ทะลุมิติสู่ยุค 70 ไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรัก - ตอนที่ 741 มีบางอย่างผิดปกติ(2)
ตอนที่ 741 มีบางอย่างผิดปกติ(2)
เมื่อคิดแบบนี้หลี่ปิ่งฉวนและหลิวซิ่นก็มองฉินมู่หลานด้วยสายตาที่เปลี่ยนไป คุณหมอฉินยังมีสถานะอื่นที่พวกเขาไม่รู้อีกหรือ ไม่อย่างนั้นจะมีใครมาคอยปกป้องแบบนี้
เมื่อฉินมู่หลานเห็นท่าทางของพวกเขา เธอก็กำลังจะอธิบาย แต่หลี่ปิ่งฉวนก็พูดแทรกขึ้นมาก่อน
“คุณหมอฉิน งั้นพวกเราขอตัวก่อนนะครับ พรุ่งนี้ต้องตื่นกันแต่เช้า”
“ค่ะ”
ฉินมู่หลานได้ยินดังนั้นจึงไม่ได้อธิบายอะไรมากนักและกลับห้องไปพักผ่อน
พอถึงวันรุ่งขึ้น หลี่ปิ่งฉวนและหลิวซิ่นก็ตรงไปที่สถานีรถไฟ ส่วนฉินมู่หลานไปสถานีขนส่งกับเหวินเชี่ยนและชุยเสี่ยวผิง ก่อนที่ทั้งสามจะมุ่งหน้าไปยังเซินเจิ้น
จากเสาซื่อไปยังเซินเจิ้น ใช้เวลาเกือบครึ่งวัน พอฉินมู่หลานและคนอื่น ๆ มาถึงก็เป็นช่วงบ่ายแล้ว
“มู่หลาน ลูก…มาได้ยังไง?”
ฉินเจี้ยนเซ่อเห็นลูกสาวมาหาก็อดแปลกใจไม่ได้ ส่วนเซี่ยเหวินปิงที่อยู่ข้าง ๆ ก็มีสีหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจเช่นกัน “ใช่แล้วมู่หลาน ไม่เห็นบอกกันก่อนเลย”
“พอดีฉันมาทำงานที่กวางตุ้งน่ะค่ะ พอเสร็จธุระก็เลยแวะมาเยี่ยม”
ได้ยินดังนี้ ฉินเจี้ยนเซ่อและเซี่ยเหวินปิงก็พยักหน้า แล้วก็เอ่ยถามถึงเรื่องราวที่บ้าน
ฉินมู่หลานเล่าเรื่องราวที่บ้านทุกเรื่องอย่างละเอียด สุดท้ายก็พูดว่า “พ่อคะ วางใจได้ค่ะ ทุกอย่างที่บ้านเรียบร้อยดี”
เพราะการมาเยือนของฉินมู่หลาน ตอนกลางคืนฉินเจี้ยนเซ่อก็เลยเรียกฉินเจี้ยนหัวและลูกอีกสองคนมารวมตัวกันเพื่อกินข้าวด้วยกันอย่างอบอุ่น
เซี่ยเจ๋อเหว่ยเห็นฉินมู่หลานมา ก็เอ่ยถาม “มู่หลาน เธอจะอยู่กี่วัน พรุ่งนี้เข้าไปดูที่ร้านหน่อยไหม?”
“คงไม่ได้เข้าไปนะคะพี่ใหญ่ มาครั้งนี้ฉันเพียงแวะมาเยี่ยมทุกคนเท่านั้น เดี๋ยวก็ต้องกลับแล้วค่ะ”
ฉินเจี้ยนเซ่อได้ยินดังนั้นก็รีบพูดว่า “มู่หลาน ลูกรีบกลับมากขนาดนี้เลยเหรอ อยู่ต่ออีกสักสองสามวันสิ”
“ไม่ได้หรอกค่ะพ่อ ฉันออกมาหลายวันแล้วไม่รู้ว่าเด็ก ๆ เป็นยังไงบ้าง ต้องรีบกลับไปดูหน่อยค่ะ”
ได้ยินดังนั้น ฉินเจี้ยนเซ่อก็เลยไม่ได้พูดอะไรอีก
เมื่อถึงวันรุ่งขึ้น ฉินมู่หลานก็ตั้งใจจะออกไปเดินเล่นและไปเยี่ยมเยือนแม่เฒ่าถังสักหน่อย เป็นเพราะคำแนะนำของหญิงชรา เธอจึงได้รับเชิญมาที่โรงพยาบาลเสาซื่อ จนชื่อเสียงเป็นที่เลื่องลือ
“อ้าว คุณหมอฉิน มาที่นี่ได้ยังไง?”
