ทะลุมิติไปเป็นภรรยาชาวสวนของท่านบัณฑิต - เล่มที่ 3 บทที่ 72 ขุดบ่อน้ำเลี้ยงปลา

เซี่ยยวี่หลัวแยกแยะธัญพืชทั้งห้าชนิดไม่ได้ด้วยซ้ำไม่ใช่หรือ? แล้วจะรู้จักต้นกล้าเหล่านี้ได้อย่างไร?

เซียวหมิงจูเดินมาหา เมื่อเห็นท่าทางเหม่อลอยของมารดา จึงเอ่ยถาม “ท่านแม่ ท่านเป็นอะไรไป? “

ท่านป้าสี่กล่าวพึมพำ “เจ้าว่าทำไมคนเราถึงเปลี่ยนแปลงได้เร็วนัก? “

เซียวหมิงจู “อะไรนะ? “

ท่านป้าสี่เรียกสติคืนกลับมา รีบกล่าว “อ่อ ไม่มีอะไร ไม่มีอะไร! “

เซียวหมิงจูมองมารดาของตนเอง ขมวดคิ้วเล็กน้อย

เมื่อครู่เกิดอะไรขึ้นงั้นหรือ?

เซี่ยยวี่หลัวนำต้นกล้าที่ซื้อมาใหม่กลับบ้าน หลังจากตากผ้าแล้วจึงไปปลูกผักที่สวนหลังบ้าน

พริกสี่ร่อง แตงกวาสองร่อง ยังมีถั่วลันเตาและถั่วปากอ้า ปลูกไว้อย่างละหนึ่งร่อง มะเขือยาวก็ปลูกไว้สองร่อง เซียวจื่อเซวียนหาบน้ำเสร็จ ก็มาปลูกผักกับเซี่ยยวี่หลัว เซี่ยยวี่หลัวอยู่ข้างหน้า เขาตามรดน้ำอยู่ด้านหลัง

รดน้ำมากเกินไปไม่ได้ รดมากเกินไปอาจทำให้รากเน่า แต่ก็รดน้อยเกินไปไม่ได้ ต้นกล้าผักที่เพิ่งปลูกลงดิน ต้องมีน้ำบ้างรากถึงจะยึดกับดินได้ เซียวจื่อเซวียนทำตามที่เซี่ยยวี่หลัวบอก รดน้ำต้นละหนึ่งถ้วย

เซียวจื่อเมิ่งยืนดูเซี่ยยวี่หลัวปลูกผักอยู่ข้างๆ เห็นพี่สะใภ้ใหญ่ใช้มือซ้ายถือพลั่ว ขุดหลุมบนพื้น วางต้นกล้าผักในมือขวาลงไป จากนั้นกลบดินรอบข้าง แล้วจึงปลูกต้นต่อไป

ทั้งเร็วทั้งแม่นยำ

เซียวจื่อเมิ่ง “พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านเก่งเหลือเกิน! ” เหตุใดเมื่อก่อนนางจึงไม่เคยรู้ว่าพี่สะใภ้ใหญ่ปลูกผักเป็นด้วย!

เซี่ยยวี่หลัวหัวเราะด้วยท่าทางได้ใจ “ฮ่าฮ่า เรื่องที่พี่สะใภ้ใหญ่เก่งนั้นยังมีอีกมาก”

เซียวจื่อเซวียนเงยหน้าขึ้นมองพี่สะใภ้ใหญ่ รูปโฉมงดงามเด่นชัด ทั้งยังอ่อนโยนเป็นกันเอง พี่สะใภ้ใหญ่ที่เป็นแบบนี้ ทำให้เขารู้สึกชอบเสียยิ่งกว่าอะไร

“พี่รอง เมื่อครู่ตอนพี่สะใภ้ใหญ่ไปซื้อต้นกล้า นางรู้จักต้นกล้าทุกชนิดที่ท่านป้าสี่ขายด้วย” เซียวจื่อเมิ่งกล่าวอย่างภาคภูมิใจ

เซียวจื่อเซวียนก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ต้นกล้าเหล่านี้ที่มีเพียงหนึ่งก้านและใบอ่อนอีกสองใบ พี่สะใภ้ใหญ่รู้จักทั้งหมด?

