ทะลุมิติไปเป็นสาวนาผู้ร่ำรวย - บทที่ 1034 ชีวิตแลกชีวิต

บทที่ 1034 ชีวิตแลกชีวิต

บทที่ 1034 ชีวิตแลกชีวิต

ลวี่เทาหยุดมองเฉาซินเหลียนเช่นกัน เขาทุบค้อนในมือแล้วตะโกนเสียงดัง “เฉาฮุย บอกความจริงที่เจ้ารู้ทั้งหมดมา ถ้าเจ้าพูดความจริง ข้าจะผ่อนหนักให้เป็นเบาแล้วไว้ชีวิตเจ้า”

เฉาฮุยถูกเฉาซินเหลียนหลอก

คิดไม่ถึงเลยว่าเฉาซินเหลียนจะยังคงมีเล่ห์เหลี่ยมนี้อยู่ นางปฏิเสธที่จะยอมรับมัน แม้ว่านางจะปฏิเสธ แต่เฉาฮุยก็รู้สึกว่าไม่จำเป็นต้องโต้เถียงกับเฉาซินเหลียน เขาเปิดเผยทุกสิ่งเกี่ยวกับเฉาซินเหลียนที่เขารู้ รวมถึงสาเหตุการตายของกู้ฉวนฟู่และเถียนซื่อ

สิ่งที่เฉาฮุยพูดนั้นชัดเจนและตรงไปตรงมา เขาไม่ได้โกหกเลยแม้แต่น้อย

เฉาซินเหลียนคิดไม่ถึงว่าเฉาฮุยจะเปิดเผยเหตุการณ์ก่อนหน้านี้ทั้งหมดออกมา นางรู้สึกหวาดกลัว และรีบวิ่งไปปิดปากเฉาฮุย “เฉาฮุย หยุดพล่ามเดี๋ยวนี้!”

เฉาซินเหลียนตกตะลึง เพราะนางคิดว่าเฉาฮุยจะพูดเรื่องเกี่ยวกับกู้เสี่ยวหวานเท่านั้น และนางก็คิดหาวิธีจัดการกับมันแล้ว ถ้านางปฏิเสธที่จะยอมรับ แล้วลวี่เทาจะทำอะไรกับนางได้? เพราะถึงอย่างไรก็ไม่มีหลักฐาน

“ใต้เท้าลวี่ ถ้าข้าไม่รู้ว่าเฉาซินเหลียนทำเรื่องอะไรไว้บ้าง ข้าจะพูดออกมาได้อย่างไร เพื่อที่จะครอบครองบ้านและที่นาของบรรพบุรุษตระกูลกู้ เฉาซินเหลียนสั่งให้ข้าทำผิดและตั้งใจฆ่ากู้ฉวนฟู่และเถียนซื่อ แต่สิ่งที่เฉาซินเหลียนให้ข้าทำนั้น ข้าไม่ได้อยากทำ” เฉาฮุยคิดว่าถ้าเขาไม่โทษเฉาซินเหลียนในเวลานี้ เขาอาจจะไม่ได้ตายดี

“เฉาซินเหลียน เฉาฮุย ข้าจะฆ่าพวกเจ้า!” ทันใดนั้นก็มีเสียงตะโกนที่เสียดแทงหัวใจจากข้างนอกและฝูงชนก็หลีกทางให้ กู้หนิงผิงก็รีบเข้ามาด้วยสีหน้าจริงจัง เขาทั้งโกรธและสิ้นหวัง

คิดไม่ถึงว่าการตายของพ่อและแม่จะเกิดจากพวกเฉาซื่อ

เพื่อไม่ให้พวกเขาเผชิญกับความทุกข์ทรมานและอดตาย พ่อแม่ของพวกเขาไปหาปลากลางดึก คิดไม่ถึงว่าพวกเขาจะไปแล้วไม่กลับมาอีกเลย

