ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม - บทที่ 254 ถุงน้ำร้อนอุ่นมือ

บทที่ 254 ถุงน้ำร้อนอุ่นมือ

เมื่อหลินชิงเหอเอ่ยเช่นนี้ เธอก็ได้รับสายตาขมขื่นจากโจวชิงไป๋

“ทำตัวดี ๆ สิคะ ฉันทำแบบนี้ก็เพื่อคนรุ่นต่อไปของตระกูลโจวคุณเลยนะ ชื่อเสียงตระกูลโจวจะโด่งดังแน่ ๆ หากพวกเขาประสบความสำเร็จในอนาคตน่ะค่ะ” หลินชิงเหอแตะใบหน้าหล่อเหลาของเขาก่อนโน้มมาหาแล้วจูบอย่างหมั่นเขี้ยว

ต้องบอกว่าเธอเลี้ยงดูชิงไป๋ของเธออย่างดีมากเลยล่ะ

แม้เขาจะกลับมาจากกองทัพและเผชิญกับความยากลำบากท่ามกลางแสงตะวัน เขาก็ไม่ได้มีสภาพแบบเนื้อแดดเดียวแก่ ๆ ที่เหนียวจนเคี้ยวไม่เข้าหรือไม่อาจกัดกินได้ เขายังคงสมชายชาตรีและน่าดึงดูดสำหรับเธอเสมอ

โจวชิงไป๋มีสีหน้าอ่อนลงเมื่อถูกภรรยาจูบ

“งั้นบ่ายนี้เราไปเดินเล่นกัน” โจวชิงไป๋พยักหน้าและเอ่ยยืนยัน

วันนี้เป็นวันที่ยี่สิบเก้า พรุ่งนี้เป็นวันสิ้นปี ซึ่งมันคงจะวุ่นวายมาก

แต่โชคไม่ดีที่หลังจากพวกเขาตื่นจากการนอนพักแล้ว หิมะก็เริ่มตก

“ออกไปไม่ได้แล้วล่ะค่ะ” หลินชิงเหอบอก

โจวชิงไป๋รู้สึกหมดแรง หิมะก็ช่างตกได้เวลาเสียเหลือเกิน

“คุณอยากกินอะไรคะ?” หลินชิงเหอถาม

“คุณ” โจวชิงไป๋จ้องมองเธอด้วยดวงตาวับวาว

ไม่กี่วันมานี้รอบเดือนของหลินชิงเหอมาพอดี นอกจากเวลาดี ๆ ในช่วงที่เธอกลับมาบ้านแล้ว โจวชิงไป๋ก็ทำได้เพียงแตะต้องเธอแต่ภายนอกเพื่อบรรเทาความอยากในวันที่ผ่านมา

“พี่รอง พี่อยากกินอะไร?” เสียงของเจ้าสามดังมาจากในห้อง

เมื่อหลินชิงเหอรู้สึกว่าคำพูดพวกนี้มันช่างคุ้นหู เธอก็ได้ยินเจ้ารองพูดเสียงทุ้มกลับมา “คุณ!”

ทันใดนั้นเอง หลินชิงเหอก็หน้าแดง

“โจวเฉวี่ยน โจวกุยหลาย ออกไปลุกนั่งเดี๋ยวนี้!” โจวชิงไป๋บอก

โจวเฉวี่ยนก็คือเจ้ารอง ส่วนโจวกุยหลายก็คือเจ้าสาม

ตอนแรกสองพี่น้องทำเสียงล้อเลียนกันอยู่ในห้อง แต่ตอนนี้พวกเขาก็ได้สะดุ้งโหยง จากนั้นก็ออกมาลุกนั่งด้วยกัน ทั้งสองพี่น้องต่างได้รับความทรมานนัก

ตอนนี้เองโจวข่ายก็กลับมาพร้อมกับไก่ฟ้า 2 ตัว

มันคือสิ่งที่เขาจับได้ตอนออกไปกับเด็กอายุรุ่นเดียวกันคนอื่น ๆ ในหมู่บ้านพร้อมกับตาข่าย

