ทะลุมิติมาเป็นภรรยาของตัวร้าย - ตอนที่ 734 สำนักยาหลวง

ตอนที่ 734 สำนักยาหลวง

วันนี้ลู่เจียวเป็นแขกคนสำคัญ ดังนั้นนั่งอยู่โต๊ะประธานหลัก ที่โต๊ะหลักนอกจากท่านหญิงเหวินอันเซี่ยนจู่กับเนี่ยอวี้เหยาแล้วก็ยังมีฮูหยินของขุนนางคนสำคัญในราชสำนัก ฮูหยินรองอำมาตย์ ฮูหยินขุนพลหวัง ฮูหยินรองตรวจการ ฮูหยินซิ่งอันโหว ยังมีเถียนฮวน

ลู่เจียวมองออกว่าคนเหล่านี้ล้วนเป็นคนสนิทกับนาง วันนี้คนที่ท่านหญิงเหวินอันเซี่ยนจู่เชิญมาล้วนเป็นคนที่ค่อนข้างเป็นมิตรกับนาง หรือไม่ก็สนิทกับลู่เจียว คนที่ไม่สนิทกับลู่เจียว ท่านหญิงเหวินอันเซี่ยนจู่ไม่ได้เชิญสักคน เช่นฮูหยินหลิวโส่วฝู่ ท่านหญิงเหวินอันเซี่ยนจู่ไม่ได้เชิญอู่ซู หรือท่านหญิงหลันหยางจวิ้นจู่มา

ในงานเลี้ยงบรรยากาศดีมาก ทุกคนคุยไปหัวเราะกันไป ซักถามกันอย่างห่วงใยว่าลู่เจียวเข้าเมืองหลวงมาเป็นอย่างไรบ้าง มีอันใดต้องการหรือไม่ หากมีก็บอกสักคำ ทุกคนจะได้ช่วยกัน

ฮูหยินขุนพลหวังกับฮูหยินซิ่งอันโหวและฮูหยินฉีเดิมก็สนิทกับลู่เจียว พูดจาก็ตามสบายไม่ต้องระวังมาก

สรุปงานเลี้ยงวันนี้ นอกจากเกิดเหตุพระชายาอ๋องฉินที่มาอย่างไม่คาดฝันแล้ว เรื่องอื่นๆ ล้วนดีมาก

หลังจบงาน ทุกคนซักถามลู่เจียวถึงร้านเสริมความงามก่อนหน้านี้หลายคำถาม

ลู่เจียวกับเนี่ยอวี้เหยาถือโอกาสประกาศขายของ บอกเล่าถึงข้อดีต่างๆ ของร้านเสริมความงาม ถึงตอนนั้นเปิดกิจการ ฮูหยินทุกท่านมาทำบัตรสมาชิกก็จะได้ลดราคาร้อยละยี่สิบ

ทุกคนเห็นลู่เจียวกับพวกเนี่ยอวี้เหยาและเถียนฮวนอ่อนเยาว์กว่าคนอายุรุ่นราวคราวเดียวกันจริง และ แต่ละคนผิวพรรณก็ดีจริง มีคนไม่น้อยรู้สึกสนใจ แสดงท่าทีว่าขอเพียงร้านเสริมความงามของพวกนางเปิด พวกนางจะรีบมาเป็นสมาชิกบำรุงผิวพรรณร้านเสริมความงามทันที

ลู่เจียวกับพวกเนี่ยอวี้เหยาดีใจมาก ร้านเสริมความงามยังไม่ทันเปิดก็มีแขกจับจองก่อนแล้ว นี่เป็นเรื่องที่ควรค่าแก่การยินดี

หลังงานเลี้ยง ทุกคนพากันกลับ มีสองสามคนนั่งหารือเรื่องเปิดร้านต่อ

ท่านหญิงเหวินอันเซี่ยนจู่เห็นบรรดาสาวๆ หารือการค้ากันอย่างตื่นเต้น ก็ไม่รบกวนพวกนาง พาคนไปตามหาแฝดชายหญิงมาเล่น

ลูกหลานตระกูลเซี่ยหน้าตาดี ไม่เพียงแต่แฝดสี่ แม้แต่แฝดสองก็หน้าตาดีอย่างมาก

นับประสาอันใดกับวันหน้าหลานสาวนางก็จะเป็นสะใภ้คนโตตระกูลเซี่ย ท่านหญิงเหวินอันเซี่ยนจู่ก็จะยิ่งสนิทสนมกับตระกูลเซี่ยมากขึ้นอีกขั้น เด็กน้อยสองคนก็เหมือนลูกหลานนางเอง จึงให้ความสนิทสนมเป็นพิเศษ พาพวกเขาไปกินขนม ไปเดินเล่นในสวน และยังมอบของให้แฝดสองอีกกองโต ทำให้แฝดสองดีใจมาก

ณ ห้องโถงงานเลี้ยง บรรดาผู้หญิงหารือเรื่องสิ่งที่ต้องทำเสร็จแล้ว ยามนี้ก็สายแล้ว ลู่เจียวก็เตรียมตัวกลับ