เซี่ยยวี่หลัวยิ้มพร้อมกล่าว “พวกนี้จำแนกได้ง่าย พวกเจ้าดู ต้นกล้าแตงกวา ใบจะยาวและมีรูปทรงคล้ายรูปหัวใจ ต้นกล้าพริก ใบกว้างบางและยาว ส่วนต้นกล้ามะเขือยาว ใบจะใหญ่ บนใบมีขนบางๆ…” เซี่ยยวี่หลัวอธิบายอย่างละเอียด “ขอเพียงพวกเจ้าตั้งใจจดจำ ก็จะรู้จักทั้งหมด! “

เซียวจื่อเซวียนมองพี่สะใภ้ใหญ่ด้วยสีหน้าเคารพเลื่อมใส พี่สะใภ้ใหญ่ในตอนนี้ ทำให้พวกเขามองนางต่างจากเดิม!

หลังจากปลูกต้นกล้าผักเสร็จ เซี่ยยวี่หลัวเหยียดกายบิดขี้เกียจ ก่อนล้างมือด้วยน้ำสะอาดที่เซียวจื่อเมิ่งตักมา แล้วจึงยืนขึ้นมองดูสวนหลังบ้าน

ปลูกผักลงดินแล้ว แต่ข้างๆ ยังมีพื้นที่รกร้างอีกไม่น้อยที่ยังไม่ได้หักร้างถางพง นอกจากนั้น รั้วก็ยังไม่ได้กั้น ทว่า ตอนนี้เซี่ยยวี่หลัวมีเวลาค่อยๆ จัดการแล้ว

เมื่อเห็นตัวเองมีสวนหลังบ้านที่เริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา เซี่ยยวี่หลัวรู้สึกดีใจยิ่ง

รออีกสักสองเดือน ก็จะมีผักมากมายจนกินไม่หมดเลยทีเดียว ไม่ต้องกลัวหิวแล้ว

นอกจากนางจะกลัวว่าไม่มีเงิน ตอนนี้นางไม่กลัวสักนิดว่าเด็กสองคนต้องทนหิว

กระต่ายน้อยสีขาวดุจหิมะสี่ตัว ถูกสองพี่น้องเซียวจื่อเซวียนเลี้ยงดูจนอ้วนขึ้นมาก โพรงเดิมเล็กเกินไปแล้ว เซี่ยยวี่หลัวสร้างโพรงใหม่ให้ กระต่ายสี่ตัวแยกกันอยู่

นำหญ้าจากสวนหลังบ้านโยนเข้าไปในโพรงกระต่าย กระต่ายทั้งสี่ตัวขยับปากสามหยัก กินอย่างเอร็ดอร่อย

เซี่ยยวี่หลัวยกขึ้นมาหนึ่งตัว ลองประมาณน้ำหนักดู คาดว่าตัวหนึ่งหนักเกือบสองจินแล้ว กระต่ายสีขาวบริสุทธิ์แบบนี้ เมื่อเลี้ยงจนโต หนึ่งตัวได้หนึ่งร้อยอิแปะ นี่เป็นเงินสี่ร้อยอิแปะเชียว!

