟยเยียนมองเฉียวฉู่ยิ่งแปลกขึ้นไปอีก

ฮวาเหยาพยักหน้าและพูดว่า “ตกลง”

“พี่ฮวา ทำไมไม่มีหลักการเลย แค่ขอให้พี่แต่งงานก็ตกลงทันทีเลยเนี่ยนะ” เฟยเยียนพูดพร้อมกับยิ้มกว้าง

จวินอู๋เสียเหลือบมองเฟยเยียน และเฟยเยียนก็รู้ตัวทันทีว่าควรหุบปากได้แล้ว

“ข้ากำลังคิดอยู่นะน้องเสีย เจ้าคงจะไม่พาชวีหลิงเย่ว์ติดตามพวกเราไปด้วยในวันข้างหน้าหรอกใช่หรือไม่” ในที่สุดเฉียวฉู่ก็กลับมาเป็นปกติ เขารู้เล่าว่าจวินอู๋เสียวางแผนจะทำอะไรและทั้งหมดนั้นก็เพื่อปกป้องชวีหลิงเย่ว์ แต่พวกเขาพบแผนที่หนังมนุษย์แล้วและจะต้องเดินทางไปที่อื่นต่อเพื่อค้นหาแผนที่ส่วนที่เหลือ จากสถานการณ์ที่พวกเขาพบเจอในการค้นหาแผนที่ก่อนหน้านี้ สิ่งที่พวกเขาจะต้องเผชิญในครั้งต่อไปไม่ใช่สิ่งที่ชวีหลิงเย่ว์จะสามารถรับมือได้

ความสามารถของชวีหลิงเย่ว์ในเรื่องพลังวิญญาณนั้นอาจจะนับได้ว่าเป็นผู้มีพรสวรรค์อย่างมากสำหรับคนในสามโลกเบื้องล่าง แต่ในสายตาของพวกที่มีการพัฒนาราวกับปีศาจกลุ่มนี้นั้น นางยังคงอ่อนแอเกินไป อันตรายทุกอย่างที่พวกเขาจะเผชิญไม่เหมาะที่ชวีหลิงเย่ว์จะเข้าร่วมด้วย

จวินอู๋เสียส่ายหน้าและพูดว่า “ขึ้นอยู่กับนาง ถ้านางอยากอยู่ที่นี่ ก็ให้นางอยู่ในเมืองพันอสูรต่อไป ถ้าไม่อยากอยู่ ข้าก็จะให้นางไปที่รัฐชี ไปพบกับท่านปู่ของข้า”

ชวีหลิงเย่ว์เป็นเด็กดี นางไม่ควรต้องเจอกับเรื่องพวกนี้ และนี่ก็เป็นความเห็นอกเห็นใจที่หาได้ยากยิ่งจากจวินอู๋เสีย

“เอ่อ…” เฉียวฉู่จินตนาการภาพแปลกๆ ขึ้นมาโดยไม่ได้ตั้งใจ ชวีหลิงเย่ว์ไปที่รัฐชีและคุกเข่าลงคารวะท่านปู่จวินพร้อมประกาศชัดเจนว่า “ข้าคือหลานสะใภ้ของสกุลจวิน” คิดว่าท่านปู่จวินคงช็อกแน่

จวินอู๋เสียชอบส่งคนกลับไปที่จวนหลินอ๋องอยู่เรื่อย ทั้งมู่เฉิน อิ่นเหยียน แล้วก็มู่เชียนฟาน คราวนี้ชวีหลิงเย่ว์ก็จะถูกใส่เข้าไปในรายชื่ออีกคน…เฉียวฉู่ต้องยกนิ้วให้จวินอู๋เสียเลยสำหรับนิสัยแปลกๆ ของนางด้านนี้

“ก็น่าจะได้นะ ข้าหวังว่านางจะหายดี” ฟ่านจัวพยักหน้าเล็กน้อยเป็นการเห็นด้วยกับการจัดการสถานการณ์ของจวินอู๋เสีย พวกเขาเห็นว่าจวินอู๋เสียคอยดูแลรักษาชวีหลิงเย่ว์เป็นพิเศษ คงเป็นเพราะจวินอู๋เสียรู้สึกผิดต่อชวีหลิงเย่ว์

การให้ที่หลบภัยแก่ชวีหลิงเย่ว์ก็เป็นเพราะความเป็นห่วงและรู้สึกผิดในใจของจวินอู๋เสียเช่นกัน

“อย่างนั้นปล่อยเรื่องนี้ให้พวกเราจัดการเอง ข้ารับรองว่าเราจะทำให้ยิ่งใหญ่เลย ไม่ให้ชวีหลิงเย่ว์ต้องอับอายแน่นอน” เฟยเยียนพูดอย่างมั่นใจพร้อมกับทุบหน้าอกตัวเองเป็นการรับรอง

จวินอู๋เสียพยักหน้า นางหวังจะจัดงานแต่งงานที่ยิ่งใหญ่อลังการให้ชวีหลิงเย่ว์ เพื่อให้ชวีหลิงเย่ว์เชิดหน้าขึ้นต่อหน้าชาวเมืองพันอสูรได้ เพื่อให้ทุกคนได้เห็นว่าชวีหลิงเย่ว์เป็นคนที่จวินอู๋เสียคอยหนุนหลัง และจะได้ไม่มีใครมาข่มเหงนางอีก!