ทะลุมิติไปเป็นสาวนาผู้ร่ำรวย - บทที่ 2058 เป็นพวกท่านที่สมควรถูกลงโทษ

บทที่ 2058 เป็นพวกท่านที่สมควรถูกลงโทษ

ฮองเฮายังคงตีโพยตีพายและส่งเสียงกรีดร้องออกมาอย่างรุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ “วิญญาณร้าย วิญญาณร้าย อย่าแตะต้องลูกของข้า…วิญญาณร้าย…”

แต่พระอาจารย์ฮุ่ยฟางและป้านเยว่เหล่าเต้ารีบรุดไปข้างหน้า ล้อมรอบตัวกู้เสี่ยวหวานเอาไว้ “ดาวหายนะ รีบออกห่างจากฮองเฮาเสีย หากเจ้าทำร้ายฮองเฮาเหนียงเหนียง นักพรตเต๋าอย่างข้าจะทำให้เจ้าหายไปและไม่มีวันเกิดใหม่ได้อีก!”

ดาวหายนะ…

หลายปีมาแล้ว หลายปีแล้วที่ไม่มีใครเรียกนางด้วยคำนี้ กู้เสี่ยวหวานยังจำได้ว่าครั้งแรกที่มีคนเรียกนางว่าหายนะ มันเกิดขึ้นที่เมืองหลิวเจีย ต่อมาก็ที่หมู่บ้านอู๋ซี โดยที่นางเกือบโดนคนเอาไฟเผา!

กู้เสี่ยวหวานมองไปที่พระสงฆ์และนักพรตเต๋าที่ล้อมรอบตัวนางไว้ เช่นเดียวกับฮ่องเต้ ไทเฮา ถานอวี้ซูและองค์หญิงลี่หัวที่อยู่ข้างหลังนางที่ไม่อยากจะเชื่อ กู้เสี่ยวหวานเข้าใจแล้วว่าคนเหล่านี้วางแผนที่จะใช้มือนางสังหารฮองเฮา อย่างไรก็ตามหนามที่ทิ่มตำเนื้อก็สามารถถูกเอาออกได้ เช่นเดียวกับหินก้อนเดียว มันสามารถฆ่านกได้ถึงสามตัวจริง ๆ!

“อะไรนะ นางคือหายนะหรือ เป็นไปไม่ได้ เป็นไปไม่ได้!” ถานอวี้ซูและองค์หญิงลี่หัวไม่อยากเชื่อ และรีบตะโกน

“ท่านพี่ของข้าเป็นคนอ่อนโยนและจิตใจดี มีหัวใจเอื้อเฟื้อ ไม่มีทางที่นางจะเป็นดาวหายนะ!”

ฮ่องเต้ก็ไม่อยากจะเชื่อเช่นกัน “ท่านอาจารย์ทั้งสอง หรือว่า…”

อย่างไรก็ตาม พระอาจารย์ฮุ่ยฟางไม่ตอบคำพูดของฮ่องเต้ และถามกู้เสี่ยวหวานด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “องค์หญิงอันผิง วันถือกำเนิดของเจ้าคือเดือนเจี่ยเฉินวันอี่ซื่อใช่หรือไม่”

นั่นคือวันเกิดของกู้เสี่ยวหวานผู้ล่วงลับ ดูเหมือนว่ากู้ซินเถาได้บอกข่าวทั้งหมดเกี่ยวกับตัวนางให้คนอื่นฟัง ดีจริง ๆ!

กู้เสี่ยวหวานเย้ยหยัน “ในเมื่อพระอาจารย์ฮุ่ยฟางได้คิดออกแล้วและมีความเชื่อมั่นอย่างหนักแน่น ยังต้องการให้ข้าพูดอะไรอีก!”

“ฝ่าบาท นี่คือหายนะ ดาวหายนะ ชะตากรรมของนางเกิดมาเพื่อข่มบิดาและมารดาของนาง ชะตากรรมของนางยิ่งเลวร้ายยิ่งขึ้น เดิมทีนางเป็นคนที่กำลังจะตาย แต่เพราะนางขโมยชีวิตของคนอื่น ตอนนี้นางเลยยิ่งแย่เข้าไปอีก เมื่อเข้าวังก็ยิ่งออกอาละวาด ภัยร้ายแบบนี้ควรกำจัดให้เร็วที่สุด ถ้าไม่กำจัดนางอาจกระทบทั้งแผ่นดินนี้!”

ฮ่องเต้ลังเลเล็กน้อย ไทเฮาเหนียงเหนียงยังคงจ้องมองที่กู้เสี่ยวหวาน โดยไม่สามารถบอกได้ว่ามีความโกรธหรือความเกลียดชังในดวงตาของพวกเขาหรือไม่

หลังจากพระอาจารย์ฮุ่ยฟางพูดจบ ป้านเยว่เหล่าเต้าก็พูดต่อ “ทูลฝ่าบาท ไทเฮาเหนียงเหนียง หายนะครั้งนี้มีชะตากรรมที่แปลกประหลาด นางเกิดมาเป็นดวงดาวหายนะ คนเช่นนี้ไม่สามารถเก็บไว้ได้!”

