ทะลุมิติสู่ยุค 70 ไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรัก - ตอนที่ 784 ตอนจบ(2)
ตอนที่ 784 ตอนจบ(2)
เมื่อได้ยินคำพูดของป้ากุ้ยจือ ฉินเคอวั่งก็แนะนำด้วยรอยยิ้มว่า “นี่คือเกาเชี่ยนเชี่ยนภรรยาของผม พวกเราเพิ่งแต่งงานกันเมื่อต้นปีนี้”
“ที่แท้ก็เป็นภรรยาของเธอนี่เอง สวยมากเลย”
เกาเชี่ยนเชี่ยนไม่เคยเห็นเหตุการณ์แบบนี้มาก่อน เห็นชาวบ้านมารวมตัวกันที่นี่และล้อมวงกันอย่างคึกคัก อีกทั้งทุกคนยังมองมาที่หล่อนกันเป็นตาเดียวแบบนี้ หล่อนก็รู้สึกเขินอายไปหมด แต่เมื่อคิดว่าต้องไม่ขลาดเขลา จึงทักทายทุกคนอย่างเปิดเผย
“โอ้โห ภรรยาของเคอวั่งดูก็รู้ว่าเป็นสาวจากเมืองใหญ่ รูปร่างหน้าตาหรือก็สง่างาม ทั้งตัวก็ดูไม่ธรรมดา”
จากนั้นก็มีคนชมหลี่เสวี่ยเยี่ยน ด้วย
“เสวี่ยเยี่ยน พวกเราไม่ได้เจอกันหลายปีแล้ว ตอนนี้เธอยิ่งสวยขึ้นไปอีก ฉันไม่เคยเห็นเสื้อผ้าที่เธอใส่ในตลาดเลย ดูก็รู้ว่าเป็นของระดับสูง”
หลี่เสวี่ยเยี่ยนยิ้มรับแทนคำตอบ ในใจรู้สึกซาบซึ้งใจยิ่งนัก
ครั้งหนึ่งหล่อนก็เหมือนกับหญิงในหมู่บ้านเหล่านี้ ทุกวันทำงานยุ่งกับเรื่องในบ้าน ถ้ามีเวลาก็มารวมตัวกันนินทากาเลเรื่องราวในหมู่บ้าน มองเห็นแต่ชีวิตในวันต่อวัน
แต่ตอนนี้หล่อนต่างออกไป ทั้งพฤติกรรมการกระทำของหล่อน สิ่งที่หล่อนต้องยุ่งทุกวัน และเส้นทางที่หล่อนจะเดินต่อไปในอนาคต ล้วนเป็นสิ่งที่ไม่เคยกล้าคิดมาก่อน และสิ่งเหล่านี้ล้วนเป็นสิ่งที่ครอบครัวสามีและมู่หลานมอบให้หล่อน ใจของหล่อนในขณะนี้จึงเต็มไปด้วยความซาบซึ้งปลาบปลื้มว่าตัวเองโชคดีเพียงใด
ฉินมู่หลานก็ยุ่งกับการสนทนาอยู่เหมือนกัน ทุกคนชมว่าเธอสวยขึ้นเรื่อยๆ เด็กๆ ก็ฉลาดน่ารักทุกคน
คนที่คุยกับชาวบ้านถูกคอที่สุดคือซุนฮุ่ยหง หล่อนอยากจะเล่าเรื่องที่ไปปักกิ่ง ไปเซินเจิ้นให้ชาวบ้านทุกคนฟัง เลยคุยกับคนอื่นแบบไม่หยุดปาก
ฉินมู่หลานเห็นว่าสายมากแล้ว รีบพูดยิ้มๆ ว่า “ลุงป้าน้าอาทุกคน พวกเราขอตัวกลับบ้านก่อนนะคะ เราไม่ได้มาอยู่บ้านนานแล้ว พวกเราต้องกลับไปทำความสะอาดด้วย”
ซูหว่านอี๋และเหยาจิ้งจือพูดเสริม “ใช่ค่ะ พวกเราต้องกลับไปทำความสะอาดด้วย ไม่งั้นจะอยู่ไม่ได้”
ทุกคนรีบเดินทางจากหน้าหมู่บ้านกลับมาที่บ้าน ฉินมู่หลานพาเด็กๆ กลับไปที่บ้านตระกูลเซี่ย หลังจากเก็บข้าวของเสร็จ เธอก็พาทั้งถวนถวนและหยวนหยวนไปนอนก่อน
