ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร - ตอนที่ 1177 ตอนที่ 1178 คนไม่ผิด ผิดที่ครอบครองหยก (3)

ตอนที่ 1177 คนไม่ผิด ผิดที่ครอบครองหยก (2) / ตอนที่ 1178 คนไม่ผิด ผิดที่ครอบครองหยก (3)
ตอนที่ 1177 คนไม่ผิด ผิดที่ครอบครองหยก (2)

สายตาของจวินอู๋เย่าที่มองมาทำให้เขาเริ่มตัวสั่น ความกลัวแพร่กระจายไปทั่วร่าง

จวินอู๋เสียไม่สนใจฟังคนทะเลาะกัน นางเดินไปที่ห้องขังของหลินเซียวและเห็นเขาถูกมัดอยู่ ดวงตาของเขาดูเย็นชาโหดเหี้ยม

หลังจากพวกเขาเข้ามาในเมือง นางได้สอบถามฮวาเหยาเกี่ยวกับเรื่องเผ่าเคลื่อนกระดูก เผ่าเคลื่อนกระดูกเป็นเผ่าใหญ่ในสามโลกชั้นกลาง สามโลกชั้นกลางแตกต่างจากสามโลกเบื้องล่างตรงที่มันประกอบด้วยเผ่าต่างๆ มากมายที่มีความสามารถพิเศษที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะตัวอาศัยอยู่ ในจำนวนนั้นมีเผ่าเคลื่อนกระดูก เผ่าผู้ใช้วิญญาณ และอื่นๆ ซึ่งเผ่าพวกนี้มักจะไม่ขึ้นกับใคร

ภูติวิญญาณของเผ่าเคลื่อนกระดูกจะเป็นรูปแบบโครงกระดูกทั้งหมด งูกระดูกสองหัวของฮวาเหยาก็เป็นภูติประเภทสัตว์วิญญาณของเผ่าเคลื่อนกระดูก ส่วนปีกกระดูกที่หลินเซียวใช้นั้นเป็นภูติประเภทอาวุธจากเผ่าเดียวกัน

เผ่าเคลื่อนกระดูกมีจำนวนไม่มากนัก แม้ว่าพวกเขาจะเป็นเผ่า แต่ก็ไม่ได้เป็นของผู้มีอำนาจไหนเป็นพิเศษ คนในเผ่าต่างมีอิสระที่จะเลือกรับใช้ตำหนักใดก็ได้ในสิบสองตำหนักหรือผู้มีอำนาจอื่นๆ ได้ตามความต้องการ หรือจะอยู่เป็นอิสระไม่ขึ้นกับใครเลยก็ได้

ตอนที่หลินเซียวถูกพาเข้าไปในคุกใต้ดิน ฮวาเหยาได้เห็นเขาแล้วและแน่ใจว่าเขาไม่รู้จักหลินเซียว

“เจ้ารับใช้ตำหนักไหนในสิบสองตำหนัก” จวินอู๋เสียถามพร้อมกับหรี่ตาลงมองหลินเซียว

หลินเซียวตัวสั่น ไม่ใช่เพราะจวินอู๋เสีย แต่เพราะชายหนุ่มที่ยืนอยู่ข้างหลังนาง เขากลืนน้ำลายแล้วพูดว่า “ตำหนักมังกรสวรรค์”

“การที่รัฐจิ้วยกกองทัพมาที่นี่เป็นความคิดของเจ้าอย่างนั้นหรือ” จวินอู๋เสียถามคำถามต่อมา

หลินเซียวตัวแข็งทื่อ เขาลังเลอยู่ครู่หนึ่งแต่หมอกสีดำรอบตัวเขามัดแน่นขึ้นทันที ความเจ็บปวดอย่างรุนแรงทั่วร่างกายทำให้เขากลิ้งไปกับพื้นอย่างทรมานทันที เหงื่อแตกพลั่กเต็มหน้าผากของเขา!

“ใช่! ใช่แล้ว ข้าเอง!” พอเจ็บเข้าหลินเซียวก็ไม่กล้าลังเลอีกเลย

จวินอู๋เสียยกมือขึ้น และจวินอู๋เย่าก็ปล่อยมือทันที ในที่สุดหลินเซียวก็หายใจออกได้อีกครั้ง เขานอนอยู่บนพื้นพร้อมกับอ้าปากสูดเอาอากาศเข้าไป

“ทำไม” น้ำเสียงของจวินอู๋เสียสงบนิ่ง ทำไมอยู่ดีๆ สิบสองตำหนักถึงสนใจรัฐชีขึ้นมา รัฐเล็กๆ อย่างรัฐชีมีอะไรดึงดูดความสนใจของพวกสิบสองตำหนักกัน

หรือเป็นเพราะนาง

จวินอู๋เสียปัดความคิดนั้นทิ้งไปทันที คนที่ทำร้ายนางที่เทือกเขาเมฆาคือคนของตำหนักเปลวเพลิงปีศาจ ถึงตัวตนของนางจะถูกเปิดเผย มันก็ควรเป็นตำหนักเปลวเพลิงปีศาจที่มาที่นี่ ตำหนักมังกรสวรรค์จะเกี่ยวข้องอะไรกับเรื่องนั้น

หลินเซียวพูดว่า “เพราะ…เพราะหยกสงบวิญญาณ…”

หยกสงบวิญญาณ!

