ทะลุมิติมาเปิดร้านอาหารอยู่ต่างโลก: GOURMET OF ANOTHER WORLD - บทที่ 408 ข้าตั้งใจจะกินก๋วยเตี๋ยวสักชามก่อนไป

ก๋วยเตี๋ยว​หนึ่ง​ชามช่วย​ให้​ผู้ฝึก​ตน​ระดับ​แปด​ขั้น​เทพ​แห่ง​สงคราม​ต่อกร​กับ​ยอด​ฝีมือ​ขั้น​เซียน​เทพ​ได้​ มิหนำซ้ำ​ยอด​ฝีมือ​ขั้น​เซียน​เทพ​ยัง​พลาดท่า​อีก​ต่างหาก​ แม้ว่า​เขา​จะบาดเจ็บ​แต่​ก็​ยัง​เ เป็น​ขั้น​เซียน​เทพ​อยู่​วันยังค่ำ​ เขา​รู้สึก​ได้​ว่า​พลัง​การต่อสู้​ที่​เพิ่มขึ้น​ของ​ผู้ฝึก​ตน​ระดับ​แปด​ขั้น​เทพ​แห่ง​สงคราม​นั้น​ผิดธรรมดา​

ยอด​ฝีมือ​ขั้น​เซียน​เทพ​คลาน​ออกจาก​เศษหิน​เศษอิฐ​ที่อยู่​บน​พื้น​ หลังจาก​ลุกขึ้น​ยืน​ ทุกคน​ก็​เห็น​เต็ม​สอง​ตา​ว่า​สภาพ​ของ​เขา​ช่างน่าสังเวช​ยิ่งนัก​ มีบาดแผล​ขนาดใหญ่​บน​หน้าอก​ เลือด​สดๆ​ ไหล​ออก กมา​ไม่หยุดหย่อน​ กลิ่น​คาวเลือด​คละคลุ้ง​ไปทั่ว​บริเวณ​

เลือด​ของ​ขั้น​เซียน​เทพ​ทรงพลัง​มาก​ กลิ่น​คาวเลือด​สามารถ​แพร่กระจาย​ออก​ไปไกล​จน​ทำให้​คนอื่น​รู้สึก​ฉุน​จมูก​

พอ​ได้กลิ่น​เลือด​ของ​ยอด​ฝีมือ​ขั้น​เซียน​เทพ​ ทุก​คนใน​เมืองหลวง​ของ​จักรวรรดิ​วายุ​แผ่ว​ก็​ตัว​สั่นสะท้าน​ขึ้น​มาทันที​

ร่าง​ของ​พวกเขา​สั่นเทิ้ม​เพราะ​ความตื่นเต้น​

ในที่สุด​เมืองหลวง​ของ​จักรวรรดิ​วายุ​แผ่ว​ก็​มียอด​ฝีมือ​ที่​สามารถ​ต่อกร​กับ​ขั้น​เซียน​เทพ​ได้​เสียที​ แม้ว่า​ต้อง​พึ่ง​ปัจจัยภายนอก​อย่าง​ก๋วยเตี๋ยว​อาละวาด​ แต่​ใคร​จะสนใจ​เรื่อง​พรรค์​นั้น​กัน​ ตร ราบใดที่​สามารถ​เอาชนะ​ยอด​ฝีมือ​ขั้น​เซียน​เทพ​ได้​ การ​ใช้อาหาร​ช่วย​ก็​ไม่ใช่เรื่องเสียหาย​แต่อย่างใด​

เหลียง​ไค​จับ​ระเบียง​ของ​ยาน​รบ​แล้ว​ก้ม​มอง​เซียว​เห​มิงกับ​เซียว​เยวี่ย​ที่​ยืน​อย่าง​ภาคภูมิใจ​อยู่​กลางเวหา​เบื้องล่าง​ ดวงตา​ทั้งคู่​หรี่​เล็ก​ขณะ​จ้องมอง​

