ทะลุมิติมาเป็นภรรยาของตัวร้าย - ตอนที่ 1012 อันตราย

ตอนที่ 1012 อันตราย

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนอาบน้ำเสร็จก็เล่าให้ลู่เจียวฟังว่าเกิดอันใดขึ้น พอลู่เจียวได้ยินสิ่งที่เซียวเหวินอวี๋ทำเพื่อซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนก็ได้รู้อีกเรื่องหนึ่ง ซื่อเป่ามีใจให้ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนจริงดังคาด

ลู่เจียวมองซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน แต่สุดท้ายก็มิได้ถามว่าวันหน้านางวางแผนไว้เช่นไร

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนกลับเอ่ยขึ้นก่อนว่า “ท่านแม่ ข้าบอกแล้วว่าวันหน้าจะไม่ออกเรือน จะอยู่กับท่านแม่ไปตลอดชีวิต”

วาจานี้เท่ากับแสดงให้เห็นถึงความในใจ

ลู่เจียวได้ยินวาจานี้ก็เข้าใจความคิดนาง คิดถึงความรู้สึกที่ซื่อเป่ามีให้นางแล้ว ลู่เจียวก็รู้สึกว่าตอนนี้ไม่อาจอยู่เมืองหลวงต่อไปได้อีกแล้ว ดังนั้นจึงตัดสินใจออกจากเมืองหลวงกลับเมืองหนิงโจว

นางบอกเรื่องนี้กับเซี่ยอวิ๋นจิ่น เซี่ยอวิ๋นจิ่นไม่ได้เอ่ยคัดค้าน ก่อนหน้านี้ก็เตรียมจะไปแล้ว ปรากฏเกิดเรื่องทำให้เสียเวลา ไม่ทันได้เดินทาง

ทว่าสองคนเพิ่งจะตกลงเรื่องนี้ ในวังเซียวเหวินอวี๋ก็ส่งโจวโย่วจิ่นมาจวนตระกูลเซี่ย ท่ายทอดรับสั่งของเซียวเหวินอวี๋ ให้พวกเขาอย่าเพิ่งออกจากเมืองหลวงชั่วคราว ซั่งกวนเฮ่อรัชทายาทซีเหลียงตอนนี้อยู่ในที่ลับ อาจจะลงมือทำอันใดพวกเขา ให้พวกเขาอยู่ในเมืองหลวงก่อน ออกไปที่ใดก็ให้ระวังพาลูกน้องไปด้วย ตอนนี้ซั่งกวนเฮ่อเหมือนสุนัขจนตรอก ควรป้องกันเขาคิดทำการคลุ้มคลั่ง

เซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวพอได้ฟังก็รู้ความคิดเซียวเหวินอวี๋ รัชทายาทซีเหลียงซั่งกวนเฮ่อก็คืออวี๋เซวียนในภพก่อน ได้ยินเยี่ยนเอ๋อร์เล่าว่าคนผู้นี้จิตใจชั่วร้ายอย่างที่สุด ตอนนี้เขาถูกฮ่องเต้ซีเหลียงปลดเป็นสามัญชน ยังถูกพิษลับซีเหลียงอู่ซินเฝิน หากไม่เหนือความคาดหมาย สุดท้ายจะต้องตาย หากเขาหายาถอนพิษไม่เจอ จะต้องคลุ้มคลั่งมาล้างแค้นพวกเขาเป็นแน่

เทียบกับความเป็นห่วงที่เซียวเหวินอวี๋มีต่อเซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวแล้ว

ลู่เจียวเป็นห่วงเซียวเหวินอวี๋ยิ่งกว่า เดิมซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนตกอยู่ในมือซั่งกวนเฮ่อ ซั่งกวนเฮ่อยังหวังว่าอวิ๋นเยี่ยนจะถอนพิษให้เขา ตอนนี้เซียวเหวินอวี๋ไปช่วยซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนออกมาด้วยตนเอง เช่นนั้น คนที่ซั่งกวนเฮ่อแค้นใจที่สุดในตอนนี้ก็น่าจะเป็นเซียวเหวินอวี๋ ดังนั้นเซียวเหวินอวี๋จึงเป็นคนที่ตกอยู่ในอันตรายมากที่สุดในตอนนี้

เซี่ยอวิ๋นจิ่นกำชับโจวโย่วจิ่น ให้เซียวเหวินอวี๋ระวังตนเองให้ดี ข้างกายอย่าได้ห่างจากองครักษ์ แม้ไปวังหลังก็ต้องให้องครักษ์ลับติดตาม ป้องกันซั่งกวนเฮ่อฉวยโอกาส

ในวัง เซียวเหวินอวี๋คิดถึงปัญหานี้ ไม่เพียงแต่จัดคนมาเฝ้าตนเองไม่น้อย แม้แต่ละแห่งในวังก็จัดคนซุ่มไว้หลายจุด ป้องกันซั่งกวนเฮ่อแอบแฝงตัวมากับคนในวังหลัง

