ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร - ตอนที่ 1219 แปลกประหลาด (1) ตอนที่ 1220 แปลกประหลาด (2)

ตอนที่ 1219 แปลกประหลาด (1) / ตอนที่ 1220 แปลกประหลาด (2)
ตอนที่ 1219 แปลกประหลาด (1)

หลังจากจวินอู๋เสียหลับไปตื่นหนึ่ง นางก็รู้สึกสดชื่นขึ้นมาก พวกสหายได้มารวมตัวกัน ทุกอย่างดูคล้ายกับเมื่อก่อน แต่ก็มีความแตกต่างอยู่เล็กน้อย…

มุมปากของหรงรั่วกำลังยกยิ้ม แต่ก็เจือร่องรอยความขมขื่น ขณะที่เฟยเยียนก็เอาแต่จ้องมองหรงรั่วอยู่ตลอด

ชัดเจนขนาดที่ว่าเฉียวฉู่ก็ยังสังเกตเห็น

“มองอะไรอยู่น่ะ!” เฉียวฉู่ถามพลางยื่นมือออกไปโบกตรงหน้าเฟยเยียน เฟยเยียนตกใจและเบนสายตาออกทันที การที่เขาไม่ได้ตอบโต้เฉียวฉู่แบบนี้ หาได้ยากทีเดียว

“ช่วงที่ผ่านมาพวกเจ้าสืบพบอะไรกันมาบ้าง” จวินอู๋เสียถามตรงเข้าประเด็น

ฟ่านจัวตอบว่า “ตอนแรกที่เรามาถึงรัฐจิ้ว เราวางแผนสำรวจเมืองหลวงทันที หรงรั่วได้ปล่อยผีเสื้อกลืนศพออกไปสอดแนม แต่ก็เกิดเรื่องแปลกขึ้น ผีเสื้อกลืนศพของหรงรั่วหายไป หรือพูดให้ถูก พวกมันถูกบดขยี้ด้วยพลังอันมหาศาล”

ผีเสื้อกลืนศพของหรงรั่วแตกต่างจากคนอื่นๆ ตรงที่พวกมันสามารถรวมกันเป็นตัวเดียว หรือแยกกันเป็นหลายตัวก็ได้ หลังจากแบ่งตัวแล้ว ผีเสื้อกลืนศพจะมีขนาดเล็กมาก และคนจะไม่อาจตรวจจับมันได้ ยกเว้นว่าคนผู้นั้นจะมีพลังวิญญาณขั้นสีม่วง ถึงจะสามารถสังเกตเห็นพลังวิญญาณจางๆ ที่ออกมาจากพวกมันได้

“พวกเราเดาว่ามีคนจากตำหนักมังกรสวรรค์อยู่ในเมืองหลวงรัฐจิ้วอย่างแน่นอน เราจึงยั้งตัวเองเอาไว้ ไม่ทำอะไรบุ่มบ่าม ในช่วงนี้เราได้แอบเฝ้าสังเกตสิ่งต่างๆ ในเมืองหลวง และพบเรื่องแปลกบางอย่าง คือช่วงนี้มักจะมีขบวนเดินทางจากรัฐอื่นๆ เข้ามาในเมืองบ่อยมาก ที่เราเห็นก็เกือบเจ็ดแปดรัฐแล้ว ทำไมคนจากรัฐต่างๆ พวกนี้ถึงได้พากันมาที่นี่ พวกเราคิดว่ามันน่าสงสัยมาก แต่เพราะมีคนจากตำหนักมังกรสวรรค์อยู่ในวังหลวงของรัฐจิ้ว เราเลยไม่กล้าแทรกซึมเข้าไป เดี๋ยวพวกนั้นจะไหวตัวเสียก่อน แต่หรงรั่วได้แอบส่งผีเสื้อกลืนศพติดตามคนจากรัฐอื่นๆ และพบเรื่องที่แปลกขึ้นไปอีก…”

