ทะลุมิติไปเป็นชาวสวนแม่ลูกสาม - บทที่ 701 ตอนพิเศษ 7- จบบริบูรณ์
บทที่ 701 ตอนพิเศษ 7- จบบริบูรณ์
เดิมทีหลินชิงเหอจะจับคู่กังจือให้กับหลินซิ่วหลานทางบ้านแม่ แต่สองคนนี้กลับไม่ต้องให้เธอจับคู่เลย ไม่รู้ว่าพวกเขาแอบคบกันเองตั้งแต่เมื่อไหร่
จนหลินชิงเหอสังเกตว่าบรรยากาศของสองคนนี้ไม่เหมือนเดิม ไปถามถึงได้รู้
คบกันมาจะสองเดือนแล้ว!
ถึงแม้หลินชิงเหอจะตำหนิหลานสาวไป แต่นอกเหนือจากนี้ก็ไม่ได้ว่าอะไรอีก
เธอเห็นกังจือมาตั้งแต่เด็ก เป็นคนขยันหมั่นเพียร อนาคตไม่แย่นักหรอก
สมัยยุค 90 ตอนต้น กังจอยังซื้อบ้านไม่ไหวยู่เลย แต่พอถึงกลางยุค 90 เขาก็ซื้อคอนโดมิเนียมขนาด 80 ตารางเมตรมาได้ ทำเลใช้ได้ทีเดียว หมดไป 160,000 หยวน
แทบจะเป็นเงินเก็บทั้งหมดที่กังจือมีแล้ว
ปีเดียวกับที่ซื้อบ้าน กังจือก็แต่งงานกับหลินซิ่ว
หลินชิงเหอซื้อเฟอร์นิเจอร์แบบครบชุดให้พวกเขา ถือว่าเป็นของขวัญแต่งงาน
หลังจากแต่งงานกันแล้วทั้งสองมีความสุขกันมาก หลินซิ่วยังเป็นทำงานเป็นนักบัญชีกับหลินชิงเหอ ส่วนกังจือตั้งแผงขายของอยู่อีก 2 ปีก็เลิก
หลังจากร้าน ‘ท่านโจว’ เริ่มบริหารแล้ว เขาก็กลายเป็นผู้จัดการร้าน ‘ท่านโจว’ และรับเงินเดือนแทน
แต่ถึงอย่างไรเขาก็ยังเป็นคนโชคดี ก่อนหน้านี้เขาซื้อหน้าร้านไว้เองที่หนึ่ง ต่อมาพื้นที่ตรงนั้นได้ถูกรื้อถอนเพราะมีแผนจะสร้างเป็นถนนใหญ่ จึงได้เงินชดเชยมาหนึ่งก้อน
กังจือนำเงินก้อนนี้ไปซื้อหน้าร้านมาอีกหนึ่งที่ เป็นหน้าร้านที่ดีเยี่ยม ก่อนจะไปเรียนรู้งานที่ร้านอาหารทะเลแห้งของน้าสะใภ้อยู่ครึ่งเดือน และออกมาเปิดร้านอาหารทะเลแห้งเอง
สั่งของกับร้านน้าสะใภ้เขานี่แหละ สะดวกที่สุดแล้ว
เขาโชคดีมากจริง ๆ เปิดร้านได้ไม่นาน ไม่ถึงครึ่งปีที่นั่นก็สร้างตลาดแห่งใหม่ขึ้นมา
กังจือจึงร่ำรวย หาเงินง่ายสุด ๆ แต่ละเดือนต้องนำของเข้าถึงสองครั้ง เท่านี้ก็รู้กำไรแล้ว
เขาและหลินซิ่วมีลูกสาวหนึ่งคน อย่าให้พูดเลยว่าครอบครัวสุขสันต์ขนาดไหน
สวี่เชิ่งเฉียงก็แต่งงานแล้ว ภรรยาเขาเป็นคนปักกิ่งโดยพื้นเพเดิม หน้าตาหล่อนไม่จัดว่าสวยมากนัก แต่เป็นคนมีความสามารถทั้งงานในบ้านและงานนอกบ้าน
ซึ่งผู้หญิงคนนี้เป็นหลินชิงเหอเองที่แนะนำให้เขารู้จัก
