ทะลุมิติไปเป็นสาวนาผู้ร่ำรวย - บทที่ 2000 เลือกองครักษ์
บทที่ 2000 เลือกองครักษ์
ซูเฉี่ยนเยว่เย้ยหยัน “ท่านพี่ กู้เสี่ยวหวานถูกจำคุกเพราะท่าน ถ้าท่านไม่ชอบนางและทำให้ท่านจวิ้นจู่เกลียดนาง จวิ้นจู่ก็คงจะไม่จัดการนาง!”
ซูจือเยว่นั่งนิ่งอยู่บนพื้น ราวกับว่าเรี่ยวแรงของเขาถูกพรากไป เขาไม่สามารถพูดอะไรได้และทำได้เพียงจ้องมองที่ปากของซูเฉี่ยนเยว่ที่เอาแต่พูดไม่หยุด “ท่านพี่ ข้าจะให้เวลาท่านไตร่ตรองทั้งคืน ถ้าพรุ่งนี้เช้าท่านยังลังเลอยู่ ก็อย่าได้โทษข้าเลย ถึงเวลานั้นข้าจะบอกหมิงตูจวิ้นจู่ทุกอย่าง และหลังจากนั้นจะเกิดอะไรขึ้นกับกู้เสี่ยวหวานข้าก็ไม่สน!”
หลังระบายโทสะออกซูเฉี่ยนเยว่ก็จ้องมองซูจือเยว่เขม็ง เมื่อเห็นสภาพทรุดโทรมของเขาก็พลันรู้สึกสมเพชในใจ แต่ตอนนี้ไม่มีเวลามาเจรจาอะไรทั้งนั้น ดังนั้นจึงหมุนกายจากไปทันที
ซูจือเยว่จ้องมองแผ่นหลังของน้องสาวที่เดินจากไป เขาอยากจะเอื้อมมือคว้าตัวซูเฉี่ยนเยว่ไว้ หากแต่ร่างกายกลับไร้เรี่ยวแรง และเฝ้ามองดูนางจากไปอย่างทำอะไรไม่ได้
ให้เวลาไตร่ตรองทั้งคืน!
เขายังมีที่ว่างสำหรับการไตร่ตรองอีกหรือ?
ยังมีอีกหรือ?
ซูจือเยว่ขดตัวอยู่บนพื้น คิดถึงเจ้าของดวงตาอันงดงาม ความเจ็บปวดในหัวใจมีมากเสียจนเขาแทบทนไม่ไหว!
เขารู้สึกเหมือนตายทั้งเป็น! ไม่มีความโกรธแม้สักนิด!
ในเช้าตรู่ของวันต่อมา ซูเฉี่ยนเยว่มาถึงลานของซูจือเยว่แต่เช้าตรู่ นางนั่งรอที่ลานบ้านและทำเสียงดังโดยตั้งใจเพื่อให้ซูจือเยว่รู้ว่านางมาแล้ว!
ไม่รู้ว่าใช้เวลานานแค่ไหน แต่ในที่สุดประตูห้องของซูจือเยว่ก็เปิดออก นางเห็นซูจือเยว่สวมชุดสีขาวเดินมือไพล่หลังออกมาจากในห้อง
แม้ว่ารูปร่างของเขาจะผอมบาง แต่ใบหน้าของเขากลับดูสดใสกว่าเมื่อวาน!
ซูเฉี่ยนเยว่ตื่นเต้นมากและพูดอย่างมีชัย “ท่านพี่ ท่านพ่อกับท่านแม่รอท่านอยู่ที่ลานหน้าบ้าน แล้วเราจะหารือเรื่องการแต่งงานด้วยกัน ท่านควรจะรีบไปที่นั่น!”
