ทะลุมิติสู่ยุค 70 ไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรัก - ตอนที่ 157 เซี่ยเจ๋อน่าแท้งลูก

ตอนที่ 157 เซี่ยเจ๋อน่าแท้งลูก

ตอนที่ 157 เซี่ยเจ๋อน่าแท้งลูก

เซี่ยเจ๋อเหว่ยกับหลี่เสวี่ยเยี่ยนพาเสี่ยวอวี่ไปที่ห้องของเหยาจิ้งจือ “พ่อคะแม่คะ”

เหยาจิ้งจือเห็นครอบครัวของลูกชายคนโตอยู่ในสภาพมอมแมมเต็มไปด้วยฝุ่น ก็ไม่ได้ถามอะไรเพิ่ม และให้พวกเขานั่งลง

ได้ยินเหยาจิ้งจือกล่าวเช่นนั้น ครอบครัวของเซี่ยเจ๋อเหว่ยก็นั่งลง

ส่วนเซี่ยเจ๋อน่ากับเกาหยวนต่างตื่นตาตื่นใจไปกับตระกูลเหยาจนมองอย่างไรก็ไม่เพียงพอ พวกเขาไม่คาดคิดว่าจะมีโอกาสได้มาเมืองหลวงและมาถึงสถานที่อันโอ่โถงเช่นนี้ ทั้งสองจึงมองเหยาจิ้งจือด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น ก่อนจะพูดขึ้น “แม่ ที่แท้แม่ก็เป็นลูกสาวของตระกูลร่ำรวยในเมืองหลวง นี่มันยอดไปเลย”

เมื่อเห็นใบหน้าลูกสาวเต็มไปด้วยความสุขและตื่นเต้น เหยาจิ้งจือขมวดคิ้วเล็กน้อย แล้วพูดขึ้น “พวกแกสองคนก็รีบนั่งลงเถอะ”

“ก็ได้ ก็ได้”

เซี่ยเจ๋อน่ากับเกาหยวนรีบนั่งลง จากนั้นก็หันมองเหยาจิ้งจือด้วยสายตาคาดหวัง

นายท่านเหยาไม่คิดว่าจะได้พบหลานชายกับหลานสาวคนอื่นโดยเร็ว จึงแอบพยักหน้าให้กับครอบครัวของเซี่ยเจ๋อเหว่ย ถึงแม้ว่าพวกเขาจะดูบ้าน ๆ ไปหน่อย แต่ก็บอกได้ว่าพวกเขาเป็นคนซื่อสัตย์ตั้งแต่ครั้งแรกที่ได้เห็น แต่สำหรับหลานสาวกับหลานเขยคู่นั้นเขากลับไม่ค่อยถูกชะตาเท่าใดนัก สีหน้าท่าทางพวกเขาดูละโมบโลภมากเหลือเกิน

แต่เนื่องจากพวกเขาเป็นลูกของเหยาจิ้งจือ เขาจึงไม่พูดอะไร และหันไปมองเซี่ยเจ๋อเหว่ยกับเซี่ยเจ๋อน่า ก่อนจะพูดขึ้น “พวกเธอคือลูกชายคนโตกับลูกสาวคนเล็กของจือจือสินะ ตาเคยฟังแม่เล่าเรื่องพวกเธออยู่ บังเอิญพวกเธอมาพอดีเลย เข้ามากินข้าวกันก่อนสิ”

ตอนแรกเซี่ยเจ๋อเหว่ยกับเซี่ยเจ๋อน่าไม่ทราบว่าจือจือคือใคร แต่หลังจากที่ใคร่ครวญถี่ถ้วนแล้วก็หันมองนายท่านเหยาด้วยสีหน้าประหลาดใจ พวกเขาไม่คิดว่าคุณตาจะเรียกแม่แบบนี้ จึงรู้สึกแปลกนิดหน่อย

เหยาจิ้งจือหลงทางตั้งแต่ยังเด็ก ในตอนนั้นนายท่านเหยากับคุณนายเหยาก็เรียกหล่อนแบบนี้ เมื่อกลับมาพบกันอีกครั้งพวกเขาก็ยังเรียกแบบเดิม อย่างไรก็ตามเมื่อเห็นสายตาของเซี่ยเจ๋อเว่ยและเซี่ยเจ๋อน่าตอนนี้ นายท่านเหยาก็กระแอมไอแล้วพูดขึ้น “เอาล่ะ กินข้าวกันก่อน”

เมื่อทุกคนเห็นว่านายท่านเหยาใช้ตะเกียบลงมือกินข้าวแล้ว ก็เริ่มลงมือกินข้าวตาม

ในขณะที่กำลังรับประทานอาหาร ยินอวี่โหรวก็อดที่จะหันมองเซี่ยเจ๋อเหว่ยแล้วพูดขึ้นเสียไม่ได้ “ไม่คิดเลยว่าเจ้าคนโตก็หน้าเหมือนจิ้งจือ ได้แม่เต็ม ๆ เลย”