หลังจากนั้นทั้งสองคนจึงแต่งงาน มีลูกชายหนึ่งคน ซึ่งหลินชิงเหอก็บอกให้สวี่เชิ่งเฉียงกับภรรยาซื้อห้องชุดที่หนึ่ง
เธอไม่ได้ออกให้ก่อน แต่ออกใบรับรองเงินเดือนให้พวกเขาสองสามีภรรยาไปกู้เงินจากธนาคารมาเอง หลังจากนั้นค่อย ๆ ทยอยจ่ายคืนก็พอ
นอกจากเรื่องของสวี่เชิ่งเฉียงแล้ว เรื่องที่น่าพูดอีกเรื่องหนึ่งก็คือสวี่เชิ่งเหม่ยพี่สาวของเขา
หลังจากนั้นสวี่เชิ่งเหม่ยพี่สาวของเขาก็หย่าอีกรอบและไม่ได้แต่งงานอีก แต่ตัวหล่อนเองก็มีชีวิตที่ไม่เลว แค่ชื่อเสียงไม่ค่อยดีเท่านั้นเอง
เพราะหลังจากตอนนั้นหล่อนก็ไปคบกับผู้ชายสูงวัยที่อายุมากกว่าตนถึง 20 ปี แถมลูกชายของเขายังอายุมากกว่าหล่อนเสียอีก โดยที่หล่อนต้องไปเป็นแม่เลี้ยงให้เขา
ในบรรดาหลานสาวรุ่นที่สอง โจวเอ้อร์นีนับว่าได้สามีดีที่สุด
หล่อนแต่งงานกับหวังหยวน ถึงหวังหยวนจะมีทั้งเงินทองและอำนาจ แต่ก็ไม่ใช่คนเจ้าชู้ เขาและโจวเอ้อร์นีรักกันดี ส่งลูกแฝดมังกรหงส์สองคนออกไปเรียนหนังสือที่ต่างประเทศ
พวกเขาสองคนมีชีวิตที่สุขสันต์สุด ๆ
แต่โจวซื่อนีก็ได้สามีดีเหมือนกัน หล่อนแต่งงานกับเวิงกั๋วต้งผู้มีรายได้มั่นคง ชีวิตเรียบง่ายสมถะ สถานะทางสังคมก็ไม่ต่ำ
ส่วนโจวซานนีและหลี่อ้ายกั๋วที่ออกไปเปิดร้านกันเองนั้น ต่อให้กิจการของพวกเขาไม่ได้ขายดีเท่ากับร้านของหลินชิงเหอ แต่ก็ถือว่าไม่แย่
สองสามีภรรยาซื้อบ้านสมัยปลายยุค 90 เช่นกัน คิดเป็นร้อยกว่าตารางเมตร แถมซื้อด้วยเงินสดด้วย
ถ้าว่าตามที่โจวซานนีพูดก็คือ หลังจากซื้อบ้านมาได้แล้วหล่อนก็รู้สึกสบายใจ
โจวอู่นีนั้นตั้งรกรากอยู่ที่เซี่ยงไฮ้ ธุรกิจที่เซี่ยงไฮ้มีเจียงเหิงเป็นคนดูแล สองสามีภรรยาอยู่ในชนชั้นเงินเดือน ยืมบ้านของหลินชิงเหออาศัยอยู่ถึงปี 2000 ถึงออกไปซื้อบ้านอยู่เอง
คนที่สนิทกับหลินชิงเหอที่สุดเห็นจะเป็นโจวเสี่ยวเหมย
โจวเสี่ยวเหมยและซูต้าหลินเป็นคู่ที่เธอช่วยให้สมหวังเหมือนกัน หลังจากนั้นมีชีวิตที่สุขสันต์มาก ลูก 4 คนเรียนจบมหาวิทยาลัยทุกคน
แน่นอนว่าด้วยแรงสนับสนุนจากหลินชิงเหอ โจวเสี่ยวเหมยออกเงินดาวน์ที่ดินให้กับสี่พี่น้องซูเฉิง ก่อนจะให้พวกเขาไปทำงานหาเงินคืนเงินกู้ค่าบ้านเอง
