ทะลุมิติสู่ยุค 70 ไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรัก - ตอนที่ 645 ยอดขายพุ่งอีกครั้ง
ตอนที่ 645 ยอดขายพุ่งอีกครั้ง
…………….
ตอนที่ 645 ยอดขายพุ่งอีกครั้ง
เมื่อฉินมู่หลานและเซี่ยปิงหรุ่ยรู้ว่ากู้วั่งหลานได้จัดการทุกอย่างแล้ว พวกเธอก็ไม่ได้อยู่ต่อ และต่างคนต่างก็แยกย้ายกลับบ้านตนเองไป
กู้วั่งหลานทำงานรวดเร็วมากจริงๆ ไม่รู้ว่าเขาไปขอบทความต้นฉบับจากเหมาชุนเถาเมื่อใด กว่าที่ฉินมู่หลานจะเห็น บทความนี้ก็ได้ถูกส่งไปที่บริษัทผลิตโฆษณาแล้ว
“ที่จริงวันนั้นผมตั้งใจจะไปหาคุณชุนเถาเพื่อพูดคุยเรื่องบทความกับหล่อน แต่ก็บังเอิญได้พบกับพวกเขาบนถนน พอรู้ว่าเสี่ยวจี๋เสียงอยากซื้อเครื่องเขียน ผมก็เลยไปด้วย พอซื้อเครื่องเขียนเสร็จก็พูดคุยเรื่องบทความกับชุนเถาต่อ แต่ก็ไม่คาดคิดว่า…”
เรื่องที่เหลือกู้วั่งหลานก็ไม่ได้พูดต่อ และฉินมู่หลานก็พอจะเดาได้
“ผมไม่คิดว่าเมื่อวานคุณชุนเถาจะติดต่อผมเพื่อส่งบทความต้นฉบับ หล่อนขยันมากจริงๆ แม้จะเจอเรื่องไม่ดี ก็ไม่ลืมหน้าที่การงานของตัวเอง” พูดถึงตอนท้ายแววตาของกู้วั่งหลานก็เต็มไปด้วยความชื่นชมต่อเหมาชุนเถา
หลังจากที่ฉินมู่หลานดูข้อความโฆษณาของยาถอนพิษนี้แล้วก็พยักหน้าพร้อมกล่าวว่า “ใช่แล้ว ชุนเถาขยันมากจริงๆ และบทความนี้ก็ดีมาก ผลลัพธ์ที่ถ่ายโฆษณาออกมาจะต้องดีมากแน่ๆ”
“ผมก็คิดอย่างนั้น ไว้ผมจะเร่งทางบริษัทอีกที พอตัดต่อเสร็จก็จะให้ทางสถานีโทรทัศน์ออกอากาศโดยเร็วที่สุด”
หลังจากที่โฆษณาของยาถอนพิษถูกตัดต่อเสร็จ สถานีโทรทัศน์ก็รีบออกอากาศในทันที คราวนี้ทุกคนก็รู้กันทั่วว่า ร้านซิ่งหลินได้เปิดตัวยาชนิดใหม่แล้ว เพียงแต่ยาตัวใหม่นี้เหมือนจะไม่มีโอกาสได้ใช้ เพราะคนส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ไปป่าเขาที่ลึกๆ โอกาสที่จะเจองูพิษก็มีไม่มากนัก
ดังนั้นคนที่มาร้านซิ่งหลินเพื่อซื้อยาถอนพิษจึงมีไม่มาก แต่กลับทำให้ยอดขายยาบำรุงร่างกายเพิ่มขึ้นอีกครั้ง และมีหลายคนกลับมาซื้อยาบำรุงร่างกายเพิ่มอีก
หลังจากที่ส่งลูกค้าคนหนึ่งออกไป คังอันเหอก็อดไม่ได้ที่จะกล่าวว่า “ช่วงนี้เราเปิดตัวขายยาถอนพิษ แต่ไม่นึกว่าจะมีแต่คนมาซื้อยาบำรุงร่างกายเพิ่มแทน”
ผู้อาวุโสลั่วพูดพร้อมหัวเราะอยู่ข้างๆ ว่า “น่าจะเป็นยาบำรุงร่างกายที่ซื้อไว้ก่อนหน้านี้ใกล้จะหมดแล้ว ก็เลยกลับมาซื้อใหม่”
ทุกคนคิดกันดูก็รู้สึกว่าสมเหตุสมผลดี
แต่ที่ทำให้ฉินมู่หลานแปลกใจก็คือขณะที่ร้านซิ่งหลินขายยาถอนพิษได้ไม่เยอะเท่าใด เซี่ยเจ๋อหลี่กลับมาพูดกับเธอว่าทางกองทัพของพวกเขาตั้งใจจะจัดซื้อยาถอนพิษ
