ทะลุมิติไปเป็นภรรยาชาวสวนของท่านบัณฑิต - เล่มที่ 3 บทที่ 73 จับไก่ฟ้ามาทำให้อาหารการกินดีขึ้น
- Home
- ทะลุมิติไปเป็นภรรยาชาวสวนของท่านบัณฑิต
- เล่มที่ 3 บทที่ 73 จับไก่ฟ้ามาทำให้อาหารการกินดีขึ้น
ไก่ฟ้ามีสัมผัสฉับไว มีเสียงแม้เพียงน้อยนิดก็จะบินหนีไป
เซี่ยยวี่หลัวไม่กล้าบุ่มบ่าม นางย่อตัวอยู่ตรงนั้นไม่ไหวติง ไม่กล้าหายใจแรงด้วยซ้ำ รอคอยให้ไก่ฟ้าเดินมาช้าๆ
คาดว่าไก่ตัวนั้นคงกระหายน้ำ จึงเดินเอื่อยเฉื่อยมาทางแม่น้ำ
เซี่ยยวี่หลัวกลั้นลมหายใจ ยกตะกร้าในมือขึ้นเบาๆ…
ในจังหวะที่ไก่ตัวนั้นอยู่ห่างจากเซี่ยยวี่หลัวห้าถึงหกก้าว ร่างกายเซี่ยยวี่หลัวเคลื่อนไหวเล็กน้อย ทำให้เกิดเสียง ไก่ฟ้าสัมผัสได้ถึงอันตราย โบกสะบัดปีกคู่กำลังจะบินหนีไป เพียงชั่วขณะเดียว ตะกร้าในมือเซี่ยยวี่หลัวก็ครอบลงไปจนเกิดเสียงดัง “ฟุ่บ” ครอบใส่ปีกข้างหนึ่งของไก่ฟ้าพอดี
แม่เจ้า เกือบบินหนีไปแล้ว!
เซี่ยยวี่หลัวออกแรงอย่างฉับพลัน ปีกข้างหนึ่งของไก่ฟ้าโดนครอบไว้ มันร้องเสียง “กุ๊กกุ๊กกุ๊ก” ด้วยความตื่นตระหนกอยู่หลายครั้ง พยายามดิ้นรนกลับดิ้นไม่หลุด เซี่ยยวี่หลัวไม่มีแก่ใจจะสนใจเรื่องที่ไก่ฟ้าจิกคนเป็น นี่เป็นอาหารโอชาเชียวนะ
นางรีบใช้มือซ้ายไปจับคอไก่ฟ้า บีบมันไว้แน่น
ไก่ฟ้ายังสะบัดปีกดิ้นรน ปลายเท้าของมันแหลมคมมาก ตะกายไม่กี่ทีก็ข่วนมือเซี่ยยวี่หลัวจนบาดเจ็บ เซียยวี่หลัวไม่สนใจความเจ็บปวด จับไก่ใส่ไว้ในตะกร้า หลังจากปิดฝาเสร็จ จึงชักมือกลับ
มือถูกกรงเล็บของไก่ข่วนจนเกิดรอยสองรอย ผิวหนังถลอก ยังดีที่ไม่มีเลือดไหล
“พี่สะใภ้ใหญ่ พี่สะใภ้ใหญ่ พวกเราเก็บผักหลีฮาวมาได้มากมายเลย…” เสียงดีใจของเซียวจื่อเซวียนและเซียวจื่อเมิ่งดังมาจากด้านหลัง เซี่ยยวี่หลัวแย้มรอยยิ้ม ตบตะกร้าที่นั่งทับอยู่ ดีใจจนคิ้วงามโก่งโค้ง “ข้าก็จับของดีมาได้เหมือนกัน! ”
เซียวจื่อเซวียนและเซียวจื่อเมิ่งมองผ่านตะกร้า เห็นสิ่งมีชีวิตที่มีขนสวยทั่วตัว และมีจะงอยปากแหลม
สองพี่น้องตะโกนพร้อมกันโดยไม่ได้นัดหมาย “ไก่ป่า”
เซี่ยยวี่หลัวยิ้ม “กลับไปจะตุ๋นน้ำแกงไก่ให้พวกเจ้าดื่ม! ”
นางเองก็อยากทดลงวิธีปรุงรูปแบบอื่น แต่คิดดูก็ล้มเลิกไป ไม่ง่ายเลยกว่าจะจับไก่ได้หนึ่งตัว อย่ายุ่งยากเลย ตุ๋นน้ำแกงแล้วกัน ได้กินทั้งเนื้อและได้ดื่มซุป มีสารอาหารมากที่สุดแล้ว