คำสามคำนั้นดังสะท้อนอยู่ในหัวของจวินอู๋เสีย นางนึกถึงเรื่องทุกอย่างที่นางรู้เกี่ยวกับหยกสงบวิญญาณที่ทำให้ศพของจวินกู้ยังอยู่ในสภาพดี หยกชิ้นนั้นช่วยรักษาจิตวิญญาณของจวินกู้เอาไว้ ทำให้ร่างของเขาไม่เน่าเปื่อยมาตลอดหลายปี ไม่เหมือนคนเสียชีวิตคนอื่นๆ

จวินอู๋เสียรู้สึกมาตลอดว่าเหตุผลที่ร่างของจวินกู้ยังอยู่ในสภาพที่สมบูรณ์ก็เพราะหยกสงบวิญญาณ และนางเชื่อว่ามันยังช่วยปกป้องวิญญาณของเขาด้วย ดังนั้นถ้านางสามารถหาวิธีที่ถูกต้องได้ละก็ นางก็อาจจะทำให้จวินกู้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้

แต่หยกสงบวิญญาณเป็นอาวุธวิเศษที่มาจากโลกภูติวิญญาณ นางไม่รู้ว่านางจะใช้มันทำให้จวินกู้ฟื้นขึ้นมาได้อย่างไร นางเคยคิดว่าหลังจากที่นางพบสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิแล้ว นางอาจจะพบวิธีทำให้จวินกู้ฟื้นคืนชีพขึ้นมาได้

ตอนแรกหยกสงบวิญญาณนี้ก็ดึงดูดคนจากสำนักชิงอวิ๋นมาที่นี่ และตอนนี้มันก็ดึงดูดความสนใจของตำหนักมังกรสวรรค์จากสิบสองตำหนักอีก!

“เจ้าอยากได้ไปทำไม” จวินอู๋เสียถามต่อ

หลินเซียวพูดอย่างร้อนรน “ข้าไม่รู้จริงๆ ผู้อาวุโสส่งข้าลงมาที่สามโลกเบื้องล่างเพื่อเอาหยกสงบวิญญาณกลับไป แต่เรื่องที่จะเอามันไปทำอะไร…ข้าไม่รู้จริงๆ!”

ตอนที่ 1178 คนไม่ผิด ผิดที่ครอบครองหยก (3)

หลินเซียวไม่ได้โกหก เขาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนั้นจริงๆ

จวินอู๋เสียมองใบหน้าซีดขาวของหลินเซียว แล้วนางก็คิดถึงที่มาของหยกสงบวิญญาณ

เดิมทีหยกสงบวิญญาณเป็นหนึ่งในเจ็ดอาวุธวิเศษของโลกภูติวิญญาณ แต่ในปีที่เทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิรวมสามโลกชั้นกลางเป็นหนึ่งเดียวมันก็ถูกเอาไป หลังจากนั้นเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิได้สวรรคตและดินแดนเทพมารก็ฝังสมบัติทั้งหมดเอาไว้ในสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิ ถ้านางเดาถูก มีความเป็นไปได้สูงมากที่หยกสงบวิญญาณจะถูกฝังอยู่ในสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิ แล้วหยกชิ้นนี้มาโผล่ในรัฐชีได้อย่างไร

นั่นเป็นเรื่องที่จวินอู๋เสียคิดเท่าไรก็คิดไม่ออก เรื่องของหยกสงบวิญญาณนางคงต้องถามจวินเสี่ยนเพื่อให้ได้คำตอบที่ต้องการ

“ในการร่วมมือของตำหนักมังกรสวรรค์กับรัฐจิ้วนี่ เจ้าตั้งใจจะส่งทหารของรัฐจิ้วไปหาที่ตั้งของสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิด้วยหรือเปล่า” จวินอู๋เสียถามต่อ

หลินเซียวหน้าเปลี่ยนสี ดวงตาของเขามองผ่านจวินอู๋เสียไปที่จวินอู๋เย่าที่ยืนอยู่ข้างหลัง แววตาเต็มไปด้วยความหวาดกลัว แค่มองแวบเดียวเขาก็กลัวจนวิญญาณจะออกจากร่างอยู่แล้ว เขาตะเกียกตะกายขึ้นมาคุกเข่าคำนับไม่หยุด

“ทั้งหมดนั่นเป็นสิ่งที่ผู้อาวุโสสั่งให้ข้าทำ! ผู้อาวุโสให้ข้าเอาแผนที่ของสุสานเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิลงมาที่สามโลกเบื้องล่างและให้เข้าหาผู้มีอำนาจในสามโลกเบื้องล่างเพื่อค้นหามัน ข้าไม่ได้มีเจตนาล่วงเกินเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิเลย!”