เมื่อแม่เฒ่าถังเห็นฉินมู่หลาน นางก็มีท่าทางตื่นเต้นสุดขีด “มาเยี่ยมคุณพ่อที่เซินเจิ้นเหรอ?”
ฉินมู่หลานได้ยินดังนั้นก็พยักหน้า แต่ส่ายหน้าในเวลาถัดมาพร้อมกล่าวว่า “ฉันมาทำงานที่กวางตุ้งค่ะก็เลยถือโอาสแวะมาเยี่ยมคุณพ่อด้วย”
เธอพูดพลางเล่าคำเชิญของผู้อำนวยการถังให้ฟัง
หลังจากแม่เฒ่าถังฟังจนจบ ใบหน้าก็เต็มไปด้วยความยินดี
“ฉันไม่นึกเลยว่าหมอหงหยวนจะฟังคำของฉัน และเชิญคุณมาจริง ๆ ด้วย”
“ใช่ค่ะ ฉันก็ไม่คิดเหมือนกัน ตอนแรกฉันยังคิดว่าตัวเองมีชื่อเสียง จนหมอที่อยู่ไกลออกไปรู้จักชื่อเสียงของฉัน มาตอนนี้ถึงได้รู้ว่าคุณเป็นสื่อกลางให้”
เมื่อได้ยินดังนั้น ใบหน้าของแม่เฒ่าถังก็ดูจริงจัง “คุณหมอฉิน ด้วยฝีมือทางการแพทย์ของคุณ คุณควรมีชื่อเสียงมานานแล้ว แน่นอนว่าคุณคงถ่อมตัวเกินไป”
ที่จริงแล้ว ยังมีอีกสาเหตุหนึ่งนั่นก็คือฉินมู่หลานยังเด็กเกินไป ทำให้ทุกคนต่างไม่เชื่อว่าหญิงสาวอายุเท่านี้จะมีฝีมือทางการแพทย์ที่สูงส่งเช่นนี้
ฉินมู่หลานได้ยินถังเยว่เซียนเอ่ยชื่นชม เธอก็ได้แต่ปฏิเสธอย่างเขินอาย “คุณยายชื่นชมฉันเกินไปแล้วค่ะ”
“คุณหมอฉิน ฉันพูดจริงนะ”
ระหว่างที่ทั้งสองพูด แม่เฒ่าถังก็คิดถึงยาเม็ดที่เคยฝากคนซื้อมา “หมอฉิน ช่วยดูให้หน่อยสิว่ายาเม็ดที่ฉันซื้อมานี้ผลิตจากร้านซิ่งหลินของคุณหรือเปล่า”
นางพูดพลางยื่นขวดยาหลายขวดให้
ฉินมู่หลานรับขวดยาเอาไว้ จากนั้นจึงเปิดขวดแรกออกมาดู ก่อนจะพูดว่า “เป็นของร้านซิ่งหลินของเราค่ะ”
เพียงแต่ว่าเมื่อหันไปหยิบขวดที่สอง สีหน้าก็เปลี่ยนไปและรีบขมวดคิ้ว “แต่ขวดนี้ไม่ใช่ของร้านซิ่งหลินผลิต ขวดที่สามก็เช่นกัน”
เมื่อเห็นอย่างนี้ สีหน้าของฉินมู่หลานก็ไม่สู้ดี
ส่วนแม่เฒ่าถังก็เพิ่งทราบว่าตัวเองซื้อของปลอมมาสองขวด
“เกิดอะไรขึ้นกันนะ ฉันอุตส่าห์ฝากคนซื้อมาแท้ ๆ แต่ดันเจอของปลอม”
ฉินมู่หลานก็รู้สึกว่าเรื่องราวไม่ชอบมาพากล “คนนั้นซื้อที่ร้านซิ่งหลินใช่ไหมคะ?”