เด็กๆอยู่ในวัยกำลังโต ได้ดื่มน้ำแกงเพิ่มขึ้นสักหนึ่งคำก็ถือเป็นเรื่องดี
เด็กสองคนดีใจจนกระโดดโลดเต้น จับปลาได้ ทั้งยังจับไก่ฟ้าได้หนึ่งตัว และมีผักหลีฮาวอีกครึ่งตะกร้า สองวันนี้จะได้กินของดีแล้ว
เซี่ยยวี่หลัวกลับไปก็นำไก่ไปฆ่า ขนไก่ดูสวยเป็นพิเศษ นางเลือกขนที่ทั้งยาวและสวยงามเก็บไว้
ฆ่าไก่ ถอนขน ล้างเครื่องใน นำลงหม้อ เซี่ยยวี่หลัวตักน้ำใส่ครึ่งหม้อ ใส่ไก่ลงไป ต้มด้วยไฟแรง หลังจากนั้นจึงเคี่ยวด้วยไฟอ่อน
หลังจากทำเรื่องเหล่านี้เสร็จ นางไปสวนหลังบ้าน เซียวจื่อเซวียนปล่อยปลาในตะกร้าลงไปในบ่อน้ำ เมื่อเห็นปลาแหวกว่ายไปมาอย่างอิสระ มีน้ำไหลผ่านอย่างต่อเนื่อง คาดว่าเลี้ยงไว้สักครึ่งปีก็ไม่ใช่ปัญหา
เซี่ยยวี่หลัว “ต่อไปขึ้นเขาก็ไปจับปลามาจำนวนหนึ่ง เลี้ยงไว้ในนี้ วันไหนอยากกินปลาก็กินได้”
เซียวจื่อเมิ่งมองดูปลาที่แหวกว่ายไปมาอยู่ในน้ำ กล่าวด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น “พี่สะใภ้ใหญ่ ท่านว่าปลาเหล่านี้จะเลี้ยงให้ตัวโตได้หรือไม่? ”
เซี่ยยวี่หลัว “ได้แน่นอน เมื่อเลี้ยงปลาจนโตแล้วรสชาติก็จะดีขึ้น! ”
เซียวจื่อเมิ่งเงยหน้ามองเซี่ยยวี่หลัว เหมือนมีอะไรอยากบอกนาง
“เป็นอะไรไป? ” เซี่ยยวี่หลัวเห็นเด็กคนนี้ผิดปกติ จึงเอ่ยถาม “หากวันไหนเจ้าอยากกินปลา ก็บอกพี่สะใภ้ใหญ่ พี่สะใภ้ใหญ่จะตุ๋นน้ำแกงปลาให้เจ้ากิน หากเลี้ยงปลาจนตัวโต ก็จะกำจัดก้างได้ง่ายขึ้น ถึงเวลาพี่สะใภ้ใหญ่จะทำปลาตุ๋นน้ำแดงให้เจ้ากิน แบบนั้นจะอร่อยยิ่งขึ้น! ”
เซียวจื่อเมิ่งพยักหน้า “ได้” แต่นางยังคงมองเซี่ยยวี่หลัว เหมือนอยากกล่าวอะไรแต่ก็ไม่กล่าว หลังจากเค้นถาม เซียวจื่อเมิ่งจึงกล่าวด้วยท่าทางวิตกกังวล “พี่สะใภ้ใหญ่ พี่ใหญ่ก็ชอบกินปลา…”
เซียวจื่อเซวียนก็หันมองไปทางเซี่ยยวี่หลัว
พี่สะใภ้ใหญ่ดีกับพวกเขาขนาดนี้ หากพี่ใหญ่กลับมาแล้ว พี่ใหญ่ก็อยากกินปลา พี่สะใภ้ใหญ่จะทำให้พี่ใหญ่กินหรือไม่? น้ำแกงปลาที่พี่สะใภ้ใหญ่ทำ หอมอร่อยจนแทบกัดลิ้นตัวเอง หากพี่ใหญ่ได้ดื่ม ต้องดีใจมากแน่ๆ
เซี่ยยวี่หลัวคิด เด็กคนนี้จะให้ตนเองทำให้เซียวยวี่กินงั้นหรือ?