คนจากรัฐอื่นๆ ถูกจัดให้พักในเมือง และพวกเขาก็มักจะเข้าออกวังหลวงและสถานที่อื่นๆ กัน พวกสหายของจวินอู๋เสียไม่สามารถเข้าไปในวังหลวงได้ แต่สถานที่อื่นๆ นั้น พวกเขาได้ส่งผีเสื้อกลืนศพออกไป และพอแน่ใจว่าไม่มีคนจากตำหนักมังกรสวรรค์อยู่ พวกเขาก็แอบเข้าไปสำรวจที่นั่น

และสิ่งที่พวกเขาค้นพบทำให้พวกผู้เยาว์รู้สึกวุ่นวายใจกันมาก

“สถานที่นั้นอยู่ในมุมที่ห่างไกลของเมืองหลวงและไม่สะดุดตาเลย แต่สิ่งที่อยู่ข้างในนั้นค่อนข้างน่ากลัวทีเดียว” ฟ่านจัวพูดพร้อมกับขมวดคิ้วเข้าหากัน เหมือนกำลังนึกถึงความทรงจำแย่ๆ บางอย่าง

“สถานที่นั้นมีผู้คนถูกคุมขังเอาไว้…หรือควรจะพูดว่า คนพวกนั้นไม่มีสติรู้ตัวเลย”

“หมายความว่าอย่างไร” แววตาของจวินอู๋เสียตกใจเล็กน้อย

“พวกนั้นเป็นชายหนุ่มทั้งหมด แต่แปลกที่กล้ามเนื้อบนร่างกายของพวกเขาทุกคนถูกพัฒนาจนอยู่ในขอบเขตที่สูงมาก พวกเขาดูเหมือนไม่มีสติรับรู้อะไรเลย เอาแต่โจมตีทุกคนที่เห็น ขนาดเฉียวฉู่ยังรับการโจมตีของพวกนั้นลำบากเลย พวกเขามีพละกำลังมหาศาลและน่ากลัวมาก อ่อนแอกว่าเฟยเยียนนิดเดียวเอง”

ฟ่านจัวไม่รู้จะอธิบายสิ่งที่พวกเขาเห็นให้ครบถ้วนสมบูรณ์ได้อย่างไร คนที่พวกเขาเห็นไม่ใช่มนุษย์อีกต่อไป แต่เหมือนสัตว์ประหลาดมากกว่า พวกเขาไม่เคยพบเจออะไรแบบนี้มาก่อนเลย

คนพวกนั้นถูกขังอยู่ในบ้านหลังหนึ่ง และถูกล่ามโซ่แยกกันไว้ บ่อยครั้งที่ส่งเสียงคำรามดุร้ายออกมา พวกเขาส่งเสียงดังจนชาวเมืองที่อยู่ใกล้เคียงต่างก็ย้ายออกจากที่นั่น และบ้านทุกหลังในละแวกนั้นก็ว่างเปล่าไร้ผู้คน ในเมืองหลวงมีข่าวลือมากมายแพร่ออกไปว่าที่นั่นมีผีสิง และไม่มีใครกล้าเข้าไปใกล้ ถึงขั้นทหารของรัฐจิ้วถูกส่งไปที่นั่นเพื่อล้อมสถานที่นั้นไว้อย่างแน่นหนา ป้องกันไม่ให้ใครเข้าไปใกล้

แต่มันก็เป็นสถานที่ที่บุคคลสำคัญและคณะผู้แทนจากรัฐต่างๆ ไปกันซ้ำแล้วซ้ำอีก และไม่มีใครกลับมาเลย ยิ่งกว่านั้น ฮ่องเต้ของรัฐจิ้วเป็นคนพาทุกคนไปที่นั่นด้วยตัวเอง

ตอนที่ 1220 แปลกประหลาด (2)

จวินอู๋เสียขมวดคิ้วเล็กน้อย คำอธิบายของฟ่านจัวทำให้นางนึกถึงรถม้าคันสุดท้ายในขบวนเดินทางของรัฐเฉียวขึ้นมา

