ทะลุมิติไปเป็นพระชายาโหดแห่งวังหลวง - ตอนที่ 616 ฝูงสัตว์อสูรแห่งท้องสมุทร (2)

ตอนที่616 ฝูงสัตว์อสูรแห่งท้องสมุทร (2)

ตอนที่616 ฝูงสัตว์อสูรแห่งท้องสมุทร (2)

อย่างไร เสี่ยวฮั่วรู้สึกแย่อย่างบอกไม่ถูก เพราะนี่หาใช่สิ่งที่เขาต้องการจะทำเลยแม้สักนิด มันลากนาคีสมุทรเข้ามาและโยนให้เซียถงรับไม้ต่อจัดการ เมื่อเห็นนาคีสมุทรปรากฏกกายขึ้นภายในห้วงความคิดของนาง เซียถงก็คลี่ยิ้มระบายกว้างอย่างสุดใจยิ่งนัก ก่อร่างจิตวิญญาณหล่อปรากฏขึ้นเป็นเงา และยกบาทาขึ้นถีบนาคีสมุทรตนนั้นจะกลิ้งตลบกระเด็น

มีเสี่ยวฮั่วที่จำแลงกายเป็นกิเลนศักดิ์สิทธิ์อยืนกำกับอยู่ท้ายหลังร่างเงาของเซียถงอีกที นาคีสมุทรหวาดกลัวจัดจนตัวสั่น เผชิญพบเสียงคำรามของกิเลนดังสนั่น ร่างทั้งร่างของนาคีสมุทรตนนั้นอ่อนยวบปวกเปียก ทรุดตัวศิโรราบหมอบลงกับพื้นอย่างอ่อนแอ

ทันทีทันใด เซียถงส่งจิตสื่อหานาคีสมุทรเบื้องหน้าจากส่วนลึกของจิตใจ กล่าวกับมันว่า

“หากเจ้าไม่ยอมรับใช้ข้าผู้นี้ ทางเลือกเดียวที่เหลืออยู่ของเจ้าคือความตาย! เจียวหลงที่เจ้าเห็นตรงหน้าก็เพียงอสูรตนหนึ่งที่ไม่สามารถวิวัฒนาการเป็นมังกรได้ อยู่รับใช้ข้าผู้นี้มิเพียงอนาคตของเจ้าที่รุ่งโรจน์ แต่ข้ายังสามารถช่วยให้เจ้าวิวัฒนาการขึ้นเป็นมังกรได้ดั่งใจนึก!”

ทีแรกนั้นนาคีสมุทรรู้สึกหวาดผวาเสียขวัญหนัก แต่เมื่อได้ยินคำกล่าวของเซียถง เสมือนถูกยิงปักเข้ากลางใจ ทำเอามันชะงักนิ่งไปชั่วครู่หนึ่ง ครั้งลองรวบรวมสติและมุ่งจิตเข้าส่องสำรวจร่างเงานั้นของเซียถง ก็ค้นพบว่า ภายในมือของนางกำลังถือยุทธภัณฑ์ที่อัดแน่นไปด้วยพลังศักดิ์สิทธิ์อยู่เต็มเปี่ยม ทั้งยังถูกเพลิงพิภพเก้าดุษณีสีทองอร่ามฉาบคลุมส่องประกายสวยงาม เนื่องด้วยนาคีสมุทรเป็นสัตว์อสูรที่มีพลังจิตวิญญาณสูงมาชนิดหนร่าง จึงสามารถสัมผัสได้ขอบเขตพลังอันไร้ขีดจำกัดของเพลิงพิภพเก้าดุษณีที่เซียถงครอบครองอยู่ได้ทันที!

เห็นทีท่าที่เริ่มรวนเรเปลี่ยนใจของมัน เซียถงลอบแสยะยิ้มบางและกล่าวต่ออีกว่า

“สาเหตุที่เจียวหลงไม่สามารถวิวัฒนาการเป็นมังกรได้สำเร็จ เนื่องด้วยโชคชะตาที่ไม่สงเคราะห์ส่งเสริม แต่ด้วยพลังอำนาจแห่งโอสถของข้าผู้นี้ ย่อมเพิ่มพูนโอกาสความสำเร็จของเจ้าในการวิวัฒนาการได้! กล่าวคือ ขอเพียงยอมรับข้าเป็นเจ้านาย ในภายภาคหน้า เจ้าได้กลายเป็นมังกรสมใจนึก!”