พวกเขาจับกันมาได้หลายตัว ทุกคนจึงแบ่งหารเฉลี่ยเท่า ๆ กัน ซึ่งโจวข่ายได้ไป 2 ตัว เมื่อเห็นน้องชายทั้งสองกำลังลุกนั่งยอง ๆ เขาก็รู้ว่าน้องสองคนได้ไปท้าทายพ่อของพวกเขาเสียแล้ว

“แม่ครับ ผมจับไก่ฟ้ากลับมาได้ 2 ตัว คืนนี้จะทอดสักตัวไหมครับ?” โจวข่ายบอก

“ได้สิ” หลินชิงเหอไม่สนใจเด็กสองคนนั้น พวกเขาสมควรแล้วที่กล้าทำตัวเป็นนกแก้วล้อเลียนเสียงพ่อแม่ของพวกเขา สมควรถูกลงโทษแล้ว

โจวชิงไป๋ให้ลูกชายคนโตเป็นคนจัดการถอนขนไก่ฟ้าและควักเครื่องใน

หลินชิงเหอหยิบเห็ดมาแช่น้ำหนึ่งกำมือ ไก่ฟ้าตุ๋นเห็ดเป็นอาหารที่อร่อยไม่น้อย

เธอแยกเท้าและปีกไว้ต่างหากเพื่อตุ๋นเป็นแกงไก่ แม้จะมีไม่กี่ชิ้น แต่มันก็ทำให้น้ำแกงหอมหวนมีรสชาติอย่างยิ่ง บวกหมั่นโถวข้าวโพดกับผักดองกับอาหารจานปลาเข้าไปมันก็เป็นมื้อที่สมบูรณ์แบบ

บ่ายวันนั้นเอง หิมะก็ตกหนักไม่หยุด มันตกไม่หยุดเลยจนกระทั่งมาหยุดตอนหนึ่งทุ่ม จากนั้นอีกครู่หนึ่งก็เริ่มตกอีกครั้ง

อากาศช่างหนาวเหน็บอะไรเช่นนี้

“ที่มหาวิทยาลัยไม่มีเตียงเตาแล้วเธอจะหนาวขนาดไหนกันนะ?” ท่านแม่โจวอดไม่ได้ที่จะคิดถึงเรื่องนี้

“ฉันได้ยินมาว่าทางมหาวิทยาลัยกำลังติดตั้งระบบทำความร้อนกันอยู่น่ะค่ะ ไม่รู้ว่าพวกเขาจะสร้างเสร็จทันใช้หรือเปล่า” หลินชิงเหอบอก

แน่ล่ะว่ามันต้องหนาวจนต้องซุกตัวอยู่ในเตียง เมื่ออยู่ในเตียงก็ไม่เป็นไรนัก แต่เมื่อลุกออกจากเตียงก็หนาวจนทนไม่ได้

ด้วยเหตุผลนี้เอง หลินชิงเหอจึงวางแผนรอให้ถึงหน้าร้อนนี้แล้วสะสมมะเขือเทศสองกล่องไว้ในมิติ อากาศช่างแห้งเสียจนเธอกลัวว่าจะเลือดกำเดาไหล!

โจวชิงไป๋ทำเพียงรับฟัง ซึ่งเช้าวันต่อมาไม่มีหิมะแล้ว เขาจึงรีบออกไปแต่เช้าตรู่ โดยไม่รู้ว่าเขาออกไปทำอะไร เขาไม่ได้กลับมาเลยจนกระทั่งถึงเวลาอาหารกลางวัน

เขากลับมาพร้อมกับถุงน้ำร้อนอุ่นมือใบหนึ่ง

หลินชิงเหอที่อยู่หน้าเตาไฟถึงกับเบิกตากว้าง ของสิ่งนี้ในอดีตหลายครอบครัวใช้ถือไว้เพื่ออุ่นมือนี่นา!

