ทะลุมิติไปเป็นสาวนาผู้ร่ำรวย - บทที่ 1520 ตระกูลฟางกำลังจะไปสู่ขอ

บทที่ 1520 ตระกูลฟางกำลังจะไปสู่ขอ

เมื่อกู้เสี่ยวหวานได้ยินฉินเย่จือพูดเช่นนี้ หัวใจของนางก็อุ่นวาบ นี่คือความรักที่เต็มไปด้วยความเอาใจใส่ใช่หรือไม่?

อย่างไรก็ตาม นางก็ยังคงไม่กล้าอยู่ดี

“ข้าเข้าใจแล้ว แต่อย่างไรก็ตาม หากเป็นการรังแกคนที่รังแกข้าในเมืองหลิวเจียนั้นเป็นเรื่องที่เป็นไปได้ แต่สำหรับที่นี่ ถึงแม้ว่าข้าจะมีความกล้าหาญเพียงใด แต่คนเหล่านั้นก็มีอำนาจและทรงพลัง หากไม่สามารถยั่วยุพวกเขาได้ก็อย่าพยายามยั่วยุพวกเขา”

กู้หนิงอันยังคงต้องการเข้าสู่ราชสำนัก และกู้หนิงผิงยังอยู่ในกองทัพ เมืองหลวงแห่งนี้เป็นสถานที่ที่จะใหญ่โตเพียงใด หากเอื้อมมือไปคว้าใครสักคน อาจจะเจอผู้มีอำนาจที่อยู่เบื้องหลังคนเหล่านั้นก็ได้

ตราบใดที่ข้าไม่ยั่วยุพวกเขา พวกเขาก็ไม่ควรมายั่วยุข้า

ยกเว้นคนที่จงใจมาสร้างปัญหาให้กับตัวเอง เช่น หมิงตูจวิ้นจู่ แม้ว่านางจะมีสถานะสูงส่ง แต่นางก็ไม่สามารถปิดท้องฟ้าด้วยมือเดียวได้

แม้ว่าสถานะของตัวเองจะไม่สูงเท่านาง แต่ก็ไม่ใช้เรื่องยากหากต้องการจัดการกับนาง

ฉินเย่จือตอบรับและลูบศีรษะกู้เสี่ยวหวานอย่างแผ่วเบา “ถ้ามีคนรังแกเจ้า เจ้าต้องรีบบอกข้าทันที”

“ตกลง ข้าจะบอกเจ้า” กู้เสี่ยวหวานตอบรับด้วยรอยยิ้ม

แต่นางกลับไม่ใส่ใจเรื่องนี้เลยแม้แต่น้อย นางแค่คิดว่าฉินเย่จือรักตัวเองและกลัวว่าตัวเองจะต้องทนทุกข์ทรมาน

เมื่อเห็นว่ากู้เสี่ยวหวานเห็นด้วย ฉินเย่จือก็ยิ้มหวานและลอบถอนหายใจ เขากอดกู้เสี่ยวหวานไว้ในอ้อมแขนอีกครั้ง ถ้าเขาสามารถบอกทุกคนในใต้หล้านี้ได้ว่า นี่คือผู้หญิงของเขา มันจะดีแค่ไหนกันนะ

เขาต้องการให้คนที่รังแกนางหวาดกลัว เพื่อที่คนเหล่านั้นจะได้ไม่กล้าดูหมิ่นลูกแมวตัวน้อยอีก

ทั้งหมดนี้จะมาถึงในไม่ช้า

เขาเชื่ออย่างนั้น

“หวานเอ๋อร์ ข้ามีอีกอย่างที่จะบอกเจ้า” ทันใดนั้น ฉินเย่จือก็นึกบางอย่างออก และพูดด้วยท่าทางเคร่งขรึม

เมื่อเห็นสีหน้าจริงจังของเขา กู้เสี่ยวหวานเดาว่าไม่ใช่เรื่องธรรมดา จึงรีบถามกลับไปว่า “มีอะไรหรือ?”

