ทะลุมิติไปเป็นสาวนาผู้ร่ำรวย - บทที่ 1883 มีดสามร้อยหกสิบเล่ม

บทที่ 1883 มีดสามร้อยหกสิบเล่ม

เมื่อไฉ่เยว่นึกถึงชายหนุ่มรูปโฉมงาม ใบหน้าพลันขึ้นสีแดงระเรื่อ แต่อยู่ดี ๆ ก็อยากหลั่งน้ำตาออกมา หัวใจของนางเจ็บปวดรวดร้าวไปหมด ศีรษะก้มต่ำลงไปเรื่อย ๆ

“แม่หลู่กลับมาแล้วหรือยัง?” เมื่อเห็นว่าทุกสิ่งในห้องถูกทุบตีจนพัง ซูหมิ่นถามอย่างเคร่งเครียด

จากนั้นไฉ่เยว่ก็กลับมามีสติ และหมอบลงกับพื้นด้วยความตกใจ “ตอบกลับจวิ้นจู่ นางยังไม่กลับมาเจ้าค่ะ! บางทีอาจจะไปดื่มที่ไหนสักแห่ง!”

“ไร้ประโยชน์!” ซูหมิ่นตวาด “เริ่มไร้กฎมากขึ้นเรื่อย ๆ! ดูเหมือนว่าตอนนี้ต้องเปลี่ยนให้คนอื่นไปจับตาดูถานอวี้ซู”

ไฉ่เยว่พยักหน้าอย่างเร่งรีบ “รับทราบ ข้าจะรีบไปหาคนให้ท่านเดี๋ยวนี้”

หลังจากพูดจบ นางกำลังจะหมุนตัวจากไป แต่ซูหมิ่นห้ามนางอย่างเย็นชา “เจ้าไม่ต้องไป”

ไฉ่เยว่ตกใจหวาดผวา กลัวว่าการกระทำของตนจะไม่ถูกใจซูหมิ่น เมื่อมองไปที่ใบหน้าของซูหมิ่น ไฉ่เยว่ก็รู้สึกราวกับถูกทิ่มแทง “ซู… จวิ้นจู่…”

“ซูอะไร!?”

“จวิ้นจู่ ข้ากำลังบอกว่านายน้อยซูคงจะหลงหญิงคนนั้นหัวปักหัวปำ หญิงแพศยาเช่นนี้เมื่อเขาได้สัมผัส เขาจะต้องคิดถึงจวิ้นจู่อย่างแน่นอน!” ไฉ่เยว่ลดศีรษะลงอย่างรวดเร็วและอธิบาย ฝ่ามือของนางเย็นเฉียบ แผ่นหลังเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อไหลซึม

ซูหมิ่นชำเลืองมองสาวใช้ข้างกายด้วยสายตาแปลก ๆ “ไม่ต้องสนเรื่องแม่นมหลู่ เจ้าไปหาคุณหนูซ่งที่จวนตระกูลซ่ง ถ่ายทอดคำพูดของข้า และปล่อยให้นางทำตามแผน!”

ความดุร้ายในดวงตาของซูหมิ่นทำให้ไฉ่เยว่รู้สึกหวาดกลัว และรีบพยักหน้าตกลงทันที

หญิงสาวหมุนตัวออกจากห้องที่เต็มไปด้วยความเย็นเยือก ยามซูหมิ่นเอ่ยเรียกตนเองนั้น สมองนางกำลังคิดถึงซูจือเยว่ สติจึงพลันเลือนหาย

ถ้าไม่ตอบสนองอย่างรวดเร็ว เกรงว่าคำสามคำว่านายน้อยซูคงจะหลุดปากออกไปตอนนั้น!

ไฉ่เยว่ตกใจเล็กน้อยและรีบหันศีรษะไปมองซูหมิ่นซึ่งกำลังโกรธอย่างระมัดระวัง เพราะกลัวว่านางจะอ่านใจของตัวเองออก!

ซูจือเยว่เป็นเขตต้องห้ามในใจของซูหมิ่น!

กู้เสี่ยวหวานวิ่งเข้าไปโดยไม่ได้ตั้งใจ และมันสามารถปลิดชีวิตนางได้! จวิ้นจู่ใช้เวลาและความพยายามอย่างมากในการวางแผน และในที่สุดก็ส่งกู้เสี่ยวหวานไปที่ห้องขังได้ ตอนนี้เกรงว่านางจะไม่สามารถลุกขึ้นยืนได้อีกตลอดกาล!

ถ้าจวิ้นจู่รู้ว่าตนเองมีใจให้นายน้อยซู นางไม่อยากคิดเลยว่าตนเองจะมีจุดจบอย่างไร

ไฉ่เยว่เป็นมนุษย์ย่อมกลัวความตายโดยธรรมชาติ หากแต่หัวใจดวงน้อยก็มีความหวังผุดขึ้น

ถ้าบอกซูจือเยว่ว่าถูกวางแผนโดยหมิงตูจวิ้นจู่ ซูจือเยว่จะช่วยตัวเองและพาตัวเองออกไปจากท่านจวิ้นจู่ผู้ชั่วร้ายนี้หรือไม่?

นายน้อยซูที่หล่อเหลา ถ้านางสามารถอยู่เคียงข้างเขาไปตลอดชีวิต…

ไฉ่เยว่เกิดความคิดในใจที่ไม่ควรมี เมื่อได้สตินางก็ได้แต่ตกตะลึง!

