ทะลุมิติมาเป็นภรรยาของตัวร้าย - ตอนที่ 1004 คนชั่ว

ตอนที่ 1004 คนชั่ว

ซั่งกวนเฮ่อไม่สนใจสองนางกำนัล สั่งการให้ลูกน้องด้านนอกว่า “เอาตัวบ่าวสองคนออกไป”

พอนำตัวนางกำนัลสองคนออกไปแล้ว ซั่งกวนเฮ่อก็ย่อตัวลงมองซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนด้วยแววตาหลงใหล แววตาเขามีแต่ความดื้อดึงยึดมั่น ยังคงมีความหมกมุ่นที่ไม่ได้มาครอบครองดังเช่นในภพก่อน

“เยี่ยนเอ๋อร์ เจ้าว่าพวกเราสองคนมีวาสนาต่อกันใช่หรือไม่ ภพก่อนมาถึงภพนี้?”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนตัดบทเยียบเย็น “อวี๋เซวียน หากต้องการบอกว่าวาสนาก็คงเป็นวาสนาวิบากกรรม ไม่ใช่วาสนาคู่ครองฟ้ากำหนดอันใด”

พอนางเอ่ยเช่นนี้ อวี๋เซวียนก็มีสีหน้าปวดร้าวใจ “เยี่ยนเอ๋อร์ เหตุใดเจ้าไม่ชอบข้า แท้จริงข้าทำอันใดให้เจ้าไม่พอใจ เจ้าบอกมา ข้ายินดีแก้ไข”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนได้ฟังเขาก็อดยิ้มไม่ได้ “อวี๋เซวียน อย่าได้เสแสร้งแกล้งหลงใหลในความรักอันใด เจ้าไม่เคยหลงใหลผู้ใด ในใจของเจ้ามีแต่ความเห็นแก่ตัว ในใจมีเพียงตนเอง ไม่มีผู้ใด กล่าวอันใดว่ารักข้า หากรักข้า เจ้าจะทำร้ายหรงกุยจนตายหรือ รักข้า ข้างกายเจ้าจะมีหญิงไม่เคยขาดหรือ รักข้า สุดท้ายเจ้าบีบข้าจนตายหรือ นี่มิได้เรียกว่ารัก นี่คือความเห็นแก่ตัวคิดครอบครองเท่านั้น”

ซั่งกวนเฮ่อได้ฟังซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน สีหน้าค่อยๆ แข็งค้าง สุดท้ายแววตาดำทะมึนใบหน้าบิดเบี้ยว เขายื่นมือออกไปบีบคางซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน

“เยี่ยนเอ๋อร์ ไม่ว่าเจ้ากล่าวอันใด ข้าไม่มีทางปล่อยเจ้าไป ครั้งนี้แม้ว่าต้องตาย ข้าก็ต้องพาเจ้าไปด้วย”

เขากล่าวจบก็รีบเปลี่ยนสีหน้านุ่มนวล กล่าวว่า “เอาละ ในเมื่อเจ้าไม่รักข้า ข้าก็ไม่คิดฝืนใจเจ้า”

คำพูดของเขาทำให้ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนนิ่งอึ้งไปทันที อวี๋เซวียนยอมปล่อยนางไปง่ายๆ เช่นนี้หรือ เป็นไปได้อย่างไร

ซั่งกวนเฮ่อเอ่ยน้ำเสียงนุ่มนวลอีกครั้งว่า “ครั้งนี้ข้าให้คนพาตัวเจ้ามาไม่ใช่เพื่อบีบให้เจ้ามองข้า แต่เพื่อให้เจ้าช่วยถอนพิษที่ข้าถูกซั่งกวนเฉินกรอกมาก่อนหน้านี้ ข้าจำได้ว่าวิชาการแพทย์เจ้าร้ายกาจมาก”

เดิมเขามาแคว้นต้าโจวเพื่อขอให้ฮูหยินโจวกั๋วถอนพิษให้เขา กลับเห็นซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน ก็รู้ว่านางกับเขากลับมาเกิดใหม่เหมือนกัน หากไม่เช่นนั้นนางคงไม่มาติดตามฮูหยินโจวกั๋ว เห็นได้ชัดว่าหญิงผู้นั้นก็คือท่านแม่ของซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนภพก่อน และซั่งกวนเฮ่อยังสงสัยอีกเรื่องหนึ่ง ฮูหยินโจวกั๋วจะเหมือนกับพวกเขาที่ข้ามภพมาพร้อมกับความทรงจำหรือไม่ ดังนั้นนางจึงได้ดีต่อซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนเช่นนี้