ทุกคนบอกว่าเป็นวันที่ฝนตกทำให้หินลื่น กู้ฉวนฟู่และเถียนซื่อบังเอิญพลาดท่าและตกลงไปในแม่น้ำ ใครจะคิดว่าเป็นเพราะเฉาฮุยเป็นคนเทน้ำมันลงไป

กู้หนิงผิงร้องคำราม กู้ฟางสี่ก็แทบจะฉีกอกเฉาซินเหลียนด้วยความโศกเศร้า กู้เสี่ยวอี้กำลังร้องไห้เพราะเรื่องของพ่อแม่โดยมีป้าจางคอยปลอบนางไว้ หยาดน้ำตาของนางเอ่อล้นทะลัก หัวใจของนางกำลังแตกสลาย

กู้หนิงผิงวิ่งไปข้างหน้าของเฉาฮุยทั้งต่อยและเตะเขา ทำให้เฉาฮุยร้องคร่ำครวญไม่หยุด

เมื่อเห็นว่าใต้เท้าลวี่ไม่พูดสิ่งใด เจ้าหน้าที่จึงไม่กล้าที่จะหยุดเขา

นี่คือน้องชายของเสี้ยนจู่ ถ้าเข้าไปห้าม มันคงเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้อง

อย่างไรก็ตาม การถูกต่อยไปไม่กี่ครั้งคงไม่ทำให้ถึงตาย ดังนั้นจึงปล่อยให้เขาระบายความโกรธออกมา

ภายในห้องโถงเต็มไปด้วยเสียงสบถ ร้องไห้ และกรีดร้อง ทันใดนั้นก็กลายเป็นเหมือนตลาดสดและเต็มไปด้วยเสียงอึกทึกครึกโครม

ลวี่เทาเฝ้ามองด้วยท่าทางนิ่งเฉยและเห็นกู้หนิงผิงเอาชนะเฉาฮุย แต่เพื่อให้กู้หนิงผิงระบายความโกรธของเขา จึงไม่ได้สั่งให้เจ้าหน้าที่เข้าไปห้าม เมื่อเห็นว่าพอสมควรแล้ว เขาก็พูดเบา ๆ ว่า “นายน้อยกู้ พอแล้ว เดี๋ยวเขาจะตายเสียก่อน”

น้ำเสียงนั้นเต็มไปด้วยความประจบสอพลอ

เมื่อเฉาซินเหลียนเห็นว่ากู้หนิงผิงกำลังทุบตีคนอย่างเปิดเผยในห้องโถง และลวี่เทาก็ไม่ได้สนใจจะร้องห้าม มันทำให้นางรู้โดยทันทีว่าลวี่เทาอยู่ข้างกู้เสี่ยวหวาน

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เฉาซินเหลียนรู้สึกกระอักกระอ่วนเล็กน้อย และเอาแต่คิดหามาตรการตอบโต้

เมื่อเห็นว่ากู้หนิงผิงหยุดและหันมามองนางอย่างเดือดดาล เฉาซินเหลียนรู้สึกหวาดกลัวจนแทบจะนั่งลงบนพื้น แต่นี่ไม่ใช่เวลาที่จะต้องกลัว ถ้าคนเหล่านี้บอกว่านางฆ่าใครสักคน นางก็จะต้องตาย

เฉาซินเหลียนรีบควบคุมลมหายใจของนางให้คงที่ หายใจยาว ๆ ถอยหลังไปสองก้าวอย่างรวดเร็วและพูดด้วยท่าทางที่ตื่นตระหนก “หนิงผิง อย่าไปฟังเรื่องไร้สาระของเฉาฮุย ทำไมข้าต้องปฏิบัติต่อพี่รองและพี่สะใภ้เช่นนั้น เขาไม่ต้องการเห็นข้า นี่เป็นวิธีเดียวที่จะใส่ร้ายข้า หนิงผิง ข้าไม่ได้ทำผิดต่อพวกเจ้าจริง ๆ”

