ทะลุมิติไปเป็นภรรยาชาวสวนของท่านบัณฑิต - เล่มที่ 5 บทที่ 131 กินหม้อไฟ

เซี่ยยวี่หลัวให้รถม้าหยุดจอดในจุดที่ห่างจากทางเข้าหมู่บ้านไม่น้อย ให้เงินคนขับรถม้าสองอิแปะ จากนั้นจึงแบกตะกร้ากลับบ้านเอง

ขณะนี้เป็นช่วงเที่ยง ผู้คนจำนวนไม่น้อยต่างกำลังทำอาหารอยู่ที่บ้าน เซี่ยยวี่หลัวไม่ได้เดินผ่านใจกลางหมู่บ้าน กลับบ้านไปโดยไม่พบเจอผู้ใดตลอดทาง

เมื่อกลับถึงบ้าน จึงเคาะประตู เด็กสองคนมองผ่านช่องประตู เห็นว่าพี่สะใภ้ใหญ่กลับมา จึงรีบเปิดประตูด้วยความดีใจ เซี่ยยวี่หลัวเข้ามา เซียวจื่อเซวียนรับตะกร้าของเซี่ยยวี่หลัวไป จากนั้นจึงพากันไปห้องครัว เซียวจื่อเซวียนรีบตักน้ำอุ่นมาให้เซี่ยยวี่หลัวล้างมือ

นี่เป็นความเคยชินของเซี่ยยวี่หลัว ก่อนกินอาหารและหลังทำธุระส่วนตัว ออกไปข้างนอกแล้วกลับบ้าน ล้วนต้องล้างมือ!

หลังจากเซี่ยยวี่หลัวล้างมือเสร็จ พวกเขาจึงนำของในตะกร้าออกมา

เซี่ยยวี่หลัวหยิบขนมสองกล่องออกมา มอบให้เด็กสองคน เซียวจื่อเซวียนและเซียวจื่อเมิ่งเห็นขนมต่างก็ดีใจเสียยิ่งกว่ากระไร แกะห่อออก ทั้งสองคนไม่ได้กินทันที แต่ให้เซี่ยยวี่หลัวกินชิ้นแรกก่อน

ขนมนั้นหวานยิ่งนัก หวานถึงเบื้องลึกจิตใจเซี่ยยวี่หลัว

เซี่ยยวี่หลัวแบ่งกระดูกหมูที่ซื้อกลับมาเป็นสองส่วน นำไปเคี่ยวทั้งหมด เคี่ยวจนถึงช่วงเย็น กลิ่นหอมของน้ำแกงเข้มข้นก็หอมจนแทบกัดลิ้นได้

หลังจากเคี่ยวน้ำแกงไปสองชั่วยาม กลิ่นหอมก็ฟุ้งกระจายเต็มบ้าน พวกเขาได้กลิ่นต่างก็รู้สึกหิวแล้ว แต่เซี่ยยวี่หลัวไม่ได้ให้เด็กๆ ดื่มน้ำแกง

พวกเขาคิดจะกินหม้อไฟ ถ้าดื่มน้ำแกงไป ยังจะกินหม้อไฟได้อย่างไร

ตั้งแต่เซี่ยยวี่หลัวกลับถึงบ้าน หลังจากกินมื้อเที่ยงแล้ว ก็ง่วนอยู่กับการเตรียมกินหม้อไฟช่วงเย็น นางพาเด็กสองคนขึ้นเขา จับปลาใหญ่มาสองถึงสามตัว ก่อนจะจับปลาเล็กมาจำนวนหนึ่งไปปล่อยในบ่อน้ำสวนหลังบ้านเพื่อเลี้ยงไว้

ปลาหนักสามถึงสี่จิน เซี่ยยวี่หลัวขอดเกล็ดปลา กรีดเนื้อปลาตามแนวหลังปลา ส่วนกระดูกมีเนื้อติดเล็กน้อย ตัดแบ่งได้หนึ่งจานเล็ก เนื้อปลาส่วนอื่น หลังจากนำก้างปลาออกแล้ว จึงสับเนื้อปลาจนละเอียด

คนให้เข้ากับแป้ง ก่อนบีบเป็นลูกชิ้นขนาดเล็ก แล้วนำไปทอดในน้ำมัน ลูกชิ้นปลาก็เสร็จแล้ว

หั่นเนื้อหมูสดออกเป็นชิ้น วางไว้บนจาน เนื้อหมูสีแดงสดบนจานสีขาว แค่มองก็ทำให้น้ำลายไหลแล้ว

ต้นกล้าถั่วลันเตาในสวนหลังบ้านยาวจนจะเท่าตะเกียบแล้ว ยอดอ่อนด้านบนเพียงเด็ดทีเดียวก็ขาด เซี่ยยวี่หลัวเด็ดยอดถั่วลันเตามาสองกำใหญ่ ล้างจนสะอาด วางไว้ในตะกร้า

