ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก: GOURMET OF ANOTHER WORLD - บทที่ 275 เห็นๆ อยู่ว่าซี่โครงเปรี้ยวหวานที่ทำจากเนื้อมังกรต้องอร่อยที่สุดอยู่แล้ว

แม้มังกรอุทกจะไม่ใช่มังกรที่แท้จริง แต่มันก็มีสายเลือดมังกรไหลเวียนอยู่ในกาย จึงทำให้มันสูงส่งกว่าอสูรเวททั้งหลาย

มังกรอุทกที่ลำตัวปกคลุมด้วยเกล็ดสีดำสะท้อนประกายวาววับกระพือปีกของมัน ก่อเกิดเป็นสายลมกระโชกแรงตามมา มันอ้าปากกว้างส่งเสียงคำรามสะท้อนก้องเสียดหู

รูปร่างหน้าตาของมังกรอุทกคล้ายคลึงจิ้งเหลนขนาดยักษ์มีปีก แตกต่างจากมังกรที่แท้จริงอย่างมาก ทว่าอย่างไรเสียมันก็ยังจัดว่าเป็นอสูรเวทศักดิ์สิทธิ์ที่อยู่บนสุดของห่วงโซ่อาหาร

เสียงคำรามของมังกรดังกึกก้องไปทั่วนครหลวง ทำเอาผู้คนทั้งหลายตัวสั่นเทาแข้งขาอ่อนแรงลงไปกองอยู่กับพื้น ขณะจับจ้องสัตว์ประหลาดใหญ่ยักษ์ด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยความหวาดหวั่น สำหรับพวกเขาการปรากฏตัวของสิ่งมีชีวิตน่าสะพรึงกลัวตัวนี้ก็ไม่ต่างอะไรกับการมาเยือนของนรกเลย

ปู้ฟางจ้องมองมังกรอุทกใหญ่ยักษ์หน้าตาดุร้าย ดวงตาของเขาเป็นประกายขึ้นมาเล็กน้อยพลางอดรู้สึกตื่นเต้นไม่ได้ ไอ้จิ้งเหลนยักษ์นี่… แท้จริงแล้วคือมังกรอุทกเช่นนั้นหรือ

ตับของมังกรอุทกจะว่าไปก็อร่อยใช้ได้ทีเดียว

เซี่ยอวี่กระชับหอกเหล็กในมือแน่นพลางชี้ปลายหอกไปที่เจ้าขาว ดวงตาที่เต็มไปด้วยความตื่นเต้นจับจ้องไปที่ร้านอย่างกระตือรือร้น

“ลูกพี่! ทำลายร้านนี้เสีย!”

เซี่ยอวี่ถลึงตาพลางส่งเสียงออกคำสั่ง ก่อนจะขว้างหอกออกไปอย่างรุนแรง มันพุ่งแหวกอากาศจนเกิดเสียงหวีดหวิวดังก้องก่อนจะตรงไปยังเจ้าขาว จากนั้นชายร่างยักษ์ก็พุ่งตัวไปข้างหน้าอย่างรวดเร็วจนทำให้กระเบื้องที่ปูอยู่บนพื้นหลุดร่อนไปตามทาง

ดวงตาของเจ้าขาวกะพริบแสงวาบ มันโบกแขนมีดพร้าก่อนจะฟันใส่หอกของเซี่ยอวี่ที่พุ่งตรงเข้ามา

แคร้ง!

เสียงโลหะปะทะกันสะท้อนก้องไปทั่ว หอกเหล็กถูกคมมีดของเจ้าขาวปัดทิ้งจนลอยคว้างไปกลางอากาศ แล้วจู่ๆ ก็ม้วนตัวพุ่งกลับเข้ามือของเซี่ยอวี่ไปอีกครา กล้ามเนื้อตามตัวของเซี่ยอวี่ปูดโปนออกมาอย่างฉับพลันขณะที่ชายร่างยักษ์ขว้างหอกเหล็กใส่เจ้าขาวอีกครั้ง

ร่างของทั้งคู่ดูราวกับแปรเปลี่ยนเป็นเงาดำสองเงา ขณะที่พวกเขาพุ่งเข้าโรมรันกันอย่างรวดเร็วและเริ่มการต่อสู้ยกใหม่

เหล่าคนที่มุงดูอยู่ต่างเห็นได้ชัดว่าเมื่อเวลาผ่านไปสภาพของเซี่ยอวี่ก็ย่ำแย่ลงเรื่อยๆ เพราะอย่างไรเสียเขาก็เป็นเพียงมนุษย์คนหนึ่ง ไม่สามารถยืนหยัดด้วยกำลังสูงสุดไปได้ตลอด นั่นเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมเขาถึงเรียกมังกรอุทกแสนดุร้ายให้ออกมาช่วยสู้