กู้หนิงผิงไม่ต้องการฟังคำอธิบายของเฉาซินเหลียน เขาค่อย ๆ เดินเข้าไปหานางทีละก้าวด้วยใบหน้าที่มืดมน เฉาซินเหลียนเหงื่อแตกด้วยความกระวนกระวาย “หนิงผิง ข้าไม่ได้ทำผิดจริง ๆ ใต้เท้าลวี่ ข้าถูกใส่ความ น้องชายของข้าผู้นี้เขานั้นไม่มีการศึกษา รู้จักแต่การดื่มเหล้า คบชู้ เล่นพนัน อย่าไปเชื่อที่เขาพูด ข้าถูกใส่ความ”

เฉาฮุยถูกกู้หนิงผิงทุบตีจนเขาไม่สามารถพูดอะไรได้ เขาทำได้เพียงนอนบนพื้นจ้องมองเฉาซินเหลียนที่สาดโคลนใส่เขา “ตอนนั้นข้าบอกความตั้งใจของพ่อเฒ่าแม่เฒ่ากับเฉาฮุย แต่เฉาฮุยเขาไม่เห็นด้วย โดยกล่าวว่าถ้าพี่รองกับพี่สะใภ้รองได้ที่นาไป ในอนาคตเขาจะได้รับค่าเช่าที่น้อยลง เขาบอกว่าเขาไม่ยอมให้เรื่องนี้เกิดขึ้น หลังจากข้ารู้ว่าพี่ชายกับพี่สะใภ้เสียชีวิต ข้าเองก็สงสัยในตัวเฉาฮุย เพียงแต่ข้าไม่มีหลักฐาน”

“ครอบครัวเฉาของข้ายากจนจริง ๆ ถ้าตระกูลกู้ไม่ให้เงินสินสอดในตอนนั้น ข้าเกรงว่าน้องชายของข้าจะแต่งงานกับภรรยาไม่ได้ด้วยซ้ำ เขาเห็นว่าข้าแต่งงานเข้าตระกูลกู้ อยู่ดี ๆ เขาก็ข่มขู่ข้า เขาขอให้ข้าให้เงินแก่เขาทุกปี ถ้าไม่ให้เงินเขา เขาจะทำลายครอบครัวข้า ข้าแต่งงานแล้ว ข้าก็ต้องปกป้องครอบครัวของข้า ไม่เชื่อก็ไปถามสิว่าจริงอย่างที่ข้าพูดหรือไม่”

เฉาซินเหลียนกล่าวหาเฉาฮุยว่ากระทำเลวร้ายทุกประเภทประโยคต่อประโยคด้วยน้ำตา

ตอนนี้เฉาฮุยไม่สามารถพูดอะไรได้ แต่เขาได้ยินชัดเต็มสองหู เมื่อได้ยินคำพูดใส่ร้ายของเฉาซินเหลียน เขาพยายามพูดอะไรบางอย่าง แต่เขาไม่สามารถพูดอะไรได้สักคำ นับประสาอะไรกับการพูดประโยคที่สมบูรณ์

ต้าชิงเองก็มีกฎหมาย หากโจทก์ไม่มีหลักฐานและจำเลยปฏิเสธที่จะสารภาพผิด จะต้องฟ้องใหม่ในวันหลัง

หากกู้เสี่ยวหวานยังไม่สามารถหาหลักฐานที่ชี้ชัดได้ก็ต้องปล่อยเฉาซินเหลียนไปก่อน

ลวี่เทาเองก็พอจะเดาได้ว่ากู้เสี่ยวหวานจะทำอย่างไร พ่อแม่ของนางถูกอาสะใภ้ของนางฆ่าตาย นางคงต้องการให้ชดใช้ด้วยชีวิตแน่นอน

อย่างไรก็ตาม หากไม่มีหลักฐานที่พิสูจน์ได้ว่าเฉาซินเหลียนเป็นคนทำ หรือสั่งให้เฉาฮุยทำ เฉาซินเหลียนก็ไม่สามารถถูกตัดสินลงโทษได้