“ข้าเคยได้ยินว่า ในสามโลกชั้นกลางมีวิธีการชั่วร้ายอย่างหนึ่งที่สามารถทำให้ร่างกายของคนธรรมดาเปลี่ยนแปลงไปอย่างมากได้ วิธีการนั้นถูกคิดค้นโดยตำหนักหวนจิต พวกเขาใช้วิญญาณของคนแลกเปลี่ยนกับพละกำลังทางร่างกาย สภาพของคนที่อยู่ที่นั่นค่อนข้างใกล้เคียงกัน” ฟ่านจัวกล่าว

“วิธีการนั้น แม้ว่าจะทำให้ร่างกายของคนแข็งแกร่งขึ้นอย่างมาก แต่ในขณะเดียวกันก็จะสูญเสียวิญญาณไป เหลือแค่ร่างที่ตอบสนองตามคำสั่งเท่านั้น ไม่รู้สึกเจ็บปวด และไม่รู้จักความกลัว และเนื่องจากร่างกายของพวกเขาถูกแช่อยู่ในโอสถพิษชนิดหนึ่งเป็นเวลานาน คนพวกนั้นก็จะมีความต้านทานพิษสูง ร่างกายจะทนทานมาก ผิวหนังมีความยืดหยุ่นสูง ตอนที่ตำหนักหวนจิตเพิ่งคิดค้นวิธีการนี้ขึ้นมา มันโดนเทพปีศาจเจ้าจักรพรรดิปฏิเสธ ท่านได้บดขยี้คนที่คิดค้นสิ่งนี้ขึ้นมาจนกลายเป็นเนื้อสับ ตอนนี้…ดูเหมือนว่าตำหนักมังกรสวรรค์จะได้วิธีการนี้มาไว้ในมือ และกำลังใช้มันกับสามโลกเบื้องล่าง” ฟ่านจัวพูดพลางขมวดคิ้วนิ่วหน้า

ร่างกายคนมีข้อจำกัด แต่วิธีการชั่วร้ายเช่นนั้นได้ใช้วิธีสละวิญญาณเป็นพื้นฐานในการสร้างสัตว์ประหลาดที่ก้าวข้ามขีดจำกัดพวกนั้น คนที่ถูกปรับเปลี่ยนด้วยวิธีเช่นนี้ไม่อาจจะเรียกว่ามนุษย์ได้อีกต่อไป แต่เป็นเพียงเครื่องจักรสงครามเท่านั้น

“การที่ตำหนักมังกรสวรรค์แอบแนะนำสิ่งนี้ในสามโลกเบื้องล่างนั้น ข้าเกรงว่าพวกเขาจะมีเจตนาที่น่ากลัวกว่านี้อยู่เบื้องหลัง”

“ตำหนักมังกรสวรรค์ไม่มีสำนึกผิดชอบชั่วดีอยู่บ้างเลยหรือไง พวกนั้นทำกับคนสามโลกเบื้องล่างเหมือนไม่ใช่คน! ไม่มีใครในสามโลกชั้นกลางกล้าใช้สิ่งนี้ แต่พวกเขากลับมาก่อพายุในสามโลกเบื้องล่างแทน” เฉียวฉู่ส่งเสียงอย่างไม่พอใจ

การที่สามโลกชั้นกลางไม่เห็นผู้คนในสามโลกเบื้องล่างเป็นมนุษย์นั้น เป็นความคิดที่ฝังลึกอยู่ในจิตสำนึกของพวกเขาแล้ว ในสายตาของหลายๆ คนในสามโลกชั้นกลาง คนในสามโลกเบื้องล่างมีศักดิ์ศรีน้อยกว่าสัตว์เดรัจฉานเสียอีก จะฆ่าหรือแก้ไขดัดแปลงอย่างไรก็ได้ทั้งนั้น ก็แค่ของเล่นที่พวกเขาใช้ฆ่าเวลา