เนี่ยอวี้เหยารั้งลู่เจียวให้อยู่กินข้าวเย็นต่อ ลู่เจียวแสดงท่าทีว่าพวกนางเพิ่งเข้ามาเมืองหลวง ไม่แน่อาจมีคนมาเยี่ยมเยือนที่จวน ไม่อาจเอาแต่เที่ยวเล่นอยู่นอกจวนนานนักได้

เนี่ยอวี้เหยาเห็นด้วย พาบุตรสาวหูหลิงเสวี่ยไปส่งพวกลู่เจียวขึ้นรถม้า

พอขึ้นรถม้าแล้ว เนี่ยอวี้เหยามองไปยังบุตรสาว พบว่าบุตรสาวคล้ายต่างจากเมื่อก่อน นางเหมือนมั่นใจและกล้าแสดงออกขึ้นมาก เนี่ยอวี้เหยาเห็นแล้วก็ดีใจ แต่ในใจก็แอบอดเป็นห่วงไม่ได้

“หลิงเสวี่ย หากอีกสามปี ต้าเป่าชอบหญิงอื่น เจ้าจะไม่นึกเสียใจภายหลังหรือ”

หูหลิงเสวี่ยนิ่งอึ้งก่อนจะค่อยๆ เอ่ยขึ้นว่า “ท่านแม่ แม้ว่าข้าจะเสียใจ แต่ไม่นึกเสียใจภายหลัง เขาไม่ชอบข้าก็เป็นชะตาของข้า แต่ข้าจะต้องพยายามทำตัวให้คู่ควรกับเขา ถึงตอนนั้นหากพวกเราเดินร่วมไปบนเส้นทางได้จึงจะเป็นการได้อยู่ร่วมกันแท้จริง”

เนี่ยอวี้เหยายิ้มยื่นมือไปลูบศีรษะบุตรสาว กล่าวว่า “หากตอนนั้นเขาไม่แต่งกับเจ้า ก็เป็นความสูญเสียของเขา ถึงตอนนั้นท่านแม่จะต้องหาบุตรเขยที่ดีที่สุดให้บุตรสาวแม่”

หูหลิงเสวี่ยยิ้มอ่อนโยน ยื่นมือไปคล้องแขนมารดาตนเอง “ท่านแม่ พวกเราเข้าไปกันเถอะ”

สองแม่ลูกสองคนเดินเข้าจวน

บนรถม้าตระกูลเซี่ย ลู่เจียวยิ้มมองสองแฝดพี่น้องเล่นของเล่นที่ท่านหญิงเหวินอันเซี่ยนจู่มอบให้อย่างตื่นเต้นดีใจ ในนั้นมีของเล่นแปลกๆ ไม่น้อยที่แดนใต้ไม่มี เช่นบอลน้ำแข็งอะไรพวกนี้ เด็กน้อยสองคนไม่เคยเห็นของเหล่านี้ ดังนั้นจึงดีใจมาก

ลู่เจียวยิ้มถามว่า “ดีใจเพียงนี้เลยหรือ”

อู่เป่าน้อยกับเซี่ยหลิงหลงพยักหน้าเต็มแรง “ท่านแม่ พี่ชายกับพี่สาวเหล่านั้นดีมาก ท่านยายก็ดีมากๆ”

ลู่เจียวกลับรู้สึกแปลกใจ เพราะอู่เป่าน้อยกับเซี่ยหลิงหลงปกติไม่เอ่ยว่าผู้ใดดี พวกเขากล่าวเช่นนี้ คิดว่าคนตระกูลเนี่ยย่อมดีต่อพวกเขาแท้จริง

รอยยิ้มลู่เจียวยิ่งฉีกกว้าง ในใจรู้สึกพึงพอใจมาก ไม่เสียทีที่หลายปีมานี้นางส่งยาบำรุงมาเมืองหลวง

ยาพวกนั้นของนางประมาณค่ามิได้ ในนั้นยังเติมน้ำพุจิตวิญญาณไม่น้อย และเพราะเช่นนี้ สุขภาพ ท่านหญิงเหวินอันเซี่ยนจู่กับอู่กั๋วกงจึงได้ดีมาก หากเป็นยาธรรมดาไหนเลยจะทำให้คนสุขภาพแข็งแรงเช่นนี้ได้

“พวกเจ้าชอบก็ดี หากชอบ วันหน้าแม่มาจวนอู่กั๋วกงก็จะพาพวกเจ้ามาเที่ยวเล่นด้วย”

“ดีจริงเลย ใช่แล้ว ท่านแม่ พี่เนี่ยบอกว่าตระกูลเนี่ยพวกเขาตั้งสำนักศึกษาและเชิญอาจารย์มาสอน พวกเขาส่วนใหญ่ก็เรียนกันในสำนักศึกษาตระกูลพวกเขาเอง มีสอนเด็กผู้ชายและก็สอนเด็กผู้หญิง สองส่วนมีกำแพงกางกั้นด้วย”