เซียวจื่อเซวียนและเซียวจื่อเมิ่งต่างรู้ว่ากระต่ายเหล่านี้ล้วนเป็นเงิน จึงเลี้ยงดูกระต่ายอย่างตั้งอกตั้งใจ

ส่วนเซี่ยยวี่หลัว นอกจากขึ้นเขาหาอาหารเพื่อปรุงอาหารกินในแต่ละวัน ก็ทุ่มเทแรงกายแรงใจทั้งหมดไปกับการจัดการสวนหลังบ้าน นางพบว่าในพื้นที่ห่างจากสวนหลังบ้านสี่สิบถึงห้าสิบเมตรมีแม่น้ำสายเล็ก เซี่ยยวี่หลัวจึงคิดอยากทำบางอย่าง

อย่างไรเสียสถานที่แห่งนี้ล้วนแต่เป็นที่รกร้าง ไม่มีคนผ่าน หากสามารถขุดร่องน้ำเล็กจากแม่น้ำมายังสวนหลังบ้านได้ แบบนั้นก็สามารถสร้างบ่อเลี้ยงปลาขนาดเล็กได้แล้วไม่ใช่หรือ? ยามปกติสามารถหล่อเลี้ยงดอกไม้ใบหญ้า และไม่ต้องห่วงเรื่องไปหาบน้ำข้างนอกเพื่อรดน้ำต้นผักด้วย

เด็กสองคนเห็นด้วยกับความคิดของนาง เซี่ยยวี่หลัวคิดจะล้อมสวนพื้นที่ประมาณสองร้อยตารางเมตร ล้อมข้างตัวบ้านไปจนถึงด้านหน้า ตัวบ้านมีความยาวสิบสองเมตร ไปด้านหน้าห่างออกไปสิบหกถึงสิบเจ็ดเมตรเพื่อขุด เซี่ยยวี่หลัวเลือกตำแหน่ง หลังจากมั่นใจแล้ว จึงเริ่มขุดบ่อ

การขุดค่อนข้างยุ่งยาก เซี่ยยวี่หลัวขุดบ่อทรงกลมที่มีเส้นผ่าศูนย์กลางยาวประมาณหนึ่งร้อยยี่สิบเซ็นติเมตร ไม่ลึกมาก กลัวว่าลึกเกินไปจะอันตราย สามารถเก็บน้ำได้ส่วนหนึ่ง เลี้ยงปลาได้ก็พอแล้ว

หลังจากขุดบ่อเสร็จ ก็ถึงทางน้ำออก

หาตำแหน่งริมแม่น้ำที่พื้นค่อนข้างต่ำ ขุดร่องน้ำเล็กที่มีความกว้างประมาณสิบเซ็นติเมตร ยังดีที่โคลนแถวนี้ค่อนข้างแข็ง ในโคลนยังมีทรายและหินจำนวนไม่น้อย

เซียวจื่อเซวียนช่วยได้มาก เรื่องใหญ่อย่างการขุดร่องน้ำจากแม่น้ำ เขาเป็นคนทำ คนร่างเล็กถือพลั่วปักลงไปในดิน ใช้เท้าออกแรงเหยียบไปบนพลั่ว จากนั้นจึงขุดดินขึ้นมา

เซี่ยยวี่หลัวตามอยู่ด้านหลัง คอยปรับสภาพที่เหลือ

ส่วนเซียวจื่อเมิ่งก็คอยถอนหญ้าอยู่ด้านหน้า ทั้งสามคนใช้เวลาห้าถึงหกวัน จึงขุดร่องน้ำเล็กสำหรับน้ำเข้าและน้ำออกเสร็จสิ้น

เห็นน้ำค่อยๆไหลมาจนเต็มบ่อเล็ก เมื่อถึงตำแหน่งที่ขุดร่องน้ำทางออกไว้ น้ำก็ค่อยๆไหลออกจากทางน้ำออก น้ำเป็นหนึ่งบ่อก็ถูกเติมจนเต็ม

สายน้ำไหลเข้ามาไม่ขาดสาย ก่อนจะไหลออกไป เซี่ยยวี่หลัวรู้สึกชอบเสียยิ่งกว่าอะไร

พรุ่งนี้จับปลากลับมาสามารถนำมาเลี้ยงได้ อย่างไรก็เป็นน้ำเป็น ต่อไปไม่ต้องขึ้นเขาทุกวัน ก็สามารถกินปลาสดใหม่ในบ้านของตัวเองได้

