ทะลุมิติไปเป็นช่างเสริมสวยยุค 80 - ตอนที่ 777 แฟนสาวรุ่นป้าของหลิวจื้อหมิง
ตอนที่ 777 แฟนสาวรุ่นป้าของหลิวจื้อหมิง
หลิวจื้อหมิงมาถึงหน้าประตู ก็ได้ยินเสียงแม่ตะโกนด่าใครบางคนเสียงดังลั่น
ตอนแรกคิดว่าคงเป็นอดีตสามีของแฟนสาวมาหาเรื่องอีกแล้ว ครั้งนี้เขาเลยเตรียมอุปกรณ์ป้องกันตัวพกติดตัวมาด้วย
แม่หลิวได้ยินเสียงประตูเปิด ก็รีบเดินออกมาต้อนรับ
แต่พอเห็นลูกชายพาแฟนสาวมาด้วย หล่อนก็ถึงกับสะดุ้งตัวแข็งทื่อ
“จื้อหมิง กุ้ยเฟิน พวกเธอ”
สีหน้าแม่หลิวดูลังเล เหมือนอยากจะปิดประตูใส่หน้าพวกเขาแต่ก็ไม่กล้า มือไม้เกร็งค้างกลางอากาศ ทำอะไรไม่ถูก หน้าผากก็มีเหงื่อผุดพรายด้วยความกังวล
“แม่ โทรตามผมกลับมาทำไมครับ” หลิวจื้อหมิงมีท่าทางโมโห คิดว่าอดีตสามีของกุ้ยเฟินอยู่ในบ้าน “ไอ้หมอนั่นมาหาเรื่องพวกเราอีกแล้วเหรอครับ? ครั้งนี้ผมไม่ยอมแล้วนะ ผมแจ้งตำรวจแล้วด้วย”
“ไม่ใช่ แต่เป็น” แม่มองหน้าว่าที่ลูกสะใภ้ด้วยความลำบากใจ พูดไม่ออก
“โอ้ พี่เขยกลับมาแล้วเหรอ” ทันใดนั้นเสิ่นอวี้หลงก็เดินเข้ามา มือล้วงกระเป๋ามองหลิวจื้อหมิง พูดด้วยน้ำเสียงยานคาง
หลิวจื้อหมิงเห็นชายหนุ่มปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหันก็ตกใจไม่น้อย
“เสิ่นอวี้หลง?”
เสิ่นอวี้หลงยิ้มเจ้าเล่ห์แล้วโบกมือให้เขา “พี่เขย นานแล้วนะที่ไม่ได้เจอกัน สบายดีไหมครับ?”
หลิวจื้อหมิงจึงเข้าใจได้ว่าทำไมสีหน้าของแม่เขาถึงดูตื่นตระหนกและหวาดกลัว
เขาจึงเอ่ยแก้ด้วยสีหน้าบึ้งตึง”เสิ่นอวี้หลง อย่าเรียกฉันแบบนั้น”
“พี่เขย ถึงพี่กับพี่สาวผมจะไม่ได้จัดงานแต่งงาน แต่พวกพี่ก็มีลูกด้วยกันแล้ว ผมเรียกพี่ว่าพี่เขยแล้วมันผิดตรงไหน?”