คนที่มาอยู่ปักกิ่ง ส่วนใหญ่แล้วอย่างน้อย ๆ ต้องมีบ้านเป็นของตัวเอง
จนกระทั่งช่วงหลังที่อสังหาริมทรัพย์ในปักกิ่งมีราคาเพิ่มขึ้นอย่างทวีคูณ คนหนุ่มสาวเหล่านี้ต่างมีหน้าตาเหยเกกันหมด
ดีนะที่พวกเขาซื้อเร็ว ไม่อย่างนั้นจะมีเงินซื้อเหรอ? คอนโดมิเนียมห้องเล็ก ๆ ก็ต้องใช้เงินหลายล้านหยวน ราคาแพงลิบลิ่ว
เหล่าคนบ้านโจวใช้ชีวิตอยู่ที่ปักกิ่งอย่างสงบสุข ถึงยังไงก็ไม่ถึงขั้นต้องเช่าบ้านอยู่ พวกเขาล้วนอยู่ระดับแนวหน้าของสังคม มีบ้านของตัวเอง
ในเวลาต่อมา คุณแม่เวิงที่ดองกันอยู่ก็ซื้อห้องชุดห้องหนึ่งด้วยคำแนะนำจากหลินชิงเหอเหมือนกัน
เพราะธุรกิจเสื้อผ้าไม่ค่อยทำเงินแล้ว หากซื้อห้องชุดสักห้องก็จะได้ปล่อยเช่า แต่ละเดือนจะได้มีรายได้อีกแหล่ง
แน่นอนว่าหน้าร้านก็เป็นร้านที่ตัวเองซื้อไว้ตั้งแต่ตอนนั้น ไม่ต้องจ่ายค่าเช่า คุณแม่เวิงจึงไม่กลัวขาดทุน อย่างไรชีวิตของพวกเขาสองสามีภรรยาก็มีหลักประกันแล้ว
มีประกันสังคมครอบคลุมกันหมด ไม่ต้องเสียค่าหมอค่ายาเลย
ส่วนบรรดาคนที่อยู่ในอำเภอบ้านเกิดก็พัฒนาชีวิตกันได้เป็นอย่างดี
พี่สามโจวได้เปลี่ยนจากมอเตอร์ไซค์เป็นรถกระบะแล้ว และเปิดหน้าร้านเพิ่มด้วย แต่ก็ยังสู่น้องสามหลินไม่ได้อยู่ดี
น้องสามหลินซื้อบ้านสองหลังในตัวอำเภอ ตอนที่ซื้อบ้านสองหลังนี้เขาซื้อในราคาหลังละ 30,000-40,000 หยวน หลังจากนั้นบ้านหลังหนึ่งก็มีราคาสูงถึง 100,000 หยวน แต่น้องสามหลินไม่ขาย ได้แต่เก็บไว้ก่อน
ต่อให้เป็นพี่สามโจวก็ไม่รู้ เพราะเขาเคยบอกแค่พี่สาวคนที่สามอย่างหลินชิงเหอเพียงคนเดียว
เขาเก็บไว้ให้ลูกชายสองคนในอนาคต
ลูกชายสองคนของน้องสามหลินทำธุรกิจในอำเภอเหมือนกัน ถือว่าสืบทอดกิจการของพ่อ
ด้านโจวเซี่ยก็มีชีวิตที่ดีเหมือนกัน แต่พี่รองโจวไม่ได้พบกับสะใภ้รองโจวอีกเลยตลอดชีวิต เขาเพียงแต่ส่งเงินกลับมา ไม่ขาดเลยสักเดือน
พี่ใหญ่โจวและสะใภ้ใหญ่โจวแทบจะเป็นผู้ชนะของชีวิตนี้อยู่แล้ว พวกเขาได้เป็นหัวหน้าของหมู่บ้าน มีชีวิตรื่นเริงสนุกสนาน
หลินชิงเหอและโจวชิงไป๋มีชีวิตอยู่ถึงอายุ 90 ปี
เช้าวันนั้นหลังตื่นขึ้นมาหลินชิงเหอก็นึกสังหรณ์ใจ อีกอย่างเธอมีอายุปูนนี้แล้ว ใครล่ะจะไม่รู้ตัวบ้าง?