ต่อให้​ผู้ฝึก​ตน​ระดับ​แปด​ขั้น​เทพ​แห่ง​สงคราม​กิน​ยา​ปะทุ​สารัตถะ​ระดับ​แปด​เข้าไป​ ก็​ยัง​เป็นเรื่อง​ยาก​ที่จะ​สู้กับ​ยอด​ฝีมือ​ขั้น​เซียน​เทพ​ได้​ นั่น​เพราะ​ความ​แข็งแกร่ง​ระหว่าง​ขั้น​เซียน​เทพ​แล ละ​ขั้น​เทพ​แห่ง​สงคราม​นั้น​แตก​ต่างกัน​อย่าง​ใหญ่หลวง​

กระนั้น​ภาพ​เบื้องหน้า​ก็​ทำให้​มุมมอง​ของ​เขา​เปลี่ยนไป​

ศิษย์​สำนัก​มหา​พิภพ​อ่อนแอ​เช่นนั้น​หรือ​

ไม่จริง​ แม้วิธีฝึก​ปราณ​ของ​ศิษย์​สำนัก​มหา​พิภพ​จะไม่จัด​ว่า​เป็น​วิธี​ชั้นยอด​ กระนั้น​ก็​ยัง​เหนือกว่า​วิธี​ที่​คนใน​สนาม​ฝึกซ้อม​ใช้อยู่​หลาย​ขุม​นัก​

แต่​ต่อให้​เป็น​เช่นนั้น​ ศิษย์​ขั้น​เซียน​เทพ​ของ​สำนัก​เขา​ก็​ยัง​พ่ายแพ้​อยู่ดี​

ถึงแม้ศิษย์​ผู้​นี้​จะอ่อนแอ​กว่า​เป่ยกง​หมิง​ แต่​ก็​เห็นได้ชัด​ว่า​มีบางสิ่ง​ไม่ชอบมาพากล​ เหลียง​ไค​คิดออก​เพียง​เหตุผล​เดียว​ นั่น​คือ​ก๋วยเตี๋ยว​ร้อน​ๆ ชามนั้น​ช่วย​เพิ่ม​พลัง​ให้​พวกเขา​

ใคร​จะมัว​กิน​ก๋วยเตี๋ยว​ก่อน​การต่อสู้​กัน​ เหลียง​ไค​ไม่ใช่คนโง่​ เขา​แน่ใจ​ว่า​ต้อง​มีบางอย่าง​อยู่​ใน​ก๋วยเตี๋ยว​ชามนั้น​

ก๋วยเตี๋ยว​นั่น​ดู​แล้ว​… น่าสนใจ​ไม่น้อย​ทีเดียว​

“เป่ยกง​หมิง​ ไปจัดการ​ไอ้​มด​ปลวก​สอง​ตัว​นั้น​เสีย​ ให้​พวก​นั้น​ได้​สัมผัส​พลัง​ของ​สำนัก​มหา​พิภพ​” เหลียง​ไค​ขยับ​ริมฝีปาก​เป็น​ยิ้ม​ทีเล่นทีจริง​ พลาง​ออกคำสั่ง​เป่ยกง​หมิง​ที่อยู่​ด้านหลัง​

เป่ยกง​หมิง​ตัว​แข็งทื่อ​ ลูก​ตาดำ​ของ​เขา​หด​แคบ​ขณะ​มอง​เหลียง​ไค​ด้วย​สีหน้า​เย็นชา​

เหลียง​ไค​เหมือน​รู้​ว่า​เป่ยกง​หมิง​กำลัง​จ้อง​ตน​อยู่​จึงหันหน้า​มาช้าๆ ร่องรอย​การ​ดูถูก​ปรากฏ​บน​ใบหน้า​ขณะ​มอง​เป่ยกง​หมิง​

“อย่า​บอก​นะ​ว่า​แค่​มด​ปลวก​พวก​นั้น​เจ้าก็​จัดการ​ไม่ได้​… เจ้าเคย​ประมือ​กับ​ข้า​มาก่อน​ไม่ใช่รึ​”

แวว​ความโกรธ​ปะทุ​วาบ​ใน​แววตา​ของ​เป่ยกง​หมิง​ เขา​ส่งเสียง​ฮึอย่าง​เย็นชา​ ขยับ​เท้า​มาข้าง​หน้าหนึ่ง​ก้าว​ จากนั้น​ก็​งอ​เข่า​เพื่อ​ถีบตัว​ออกจาก​ยาน​รบ​ รัศมี​น่าเกรงขาม​แผ่​ออกจาก​ร่างกาย​ของ​เขา​

