ทะลุมิติสู่ยุค 70 ไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรัก - ตอนที่ 483 เยี่ยมไปเลย
ตอนที่ 483 เยี่ยมไปเลย
เซี่ยปิงชิงได้ยินสิ่งที่ฉินมู่หลานบอก สีหน้าก็ดูไม่ค่อยอยากเชื่อ ทันใดนั้นก็ตื่นตัวจากการง่วงทันที
“ไม่มีทาง…ฉันจะไม่รู้ได้ยังไงว่าตัวเองท้อง”
ฉินมู่หลานถอนมือกลับ จากนั้นก็หันมองหล่อนพร้อมรอยยิ้มแล้วกล่าว “เธอตั้งท้องแล้ว ถ้าเธอไม่เชื่อ เดี๋ยวฉันพาไปตรวจที่โรงพยาบาลตอนนี้เลย แล้วก็…”
หลังจากพูดถึงท้ายประโยค ฉินมู่หลานก็ไม่ได้พูดอีกต่อไป
ตอนนี้อายุครรภ์ยังน้อย เธอจึงไม่มั่นใจนัก ว่าเซี่ยปิงชิงได้ลูกแฝดหรือเปล่า แต่เธอรู้สึกว่าความรู้สึกของตัวเองไม่เคยผิด เซี่ยปิงชิงมีแนวโน้มที่จะได้ลูกแฝดสูงมาก
เซี่ยปิงชิงเห็นฉินมู่หลานลังเลที่จะเอ่ยต่อ จึงรีบเอ่ยถาม “แล้วก็อะไร หรือว่าการตั้งท้องของฉันมีอะไรผิดปกติ?”
ฉินมู่หลานส่ายหัวอย่างรวดเร็ว จากนั้นจึงกล่าว “ไม่ผิดปกติหรอก ฉันแค่ไม่มั่นใจว่าเธอท้องลูกแฝดหรือเปล่าน่ะ”
“อะไรนะ…”
เซี่ยปิงชิงแทบไม่เชื่อหูตัวเอง “ฉันท้องลูกแฝด นั่นเป็นเรื่องที่น่าเหลือเชื่อทีเดียว”
หลังจากพูดจบ เธอก็อยากจะแจ้งให้คนที่บ้านทราบทันที เพื่อทำให้พวกเขามีความสุข
ฉินมู่หลานได้ยินแบบนี้ ก็รีบอธิบายทันที “ตอนนี้อายุครรภ์ของเธอยังน้อย ฉันจึงยังไม่มั่นใจ พวกเราไปใช้เครื่องบีอัลตร้าซาวน์ที่โรงพยาบาลก่อนดีกว่า ดูว่าเป็นฝาแฝดจริงหรือเปล่า”
เมื่อตั้งครรภ์ได้ครบหกสัปดาห์แล้วจะสามารถใช้เครื่องบีอัลตร้าซาวน์ตรวจดูได้ว่าเป็นเด็กแฝดหรือไม่ ตอนนี้อายุครรภ์ของเซี่ยปิงชิงก็ใกล้ครบกำหนดแล้ว ดังนั้นการคลำชีพจรจึงยังบ่งบอกได้ไม่ชัดเจนนัก
เซี่ยปิงชิงเข้าใจทันที จึงรีบพยักหน้าแล้วกล่าว “ได้ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้”
หลังจากเซี่ยปิงชิงอาบน้ำล้างหน้าแล้ว หล่อนก็แทบอดใจรอออกไปข้างนอกเสียไม่ไหว
เจี่ยงสือเหิงเห็นแบบนี้ ก็รีบเอ่ยถามขึ้นทันที “ปิงชิง พวกคุณกำลังจะไปไหนเหรอ?”