เสิ่นอวี้หลงเหลือบมองผู้หญิงที่อยู่ข้างหลังหลิวจื้อหมิง และจงใจพูดเสียงดังขึ้น “พี่เคยคบกับพี่สาวทั้งสองคนของผมนะ ผมเรียกพี่ว่าพี่เขย มันก็ถูกต้องแล้วนี่”
“คนนี้คือ? แม่ยายของพี่เหรอ?” เสิ่นอวี้หลงมองผู้หญิงแต่งตัวเรียบร้อยที่ยืนอยู่ข้างๆ หลิวจื้อหมิง ดูอ่อนวัยกว่าแม่ของเขาไม่กี่ปี แล้วพูดด้วยรอยยิ้ม “สวัสดีครับ คุณป้า ผมชื่อเสิ่นอวี้หลง อดีตน้องภรรยาของหลิวจื้อหมิงครับ”
คำว่าแม่ยายทำให้สีหน้าของกุ้ยเฟินเปลี่ยนเป็นสีเขียวสลับขาว ดูน่าเกลียดอย่างที่สุด
หลิวจื้อหมิงมีสีหน้าเคร่งขรึม เขาเอ่ยเตือนด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “เสิ่นอวี้หลง แกมาที่นี่มีธุระอะไร อย่ามาสร้างความวุ่นวายที่บ้านฉัน”
เสิ่นอวี้หลงขยับไปด้านข้าง หลิวจื้อหมิงจึงเห็นเซี่ยหลานที่นั่งอุ้มเด็กอยู่บนโซฟา
เมื่อได้เห็นภาพตรงหน้า สมองของหลิวจื้อหมิงก็ราวกับลัดวงจร
แทบยืนทรงตัวไม่อยู่
สัญชาตญาณแรกของเขาคือหันไปมองกุ้ยเฟินที่ยืนอยู่ข้างๆ
เขาหันกลับมาจับมือกุ้ยเฟินแล้วพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “กุ้ยเฟิน ญาติผมมาบ้านน่ะ พวกเราออกไปซื้อของกันก่อนเถอะ”
กุ้ยเฟินเป็นถึงผู้นำ ไม่ใช่คนโง่ที่จะหลอกง่ายๆ
เมื่อครู่ตอนที่เสิ่นอวี้หลงเรียกหลิวจื้อหมิงว่าพี่เขย แล้วยังพูดถึงเรื่องลูก หล่อนก็หรี่ตามองทุกคนอย่างพิจารณา
หล่อนไม่ได้เอ่ยปากถามหลิวจื้อหมิงว่าอีกฝ่ายเป็นใคร แต่ต้องการจะรู้สถานการณ์ตรงหน้าให้ชัดเจนเสียก่อน
เมื่อกุ้ยเฟินเห็นเซี่ยหลานอุ้มเด็กอยู่ในอ้อมแขน ใบหน้าของหล่อนก็เปลี่ยนเป็นสีเขียวคล้ำ ไม่สนใจหลิวจื้อหมิงและเดินตรงเข้ามา
เซี่ยหลานตอบกลับว่า “ฉันคือแม่อดีตแฟนของหลิวจื้อหมิง ส่วนในอ้อมแขนของฉันคือลูกของหลิวจื้อหมิงกับลูกสาวของฉัน”
แม้กุ้ยเฟินจะเป็นผู้ใหญ่และสุขุมเพียงใด แต่เมื่อได้ยินคำพูดของเซี่ยหลาน สีหน้าของหล่อนก็เปลี่ยนเป็นน่าเกลียดอย่างมาก
หล่อนหันไปถามหลิวจื้อหมิงด้วยน้ำเสียงตำหนิว่า “จื้อหมิง นี่มันเรื่องอะไรกัน? อธิบายมาให้ชัดนะ”
หลิวจื้อหมิงรีบอธิบายว่า “กุ้ยเฟิน ฟังผมอธิบายก่อน เด็กคนนี้ไม่ใช่ลูกของผม”
เขาหันไปมองเซี่ยหลานแล้วถามว่า “ใครเป็นคนพิสูจน์ว่าเด็กคนนี้เป็นลูกของผม?”
“คนทั้งบริเวณบ้านพักนี้สามารถเป็นพยานได้” เซี่ยหลานกล่าว
“เรื่องที่เธอไปคบกับลูกสาวฉันจนทำให้หล่อนท้องเนี่ย คนทั้งหมู่บ้านเขารู้กันหมด ลูกสาวฉันต้องมาท้องไม่มีพ่อ อนาคตพังทลาย แล้วดูเธอสิ มานั่งออดอ้อนหัวหน้าผู้หญิงอยู่แบบนี้ สบายไปเลยนะหลิวจื้อหมิง ทำแบบนี้ไม่สะท้อนใจบ้างหรือไง?”