เขาพยายามอธิบายทั้งน้ำตาพลางอ้อนวอนขอความเมตตา

จวินอู๋เสียขมวดคิ้วเล็กน้อย ไม่เข้าใจว่าทำไมอยู่ๆ ชายหนุ่มคนนี้ถึงหวาดกลัวและสำนึกผิดขึ้นมา

เขาจะล่วงเกินเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิหรือไม่ จำเป็นต้องบอกนางด้วยหรือ

จวินอู๋เสียไม่สังเกตเห็นรอยยิ้มกว้างบนริมฝีปากของจวินอู๋เย่าเลยสักนิด

“ตอนนี้แผนที่นั่นอยู่ที่ไหน” จวินอู๋เสียถามอย่างเย็นชา

“อยู่…อยู่กับฮ่องเต้รัฐจิ้ว…” หลินเซียวพูด

จวินอู๋เสียยิ้มเย็นอยู่ในใจ อย่างที่คาด ตำหนักมังกรสวรรค์มีชิ้นส่วนแผนที่อยู่กับพวกเขาเหมือนกัน!

จวินอู๋เสียกับสหายมีแผนที่อยู่กับตัวห้าส่วนแล้ว จากเป้าหมายทั้งหมดแปดส่วนก็เหลือเพียงสามเท่านั้น เมื่อได้ข้อมูลตำแหน่งของแผนที่ชิ้นต่อไป จวินอู๋เสียก็วางแผนสิ่งที่พวกเขาจะทำต่อทันที

เมื่อทุกอย่างกระจ่างแล้ว จวินอู๋เสียก็ไม่คิดจะเสียเวลาฟังหลินเซียวอีก นางหันกลับและเดินออกจากคุกใต้ดินทันที ไม่ชายตามองคนที่อยู่ในคุกใต้ดินนั้นเลยสักนิด

ทันทีที่นางก้าวออกจากคุกใต้ดิน ในคุกก็เต็มไปด้วยกลิ่นคาวโลหิตทันที เยี่ยซากับเยี่ยเม่ยเดินออกมาช้าๆ พร้อมกับโลหิตสีแดงที่เปื้อนอยู่บนเสื้อผ้าของพวกเขา

……

ข่าวเรื่องหยกสงบวิญญาณทำให้จวินอู๋เสียรู้สึกไม่สบายใจมาก นางตรงไปหาจวินเสี่ยนทันทีโดยไม่เสียเวลารอสักนิด

ขณะนั้นจวินเสี่ยนกำลังตรวจสอบรายชื่อทหารกองทัพรุ่ยหลินที่ตายในสงคราม สีหน้าของเขาเต็มไปด้วยความเจ็บปวด เมื่อเขาเห็นจวินอู๋เสียเดินเข้ามา เขาก็หลับตาแน่นพยายามกดความรู้สึกในใจลงไป เมื่อเขาลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง สายตาของเขาก็กลับมาเป็นสายตาที่มองจวินอู๋เสียด้วยความรักใคร่เหมือนเดิม

“พวกนั้นว่าอย่างไรบ้าง” จวินเสี่ยนถามพลางมองไปที่จวินอู๋เสีย เหตุผลที่รัฐทั้งสี่ร่วมมือกันบุกโจมตีรัฐชีเป็นคำถามที่วนเวียนอยู่ในหัวของพวกเขา รัฐชีไม่เคยเป็นศัตรูกับรัฐอื่นแต่จู่ๆ ก็ต้องเจอกับเหตุการณ์เลวร้ายเช่นนี้ซึ่งทำร้ายพวกเขาทุกคนอย่างมากมาย

พวกเขาไม่ได้กลัวสงคราม แต่พวกเขาไม่อาจทนเห็นคนของพวกเขาและครอบครัวของพวกเขาจบชีวิตในสนามรบ

“เพราะหยกวิญญาณ” จวินอู๋เสียเห็นจวินเสี่ยนพยายามเก็บความเสียใจเอาไว้ ในใจนางก็รู้สึกเศร้าไปด้วย

สำหรับจวินเสี่ยนแล้ว ถึงแม้กองทัพรุ่ยหลินจะเป็นดาบในมือเขา แต่ก็ยังเป็นเลือดเนื้อเป็นชีวิตของเขาด้วย สงครามครั้งนี้เอาชีวิตของทหารกองทัพรุ่ยหลินไปถึงแปดหมื่นคน สำหรับจวินเสี่ยนนั่นเท่ากับการเฉือนหัวใจของเขาออกไปทีเดียว ความเจ็บปวดนั้นจะมากมายเกินทนสักเพียงใด

จวินอู๋เสียไม่อาจจินตนาการได้เลย

“หยกวิญญาณหรือ” จวินเสี่ยนชะงัก นี่เป็นครั้งที่สองที่ ‘หยกวิญญาณ’ สร้างปัญหาให้กับพวกเขา ตอนที่สำนักชิงอวิ๋นมาที่รัฐชีนั่นก็เป็นเพราะหยกชิ้นนั้นเหมือนกัน