ภายใต้ช่วงเวลาสั้นๆ ไม่รู้นาคีสมุทรไปเอาความกล้าหาญมากมายปานนี้มาจากไหน สายตาของมันดูมุ่งมั่นเฉียบคมอย่างไม่เคยเป็นมาก่อน ราวกับพร้อมแล้วที่จะสู้จนตัวตายเพื่อปกป้องเซียถง! ตราผนึกแสงสีขาวสว่างวาบฉาบทั่วห้วงความคิดของเซียถง นาคีสมุทรปรากฏกายขึ้นอีกครั้งสู่โลกภายนอก แหงนศีรษะจับจ้องเจียวหลงศัตรูผู้แข็งแกร่งโดยปราศจากร่องรอยหวั่นเกรงใดๆ!

จู่ๆก็เห็นเจ้านาคีสมุทรตัวน้อยชูศีรษะเชิดหน้าสบสายตามองมัน เจียวหลงก็อดตะลึงมิได้หนึ่งส่วน สบถวาจาดูแคลนขึ้นว่า

“เจ้างูทะเลตัวน้อย กล้าดีเยี่ยงไรทำตัวหยิ่งยโสต่อหน้าข้าผู้นี้? เจ้าหรือมีคุณสมบัติต่อกรกับข้าผู้นี้ได้?!”

พริบตานั้นที่สิ้นเสียง เจียวหลงสะบัดหางยาวของมันฟาดเข้าโจมตีรุนแรง ต้องการเป่านาคีสมุทรน่ารำคาญตรงหน้าให้ปลิวกระเด็นออกไป

นาคีสมุทรเห็นกระแสวายุคลั่งที่กำลังพัดโฉบเข้าปะทะใส่ โดยสัญชาตญาณขีดจำกัดระดับชั้นสายเลือด มันไม่สามารถต้านรับแรงกดดันมหาศาลของเจียวหลงได้ไหว จึงรีบเลี่ยงหลบแหวกว่ายหนี แต่บนศีรษะของมัน เซียถงกระชับกระบี่เตรียมพร้อมไว้อยู่แล้ว เมื่อหางมังกรสมุทรเจียวหลงขนาดใหญ่ยักษ์พุ่งเข้าหา นากระเบิดพลังไปยังคู่เท้ากระโจนเหินออกไปด้วยความเร็วสูงสุด ตวัดคมคลื่นกระบี่วินาศปลดปล่อยออกไปสุดแรงเกิด

ในทันใด เจียวหลง มังกรสมุทรผู้ทรงสง่าราศีถึงกับฉีกปากร้องคำรนลั่น สุ้มเสียงกรีดร้องช่างน่าเวทนาเจ็บปวดสุดแสนแล้ว สักครู่หนึ่งติดตามมาด้วยแววความโกรธเกรี้ยวจัดจ้านทั่วใบหน้าของมัน แผดเสียงคำรามแข็งกร้าวดุร้ายสนั่นฟ้าดิน!

นอกเหนือจากแววความโกรธเกรี้ยวที่ฉายสะท้อนในดวงตาของมัน แต่ยังเผยร่องรอยความประหลาดใจที่ซ่อนแฝงอยู่อีกหลายส่วนนัก แต่เริ่มเดิมที มันคิดเพียงว่า รับมือกระบวนฟาดหางเพลงนี้ของมัน ร่างนาคีสมุทรต้องปลิวกระเด็นอย่างน้อยกว่าหลายร้อยลี้ ทว่าทุกอย่างกลับไม่เป็นดั่งจินตนาการคาดถึง เมื่อหางของมันกลับกระแทกชนกับอะไรบางอย่างที่มีความแข็งสูงมากประดุจภูเขาทั้งลูก หาใช่แค่เท่านั้น หางของมันยังถูกฟาดกลับจนตัวมันต้องปลิวกระเด็นออกไปแทน

เสี่ยวฮั่วคล้ายนึกอะไรขึ้นได้ จึงรีบมุ่งหน้าย้อนเข้าสู่ห้วงความคิดของเซียถง ครั้นหนึ่ง ชิ้นส่วนวิญญาณครึ่งหนึ่งของมันเคยตรวจจับได้ว่า สัมผัสได้ถึงลมหายใจมังกรอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลจากแถวนั้น เพิ่งนึกขึ้นได้ตอนนี้ มันถึงกับเบิกตาโตตะลึงงัน และเมื่อพยายามเสาะค้นร่องรอยลมหายใจมังกรภายในนี้ ปรากฏว่า เสี่ยวฮั่วก็สามารถสัมผัสถึงมันได้จริงๆ!

