ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร - ตอนที่ 197 เปิดโลงศพ (4) ตอนที่ 198 เปิดโลงศพ (5)

ตอนที่ 197 เปิดโลงศพ (4)

ทันทีที่จวินอู๋เสียตะโกนออกมา จวินเสี่ยนก็ได้สัมผัสกับหยกวิญญาณไปแล้วและรู้สึกได้ถึงความเย็นที่ส่งมาจากมือของเขา จวินเสี่ยนขมวดคิ้วเล็กน้อย เขา…ไม่มีความผิดปกติใดๆ เกิดขึ้นทั้งสิ้น

“อู๋เสีย เจ้าเป็นอะไรกันแน่ อย่าทำให้อาเล็กตกใจ” จวินชิงกอดจวินอู๋เสียไว้แน่น เขาตกใจจนเหงื่อออกท่วมตัว ช่วงเวลาที่จวินอู๋เสียผิดปกติเมื่อครู่นี้ สัตว์ร้ายสีดำที่มากับจวินอู๋เสียก็แสดงความเจ็บปวดออกมาเช่นกัน ในเวลานี้สัตว์ร้ายสีดำยังคงเหนื่อยหอบอยู่บนพื้น และในชั่วพริบตาจวินอู๋เสียและสัตว์ร้ายสีดำก็ดูเหมือนจะได้รับบาดเจ็บสาหัส สถานการณ์ของทั้งคู่น่าเป็นห่วงอย่างมาก

เป็นเรื่องที่น่ากังวลใจอย่างยิ่งสำหรับเขาเนื่องจากทั้งเจ้านายและภูติวิญญาณผู้ผูกพันธสัญญาเกิดความผิดปกติขึ้นในเวลาเดียวกัน

“ข้าไม่เป็นไรเจ้าค่ะ” จวินอู๋เสียส่ายหัว พยายามทำให้ตัวเองมีสติ ความเจ็บปวดเมื่อสักครู่แตกต่างจากความเจ็บปวดทางร่างกาย และความเจ็บปวดทางจิตวิญญาณก็น่ากลัวยิ่งกว่า นางบังคับตัวเองให้ยืนขึ้นและมองไปที่จวินเสี่ยน

“ท่านปู่ ท่านไม่เป็นอะไรแน่หรือเจ้าคะ” สายตาของนางจับจ้องไปที่หยกวิญญาณชิ้นนั้นที่จวินเสี่ยนสัมผัสอยู่

จวินเสี่ยนผงะไปครู่หนึ่งและปล่อยหยกวิญญาณที่เขากำลังตรวจสอบทันที แล้วเดินไปที่ด้านข้างของจวินอู๋เสีย

“ปู่ไม่เป็นไร เจ้าเล่า ดีขึ้นหรือไม่”

จวินอู๋เสียพยักหน้า แต่ในใจก็ยังรู้สึกแปลกๆ อยู่เล็กน้อย เมื่อครู่ตอนที่นางสัมผัสกับหยกวิญญาณ นางรู้สึกได้อย่างชัดเจนว่าจิตวิญญาณของนางได้รับผลกระทบอย่างรุนแรง แต่เมื่อดูท่าทางของจวินเสี่ยนแล้ว หลังจากที่เขาสัมผัสกับหยกวิญญาณ ดูเหมือนว่าเขาจะไม่รู้สึกผิดปกติหรือมีอาการใดๆ ทั้งสิ้น นี่เป็นเพราะสาเหตุใดกัน

เมี้ยววว สัตว์ร้ายสีดำที่นอนอยู่บนพื้นเป็นเวลานานเห็นจวินอู๋เสียก็พยายามลุกขึ้นด้วยความยากลำบาก มันก้มศีรษะของมันลงและส่งเสียงร้องที่น่าสงสารออกมา ก่อนจะเดินมาหยุดอยู่ที่ด้านข้างของจวินอู๋เสียและถูไถหลังมือของนาง