“ของชิ้นนี้ใช้งานสะดวก หลังปีใหม่แล้วคุณพกไปด้วยนะ” โจวชิงไป๋บอก

มันใช้งานง่ายจริง ๆ นั่นแหละ แค่เติมน้ำร้อนเข้าไป เมื่อน้ำเย็นแล้วก็เทออกมาแล้วใส่น้ำร้อนกลับเข้าไปใหม่ ไม่มีปัญหาอะไรเลยสักนิด

“พ่อ แล้วผมล่ะ?” โจวข่ายถาม

ท่านแม่โจวเองก็พยักหน้า “ทำไมแกถึงไม่ซื้อให้เจ้าใหญ่บ้างสักใบล่ะ?”

“ผมไม่ได้ซื้อมาครับ เพราะข้างนอกไม่มีขาย มีแค่ใบนี้ใบเดียว” โจวชิงไป๋บอก

ถุงน้ำร้อนใบนี้เขาขอให้สหายของเขาเป็นคนหาให้ ไม่อย่างนั้นเขาก็ไม่ได้มาง่าย ๆ หรอก

“ดีแล้วล่ะ ลูกยังหนุ่มยังแน่นและมีพลังชีพพอที่จะต้านความหนาวได้ ลูกไม่ได้ใช้มันก็ไม่เป็นไรหรอก” หลินชิงเหอปลอบอย่างไม่จริงใจนัก

เธอเทน้ำร้อนเข้าไปเพื่อทำการทดสอบ

“แม่ ปกติไม่ใช่ว่าสิ่งแรกที่อยู่ในใจจะเป็นการให้ลูกชายได้ใช้ก่อนเหรอครับ?” โจวข่ายถาม

“แม่แตกต่างจากแม่คนอื่น ๆ คนแรกที่แม่คิดถึงตอนได้ของดี ๆ มาก็คือพ่อ” หลินชิงเหอตอบ

ดวงตาของโจวชิงไป๋ซ่อนรอยยิ้มไว้

ลูกชายทั้งสามไม่อาจทนได้อีกต่อไป พวกเขาได้กินอาหารสุนัขโดยไม่ทันตั้งตัวและพากันล่าถอยกลับไปอย่างรวดเร็ว

ท่านแม่โจวยิ้มกริ่มแล้วก็ไม่ว่าอะไร

หลินชิงเหอถือถุงน้ำร้อนไว้ในมือ มันช่างรู้สึกสบายและใช้งานง่ายเหลือเกิน

เมื่อกลับไปถึงห้อง หลินชิงเหอก็พูดกับโจวชิงไป๋ “คุณออกไปในตอนเช้าก็เพื่อของสิ่งนี้เท่านั้นเองเหรอคะ?”

“อืม” โจวชิงไป๋ตอบ เขาไม่รู้ว่าจะได้ของมาหรือเปล่าจึงไม่ได้พูดอะไร

หลินชิงเหอนั่งในอ้อมแขนและมองดูผู้ชายของเธอ เขาไม่เคยเอ่ยว่าเป็นห่วงใด ๆ อย่างมากที่สุดก็แค่ไม่กี่ประโยคในหนึ่งวัน แต่ถึงอย่างนั้นเขาจดจำเรื่องของเธอไว้ในใจเสมอ

เมื่อวานนี้เขาไม่ได้พูดมากนัก และวันนี้เขาก็ขี่จักรยานออกไปหลังกินอาหารเช้าเสร็จเพื่อนำถุงน้ำร้อนใบนี้กลับมาให้เธอ

“ชิงไป๋” หัวใจของหลินชิงเหอรู้สึกอบอุ่นขณะเอ่ยเรียกผู้ชายของเธอ

โจวชิงไป๋กอดภรรยาไว้และไม่เอ่ยอะไร เห็นชัดว่าเขากำลังมีความสุขที่ภรรยาแสดงด้านอ่อนโยนเช่นนี้กับเขา