ซั่งกวนเฮ่อกล่าวจบก็ถามซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนด้วยสัญชาตญาณทันที “ฮูหยินโจวกั๋วเองก็มีความทรงจำในภพก่อนเหมือนกับพวกเราใช่หรือไม่”

หากเป็นเช่นนั้น เขาไม่มีทางปรากฏตัวต่อหน้านางอย่างเด็ดขาด เพราะเขาภพนี้กับภพก่อนหน้าตาคล้ายกันมาก หากปรากฏตัวต่อหน้านางในตอนนี้ นางย่อมไม่ยอมถอนพิษให้เขา นางรู้ว่าภพก่อนเขาบีบคั้นตู้เยี่ยนจนตาย

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนแค่นเสียงเยาะพลางมองซั่งกวนเฮ่อ “คิดให้ข้าถอนพิษลับซีเหลียงให้เจ้าหรือ หากข้าถอนพิษไม่ได้ เจ้าจะสังหารข้าใช่หรือไม่”

ซั่งกวนเฮ่อรีบปฏิเสธทันที “เยี่ยนเอ๋อร์ เจ้าคิดมากไปแล้ว ข้าจะสังหารเจ้าได้อย่างไร แต่ข้าเชื่อว่าเจ้าจะต้องมีวิธีถอนพิษให้ข้า ใช่หรือไม่”

ภพก่อนตู้เยี่ยนเองก็เป็นหมอเทวดาตู้มีชื่อเสียงก้องหล้า ช่วยคนไว้มากมายนับไม่ถ้วน ซั่งกวนเฮ่อเชื่อว่าขอเพียงนางคิดถอนพิษย่อมถอนได้

ในความเป็นจริง ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนไร้หนทางถอนพิษลับซีเหลียงอู่ซินเฝิน นี่เป็นยาพิษที่ผ่านการปรุงจากผู้มีประสบการณ์มากมาย นางไม่มั่นใจว่าจะถอนพิษได้ เพราะนางแยกแยะส่วนประกอบพิษนี้ไม่ออก แม้แยกแยะออกก็ไม่รู้ว่าควรถอนพิษเช่นไร

แต่ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนรู้ว่าด้วยความสามารถท่านแม่นาง ท่านแม่ย่อมถอนพิษได้ แต่นางไม่มีทางบอกซั่งกวนเฮ่อ

ทว่านางไม่อาจปฏิเสธตัดเยื่อใย หากทำเช่นนั้น ซั่งกวนเฮ่อจะต้องอับอายจนกลายเป็นความโมโห และทำเรื่องอันใดขึ้นมาก็เป็นได้

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนคิดอยู่ครู่หนึ่งก็เอ่ยด้วยสีหน้าเคร่งขรึมว่า “ข้าลองดูได้ แต่เจ้าต้องรับปากเงื่อนไขข้าสองข้อ หนึ่ง หากข้าช่วยถอนพิษให้เจ้าแล้ว เจ้าต้องปล่อยข้ากับบ่าวหญิงทั้งสองทันที สอง วันหน้าพวกเราไม่ข้องเกี่ยวกันอีก เจ้าส่วนเจ้า ข้าส่วนข้า วันหน้าอย่ามายุ่งกับข้าอีก”

แววตาดำซั่งกวนเฮ่อแอบซ่อนความเจ้าเล่ห์ แต่สีหน้ายังคนแย้มยิ้มรับปากทันที “ตกลง”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนไม่เชื่อวาจาเขา ก็แค่ทำทีเชื่อเขาไปอย่างนั้น

แต่ไรมาคนผู้นี้ไม่ใช่คนรักษาคำพูด

“เช่นนั้นเจ้าคลายจุดข้าก่อน”

ซั่งกวนเฮ่อไม่กลัวว่าซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนจะเล่นลูกไม้ เพราะรอบๆ ศาลเจ้าร้างแห่งนี้มีแต่คนของเขาซุ่มอยู่ เขาไม่กลัวซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนหนีแม้แต่น้อย แม้นางมีวิทยายุทธ์ ก็ไม่อาจหนีพ้นคนมากมายเช่นนี้ได้