“มู่หลาน เรื่องนี้จะมีผู้เชี่ยวชาญมาพูดคุยกับคุณโดยตรง พวกเรามีแผนจะจัดซื้อชุดแรกก่อน แล้วถ้ามีความต้องการเพิ่มเติมค่อยมาหาคุณอีกครั้ง” เพราะมีภารกิจที่ต้องเดินทางเข้าไปในป่าลึก ใครจะรู้ได้ว่าจะไปเจองูพิษเข้าตอนไหน เพราะฉะนั้นการพกยาถอนพิษไว้ก็อาจจะช่วยชีวิตได้ กองทัพจึงมีแผนจะจัดซื้อยาถอนพิษ
พอได้ยินแบบนี้ ฉินมู่หลานก็อดที่จะหัวเราะไม่ได้ “ฉันก็ว่าคุณเพิ่งจะกลับมาบ้าน แต่ทำไมถึงกลับมาอีก ที่แท้ก็มาก็เพื่อจะบอกเรื่องนี้”
เซี่ยเจ๋อหลี่ได้ยินดังนั้นก็ยิ้มพลางพยักหน้าตอบว่า “ก็เพราะภรรยาผมเก่งไง ยาลูกกลอนที่ผลิตออกมาก็ถูกผู้นำเห็นเข้า ผมเลยมีโอกาสกลับมาหาพวกคุณบ่อยๆ”
“งั้นคืนนี้ก็ฝากคุณไปกล่อมลูกๆ นอนด้วยนะ”
“ได้เลยครับ”
เซี่ยเจ๋อหลี่รับปากอย่างยินดี พร้อมกับอาศัยช่วงที่ไม่มีใครสังเกต หอมภรรยาที่รักไปหนึ่งฟอด
ฉินมู่หลานมองเซี่ยเจ๋อหลี่อย่างเอ็นดู ก่อนจะไล่ให้เขาไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วรีบมารับประทานอาหาร
แต่เซี่ยเจ๋อหลี่ไม่ได้รีบไปเปลี่ยนเสื้อผ้าทันที กลับถามไถ่ถึงข่าวคราวของมารดาและพี่สะใภ้ “พวกคุณแม่ไปไห่เฉิงนานแล้วนะ ยังไม่กลับมาเลยเหรอ?”
เมื่อพูดถึงเหยาจิ้งจือกับหลี่เสวี่ยเยี่ยน ฉินมู่หลานก็อดไม่ได้ที่จะเล่าให้ฟัง “กว่าพวกหล่อนจะกลับมาก็น่าจะอีกสักพักใหญ่ๆ เพราะไปพบว่าเครื่องสำอางที่ไห่เฉิงขายดีมาก เลยอยากตั้งเคาน์เตอร์เครื่องสำอางในห้างอีกแห่ง แล้วตอนนี้ก็กำลังดำเนินการเรื่องนี้อยู่”
หลังจากพบว่าแม่และแม่สามีสามารถทำงานได้ด้วยตัวเองแล้ว งานก็ยิ่งวุ่นวายมากกว่าเดิม เธอนึกไม่ถึงมาก่อนว่าพวกหล่อนจะมีจิตใจรักในอาชีพขนาดนี้ ทุกวันนี้ก็ทุ่มเทให้กับงานจนแทบจะลืมโลกภายนอกไปเสียสิ้น
หลี่เสวี่ยเยี่ยนผู้เป็นพี่สะใภ้ก็เช่นกัน เดิมทีแม่สามีเคยเร่งให้เธอมีลูกคนที่สอง แต่หล่อนกลับมุ่งมั่นอยากสร้างเนื้อสร้างตัว เดี๋ยวนี้ก็เลยไม่สนใจเรื่องการมีลูกแล้ว อีกทั้งหล่อนมีเสี่ยวอวี่อยู่แล้ว จึงไม่มีแรงกดดันที่จะต้องมีลูกชาย
เซี่ยเจ๋อหลี่ฟังดังนั้นก็หัวเราะเบาๆ พูดว่า “พวกแม่ๆ นี่เก่งจริงๆ”
“ใช่ค่ะ เพราะงั้นพวกเราซึ่งเป็นรุ่นลูกก็ต้องไม่ย่อท้อนะ”
หลังจากพูดคุยกันอีกสักพัก เซี่ยเจ๋อหลี่ก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า พอกินข้าวเสร็จก็ไปเล่นกับลูกๆ อย่างเต็มที่ ก่อนจะกล่อมลูกๆ ให้เข้านอน
แม้ว่าลูกๆ จะไม่ได้เจอหน้าพ่ออยู่บ่อยๆ แต่ทุกครั้งที่พ่อกลับมาก็จะอยู่เป็นเพื่อนเล่นกับพวกเขาอยู่ตลอด จึงไม่รู้สึกห่างเหินกับเซี่ยเจ๋อหลี่เลย
