ทะลุมิติไปเป็นสาวนาผู้ร่ำรวย - บทที่ 1291 เปิดกิจการใหม่อีกครั้ง

บทที่ 1291 เปิดกิจการใหม่อีกครั้ง

บทที่ 1291 เปิดกิจการใหม่อีกครั้ง

ร้านจิ่นฝูถูกตกแต่งใหม่เสร็จเรียบร้อย และกำหนดการเปิดร้านกำลังจะมีขึ้นอีกครั้ง

ตอนนี้ที่สวนกู้ยุ่งกันจนหัวหมุน

ด้านหนึ่งเป็นฉือโถวที่ต้องแต่งงาน อีกด้านหนึ่งคือร้านจิ่นฝูเปิดกิจการใหม่อีกครั้ง เหลือเวลาอีกไม่เกินสองวัน

ฉินเย่จือกลับมาจากเมืองหลวงแล้ว เมื่อได้ยินว่าฉือโถวหมั้นแล้วก็รู้สึกแปลกใจ

แต่ท่ามกลางความรู้สึกประหลาดใจนั้น เขากลับมีความสุขและรู้สึกอิจฉาขึ้นเล็กน้อย

กู้เสี่ยวหวานยุ่งอยู่กับการเปิดร้านจิ่นฝู จึงไม่ได้พูดคุยกับฉินเย่จือเท่าที่ควรและไม่ได้สนใจเขามากนัก

เวลาผ่านไปอย่างรวดเร็ว วันเปิดร้านเดินทางมาถึงแล้ว

สองสามวันแรกที่กู้เสี่ยวหวานประกาศเปิดกิจการร้านจิ่นฝูใหม่อีกครั้ง มันกลายเป็นเรื่องฮือฮาในเมืองหลิวเจีย

ร้านจิ่นฝูเปิดบริการแล้ว นั่นถือว่าเป็นเรื่องใหญ่ในเมือง

แต่มันยังไม่เปิดให้เข้าอย่างเป็นทางการ ลูกค้าที่จองโต๊ะทานอาหารที่ร้านจิ่นฝูนี้ก็รอมาหลายวันแล้ว

ทุกคนต้องการใช้ประโยชน์จากการเปิดร้านจิ่นฝูเพื่อผ่อนคลายกับการบริการและอาหารจานใหม่ที่ลดราคา

ร้านจิ่นฝูเก็บความลับได้ไม่เลว ผู้ใดมาสอบถามล้วนไม่มีใครบอกว่าอาหารใหม่คืออะไร และไม่มีแม้แต่ชื่ออาหาร

ดังนั้นจึงเพิ่มความลึกลับให้กับอาหารจานใหม่นี้เป็นอย่างมาก

เมื่อวันเปิดกิจการมาถึง กู้เสี่ยวหวานมาถึงร้านจิ่นฝูตั้งแต่เช้า ยกเว้นลุงจางที่เคลื่อนไหวไม่สะดวก และกู้หนิงอันที่ยังเรียนหนังสืออยู่กับอาจารย์ฝาง ทุกคนล้วนมารวมตัวกันอยู่ที่นี่

ฟ่านหลิงและฟ่านอวี้ก็มาด้วย เป็นกู้เสี่ยวหวานที่ตั้งใจให้ฉือโถวกับอาโม่ไปเชิญพวกเขามา หลังจากนี้ฟ่านหลิงคนนี้จะถือเป็นคนในครอบครัวของเรา เรื่องใหญ่แบบนี้ นางก็ควรมีส่วนรวม

ตอนนี้ยังไม่ถึงฤกษ์ ประตูทางเข้าก็เต็มไปด้วยผู้คนมากหน้าหลายตาแน่นขนัด นอกจากแขกที่จองไว้ กู้เสี่ยวหวานยังเหลือโต๊ะสำหรับคนเดียวอีกสิบกว่าโต๊ะเพื่อให้แขกที่จองโต๊ะไม่ทันได้เข้ามาในร้านอีกครั้ง

เมื่อถึงฤกษ์งามยามดี การจุดประทัดก็เริ่มขึ้น และทุกคนก็โห่ร้องยินดี

หลังจากนั้นผู้คนก็หลั่งไหลเข้ามาในร้าน ชั่วพริบตาเดียวที่นั่งในร้านก็เต็มทุกที่นั่ง

ผู้คนที่มากินอาหารมีจำนวนไม่ได้มากขนาดนั้น แต่น่าแปลกใจที่ไม่มีที่นั่งเหลือ

เป็นอีกครั้งที่ร้านจิ่นฝูเปิดรับสมัครชายหนุ่มหลายคน ทั้งหมดได้รับการฝึกฝนล่วงหน้าแล้ว ขณะนี้ลูกจ้างทั้งหมดสวมชุดเครื่องแบบของร้านเดินผ่านผู้คนไปมา ยกอาหาร ซื้อเหล้า ทักษะคล่องแคล่วเลยทีเดียว

และเหลียงอวี้เฉิงยืนอยู่หลังโต๊ะคิดเงิน มองดูผู้คนมากมายด้วยสีหน้าซีดเซียว

นึกถึงวันแรกของเขา แม้ว่าเคยฝึกมาหลายครั้ง แต่พอเอาเข้าจริงในใจกลับหลีกเลี่ยงความกลัวไม่ได้

เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายรู้สึกตื่นเต้นขนาดนั้น กู้เสี่ยวหวานยืนอยู่ด้านหลังโต๊ะคิดเงิน และคอยตรวจสอบกับเขา

มีกู้เสี่ยวหวานช่วยเหลือ เหลียงอวี้เฉิงก็สบายใจมากขึ้น

หลังจากคำนวณราคาของหลาย ๆ โต๊ะแล้ว วันนี้ก็ได้เงินมาจำนวนไม่น้อย กู้เสี่ยวหวานเอ่ยชมเขาหลายประโยคให้เขาผ่อนคลาย เหลียงอวี้เฉิงเป็นคนมีความสามารถ เมื่อเห็นเจ้านายตั้งความหวังกับตัวเองไว้สูง ก็รู้สึกกดดันมาก ต้องตั้งใจคิดเงินอย่างรอบคอบแน่นอน จากนั้นก็ส่งกู้เสี่ยวหวานออกไปด้วยความเคารพ

กลับมาถึงห้องรับรอง ในห้องมีแค่ฉินเย่จือนั่งอ่านหนังสืออยู่บนที่นั่งพักคนเดียวอย่างสบายใจ

ป้าจางและกู้ฟ่างสี่ไปช่วยที่ด้านหลังครัว แม้แต่กู้เสี่ยวอี้ก็ตามไปร่วมวงด้วย

………………………………………………….