ซูจือเยว่มองไปที่ซูเฉี่ยนเยว่ แววตาคู่นั้นเต็มไปด้วยความเว้าวอน ความผิดหวัง ความระมัดระวัง และความลำบากใจ เขามองไปที่ซูเฉี่ยนเยว่ด้วยสายตาแน่วแน่ ซูเฉี่ยนเยว่รู้สึกเพียงว่าสายตาคู่นั้นทำให้ร่างกายของนางเย็นเยือกแล้วกลับโดนสาดด้วยน้ำเย็นจัด
หากแต่นางไม่สนใจ ตราบใดหากเป็นการทำเพื่อตระกูลซูและอนาคตของตัวเอง นางไม่สนใจอะไรทั้งนั้น
ซูเฉี่ยนเยว่ก้มศีรษะลงเล็กน้อย และพูดว่า “ท่านพี่ ข้าขอตัวก่อน! ท่านไม่ต้องกังวล ข้าจะทำตามที่สัญญาไว้!”
หลังจากพูดจบ นางก็หันหลังกลับและเดินออกไป!
นางต้องทำเพราะถ้าหมิงตูจวิ้นจู่รับรู้เรื่องเหล่านี้ ตระกูลซูทั้งหมดถึงวันล่มสลายแน่
ซูเฉี่ยนเยว่เข้าใจความจริงว่าหากคว่ำรังนกไข่นกก็จะแตก! นั่นเป็นเหตุผลที่นางเกลี้ยกล่อมซูจือเยว่โดยไม่ลังเล!
ซูจือเยว่มองไปที่แผ่นหลังน้องสาว และรู้สึกว่าหัวใจของตนถูกบีบรัดอย่างแรง
เขายกเท้าก้าวข้ามธรณีประตูอย่างอ่อนแรง และมุ่งหน้าไปยังห้องโถงใหญ่!
เมื่อเห็นว่าลูกชายมาเพื่อพูดคุยเรื่องการแต่งงาน ซูเผยอันและฮูหยินซูไม่รู้ว่าซูเฉี่ยนเยว่ใช้วิธีใด แต่เฉี่ยนเยว่บอกว่าวันนี้พี่ชายของนางจะต้องมาอย่างแน่นอน! เมื่อเห็นซูจือเยว่กำลังก้าวเข้ามาอย่างสง่างาม แต่ก็มองออกได้ไม่ยากว่าเขาผอมลงไปมาก และดูเหมือนว่าเวลานี้เขาจะคิดได้แล้ว!
พวกเขาไม่สนใจสิ่งที่ซูเฉี่ยนเยว่คุยกับพี่ชายของนาง พวกเขาแค่เห็นว่าซูจือเยว่คิดได้ พวกเขาก็มีความสุขในใจ
ด้านจวนหมิงอ๋อง คนที่ซูหมิ่นส่งมาได้ยินว่าซูจือเยว่ที่ไม่เคยปรากฏตัวมาก่อน และเมื่อพวกเขากำลังจะโกรธ ซูจือเยว่ปรากฏตัวขึ้นและเลือกซื้อของอย่างมีความสุขซึ่งทำให้ซูหมิ่นมีความสุขไปด้วยเช่นกัน
เขาพร้อมที่จะแต่งงานด้วยความสบายใจ!
แต่ในขณะนี้จวนตระกูลฟางไม่สบายใจนัก
หลิวเนี่ยนโหรวกำลังตั้งครรภ์ ในลานเล็กฟางหลานซินและฟางจู๋อวิ๋นกำลังเรียนรู้มารยาทกับหวงหรูซื่อ เรียนศิลปะสี่แขนง พวกนางใช้ชีวิตอย่างสงบสุขและรอคำสั่งเรียกตัวไปคัดเลือกนางใน!
อย่างไรก็ตาม ถ้าหวงหรูซื่อไม่สามารถเข้าไปในวังหลวงได้ จิตใจของนางจะมีความเมตตาเช่นนั้นได้อย่าง คิดว่านางจะสอนลูกติดสองคนที่อายุเท่ากันกับนางงั้นหรือ?