เพื่อไม่ให้ปลาหนีไปได้ เซี่ยยวี่หลัวขุดตรงทางน้ำออกให้ลึก ใช้แหจับปลาขนาดเล็กที่ตอนนั้นไม่ได้ใช้ขวางเอาไว้ แม้จะเรียบง่าย แต่แบบนี้ปลาเป็นๆก็จะว่ายออกไปไม่ได้

ขุดบ่อน้ำขนาดเล็กเสร็จแล้ว เซี่ยยวี่หลัวรู้สึกชอบใจนัก กินอาหารเช้าเสร็จก็พาสองพี่น้องเซียวจื่อเซวียนขึ้นเขา ไปจับปลา

ขุดบ่อน้ำเล็กไว้แล้ว ไม่ใส่ปลาได้อย่างไร

ทำตามวิธีก่อนหน้านี้ ใช้แหจับปลาขวางแม่น้ำสายเล็กไว้ก่อน รอให้ปลามารวมตัวกัน ใช้ตะกร้าช้อนขึ้นมาทีเดียวก็ได้หลายตัว

ตอนนี้เป็นช่วงกลางเดือนสาม อุณหภูมิค่อยๆสูงขึ้น ขนาดปลาในแม่น้ำสายเล็กก็ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ ปริมาณก็มากขึ้น วันนี้มีปลาเยอะเป็นพิเศษ ใช้เวลาสองถ้วยชา [1] ก็จับปลาได้กว่าครึ่งตะกร้า ลองนับโดยคร่าว มีปลาสามสิบกว่าตัว ปล่อยไว้ในบ่อค่อยๆเลี้ยง ก็สามารถกินได้เจ็ดถึงแปดวันแล้ว

เซี่ยยวี่หลัวขุดบ่อไว้ไม่ใหญ่มากนัก มีปลาสามสิบกว่าตัวก็เพียงพอแล้ว ช้อนขึ้นมาอีกหนึ่งตะกร้า มีเจ็ดถึงแปดตัว จึงหยุดจับ

เจ็ดถึงแปดตัวนี้เป็นปลาที่จะกินวันนี้

เด็กสองคนไปหาผักป่าไม่ห่างนัก เซี่ยยวี่หลัวย่อตัวอยู่ข้างแม่น้ำเพื่อจัดการปลา

รอบข้างเงียบสงบมาก

จู่ๆก็มีเสียง “กุ๊กกุ๊กกุ๊ก” ดังขึ้นจากด้านหลัง เซี่ยยวี่หลัวหันกลับไปมอง ก็เห็นไก่ฟ้าที่มีสีสันสดใสตัวหนึ่งอยู่ในดงต้นไม้

เซี่ยยวี่หลัวย่อตัวอยู่ ในดงต้นไม้มีพุ่มไม้จำนวนมาก บดบังทัศนวิสัยของไก่ฟ้า เซี่ยยวี่หลัวเห็นมัน มันกลับมองไม่เห็นเซี่ยยวี่หลัว

นึกว่าไม่มีอันตรายอะไร จึงเดินเอื่อยเฉื่อยอยู่ท่ามกลางพุ่มไม้ ไม่รู้ตัวแม้แต่น้อย ว่าเวลานี้มีดวงตาโตคู่หนึ่งกำลังจ้องมันเขม็ง

ในห้วงความคิดของเซี่ยยวี่หลัวมีวิธีการปรุงไก่เจ็ดถึงแปดแบบผุดขึ้นมาทันที น้ำแกงไก่ตุ๋น ไก่ตุ๋นน้ำแดง ไก่ต้มสับ ไก่ขอทาน ไก่สามถ้วย ไก่อบเกลือ ไก่ผัดถั่วลิสง…

น้ำลายแทบไหลออกมา

เชิงอรรถ

[1] เวลาสองถ้วยชา เป็นการนับเวลาแบบจีนโบราณ เวลาหนึ่งถ้วยชาเท่ากับ 10-15 นาที