ภายในห้วงความคิดอันกว้างใหญ่ไพศาจดุจท้องนภาของเซียถง มีขุมพลังมังกรซ่อนเร้นไว้อยู่!

ไม่น่าแปลกใจที่ไฉนนางถึงต่อกรกับเจียวหลงได้!

เสี่ยวฮั่วเองก็ปรารถนาจะออกโรงไปช่วยเซียถงอีกแรง และอยากจะเห็นตอนที่นางผนึกเจียวหลงตนนี้ใจจะขาด แต่มันกลับทำไม่ได้ เพราะตอนนี้ยังมีสิ่งสำคัญกว่าที่มันต้องทำ!

เสี่ยวฮั่วออกจากห้วความคิดของเซียถง และมุ่งหน้าสู่ผืนสมุทรอีกด้าน

สมรภูมิรบในขณะนี้ถูกแบ่งออกเป็นสองฟากฝั่ง สองวิสัยทัศน์ที่แตกต่างดุจฟ้ากับเหว ด้านหนึ่งเป็นทะเลคลั่งสีทมิฬ เซียถงและนาคีสมุทรกำลังช่วยกันผนึกกำลังต่อกรกับเจียวหลง ในขณะที่อีกด้าน เป็นทะเลอันเงียบสงบ ที่มาพร้อมกับฝูงสัตว์อสูรแห่งท้องสมุทรของผู้อาวุโสใหญ่กำลังมุ่งหน้ามาทางนี้

เสี่ยวฮั่วไม่พูดพร่ำอันใดให้เสียเวลาอีกต่อไป จำแลงกายเป็นกิเลนศักดิ์สิทธิ์ลงมือไล่ต้อนเหล่าสัตว์อสูรแห่งท้องสมุทรเหล่านั้นที่ผู้อาวุโสใหญ่ส่งมาฝูงแล้วฝูงเล่า เข้าไปหาเซียถงอย่างต่อเนื่อง

เนื่องจากขุมพลังมังกรภายในห้วงความคิดของเซียถงได้ตื่นขึ้นแล้ว จึงกลายมาเป็นเรื่องยากทันทีสำหรับเจียวหลงที่ต้องการจะต่อกร แม้สัญญาณลมหายใจมังกรที่ว่ายังแผ่วเบานัก แต่ขุมพลังนี้ก็น่าเขย่าขวัญเพียงพอแล้วสำหรับทำให้เหล่าสัตว์อสูรแห่งท้องสมุทรทั้งหมดยอมสดับต่ออำนาจของนาง!

กล่าวคือยิ่งผู้อาวุโสใหญ่ส่งกองทัพสัตว์อสูรแห่งท้องสมุทรเข้ามาทางนี้มากเท่าไหร่ นี่ก็ยิ่งทำให้ขุมกำลังอำนาจของเซียถงแข็งแกร่งเทียมทานยิ่งขึ้น!

อาศัยตราผนึกจักรพรรดิเทวะ ผนวกกับอำนาจแห่งลมหายใจมังกรของนางที่ตื่นขึ้น เซียถงสามารถสลายตราผนึกอสูรของผู้อาวุโสใหญ่ได้อย่างง่ายดาย และควบคุมสัตว์อสูรแห่งท้องสมุทรทั้งหมดให้กลายมาเป็นของตนได้ภายในเวลาอันสั้น!

ผู้อาวุโสใหญ่ยังคงนำส่งสัตว์วิญญาณทั้งหมดที่ตนมีออกไปอย่างต่อเนื่อง จำนวนเหล่านั้นคือมหาศาลนับไม่ถ้วน โดยคิดเพียงว่า พวกมันอาจกำลังเข้าประจัญบานกับพญามัจฉาจ้าวปักษาคุนเผิงอยู่ แต่ที่ไหนได้! หากเขามารู้ภายหลังว่า พวกมันทั้งหมดที่ส่งไป ล้วนถูกเซียถงชุบมือเปิบยึดมาเป็นสัตว์วิญญาณของนางแล้ว เขาจะทำสีหน้ายังไง!