หวงหรูซื่ออ้างว่าจวนตระกูลฟางมีขนาดใหญ่ แต่มีจำนวนสมาชิกน้อยดังนั้นจึงไม่ค่อยรู้สึกปลอดภัย และแนะนำให้ฟางเจิ้งสิงซื้อคนรับใช้เพิ่ม
ฟางเจิ้งสิงเห็นว่าหวงหรูซื่อสอนลูกสาวสองคนอย่างดี ดังนั้นเขาจึงขอให้พ่อบ้านจัดการเรื่องการซื้อคนรับใช้เพื่อบอกว่าเขาจะเลือกมาสิบคน และจะไว้ข้างกายภรรยาสี่คน
หวงหรูซื่อนำพวกเขามาไว้ข้างกาย ฟางเจิ้งสิงเห็นว่าคนเหล่านี้ล้วนแข็งแกร่ง อายุน้อย และหน้าตาธรรมดา หลังจากมองแวบเดียวก็ตกลงทันที!
เช่นเดียวกับที่พ่อบ้านอยู่ในจวนตระกูลฟางที่ขอให้พวกเขาทำงานเป็นคู่เพื่อลาดตระเวนในจวนทุกวันเพื่อปกป้องความปลอดภัยของจวนตระกูลฟาง
ฟางเจิ้งสิงรู้สึกเสมอว่าจวนของเขาใหญ่ แต่มีคนน้อย ดังนั้นจึงมั่นใจว่าพ่อบ้านและเวรยามในจวนยังสามารถปกป้องความปลอดภัยของผู้หญิงในจวนได้อย่างแน่นอน และเขายังมีเจตนาที่เห็นแก่ตัวที่ต้องการให้พวกเขาดูแลหลิวเนี่ยนโหรวให้ดี
หัวใจของผู้หญิงยากแท้หยั่งถึง หวงหรูซื่อบอกว่าไว้ชีวิตนางแล้ว แต่ใครเล่าจะคาดเดาได้
ฟางเจิ้งสิงใช้เวลาทั้งวันไปกับการวางแผนอยู่ข้างนอก เขาจึงไม่สามารถดูแลหลาย ๆ อย่างที่บ้านได้ เขาจึงทำได้เพียงเท่านี้
ดังนั้นเขาจึงบอกพ่อบ้านให้ใส่ใจกับลานเล็กมากขึ้นยามเขาออกไปทำงาน ถ้ามีอะไรเกิดขึ้นในลานเล็กต้องรายงานให้เขาทราบทันที
คำสั่งของฟางเจิ้งสิงนั้นเข้มงวด แต่เมื่อมีคนมารายงานแก่หวงหรูซื่อ ตอนนี้ในจวนตระกูลฟาง คนรับใช้และสาวใช้เหล่านั้นล้วนเป็นคนหวงหรูซื่อ หวงหรูซื่อจึงไม่จำเป็นต้องแอบฟังและดูการกระทำของฟางเจิ้งสิง เพราะจะมีคนมาคอยรายงานนางเอง!
แน่นอนว่าฟางเจิ้งสิง ยังคงกังวลเกี่ยวกับตัวเอง!
หวงหรูซื่อหัวเราะเยาะอยู่ในใจเมื่อได้ยินสิ่งนี้ แต่ไม่เป็นไร นางจะไม่แตะต้องหลิวเนี่ยนโหรว นางจะไม่ทำให้ตัวเองต้องอับอาย! ตอนนี้คนที่นางเกลียดที่สุดคือฟางหลานซินและฟางจู๋อวิ๋น
ทำไมลูกสาวของอนุภรรยาได้ไปคัดเลือกนางใน ทำไม!
หวงหรูซื่อเกลียดนางแทบตาย และซ่งฉินที่อยู่ด้านข้างรีบเข้ามาปลอบโยนนาง “ฮูหยิน ไม่ต้องกังวล ทุกคนเข้ามาแล้ว ด้วยทักษะของสองคนนี้พวกเขาจะทำได้อย่างเหมาะสมแน่นอน!”
“ดี ดี ดีมาก!” หวงหรูซื่อปรบมืออย่างตื่นเต้นเมื่อได้ยิน
นางไม่สนใจว่าคนอื่นจะเข้าวังเพื่อคัดเลือกนางในหรือไม่ อย่างไรก็ตาม คนทั้งคู่ที่อยู่ตรงหน้านางไม่ได้รับอนุญาตให้เข้าไปโดยเด็ดขาด