พูดมาถึงตรงนี้ เซี่ยหลาน ก็อดกลั้นน้ำตาไว้ไม่อยู่
“แล้วยังเรื่องปีที่แล้ว เสิ่นอวี้อิ๋งอุ้มลูกมาหาเธอ เธอก็ไม่ยอมรับ บอกไม่ขอเลี้ยงลูก แต่ให้เงินหล่อนไปสองพันหยวน แล้วยังเซ็นข้อตกลงกันด้วย เรื่องนี้แม่เธอก็พูดไปแล้วนี่ ข้อตกลงมีสองฉบับ พวกเธอเก็บไว้หนึ่งฉบับ ส่วนพวกเราก็เก็บไว้หนึ่งฉบับ เธอยังจะมีหน้ามาปฏิเสธความรับผิดชอบอีกเหรอ?”
พอเซี่ยหลานพูดจบ กุ้ยเฟินก็โมโหเดือดดาล ตบหน้าหลิวจื้อหมิงฉาดใหญ่
กุ้ยเฟินมองผู้ชายตรงหน้าด้วยความโกรธแค้น
ที่แท้ไอ้หนุ่มน้อยแสนดี พูดจาฉอเลาะเอาใจเก่ง ทำตัวน่ารักต่อหน้าหล่อนนี่ เบื้องหลังมันร้ายกาจขนาดนี้เชียวหรือ
มีลูกแล้วด้วย!
หลิวจื้อหมิงรู้ว่าความแตกแล้ว จึงได้แต่โยนความผิด “กุ้ยเฟิน ฟังผมอธิบายก่อน เป็นผู้หญิงคนนั้นต่างหากที่มาอ่อยผมเอง”
เสิ่นอวี้หลงเยาะเย้ยเขา “หลิวจื้อหมิง พูดแบบไม่ละอายใจบ้างเลยนะ ตอนนั้นเพื่อที่จะประจบพ่อของฉัน นายก็มาจิ๊จ๊ะกับหลินเซี่ยพี่สาวของฉัน ทำให้หล่อนหลงหัวปักหัวปำ พอรู้ว่าเสิ่นอวี้อิ๋งเป็นลูกสาวแท้ๆ ของบ้านเรา นายก็ทิ้งหลินเซี่ย แล้วหันมาตามจีบเสิ่นอวี้อิ๋งจนหล่อนท้อง พอพ่อฉันล้ม นายก็เริ่มหาที่ซุกหัวใหม่”
เสิ่นอวี้หลงมองสำรวจกุ้ยเฟินด้วยสายตาแฝงความนัย “ป้าคนนี้คงเป็นคนใหม่ของนายสินะ นายนี่เพื่อที่จะไต่เต้าแล้วก็ไม่เลือกหน้าเลยจริงๆ”
เสิ่นอวี้หลงเด็กหนุ่มอายุ 17 ปีมองกุ้ยเฟินราวกับมองผู้ใหญ่คนหนึ่ง เขาไม่เข้าใจจริงๆ ว่าหลิวจื้อหมิงคบกับผู้หญิงอายุรุ่นราวคราวป้าได้อย่างไร?
