ทรราชหญิงเจ้าหัวใจจักรพรรดิมาร - ตอนที่ 989 ท้าทาย (5) ตอนที่ 990 ความซวยไม่ทันหาย ความฉิบหายเข้าแทรก (1)

ตอนที่ 989 ท้าทาย (5) / ตอนที่ 990 ความซวยไม่ทันหาย ความฉิบหายเข้าแทรก (1)
ตอนที่ 989 ท้าทาย (5)

จากเสียงร้องโหยหวนนั้นดูเหมือนวานรทมิฬหกแขนกำลังจะสติแตก มันหันหลังกลับและตะเกียกตะกายหนีไปโดยไม่เหลียวกลับมามองเลยสักครั้ง มันหนีเร็วยิ่งกว่าตอนที่พุ่งเข้ามาเมื่อสักครู่เสียอีก!

ซั่งกวนเหมี่ยวเห็นว่ามีบางอย่างผิดปกติ เขารีบวิ่งเข้าไปที่ข้างเวทีและตะโกนใส่วานรทมิฬหกแขนด้วยความโกรธว่า “เจ้าทำอะไรน่ะ! กลับไปเดี๋ยวนี้! เจ้า…”

แต่ทว่าก่อนที่ซั่งกวนเหมี่ยวจะทันได้พูดให้จบประโยค เขาก็เห็นวานรทมิฬหกแขนกระโจนลงจากเวทีเข้าใส่เขาด้วยความกลัวจนคุมไม่ได้!

ซั่งกวนเหมี่ยวใจหายวาบ! เขาหลบไม่ทัน เจ้าวานรทมิฬตกลงทับบนตัวเขา!

วานรทมิฬหกแขนนั้นมีร่างกายที่หนักที่สุดในหมู่สัตว์วิญญาณระดับต่ำ และเนื่องจากซั่งกวนเหมี่ยวเลี้ยงมันมาอย่างดี ความแข็งแกร่งและพลังของมันจึงขึ้นไปอยู่ในระดับที่น่าสะพรึงกลัว เมื่อถูกวานรทมิฬหกแขนของตัวเองพุ่งเข้าใส่ ซั่งกวนเหมี่ยวก็พบว่าโลกตรงหน้ามืดไป และในวินาทีที่เขากระแทกพื้น เขาก็ได้ยินเสียงกระดูกหักอย่างชัดเจน!

“อ๊ากกก!”

เจ้าวานรทมิฬหกแขนที่หวาดกลัวอย่างหนักนอนตัวสั่นอยู่บนร่างของซั่งกวนเหมี่ยว ใบหน้าของเขาซีดเผือด!

เขาโดนวานรทมิฬหกแขนพุ่งเข้าใส่จนกระดูกซี่โครงหักหลายท่อน ความเจ็บปวดทำให้เหงื่อออกจนชุ่ม เขาถูกตรึงอยู่กับพื้น ไม่กล้าขยับเขยื้อนเลยแม้แต่น้อย

เหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันทำให้ผู้ชมทุกคนในลานประลองพากันเงียบกริบ พวกเขามองตาโตด้วยความตกใจ ภาพที่เหมือนเมื่อวานฉายซ้ำอีกครั้งต่อหน้าพวกเขา!

วานรทมิฬหกแขนที่สูงใหญ่และดุร้ายน่ากลัวตกอยู่ในสภาพที่สัตว์วิญญาณตัวอื่นๆ เมื่อวานนี้เป็นทุกตัว นั่นคือวิ่งหนีด้วยความหวาดกลัวจนสิ้นสติจากเสียงร้องเพียงครั้งเดียวของใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะ

นั่นทำให้ทุกคนที่อัดแน่นกันอยู่ในลานประลองตกใจมาก

วานรทมิฬหกแขนเป็นสัตว์วิญญาณที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่สัตว์วิญญาณระดับต่ำ แล้วจู่ๆ มันกลายเป็นตัวไร้ประโยชน์แบบนี้ได้อย่างไร

ทุกคนสามารถเห็นได้ว่าเมื่อสักครู่วานรทมิฬหกแขนแข็งแรงมากและเต็มไปด้วยพละกำลัง แต่ตอนนี้มันเกาะอยู่กับซั่งกวนเหมี่ยวที่นอนอยู่บนพื้นแน่น ไม่รู้สึกตัวเลยว่าซั่งกวนเหมี่ยวกำลังร้องครวญครางอยู่ด้วยความเจ็บปวด มันดูหวาดกลัวจนไม่มีสติและไม่ยอมขยับออกจากตรงนั้นเลย

ชิงอวี่อ้าปากค้าง ตอนนั้นเองที่เขาตระหนักได้ว่าเขาน่าหัวเราะมากแค่ไหนที่เป็นห่วงจวินอู๋เสีย

ไม่สงสัยเลยว่าทำไมจวินอู๋เสียถึงได้ไม่กังวลเรื่องคู่ต่อสู้เลยสักนิด อีกฝ่ายต้องคิดไว้อยู่แล้วว่าผลจะออกมาเป็นแบบนี้!