ลู่เจียวได้ฟังก็ดีใจ รีบยิ้มกล่าวว่า “ดีมาก ไว้แม่ให้คนไปบอกตระกูลเนี่ย ให้พวกเจ้าสองพี่น้องไปเรียนหนังสือที่สำนักศึกษาตระกูลเนี่ย”

“ขอรับ/เจ้าค่ะ” สองพี่น้องต่างเห็นด้วย เดิมก็เล่นอยู่กับพี่น้องตระกูลเนี่ย ได้เรียกหนังสือก็ยิ่งดี

สองพี่น้องกล่าวจบก็หันไปเล่นของเล่นต่อ ลู่เจียวปล่อยพวกเขาเล่นไป ส่วนนางหลับตาพิงรถม้าครุ่นคิดเรื่องการออกแบบและรายการเสริมความงามของร้านเสริมความงาม ยังมีผลิตภัณฑ์ที่นางต้องผลิต

รถม้าแล่นกลับถึงตระกูลเซี่ยรวดเร็ว นายผู้เฒ่าฉีถึงกับมารออยู่ที่ตระกูลเซี่ย

ไม่ได้เจอกันหลายปี นายผู้เฒ่าฉีแก่ชราลงอย่างเห็นได้ชัด แต่ท่าทางกระฉับกระเฉงไม่เลว

พอเห็นลู่เจียวก็ดีใจมาก “เจ้ากลับเมืองหลวงเสียที หลายปีมานี้ข้าเอาแต่คิดจะไปเยี่ยมเจ้าที่เมืองหนิงโจว น่าเสียดายพวกเขาไม่ยอมให้ข้าไป”

นายผู้เฒ่าฉีกล่าวถึงตรงนี้ก็ไม่พอใจ

ลู่เจียวรู้ว่าพวกเขาที่เขาเอ่ยถึงก็คือคนในครอบครัวเขา นายผู้เฒ่าฉีอายุมากแล้ว ไม่ให้เขาออกไปก็เพราะเกรงว่าเขาออกไปแล้วจะเกิดเรื่องอันใด

ลู่เจียวกล่าวอย่างนึกขำว่า “ข้าไม่ได้กลับเมืองหลวงมาแล้วหรือ”

นายผู้เฒ่าฉีพยักหน้า “กลับเมืองหลวงมาแล้วก็ดี ๆ”

นายผู้เฒ่าฉีกล่าวจบ คิดถึงเรื่องที่มาในวันนี้ ก็ถามลู่เจียวว่า “ข้าได้ยินฉีเหล่ยว่าเจ้ากลับเมืองหลวงครั้งนี้ คิดจะทูลฝ่าบาทเรื่องตั้งสำนักยาหลวง”

ลู่เจียวพยักหน้า “มีความคิดนี้จริง แคว้นต้าโจวไม่มีสำนักยาหลวง ดังนั้นไม่มีทางนำยาที่ผลิตเสร็จเข้าสู่ตลาดขายให้ราษฎรได้ ราษฎรใช้ยาไม่สะดวก หากสร้างสำนักยาหลวง ยาทุกชนิดที่ออกวางขายในท้องตลาดก็จะให้สำนักยาหลวงทดลองก่อน ผ่านการทดลองแล้วก็จะขายให้ราษฎรได้ สะดวกอย่างมาก อีกอย่างหากตั้งสำนักยาหลวงขึ้น ก็จะอบรมหมอให้ไปตั้งกลุ่มตรวจรักษาทางการในแต่ละพื้นที่ได้ ถึงตอนนั้นหากท้องที่เกิดโรคระบาดร้ายแรง ก็ควบคุมได้ทันท่วงที นอกจากนี้หมอของสำนักยาหลวงยังตั้งกลุ่มลงพื้นที่ตามชนบทเพื่อแนะนำสุขอนามัยให้ราษฎร โรคหลายอย่างป้องกันไว้ก่อนดีกว่า”

หลายปีมานี้แม้ว่าลู่เจียวอยู่เมืองหนิงโจวไม่ได้ไปที่ใด แต่ฉีเหล่ยมักออกไปตามพื้นที่ นางมักได้ยินเขาเล่าว่าแต่ละพื้นที่เกิดโรคระบาด เป็นเพราะน้ำท่วมจึงทำให้เกิดโรคระบาด อีกทั้งแต่ละพื้นที่ยังขาดสุขอนามัยจึงทำให้เกิดโรคอหิวา

สรุปที่แต่ละพื้นที่มักเกิดโรคระบาดจนมีคนตายมากมายในแคว้นต้าโจวทุกปี

ในฐานะหมอ ลู่เจียวต้องคิดทำอันใดสักอย่างเพื่อพวกเขา ดังนั้นแต่ไรมานางจึงมีปณิธานแรงกล้าที่จะตั้งสำนักยาหลวงแคว้นต้าโจว

แต่เรื่องนี้ต้องให้ฝ่าบาททรงเห็นชอบด้วย ตอนนี้นางยังไม่มีความคิดดีๆ อันใดในเรื่องนี้

นายผู้เฒ่าฉีเอ่ยขึ้นว่า “หรือให้ข้าเข้าวังไปกราบทูลฝ่าบาท”