“ดาวหายนะ รีบออกไปจากตำหนักของฮองเฮา ฮองเฮาทรงคลุ้มคลั่งเพราะการปรากฏตัวของเจ้า ดาวแห่งหายนะ ถ้าไม่มีเจ้า ฮองเฮาจะแคล้วคลาดปลอดภัย!”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ วังกุ้ยเฟยเห็นว่าฮ่องเต้และไทเฮายังไม่เปิดปากที่จะจับกุมกู้เสี่ยวหวาน ดังนั้นนางจึงรีบพูดว่า “ทูลฝ่าบาท ไทเฮาเหนียงเหนียง โปรดสั่งการจับกุมดาวหายนะนี้โดยเร็ว หากฮองเฮายังคงเป็นเช่นนี้ต่อไป แบบนี้ข้าเกรงว่าจะไม่ใช่เรื่องดี สิ่งที่อยู่พระครรภ์คือเลือดเนื้อของเชื้อพระวงศ์ สายเลือดของพระองค์!”

ฮ่องเต้ไม่พูดอะไร ไทเฮาขมวดคิ้วมุ่น แต่กู้เสี่ยวหวานรู้ว่าเพราะความลังเลนี้ ทั้งสองไม่ต้องการทำร้ายตัวนาง แต่…

เมื่อเห็นว่าฮ่องเต้นิ่งเงียบ วังกุ้ยเฟยก็กระทืบเท้าและพูดอย่างกระวนกระวาย “ให้คนมาจับดาวหายนะดวงนี้โดยเร็ว นางมีวิญญาณชั่วร้ายอยู่ในร่าง นางฆ่าฮองเฮาและลูกหลานมังกร นางสมควรตายและจะไม่มีวันได้เกิดใหม่!”

วังกุ้ยเฟยผู้นี้ไร้ความปรานีจริง ๆ!

ฮ่องเต้และไทเฮาเหลือบมองวังกุ้ยเฟย จากนั้นมองไปที่กู้เสี่ยวหวาน แต่เมื่อเห็นใบหน้าของนางที่สงบนิ่งราวกับน้ำ แม้ว่าในใจพวกเขาจะไม่เชื่อก็ตาม แต่ท่านอาจารย์สองคนที่ยืนอยู่ข้าง ๆ สรุปว่า เพื่อประโยชน์ของแผ่นดินและสายเลือดของราชวงศ์ ไทเฮาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องทำอะไรสักอย่าง และตัดสินใจ “เสี่ยวหวาน เจ้าเป็นเด็กดี แต่แค่…”

ก่อนที่ไทเฮาจะพูดจบ กู้เสี่ยวหวานก็ยิ้มและพูดว่า “ทูลไทเฮา เสี่ยวหวานรู้ว่าพระองค์ต้องการพูดอะไร! และลังเลที่จะจับเสี่ยวหวาน เสี่ยวหวานจะไม่มีวันลืมความเมตตานี้!”

สิ่งชั่วร้ายเป็นสิ่งต้องห้ามในวัง กู้เสี่ยวหวานได้ยินเกี่ยวกับสิ่งที่อดีตฮ่องเต้ทำ และนางรู้สึกซาบซึ้งใจมากที่ฮ่องเต้องค์ปัจจุบันและไทเฮาเหนียงเหนียงทรงเมตตานาง

เมื่อพระอาจารย์ฮุ่ยฟางเห็นว่ากู้เสี่ยวหวานมองมาที่ตน เขาก็ได้พนมมือแล้วพูดว่า “สิ่งชั่วร้ายนี้ทรงพลังมาก และจะต้องได้รับการจัดการด้วยการลงโทษที่โหดร้ายที่สุด ยิ่งกว่านั้นศพของนางไม่สามารถถูกฝังในพื้นดินนี้และไม่ควรจุติในชีวิตผู้ใดได้อีก!”

แม้ว่าเส้นทางของการเกิดใหม่จะพังทลาย แม้ว่ากู้เสี่ยวหวานจะไม่เชื่อ แต่นางก็รู้สึกในใจว่าคนที่ใส่ร้ายนางนั้นชั่วร้ายจริง ๆ

วังกุ้ยเฟยที่ยืนอยู่ข้างหลังคลี่ยิ้มด้วยรอยยิ้มพึงพอใจ นางมีความสุขมากจนไม่อาจซ่อนความสุขเอาไว้ได้

“ให้คนมาเอาตัวดาวแห่งความหายนะดวงนี้ออกไปประหาร และหลังจากนางตาย กระดูกและขี้เถ้าของนางจะถูกทำลายอย่างสิ้นซาก นางจะไม่มีวันได้กลับชาติมาเกิดอีก!” วังกุ้ยเฟยตะโกนราวกับว่านางรอไม่ไหว

“ทูลฝ่าบาท การลงโทษครั้งนี้ต้องดำเนินการอย่างรวดเร็ว เพื่อขจัดภัยพิบัติ ฮองเฮาเหนียงเหนียงและองค์ชายจะปลอดภัย!”