เป่ยกง​หมิง​คือ​ศิษย์​ชั้นใน​ของ​สำนัก​มหา​พิภพ​ เขา​เคย​ประมือ​กับ​เหลียง​ไค​มาหนึ่ง​ครั้ง​ แม้ว่า​ตอนนี้​อีก​ฝ่าย​จะล้ำหน้า​เขา​ไปหลาย​ช่วงตัว​ แต่​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​เขา​ก็​ไม่มีใคร​ปฏิเสธได้​

เป่ยกง​หมิง​นั้น​ทรงพลัง​มาก​ แม้จะมีปราณ​เพียง​ขั้น​เซียน​เทพ​ชั้น​กลาง​ แต่​พลัง​ความ​แข็งแกร่ง​ของ​เขา​บรรลุ​ชั้น​สูงสุด​แล้ว​

“อืม​… ช่างเถอะ​ เจ้าอยู่​บน​ยา​นรบดี​กว่า​”

ครั้น​เป่ยกง​หมิง​กำลังจะ​เหินหาว​ออกจาก​ยาน​รบ​ น้ำเสียง​เกียจคร้าน​ของ​เหลียง​ไค​ก็​ดัง​แหวก​อากาศ​มาเข้าหู​

เป่ยกง​หมิง​ตา​เบิกโพลง​ เขา​รู้สึก​เหมือน​มีพลัง​กดดัน​มหาศาล​ทับ​ใส่ตัว​แล้ว​ถูก​มัน​กระแทก​อย่าง​แรง​

ปัง!

เกิด​เสียง​ดังสนั่น​ ร่าง​ของ​เป่ยกง​หมิง​ถูก​กระแทก​จมลง​ไปกับ​พื้น​

พลัง​กดดัน​มหาศาล​นั้น​ทำให้​จมูก​ของ​เขา​เริ่ม​มีเลือด​ออก​

“เหลียง​ไค​!”

เป่ยกง​หมิง​โกรธ​เป็นฟืนเป็นไฟ​ เขา​ระเบิด​ความ​เกรี้ยวกราด​ออกมา​ขณะ​คลาน​ขึ้น​มาจาก​พื้น​ ก่อน​แผด​เสียงคำราม​ดังลั่น​แล้ว​พุ่ง​เข้าใส่​เหลียง​ไค​

“ฮ่ะๆ เจ้าเอง​ก็​เป็น​แค่​มด​ตัว​หนึ่ง​ ส่วน​ข้า​เป็น​ผู้สืบทอด​แห่ง​สวรรค์​ของ​สำนัก​มหา​พิภพ​! ข้า​คือ​ตัวตน​ที่​เจ้าได้​แต่​แหงน​มอง​ไปชั่วชีวิต​!”

เหลียง​ไค​หัวเราะ​เริงร่า​พลาง​ยก​มือขึ้น​ พลัง​แห่ง​จักรวาล​ดู​ราวกับ​ล้อมรอบ​ทุกสิ่ง​เอาไว้​

เป่ยกง​หมิง​ถูก​ตรึง​ไว้​กับ​ที่​ ขนาด​สีหน้า​โกรธแค้น​ของ​เขา​ยัง​แข็งทื่อ​ เลือด​อุ่นๆ​ ไหล​ออกจาก​จมูก​แล้ว​หยด​ลง​ไปบน​พื้น​

เหลียง​ไค​สะบัด​นิ้ว​ พลัง​ที่​แข็งแกร่ง​เข้า​กระแทก​ร่าง​ของ​เป่ยกง​หมิง​จน​ปลิว​ไปตก​บน​ดาดฟ้า​ยาน​รบ​อย่าง​รุนแรง​

เหลียง​ไค​มอง​เป่ยกง​หมิง​ที่​มีสภาพ​เหมือน​โคลน​พลาง​ยิ้มเยาะ​ออกมา​

เป่ยกง​หมิง​ที่​เคย​ประลอง​กับ​เขา​บน​เวที​มีความกล้าหาญ​เต็มเปี่ยม​ แต่​บัดนี้​คน​ผู้​นี้​กลับ​นอน​แผ่หลา​ต่อหน้า​เขา​เหมือน​สุนัข​ที่​ตาย​แล้ว​ ความพึงพอใจ​ที่​เกิดขึ้นในใจ​ทำให้​เหลียง​ไค​รู้สึก​ว่า​ รูขุมขน​บน​ร่าง​ของ​เขา​เปิด​ออก​อย่าง​เต็มที่​