ครั้งนี้พวกเขากลับมาไหว้บรรพบุรุษ ดังนั้นในตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น ทั้งสองครอบครัวต่างก็ยุ่งกันหมด พอถึงวันชิงหมิงทุกคนก็ขึ้นเขากัน และด้วยความที่ไม่ได้กลับมานานแล้ว การขึ้นเขาครั้งนี้จึงเหนื่อยมาก แถมยังต้องทำความสะอาดพื้นที่บนเขาเป็นบริเวณใหญ่
หลังจากทำความเคารพบรรพบุรุษเสร็จแล้ว ทั้งสองครอบครัวก็พักในหมู่บ้านอีกคืนหนึ่ง ก่อนจะกลับปักกิ่งในที่สุด
“ทำไมหรือคะ มีอะไรหรือเปล่า”
“จริงๆ แล้วก็ไม่มีอะไรหรอก ฉันแค่อยากถามเธอว่าจะไปกับพวกเราสักหน่อยไหม ยังไงเธอก็ไม่ได้ไปดูตลาดวัสดุก่อสร้างนานแล้วนี่”
ฉินมู่หลานได้ยินดังนั้นก็หัวเราะพลางพูดว่า “มีพี่กับเคอวั่งอยู่ ฉันไม่ต้องกังวลอะไรแล้วล่ะค่ะ”
เห็น ฉินมู่หลาน ไว้ใจตัวเองขนาดนี้ ใบหน้าของหลี่เสวี่ยเยี่ยนก็เต็มไปด้วยความมุ่งมั่น “อืม ฉันจะทำให้ดีที่สุด”
หลังจากพักผ่อนที่บ้านสองวัน ฉินเจี้ยนเซ่อกับเซี่ยเหวินปิงและคนอื่นๆ ก็ออกเดินทางไปเซินเจิ้นอีกครั้ง
ส่วนพวกฉินมู่หลานก็ยุ่งเช่นกัน คุณปู่ลั่วกับคังอันเหอได้ค้นคว้าวิจัยยากระตุ้นน้ำนมและยาหย่านมออกมาได้จริงๆ แล้ว หลังจากผลิตออกมาก็ได้รับความนิยมอย่างคาดไม่ถึง
“คุณปู่ลั่ว พวกเราทำสำเร็จแล้ว ยาที่พวกเราคิดค้นขึ้นมากลับได้รับความนิยมอย่างมาก นี่มันเหลือเชื่อจริงๆ”
คุณปู่ลั่วเห็นคังอันเหออย่างนี้ก็หัวเราะพลางพูดว่า “ดูเหมือนความคิดของเธอจะดีมากเลยนะ ต่อไปก็คิดให้มากๆ ล่ะ”
คังอันเหอพยักหน้าหนักแน่นพลางพูดว่า “ค่ะ ฉันจะพยายามนะคะ”
ฉินมู่หลาน เซี่ยปิงหรุ่ย และเซี่ยปิงชิงต่างก็แสดงความยินดี ตอนกลางคืนทุกคนล้วนกินดื่มฉลองกันอย่างเต็มที่ เพื่อแสดงความปรารถนาดี
ในตอนที่ฉินมู่หลานยุ่งอยู่นั้น เซี่ยเจ๋อหลี่ยิ่งยุ่งจนไม่มีเวลากลับบ้านเลย ทั้งสองคนไม่ได้เจอกันอีกเป็นเวลานาน
เมื่ออากาศเริ่มร้อนขึ้นทีละน้อย ฉินมู่หลานก็เริ่มว่างมากขึ้น ส่วนเซี่ยเจ๋อหลี่ก็กลับบ้านบ่อยขึ้นเป็นครั้งคราว
“อาหลี่ ช่วงนี้คุณไม่ยุ่งแล้วเหรอ ถึงได้กลับบ้านทุกคืนเลย”
เซี่ยเจ๋อหลี่ได้ยินดังนั้นก็ยิ้มแล้วพูดว่า “ใช่แล้ว ช่วงนี้ไม่ค่อยยุ่ง พอดีเลยกลับมาช่วยดูแลลูกด้วยกัน”
“ดีจังเลย ถ้าคุณกลับมาบ่อยๆ พวกเราจะดีใจมากเลยล่ะ”
แต่ไม่นาน ฉินมู่หลานก็สังเกตเห็นว่าเซี่ยเจ๋อหลี่กลับมาบ่อยมาก “คุณกลับมาทุกคืนแบบนี้ไม่เป็นไรเหรอ?”
