ทะลุมิติไปเป็นสาวนาผู้ร่ำรวย - บทที่ 1818 ลูกสาวที่ดีของครอบครัวกู้

บทที่ 1818 ลูกสาวที่ดีของครอบครัวกู้

เมื่อกู้ฉวนลู่และกู้จือเหวินได้ยินสิ่งนี้ ดวงตาของพวกเขาเบิกกว้างด้วยความดีใจ ทั้งสองแทบจะกระโดดตัวลอยอย่างตื่นเต้น ทั้งสองคนจมอยู่ในห้วงความสุขของตัวเอง ดังนั้นพวกเขาจึงมองไม่เห็นท่าทางของกู้ซินเถาในขณะนี้

หลังจากที่ซุนซื่อได้ยินเกี่ยวกับเรื่องนี้ นางก็ดีใจและตื่นเต้นเกี่ยวกับกู้จือเหวินไม่ได้ นางเหลือบตามองไปที่ลูกสาวของตัวเองที่มีท่าทางสง่างามราวกับหญิงสาวผู้สูงศักดิ์ในเมืองหลวง!

ซุนซื่อมองไปที่กู้ซินเถาอย่างระมัดระวัง และรู้สึกประหลาดใจกับการเปลี่ยนแปลงนี้ แต่กลับภูมิใจในตัวลูกสาวมากยิ่งขึ้น

นี่คือลูกสาวของนาง ลูกสาวที่นางให้กำเนิดนั้นเป็นคนที่มีความสามารถมากที่สุดในครอบครัวเสมอ

กู้ฉวนลู่ไม่อยากจะเชื่อ หลังจากมองที่กู้จือเหวินแล้ว เขาก็ถามอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ “ซินเถา…จะ…จวิ้นจู่พูดอย่างนั้นจริงหรือ?”

กู้ซินเถาพยักหน้าอย่างไม่ต้องสงสัย “มันเป็นเรื่องจริง!”

กู้จือเหวินก้าวไปข้างหน้าและจับมือของกู้ซินเถาอย่างตื่นเต้น “น้องสาวที่ดี น้องสาวที่ดี เจ้าคือดาวนำโชคของครอบครัวกู้ของเรา เป็นดาวนำโชค!”

ในขณะนี้กู้ฉวนลู่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “ใช่แล้ว ซินเถา ตอนนี้ครอบครัวกู้ของเราต้องพึ่งเจ้าแล้ว!”

เมื่อเห็นว่ากู้ฉวนลู่ชื่นชมตัวเอง กู้ซินเถาก็ยิ้มอย่างมีชัย “ท่านพ่อ มีเรื่องน่ายินดีอีกเรื่อง!”

เมื่อเห็นว่ายังมีเรื่องน่ายินดีอยู่อีก กู้ฉวนลู่ก็รู้สึกยินดีเป็นอย่างยิ่ง น้ำเสียงของเขาสั่นเครือเล็กน้อย “ยังมีเรื่องน่ายินดีอยู่อีกหรือ เรื่องอะไรกัน?”

กู้ฉวนลู่ตื่นเต้นจนริมฝีปากสั่นระริก เขาเพียงแค่จ้องที่กู้ซินเถาอย่างตกตะลึง และรอฟังเรื่องน่ายินดีที่กู้ซินเถาจะพูดออกมาอย่างใจจดใจจ่อ

เรื่องน่ายินดีเพียงเรื่องเดียวไม่พอ แต่ยังมีอีกเรื่อง ในที่สุดฤดูใบไม้ผลิของตระกูลกู้ก็มาถึงแล้ว!

กู้ซินเถายิ้มและพูดว่า “ท่านพ่อ จวิ้นจู่บอกให้ท่านไปเป็นคนทำบัญชีที่ร้านจุ้ยอวี้กู้ไจ!”

“อะไรนะ? ไปเป็นคนทำบัญชีร้านจุ้ยอวี้กู้ไจหรือ?” เมื่อได้ยินข่าวกู้ฉวนลู่ กู้จือเหวินและแม้แต่ซุนซื่อก็ตกตะลึง

ร้านจุ้ยอวี้กู้ไจเป็นร้านอาหารที่ดีที่สุดในเมืองหลวงและเป็นของหมิงอ๋อง!