ทั้งคู่ตกอยู่ในความอ่อนโยนของกันและกันครู่หนึ่งก่อนที่หลินชิงเหอจะลุกขึ้นไปผัดไก่ฟ้า

เมื่อวานนี้ยังเหลือไก่ฟ้าอยู่ 1 ตัว ตอนนี้พวกเขาคงกินกันได้แล้วสินะ? ไก่ฟ้าทั้งหมดจึงถูกนำไปผัดกับผักดองที่เหลือ นอกจากนี้ยังมีน้ำแกงกุ้งแห้งอยู่ จากนั้นพวกเขาก็จะได้กินพร้อมกับหมั่นโถวแป้งถั่ว

วันนี้เป็นวันสิ้นปี ราวสี่โมงเย็นน้องชายสามตระกูลหลินก็มาหาพร้อมกับไก่ฟ้า 2 ตัว

เขาเก็บไก่ฟ้ามาได้ทั้งหมด 4 ตัว

มันถูกเรียกว่าเก็บไก่ฟ้า แต่ความจริงแล้วคือการล่าไก่ฟ้า เพียงแต่ว่าแต่ละท้องที่มีความคิดต่างกันออกไป

เมื่อรู้ว่าเขายังมีเหลืออีก 2 ตัว หลินชิงเหอจึงรับไว้อย่างไม่เกรงใจ เธอรินน้ำขิงผสมน้ำตาลทรายแดงถ้วยใหญ่ให้เขาดื่ม หลังจากนั้นสีหน้าของเขาถึงดูดีขึ้น

ต่อมาเธอก็ให้ลูกอมกระต่ายขาวแพคหนึ่งกับเขาและเอ่ยขึ้น “พาเด็ก ๆ มาทักทายในวันปีใหม่พรุ่งนี้สิ พี่จะได้เตรียมทำอาหารอร่อย ๆ ให้พวกเขากิน”

“ครับ” น้องชายสามตระกูลหลินยิ้มและนำไก่ฟ้า 2 ตัวที่เหลือพร้อมกับลูกอมกระต่ายขาวถุงหนึ่งกลับไป

“คุณไปบ้านของพี่สาวสามมาเหรอคะ?” ทันทีที่เห็นห่อลูกอมกระต่ายขาว สะใภ้สามตระกูลหลินก็เอ่ยขึ้น

“ใช่ พี่สาวบอกผมว่าให้เราไปเยี่ยมวันพรุ่งนี้” น้องชายสามตระกูลหลินพยักหน้า

“ทำไมคุณถึงนำไก่ฟ้ากลับมา 2 ตัวแล้วไม่แบ่งให้พี่สาวสามสักตัวล่ะคะ?” สะใภ้สามตระกูลหลินถามเมื่อเห็นเขาถือไก่ฟ้ากลับมา 2 ตัว

“ผมให้พี่ไปแล้ว 2 ตัว พอดีวันนี้ผมโชคดีเก็บมาได้ 4 ตัวน่ะ” น้องชายสามตระกูลหลินอธิบาย

สะใภ้สามตระกูลหลินมีรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า มีไก่ฟ้า 2 ตัวนี้ เนื้อที่เหลือจากการแจกจ่ายเนื้อคราวก่อน ไก่จำนวนมากที่พวกเขาเลี้ยงไว้ และไข่ที่เก็บรวบรวมไว้ได้ ปีใหม่นี้จะต้องเป็นปีที่ดีแน่ ๆ

………………………………………………………………………………………………………………………

สารจากผู้แปล

เจ้ารองกับเจ้าสามดื้อกับพ่อเป็นยังไงคะ โดนดีเลยเห็นไหม ๕๕๕

แพ้ความอบอุ่นของพ่อจังค่ะ หาคนแบบพ่อได้จากไหนคะ

ส่วนบ้านน้องชายสามตระกูลหลินก็มีเนื้อกินเยอะแยะ ไม่ต้องอดอยากเหมือนเมื่อก่อนแล้ว

ไหหม่า (海馬)