ทะลุมิติไปเป็นช่างเสริมสวยยุค 80 - ตอนที่ 954 ขอแต่งงาน
ตอนที่ 954 ขอแต่งงาน
ลินดาไม่ได้ถามให้ชัดเจนว่าหลินเซี่ยต้องการความช่วยเหลืออะไร แต่ก็ตกลงอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ขับรถไปที่ร้านเช่าชุดแต่งงานของหลินเซี่ย พบว่าในร้านมีแค่หลินเซี่ยคนเดียว
ลินดามองรอบๆ แล้วถามหลินเซี่ยว่า “ทำไมมีแค่เธอคนเดียวล่ะ ช่างแต่งหน้าสองคนนั้นไปไหน?”
หลินเซี่ยตอบว่า “พวกเขามีธุระต้องออกไปวันนี้ ในร้านก็ไม่มีใครอีก ฉันเลยอยู่เฝ้าร้านน่ะค่ะ”
ลินดาพยักหน้า แล้วถามยิ้มๆ ว่า “เมื่อกี้เธอบอกทางโทรศัพท์ว่าต้องการให้ฉันช่วย จะให้ช่วยอะไรเหรอ?”
หลินเซี่ยจูงลินดาเข้าไปข้างใน ชี้ไปที่ชุดแต่งงานหลายๆ แถว แล้วถามหล่อนว่า “คือแบบนี้ ฉันได้ชุดแต่งงานมาใหม่หนึ่งชุด แต่ขนาดอาจจะไม่ค่อยแม่น ฉันไม่รู้จะระบุขนาดให้ลูกค้าได้ยังไง เลยอยากขอให้พี่ช่วยลองสวมให้หน่อย ฉันจะได้ดูขนาดที่ถูกต้อง ไม่อย่างนั้นถ้าลูกค้ามาถาม ฉันจะให้ข้อมูลขนาดที่ถูกต้องไม่ได้”
“ให้ฉันลองสวมใส่เหรอ?” ลินดาได้ยินดังนั้น มองไปที่ชุดแต่งงานที่เรียงรายอยู่ แล้วชี้ไปที่ตัวเอง สีหน้าของหล่อนดูพิกลไป
นี่มันคำขอที่แปลกประหลาดอะไรกันแน่?
ให้หล่อนลองสวมชุดแต่งงานเนี่ยนะ หล่อนแทบไม่อยากจะเชื่อเลย
เธอดึงลินดามาพร้อมกับขอร้องด้วยรอยยิ้ม “พี่ลินดา ช่วยหน่อยนะ ลองสวมให้ฉันวัดขนาดหน่อย สัดส่วนรูปร่างของพี่สมบูรณ์แบบมาก ฉันเห็นแล้วอยากสั่งทำอีกชุดตามส่วนสูงและน้ำหนักของพี่เลย”
ลินดาแสดงสีหน้าลำบากใจ ไม่รู้ว่าจะตอบรับคำขอของหลินเซี่ยอย่างไรดี
หลินเซี่ยเกาะแขนหล่อนพลางออดอ้อน “ได้ไหมคะ? เรื่องเล็กๆ แค่นี้พี่ต้องช่วยฉันนะ?”