เฉียวฉู่กับคนอื่นๆ ออกจากสามโลกชั้นกลางมาตั้งแต่เล็กๆ ดังนั้นความคิดเช่นนั้นจึงยังไม่ได้ปลูกฝังลงไปในจิตใจของพวกเขา หนี้โลหิตและความแค้นที่พวกเขาแบกไว้ทำให้พวกเขาลืมเรื่องแบ่งแยกระหว่างสามโลกไปนานแล้ว

จวินอู๋เสียหรี่ตาลง บนเส้นทางในการตามหาแผนที่หนังมนุษย์นั้น นางได้เห็นเรื่องแบบนี้มากเกินไปแล้ว ไม่ว่าจะเป็นเคอฉังจวีของสำนักชิงอวิ๋น หรือกู่อิงของสำนักศึกษาเฟิงหัว หรือแม้แต่ชวีซินรุ่ยในเมืองพันอสูร ในสายตาพวกเขา คนในสามโลกเบื้องล่างไม่ใช่มนุษย์ อยากฆ่าเมื่อไรก็ฆ่า ไม่มีความลังเลเลยแม้แต่น้อย

“วันหนึ่ง พวกเขาจะไปจากสามโลกเบื้องล่าง” จวินอู๋เสียพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา ถึงแม้ว่านางจะไม่ชอบยุ่งเรื่องของคนอื่น แต่เรื่องที่พวกเขาบังคับปรับเปลี่ยนร่างกายของมนุษย์นั้น นางเกลียดมันอย่างถึงที่สุด

การทำการทดลองที่ชั่วร้ายซึ่งขัดต่อการวิวัฒนาการตามธรรมชาติของมนุษย์ไม่ควรมีอยู่ในโลกใบนี้!

“รอจนเราทำเรื่องที่เราต้องทำเสร็จก่อน แล้วเราจะกลับมาที่สามโลกเบื้องล่างนี้ พวกเราจะไม่ทำอะไรเลยนอกจากเอาตัวไอ้พวกสารเลวจากสิบสองตำหนักที่ลงมาที่นี่มากระทืบให้เละ ดูสิว่าพวกมันยังจะกล้ามาก่อเรื่องที่สามโลกเบื้องล่างอีกหรือเปล่า” เฉียวฉู่พูดพร้อมกับชูกำปั้นด้วยความไม่พอใจ

“เจ้าโง่เฉียวพูดถูก การจะทำลายแผนการพวกนี้ของสามโลกชั้นกลาง เราต้องมีพลังเหนือพวกมัน พลังที่เรามีอยู่ตอนนี้ ถ้าเผชิญหน้ากับคนของสามโลกชั้นกลาง ก็คงทำให้เราสู้ได้นานขึ้นหน่อยเท่านั้น” ฟ่านจัวพูด แม้ว่าเขาจะเกลียดวิธีการชั่วร้ายเช่นนี้มาก แต่เขาก็รู้ว่าเขาต้องทำใจให้นิ่งๆ เข้าไว้ จะใจร้อนไม่ได้

“ตอนนี้ภารกิจสำคัญที่สุดของเราก็คือการค้นหาแผนที่ในรัฐจิ้ว จากสิ่งที่ข้าสังเกตเห็น ทุกครั้งที่ฮ่องเต้รัฐจิ้วออกมาจากวังหลวงเพื่อพบกับคณะผู้แทนจากรัฐอื่นๆ จะมีชายคนหนึ่งอยู่กับเขาเสมอ แม้ว่าชายคนนั้นจะระงับไอพลังวิญญาณของเขาเอาไว้ตลอด แต่ข้าก็ยังรู้สึกว่ามันเล็ดลอดออกมาจากร่างกายของเขา และรู้ว่าเขาต้องมาจากตำหนักมังกรสวรรค์แน่” หรงรั่วพูดพร้อมกับนิ่วหน้าเล็กน้อย ผีเสื้อกลืนศพของนางมีความสามารถในการรับรู้พลังได้ไวมาก