“ไม่ต้องห่วงหรอก ไม่มีปัญหาอะไรแน่นอน ไม่งั้นผมก็คงไม่กลับมาหรอก”
ฉินมู่หลานเห็นเซี่ยเจ๋อหลี่พูดแบบนั้นก็เลยไม่ได้ใส่ใจอะไรมากนัก ถึงอย่างไรเธอก็เชื่อใจเซี่ยเจ๋อหลี่อยู่แล้ว
ฉินมู่หลานทำงานเสร็จก็กลับบ้านหมือนทุกครั้ง แต่พอกลับถึงบ้านก็พบว่าในบ้านสว่างไสว มีโคมไฟห้อยเต็มทั้งสวน แพรวพราวระยิบระยับสวยงามมาก
“มู่หลาน คุณกลับมาแล้ว”
เซี่ยเจ๋อหลี่เห็นฉินมู่หลานกลับมาก็ยิ้มแล้วเดินเข้ามาหา จับมือเธอพาเดินเข้าไปข้างใน
“นี่…ช่วงนี้มีเทศกาลอะไรหรือเปล่าคะ ทำไมถึงได้ตกแต่งบ้านสวยขนาดนี้”
ได้ยินแบบนั้น เซี่ยเจ๋อหลี่ก็อดหัวเราะไม่ได้ “ลองคิดดูดีๆ สิว่าช่วงนี้มีเทศกาลอะไรที่ต้องฉลองบ้าง”
ฉินมู่หลานคิดอย่างละเอียดอีกรอบ สุดท้ายก็ยอมแพ้ “ช่วงนี้ดูเหมือนจะไม่มีเทศกาลอะไรนี่นา”
“มู่หลาน ลองคิดดูให้ดีอีกทีสิ”
เซี่ยเจ๋อหลี่มองตรงไปที่ฉินมู่หลาน สายตาเต็มไปด้วยประกายระยิบระยับ
เมื่อเห็นแววตาที่เต็มไปด้วยความคาดหวังของเซี่ยเจ๋อหลี่ ฉินมู่หลานก็ครุ่นคิดอีกครั้ง ก่อนจะเข้าใจในที่สุดและพูดว่า “หรือว่าจะเป็นวันครบรอบแต่งงานของเรา?”
ดูเหมือนว่าจะมีเพียงเทศกาลเดียวในช่วงเวลานี้เท่านั้น
“มู่หลาน คุณนึกออกแล้วสินะ ใช่แล้ว มันคือวันครบรอบแต่งงานของเรา”
ระหว่างที่พูด เซี่ยเจ๋อหลี่ก็จูงมือฉินมู่หลาน เข้าไปในบ้าน ซูหว่านอี๋และเกาเชี่ยนเชี่ยนกำลังรออยู่ พอเห็นเธอกับเซี่ยเจ๋อหลี่เดินเข้ามา พวกเขาก็โปรยกากเพชรให้แบบมากเป็นพิเศษ
“มู่หลาน ตรงโน้นมีอาหารมื้อใหญ่เตรียมไว้ด้วย”
เมื่อเห็นอาหารมากมายตรงหน้า ฉินมู่หลานอดไม่ได้ที่จะหันไปถามเซี่ยเจ๋อหลี่ “ที่ช่วงนี้คุณกลับบ้านตลอด ก็เพื่อเตรียมสิ่งนี้ใช่ไหม?”