กองทัพสัตว์อสูรทั้งมวลนำโดยนาคีสมุทร กรีธาทัพเข้าโจมตีเจียวหลงพร้อมกันโดยตรง!

เสี่ยวฮั่วเห็นแบบนั้นก็รู้สึกมีความสุขขึ้นทันที มันจำแลงกายกลับเป็นร่างกิเลนศักดิ์สิทธิ์อีกครั้ง ยืนอยู่เหนือห้วงอากาศกลางเวหา ชูศีรษะตั้งตระหง่านอย่างภาคภูมิ กดสายตาแช่มมองลงไปยังกองทัพสมุทรที่บุกโหม ทันใดนั้น จู่ๆมันก็อ้าปากคายสัตว์อสูรจำนวนนับไม่ถ้วนออกมา พวกมันเหล่านี้ล้วนแต่เป็นสัตว์วิญญาณที่เซียถงเคยผนึกมาทั้งหมด!

ศึกสัประยุทธ์นี้ได้รีดเร้นขีดจำกัดทางร่างกายของเซียถงมาถึงขั้นสุด ในเวลานี้ที่นางกำลังกระชับถือกระบี่ทัณฑ์ฟ้า ทันใดนั้นพลันปรากฏบางสิ่งที่คล้ายคลึงกับเกราะแสงวิญญาณขึ้นห่อหุ้มร่างกายของนาง ทว่าสิ่งนี้กลับมีพลังความทนทานที่สูงกว่ามาก และยังมีลักษณ์เหมือนกับเกล็ดมังกรโปร่งแสง!

“หรือว่า..”

เซียถงร้องอุทานกับตนเองขึ้นคำหนึ่ง ชั่วจังหวะเดียวกัน แลเห็นนาคีสมุทรถูกเจียวหลงตวัดหางดีดกระเด็นกลับมา นางรีบบินไปหาและกรีดเลือดหยดเข้าปากมันโดยตรง!

ภายใต้สถานการณ์เป็นตายเช่นนี้ ไม่มีเวลาให้คิดแล้ว!

อะไรที่น่าจะเป็นไปได้ ก็มีแต่ต้องลองดูเท่านั้น!

และปรากฏว่า มันก็เป็นไปตามที่คาดไว้จริงๆ! พริบตาเดียวกัน จู่ๆก็มีไอน้ำตลบใหญ่พวยพุ่งออกมาจากร่างกายของนาคีสมุทร กลืนตัวมันจนมิดมองไม่เห็นแม้แต่เงา และผ่านไปอีกสักครู่หนึ่ง ชั้นผิวหนังบางส่วนของมันก็เริ่มควบแน่นกลายเป็นเกล็ดมังกร!

สิ่งเหล่านี้หาใช้เรื่องบังเอิญแต่อย่างใด แต่ทั้งหมดเกิดจากพลังบำเพ็ญตบะนับพันปีของมัน ที่บังเกิดเป็นผลขึ้นมาหลังจากได้รับหยดเลือดของเซียถงเป็นตัวกระตุ้น!

นาคีสมุทรวิวัฒนาการสำเร็จในพริบตาเดียว ร่างทั้งหลายของมันปกคลุมไปด้วยเกราะมังกรสีมันเงาทนทาน!

เซียถงระเบิดพลังแสงสีม่วงออกมา ปลดปล่อยคมเคี้ยวกระบี่จันทร์เสี้ยวโจมตีใส่จุดบอดบนร่างของเจียวหลง!

เมื่อเห็นนาคีสุมทรตัวน้อยที่มันเพิ่งพูดจาดูถูกดูแคลนไป วิวัฒนาการกลายเป็นมังกรต่อหน้าต่อตา สีหน้าของเจียวหลงก็ยิ่งบิดเบี้ยวน่าเกลียดมากยิ่งขึ้นเรื่อยๆ มันพุ่งทะยานสู่ฟ้าสูง ดิ่งพาสุธาลงมาโจมตีใส่เซียถง หวังจะกลืนเขมือบนางลงท้องของมันภายในอึดใจเดียว!