คุณนายเหยาได้ยินดังนี้ก็เอ่ยพูดพร้อมรอยยิ้ม “ใช่แล้ว สองพี่น้องเจ๋อเหว่ยกับเจ๋อหลี่คล้ายกันมาก” โนเวลพีดีเอฟ

แต่ถึงอย่างนั้น รูปร่างหน้าตาของเซี่ยเจ๋อหลี่นั้นดูเหมือนจะได้รับการขัดเกลามามากกว่าเซี่ยเจ๋อเหว่ย ดังนั้นในบรรดาพี่น้องทั้งสามคน เซี่ยเจ่อหลี่จึงหน้าตาดีที่สุด ขนาดที่ว่าคนหน้าตาดีในเมืองหลวงยังน้อยคนนักที่จะเทียบเคียงเซี่ยเจ๋อหลี่ได้

เมื่อคิดได้เช่นนั้น แววตาของคุณนายเหยาก็เต็มไปด้วยความภาคภูมิ

เซี่ยเจ๋อน่าที่อยู่ด้านข้างหน้าตาบูดบึ้งนิดหน่อย

พี่ชายทั้งสองได้กรรมพันธุ์จากทางแม่ หน้าตาจึงดูดีมาก มีแค่หล่อนที่ได้พ่อมา ตั้งแต่เล็กจนโตจึงมีหน้าตาพอดูได้เท่านั้น หล่อนจึงรู้สึกเหมือนไม่ได้รับความยุติธรรมอยู่ตลอดว่าทำไมหล่อนจึงไม่ได้หน้าตาจากทางแม่บ้าง

ยินอวี่โหรวแอบชำเลืองมองเซี่ยเจ๋อหลี่สามพี่น้อง เมื่อเห็นสีหน้าของเซี่ยเจ๋อน่าดูไม่ค่อยพอใจ ริมฝีปากก็โค้งขึ้น จากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรอีก ได้แต่กินอาหารอยู่เงียบ ๆ

เหยาจิ้งถงอยากจะเอ่ยอะไรบางอย่าง แต่หลังจากเห็นท่าทางของแม่แท้ ๆ ตัวเองแล้ว หล่อนก็กลืนคำพูดเข้าไปแล้วไม่พูดอะไรอีก

หลังจากกินข้าวเสร็จ เหยาจิ้งจือก็พาครอบครัวไปยังบ้านที่พวกเขาพักอาศัยอยู่

เมื่อทุกคนมาถึง ลุงเหยาก็เดินออกมาพร้อมกับคนหลายคน เมื่อเขาเห็นพวกเหยาจิ้งจือกลับมาแล้ว ก็ยกยิ้มแล้วพูดขึ้น “คุณหนูใหญ่ครับ ห้องพักทุกห้องจัดเตรียมเรียบร้อยแล้วครับ นายน้อยเหว่ยกับคุณหนูน่าน่าเข้าพักได้เลยครับ”

ได้ยินแบบนั้น เหยาจิ้งจือก็ยิ้มแล้วเอ่ยขอบคุณ “ขอบคุณค่ะลุงเหยา”

เหยาซานได้ยินดังนี้ จึงรีบโบกมือปฏิเสธ “ล้วนเป็นหน้าที่ของผมครับ” เมื่อเอ่ยจบก็เดินพาคนออกไปทันที

หลี่เสวี่ยเยี่ยนกับเซี่ยเจ๋อน่ามองดูภาพตรงหน้าด้วยสายตาว่างเปล่า พวกหล่อนไม่เคยเห็นอะไรแบบนี้มาก่อน ราวกับว่าพวกเขาเป็นลูกคุณหนูผู้ร่ำรวยอย่างนั้น

หลายวันมานี้เหยาจิ้งจือเริ่มคุ้นเคยแล้ว จึงไม่ได้มีปฏิกิริยาอะไร หล่อนหันไปหาเซี่ยเจ๋อเหว่ยกับเซี่ยเจ๋อน่าแล้วพูดขึ้นว่า “พวกฉันอยู่ห้องใหญ่นี้ ห้องทางขวามือเป็นของอาหลี่กับมู่หลาน ลุงเหยาจัดห้องที่เหลือเอาไว้แล้ว พวกแกก็ไปเลือกดูกันเองเถอะ”

หลังจากได้ยินเช่นนั้น เซี่ยเจ๋อน่าก็พาเกาหยวนไปเลือกห้องทันที ส่วนหลี่เสวี่ยเยี่ยนก็อยากรีบไปดูเช่นกัน เพียงแต่เซี่ยเจ๋อเหว่ยสามีของหล่อนไม่ขยับไปไหนเลย หล่อนจึงต้องอดทน

“แม่ นี่มันเรื่องอะไรกันแน่ อยู่ดี ๆ แม่กลายเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลนี้ได้ยังไง นี่มันเหลือเชื่อเกินไปมากเลย”