ร้านอาหารและร้านค้าทั้งหมดในเมืองหลวงมักจะถูกเปิดโดยบุคคลสำคัญในเมืองหลวงและโดยพื้นฐานแล้วคนทำบัญชีจะเป็นคนที่พวกเขาไว้วางใจ และจะไม่จ้างคนนอก!

แต่นี่ร้านจุ้ยอวี้กู้ไจขอให้เขาเป็นคนทำบัญชี นี่เป็นเรื่องน่ายินดีอย่างยิ่ง!

“ท่านจวิ้นจู่บอกว่าผู้คนที่เข้าออกร้านจุ้ยอวี้กู่ไจพื้นฐานแล้วเป็นขุนนางระดับสูงในเมืองหลวง พวกเขาร่ำรวยและฐานาสูงส่ง ถ้าท่านพ่อไปเป็นคนทำบัญชีที่นั่น จะสามารถสร้างมิตรภาพกับขุนนางได้มากมาย มันจะเป็นประโยชน์อย่างมากสำหรับท่านพี่!” กู้ซินเถากล่าว

กู้ฉวนลู่พูดอย่างตื่นเต้น “ร้านจุ้ยอวี้กู้ไจเป็นร้านของหมิงอ๋อง ถ้าเราได้ทำงานที่นั้น ก็หมายความว่าเราจะมีหมิงอ๋องคอยหนุนหลัง!”

กู้ฉวนลู่พูดอย่างไม่เชื่อว่าเขาได้รับการสนับสนุนจากท่านอ๋อง ถ้าเขาพูดแบบนี้ก็จะเท่ากับบอกว่าพวกเขาเป็นคนของหมิงอ๋อง

เมื่อพวกเขาตั้งหลักได้มั่นคงในเมืองหลวง ใครจะกล้ารังแกพวกเขา!

ไม่สำคัญว่ากู้เสี่ยวหวานจะมีตำแหน่งหรือไม่ แต่เบื้องหลังนั้นไม่มีใครหนุนหลังนาง และคราวนี้นางทำให้หมิงตูจวิ้นจู่ขุ่นเคือง ชีวิตของนางจะไม่ราบรื่นอีกต่อไป!

“ซินเถา ไม่เลว ไม่เลว โชคดีจริง ๆ ในครั้งนี้พวกเราซึ่งเป็นครอบครัวใหญ่ของตระกูลกู้จะรู้สึกภาคภูมิใจได้สักที!” ยิ่งกู้ฉวนลู่คิดถึงเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งรู้สึกสบายใจมากขึ้นเท่านั้น นอกจากนี้เขายังมีตำแหน่งในร้านจุ้ยอวี้กู่ไจและกลายเป็นคนของหมิงอ๋อง เมื่อถึงเวลาซินเถาก็จะแต่งงานกับลูกชายของขุนนาง ความร่ำรวยและมีเกียรติก็อยู่ใกล้แค่เอื้อม!

ซุนซื่อเป็นผู้หญิง แต่ก็รู้ว่าการที่กู้ซินเถามีความสัมพันธ์ที่ดีกับหมิงตูจวิ้นจู่ การที่สามีได้เป็นคนทำบัญชีที่ร้านจุ้ยอวี้กู้ไจและจือเหวินกลายเป็นขุนนาง ทั้งหมดนี้พิสูจน์ให้เห็นว่าครอบครัวใหญ่ตระกูลกู้ของเรากำลังดีขึ้นเรื่อย ๆ!

และทั้งหมดนี้กู้ซินเถาเป็นคนนำมาให้พวกเขา!

“ซินเถา ในช่วงนี้ขอบคุณที่ทำงานหนัก!” ซุนซื่อจับมือกู้ซินเถาและพูดอย่างซาบซึ้ง

ขณะเดียวกันกู้ฉวนลู่ยังพูดว่า “ใช่แล้ว ครอบครัวกู้ของเรามีชีวิตที่ดีเพราะซินเถาเป็นคนนำมาให้เรา ซินเถาเป็นเทพโชคลาภของเราจริง ๆ!