ความรู้สึกนี้แย่มาก ข้าคิดว่าทั้งชีวิตนี้คงจะไม่ได้ประสบกับมันเป็นครั้งที่สองแล้วเสียอีก

น้ำเสียงของสัตว์ร้ายสีดำเต็มไปด้วยความหดหู่และเศร้าใจ

จวินอู๋เสียผงะไปครู่หนึ่ง นางก้มศีรษะมองไปยังสัตว์ร้ายสีดำและกล่าวว่า “เจ้าเคยเจอเรื่องแบบนี้มาก่อนหรือ”

เจ้าสัตว์ร้ายสีดำพยักหน้า

เหมียววว

ก่อนที่จะผสานจิตวิญญาณกับเจ้า ตอนที่จิตวิญญาณของข้าถูกแยกออกจากร่างกายก็เป็นแบบนี้แหละ

หลังจากได้ยินคำพูดของเจ้าแมวดำ ในที่สุดจวินอู๋เสียก็เข้าใจว่าสิ่งที่พวกเขาเพิ่งประสบมาเมื่อสักครู่นั้นคืออะไร หากเดาไม่ผิด หยกวิญญาณชิ้นนั้นน่าจะมีพลังในการดูดซับจิตวิญญาณและการดูดซับจิตวิญญาณประเภทนี้น่าจะมีขีดจำกัด

นางไม่ใช่ดวงวิญญาณเดิมของร่างนี้ ดังนั้นจิตวิญญาณของนางจึงไม่เสถียร แต่จิตวิญญาณของจวินเสี่ยนนั้นสมบูรณ์มาก หยกวิญญาณจึงไม่มีผลกระทบใดๆ กับเขา

หยกวิญญาณนี้สามารถดูดซับจิตวิญญาณที่ไม่เสถียรได้ ซึ่งนี่ไม่ใช่สิ่งที่จวินอู๋เสียชอบใจเลย

อย่างไรก็ตาม ผลของหยกวิญญาณนี้ที่มีต่อจิตวิญญาณไม่สามารถใช้อธิบายสภาพร่างกายที่ไม่เน่าเปื่อยของจวินกู้ได้

หรือว่าหยกวิญญาณชิ้นนี้ยังมีความลับอย่างอื่นที่ไม่มีใครรู้อยู่อีก

จวินอู๋เสียขมวดคิ้วมุ่น นางค่อนข้างมั่นใจทีเดียวว่าการที่จวินกู้สามารถรักษาร่างกายของเขาให้อยู่ในสภาพที่ดีแบบนี้ได้นั้นจะต้องเกี่ยวข้องกับหยกวิญญาณอย่างแน่นอน ถ้าหากนำหยกวิญญาณที่อยู่ในปากของจวินกู้ออกไป ร่างกายของเขาต้องจะเน่าเปื่อยในไม่ช้า

เมื่อมองไปที่ใบหน้าที่งดงามของจวินกู้ในโลงศพ จวินอู๋เสียไม่ต้องการทำลายความสงบสุขของเขาในตอนนี้

“ท่านปู่ ข้ามีเรื่องจะปรึกษากับท่าน” จวินอู๋เสียเดินไปหาจวินเสี่ยน

“ข้าไม่คิดจะมอบหยกวิญญาณให้สำนักชิงอวิ๋น และเหตุผลที่ร่างกายของท่านพ่อมีสภาพที่ดีแบบนี้น่าจะเป็นเพราะหยกวิญญาณ ถ้ามอบหยกวิญญาณให้พวกเขา ข้าเกรงว่า…” จวินอู๋เสียยังไม่ทันพูดจบ จวินเสี่ยนก็เข้าใจในทันที

สิ่งที่สามารถทำให้ร่างกายไม่เน่าเปื่อยได้นานถึงสิบปีแบบนี้ น่าจะไม่มีอีกแล้วในโลกนี้