“เรื่องนั้น…คนนั้นก็บอกว่าซื้อที่ร้านซิ่งหลิน แต่ว่าจริงเท็จแค่ไหนฉันก็ไม่ทราบแน่ชัด เพราะไม่ได้อยู่ในปักกิ่ง”
ฉินมู่หลานมองยาปลอมทั้ง 2 ขวด ก่อนจะหันไปถามแม่เฒ่าถังว่า “คุณยายคะ ฉันขอเอาขวดยานี้ไปได้ไหม พอกลับถึงปักกิ่งแล้ว ฉันจะตรวจสอบเรื่องนี้ต่อไป”
“ได้”
หญิงชราไม่ต้องคิดนานก็ตอบตกลงทันที
ส่วนฉินมู่หลานหยิบยาบำรุงร่างกาย 2 ขวดออกมาส่งให้หญิงชราแล้วพูดว่า “คุณยายคะ ยา 2 ขวดนี้ฉันให้ค่ะ คุณยายกินให้ตรงเวลานะคะ ถือว่าแลกเปลี่ยนกัน”
แต่หญิงชรากลับรีบโบกมือปฏิเสธทันทีว่า “คุณหมอฉิน ไม่ได้ ๆ ยาปลอม 2 ขวดของฉันจะไปแลกกับยาจริงของคุณหมอได้ยังไงกัน”
“คุณยายคะ คุณยายยังต้องกินยาให้ตรงเวลา รับเอาไว้เถอะค่ะ”
พอได้ยินแบบนี้ หญิงชราก็ไม่เกรงใจอีกต่อไป แต่ก็ยังอยากจะจ่ายค่ายา เพราะยาบำรุงนี้ไม่ใช่ถูก ๆ แต่ฉินมู่หลานก็ไม่รับ
หญิงชราไม่มีทางเลือก จึงได้แต่ให้ของกินกับฉินมู่หลานไปในตอนที่กำลังจะกลับ
พอเห็นว่าเป็นของกิน ฉินมู่หลานจึงรับเอาไว้
และหลังจากออกจากบ้านหญิงชราแล้ว ฉินมู่หลานเห็นว่ายังพอมีเวลา เธอจึงอยากจะแวะไปที่ตลาดขายวัสดุก่อสร้างสักหน่อย
เมื่อไปถึงตลาดวัสดุก่อสร้าง ฉินมู่หลานก็พบว่าที่นี่มีผู้คนไม่น้อย หลายคนเข้าไปแล้วก็ดูวัสดุก่อสร้าง ส่วนเซี่ยเจ๋อเหว่ยกำลังยุ่งอยู่กับการแนะนำลูกค้า โดยที่มีพนักงานของร้านคนอื่น ๆ คอยแนะนำวัสดุก่อสร้างแต่ละประเภท แต่ในบรรดาพนักงานเหล่านั้น มีพนักงานหญิงคนหนึ่งที่สวยมาก และด้วยเหตุนี้จึงมีผู้คนอยู่รอบตัวหล่อนมากที่สุด
ฉินมู่หลานเห็นว่าร้านกำลังยุ่งอยู่ จึงไม่ได้รบกวนเซี่ยเจ๋อเหว่ย และได้แต่ยืนรออยู่เฉย ๆ
และในช่วงครึ่งชั่วโมงที่ฉินมู่หลานรออยู่นั้น พนักงานสาวสวยคนนั้นก็ขายวัสดุก่อสร้างออกไปหลายอย่างแล้ว หลังจากดูแลลูกค้าเสร็จ หล่อนก็เดินยิ้มแย้มเข้าไปหาเซี่ยเจ๋อเหว่ย
“เถ้าแก่ ฉันขายวัสดุก่อสร้างออกไปได้เยอะเลย คุณจะให้รางวัลฉันยังไงคะ?”
เซี่ยเจ๋อเหว่ยก็เสร็จจากการดูแลลูกค้าแล้วเช่นกัน เมื่อได้ยินคำพูดของหญิงสาว เขาก็พูดด้วยรอยยิ้ม “เพ่ยหลิงเก่งจริง ๆ คืนนี้ฉันจะเลี้ยงข้าวเธอแล้วกัน ลองคิดดูว่าอยากกินอะไร”
เจียงเพ่ยหลิงได้ยินดังนั้นก็หัวเราะคิก ๆ แล้วพูดว่า “เถ้าแก่ คืนนี้ฉันอยากกินไก่ย่าง”
“ได้สิ คืนนี้เราไปกินกัน”
ระหว่างที่ทั้งสองพูดคุยกัน พวกเขาก็เข้ามาใกล้กันมากขึ้น เจียงเพ่ยหลิงเข้าไปใกล้เซี่ยเจ๋อเหว่ยมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อมองดูจากระยะไกลก็ดูราวกับว่าเซี่ยเจ๋อเหว่ยกำลังกอดหล่อน
เมื่อเห็นเช่นนั้น ใบหน้าของฉินมู่หลานก็ดำคล้ำลงทันที
………………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
ใครทำยาปลอมนี่ ทำชื่อเสียงร้านมู่หลานเสียหายหมด
เจอนางปีศาจจิ้งจอกมารังควาญแล้วหนึ่ง ห่างภรรยาหน่อยไม่ได้เลยนะพี่ใหญ่
ไหหม่า(海馬)
……….