ยังมีของตากแห้งอื่นๆ ที่ซื้อมาจากตลาด แช่เห็ดป่าไว้แล้ว ล้างจนสะอาดวางไว้ข้างๆ ก่อนหั่นเต้าหู้เป็นก้อนแล้ววางไว้บนจานเพื่อเตรียมกิน

กว่าจะตระเตรียมข้าวของทั้งหมดเสร็จ พระอาทิตย์ก็ค่อยๆ ตกดิน

เตรียมกินข้าวแล้ว

ทั้งสามคนยกอาหารทั้งหมดไปภายในห้อง น้ำแกงในหม้อที่ตั้งบนเตาขนาดเล็กใกล้เดือดแล้ว ลูกชิ้นที่ใส่ไว้ตอนแรกค่อยๆ ลอยขึ้นมาทีละลูก เป็นสีขาวผ่องดุจหิมะ อ่อนนุ่มยิ่งนัก แค่มองดูก็รู้สึกอยากอาหารแล้ว

พวกเขาไม่ได้กินอะไรในช่วงบ่าย เพื่อรอให้ได้กินมากหน่อยในช่วงเย็น

ทั้งสามคนนั่งลง เซี่ยยวี่หลัวตักลูกชิ้นปลาหลายลูกใส่ในถ้วยของเด็กสองคน

เซียวจื่อเซวียนและเซียวจื่อเมิ่งก้มหน้าลงก็กำลังจะคีบกิน เซี่ยยวี่หลัวตกใจจนรีบกล่าว “ลูกชิ้นนี่ร้อนมาก พวกเจ้ารออีกครู่หนึ่งค่อยกิน”

เด็กสองคนรอครู่หนึ่งแค่พอเป็นพิธี ก็อดรนทนรอไม่ไหวแล้ว ขืนรออีก น้ำลายก็จะไหลออกมาแล้ว จึงกัดกินคำเล็ก

ลูกชิ้นร้อนมาก แต่ก็ไม่อาจทำให้เด็กสองคนทนรอต่อไปได้

เมื่อกัดกินลูกชิ้นไปหนึ่งคำ เต็มไปด้วยกลิ่นหอมของเนื้อปลาและรสสัมผัสของลูกชิ้น เด็กสองคนกินหนึ่งคำก็ไม่อาจวางลงได้อีก “พี่สะใภ้ใหญ่ อร่อยเหลือเกิน…”

เซียวจื่อเซวียนกัดคำโต ร้อนจนต้องอ้าปากแต่ก็เสียดายไม่อยากคายออกมา เพียงเป่าลมออกมาสองทีก็เคี้ยวและกลืนลงไป เซียวจื่อเมิ่งที่อยู่ข้างๆ ดูสำรวมกว่ามาก รอจนลูกชิ้นเย็นแล้วจึงกิน กัดกินเพียงหนึ่งถึงสองคำก็กินลงไปหนึ่งลูก ใบหน้าเล็กที่อ่อนเยาว์และเนียนนุ่มเงยหน้าขึ้นมากล่าวกับเซี่ยยวี่หลัว “พี่สะใภ้ใหญ่ อร่อยมากเจ้าค่ะ ข้ายังไม่เคยกินอาหารอร่อยขนาดนี้มาก่อนเลย”

ย่อมต้องเป็นเช่นนั้น นี่คือลูกชิ้นปลา เป็นลูกชิ้นทำจากเนื้อปลาธรรมชาติอย่างแท้จริง ในนั้นเต็มไปด้วยเนื้อปลา ผสมแป้งเพียงเล็กน้อยเท่านั้น ในยุคสมัยนี้จะมีได้อย่างไร!

เซี่ยยวี่หลัวยิ้ม “อร่อยก็กินให้มากหน่อย พี่สะใภ้ใหญ่ทำไว้เยอะขนาดนั้น คืนนี้พวกเจ้าสองคนรับผิดชอบกินลูกชิ้นให้หมด”

ลูกชิ้นปลาทำจากเนื้อปลาสดใหม่ มีคุณค่าทางโภชนาการ เด็กสองคนอยู่ในวัยกำลังโต ย่อมต้องกินอาหารที่มีโปรตีนสูงให้มาก

เซี่ยยวี่หลัวมองดูเด็กสองคนก้มหน้ากินอาหารด้วยความสบายใจ ภายในใจรู้สึกเบิกบานใจยิ่งนัก

สองเดือนที่ผ่านมา เฝ้ามองเด็กสองคนเติบโตและเบ่งบานประหนึ่งดอกไม้ก็มิปาน ดูดีกว่าครั้งแรกที่นางเห็นพวกเขามาก!