แต่ซั่งกวนเฮ่อคล้ายหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย

แคว้นต้าโจวเป็นพันธมิตรกับซีเหลียงและเป่ยฉี ชายแดนสงบสุข สามแคว้นเปิดตลาดการค้ากันตามปกติ

ยามนี้แคว้นต้าโจวคลื่นลมสงบนิ่ง ฉินเจามู่ถูกฝ่าบาทเรียกตัวกลับเมืองหลวงมารับตำแหน่งจิงจ้าวฝูอิ่น

เซี่ยหลิงหลงติดตามฉินเจามู่กลับเมืองหลวง เซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวเห็นบุตรสาวก็ดีใจมาก ทั้งครอบครัวครึกครื้นกันอยู่หลายวัน ในยามนี้เอง เซี่ยอวิ๋นจิ่นก็ได้รับข่าวจากสำนักศึกษาที่เมืองหนิงโจวว่านักเรียนมีเรื่องกับอาจารย์ นักเรียนหลายคนรวมตัวกันลงไม้ลงมือกับอาจารย์หลายท่าน

เรื่องนี้เป็นเรื่องใหญ่มาก รองอาจารย์ใหญ่เอาไม่อยู่ ส่งคนนำจดหมายมาเมืองหลวงขอให้เซี่ยอวิ๋นจิ่น รีบกลับเมืองหนิงโจวไปจัดการเรื่องนี้

เซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวรีบเก็บของเดินทางกลับเมืองหนิงโจว

เพราะเป็นห่วงว่าซั่งกวนเฮ่อจะมาล้างแค้นพวกเขา ครั้งนี้สองสามีภรรยากลับเมืองหนิงโจวจึงไม่ได้พา เพียนเพียนหลานสาวบ้านสามกับองค์หญิงรองซิงซิงไปด้วย ไม่ได้พาครอบครัวหลู่หนิงไปด้วย พาไปเพียงแค่ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน ออกเดินทางกลับเมืองหนิงโจว

เดินเรือมาได้สิบวัน เซี่ยอวิ๋นจิ่นพลันรู้สึกว่าเรื่องนี้ผิดปกติ เพิ่งจะมีเรื่องซั่งกวนเฮ่อจับตัวซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยน เมืองหนิงโจวก็เกิดเรื่องเช่นนั้น สำนักศึกษาเมืองหนิงโจวก่อตั้งมานานไม่เคยไม่มีปัญหา เหตุใดอยู่ดี ๆ จึงได้เกิดปัญหาในยามนี้ได้

ใต้เท้าเซี่ยคิดไตร่ตรองอย่างละเอียดแล้วก็รู้สึกว่าตนเองกับลู่เจียวน่าจะหลงกลอุบายล่อเสือออกจากถ้ำแล้ว

“เจียวเจียว พวกเราน่าจะหลงกลล่อเสือออกจากถ้ำของซั่งกวนเฮ่อแล้ว ฝ่าบาทอยู่เมืองหลวงมีอันตราย”

พอเซี่ยอวิ๋นจิ่นเอ่ยเช่นนี้ ลู่เจียวกับซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนทั้งสองคนก็ร้อนใจขึ้นมาทันที แต่เทียบกับลู่เจียวแล้ว ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนเป็นห่วงยิ่งกว่า

ซั่งกวนเฮ่อก็คืออวี๋เซวียน ในภพก่อน นางรู้จักอวี๋เซวียนผู้นี้ยิ่งกว่าผู้ใด อวี๋เซวียนเห็นแก่ตัวและชั่วร้าย แต่คนผู้นี้โชคดีมาก ทุกครั้งที่ประสบอันตรายก็จะมีลางสังหรณ์ล่วงหน้า และคนผู้นี้เคยผ่านโลกกลียุคมาก่อน อุบายในใจก็ย่อมมีมาก

เกรงว่าเรื่องที่เมืองหนิงโจวครั้งนี้ เป็นไปได้ว่าเป็นฝีมือของเขา

ระยะนี้พวกเขาสังเกตแต่เรื่องในเมืองหลวง คิดว่าเขาจะวางอุบายเซียวเหวินอวี๋หรือพวกเขา ปรากฏเขานิ่งไม่เคลื่อนไหว หันไปลงมือสำนักศึกษาเมืองหนิงโจว เช่นนี้ก็จะล่อเซี่ยอวิ๋นจิ่นกับลู่เจียวออกจากเมืองหลวงได้ เขาทำเช่นนี้ เกรงว่า…

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนคิดละเอียดแล้วสีหน้าก็พลันซีดเผือด “เขาทำเช่นนี้อาจคิดลงมือวางยาพี่สี่ ท่านแม่อยู่ เขากลัวทำไม่สำเร็จ ดังนั้นล่อท่านแม่ออกจากเมืองหลวง เช่นนี้ก็จะลงมือกับพี่สี่ได้แล้ว”