ฮ่องเต้เหลือบมองกู้เสี่ยวหวาน และในที่สุดก็โบกมือ “เสี่ยวหวาน เจ้ามีอะไรจะพูดอีกหรือไม่ ข้า…จะส่งต่อให้ตระกูลของเจ้าแทน!”

ถานอวี้ซูปิดปากด้วยความไม่เชื่อ น้ำตาของนางเอ่อล้นแล้ววิ่งไปหากู้เสี่ยวหวาน และตะโกนเสียงดังว่า “ฮ่องเต้ ฮ่องเต้ ท่านพี่เสี่ยวหวานไม่สมควรได้รับมัน ไม่ ไม่!”

ถานอวี้ซูตะโกนเสียงดัง และหันกลับมากอดกู้เสี่ยวหวานไว้ในอ้อมแขนของนาง พร้อมกับตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “ถ้าต้องการลงโทษท่านพี่เสี่ยวหวานของข้า ก็ลงโทษข้าผู้นี้ไปด้วยได้เลย!”

กู้เสี่ยวหวานมองไปที่ถานอวี้ซูผู้ซึ่งปกป้องนางอย่างหมดหวัง และกระแสความอบอุ่นก็พุ่งพล่านเข้ามาในหัวใจของนาง “อวี้ซู เจ้าไม่ต้องกังวล!”

“ไม่ต้องกังวลหรือ?” ถานอวี้ซูเงยหน้าขึ้นมองไปที่กู้เสี่ยวหวาน และพูดอย่างหนักแน่น “หากน้องสาวอย่างอวี้ซูได้มีชีวิตอยู่ต่อ โดยที่ท่านพี่เสี่ยวหวานต้องตายจากไป อวี้ซูก็ไม่ต้องการมีชีวิตอยู่อีกต่อไปและจะขอติดตามท่านไปด้วย อย่างไรก็ตาม ข้าไม่เชื่อว่าท่านมีวิญญาณร้ายอยู่ในร่าง ไม่ใช่ดาวหายนะหรืออะไรทั้งนั้น แต่ข้าคิดว่าท่านพี่ของข้าผู้นี้เป็นดาวนำโชค!”

ใช่ มันคือดาวนำโชค

ทุกหนทุกแห่งล้วนประสบกับความแห้งแล้ง แต่เมืองรุ่ยเสียนเป็นดินแดนที่มีความสุข มีการเก็บเกี่ยวข้าวอย่างมากมาย ผู้คนอาศัยและทำงานอย่างสงบสุข เป็นดินแดนแห่งความสุขสำหรับผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของภัยพิบัติ ทั้งหมดนี้เป็นเพราะกู้เสี่ยวหวาน

ฮองเฮาไม่มีพระครรภ์หลังจากรอมาเป็นเวลานาน แต่เมื่อนางได้ใช้ใบสั่งยาเพื่อการมีครรภ์ที่กู้เสี่ยวหวานบอก หลังจากนั้นไม่นานก็ทรงมีพระครรภ์

เช่นนี้แล้วจะเรียกว่าดาวหายนะได้อย่างไร? นี่มันดาวนำโชคชัด ๆ!

เมื่อเห็นสิ่งนี้ ป้านเยว่เหล่าเต้ารีบพูดว่า “จวิ้นจู่ ดาวหายนะนี้จะไม่เพียงเอาชนะพ่อและแม่ของนางเท่านั้น แต่ทุกคนรอบตัวนางจะต้องตายในที่สุด!”

“ไร้สาระ ข้าอยู่กับท่านพี่มาหลายปี ทำไมนางจึงไม่เคยทุบตีข้าเลย!” ถานอวี้ซูตอบโต้อย่างเฉียบขาด

“ข้าอยู่กับท่านพี่มาหลายปี ข้ามีชีวิตที่ดีมาโดยตลอด และผู้คนรอบตัวนางก็สบายดีเสมอมา นางน่ะหรือลงมือทำร้ายคนรอบกาย ตรงกันข้าม นางได้ช่วยชีวิตผู้คนมากมายในเมืองรุ่ยเสียนและผู้ที่ตกเป็นเหยื่อของภัยพิบัติมากมายจากทั่วสารทิศ นี่ถือเป็นดาวหายนะที่ท่านว่าหรือ? ถ้าอย่างนั้นพวกท่านคงโง่เขลามากที่สามารถตัดสินชีวิตและความตายได้ด้วยคำเดียว เป็นเหล่าเต้าเองหรือไม่ที่สมควรถูกลงโทษ!”