จวินอู๋เสียเดินอย่างใจเย็นไปที่ข้างเวที ใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะเดินเข้ามาหานางอย่างมีความสุข หางเล็กๆ ด้านหลังกระดิกดุ๊กดิ๊กอย่างตื่นเต้น สีหน้าเหมือนกำลังขอคำชม

จวินอู๋เสียเหลือบตามองผู้ตัดสินที่กำลังตะลึงงันอยู่

“ประกาศผลได้แล้ว”

ชายคนนั้นได้สติจากคำเตือนของจวินอู๋เสีย สายตาที่เขามองใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะเต็มไปด้วยความกลัว

ชัยชนะเมื่อวานเขายังหาข้ออ้างมาอธิบายให้ตัวเองได้ แต่วันนี้กระทั่งวานรทมิฬหกแขนที่เหนือกว่าสัตว์วิญญาณระดับต่ำทุกตัวก็ยังถูกเจ้าแกะน้อยทำให้หวาดกลัวจนเสียสติ เขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าเจ้าแกะนั่นเป็นสัตว์วิญญาณชนิดใด

“ผู้ชนะการแข่งรอบนี้คือ…จวินเสีย…” ชายคนนั้นประกาศเสียงดัง

ไม่มีเสียงอะไรให้ได้ยินในลานประลองเลย ยังไม่มีใครได้สติจากความตกใจ

จวินอู๋เสียพาใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะมาที่นี่และลบล้างความเชื่อและหลักการทั้งหมดที่ผู้คนมีต่อสัตว์วิญญาณ

จวินอู๋เสียอุ้มใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะลงจากเวที หลังจากชนะวานรทมิฬหกแขนแล้ว ใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะก็ขึ้นครองตำแหน่งอันดับหนึ่งของลานประลองสัตว์วิญญาณ!

เมื่อบรรลุเป้าหมายที่มาที่นี่แล้ว จวินอู๋เสียก็ไม่อยากอยู่ที่นั่นต่ออีก นางอุ้มใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะและออกจากลานประลองสัตว์วิญญาณไปทันที

ตอนที่ 990 ความซวยไม่ทันหาย ความฉิบหายเข้าแทรก (1)

สุดท้ายซั่งกวนเหมี่ยวก็ถูกพรรคพวกหามกลับไป เขาวางแผนกับหลินเฟิงว่าจะสร้างอุบัติเหตุให้จวินอู๋เสียเจ็บตัวอย่างไรดี…แต่มันดันย้อนกลับมาที่เขา คนที่ถูกวานรทมิฬหกแขนทำให้บาดเจ็บไม่ใช่จวินอู๋เสีย แต่เป็นตัวเขาเอง!

หลังจากซั่งกวนเหมี่ยวถูกหามกลับไปที่จวน หลินเฟิงก็ได้ข่าวอย่างรวดเร็ว เขาอยู่ที่เรือนพักรอฟังข่าวดีว่าซั่งกวนเหมี่ยว ‘ดูแล’ จวินอู๋เสียอย่างไร แต่เขาไม่คิดว่าจะได้ข่าวซั่งกวนเหมี่ยวได้รับบาดเจ็บสาหัสแทน

ตอนที่คนรับใช้มาแจ้งข่าวเขา หลินเฟิงก็ตะลึงงันไป เขาไม่เคยคิดฝันว่าเรื่องจะออกมาเป็นแบบนี้ เขารีบไปที่จวนของซั่งกวนเหมี่ยวทันทีและเมื่อเขาเห็นซั่งกวนเหมี่ยวที่นอนนิ่งหน้าซีดขาวอยู่บนเตียง ในใจเขาก็สับสนปั่นป่วน

“ทำไมกลายเป็นแบบนี้ได้เล่า เกิดอะไรขึ้น” หลินเฟิงตะโกนออกมาด้วยความตกใจ จวินเสียควรเป็นคนที่ได้รับบาดเจ็บไม่ใช่หรือ แล้วคนต้องนอนอยู่บนเตียงกลายเป็นซั่งกวนเหมี่ยวได้อย่างไร

อาการบาดเจ็บของซั่งกวนเหมี่ยวสาหัสมาก วานรทมิฬหกแขนพุ่งเข้าใส่เขาด้วยพละกำลังทั้งหมดของมัน เขาไม่ทันระวังตัวและโดนกระแทกเข้าไปเต็มแรง กระดูกซี่โครงหักห้าท่อน และกระดูกที่หักก็ทำให้อวัยวะภายในเสียหายหนัก หมอสองคนมาถึงจวนเพื่อรักษาซั่งกวนเหมี่ยวแล้ว และคนรับใช้จากจวนเขาก็ไปเชิญเฟิงเย่ว์หยางให้มาที่นี่แล้ว