หากเป็นเมื่อก่อน จวินเสี่ยนยังคงมีความเด็ดขาดแบบนั้นอยู่ แต่ตอนนี้หลังจากที่เขาเห็นใบหน้าที่สงบสุขของจวินกู้แล้ว เขาก็ไม่สามารถทำลายสิ่งเหล่านี้ได้

ตอนที่ 198 เปิดโลงศพ (5)

จวินอู๋เสียมองใบหน้าที่ลังเลใจของจวินเสี่ยนและรู้อยู่ในใจว่าจวินเสี่ยนไม่ต้องการให้สกุลจวิน เผชิญหน้ากับสำนักชิงอวิ๋น

จวินอู๋เสียเคยคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มาก่อน แต่ถึงแม้ว่าเรื่องของไป๋อวิ๋นเซียนจะถูกปิดไว้แล้ว แต่นางเชื่อว่าหน้าต่างมีหูประตูมีช่อง สำนักชิงอวิ๋นจะต้องรู้ความจริงในไม่ช้า

เมื่อถึงเวลานั้นสำนักชิงอวิ๋นคงไม่ยอมปล่อยพวกเขาไปอย่างแน่นอน

ในเมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว มิสู้ชิงลงมือก่อนได้เปรียบ

“เฮ้อ แล้วแต่เจ้าเถิด” จวินเสี่ยนถอนหายใจ หากต้องให้เขาพูดว่ามอบหยกวิญญาณออกไปด้วยตัวเอง เขาพูดไม่ออกจริงๆ

จวินอู๋เสียพยักหน้ารับรู้ และหันไปสั่งการกับหลงฉีที่อยู่ด้านข้างว่า “พวกเจ้ายกท่านพ่อของข้ากลับไปอย่างเงียบๆ และอย่าให้ใครรู้”

“ยกกลับไป!” คำพูดของจวินอู๋เสีย ทำให้จวินเสี่ยนและจวินชิงที่เพิ่งจะสงบใจลงได้ต้องเบิกตาโพลง พวกเขามองไปที่จวินอู๋เสียด้วยสายตาที่สับสนอย่างยิ่ง “อู๋เสีย หรือว่าเจ้ามีวิธีที่จะทำให้บิดาของเจ้า…” โทษไม่ได้ที่สองพ่อลูกสกุลจวินจะมีความคิดเพ้อฝันเช่นนี้ ศพของจวินกู้นั้นได้รับการเก็บรักษาไว้อย่างดีเยี่ยม และสิ่งที่จวินอู๋เสียทำก่อนหน้านี้ก็ทำให้พวกเขาประหลาดใจมาโดยตลอด

ขาของจวินชิง ยาพิษของมั่วเฉี่ยนยวน…

สองพ่อลูกสกุลจวินอดคิดไม่ได้ว่าอู๋เสียก็มีวิธีทำให้จวินกู้ฟื้นคืนชีพได้

“ข้า…ยังไม่มีวิธี” ในหัวของจวินอู๋เสียมีวิธีการมากมายในการช่วยชีวิตคนที่เพิ่งเสียชีวิต คนส่วนใหญ่ที่เพิ่งเสียชีวิต พวกเขาจะอยู่ในสภาพแกล้งตาย อวัยวะต่างๆ ในร่างกายเริ่มล้มเหลวทีละน้อย และหลังจากนั้นจึงจะเสียชีวิตจริงๆ แต่จวินกู้ได้เสียชีวิตไปสิบปีแล้ว แม้ว่าจะมีหยกวิญญาณที่สามารถรักษาร่างของจวินกู้ไว้ได้ แต่ก็ผ่านเวลาที่ดีที่สุดในการรักษาไปแล้ว

ความตายที่แท้จริงของมนุษย์คือการหายไปของจิตวิญญาณ แม้ว่าจวินอู๋เสียจะสามารถฟื้นฟูร่างกายของจวินกู้ให้เหมือนคนที่มีชีวิตอยู่จริงๆ แต่จิตวิญญาณล่ะ