หลินชิงเหอพูดกับโจวชิงไป๋ด้วยรอยยิ้ม “มิติของฉันหายไปแล้ว ฉันคิดว่าฉันคงได้เวลาแล้วล่ะ”
โจวชิงไป๋เพียงแต่กุมมือเธอ และบอกด้วยรอยยิ้ม “ไม่ต้องกลัวนะ ผมจะไปกับคุณ”
หลินชิงเหอจากไปอย่างสงบในตอนบ่าย โดยที่ลูกหลานต่างมาส่งกันหมด
โจวชิงไป๋จึงใช้โอกาสนี้สั่งเสียเรื่องงานศพอีกครั้ง
ส่วนเรื่องอื่นนั้นไม่ต้องให้กำชับมาก เนื่องจากอายุมากแล้ว สมบัติที่บ้านก็แบ่งกันเรียบร้อยแล้ว พินัยกรรมก็เขียนไว้เรียบร้อย
เพราะฉะนั้นหลังจากบอกทุกอย่างเสร็จ โจวชิงไป๋ก็จับมือภรรยาและนอนลงข้างกายเธอช้า ๆ ก่อนสิ้นลมก็เอ่ยขึ้นมาประโยคหนึ่ง “ภรรยา ผมมาแล้ว ถึงด้านล่างนั่นจะมืด ผมก็จะอยู่กับคุณเอง คุณไม่ต้องกลัวนะ”
……………………………………………………
YOU MAY ALSO LIKE
niyah
เรื่องนี้ชอบมากเลย
คนผ่านทาง
ผมชอบมากครับนิยายดีครับ
GGG
เดินทางมาจนถึงตอนจบแล้ว
แอบน้ำตาคลอในตอนสุดท้าย ใจหายเลยชอบเรื่องนี้มากค่ะ
ซาบซึ้งใจกับความรักของตัวละคร
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ
Beeniw
พออ่านถึงประโยคสุดท้ายไม่รู้ทำไมถึงร้องไห้หนักมากเลยค่ะ เหมือนได้ติดตามทั้งชีวิตของคนๆหนึ่งมาตลอด ตั้งแต่เด็กๆยังตัวเล็กๆจนถึงตอนนี้ที่ทั้งสองคนต่างกุมมือจากไป มันเป็นความรู้สึกที่ทั้งสุขทั้งเศร้า อยากติดตามไปมากกว่านี้จริงๆค่ัะ สนุกมากๆ อยากให้ยืดเรื่องไปอีกสักร้อยตอนก็ยังรู้สึกไม่เพียงพอ ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ขอให้ช่วยเอานิยายของนักเขียนคนนี้มาอีกนะคะ ดีมากๆเลยค่ะ
Jame
ดีใจก็ดีใจ เสียใจก็เสียใจ นิยายดีๆจบไปอีกเรื่องแล้ว
Angie
ขอบคุณมากๆ นะคะ นิยายสนุกมากๆ ติดตามมาตั้งแต่ตอนแรกๆ ทุกๆ เที่ยงคืนต้องคอยเปิดอ่านตลอดๆ เหมือนได้ติดตามชีวิตความเป็นไปของตัวละครแต่ละคน ถึงตอนนี้นิยายจะจบแล้ว แต่ก็จะยังติดตามผลงานการแปลและนิยายของนักเขียนท่านนี้อยู่เช่นเดิมนะคะ🙏🙏
ชินจัง520
ขอบคุณที่ลงจนจบนะคะ 🙏
milk
เป็นนิยายที่ดีมากๆ ขอบคุณที่แปลนะคะ
Son
ขอบคุณมากค่ะ และแล้วก็มาถึงตอนจบ🙏🙏🙏🙏
Bbank
อ่านได้ได้เพลินจริงๆ ขอบคุณที่นำมาให้อ่าน ถ้าเป็นไปได้รบกวน เรื่องจากผู้แต่งคนเดียวกัน
ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80
ขอบคุณครับ
kaeru1st
จบซะแล้ว รู้สึกใจหาย อ่านมานานจนรู้สึกผูกพันกับตัวละคร ขอบคุณที่เอาเรื่องนี้มาให้อ่านนะคะ
pacer
ชอบสุดๆ
pim
ขอบคุณมากค่ะ ผูกพันกับทุกตัวละครเหมือนเป็นคนในครอบครัว ยินดีกับทุกความสำเร็จของบ้านโจว #รัก
novellous
ชอบเรื่องนี้มากๆครับ
Pajaree
