ทะลุมิติไปเป็นช่างเสริมสวยยุค 80 - ตอนที่ 956 ถ่ายรูปพรีเวดดิ้ง
ตอนที่ 956 ถ่ายรูปพรีเวดดิ้ง
เซี่ยไห่กลัวว่าภรรยาของเขาจะอายจึงรีบช่วยแก้สถานการณ์ “พอแล้วๆ เธออย่าส่งเสียงโหวกเหวกสิ อาสะใภ้รองยังต้องการเวลาปรับตัวอีกหน่อย”
หลินเซี่ยขานรับเบาๆ แล้วเริ่มแต่งหน้าให้ลินดา
เธอหันไปพูดกับผู้ชายที่จ้องมองลินดาตาไม่กะพริบ “อารอง คุณไปเลือกชุดเองนะคะ”
“ได้ ฉันจะไปเลือกเอง”
จางซ่วนเดินทางมาถึงอย่างรวดเร็ว ใช้เวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงก็มาถึงแล้ว
เขาสะพายกล้องถ่ายรูปเข้ามาด้วยท่าทางเหนื่อยอ่อนจากการเดินทาง ทักทายหลินเซี่ย แล้วมองไปที่หญิงสาวที่นั่งแต่งหน้าอยู่หน้ากระจก ดวงตาของเขาฉายแววตกตะลึงชั่วขณะ
หากไม่ใช่เพราะหลินเซี่ยบอกทางโทรศัพท์ว่าจะถ่ายภาพพรีเวดดิ้งให้ใคร เขาคงจำลินดาไม่ได้จริงๆ
ในฐานะช่างภาพที่เคยถ่ายภาพดาราและนักแสดงมามากมายหลายรูปแบบ เขาไม่รู้สึกแปลกใจกับการเปลี่ยนแปลงรูปลักษณ์ภายนอกของลินดามากนัก
ท้ายที่สุดแล้วเขากับลินดาก็ได้พบปะกันไม่กี่ครั้ง
“พี่ลินดา” จางซ่วนมองลินดาและทักทายอย่างสุภาพและนอบน้อม
งานปัจจุบันของเขาส่วนใหญ่มาจากความช่วยเหลือของเซี่ยอวี่
ลินดาเป็นผู้จัดการมือทองที่ได้รับความเคารพอย่างมากในวงการ และยังเป็นคู่หูของเซี่ยอวี่ อีกทั้งยังอาวุโสกว่าและมีประสบการณ์มากกว่าจางซ่วน จางซ่วนจึงเคารพหล่อนอย่างจริงใจและรู้สึกเกรงกลัวเล็กน้อย
“สวัสดีซานเหย่” ตอนนี้ลินดารู้สึกอึดอัดเล็กน้อยเมื่อเผชิญหน้ากับจางซ่วน หล่อนมองเงาในกระจก ราวกับไม่รู้จักตัวเอง
หล่อนพลันรู้สึกไม่สบายใจ คิดว่าคนอื่นที่มองหล่อนคงจะรู้สึกแปลกใจมาก
ก่อนหน้านี้ หลินเซี่ยเพียงแต่งหน้าบางๆ ให้อย่างง่ายๆ แต่ตอนนี้มันแตกต่างไปโดยสิ้นเชิง เปลือกตาของหล่อนถูกแต่งแต้มด้วยอายแชโดว์จนเป็นประกายวิบวับ
ในฐานะผู้จัดการของดารา หล่อนคุ้นเคยกับเครื่องสำอางเหล่านี้เป็นอย่างดี แต่ตัวหล่อนเองไม่เคยใช้มันมาก่อนจริงๆ