ทว่าชายร่างยักษ์ก็ไม่ได้รู้สึกเสียหน้าอะไร ตราบใดที่สามารถประวิงเวลาอยู่กับเจ้าสิ่งที่น่าจะเป็นอสูรเวทขั้นเซียนเทพตรงหน้าได้ เพราะแปลว่ามันจะปลีกตัวไปทำอันตรายใดๆ กับมังกรอุทกไม่ได้ เมื่อเป็นดังนั้นลูกพี่ ของเขาย่อมใช้พลังที่แสนยิ่งใหญ่ของมังกรทำลายร้านบ้าๆ นี่ลงได้อย่างแน่นอน

เมื่อคิดได้ดังนี้ เซี่ยอวี่ก็ไม่อาจห้ามเสียงหัวเราะดังก้องของตัวเองได้ ขณะเดียวกันท่วงท่าของเขาก็ดูน่าพรั่นพรึงขึ้นเรื่อยๆ ขณะโถมกำลังที่แข็งแกร่งราวภูเขาลูกใหญ่ใส่ศัตรูตรงหน้า

ทว่าหากเซี่ยอวี่จะสละเวลามาปรายตามองสีหน้าของคนที่อยู่ในร้านสักนิด เขาจะรู้ได้ทันทีว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง

นั่นเพราะคนในร้านรวมถึงเถ้าแก่ปู้ไม่ได้รู้สึกหวาดกลัวแต่อย่างใด แม้พวกเขากำลังเผชิญหน้าอยู่กับมังกรอุทกซึ่งมีพลังอยู่ในจุดสูงสุดของระดับแปด และแม้ว่าหลายคนจะถูกพลังรุนแรงกดทับจนหายใจแทบไม่ออกไปบ้าง ทว่าดวงตาของพวกเขากลับปราศจากความพรั่นพรึง แต่กลับสะท้อนความขบขันออกมาแทน

ดวงตาสีแดงก่ำของมังกรอุทกที่ใหญ่พอๆ กับตะเกียงกลอกไปมาพลางจ้องเข้าไปภายในร้าน อสูรเวทระดับแปดย่อมมีสติปัญญาสูงส่ง และในฐานะสหายคู่คิดของเซี่ยอวี่ มันย่อมเข้าใจกระจ่างแจ้งว่าอีกฝ่ายต้องการสิ่งใด

การทำลายร้านร้านหนึ่งสำหรับมังกรอุทกระดับแปดแล้วง่ายเหมือนพลิกฝ่ามือ ต่อให้ถูกสั่งให้ไปเคลื่อนภูเขาย้ายแม่น้ำ มันก็สามารถทำได้ง่ายๆ

มังกรอุทกยืดคอพลางคำรามอย่างดุร้ายใส่ร้าน พลังเสียงดุดันของมังกรกระเพื่อมออกมาเป็นสายพุ่งปะทะร้านที่อยู่ตรงหน้าทันที

ตู้ม!

ลูกไฟสีแดงเข้มที่ดูเหมือนจุดติดได้จากความว่างเปล่าพุ่งออกมาจากปากของมังกรอุทก ลูกไฟนี้เรียกอีกอย่างหนึ่งว่าลมหายใจมังกร ถือเป็นความสามารถแต่กำเนิดที่มีอยู่ในอสูรเวทเผ่าพันธุ์มังกรทั้งหลาย

ตู้ม ตู้ม!

ลูกไฟพลันกระจายตัวออกไปด้านข้างอย่างรวดเร็วราวกับถูกบางสิ่งสกัดไว้ แววโหดเหี้ยมฉายวาบบนดวงตาขนาดใหญ่ราวตะเกียงของมังกรอุทก ก่อนที่มันจะกระโจนเข้าใส่ร้านแล้วปล่อยห่าลมหายใจมังกรออกจากปากไม่ขาดสาย

ลมหายใจมังกรมีความสามารถเผาผลาญทุกอย่างที่ขวางหน้า ลูกค้าหลายคนในร้านไม่อาจนิ่งเฉยได้อีกต่อไป ต่างตื่นตกใจเมื่อต้องเผชิญกับลูกไฟที่หลั่งไหลลงมาราวกับเป็นกระแสน้ำเชี่ยวกราก มีไม่น้อยที่กลัวถึงขีดสุดจนแข้งขาอ่อนล้มพับไปกับพื้น

จีเฉิงเสวี่ยนั้นอย่างไรเสียก็เป็นถึงจักรพรรดิ ดังนั้นเขาจึงยังรักษาความสงบนิ่งน่ายำเกรงไว้ได้เมื่อต้องเผชิญหน้ากับเหตุการณ์ตรงหน้า ทว่าใบหน้าของชายหนุ่มก็ซีดขาวไร้ซึ่งสีสันใดๆ