หากเขาอยากกิน นางย่อมยินดีทำให้เขากิน ถึงอย่างไร หากราชบัณฑิตน้อยในอนาคตอยากกินปลา ใครจะกล้าขัด
เซี่ยยวี่หลัวเหม่อลอยไปเพียงครู่เดียว ก็กลับสู่สภาวะปกติ ยิ้มจนนัยน์ตางามโก่งโค้ง “เช่นนั้นเราเลี้ยงปลาไว้มากหน่อย อีกสองเดือน รอให้พี่ใหญ่ของเจ้ากลับมา ก็จะได้กินปลาตัวใหญ่แล้ว”
ชอบกินปลาก็เป็นเรื่องดี อย่างไรเสียก็มีปลามากมาย ถ้าอยากกินนางสามารถทำได้ทุกวัน
เด็กสองคนแสดงสีหน้ายินดี “พี่สะใภ้ใหญ่…”
เซี่ยยวี่หลัวไปเก็บปลาตากแห้ง
อากาศในเดือนสามไม่เลว ตากไว้เจ็ดถึงแปดวัน ก็ตากจนได้ปลาตากแห้งมาหลายชุด เซี่ยยวี่หลัวใช้ผ้าห่อปลาตากแห้งไว้ ยุคสมัยนี้ไม่มีถุงพลาสติก ของต่างๆ ก็เก็บรักษาได้ไม่นาน ยิ่งไปกว่านั้น อากาศในเดือนสามเดี๋ยวครึ้มเดี๋ยวโปร่งไม่แน่นอน อับชื้นได้ง่ายมาก เซี่ยยวี่หลัวใส่ปลาตากแห้งไว้ในตะกร้าไม้ไผ่ขนาดเล็ก นำไปเก็บไว้
ใบอ่อนเก๋ากี้ก็ตากแห้งหมดแล้ว ยังดีที่ในบ้านมีโถดินเผาขนาดเล็ก ใส่ไว้ในนั้นก็ไม่เลว นางเก็บไว้หมดแล้ว
น้ำแกงไก่ในห้องครัวเคี่ยวด้วยไฟอ่อนมากว่าครึ่งชั่วยามแล้ว เซี่ยยวี่หลัวยืนอยู่ในสนามยังได้กลิ่นหอมที่ลอยมาแตะจมูก
นางทำสิ่งต่างๆ เสร็จจึงเข้าไปในห้องครัว เปิดฝาหม้อดู น้ำแกงไก่ทั้งเหลืองทั้งหอม แค่สูดดมกลิ่นก็หอมจนแทบกัดลิ้น
ตอนนี้เด็กสองคนจมูกดีเหมือนจมูกสุนัข พอสนิทสนมกับเซี่ยยวี่หลัวแล้ว อยู่สวนหลังบ้านได้กลิ่นก็รีบมา
“พี่สะใภ้ใหญ่ หอมเหลือเกิน! “
เซี่ยยวี่หลัวตักน้ำแกงให้เด็กสองคนคนละหนึ่งชาม ฉีกน่องไก่ให้คนละหนึ่งน่อง ให้เด็กสองคน “จื่อเซวียน กินรองท้องกับน้องสาวก่อน วันนี้จะไม่ทำอาหารอย่างอื่นเพิ่มแล้ว กินไก่ตัวนี้ก่อน”
ในบ้านไม่มีชามใหญ่ใส่น้ำแกงไก่ ทั้งสามคนได้แต่ยกเก้าอี้มากินที่ห้องครัว ถึงจะไม่มีโต๊ะ ทั้งสามคนได้แต่นั่งกินบนเก้าอี้ แต่นี่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อการกินอย่างเอร็ดอร่อยของพวกเขา