เซี่ยไห่เลือกชุดสูทออกมาชุดหนึ่ง ให้หลินเซี่ยกับลินดาช่วยดูว่าเข้ากับชุดแต่งงานของลินดาหรือไม่
ถ้าไม่เข้ากัน เขาก็จะเลือกต่อไป
จางซ่วนทักทายเขาอย่างสุภาพมาก “คุณเซี่ย คุณกับพี่ลินดาก็หล่อสวยอยู่แล้ว ถ่ายออกมาต้องดีแน่นอนครับ”
เซี่ยไห่ไม่ถ่อมตัวเลยสักนิด “ใช่ คุณแค่ถ่ายบุคลิกดั้งเดิมของพวกเราออกมาก็พอ”
จางซ่วนรู้สึกกดดันอย่างมาก เขาปรับกล้องของตัวเองซ้ำแล้วซ้ำเล่า กลัวว่าจะเกิดข้อผิดพลาดขึ้นในภายหลัง
หลังจากจัดฉากทั้งหมดเสร็จเรียบร้อยแล้ว เขายังให้เซี่ยไห่และลินดามาตรวจสอบอีกครั้งหนึ่ง
“เรียบร้อยแล้ว เริ่มถ่ายกันเถอะ”
เซี่ยไห่ต้องการถ่ายภาพพรีเวดดิ้งในสไตล์เดียวกับของเฉินเจียเหอและหลินเซี่ย ให้ดูเป็นธรรมชาติ อบอุ่น และเต็มไปด้วยความรัก แต่ลินดายังไม่รู้สึกผ่อนคลาย จึงยังมีท่าทางดูเป็นทางการและจริงจังมาก
ต้องใช้เวลาปรับตัวกันพักใหญ่ จึงจะได้ท่าทางที่เซี่ยไห่พอใจ
เฉินเจียซิ่งโทรมาหาหลินเซี่ย สอบถามว่าหลินเซี่ยเรียกเขามาทำไม
พอได้ยินหลินเซี่ยบอกว่าเซี่ยไห่กำลังถ่ายภาพพรีเวดดิ้งวันนี้ เฉินเจียซิ่งจึงรีบมาอย่างรวดเร็ว
เขาเพิ่งเข้ามาก็ได้ยินเสียงของจางซ่วนทันที
เฉินเจียซิ่งมีสีหน้าผิดหวังอย่างเห็นได้ชัด
เขาคิดว่าเซี่ยไห่รังเกียจฝีมือการถ่ายภาพของเขา ไม่ให้เขาถ่าย จึงเรียกจางซ่วนมาเป็นพิเศษ
หลินเซี่ยอธิบายว่า “พวกเขาก็ตัดสินใจกะทันหันเหมือนกัน ฉันส่งเพจเจอร์ไปหานายแล้วนายไม่โทรกลับเองนี่ ฉันเลยโทรหาซานเหย่แทน”
“อ๋อ เป็นอย่างนี้นี่เอง”
เถ้าแก่เซี่ยทำงานได้อย่างรวดเร็วและมีประสิทธิภาพจริงๆ
อย่างไรก็ตาม เฉินเจียซิ่งยังคงรู้สึกในใจว่า เซี่ยไห่ตั้งใจเลือกวันนี้เพื่อหลีกเลี่ยงเขาอย่างแน่นอน
พูดง่ายๆ คือยังไม่เชื่อมั่นในฝีมือของเขานั่นเอง
เซี่ยไห่ถ่ายภาพชุดเสื้อผ้ากับลินดาสามชุด จนสุดท้ายลินดาเริ่มหมดแรงแล้ว
มันเหนื่อยยิ่งกว่าการทำงานทั้งวันของหล่อนเสียอีก สิ่งสำคัญคือต้องยิ้มตอนถ่ายรูป!