เหลียง​ไค​หยุด​สนใจไยดี​เป่ยกง​หมิง​ที่​นอนแผ่​อยู่​บน​พื้น​เหมือน​ซาก​สุนัข​ ร่าง​ของ​เขา​เริ่ม​ลอย​ขึ้น​กลางอากาศ​แล้ว​เหาะ​ออกจาก​ยาน​รบ​ไป

เซียว​เห​มิงและ​เซียว​เยวี่ย​ย่อม​ไม่รู้​ว่า​เกิด​อะไร​ขึ้น​บน​ยาน​รบ​

สายตา​ของ​พวกเขา​จับจ้อง​ที่​เหลียง​ไค​

เซียว​เห​มิงรู้​ว่า​บุรุษ​ตรงหน้า​คือ​เจ้าของ​ยาน​รบ​ บางที​คน​ผู้​นี้​อาจ​มีสถานะ​สูงสุด​ภายใน​ยาน​รบ​ลำ​นั้น​ พลัง​ปราณ​ที่​ปล่อย​ออกมา​นั้น​น่าเกรงขาม​อย่าง​ไม่ต้องสงสัย​ น่าจะ​อยู่​ขั้น​เซียน​เทพ​ชั น​สูงสุด​

เฉกเช่น​ปีศาจที่​น่ากลัว​ของ​ลัทธิ​อสุรา​ผู้​นั้น​

อย่างไรก็ตาม​เซียว​เห​มิงไม่ได้​ยำเกรง​คน​ผู้​นี้​แม้แต่น้อย​ รัศมี​พลัง​พวยพุ่ง​ออกจาก​ตัว​เขา​ เซียว​เห​มิงโบกมือ​เรียก​ก๋วยเตี๋ยว​อาละวาด​ร้อน​ๆ ออก​มาจาก​กระเป๋า​คลัง​เก็บ​ น้ำ​ซุปกระเซ็น​ไปทั่ว​ส่ง งกลิ่นหอม​อบอวล​ใน​อากาศ​

เซียว​เห​มิงตั้งใจ​จะกิน​ก๋วยเตี๋ยว​อาละวาด​อีก​ชามเพื่อ​รักษา​ความ​แข็งแกร่ง​ให้​อยู่​ใน​จุดสูงสุด​ เขา​หลงใหล​ความรู้สึก​ที่​ร่างกาย​เต็มเปี่ยม​ไปด้วย​พละกำลัง​

ก่อนที่​เซียว​เห​มิงจะทัน​ได้​กลืน​ก๋วยเตี๋ยว​อาละวาด​ เขา​ก็​รู้สึก​เหมือนว่า​ร่าง​ทั้ง​ร่าง​แข็งทื่อ​ไปหมด​ ไม่สามารถ​ขยับ​กล้ามเนื้อ​ได้​แม้สัก​มัด​ ราวกับ​ถูก​พันธนาการ​ไว้​ด้วย​พลัง​ที่​น่าสะพรึงกล ลัว​ ขนาด​แค่​จะกิน​ก๋วยเตี๋ยว​ก็​ยัง​ไม่สามารถ​ทำได้​

เกิด​อะไร​ขึ้น​กัน​

ดวงตา​ของ​เซียว​เห​มิงเบิกโพลง​พลาง​มอง​เหลียง​ไค​ที่​กำลัง​แสยะ​ยิ้ม​

เหลียง​ไค​ลอยตัว​กลางอากาศ​อย่าง​ไม่รู้​ร้อน​รู้​หนาว​ ก่อน​จะค่อยๆ​ เดิน​เข้า​มาหา​เซียว​เห​มิง ผม​ที่​ปลิว​ไสว​ไปตาม​สายลม​ทำให้​ชายหนุ่ม​ดู​หล่อเหลา​ขึ้น​เป็นกอง​