ถึงอย่างไร นี่ก็เป็นถึงน้ำแกงไก่เชียว ชาวบ้านทั่วไป มีแต่ช่วงปีใหม่ถึงจะได้กินไก่ สองพี่น้องเซียวจื่อเซวียน อย่าว่าแต่ช่วงปีใหม่เลย พวกเขาไม่ได้เห็นแม้แต่ขนไก่มาหลายปีแล้ว ตอนนี้ได้ดื่มน้ำแกงไก่ ได้กินเนื้อไก่ เซี่ยยวี่หลัวก็ไม่ใช่คนตระหนี่ถี่เหนียว ให้ดื่มน้ำแกงไก่เต็มที่ กินเนื้อไก่จนอิ่ม ไม่เหมือนแม่บ้านคนอื่นๆ ที่จะเก็บไว้ส่วนหนึ่ง เก็บไว้กินตอนเย็น เก็บไว้กินพรุ่งนี้ นางไม่คิดจะทำเช่นนั้น
กินตอนยังร้อนๆหนึ่งมื้อให้จบเรื่อง กินของที่เก็บไว้ไม่หอมอร่อยเหมือนของสดใหม่
สองพี่น้องกินเต็มที่ ดื่มน้ำแกงไก่ลงท้องไปชามแล้วชามเล่า แน่นจนหนังท้องกลม เซี่ยยวี่หลัวก็กินไปมาก มาต่างโลกหนึ่งเดือนกว่าแล้ว เป็นครั้งแรกที่ได้กินเนื้อไก่ ดื่มน้ำแกงไก่ รสชาติไม่เลวจริงๆ
ทั้งสามคนกินไก่ลงไปแทบทั้งตัว กินน้ำแกงทั้งหม้อ สุดท้ายเหลือน้ำแกงไก่เพียงครึ่งชามและกระดูกไก่จำนวนหนึ่ง เซี่ยยวี่หลัวเสียดายจึงไม่ได้ทิ้ง อุ่นหน่อยตอนเย็นยังกินได้
ไม่ได้กินข้าวแม้แต่คำเดียว และกินไม่ลงแล้วจริงๆ เซี่ยยวี่หลัวไม่ได้ฝืน เก็บข้าวที่ไม่ได้กินไว้ เซียวจื่อเซวียนล้างหม้อและชาม
เซี่ยยวี่หลัวกินมากเกินไป จึงไปสวนหลังบ้าน
นางเพิ่งจัดที่ได้เพียงกึ่งเดียว ยังมีพื้นที่อีกกึ่งหนึ่งที่ยังไม่ได้จัดการ กินมากเกินไป จึงไปออกกำลังกายย่อยอาหารที่สวนหลังบ้าน หลังจากถอนหญ้าจำนวนหนึ่ง เซียวจื่อเซวียนก็มาช่วย ทั้งสามคนช่วยกันถอนหญ้าครู่หนึ่ง
นางล้อมรั้วสวนหลังบ้านไว้เป็นพื้นที่หนึ่งร้อยกว่าตารางเมตร หลังจากปลูกผักไปแปดถึงเก้าร่อง ใช้พื้นที่ไปเพียงกึ่งเดียวเท่านั้น ทั้งยังขุดบ่อน้ำไว้หนึ่งบ่อ ยังเหลือที่อีกกว่าครึ่งหนึ่ง
เซี่ยยวี่หลัวคิดจะเก็บกวาดให้สะอาด ปลูกพืชผลอย่างอื่นเพิ่มอีก
ท้องฟ้าปลอดโปร่งอยู่เจ็ดถึงแปดวัน อากาศก็เปลี่ยนไป
Comments for chapter "เล่มที่ 3 บทที่ 73 จับไก่ฟ้ามาทำให้อาหารการกินดีขึ้น"
MANGA DISCUSSION
Leave a Reply Cancel reply
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.
บลูเบอรี่
สนุกมาก ลงอาทิตย์ ละ 5-10 ตอน ได้ปะจ้า ได้โปรด