ภาพลูกไฟขนาดใหญ่คือสิ่งเดียวที่ผ่านเข้ามาในสายตาของชายหนุ่ม ทำให้เขาตระหนักได้ว่าตนเองนั้นไร้ตัวตนและอ่อนแอเพียงใด ชายหนุ่มอดนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์หลายเหตุการณ์ ที่เขาต้องตกอยู่ในสภาพไร้ประโยชน์ไม่มีแม้กำลังใดๆ จะแก้ปัญหาหลังขึ้นมาครองบัลลังก์ไม่ได้

ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เจ้ามู่เฉิงสร้างเรื่องก่อกวนในพิธีศพของจักรพรรดิองค์ก่อน หรือเมื่อคราวที่เหล่าผู้ฝึกตนระดับเจ็ดขั้นนักพรตยุทธการและระดับแปดขั้นเทพแห่งสงครามแห่แหนกันเข้ามาในนครหลวงหลังจากข่าวเรื่องต้นตื่นรู้ทางห้าสายแพร่สะพัดออกไป เหตุการณ์เหล่านี้ทำให้เขาตระหนักถึงความเป็นจริงของโลกได้อย่างกระจ่างชัด

มีเพียงผู้เยี่ยมยุทธ์เท่านั้น…ที่แข็งแกร่งอย่างแท้จริง!

ลมหายใจมังกรพวยพุ่งออกมาเรื่อยๆ ก่อเกิดเป็นพายุเพลิงร้ายกาจที่เผาผลาญบ้านหลายหลังด้านหลังร้านของปู้ฟางจนราบเป็นหน้ากลอง

“ไอ้จิ้งเหลนโง่เง่า ห้ามถ่มน้ำลายไร้ค่าของเจ้าใส่ท่านสุนัขผู้ยิ่งใหญ่ผู้นี้เด็ดขาด กลืนมันลงไปเสีย!”

เมื่อลมหายใจมังกรสีแดงฉานเกือบพุ่งเข้าใส่ร้านของปู้ฟาง เสียงสุขุมทว่าเจือด้วยความขุ่นเคืองเล็กน้อยของบุรุษก็ดังขึ้น

สุนัขสีดำตัวจ้อยไร้ซึ่งความสำคัญยืนนิ่งอยู่หน้าร้าน ทว่าจู่ๆ ปากของมันก็อ้ากว้าง เสียงเห่ากึกก้องแสบแก้วหูดังขึ้นพร้อมพลังรุนแรงที่ปล่อยออกมา

ทุกคนที่อยู่ตรงนั้นต่างนิ่งอึ้งไป

ภายในร้าน โอวหยางเสี่ยวอี้รีบวิ่งไปหลบอยู่หลังปู้ฟาง จากนั้นก็ค่อยๆ โผล่ใบหน้าแดงก่ำออกมามองเจ้าดำด้วยสายตาตื่นเต้น

“เจ้าดำลุกขึ้นมาสู้แล้ว”

แม้เสียงเห่าของเจ้าดำจะทรงพลังและกึกก้องเสียดหู แต่ก็ดูตลกชวนหัวร่อเมื่อเทียบกับเสียงคำรามของมังกรร้าย ทว่าฉากที่สร้างความแตกตื่นให้ผู้คนก็คลี่คลายลงอย่างรวดเร็ว

ลมหายใจที่พวยพุ่งออกมาจากปากของมังกรอุทกนั้นน่าหวาดหวั่นราวกับจะสามารถทลายสวรรค์กวาดล้างปฐพีได้ ทว่าเสียงเห่าของเจ้าดำกลับทำให้ลมหายใจมังกรโหมคืนใส่เจ้าของราวกับเป็นน้ำตกที่ไหลย้อนกลับ

หลังถูกความร้อนจากลมหายใจตัวเองเล่นงานเข้าเต็มๆ มังกรอุทกใหญ่ยักษ์ก็กระพือปีกอย่างบ้าคลั่ง กรงเล็บปัดป่ายไปทั่วอย่างไร้เป้าหมายพลางคำรามก้องไม่หยุดปาก เสียงเย้ยหยันและเสียงหัวเราะดังก้องขึ้นมาให้ได้ยิน

กลิ่นเนื้อย่างอ่อนๆ กระจายไปทั่วพร้อมกลิ่นไหม้เกรียมเจือจาง

หลังลูกไฟสลายหายไปหมดแล้ว ร่างของมังกรยักษ์ก็ปรากฏให้เห็นอีกครั้ง ความชั่วร้ายในแววตาของมันเข้มขึ้นเรื่อยๆ หัวของมันถูกไฟผลาญจนแทบไหม้ เกล็ดจำนวนไม่น้อยถูกย่างเกรียมจนร่วงลงมา

บาดเจ็บจากการถูกลมหายใจของตัวเองคลอก… ช่างน่าอับอายเสียจนไม่รู้จะไปซุกหน้าตรงไหน

ไอ้พวกมนุษย์ต่ำชั้นเหล่านี้กล้าล้อเลียนท่านมังกรผู้ยิ่งใหญ่ผู้นี้หรือ

พวกมันต้องตาย! ต้องตายกันทั้งหมด!