หากปราศจากจิตวิญญาณ จวินกู้ก็ยังคงเป็นแค่ศพที่ได้รับการรักษาไว้อย่างดี

เป็นเวลาสิบปีแล้วที่จวินกู้เสียชีวิต ดวงวิญญาณของเขาน่าจะไปเกิดใหม่แล้ว

อย่างไรก็ตาม มีสิ่งหนึ่งที่จวินอู๋เสียรู้สึกแปลกใจ

หากหยกวิญญาณชิ้นนั้นสามารถดูดซับจิตวิญญาณมนุษย์ได้ ดังนั้นก่อนที่จิตวิญญาณของจวินกู้จะหายไปหลังจากที่เขาเสียชีวิต หยกวิญญาณชิ้นนั้นก็น่าจะได้ดูดซับจิตวิญญาณของเขาไปหรือไม่

และถ้าหากจิตวิญญาณของจวินกู้เข้าไปอยู่ในหยกวิญญาณจริงๆ เช่นนั้นการคืนชีพให้เขาก็มีทางเป็นไปได้

ความคิดนี้เพ้อฝันเกินไป จวินอู๋เสียไม่กล้าบอกจวินเสี่ยนและจวินชิง

ก่อนที่จะได้รับคำตอบที่มั่นใจ นางไม่ต้องการให้ทั้งสองคนรับความผิดหวังไปมากกว่านี้

สองพ่อลูกสกุลจวินอดไม่ได้ที่จะเสียใจเล็กน้อย แต่ก็คิดขึ้นมาได้ว่านี่เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผลอยู่แล้ว และไม่เคยได้ยินมาก่อนว่ามีหมอที่ไหนสามารถช่วยให้คนที่ตายไปแล้วฟื้นคืนชีพกลับมาได้ในโลกนี้

“วางท่านพ่อไว้ที่นี่ไม่ได้ คนของสำนักชิงอวิ๋นรู้ว่าหยกวิญญาณอีกครึ่งหนึ่งอยู่ในมือเรา พวกเขาเพียงแค่สืบเล็กน้อยก็จะรู้ทันทีว่าหยกวิญญาณถูกฝังไปพร้อมกับร่างของท่านพ่อ เมื่อถึงเวลานั้นพวกเขาจะไม่มาหาเราแต่จะมุ่งมาขุดหลุมฝังศพของท่านพ่อโดยตรง” จวินอู๋เสียกล่าว

โลงศพของจวินกู้ถูกขุดออกมาแล้ว ดังนั้นจึงไม่มีทางที่จะฝังกลับไปอย่างแน่นอน

จวินเสี่ยนเข้าใจดีว่าความกังวลของจวินอู๋เสียนั้นสมเหตุสมผล เมื่อมองดูสภาพตอนนี้ของจวินกู้แล้ว เขาก็เห็นด้วยกับการตัดสินใจของจวินอู๋เสีย

กองทัพรุ่ยหลินที่อยู่ในสุสานยกโลงศพของจวินกู้ขึ้นรถม้าอย่างเงียบๆ และย้ายดินบางส่วนจากด้านข้างมาถมหลุมฝังศพไว้ หากไม่ขุดหลุมฝังศพก็ไม่น่าจะเห็นถึงความแตกต่าง

จวินอู๋เสียกลับไปนั่งอยู่บนหลังของสัตว์ร้ายสีดำ แต่ความคิดของนางล่องลอยไปไกลแล้ว หากหยกวิญญาณสามารถทำให้จวินกู้ฟื้นคืนชีพได้จริงๆ อย่าว่าแต่หยกวิญญาณครึ่งหนึ่งที่อยู่ในมือของสกุลจวินเลย อีกครึ่งหนึ่งที่อยู่ในมือของมั่วเฉี่ยนยวนนางก็จะไม่ยกให้สำนักชิงอวิ๋น