“ไปโรงพยาบาล”
“ทำไมล่ะปิงชิง หรือที่คุณง่วงนอนบ่อยเป็นเพราะร่างกายมีบางอย่างผิดปกติ คุณไม่ต้องรีบร้อน กินข้าวเช้าก่อน แล้วเดี๋ยวผมจะไปโรงพยาบาลกับคุณเอง”
เมื่อเห็นสีหน้าของเจี่ยงสือเหิงดูตึงเครียด เซี่ยปิงชิงก็รีบอธิบายทันที “ไม่ใช่อย่างที่คุณคิดหรอก ร่างกายฉันไม่ได้มีปัญหาอะไร ก็แค่ท้อง”
“อะ…อะไรนะ…”
เจี่ยงสือเหิงตกตะลึงไปหมดแล้ว เขานั่งอยู่ตรงนั้นอย่างสติหลุด ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรดี
ลุงเจี่ยงก็ยังเดินเข้ามาหา พลางเขย่าตัวเจี่ยงสือเหิงด้วยความตื่นเต้น เขาจึงกลับมามีสติอีกครั้ง หลังจากนั้นเขาก็ดึงให้เซี่ยปิงชิงนั่งลงด้วยความกังวลใจ “ปิงชิง คุณรีบนั่งก่อน”
เซี่ยปิงชิงเหลือบมองเจี่ยงสือเหิงครู่หนึ่ง ก่อนจะเอ่ย “ฉันไม่ได้เป็นอะไร คุณอย่าวิตกกังวล และตอนนี้ก็ไม่ใช่เวลามานั่ง ฉันจะไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาล มู่หลานบอกว่าฉันมีโอกาสจะได้ลูกแฝดสูง ต้องไปทำบีอัลตร้าซาวน์ที่โรงพยาบาลก่อน ถึงจะแน่ใจได้”
“ฝา…ฝาแฝด…”
เช้าวันนี้เจี่ยงสือเหิงรู้สึกตกใจครั้งแล้วครั้งเล่า ตอนแรกเขากำลังดื่มด่ำกับความสุขที่กำลังจะเป็นพ่อคน นึกไม่ถึงว่ากำลังจะได้เป็นพ่อลูกสอง
ลุงเจี่ยงที่อยู่ข้าง ๆ ตื่นเต้นจนหน้ากลายเป็นสีแดง ตอนนี้เขาแทบอดใจไม่ไหวอยากจะหาอะไรมาถวายเซี่ยปิงชิงเหลือเกิน แต่ก็จำสิ่งที่เซี่ยปิงชิงพูดเมื่อสักครู่ได้ จึงรีบหันไปมองเจี่ยงสือเหิงแล้วบอกกล่าว “นายน้อย ยังมัวรออะไรอยู่ครับ รีบไปโรงพยาบาลเลยสิครับ”
เซี่ยเหวินปิงกับฉินเจี้ยนเซ่อก็ต่างยิ้มแสดงความยินดี
เจี่ยงสือเหิงได้ยินแบบนี้จึงกลับมามีสติอีกครั้ง จากนั้นก็รีบประคองเซี่ยปิงชิงอย่างระมัดระวังแล้วกล่าว “ปิงชิง ถ้าอย่างนั้นเดี๋ยวผมไปโรงพยาบาลกับคุณเอง” แต่เขาจำได้ว่าภรรยาตัวน้อยของเขายังไม่ได้กินข้าวเช้าเลย
“พ่อคะ ปิงชิงเพิ่งไปตรวจร่างกายที่โรงพยาบาลเป็นครั้งแรก เพราะฉะนั้นยังไม่กินข้าวจะดีกว่าค่ะ แต่พกไปด้วยได้นะคะ รอหลังจากตรวจเสร็จ จะได้ให้ปิงชิงกินได้เลย”
เจี่ยงสือเหิงยังไม่ทันได้พูดอะไร ลุงเจี่ยงก็รีบไปเตรียมการแล้ว
“ผมเตรียมให้แล้ว” ขณะพูด เขาก็ยื่นห่ออาหารเช้าหนึ่งกล่องให้กับเซี่ยปิงชิง
ฉินมู่หลานเห็นแบบนี้ ก็หันไปมองฉินเจี้ยนเซ่อกับเซี่ยเหวินปิงอีกครั้งแล้วบอกกล่าว “พ่อคะ เดี๋ยวฉันจะไปโรงพยาบาลด้วย ต้องฝากพวกชิงชิงกับเฉินเฉินให้พวกพ่อดูแลด้วยนะคะ”
“ได้ พวกลูกรีบไปเถอะ”
เซี่ยเหวินปิงกับฉินเจี้ยนเซ่อก็ดีใจกับเจี่ยงสือเหิงเหมือนกัน จึงบอกให้พวกเขารีบออกเดินทาง
หลังจากฉินมุ่หลานและคนอื่น ๆ ออกเดินทาง ฉินเจี้ยนเซ่อก็อดพูดไม่ได้ “ในที่สุดสือเหิงก็จะได้เป็นพ่อคนแล้ว และยังเป็นพ่อของลูกแฝดอีก ดีจริง ๆ”
“ใช่แล้ว ตอนแรกฉันคิดว่าสือเหิงจะต้องอยู่ตัวคนเดียว ตอนนี้ดีจัง มีทั้งครอบครัวทั้งลูก” เซี่ยเหวินปิงกล่าวเห็นด้วยตาม