“ก๋วยเตี๋ยว​ที่​เพิ่ม​ความ​แข็งแกร่ง​ให้​เจ้านั้น​… น่าสนใจ​ไม่น้อย​ทีเดียว​” เหลียง​ไค​พูด​ด้วย​น้ำเสียง​นิ่ง​สงบ​ พลาง​ยกมือ​ขาวผ่อง​ของ​ตน​ขึ้น​มา ชายหนุ่ม​แค่​โบกมือ​ ก๋วยเตี๋ยว​อาละวาด​ใน​มือ​ของ ง​เซียว​เห​มิงก็​ลอย​มาหา​เขา​แล้ว​

เซียว​เห​มิงตื่นตกใจ​ พลัง​เมื่อ​ครู่​คือ​พลัง​อะไร​กัน​ คน​คน​นี้​สามารถ​ขัดขวาง​ไม่ให้​เขา​ขยับตัว​ได้​ มิหนำซ้ำ​เพียงแค่​โบกมือ​ก็​เอา​สิ่งของ​ใน​มือ​ของ​เขา​ไปได้​แล้ว​

เป็น​ขั้น​เซียน​เทพ​จริงๆ​ หรือ​ เหตุใด​ขั้น​เซียน​เทพ​จึงทรงพลัง​ถึงเพียงนี้​

หัวใจ​ของ​เซียว​เห​มิงเริ่ม​เต้น​เร็ว​รัว​ เขา​สงสัย​ว่า​ก๋วยเตี๋ยว​อาละวาด​จะส่งผล​กับ​ขั้น​เซียน​เทพ​อย่างไร​

ชาย​วัยกลางคน​ไม่รู้​ว่า​มัน​จะมีผลต่อ​อีก​ฝ่าย​หรือไม่​ ทว่า​หาก​ก๋วยเตี๋ยว​อาละวาด​ส่งผล​ต่อ​ขั้น​เซียน​เทพ​จริงๆ​ ผล​ที่​ตามมา​คง​เลวร้าย​มาก​

ฉึก​!

ลำแสง​กระบี่​ซึ่งดู​ราวกับ​เป็น​ดวงอาทิตย์​แผดเผา​ขับไล่​ความมืด​ออก​ไป พุ่ง​ฉีก​อากาศ​ตรง​ไปหา​เหลียง​ไค​

ก๋วยเตี๋ยว​อาละวาด​ซึ่งกำลัง​ลอย​อยู่​กลางอากาศ​ถูก​ลำแสง​นั้น​ผ่า​ครึ่ง​

น้ำ​ซุปสีแดง​กระเซ็น​ไปใน​อากาศ​ก่อน​จะร่วง​ลง​สู่พื้น​

“บังอาจ​!”

รอยยิ้ม​ของ​เหลียง​ไค​หาย​ไปใน​บัดดล​ เขา​มอง​เซียว​เยวี่ย​ด้วย​แววตา​ฉุนเฉียว​ รู้​ชัด​ว่า​ชาย​ผู้​นี้​คือ​เจ้าของ​ลำแสง​กระบี่​

เซียว​เยวี่ย​จับ​กระบี่​มั่น​ เผชิญหน้า​กับ​เหลียง​ไค​ด้วย​ใบหน้า​หล่อเหลา​ไร้อารมณ์​ แววตา​ของ​เขา​ไร้​ซึ่งความกลัว​โดยสิ้นเชิง​

ผู้ฝึก​ตน​กระบี่​ควร​กล้า​เปิดฉาก​บุก​โดย​ไม่กริ่งเกรง​สิ่งใด​

เจ้ารนหาที่​ตาย​แล้ว​!

เหลียง​ไค​เหยียด​ยิ้ม​เย็นชา​ หายตัว​ไปทันที​ ก่อน​จะปรากฏตัว​อีกครั้ง​ตรงหน้า​ของ​เซียว​เยวี่ย​

นัยน์ตา​ของ​เซียว​เห​มิงและ​เซียว​เยวี่ยหด​แคบ​

เหลียง​ไค​ว่องไว​เกินไป​ ความเร็ว​ของ​เขา​เกิน​จินตนาการ​ไปแล้ว​

ปัง!

