ทะลุมิติไปเป็นสาวนาผู้ร่ำรวย - บทที่ 2099 ซูจือเยว่มาแล้ว

บทที่ 2099 ซูจือเยว่มาแล้ว

ห้องโถงด้านล่างอยู่ห่างจากชั้นสองค่อนข้างมาก ยิ่งกว่านั้นน้ำหนักของชายคนนั้นค่อนข้างมาก เกรงว่าจะเกิดแรงกระแทกอย่างแรง หากไม่ตายก็อาจจะพิการได้

ก่อนที่กู้เสี่ยวหวานจะได้ร้องขอความช่วยเหลือ ชายคนนั้นก็ตกลงไปแล้ว!

กู้เสี่ยวหวานมองกู้ซินเถาและใบหน้านั้นเปี่ยมไปด้วยชัยชนะ หัวใจของนางจึงยิ่งหวาดกลัว!

นางไม่คาดคิดว่ากู้ซินเถาจะใช้ชีวิตของคนคนหนึ่งเพื่อใส่ร้ายตัวเอง!

หากบุคคลนั้นเป็นอะไรขึ้นมาจริง ๆ กู้ซินเถาจะปั้นเรื่องใสร้ายตนเองแน่นอน แต่ถ้าโชคดีหากเขาไม่ตาย นางก็อาจถูกกล่าวหาว่าก่ออาชญากรรม!

ทั่วทั้งโรงน้ำชาเงียบสงัดไม่มีเสียงการเคลื่อนไหวใด ๆ ทุกคนได้แต่ตกตะลึงมองดูชายคนนั้นตกลงไป

กู้เสี่ยวหวานไม่ได้ยินเสียงแรงกระแทกอย่างที่คาดไว้ทำเอาผู้คนตรงนั้นอ้าปากค้าง กู้เสี่ยวหวานลืมตาขึ้นก็ได้ยินเสียงผู้คนด้านล่างตะโกนว่า “ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร!”

“ขอบคุณนายน้อยซู!”

กู้เสี่ยวหวานขยับเข้าไปใกล้ราวบันได้ ครั้นชะโงกหน้ามองลงไปก็พลันสบตากับซูจือเยว่ซึ่งเงยหน้าขึ้นมาพอดี ดวงตาคู่นั้นของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความทุกข์ระทม ซึ่งกู้เสี่ยวหวานมองเห็นมันทั้งหมด

ชายคนนั้นไม่ตาย และซูจือเยว่ช่วยเขาไว้!

หัวใจที่เป็นกังวลของกู้เสี่ยวหวานก็คลายลง และรู้สึกขอบคุณซูจือเยว่เป็นอย่างมาก

“เจ้าช่วยข้าทำไม เหตุใดถึงไม่ปล่อยให้ข้าตาย ๆ ไปเสีย” ชายคนนั้นได้รับการช่วยเหลือโดยซูจือเยว่ แต่แทนที่จะรู้สึกขอบคุณกลับตะโกนอย่างบ้าคลั่ง “ข้าถูกผู้หญิงที่รักทอดทิ้ง นางปีนป่ายขึ้นสู่จุดสูงสุดก็ไม่ต้องการข้าอีกต่อไป เจ้าปล่อยให้ข้าตาย ๆ ไปเสียเถอะ!”

ชายคนนั้นกระชากคอเสื้อซูจือเยว่และตะโกนด้วยความเศร้าโศกขุ่นเคือง!

ปากชายคนนั้นสาปแช่งไม่หยุด พยายามหาหนทางขึ้นไปชั้นสองอีกครั้งเพื่อกระโดดลงมา แต่ซูจือเยว่จับชายคนนั้นไว้และถามอย่างดุเดือด “เจ้าอยากตายขนาดนั้นเลยหรือ? จากนั้นก็ใส่ร้ายองค์หญิงอันผิงว่าก่ออาชญากรรมบีบบังคับให้เจ้าทำเรื่องเช่นนี้ หากเจ้าเป็นผู้มีพระคุณขององค์หญิงอันผิงจริง ๆ เจ้าจะยอมให้นางพบเจอกับเรื่องเลวร้ายเช่นนี้ได้อย่างไร หรือเจ้าจงใจมาใส่ร้ายองค์หญิงอันผิง! เจ้ารู้หรือไม่ว่าการใส่ร้ายองค์หญิง การลงโทษหนึ่งชีวิตมันน้อยไป เจ้าจะต้องถูกลงโทษเก้าชั่วโคตร!”

คำพูดของซูจือเยว่ราวกับคมมีด ท่าทางคลุ้มคลั่งเขาสงบลงทันใด

เมื่อคำพูดของซูจือเยว่ลอยกระแทกหู เขาก็มองอีกฝ่ายด้วยความตกตะลึง ความหวาดกลัวและสายตาที่หลบเลี่ยงตลอดเวลานั้นทำให้เผยทุกอย่างออกมาอย่างชัดเจน!

แต่เพียงปราดเดียวซูจือเยว่ก็เข้าใจทันที!

แน่นอนว่าบุคคลนี้ไม่ใช่คนรักขององค์หญิงอันผิง มีคนจงใจใช้เขามาใส่ร้ายองค์หญิงอันผิง!