มังกรอุทกโกรธเกรี้ยวขึ้นมาทันที มันกระพือปีกรัวแล้วกระโจนใส่ร้าน ในเมื่อลมหายใจของมันทำอะไรร้านบ้าๆ นี่ไม่ได้ เช่นนั้นมันก็จะใช้กำลังของตัวเองบดขยี้ร้านนี้เสีย!

มังกรอุทกขนาดใหญ่เท่าเนินเขาสามารถทำลายภูเขาลูกใหญ่ให้ราบคาบได้ง่ายๆ แล้วนับประสาอะไรกับร้านเล็กๆ เท่ามดปลวกร้านนี้เล่า

อีกด้านหนึ่งเซี่ยอวี่กับเจ้าขาวกำลังยืนคุมเชิงกันอยู่ ประกายไฟวูบวาบไปทั่ว เสียงกึกก้องดังสนั่นสะท้อนอยู่ในโสตประสาทของทุกคน

ทว่าเมื่อเทียบกับการต่อสู้ของทั้งคู่แล้ว ภาพมังกรอุทกที่มีขนาดตัวใหญ่ไม่ต่างจากภูเขาลูกหนึ่งและกำลังพุ่งเข้าใส่ทุกคนนั้นดูทรงพลังน่าหวาดกลัวกว่ามากๆ

โฮก!

ร่างของมังกรยักษ์พุ่งต่ำลงมา สายลมหวีดหวิวรุนแรง ดวงตาของมันแดงก่ำสะท้อนรังสีชั่วร้าย…

จงพินาศไปเสีย!

ใบหน้าน่าเกลียดของมังกรอุทกใกล้เข้ามาเรื่อยๆ ทุกคนล้วนได้กลิ่นเนื้อบางส่วนของมันถูกย่างอย่างชัดเจน

เหล่าลูกค้าที่เป็นเพียงมนุษย์อ่อนแอ ณ ขณะนี้หวาดกลัวขั้นสุดขนาดที่ว่าหัวใจแล่นขึ้นมาจุกอยู่ที่คอหอย ต่างหลับตาปี๋อย่างไม่รู้ตัว

ทว่าผ่านไปพักใหญ่ พวกเขาก็ยังไม่ได้ยินเสียงมังกรพุ่งเข้าชนร้านแต่อย่างใด

ลมแรงพัดปะทะเส้นผมของปู้ฟางที่ยังคงยืนพิงกรอบประตูด้วยท่าทางสบายใจไร้กังวล

“ห้ามทำให้ซากของมันเสียหายเชียว ตับของมังกรระดับแปดนั้นล้ำค่าไม่น้อย… แถมเนื้อของมันก็น่าจะอร่อยไม่เบา” ปู้ฟางมองสิ่งที่อยู่ตรงหน้า ริมฝีปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มก่อนจะพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งเฉย

คนที่อยู่ในร้านต่างอึ้งไปครู่หนึ่งเมื่อได้ยินคำพูดของชายหนุ่ม พอทุกคนเงยหน้าขึ้นแล้วได้เห็นสิ่งที่อยู่ตรงหน้า พวกเขาก็ล้วนเบิกตาโพลงขึ้นมาทันที

ร่างใหญ่ยักษ์ของมังกรอุทกนอนนิ่งอยู่ตรงหน้า ไม่กระดุกกระดิกแม้แต่น้อย

ร่างจ้อยร่างหนึ่งยืนนิ่งอยู่บนหัวของมังกรอุทก เห็นเป็นเพียงจุดจุดหนึ่งเมื่อเทียบกับขนาดตัวใหญ่โตของมังกร

เจ้าดำพุ่งตัวลงไปพลางแปะอุ้งเท้าน่ารักน่าชังของมันลงบนใบหน้าของมังกรอุทก ดวงตาที่จับจ้องอีกฝ่ายอยู่มีแววตื่นเต้น

“ใครสนตับมังกรกัน… เห็นๆ อยู่ว่าซี่โครงเปรี้ยวหวานที่ทำจากเนื้อมังกรต้องอร่อยที่สุดอยู่แล้ว”