กู้ฉวนลู่มองที่กู้ซินเถาด้วยความดีใจ ในอดีตลูกสาวคนนี้เคยสร้างเรื่องวุ่นวายมาก แต่ตอนนี้นางกลับทำตัวมีประโยชน์มาก

ซูเฉี่ยนเยว่กำลังสนทนากับฮูหยินซู และได้รับจดหมายจากจวนหมิงอ๋อง

ตอนนี้ชื่อเสียงของกู้เสี่ยวหวานแย่ลงเรื่อย ๆ ไม่มีใครไปที่สวนชิงเพื่อขอสู่ขอนางอีกต่อไป

ซูเฉี่ยนเยว่รู้สึกสบายใจมากขึ้นเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ ความกังวลที่เคยมีก่อนหน้านี้ได้จางหายไปอย่างรวดเร็ว “ท่านแม่ เมื่อเร็ว ๆ นี้มีเรื่องใหญ่ในเมืองหลวง ท่านรู้หรือไม่?”

“เรื่องอะไรหรือ?” ฮูหยินซูค่อนข้างสงสัย

นางไม่สนใจเรื่องของกู้เสี่ยวหวาน ดังนั้นนางต้องรู้เรื่องนี้ช้ากว่าซูเฉี่ยนเยว่!

“ช่วงนี้เกิดข่าวลืออื้อฉาวของอันผิงจวิ้นจู่ นางไม่ใช่หญิงสาวตระกูลกู้ที่ทุกคนหมายปองงั้นหรือ ท่านแม่ก็รู้เรื่องนี้ใช่ไหม?” ซูเฉี่ยนเยว่ถาม

ฮูหยินซูพยักหน้า “ข้ารู้ว่านางถือเป็นคนมีชื่อเสียงในเมืองหลวง! ข้าไม่เคยเห็นแม่สื่อมากมายรุมกันไปสู่ขอผู้หญิงคนเดียวแบบนี้มาก่อน!”

เป็นเวลากว่าครึ่งเดือนติดต่อกันที่ธรณีประตูสวนชิงถูกเหยียบโดยผู้คนนับไม่ถ้วน

ไม่มีใครในเมืองหลวงไม่รู้ โดยเฉพาะครอบครัวที่มีอายุนานหลายร้อยปี หากพวกเขาแต่งงานกับกู้เสี่ยวหวาน มันก็เป็นเรื่องถูกต้องแล้ว!

น่าเสียดาย หากไม่ใช่เรื่องของหมิงตูจวิ้นจู่ ไม่เช่นนั้นนางก็คงอยากได้ลูกสะใภ้คนนี้เช่นกัน

ไม่มีภูมิหลัง ไม่มีชาติตระกูล ถึงจะมีฐานะ แต่ก็จัดการง่าย หากสามารถแต่งงานกับนางได้ การได้รับความโปรดปรานจากไทเฮาจะส่งผลดีต่ออาชีพของจือเยว่

นอกจากนี้ยังมีร้านจิ่นฝูขนาดใหญ่และร้านหล่านเยว่ หากแต่งงานกับนางก็ราวกับตกถังข้าวสาร!

ฮูหยินซูเต็มไปด้วยอารมณ์เศร้าใจ

ซูเฉี่ยนเยว่ที่กำลังมีความสุขในใจของนางจึงไม่เห็นความเศร้าใจของฮูหยินซู นางพูดอย่างตื่นเต้น “ท่านแม่ตอนนี้ทิศทางในเมืองหลวงเปลี่ยนไปแล้ว!”

“เปลี่ยนไปหรือ? มีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง?” ฮูหยินซูถามด้วยความประหลาดใจ

“ทุกวันนี้ ผู้คนในเมืองต่างพูดว่ากู้เสี่ยวหวานเป็นคนที่เห็นแก่ประโยชน์ส่วนตัวและลืมความชอบธรรม เมื่อหมดประโยชน์แล้วนางก็เขี่ยทิ้ง!” ซูเฉี่ยนเยว่ปิดปากและยิ้มด้วยสีหน้าภาคภูมิใจ

“เมื่อหมดประโยชน์แล้วนางก็เขี่ยทิ้ง?” ฮูหยินซูถามกลับ “หมายความว่าอย่างไร? จวิ้นจู่อันผิงทำอย่างนั้นได้อย่างไร?”