หากเซียวยวี่กลับมา น่าจะไม่ถือโทษโกรธนางแล้วกระมัง?

เมื่อเซี่ยยวี่หลัวคิดได้ดังนี้ ก็กินอย่างเอร็ดอร่อย ใส่ยอดถั่วลันเตาที่ล้างเสร็จแล้วลงไป รอให้ยอดถั่วลันเตาสีเขียวมรกตถูกต้มจนเดือดในน้ำแกง ก็ถือว่าสุกแล้ว ตักขึ้นมา กินกับเครื่องปรุงรสที่ทำจากน้ำส้มสายชูและซีอิ๊ว ใส่เข้าไปในปาก ช่างเป็นอาหารรสเลิศอย่างแท้จริง

ระหว่างอยู่ตรงหน้าหม้อไฟที่มีไอน้ำร้อนลอยขึ้น ทั้งสามคนสนทนาไปพลางหัวเราะไปพลาง กินกันนานถึงหนึ่งชั่วยามกว่า จึงกินอาหารบนโต๊ะจนหมด

น้ำแกงก็อร่อยยิ่งนัก ทั้งสามคนดื่มน้ำแกงกระดูกหมูคนละหนึ่งถ้วย แล้วจึงวางตะเกียบลง

กินมากเกินไป ทั้งสามคนกุมท้องที่อิ่มแน่นจนเดินแทบไม่ไหว

เซี่ยวจื่อเซวียนพักผ่อนครู่หนึ่งก็เริ่มเก็บถ้วยชามกับตะเกียบ เซี่ยยวี่หลัวไม่ได้ห้าม อย่างไรเสียในช่วงเวลานี้นอกจากเรื่องทำอาหารแล้ว การล้างถ้วยชามและหม้อนั้นนางไม่เคยได้ทำแม้แต่ครั้งเดียว

เซี่ยยวี่หลัวกินมากเกินไป เซียวจื่อเมิ่งจึงเดินย่อยอาหารกับนางอยู่ในลานบ้าน

ดวงดาราบนท้องฟ้าส่องแสงสว่างพร่างพราย พรุ่งนี้เป็นวันฟ้าโปร่งอีกหนึ่งวัน

“พี่สะใภ้ใหญ่ ล้างถ้วยเสร็จแล้วขอรับ น้ำก็ร้อนแล้วข้าจึงยกไปไว้ในห้องพวกท่านแล้วขอรับ! ” เซียวจื่อเซวียนตะโกนออกมาจากในห้องครัว

เซี่ยยวี่หลัวเดินเล่นจนเหงื่อออกทั้งตัว คราบเหงื่อติดบนกายจนเสื้อเปียก รู้สึกไม่สบายตัวยิ่งนัก สำหรับคนที่แม้แต่ในเดือนสิบสองยังต้องอาบน้ำทุกวัน นี่ก็ใกล้เดือนห้าแล้ว หากไม่อาบน้ำ เวลากลางคืนจะไม่สบายตัวจนนอนไม่หลับ

เซี่ยยวี่หลัวเพียงขานตอบว่าได้ แล้วจึงจูงมือเซียวจื่อเมิ่งกลับห้องไป

อ่างอาบน้ำในห้องถูกนำออกมาวางไว้แล้ว เซียวจื่อเซวียนกำลังยกน้ำมาถังแล้วถังเล่า เซี่ยยวี่หลัวปิดหน้าต่างอย่างมิดชิด น้ำร้อนสามถังรวมกับน้ำเย็นสองถัง อ่างอาบน้ำก็ถูกเติมไปกว่าครึ่งอ่าง

น้ำมากเพียงพอแล้ว

เซี่ยยวี่หลัวปิดประตูห้อง ช่วยถอดเสื้อผ้าให้เซียวจื่อเมิ่ง วางนางลงไปในอ่างอาบน้ำก่อน จากนั้นนางจึงถอดเสื้อผ้า เข้าไปในอ่างอาบน้ำ

น้ำในอ่างอาบน้ำกำลังได้ที่ ค่อนข้างร้อนเล็กน้อย พอได้แช่ลงไป ก็รู้สึกสบายไปทั้งตัว

เซี่ยยวี่หลัวส่งเสียงด้วยความพึงพอใจ พิงอยู่ในอ่างอาบน้ำ แขนขาวผ่องดุจหยกทั้งสองข้างวางพาดอยู่บนขอบอ่าง หลับตาพักผ่อน เซียวจื่อเมิ่งก็พักผ่อนโดยเลียนแบบท่าทางของพี่สะใภ้ใหญ่

ภายนอกเงียบสนิท เซี่ยยวี่หลัวรู้สึกสบายจนเกือบจะหลับไป

ในจังหวะนี้เอง เสียงหนึ่งดังขึ้นทำลายความเงียบสงบในยามค่ำคืน

“ใครกัน? ”