ลุงเจี่ยงที่อยู่ข้าง ๆ แอบเช็ดน้ำใส ๆ ตรงมุมตา ได้แต่รู้สึกว่าในที่สุดนายน้อยก็ได้มีชีวิตสมบูรณ์กับเขาแล้ว
หลังจากฉินมู่หลานกับคนอื่น ๆ มาถึงโรงพยาบาลปักกิ่ง ก็พาเซี่ยปิงชิงไปเริ่มตรวจทันที หลังจากตรวจแล้วก็พบว่าเซี่ยปิงชิงกำลังตั้งท้องลูกแฝดอยู่จริง ๆ
หลังจากได้รับผลตรวจ แววตาของเซี่ยปิงชิงก็เต็มไปด้วยความตื่นเต้น
“ดีมากเลย เป็นฝาแฝดกันจริงด้วย ฉันต้องรีบไปบอกข่าวดีให้ที่บ้านรู้”
เจี่ยงสือเหิงที่อยู่ข้าง ๆ ก็ยิ้มแย้มเช่นกัน รอยยิ้มไร้เดียงสาซึ่งหามองได้ยากปรากฎขึ้นบนใบหน้าของเขา
เมื่อฉินมู่หลานเห็นท่าทางพวกเขาดูมีความสุข ก็อดพูดไม่ได้ “เอาล่ะ ตรวจเสร็จแล้ว ปิงชิงกินข้าวเช้าหน่อยเถอะ”
“ได้ ๆ”
เจี่ยงสือเหิงหยิบอาหารเช้าออกมา แล้วให้เซี่ยปิงชิงรีบกิน
เซี่ยปิงชิงหิวมาก จึงกินซาลาเปาทั้งสองลูกอย่างไม่หยุดมือ “เรียบร้อยแล้ว พวกเรากลับกันเถอะ”
หลังจากทั้งสามกลับมาบ้านตระกูลเจี่ยงแล้ว ลุงเจี่ยงก็มองดูเจี่ยงสือเหิงด้วยความประหม่า รอที่จะทราบผล
เจี่ยงสือเหิงหัวเราะพร้อมบอกกล่าว “ปิงชิงได้ลูกแฝดจจริง ๆ ฉันจะเป็นพ่อคนแล้ว เป็นพ่อลูกสองด้วย”
แต่ฉินมู่หลานอดหันมองเซี่ยปิงชิงเสียไม่ได้พลางพูดขึ้น “ปิงชิง จะบอกปิงหรุ่ยด้วยไหม”
“ใช่ ต้องบอกทางเซี่ยปิงหรุ่ย แล้วก็บอกกับทางคุณปู่ฉันด้วย”
เมื่อเห็นว่าเซี่ยปิงชิงกำลังจะรีบดำเนินการ เจี่ยงสือเหิงก็รีบเอ่ยขึ้นทันที “ปิงชิง บอกลุงเจี่ยงให้ส่งคนไปจัดการก็พอแล้ว”
หลังจากได้ยินแบบนี้ เซี่ยปิงชิงก็นั่งลงต่อ
และลุงเจี่ยงก็รีบไปจัดการ
เมื่อใกล้จะถึงเวลาเที่ยง เซี่ยปิงหรุ่ยก็รีบวิ่งมาหาด้วยท่าทางเหนื่อยหอบ “เซี่ยปิงชิง จริงหรือเปล่า เธอท้องลูกแฝดเหรอ?”
ตอนนี้เธอรู้สึกเหลือเชื่อนิดหน่อย
เซี่ยปิงชิงได้ยินแบบนี้ ก็บอกกล่าวพร้อมรอยยิ้ม “เป็นเรื่องจริง ฉันก็ท้องลูกแฝดเหมือนกันได้เหมือนกัน”
หลังจากได้ฟังอย่างชัดเจนแล้ว เซี่ยปิงหรุ่ยก็แทบไม่อยากเชื่อ ก่อนจะเอ่ยพูดด้วยความตื่นเต้น “สุดยอดเลย เธอกำลังตั้งท้องลูกแฝด ถ้าพวกคุณปู่รู้ คงจะมีความสุขมากแน่”
“พวกคุณปู่ทราบแล้ว พวกท่านบอกว่าจะมาหาฉันที่เมืองหลวงด้วย”
เซี่ยปิงหรุ่ยคิดว่าเป็นเรื่องปกติ
“คุณปู่ดีใจมากขนาดนี้ ก็เป็นเรื่องปกติที่จะมาหาเธอ”
เมื่อเห็นว่าสองพี่น้องยังคงคุยกันอยู่ ฉินมู่หลานก็อดพูดไม่ได้ “กินข้าวก่อนเถอะ กินเสร็จแล้วค่อยคุยกัน”
เมื่อได้ยินแบบนี้ เซี่ยปิงชิงก็รีบพยักหน้าแล้วบอกกล่าว “ใช่ กินข้าวก่อน ฉันหิวมากแล้ว”
หลังจากกินอาหารเสร็จ ฉินมู่หลานกับคนอื่น ๆ ก็เตรียมตัวกลับไป แต่เซี่ยปิงหรุ่ยยังอยู่ หล่อนเลยจะอยู่กับเซี่ยปิงชิงจนกว่าคนในครอบครัวจะมาหา
………………………………………………………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
กรรมพันธุ์ตระกูลเซี่ยนี่แรงจริงๆ มีคนในตระกูลตั้งท้องลูกแฝดสองคนแล้ว
ไหหม่า(海馬)