หลังจากรู้เหตุผลนี้ ซูจือเยว่ก็คว้ามือของชายคนนั้นไว้และตะโกน “ใครก็ได้ส่งชายคนนี้ไปศาลาว่าการโทษฐานทำร้ายชื่อเสียงองค์หญิง และรายงานเรื่องนี้ต่อฝ่าบาท ถ้าเจ้าคิดว่าการกระโดดตึกจะแก้ปัญหาให้เจ้าได้ แม้ว่าเจ้าจะตายไป แต่ครอบครัวของเจ้าก็ยังต้องรับกรรมนี้”

ตอนแรกชายผู้นั้นตกตะลึงกับอำนาจของซูจือเยว่ แต่เมื่อเขารู้ว่าซูจือเยว่กำลังสื่ออะไร เขาก็กลับมามีสติอีกครั้ง ดังนั้นเขาจึงพยายามหาหนทางแก้ตัว “คิดว่าข้าจะกลัวคำขู่ของเจ้าหรือไง ข้าไม่กลัวหรอกนะ ข้าเป็นผู้บริสุทธิ์ ข้าไม่กลัวหรอก ข้าเป็นผู้ชายของกู้เสี่ยวหวาน ใครจะทำอะไรกับข้าได้? หรือเพียงเพราะนางเป็นองค์หญิงจึงไม่สามารถแตะต้องนางได้ พวกเจ้าคงไม่รู้ว่านางน่ารักแค่ไหนตอนนางร้องเรียกข้ายามอยู่บนเตียง ถ้าไม่เชื่อข้าก็ลองถามนางสิ!”

คำพูดของชายคนนั้นหยาบคายมากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเห็นว่าชายคนนั้นยังคงใส่ร้ายตนเอง กู้เสี่ยวหวานก็มองไปที่กู้ซินเถาที่อยู่ด้านข้าง ใบบหน้าแสดงความตกใจจนถึงความพึงพอใจในปัจจุบัน กู้ซินเถาเป็นคนทำเรื่องทั้งหมดนี้!

ถ้าแผนการครั้งนี้กู้ซินเถาบรรลุผล นางจะไม่ยอมแพ้!

ถ้าอย่างนั้นเรามาดูกันดีกว่าว่าใครจะเป็นผู้ชนะ!

กู้เสี่ยวหวานชำเลืองมองกู้ซินเถา ๆ กู้ซินเถาเองก็แค่เหลือบมองกู้เสี่ยวหวาน แต่สายตานั้นเต็มไปด้วยการยั่วยุ การดูถูก และการเสียดสี

กู้เสี่ยวหวานคลี่ยิ้ม รอยยิ้มนั้นแผ่ไปถึงดวงตา เมื่อกู้ซินเถาเห็นกู้เสี่ยวหวานแสดงส่งรอยยิ้มแปลก ๆ มาให้ พลันเกิดความรู้สึกสับสนเล็กน้อย แต่ในขณะนี้ชายคนนั้นกำลังเล่าเรื่องน่าอายของกู้เสี่ยวหวาน ทุกคนต่างฟังด้วยความตื่นเต้น กู้ซินเถาก็อารมณ์ดีเป็นอย่างยิ่ง!

กู้เสี่ยวหวานนะกู้เสี่ยวหวาน ไม่ว่าในครั้งนี้เจ้าจะมีวิธีมากมายขนาดไหน เจ้าก็ไม่สามารถกอบกู้ชื่อเสียงของเจ้าได้!

แต่ไม่คาดคิดมาก่อนว่าซูจือเยว่จะปรากฏตัวและช่วยหลิวกุ้ยหย่งที่กำลังแสดงละครอยู่ในขณะนั้น การที่หลิวกุ้ยหย่งกระโดดลงมาจากชั้นสองก็เป็นแผนที่ทุกคนวางไว้ล่วงหน้าเช่นกัน!

จากการมองของนางความสูงระหว่างสองชั้นไม่สูงมากนักและหลิวกุ้ยหย่งก็มีศิลปะการต่อสู่ เขาคงจะไม่เป็นอะไรมาก แม้จะได้รับบาดเจ็บเล็กน้อย แต่ก็ทำให้กู้เสี่ยวหวานหวาดกลัวได้ ชายคนหนึ่งเกือบจะตกลงไปตายต่อหน้าผู้คนมากมายเพราะความเหี้ยมโหดของนาง ถ้าเรื่องนี้หลุดออกไป มาดูกันว่ากู้เสี่ยวหวานจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน!

ใบหน้าของกู้ซินเถานิ่งสงบ แต่หัวใจของนางเต็มไปด้วยความสุข จากนั้นรู้สึกมีน้ำย่อยเหม็นเปรี้ยวพุ่งขึ้นมาทางลำคอ และทำให้รู้สึกคลื่นไส้เล็กน้อย!

เมื่อเห็นว่าชายผู้นั้นยังคงใส่ร้ายกู้เสี่ยวหวานไม่หยุด ซูจือเยว่ก็แทบอยากทำให้เขาหมดสติ

“ฮึ่มมม องค์หญิงอันผิงอะไร นางก็เป็นเพียงแค่หญิงไร้ราคา กู้เสี่ยวหวานเจ้าอย่าลืมสิ เจ้าเสียความบริสุทธิ์ให้ข้าแล้ว เจ้าจะยังหาคนที่ดีได้อีกหรือ! ถุ้ย ทุกท่านต่างมองให้ดี ผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ พวกเจ้ายังต้องการนางอยู่อีกหรือ ใครจะไปรู้ว่าในอนาคตนางจะสวมหมวกเขียวให้พวกเจ้าหรือไม่! เมื่อถึงเวลาที่นางเบื่อก็จะเขี่ยพวกเจ้าทิ้ง ถุ้ย ผู้หญิงไร้ยางอาย นางแพศยา!”

หลิวกุ้ยหย่งกำลังสาปแช่งเมื่อซูจือเยว่ได้ยินคำพูดดังกล่าว ใบหน้าของเขาก็เปลี่ยนเป็นสีแดงและซีดลงด้วยความโกรธ “เจ้า…เจ้า…กำลังพูดเรื่องไร้สาระอะไร”