“หากพี่สี่ถูกเขาสังหารได้ เขาก็จะช่วยรัชทายาทกับฮองเฮาขึ้นสู่ตำแหน่งแคว้นต้าโจว ควบคุมหวังฮองเฮากับรัชทายาทไว้ในมือ เขาค่อยคิดหาทางจัดการตระกูลเซี่ยก็ง่ายดังปอกกล้วยเข้าปาก”

คำพูดซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนก็เป็นดังที่เซี่ยอวิ๋นจิ่นคิด ลู่เจียวคิดไม่ถึงว่าถึงกับเป็นเช่นนี้ไปได้ สีหน้าอดซีดขาวไม่ได้

แต่ไม่นานนางก็ส่ายหน้ากล่าวว่า “ฝ่าบาทไม่มีทางตกหลุมพรางเขา อย่าว่าแต่พระองค์เองก็เป็นวิชาการแพทย์ เคยศึกษาเรื่องพิษมาบ้าง แต่แค่การป้องกันรอบกายเขาก็คงไม่ถึงกับตกหลุมพรางง่ายๆ”

ซั่งกวนอวิ๋นเยี่ยนคิดแล้วก็รู้สึกว่าลู่เจียวกล่าวได้มีเหตุผล

แต่เซี่ยอวิ๋นจิ่นกลับเป็นห่วงอีกเรื่อง “ผู้อื่นคิดลงมือ บางทีอาจทำไม่ได้ แต่มีคนผู้หนึ่งกลับมีทางทำได้”

ลู่เจียวคิดถึงคนผู้นี้แล้วสีหน้าก็แปรเปลี่ยนเล็กน้อย

“เป็นไปไม่ได้ รัชทายาทไม่มีทางทำร้ายเสด็จพ่อตนเอง แม้เขารักเสด็จแม่มาก แต่เขาก็รักเสด็จพ่อด้วย”

เซี่ยอวิ๋นจิ่นเอ่ยน้ำเสียงเคร่งขรึมว่า “แม้ว่ารัชทายาทไม่มีทางทำร้ายฝ่าบาท แต่อย่างไรเขาก็อายุยังน้อย หากผู้อื่นไม่บอกเขาเรื่องนี้ เขาไม่มีทางคิดไปในทิศทางนี้”

ลู่เจียวไม่อาจยอมรับความคิดเช่นนี้ได้

“รัชทายาทไม่รู้จักซั่งกวนเฮ่อ จะยอมฟังคำสั่งเขาได้อย่างไร เรื่องนี้นอกจากฮองเฮาออกหน้า จึงจะให้รัชทายาทลงมือได้…”

ลู่เจียวกล่าวถึงตรงนี้ พลันคิดถึงว่าก่อนหน้านี้ตนเองเคยสงสัยเรื่องหนึ่ง เมื่อก่อนฮองเฮาหวังเมิ่งเหยาไม่ใช่คนหยิ่งยโสหลงตนเองเช่นนั้น ต่อมาจึงค่อยๆ เปลี่ยนไป นางไม่เข้าใจมาตลอดว่าเหตุใดคนคนหนึ่งจึงเปลี่ยนไปเป็นคนละคนได้เพียงนี้ ตอนนี้มาคิดอีกที หรือจะเป็นเพราะรัชทายาทซีเหลียงส่งคนเข้ามาแทรกซึมข้างกายหวังเมิ่งเหยา หากคนผู้นี้เป็นคนสนิทนาง พูดจากรอกหูนางทุกวัน ก็จะล้างสมองนางได้ง่ายมาก

ลู่เจียวคิดถึงเรื่องนี้ก็คิดถึงรัชทายาทซีเหลียงซั่งกวนเฮ่อเคยตั้งสำนักลัทธิบัวขาวขึ้นในแคว้นต้าโจวและบงการให้จับตัวรัชทายาท คิดทำให้แคว้นต้าโจววุ่นวาย ตอนนี้มาคิดอีกที พอดีกับตอนนั้นที่ฮองเฮาเปลี่ยนไป ไม่เหมือนนางเมื่อก่อน

ลู่เจียวคิดถึงตรงนี้ก็แน่ใจว่าเป็นฝีมือรัชทายาทซีเหลียงซั่งกวนเฮ่อ ความจริงเขามีหมากสองตัว ตัวแรกก็คือจับตัวรัชทายาทแคว้นต้าโจว ทำให้แคว้นต้าโจวเกิดเหตุวุ่นวายภายใน ตัวสองก็คือยุยงให้ฮองเฮาเอาใจออกหากจากตระกูลเซี่ย

ลู่เจียวคิดจบแล้ว ในใจก็อดหนาวยะเยือกขึ้นมาไม่ได้ ซั่งกวนเฮ่อผู้นี้อันตรายมากจริงๆ คนผู้นี้ไม่กำจัด ก็เป็นดังระเบิดเวลาที่รอวันระเบิด