ส่วนทางด้านฉินมู่หลานก็มีเจ้าหน้าที่มายื่นข้อเสนอเรื่องยาถอนพิษกับเธอ
ฉินมู่หลานตรวจดูข้อตกลงอย่างละเอียด จากนั้นพยักหน้าทันทีพร้อมกล่าวว่า “ตกลง เราจะลงนามในข้อตกลงฉบับนี้เลย”
เมื่อผู้มาติดต่อเห็นฉินมู่หลานตอบตกลงอย่างรวดเร็ว จึงหัวเราะแล้วพูดว่า “คุณไม่ตรวจสอบใหม่อีกครั้งหรือ”
ฉินมู่หลานได้ยินเช่นนั้นก็ยิ้มและพูดว่า “ข้อตกลงฉบับนี้ไม่มีเงื่อนไขใดที่น่ากังวล ฉันเลยไม่ตรวจสอบเพิ่มเติม”
“ตกลง งั้นเรามาลงนามกันเลย แต่ว่ายาชุดแรกต้องส่งมอบภายในครึ่งเดือนนี้”
“ได้ค่ะ ทางโรงงานยาของเราจะเร่งผลิตและจะจัดส่งไปถึงที่นั่นโดยตรงเมื่อถึงเวลา”
หลังจากได้ยินฉินมู่หลานพูดเช่นนั้น ผู้มาติดต่อต่างก็ยิ้มแย้ม “ถ้าอย่างนั้นเอาตามนี้เลยแล้วกัน”
เมื่อลงนามในข้อตกลงแล้วฉินมู่หลานก็กล่าวอำลาผู้มาติดต่อ จากนั้นก็ตรงไปที่ร้านซิ่งหลินเพื่อบอกข่าวดีนี้แก่เซี่ยปิงชิง แม้เซี่ยปิงชิงจะไม่ได้พูดอะไร แต่ฉินมู่หลานยังสังเกตเห็นว่าหล่อนรู้สึกหดหู่เนื่องจากไม่มีใครซื้อยาถอนพิษ
เซี่ยปิงชิงรู้สึกประหลาดใจมากเมื่อได้ยินว่ากองทัพสั่งซื้อยาถอนพิษจำนวนมาก
“มู่หลาน พวกเขาซื้อไปเยอะขนาดนั้นเลยเหรอ?”
“ใช่ ข้อตกลงอยู่ที่นี่ ฉันจะไปหลอกเธอได้ยังไง”
เซี่ยปิงชิงตรวจดูข้อตกลงอย่างละเอียดด้วยความพึงพอใจ “ดูเหมือนจะมีคนมองเห็นคุณค่าของยาถอนพิษของฉันอยู่บ้าง”
เมื่อเห็นเซี่ยปิงชิงมีความสุข ฉินมู่หลานจึงอดที่จะพูดไม่ได้ว่า “ตอนนี้เธอสบายใจแล้วใช่ไหม ยาถอนพิษของเธอก็ไม่ได้แย่ไปกว่ายาบำรุงร่างกายหรอก”
จนกระทั่งถึงตอนนี้ เซี่ยปิงชิงจึงเข้าใจได้ว่าฉินมู่หลานตั้งใจมาให้กำลังใจ จึงรู้สึกเขินอายเล็กน้อยแล้วพูดว่า “มู่หลาน ขอบคุณนะที่เป็นห่วง”
“ไม่เป็นไรเลย ฉันรู้สึกเป็นเกียรติจริงๆ ที่ได้ร่วมก่อตั้งร้านซิ่งหลินกับเธอและปิงหรุ่ย ดังนั้นเธอต้องตั้งใจวิจัยยาอื่นๆ ต่อไปนะ”
เมื่อเซี่ยปิงชิงได้ยินดังนั้น ก็พูดด้วยความมุ่งมั่นว่า “วางใจเถอะ ฉันจะตั้งใจอย่างดี”
เย็นวันนี้เจี่ยงสือเหิงกลับบ้านและพบว่าภรรยาร้องเพลงอย่างอารมณ์ดี ใบหน้าเปื้อนยิ้ม เลยอดถามไม่ได้ว่า “ปิงชิง มีเรื่องอะไรดีๆเหรอ ทำไมดูมีความสุขจัง”
เมื่อเซี่ยปิงชิงเห็นเจี่ยงสือเหิงกลับมา หล่อนก็รีบวิ่งเข้าไปหาเขาแล้วบอกเรื่องยาถอนพิษที่ขายดีมากอย่างตื่นเต้น
เมื่อเห็นภรรยาตัวน้อยมีความสุขขนาดนี้ เจี่ยงสือเหิงจึงพูดด้วยความเอ็นดูว่า “ปิงชิง ผมบอกแล้วว่ายาถอนพิษของคุณต้องมีคนซื้อ ดูสิ ตอนนี้ขายดีมากเลยใช่ไหม”
………………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
ของดียังไงก็มีคนเห็นค่า อย่าเพิ่งหดหู่นะปิงชิง
ไหหม่า(海馬)