หมัด​หนึ่ง​หมัด​ หมัด​ธรรมดา​หนึ่ง​หมัด​ซัด​ใส่เซียว​เยวี่ย​

ชายหนุ่ม​ยก​กระบี่​เล่ม​ยาว​ขึ้น​พยายาม​ป้องกัน​

กระนั้น​จังหวะ​ที่​กระบี่​ของ​เขา​ปะทะ​หมัด​ของ​เหลียง​ไค​ กระบี่​ก็​แตก​เป็น​เสี่ยง​ๆ

แก​ร๊ง!​

เซียว​เยวี่ย​กระอัก​เลือด​ออกมา​ รู้สึก​ราวกับว่า​ร่างกาย​กำลังจะ​แตกสลาย​ ชายหนุ่ม​มึนงง​ก่อน​จะหมดสติ​ไปทันที​ ร่าง​ของ​เขา​ร่วงหล่น​จาก​กลางอากาศ​ ตก​ลงมา​ฟาด​พื้น​อย่าง​แรง​จน​ฝุ่นตลบ​

เซียว​เห​มิงเดือดดาล​จน​แผด​เสียงคำราม​ดังลั่น​ออกมา​ เขา​พุ่ง​เข้าหา​เหลียง​ไค​พลาง​สะบัด​กระบี่​ หลัง​กิน​ก๋วยเตี๋ยว​อาละวาด​เข้าไป​หนึ่ง​ชาม เขา​ก็​สามารถ​ปลดปล่อย​พลัง​ขั้น​เซียน​เทพ​ออกมา​ได้​ กระบ บี่​ของ​เขา​แข็งแกร่ง​ขึ้น​จาก​ทั้ง​เลือดเนื้อ​และ​พลัง​ปราณ​เที่ยงแท้​ เขา​ต้องการ​ฟัน​เจ้าคน​น่าชัง​ตรงหน้า​ด้วย​กระบี่​ของ​ตัวเอง​

ขั้น​เซียน​เทพ​รึ​ เจ้าเป็น​ขั้น​เซียน​เทพ​แล้ว​อย่างไร​กัน​

“ผู้ฝึก​ตน​ระดับ​แปด​ขั้น​เทพ​แห่ง​สงคราม​สามารถ​ปลดปล่อย​พลัง​รุนแรง​ได้​ถึงเพียงนี้​ ช่างน่า​ประหลาดใจ​นัก​ หาก​ข้า​สามารถ​เพิ่ม​พลัง​ได้​เช่นนั้น​บ้าง​ คง​ไม่ต้อง​รั้งท้าย​อันดับ​สิบ​ของ​ทายาท​แห่ง​ส สวรรค์​อีกต่อไป​ ข้า​ต้อง​ได้​ก๋วยเตี๋ยว​นั่น​…”

แววตา​ของ​เหลียง​ไค​ปรากฏ​ร่องรอย​ความโลภ​

ภาพ​การบุก​ของ​เซียว​เห​มิงหา​ได้​คุกคาม​จิตใจ​ของ​เขา​แม้แต่น้อย​

เหลียง​ไค​เพียง​โบก​มือเบา​ๆ ก็​ตบ​กระบี่​ของ​เซียว​เห​มิงได้​แล้ว​ กระบี่​ที่​ทรงพลัง​ของ​เซียว​เห​มิงแตก​เป็น​เสี่ยง​ๆ ตัว​ของ​เขา​ปลิว​ไปไกล​ก่อน​จะกระอัก​เลือด​ออกมา​

เหลียง​ไค​ยก​มือขวา​ขึ้น​สร้าง​ฝ่ามือ​ยักษ์​จาก​พลัง​ปราณ​เที่ยงแท้​ เขา​คว้า​ตัว​เซียว​เห​มิงที่​รัศมี​พลัง​เริ่ม​จางและ​อ่อนกำลัง​ลง​ก่อน​จะโยน​ไปบน​ยาน​รบ​

เหลียง​ไค​จับตัว​เซียว​เห​มิงไว้​เพราะ​ต้องการ​รู้​เหตุผล​เบื้องหลัง​ความ​แข็งแกร่ง​ที่​เพิ่มขึ้น​อย่าง​ปุบปับ​ของ​คน​ผู้​นี้​