จากอาการของเขา ถ้าพวกเขาไม่เชิญเฟิงเย่ว์หยางมาช่วยรักษาซั่งกวนเหมี่ยวคงได้เสียชีวิตจริงๆ แน่

ผู้เยาว์ทุกคนที่ไปลานประลองสัตว์วิญญาณกับซั่งกวนเหมี่ยวตัวสั่นด้วยความกลัวจากเสียงตะโกนของหลินเฟิง

“เรา…เราก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น…ตอนแรกทุกอย่างก็ไปได้ด้วยดี เจ้าวานรทมิฬหกแขนกำลังจะฉีกเนื้อสัตว์วิญญาณตัวนั้นเป็นชิ้นๆ แต่จู่ๆ สัตว์วิญญาณตัวนั้นก็ส่งเสียงร้องออกมาหนึ่งครั้ง แล้วเจ้าวานรทมิฬก็เสียสติไปเลย! มันหันกลับแล้วพุ่งเข้าใส่คุณชายซั่งกวน” ชายหนุ่มคนหนึ่งอธิบาย

ไม่มีใครคิดว่าเรื่องจะกลายเป็นแบบนี้

ถ้าซั่งกวนเหมี่ยวไม่ได้คิดจะทำร้ายใคร เขาจะไม่ทำให้เจ้าวานรทมิฬหกแขนหิวตลอดทั้งคืนก่อนการประลอง ตอนนั้นวานรทมิฬหกแขนถูกกระตุ้นและเกรี้ยวกราดมาก มันจึงใช้ความเร็วสูงสุด ด้วยความเร็วขนาดนั้น ไม่ต้องพูดถึงชายหนุ่มแบบซั่งกวนเหมี่ยวเลย ต่อให้เป็นผู้ใหญ่ตัวโตๆ ถ้าถูกกระแทกเข้าไปแบบนั้นผลที่ออกมาก็ไม่ดีไปกว่านี้

“สัตว์วิญญาณตัวไหนของจวินเสียหรือ” หลินเฟิงหรี่ตาลง

ชายหนุ่มตรงหน้าเขาพยักหน้าทันที

“เป็นไปไม่ได้!” หลินเฟิงตะโกนใส่พวกเขาทันที “วานรทมิฬหกแขนเหนือกว่าสัตว์วิญญาณระดับต่ำทุกตัว แล้วสัตว์วิญญาณระดับต่ำจะเอาชนะมันได้อย่างไร แถมยังแค่ส่งเสียงร้องครั้งเดียวเนี่ยนะ! เป็นไปไม่ได้เด็ดขาด!”

“แต่…เรื่องมันเป็นแบบนั้นจริงๆ…”

หลินเฟิงพูดว่า “เรื่องนี้มันทะแม่งๆ! มันต้องมีอะไรสักอย่างแน่! เป็นไปไม่ได้ที่สัตว์วิญญาณของจวินเสียจะชนะด้วยพลังของมันเอง มันต้องใช้วิธีการชั่วช้าอะไรสักอย่าง!” หลินเฟิงไม่เชื่อว่าวานรทมิฬหกแขนจะถูกจัดการได้ง่ายดายขนาดนั้น

“ใช่แล้วขอรับ! ต้องเป็นแบบนั้นแน่! พวกเราก็คิดอยู่ว่ามันแปลกๆ สัตว์วิญญาณนั่นตัวเล็กจะตาย แถมมันก็ไม่ได้ทำอะไรเลยด้วย ต้องเป็นกลอุบายอะไรสักอย่างแน่” พวกชายหนุ่มพยักหน้ากันรัวๆ พวกเขารู้สึกว่าชัยชนะของใต้เท้าแบ๊ะแบ๊ะนั้นแปลกมากจริงๆ

หลินเฟิงขบกรามแน่น

เจ้าจวินเสียนั่น…ตอนแรกก็มาเกี้ยวสตรีของเขา ตอนนี้ยังจะใช้วิธีการสกปรกทำร้ายซั่งกวนเหมี่ยวที่เป็นเหมือนพี่น้องของเขาอย่างสาหัสอีก! เขาไม่มีวันปล่อยเรื่องนี้ไปแน่!

“ไปหาท่านพ่อของข้ากัน! ไปบอกเขาว่ามีคนใช้วิธีสกปรกในลานประลองสัตว์วิญญาณ ให้เขาส่งคนไปตรวจสอบสัตว์วิญญาณของจวินเสีย!”