หล่อนรู้สึกว่าใบหน้าของหล่อนแข็งทื่อไปหมด แต่ก็สังเกตได้ว่าจางซ่วนช่างภาพคนนี้ไม่ค่อยพอใจกับการแสดงออกของหล่อนเท่าใด เพียงแต่เขาไม่กล้าแสดงความรังเกียจออกมาอย่างตรงไปตรงมาเท่านั้น
ปกติเวลาเห็นเซี่ยอวี่ถ่ายภาพนิตยสารดูผ่อนคลายและควบคุมได้ดีมาก หล่อนก็มองว่ามันดูง่ายมาก แต่พอมาถึงตัวหล่อนแล้วกลับยากเย็นแสนเข็ญ
ลินดานึกถึงตอนที่เคยสอนนักแสดงหน้าใหม่ในตอนที่อีกฝ่ายมีสีหน้าไม่เป็นธรรมชาติตอนถ่ายรูป ทั้งยังเคยวิจารณ์อีกฝ่ายว่าไม่มีความเป็นมืออาชีพและไม่จริงจัง มาตอนนี้หล่อนยากจะขอโทษนักแสดงหน้าใหม่คนนั้นจริงๆ
เรื่องนี้มันยากจริงๆ
โชคดีที่สุดท้ายก็ถ่ายเสร็จอย่างราบรื่น จางซ่วนเป็นมืออาชีพจริงๆ
ในเมื่อลินดาไม่ยิ้ม และไม่รู้ว่าจะวางท่าอย่างไรให้ดูเป็นธรรมชาติและสวยงาม ขณะที่เซี่ยไห่ต้องการถ่ายภาพที่ดูอบอุ่นและเต็มไปด้วยความรัก
จางซ่วนจึงคิดหาวิธีใหม่ โดยให้พวกเขาสลับบทบาทกัน
คนหนึ่งเย็นชา อีกคนร่าเริง
เมื่อถ่ายออกมาแบบนี้ กลับมีรสชาติที่แตกต่างออกไป
“พี่ลินดา เหนื่อยแย่เลยนะครับ” จางซ่วนพูดอย่างสุภาพหลังจากถ่ายภาพเสร็จ ขณะมองไปที่ลินดา
“ไม่มีอะไรๆ นี่เป็นอาชีพของผม คุณกับพี่เซี่ยแสดงออกมาดีมากแล้ว ผมจะรีบล้างรูปออกมาให้เร็วที่สุด”
จางซ่วนเห็นว่าลินดาวันนี้ไม่ได้เคร่งขรึมเย็นชาเหมือนเคย ดูมีความอ่อนโยนแบบผู้หญิงขึ้นมาหลายส่วน เขาจึงกล้าขึ้นมา ยิ้มถามว่า “พี่ลินดาครับ คุณกับเถ้าแก่เซี่ยจะแต่งงานกันเมื่อไหร่ครับ?”
“ยังไม่รู้เลย” หล่อนตอบ “ตอนแต่งงานจะส่งลูกอมงานแต่งให้นายนะ”
ลินดาพูดจบก็ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เซี่ยไห่กล่าวขอบคุณจางซ่วนแล้วก็ตามไปด้วย
เมื่อจางซ่วนเก็บของเสร็จแล้วเดินออกมา ก็เห็นเฉินเจียซิ่งนั่งอยู่ข้างนอก
เฉินเจียซิ่งเห็นจางซ่วน สีหน้าเต็มไปด้วยความยินดี เรียกว่าอาจารย์อย่างคล่องปาก
เขาเป็นลูกศิษย์ที่จางซ่วนพาออกมา แม้เขาจะอายุมากกว่าจางซ่วนหนึ่งปี แต่ต่อหน้าจางซ่วน เฉินเจียซิ่งมีความเคารพและสุภาพมาก
ในใจของเขา จางซ่วนมีความสำคัญมากกว่าครูที่โรงเรียนเก่าของเขาทั้งหมด
สมควรแก่การเคารพ
การที่จางซ่วนสละเวลาอันมีค่ามาถ่ายรูปให้เซี่ยไห่และพวกเขา เธอรู้สึกขอบคุณมากแล้ว
งานล้างรูปถ่ายนั้น เฉินเจียซิ่งย่อมทำได้อย่างแน่นอน
แต่จางซ่วนกลับพูดว่า “ไม่เป็นไร ผมจะล้างรูปแล้วส่งมาให้เอง”
“เดี๋ยวคุณช่วยบอกพี่ลินดากับเถ้าแก่เซี่ยทีนะ ผมขอตัวก่อนล่ะ”
“ตกลง ลาก่อน”
จางซ่วนกำลังจะไป เฉินเจียซิ่งบอกว่าตัวเองอยู่ต่อก็ไม่มีอะไรทำ จึงออกไปพร้อมกับจางซ่วน
หลังจากออกมาจากร้านเช่าชุดแต่งงาน จางซ่วนบอกว่าจะกลับไปที่กองถ่าย เพราะเขายังมีงานที่ต้องทำในตอนกลางคืน
เฉินเจียซิ่งเดินตามหลังเขา พยายามหาหัวข้อต่างๆ มาคุย
สอบถามเกี่ยวกับสถานการณ์การทำงานปัจจุบันของจางซ่วน
………………………………………………………………………………………………………………………..
สารจากผู้แปล
ปัญหาใหญ่ของช่างภาพเลยแหละ เรื่องที่นาง/นายแบบคนหนึ่งไม่ถนัดทำท่าทางเวลาถ่ายรูป นับถือความสามารถของจางซ่วนเลย
ไหหม่า(海馬)