“เรื่องนี้เกี่ยวกับตระกูลฟาง ข้ารู้ว่าเจ้ามีความสัมพันธ์ที่ดีกับฟางเพ่ยหยา ข้าจึงมีบางอย่างที่ข้าจะบอกเจ้าล่วงหน้า” เมื่อฉินเย่จือได้ยินข่าว เขาก็รู้สึกประหลาดใจและไม่อยากจะเชื่อ แต่เมื่อเห็นท่าทีของฟางเจิ้งสิงและหวงเจี่ยนแล้ว นั่นเป็นเหตุผลที่เขาไม่อยากจะเชื่อ

“เกิดอะไรขึ้น” กู้เสี่ยวหวานถามอย่างสงสัย

“ฟางเจิ้งสิงกำลังจะสู่ขอตระกูลหวง”

“อะไรกัน สู่ขอผู้ใดกัน?” กู้เสี่ยวหวานถามอย่างสงสัย

ตอนแรกไม่แปลกใจมากนัก แค่คิดว่าฟางเจิ้งสิงกำลังพูดเรื่องแต่งงานของฟางเพ่ยหยาและฝาแฝดทั้งสองของตระกูลฟาง แต่หลังจากได้ยินสิ่งที่ฉินเย่จือพูด กู้เสี่ยวหวานก็ตกตะลึง “ท่านบอกว่าฟางเจิ้งสิงกำลังหาภรรยาใหม่ให้ตัวเอง ทั้ง ๆ ที่ฮูหยินฟางยังไม่ตายเนี่ยนะ”

ฮูหยินฟางกำลังจะหายจากอาการป่วย

กู้เสี่ยวหวานถอนหายใจในใจ “ฮูหยินฟางยังคงนอนพักฟื้นอยู่บนเตียง แต่ฟางเจิ้งสิงกลับนิ่งนอนใจและเริ่มมองหาภรรยาใหม่? เขาไม่กลัวจะถูกนินทาหรืออย่างไร”

“เรื่องนี้ยังคงเป็นความลับ ไม่มีผู้ใดล่วงรู้เรื่องนี้ ฟางเจิ้งสิงกำลังรอที่จะไปขอสู่ขอแม่นางหวงทันทีที่ฮูหยินฟางเสียชีวิต”

“แม่นางผู้นั้นคือใครกัน”

แม่นางหวง

กู้เสี่ยวหวานอาจจะไม่เคยพบนางมาก่อน

“หวงหรูซื่อ ลูกสาวคนรองของหวงเจี่ยน”

เป็นนางนี่เอง

กู้เสี่ยวหวานเคยพบกับหวงหรูซื่อมาก่อน ผู้หญิงคนนั้นมีรูปลักษณ์ที่งดงาม แม้ว่านางจะถูกกล่าวว่ามีนิสัยหยิ่งยโส แต่นางก็ยังเป็นเด็กสาว

เป็นเพียงเด็กสาวอายุสิบเก้าปีเท่านั้น

“แต่…” ฟางเจิ้งสิงอายุเกือบสี่สิบปี และมีลูกแล้วถึงสามคน อีกทั้งยังแต่งงานกับภรรยาและมีนางบำเรออีกหนึ่งคน

หวงหรูซื่อจะยอมตกลงหรือ?

นางจะยอมแต่งงานไหม

นางพบกันสองครั้งและรู้ว่าอีกฝ่ายมาตรฐานสูงเพียงใด และคนรักของนางจะไม่ธรรมดาอย่างแน่นอน

“ท่านพ่อของนางเป็นขุนนางระดับสองและมีลูกสาวเจ็ดแปดคน ลูกสาวคนโตของเขาแต่งงานกับขุนนางระดับสาม การที่ลูกสาวของเขาจะแต่งงานกับเสนาบดีคนสำคัญ หวงเจี่ยนคงจะมีความสุขมาก เขามีลูกสาวหลายคน เขาจึงไม่สนใจที่ลูกสาวของตัวเองจะแต่งงานกับฟางเจิ้งสิงหลังจากที่ภรรยาของฟางเจิ้งสิงตาย”