เซี่ยเจ๋อหลี่พยักหน้าและพูดว่า “ใช่แล้ว ผมอยากเฉลิมฉลองวันครบรอบแต่งงานของเราให้ดีที่สุด”
มื้อเย็นอุดมสมบูรณ์มาก หลังจากรับประทานอาหารเสร็จ ซูหว่านอี๋และเกาเชี่ยนเชี่ยนก็ช่วยพาเด็กๆ ออกไป เพื่อให้ฉินมู่หลานกับเซี่ยเจ๋อหลี่ได้อยู่ด้วยกันตามลำพัง
“มู่หลาน ผมยังเตรียมของอย่างอื่นไว้ให้คุณอีกนะ”
เมื่อฉินมู่หลานถูกพาไปที่สวนหลังบ้าน เธอจึงพบว่าที่นี่ก็ถูกจัดแต่งไว้ด้วยเช่นกัน บนพื้นมีกลีบดอกไม้กระจายเต็ม ตรงกลางมีกล่องใบใหญ่อยู่
“คุณลองเปิดดูสิ”
ฉินมู่หลานเปิดออกมาแล้วพบว่าในกล่องเต็มไปด้วยของขวัญ
“มู่หลาน ผมดีใจมากที่ได้แต่งงานกับคุณ”
เซี่ยเจ๋อหลี่รู้สึกโชคดีจริงๆ ที่ได้แต่งงานกับฉินมู่หลานตั้งแต่แรก
ฉินมู่หลานยิ้ม มองเซี่ยเจ๋อหลี่แล้วพูดว่า “ฉันก็ดีใจมากเช่นกันค่ะที่ได้แต่งงานกับคุณ”
หลังจากได้อยู่กับเซี่ยเจ๋อหลี่ เธอก็ได้สัมผัสถึงความรักและความอบอุ่นอย่างล้นเหลือ ดังนั้นเธอจึงรู้สึกโชคดีเช่นกันที่ได้มาที่นี่และแต่งงานกับเซี่ยเจ๋อหลี่
เมื่อได้ยินคำพูดนี้ เซี่ยเจ๋อหลี่ก็มีดวงตาเป็นประกายด้วยความตื่นเต้น ในที่สุดเขาก็จูงมือฉินมู่หลานจุดพลุด้วยกัน
ในขณะที่พลุระเบิดขึ้นมา เขาก็เข้าไปกระซิบข้างหูฉินมู่หลาน ว่า “มู่หลาน ผมรักคุณ”
(จบบริบูรณ์)
…………………………………………………………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
พี่หลี่แอบเตรียมงานวันครบรอบแต่งงานได้โรแมนติกสุดๆ อิจฉามู่หลานจังค่ะ
คราวนี้ก็จบกันไปแล้วกับเรื่อง ทะลุมิติไปแต่งงานกับผู้ชายคลั่งรักยุค 70 ผู้แปลก็ต้องขอขอบคุณผู้อ่านทุกท่านที่คอยติดตามเรื่องนี้มาตลอดตั้งแต่ต้นจนจบนะคะ แม้บางครั้งจะมาช้าบ้าง หายบ้าง ก็ต้องขออภัยและขอบคุณที่ยังตามกันอยู่จริงๆ ค่ะ ส่วนใครยังอ่านไม่จบก็ไม่เป็นไร ยังมีฉบับอีบุ๊คให้รอสะสมอยู่ หรือไม่ก็เปย์เหรียญต่อไปจนจบแล้วแต่ความสะดวกเลย
ขอให้นิยายเรื่องนี้เป็นความสุขในยามว่างของผู้อ่านทุกท่านนะคะ ส่วนเรื่องใหม่จะเป็นเรื่องไหนนั้นโปรดอย่าลืมติดตามกันด้วยนะคะ
ไหหม่า(海馬)