ขอบคุณมากค่ะ ติดตามมาตลอด ดูเด็ก ๆ เติบโต ดูพ่อกับแม่ค่อย ๆ สร้างฐานะ จนมาถึงวันนี้ สุข แต่ก็ใจหายนิดนึง ขอบคุณอีกครั้งค่ะ😊❤️
reekkk555
น้ำตาไหลเลย ใจหายมากค่ะ
reekkk555
❤️❤️❤️❤️❤️❤️
Nara
ขอบคุณแอดมินที่ลงเรื่องนี้ให้อ่านนะคะ สนุกมากค่ะ
Gee
จบแล้วววว ใจหาย
niku
จากตอนต้นที่บอกว่าตัวละครในเรื่องนี้มาจากนิยายอีกเรื่องหนึ่ง แต่โดนนางเอกเข้าแทรกแซงจนเปลี่ยนไปทั้งหมด ไม่ทราบว่าตัวละครอย่างสามพี่น้องตระกูลโจวที่เคยเป็นตัวร้ายนี่มาจา่กนิยายเรื่องอะไรครับ ขอบคุณมากครับ
สร้อยสนภริยาขุนภักดี
สนุกมากค่ะ เหมือนตามติดชีวิตของคนๆนึงเลย ชอบมากๆ
Korn
ชอบเรื่องนี้มาก สนุกจริงๆ ขอบคุณที่ลงจนจบเลยนะคะ
UnIwaJ
ซึ้งจัง ขอบคุณมากค่ะๆ
Phuri
เป็นนิยายที่น่าประทับใจมาก เรื่องของลูกทั้งสี่นี่แยกออกมาเป็นนิยายอีกได้เลย ชีวิตของเจ้าสามดูมีสีสันน่าติดตามจริงๆ ขอบคุณที่ลงเรื่องนี้ให้อ่านค่ะ ชอบที่สุดเลยมันพอดี กลมกล่อมไปหมด ทุกปมปัญหาในเรื่องถูกแก้ไขอย่างชาญฉลาดและมีสติ ไม่หวือหวาแต่ก็ไม่จืดชืด ถึงนางเอกจะทะลุมิติและมีมิติพิเศษแต่ก็ไม่ได้ใช้มันดำเนินเรื่อง แรกๆที่ยังขาดโน่นนี่ก็จำเป็นต้องใช้ แต่พอตั้งตัวได้นางก็ไม่พึ่งมันอีกเลยด้วยซ้ำ
Fffff
😭😭😭ไปอีกเรื่องแล้ว
nonahctur
ชอบมากเลย สนุกมากนิยายดีๆจบไปอีกเรื่องแล้ว ต้องคิดถึงแน่ครับ
Sammy
จบแล้ว ใจหายเลย แต่ก็สนุกมากๆ ขอบคุณค่ะ
airjang
ใจหาย ทั้งกับตอนจบ และกับการที่ไม่มีนิยายเรื่องนี้ให้ติดตามทุกวันแล้ว นอกจากอ่านซ้ำ
Sunan
ขอบคุณที่แปลนิยายดีๆๆให้อ่าน
ฟ้า
อ่านจนจบแล้ว น้ำตาซึมเลยย
Mew
เดินทางมาถึงตอนสุดท้ายแล้ว ขอบคุณทางเพจมากๆที่เอามาลงให้อ่านนะคะ
รู้สึกเหมือนได้ดูการเติบโตของตัวละครต่างๆจริงๆ
เป็นตอนจบที่น้ำตาคลอ แต่ซึ้งใจมาก
Bow
ชอบมากเลยค่ะ รักทั้งบ้านเลย น้ำตาจะไหล
อ่านไม่หยุด
ขอบคุณค่ะ
Beeniw
พออ่านถึงประโยคสุดท้ายไม่รู้ทำไมถึงร้องไห้หนักมากเลยค่ะ เหมือนได้ติดตามทั้งชีวิตของคนๆหนึ่งมาตลอด ตั้งแต่เด็กๆยังตัวเล็กๆจนถึงตอนนี้ที่ทั้งสองคนต่างกุมมือจากไป มันเป็นความรู้สึกที่ทั้งสุขทั้งเศร้า อยากติดตามไปมากกว่านี้จริงๆค่ัะ สนุกมากๆ อยากให้ยืดเรื่องไปอีกสักร้อยตอนก็ยังรู้สึกไม่เพียงพอ ขอบคุณสำหรับเรื่องนี้มากๆเลยค่ะ ขอให้ช่วยเอานิยายของนักเขียนคนนี้มาอีกนะคะ ดีมากๆเลยค่ะ
SiN
สนุกมากครับ เป็นเรื่องที่ดีมาก ๆ ขอบคุณครับ
pawan
กลับมาอ่านรอบ 2 ก็ร้องไห้ช่วงท้ายเรื่องอีกครั้ง เป็นเรื่องที่เราชอบและประทับใจ อิ่มเเอมจริง ๆ