ซั่งกวนเฮ่อยกมือคลายจุดให้ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนลุกขึ้นยืนขยับคลายเส้นไปมา จากนั้นก็หันไปมองซั่งกวนเฮ่อ “ยื่นมือออกมา”

นางตรวจอาการให้ซั่งกวนเฮ่อ พิษตำรับลับซีเหลียงนี้ไม่ธรรมดาจริงๆ แค่เพียงไม่นาน ร่างกายซั่งกวนเฮ่อก็ทรุดโทรมลงเพียงนี้ แต่พิษนี้กลับไม่ถึงแก่ชีวิต เพียงแค่ทำให้คนทุกข์ทรมานอยู่ไม่สู้ตาย

ซั่งกวนเฮ่อมองซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนตั้งใจตรวจอาการให้เขา ก็อดมองอย่างหลงใหลไม่ได้ ค่อยๆ เอ่ยว่า “เยี่ยนเอ๋อร์ ไว้ข้าถอนพิษได้แล้ว ยึดตำแหน่งฮ่องเต้ซีเหลียงมาได้ เจ้ามาอยู่เคียงข้างข้าดีหรือไม่ จากนี้ไปข้าจะดีต่อเจ้า ฟังเจ้า ไม่ว่าเรื่องใดล้วนฟังเจ้าดีหรือไม่”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนทำคล้ายไม่ได้ยิน นางไม่เชื่อเขา

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนตรวจแล้วก็กล่าวว่า “พิษลับนี้มีส่วนประกอบยี่สิบกว่าชนิด คิดจะถอนไม่ใช่เรื่องง่าย หากคิดให้ข้าปรุงขึ้นในตอนนี้ ข้าทำไม่ได้ แต่ข้าจะลองดู”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนกล่าวจบ ซั่งกวนเฮ่อพลันเขยิบเข้าใกล้ข้างแก้มนาง กล่าวอย่างอ่อนโยนว่า “เยี่ยนเอ๋อร์ หากข้าถอนพิษไม่ได้ พวกเราตายพร้อมกันดีหรือไม่”

อย่าเห็นว่าเขาเอ่ยวาจาอ่อนโยน ความจริงเขากำลังข่มขู่ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน

หากนางถอนพิษให้เขาไม่ได้ แม้เขาตายก็ต้องพานางไปด้วย

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนแค่นยิ้มกล่าวว่า “ถูกเจ้าหลงรักถือเป็นเคราะห์ร้ายยิ่ง”

ซั่งกวนเฮ่อยิ้ม “แต่เจ้าหากถอนพิษให้ข้าได้ วันหน้าข้าจะปล่อยเจ้าไป ไม่ข้องเกี่ยวกับเจ้าอีก”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนไม่เชื่อ เขาหลอกให้นางถอนพิษให้เขาเท่านั้น

คนชั่ว

แต่นางไม่ได้แสดงออก ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก็กล่าวน้ำเสียงจริงจังว่า “ได้ ข้าจะพยายามช่วยเจ้า ตอนนี้เจ้าให้คนไปเตรียมปรุงยาถอนพิษ ข้าต้องการเข็มทอง แล้วก็หมึกกับกระดาษ ข้าจะต้องเขียนตัวยาสมุนไพรถอนพิษ”

“ได้”

ซั่งกวนเฮ่อรีบให้คนไปซื้อของเหล่านี้

ทางตระกูลเซี่ย เซี่ยอวิ๋นจิ่นจัดคนออกไปตามหาก็ไร้ข่าวคราวซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน ยามนี้ดึกดื่นแล้ว หาก ไม่เหนือความคาดหมาย ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนน่าจะถูกคนจับตัวไปแล้ว

ลู่เจียวคิดมาตลอดบ่ายแล้วก็แน่ใจว่าคนที่จับตัวซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนไป หากไม่เหนือความคาดหมายย่อมเป็นลูกน้องของอวี๋เซวียน เพราะอวี๋เซวียนต้องการถอนพิษ คงต้องมาแคว้นต้าโจว สองสามวันนี้ ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนติดตามนางตลอด อวี๋เซวียนย่อมเห็นซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน เห็นอวิ๋นเยี่ยนอยู่กับนางก็คงรู้ว่าซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนมีความทรงจำภพก่อน

ภพก่อนวิชาการแพทย์เยี่ยนเอ๋อร์ร้ายกาจมาก อวี๋เซวียนให้คนจับตัวนางไป เป็นไปได้มากว่าต้องการให้นางถอนพิษ