ฉินเย่จือพูดอย่างเย็นชา

หวงหรูซื่อเป็นลูกสาวคนรองของหวงเจี่ยน นางอายุยังน้อยและเหตุผลที่ยังไม่แต่งงาน ไม่มีผู้ใดรู้ แต่เขารู้อย่างชัดเจน

หวงเจี่ยนต้องการส่งหวงหรูซื่อเข้าวัง แต่น่าเสียดายที่เมื่อฮ่องเต้เลือกกุ้ยเฟย เขาเลือกเฉพาะผู้หญิงจากฝั่งของตัวเอง และเขาไม่ได้มองจิ้งจอกเฒ่าหวงเจี่ยนเลยด้วยซ้ำ

หลังจากเสียโอกาสที่จะถูกส่งไปยังพระราชวัง หวงเจี่ยนยังคงรอโอกาสครั้งที่สอง รอให้ฮ่องเต้ยอมรับนางสนมแล้วจึงส่งหวงหรูซื่อเข้าไป

แต่ไทเฮาออกประกาศว่าฮ่องเต้จะไม่รับนางสนมเพิ่มอีกต่อไปเพราะเขายังเด็กเกินไป

ดังนั้นความฝันของเขาดูเหมือนจะพังทลาย

หวงเจี่ยนรู้สึกผิดหวัง แต่นางก็ยังรอ อย่างไรก็ตามหลังจากรอมาหลายปี หวงหรูซื่อก็กลายเป็นเด็กสาวที่อายุมาก ข้างกายของฮ่องเต้ก็ยังคงมีเพียงหญิงสาวสามคนและไม่มีวี่แววของการเพิ่มขึ้น

คราวนี้หวงเจี่ยนตื่นตระหนก

ลูกสาวของตัวเองงดงาม ถ้าคนแบบนี้แต่งงานกับคนธรรมดาจะไม่มีผลต่อในอาชีพการงานของเขาเลย แต่ถ้านางแต่งงานกับขุนนางคนสำคัญในราชสำนักได้ บางทีมันอาจทำให้เขาเลื่อนขั้นได้

ดังนั้นหากฟางเจิ้งสิงไปขอสู่ หวงเจี่ยนก็น่าจะเห็นด้วย

กู้เสี่ยวหวานยังคงประหลาดใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ หญิงสาวอายุสิบเก้าปีกำลังจะแต่งงานกับผู้ชายอายุเกือบสี่สิบปี และนางยังต้องกลายเป็นแม่เลี้ยงของเด็กผู้หญิงที่อายุน้อยกว่าตัวเองไม่กี่ปี เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ กู้เสี่ยวหวานก็รู้สึกขนลุกไปทั่วร่างกาย

“ไม่น่าเชื่อเลย” กู้เสี่ยวหวานดีใจขึ้นมาทันที โชคดีที่นางไม่ได้เกิดมาในครอบครัวที่ร่ำรวยขนาดนี้ เพราะนางคงไม่สามารถควบคุมการแต่งงานของตัวเองได้ นางจะต้องอยู่ในเงื้อมมือของท่านพ่อของนางไปตลอดชีวิต ถ้าเป็นเช่นนั้นจริงคงจะน่าเศร้ามาก

“มันยากจริง ๆ ที่จะทำให้คนเข้าใจ” ฉินเย่จือกล่าว

การแต่งงานของตัวเองที่ไม่ได้อยู่ในมือของตัวเอง ตัวเองก็เป็นเหมือนแมวหรือสุนัขที่ยอมให้คนจัดการงานแต่งงานตามใจ แบบนี้จะมีความสุขในชีวิตที่เหลือได้ไหม

“เฮ้อ เพ่ยหยายังไม่รู้เรื่องนี้ เมื่อถึงงานเลี้ยง ข้าจะบอกเพ่ยหยาให้เตรียมใจไว้ล่วงหน้า” กู้เสี่ยวหวานเดาได้ว่าเพ่ยหยาจะต้องเศร้ามาก

ก่อนที่ท่านแม่ของตัวเองจะเสียชีวิต แต่ท่านพ่อของตัวเองกำลังหาคนมาแทนท่านแม่

มันน่าหดหู่เกินไป