เป็น​เพราะ​ก๋วยเตี๋ยว​นั่น​จริง​หรือ​ หาก​เป็น​เช่นนั้น​จริงๆ​ เขา​ก็​อยาก​รวบรวม​ข้อมูล​เกี่ยวกับ​ก๋วยเตี๋ยว​นั่น​เสียหน่อย​

เซียว​เห​มิงตกลง​บน​ดาดฟ้า​ยาน​รบ​พร้อม​เสียง​ดังสนั่น​ หลัง​กระอัก​เลือด​ออกมา​จำนวนมาก​ เขา​ก็​รู้สึก​ได้​ว่า​พลัง​ปราณ​ของ​ตัวเอง​ถูก​ผนึก​ไว้​

“เป็นไปได้​อย่างไร​กัน​ ขั้น​เซียน​เทพ​จะมีพลัง​ที่​ร้ายกาจ​ปาน​นั้น​เชียว​รึ​” เซียว​เห​มิงพึมพำ​กับ​ตัวเอง​ด้วย​อาการ​ใจลอย​

“แค​ก​ แค​ก.​.. เขา​ไม่ใช่ขั้น​เซียน​เทพ​” เสียง​อ่อนแรง​อีก​เสียง​หนึ่ง​ดัง​มาจาก​ข้างๆ​ เสียง​นั้น​ฟังดูเหมือน​คน​กำลัง​หอบ​หายใจ​

เป่ยกง​หมิง​มอง​เซียว​เหมิง​ที่นอน​อยู่​บน​พื้น​ เขา​เอ่ยปาก​กับ​เซียว​เหมิง​หลัง​พยายาม​อ้า​ปาก​โกย​อากาศ​เข้า​ปอด​

เซียว​เห​มิงตื่นตกใจ​… ไม่ใช่ขั้น​เซียน​เทพ​รึ​

เหนือชั้นกว่า​ขั้น​เซียน​เทพ​หรือ​อย่างไร​

สีหน้า​ของ​ทุกคน​บน​กำแพงเมือง​ต่าง​เปลี่ยนเป็น​ตกตะลึง​

ใบหน้า​ของ​จีเฉิงเสวี่ย​แข็งทื่อ​ เป็นไปได้​อย่างไร​กัน​ พอ​เซียว​เห​มิงกิน​ก๋วยเตี๋ยว​อาละวาด​เข้าไป​ พลัง​ของ​เขา​ก็​ขึ้น​มาเทียบเท่า​ขั้น​เซียน​เทพ​ แล้ว​เหตุใด​เขา​จึงถูก​จับตัว​ไปง่ายดาย​เช่นนั้น​

จีเฉิงเสวี่ย​ตัว​สั่นเทิ้ม​ เกือบ​ประคอง​ตัวเอง​ไม่อยู่​ จักรวรรดิ​วายุ​แผ่ว​เจ็บปวด​มามากกว่า​จะหา​คน​ที่​สามารถ​ต่อกร​กับ​ขั้น​เซียน​เทพ​ได้​ ทว่า​เรื่อง​นี้​กลับ​เปลี่ยน​ความจริง​ไม่ได้​

ชุด​คลุม​ยาว​ของ​เหลียง​ไค​ปลิว​ไสว​ตาม​สายลม​ขณะ​เหาะ​มายัง​กำแพงเมือง​ เขา​มอง​จีเฉิงเสวี่ย​ที่​ใจคอ​ไม่อยู่​กับ​เนื้อ​กับ​ตัว​

เหลียง​ไค​ยก​ยิ้ม​ชั่วร้าย​ที่​มุมปาก​

“เจ้าคือ​จักรพรรดิ​ของ​อาณาจักร​ใช่หรือ​ไหม​ ตอนแรก​นาย​น้อย​ผู้​นี้​ต้องการ​เพียง​เปลวไฟ​จากนั้น​ก็​จะจากไป​ แต่​ตอนนี้​ข้า​เปลี่ยนใจ​แล้ว​ ข้า​ตั้งใจ​จะกิน​ก๋วยเตี๋ยว​สัก​ชามก่อน​ไป เจ้าจะยอม​บอกชื่อ​ ร้าน​ก๋วยเตี๋ยว​กับ​ข้า​ หรือ​…”

เหลียง​ไค​ยิ้ม​อบอุ่น​ก่อน​เอ่ย​ “จะยอม​ตาย​”