เมื่อนึกถึงหมิงตูจวิ้นจู่ผู้โหดเหี้ยมผู้นั้น หากอีกฝ่ายลอบรู้แผนการของตัวเอง เกรงว่านางคงจับตนถลกผิวหนัง

นางได้ยินจากคนเก่าคนแก่ในจวนว่าอดีตซูหมิ่นเคยทำสิ่งที่ทำให้ทุกคนในอกสั่นขวัญแขวน

ในอดีตซูหมิ่นติดตามนายน้อยซูอย่างขยันขันแข็ง สาวใช้รอบกายนางยอมรู้จักชายหนุ่มเป็นอย่างดี

ในเวลานั้น ซูหมิ่นเคยมีสาวใช้ข้างกายคนหนึ่ง นางมีรูปโฉมงามและมีความรู้เล็กน้อย และจวิ้นจู่ก็รักนางมาก หญิงคนนี้คิดว่าถ้าจวิ้นจู่แต่งงานในอนาคตก็จะพาตัวเองไปด้วยอย่างแน่นอน!

การพาสาวใช้ที่งดงามไปด้วย นั่นหมายความว่านางจะกลายเป็นสาวใช้ข้างห้องของนายน้อยซู!

นายน้อยซูหล่อเหลา สง่างาม ขยันหมั่นเพียร และมีความสามารถ เขาคือชายในฝันของหญิงสาวหลายคนในเมืองหลวง แต่เป็นเพราะซูหมิ่นจึงไม่มีใครกล้าแสดงความรักต่อนายน้อยซูเลยแม้แต่น้อย

และสาวใช้คนนั้นก็ติดตามท่านจวิ้นจู่ตลอดจึงได้รู้จักกับนายน้อยซู

นายน้อยซูยิ้มให้นางสองสามครั้ง จากนั้นก็เกิดความคิดอื่นในใจของสาวใช้คนนั้น ก่อนที่จวิ้นจู่จะแต่งงาน เหตุใดไม่ทำให้นายน้อยซูมาชมชอบตนเองก่อนล่ะ ในอนาคตนางอาจจะได้รับการเลื่อนตำแหน่งเป็นอี๋เหนียงก็ได้

ซูจือเยว่มีรอยยิ้มบนใบหน้าเสมอ เขาปฏิบัติต่อทุกคนอย่างเท่าเทียมกัน แต่โดยธรรมชาติแล้ว ผู้หญิงที่กำลังมีความรักย่อมถูกความรักบังตา

สาวใช้ตัวน้อยคิดว่านายน้อยซูปฏิบัติต่อนางต่างออกไป ทำให้เกิดความคิดที่ไม่ควร ต่อมานางใช้ประโยชน์จากความสามารถในการวาดภาพ วาดภาพและวางไว้ใต้หมอนและนำมันออกมาดูทุกคืนก่อนเข้านอน

ไม่รู้ว่าสาวใช้คนไหนที่เกลียดนางเห็น นำภาพวาดนั้นไปให้ซูหมิ่น

ตอนนั้นซูหมิ่นโกรธมาก!

นางไม่คาดคิดว่าสาวใช้ข้างกายตนเองก็หวังอยากครอบครองซูจือเยว่เช่นกัน

ราวกับว่ากลัวคนอื่นจะมาพรากสิ่งของจากนางไป ซูหมิ่นสั่งให้คนพาสาวใช้มาหาตน และทุกคนล้วนเห็นเหตุการณ์ที่สาวใช้คนนั้นถูกปลิดชีพ

เพชฌฆาตใช้ใบมีดบางเฉียบเท่าปีกจักจั่นเลาะผิวหนังของสาวใช้ออกทีละนิด! มีดสามร้อยหกสิบเล่มค่อย ๆ เฉือนลงไปในเนื้อ ในที่สุดใบหน้าและร่างกายของนางก็เต็มไปด้วยคราบเลือด หากแต่นางยังมีลมหาย

ในขณะที่สาวใช้ยังไม่ตาย ซูหมิ่นขอให้คนต้มน้ำเกลือหม้อใหญ่แล้วสาดลงไป

ทุกสายตาล้วนมองภาพตรงนั้นอย่างหวาดกลัว พวกเขาไม่เคยเห็นวิธีการที่โหดเหี้ยมเช่นนี้มาก่อน และมันทำให้หลายคนเป็นลมด้วยความตกใจ

หลังจากพบเจอความหน้ากลัวเหล่านี้ สาวใช้เหล่านั้นก็ไม่กล้าคิดอย่างอื่น พวกเขาทั้งหมดรับใช้หมิงตูจวิ้นจู่อย่างจงรักภักดี และไม่มีใครกล้ามองนายน้อยซูอีก

หากมีผู้ใดเอ่ยถึงนายน้อยซู เมื่อครั้งอดีตนางก็จะมีแต่ความสุข แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นสัญญาณก่อนการมาถึงของจ้าวแห้งนรก

ไม่ว่าสาวใช้คนใดมองนายน้อยซูหรือถูกนายน้อยซูมองมา เมื่อกลับถึงจวนคนผู้นั้นจะถูกควักลูกตาทิ้ง

ใครก็ตามที่เผลอไปสัมผัสเสื้อผ้าหรือมือของนายน้อยซูเข้าโดยไม่ตั้งใจ หลังจากกลับไปก็จะถูกตัดมือทิ้งทันที!

ถ้าใครเผลอพูดอะไรกับนายน้อยซู หลังจากกลับบ้านปากจะถูกเย็บติดกันจนไม่เหลือช่องว่าง

นี่คือวิธีของซูหมิ่น เพียงแค่คิดก็ตัวสั่นสะท้าน