หลินเซี่ยจับมือหล่อนไว้ พร้อมกับออดอ้อนขอร้องไม่หยุด ทำให้ลินดาไม่มีช่องทางปฏิเสธเลย
สุดท้ายหล่อนจำใจต้องตอบตกลง “ก็ได้”
เมื่อลินดาตอบรับคำขอของเธอ หลินเซี่ยก็แสดงสีหน้าดีใจ และกำลังจะลากลินดาไปแต่งหน้าบางๆ แล้วให้หล่อนลองสวมชุดแต่งงาน
ลินดามองรอบๆ อย่างระแวดระวังอีกครั้ง แล้วมองไปทางประตูทางเข้า ถามหลินเซี่ยว่า “วันนี้ร้านของเธอไม่มีลูกค้าใช่ไหม? เฉินเจียซิ่งกับพวกเขาจะมาไหม? ถ้าไม่มีใครฉันก็จะลองดู แต่ถ้ามีคนอยู่ฉันจะไม่ยอมลองเด็ดขาด”
หลินเซี่ยรีบตอบว่า “ไม่มีใครทั้งนั้นแหละค่ะ วันนี้ไม่ได้นัดลูกค้าไว้ ช่างแต่งหน้าก็ไม่อยู่ พี่ช่วยลองให้ฉันเถอะนะ ฉันจะปิดประตู”
หลินเซี่ยกลัวว่าลินดาจะไม่เชื่อเธอ จึงปิดประตูร้านเช่าชุดแต่งงานทันที
“ไปกันเถอะค่ะ ฉันจะช่วยพี่เอง”
ลินดาถูกบังคับให้สวมชุดแต่งงานอย่างไม่เต็มใจ เหมือนเป็ดถูกไล่ขึ้นคอน
“พี่ลินดา ดูตัวเองในกระจกสิ สวยมากเลย ถ้าพี่เป็นเจ้าสาวจริงๆ จะต้องสวยมากแน่ๆ เลย สวยกว่าใครๆ แน่นอน”
ชุดแต่งงานชุดนี้มาพร้อมกับผ้าคลุมศีรษะ แม้ว่าลินดาจะผมสั้น แต่พอสวมผ้าคลุมศีรษะเข้าไปก็ดูสง่างามสมกับเป็นเจ้าสาวขึ้นมาทันที อีกทั้งการแต่งหน้าบางๆ ยังขับเน้นถึงความงามแบบหญิงสาวผู้เย็นชา ทำให้ใครๆ ก็ละสายตาไม่ได้
หลินเซี่ยกรีดร้องอย่างเกินจริงอยู่ข้างๆ
“สวยจริงๆ สวยมากๆ เลย พี่ลินดา ฉันจะตกหลุมรักพี่ตายแล้ว”
“พี่ลินดา เมื่อไหร่พี่กับอารองจะถ่ายรูปพรีเวดดิ้งล่ะ? ฉันรอไม่ไหวแล้ว ฉันอยากแต่งหน้าให้พี่ และถ่ายรูปพรีเวดดิ้งที่สวยที่สุดให้พวกพี่
มันสวยมากจริงๆ พวกพี่แต่งงานกันเร็วๆหน่อยสิ รีบไปถ่ายรูปพรีเวดดิ้งซะ ตอนนี้อากาศอบอุ่นแล้ว เหมาะมากสำหรับการถ่ายรูป”
ลินดายิ้มอย่างเขินอาย “เรื่องนี้น่ะเหรอ ไปถามอารองของเธอสิ”
หล่อนรู้สึกไม่ค่อยสบายตัวเมื่อสวมชุดแต่งงาน
หลินเซี่ยจูงหล่อนไปที่หน้ากระจก ลินดามองตัวเองในกระจก ดูเหมือนว่าเธอจะตกตะลึงกับความงามของตัวเองด้วย
หล่อนจ้องมองกระจกอย่างเหม่อลอย หลินเซี่ยมองด้วยดวงตาที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม”ให้ฉันถามอารองหรือ? ถ้าถามอารองล่ะก็ เขาถ่ายวันนี้ก็ได้นะคะ”
หลินเซี่ยพูดพลางหันหลัง และพบกับเซี่ยไห่พอดี
“อารอง มาได้ยังไงคะ?”