“ป้าครับ ดูเขาให้ดีๆ นะครับ ถ้าเกิดเรื่องกับป้าขึ้นมาล่ะก็ หลิวจื้อหมิงวิ่งหนีเร็วกว่ากระต่ายอีกนะครับ”
เสิ่นอวี้หลงพูดกับกุ้ยเฟินด้วยน้ำเสียงจริงใจ “ผมคิดว่าเขาอยากจะประจบป้า อยากให้ป้าเป็นแม่ยายเสียอีก ที่แท้ก็อยากได้เป็นแฟนหรอกเหรอ แบบนี้ยิ่งไม่น่าไว้ใจใหญ่เลยนะครับ ป้าอายุเท่าแม่ผมแล้วนะ หลิวจื้อหมิงเขาหวังอะไรจากป้ากันแน่”
กุ้ยเฟินหน้าชากับคำพูดของเสิ่นอวี้หลง โมโหจนกัดฟันกรอด แต่ก็ไม่รู้จะเถียงกลับอย่างไร
หลิวจื้อหมิงหวังอะไรจากหล่อน?
หล่อนเองก็เคยถามหลิวจื้อหมิงแบบนี้
หลิวจื้อหมิงบอกว่าเขาชอบผู้หญิงที่ดูมีเสน่ห์แบบผู้ใหญ่ ผู้หญิงอายุน้อยดูงี่เง่าไร้เดียงสาเกินไป
กุ้ยเฟินก็เชื่อเขา
หล่อนมองหน้าหลิวจื้อหมิงด้วยสีหน้าบิดเบี้ยว เตือนเขาว่า “หลิวจื้อหมิง แกจัดการเรื่องบ้าๆ นี่ให้เรียบร้อย ไม่งั้นลูกในท้องฉันไม่นับแกเป็นพ่อแน่”
เสิ่นอวี้หลงได้ยินว่ากุ้ยเฟินเองก็ท้องลูกของหลิวจื้อหมิง สีหน้าของเขาพลันบูดบึ้งราวกับกินแมลงวันเข้าไป
เขาแกล้งอุทานเสียงยาวอย่างตกใจ “ป้า คุณอายุขนาดนี้แล้วยังท้องได้อีกเหรอ ตั้งครรภ์ตอนอายุเยอะมันอันตรายนะ ระวังตอนคลอดออกมา หลิวจื้อหมิงจะหนีหาย แล้วจะลงเอยเหมือนเสิ่นอวี้อิ๋งพี่สาวผมล่ะ”
กุ้ยเฟินทนฟังต่อไม่ไหว โมโหจนหันหลังเดินหนีไป
หลิวจื้อหมิงจะวิ่งตามกุ้ยเฟิน แต่ถูกเสิ่นอวี้หลงขวางไว้
ปรากฏว่าพอเขาวิ่งออกไป ก็พบว่าบริเวณชานพักบันไดเต็มไปด้วยเพื่อนบ้านที่มามุงดูเหตุการณ์จนแน่นขนัดไปหมด
กุ้ยเฟินเองก็ถูกขวางทางออกเช่นกัน
“หลีกไป” หลิวจื้อหมิงดึงกุ้ยเฟิน ฝ่าวงล้อมของเพื่อนบ้าน วิ่งลงบันไดไป
เสิ่นอวี้หลงวิ่งตามไปโดยไม่คิดชีวิต ไล่ตามหลังพวกเขามาจนถึงข้างล่างตึก
วันนี้ เฟอร์นิเจอร์ที่บ้านเจียงกั๋วเซิ่งสั่งซื้อได้มาส่งแล้ว คนงานกำลังช่วยกันขนขึ้นไปบนบ้าน โดยมีเฉินเจียวั่งกับเจียงอวี่เฟยยืนดูอยู่
เสิ่นอวี้หลงเห็นเฉินเจียวั่งกับเจียงอวี่เฟยแล้วก็ตะโกนเรียกเสียงดัง “พี่สามเฉิน หยุดพวกเขาก่อนเร็ว”
…………………………………………………………………………………………………………………………
สารจากผู้แปล
ฝีปากอวี้หลงสมกับเป็นคนตระกูลเสิ่นไม่ผิดตัว ด่าจนคนรุ่นป้ายังต้องหนี
ชายหญิงสองคนนั้นจะหลุดพ้นจากฝูงชนได้ไหมนะ
ไหหม่า(海馬)
………………..