เมื่อได้ยินแบบนี้ หลี่เสวี่ยเยี่ยนก็หันไปมองด้วยความอยากรู้อยากเห็นเช่นกัน ถึงแม้ว่าเธอจะเคยฟังเรื่องที่สามีเล่าว่าแม่สามีของตนเป็นลูกบุญธรรมของตากับยายที่เสียไปแล้ว แต่หล่อนกลับรู้สึกมาตลอดว่าเป็นเพราะเรื่องเพศสภาพ แม่สามีจึงโดนครอบครัวเดิมทิ้ง ไม่คิดเลยว่าครอบครัวแท้ ๆ ของแม่สามีจะเป็นคนปักกิ่ง นอกจากนี้ยังเป็นตระกูลที่ร่ำรวยมากด้วย

เหยาจิ้งจืออธิบายเรื่องนี้อย่างกระชับ สุดท้ายก็เอ่ยว่า “เอาเถอะ พวกแกไปเลือกห้องกันก่อน หลังจากจัดการธุระเสร็จแล้ว ค่อยมานั่งรวมตัวคุยกัน”

“ครับ”

ครอบครัวของเซี่ยเจ๋อเหว่ยเลือกห้องที่อยู่ถัดจากห้องของเซี่ยเจ๋อหลี่ ส่วนเซี่ยเจ๋อน่าเลือกห้องทางปีกซ้าย

หลังจากเลือกห้องแล้ว ทุกคนก็ไปรวมตัวที่ห้องนั่งเล่นในบ้านหลังใหญ่

ถึงแม้ว่าจะเดินวนรอบบ้านไปแล้วหนึ่งรอบ แต่เซี่ยเจ๋อน่ากลับรู้สึกว่ายังไม่พอ หล่อนมองไปที่เฟอร์นิเจอร์ในห้องนั่งเล่นก็ได้แต่รู้สึกว่าทุกอย่างช่างสวยงาม มองแวบแรกก็รู้แล้วว่าราคาสูงมาก

เมื่อเห็นเช่นนั้น เซี่ยเจ๋อน่าก็เอ่ยถามคำถามที่กังวลใจที่สุดออกมา “แม่ ต่อไปเราจะอยู่ที่นี่หรือเปล่า?”

เกาหยวนที่อยู่ด้านข้างไม่ได้พูดอะไร แต่สายตาจ้องมองมาที่เหยาจิ้งจือด้วยความใคร่รู้ว่าต่อไปพวกเขาจะอาศัยอยู่ที่เมืองหลวงได้ไหม ตอนแรกเขารู้สึกเบื่อเซี่ยเจ๋อน่านิดหน่อย แต่เมื่อได้รู้ภูมิหลังของเหยาจิ้งจือแล้ว เขาก็คิดว่าตัวเองช่างตาถึง การได้แต่งงานกับลูกสาวของเหยาจิ้งจือ ทำให้เขาสังหรณ์ใจว่าตัวเองจะมีชื่อเสียงอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน

เหยาจิ้งจือได้ยินสิ่งที่ลูกสาวพูด จึงขมวดคิ้ว ดฯฌซ,ฑ๊โฌฮฤ

หล่อนไม่ตอบอะไรแล้วมองไปที่ท้องของเซี่ยเจ๋อน่าแทน พลางถาม “แกท้องอยู่ไม่ใช่เหรอ ทำไมผอมลงเรื่อย ๆ แล้วท้องแบนราบเรียบขนาดนี้ ถ้านับตั้งแต่ตอนนั้นก็น่าจะสามเดือนได้แล้วสิ”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ เซี่ยเจ๋อน่าก็หยุดพูดทันที สีหน้าค่อย ๆ มืดมนขึ้น

เกาหยวนลดสายตาลงก้มมองพื้นด้วยความรู้สึกผิด ไม่ยอมมองเหยาจิ้งจือ

เมื่อเห็นท่าทางของเซี่ยเจ๋อน่ากับเกาหยวน หัวใจของเหยาจิ้งจือก็เต้นรัว เอ่ยถามต่อ “ทำไมไม่พูด”

หลังจากนั้นหลี่เสวี่ยเยี่ยนก็ถอนหายใจ แล้วพูดแทน “แม่คะ น้องเล็กแท้งแล้วค่ะ”

“อะไรนะ…”

ได้ยินดังนี้ สีหน้าของเหยาจิ้งจือก็เต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ

แม้แต่เซี่ยเหวินปิงที่โกรธลูกสาวของตนมาโดยตลอดก็หันมองทันที แล้วเอ่ยถามด้วยสีหน้าเคร่งเครียด “ทำไมถึงแท้งได้ เกิดอะไรขึ้น?”

…………………………………………………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

ดูท่าพายุใหญ่จะมาแล้วสิ เตรียมโดนกระทืบอีกรอบไหมไอ้ชายแท้ตีเมีย

เป็นโชคดีของเด็กคนนั้นแล้วที่แท้งไป เสี่ยงดวงเกิดใหม่เถอะค่ะน้อง ชาติหน้าอย่าจับฉลากได้พ่อแม่แบบนี้เลย เดี๋ยวคลอดออกมาแล้วจะเกิดคำถามว่าพ่อแม่ไม่รักแล้วให้หนูเกิดมาทำไม

ไหหม่า(海馬)