เซี่ยไห่สวมชุดสูทเดินเข้ามา วันนี้เขาดูเหมือนจะจัดแต่งทรงผมเป็นพิเศษ ดูเหมือนเป็นเจ้าบ่าวคนหนึ่ง
เมื่อเขาเห็นหญิงสาวในชุดแต่งงานยืนอยู่ตรงนั้น เขาก็ตะลึงงันไปทั้งตัว ชายวัย 30 กว่าปีกลับเหมือนเด็กหนุ่มไร้เดียงสา ยืนเหม่อลอยอยู่ตรงนั้น ไม่รู้จะตอบสนองอย่างไร
แม้แต่ใบหน้าก็แดงเรื่อขึ้นมา
ก่อนหน้านี้เขามักได้ยินคนอื่นพูดว่าผู้หญิงจะสวยที่สุดเมื่อสวมชุดแต่งงาน เขาไม่เคยมีความคิดอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ แต่ตอนนี้ประโยคนั้นได้กลายเป็นรูปธรรมสำหรับเขาแล้ว
“อารอง มัวยืนเหม่ออยู่ทำไมล่ะ คุณ…” หลินเซี่ยพยายามส่งสัญญาณตาให้เซี่ยไห่อย่างแรง
เป็นเขาไม่ใช่หรือที่บอกให้เธอเรียกลินดามาลองชุดแต่งงาน ตอนนี้หล่อนสวมชุดแต่งงานแล้ว แต่เขากลับยืนเหม่อไม่พูดอะไร
หลินเซี่ยเข้าใจในปฏิกิริยาของเซี่ยไห่ทันที
ผู้ชายทุกคนที่เห็นหญิงคนรักสวมชุดแต่งงานปรากฏตัวต่อหน้าตน โดยพื้นฐานแล้วก็จะมีปฏิกิริยาแบบนี้
“สวยมาก”
เซี่ยไห่ค่อยๆ เดินเข้าหาลินดา สายตาของเขาจับจ้องอยู่ที่ร่างอันงดงามนั้น ดวงตาเต็มไปด้วยความรัก
“ที่รัก คุณในชุดแต่งงานสวยมากจริงๆ”
เขาไม่คิดว่าลินดาจะสวยงามขนาดนี้เมื่อสวมชุดแต่งงาน
ในตอนนี้ เขาช่างปรารถนาเหลือเกินที่จะให้ลินดาเป็นเจ้าสาวของเขา และวันนี้เป็นวันมงคลของพวกเขา
ลินดาไม่คิดว่าเซี่ยไห่จะปรากฏตัวขึ้นอย่างกะทันหัน
หล่อนก้มหน้าลงมองชุดแต่งงานบนตัวเองอย่างเก้อเขิน
ใบหน้าของหล่อนร้อนผ่าวขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว ไม่กล้ามองเซี่ยไห่แม้แต่แวบเดียว ก้มหน้าลงและตั้งใจจะหมุนตัวไปที่ห้องลองเสื้อเพื่อถอดชุดแต่งงานที่สวมอยู่
อย่างไรก็ตาม เซี่ยไห่กลับก้าวเร็วๆ มาหยุดยืนขวางตรงหน้าหล่อนไว้
เซี่ยไห่ค่อยๆ คุกเข่าลงข้างหนึ่ง แล้วหยิบแหวนวงหนึ่งออกมาราวกับมายากล ยื่นมือทั้งสองข้างประคองแหวนไว้ตรงหน้าลินดา
“คุณ…” ลินดาตกใจกับการกระทำของเขาจนไม่ทันตั้งตัว หลินเซี่ยที่อยู่ข้างๆ ก็รู้สึกตกใจและประหลาดใจไม่แพ้กัน
วันนี้อารองมาขอแต่งงานหรือ?
โอ้พระเจ้า แล้วยังอุตส่าห์ขอแต่งงานหลังให้ลินดาสวมชุดแต่งงานอีก
อารองเธอวางแผนไว้อย่างละเอียดรอบคอบจริงๆ
เซี่ยไห่มองลินดาแล้วเอ่ยปากอย่างจริงใจ “แหวนนี้ผมซื้อมานานแล้ว แต่ไม่เคยมีโอกาสได้หยิบออกมา วันนี้ขอถือโอกาสนี้สู่ขอคุณอย่างเป็นทางการ แต่งงานกับผมนะ มอบชีวิตครึ่งหลังของคุณให้ผม ผมจะทำให้คุณมีความสุข”
ลินดายืนอยู่ตรงนั้น มองชายที่คุกเข่าลงข้างหนึ่ง มือถือแหวน ฟังคำพูดที่จริงใจเช่นนั้นของเขา หัวใจของหล่อนก็เต้นรัวอย่างรุนแรง
น้ำตาเริ่มคลอเบ้าตาโดยไม่รู้ตัว
ไม่รู้ว่าควรจะตอบสนองอย่างไรดี
หล่อนยืนอยู่อย่างนั้น มองดูเซี่ยไห่…
“ที่รัก ตอบตกลงกับผมได้ไหม?” เซี่ยไห่เห็นลินดาไม่แสดงสีหน้าอะไร หัวใจของเขาก็เริ่มบีบรัดด้วยความกังวล
………………………………………………………………………………………………………………………….
สารจากผู้แปล
อารองแผนสูงมาก ลินดาจะตอบรับกับคำขอครั้งนี้ไหมนะ
ไหหม่า(海馬)
