ทะลุมิติไปเป็นสาวนาผู้ร่ำรวย - บทที่ 2181 ข้าไม่ยอม

ซูเฉี่ยนเยว่ย่างสามขุมเข้ามาด้วยท่าทีเดือดดาล สายตาเหลือบเห็นซูจือเยว่ประคองเศษกระดาษด้วยความทะนุถนอม จึงโกรธมาก “ซูจือเยว่ พี่หมิ่นปฏิบัติต่อท่านไม่ดีอย่างไร ทำไมท่านถึงไม่ต้องการนาง? นางรอที่จะได้แต่งงานกับท่านอยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน เรื่องราวมาถึงขนาดนี้แล้ว เหตุใดท่านถึงไม่ยอมแต่งงานอีก!”

ซูจือเยว่เม้มริมฝีปากคล้ายต้องการพูดบางอย่าง หากแต่ไม่ได้เอ่ยออกไป

เมื่อเห็นพี่ชายเอาแต่อมพะนำไม่พูดไม่จา ซูเฉี่ยนเยว่ก็ยิ่งโกรธมากขึ้นและปัดสิ่งของในมือของเขาทิ้ง “ในใจของท่านมีแต่กู้เสี่ยวหวาน กู้เสี่ยวหวานมีอะไรดีนักหนา ท่านกำลังจะแต่งงานแต่ในใจกลับคิดถึงแต่นาง ถ้านางมีใจให้ท่าน ข้าจะไม่พูดอะไรเลย แต่ในใจนางมีแต่ขอทานคนนั้น ท่านจะคิดถึงนางไปทำไม? ตอนนี้ท่านสนับสนุนให้ท่านพ่อลาออก คิดว่าถ้าท่านพ่อลาออกแล้วการแต่งงานครั้งนี้จะถูกยกเลิกเหรอ ท่านพ่อ ข้าไม่ยอม ข้าเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลซู ข้าเป็นผู้สูงศักดิ์ ข้าไม่อยากกลับไปบ้านเกิด ข้าไม่อยากเป็นเพียงแค่คนธรรมดา”

ซูเฉี่ยนเยว่ราวกับเสียสติไปแล้ว เมื่อฮูหยินซูเห็นสิ่งนี้ก็เกิดความรู้สึกอยากปลอบโยนลูกสาว แต่ซูเฉี่ยนเยว่ปัดมือตนออกอย่างไม่ไยดี “ท่านแม่ ถ้าท่านพี่ไม่ต้องการแต่งงานกับจวิ้นจู่จริง ๆ การที่เรากลายเป็นคนธรรมดาเราจะหนีการแต่งงานนี้ได้เรอะ! พวกท่านหยุดฝันเถอะ ซูหมิ่นรักท่านพี่มาหลายปีแล้ว!”

สิ่งที่ซูเฉี่ยนเยว่พูดนั้นถูกต้อง ซูหมิ่นเป็นคนที่จะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะบรรลุเป้าหมาย นางยืนหยัดมาหลายปีแล้ว นางจะยอมแพ้เพียงเพราะซูจือเยว่กลายเป็นคนธรรมดาได้อย่างไร

อย่างไรก็ตาม นี่ไม่ใช่สิ่งที่ซูเผยอันกังวล แต่ตอนนี้เขารู้สึกหวาดกลัวจวนหมิงอ๋องขึ้นทุกวัน ถ้าลูกชายแต่งงานกับหมิงตูจวิ้นจู่จริง ๆ ตระกูลซูและจวนหมิงอ๋องจะเป็นเหมือนตั๊กแตนสองตัวที่ผูกติดอยู่ด้วยกัน ไม่มีวันแยกจากกันได้!

นี่ไม่ใช่สิ่งที่เขาต้องการ หากทั้งตระกูลซูยอมตั้งแต่ตอนนี้ ในอนาคตก็ยังมีทางหนีรอด แต่ถ้าพวกเขาติดตามจวนหมิงอ๋อง อนาคตไม่รู้ว่าพวกเขาจะเป็นอย่างไร

ซูเฉี่ยนเยว่ไม่เข้าใจ ฮูหยินซูไม่เข้าใจ แต่ซูเผยอันและซูจือเยว่เข้าใจกระจ่างแจ้ง

ซูเฉี่ยนเยว่ไม่ปล่อยมือของซูจือเยว่ และตะเบ็งเสียงดังมากขึ้นเรื่อย ๆ “ท่านพี่ ท่านควรพูดอะไรบ้างสิ ท่านทนเห็นท่านพ่อท่านแม่ทิ้งทุกอย่างที่เพียรพยายามสร้างมางั้นเหรอ ไม่ง่ายเลยที่ท่านพ่อจะมาถึงจุดนี้ ท่านอยากให้ท่านพ่อทิ้งความสำเร็จนี้หรือ ท่านทนได้อย่างไร? ท่านเห็นแก่ตัวขนาดนี้ได้อย่างไร? การแต่งงานกับท่านจวิ้นจู่ไม่ดีหรือ? แล้วถ้าในอนาคตท่านไม่สามารถเป็นขุนนางได้ล่ะ?”

ซูเฉี่ยนเยว่ไม่เข้าใจว่าทำไมพี่ชายของนางถึงไม่ชอบซูหมิ่น? นางแค่มีอารมณ์ร้ายเล็กน้อย แต่รูปลักษณ์ ภูมิหลัง ความรู้ ไม่สามารถเปรียบเทียบกับกู้เสี่ยวหวานได้อย่างไร!

“กู้เสี่ยวหวาน นางแพศยานั่น ท่านพี่ ตั้งแต่ท่านเจอนาง ท่านก็ไม่สนใจหมิงตูจวิ้นจู่เลย ทั้งหมดเป็นเพราะนาง! ข้าจะไปหานาง ข้าจะไปหานาง!” ซูเฉี่ยนเยว่คิดว่าทั้งหมดนี้เกิดขึ้นหลังจากที่พี่ชายของตนได้พบกับกู้เสี่ยวหวาน และเตรียมพุ่งตัวออกจากบ้าน

เวลานั้นซูจือเยว่เคลื่อนไหวร่างกาย คว้ามือจับมือซูเฉี่ยนเยว่ไว้แน่นเพื่อไม่ให้นางออกไปไหนได้

ซูเฉี่ยนเยว่มองพี่ชายตนเองอย่างสับสน จากนั้นมองไปที่ท่านพ่อและเข้าใจในทันทีว่าเขาจะสละทุกอย่างเพื่อพี่ชายของนางจริง ๆ! ถ้านางไปหากู้เสี่ยวหวานล่ะ? เขาไม่ได้ตั้งใจจะแต่งงานกับซูหมิ่นตั้งแต่แรก เช่นนั้นไปหากู้เสี่ยวหวานแล้วจะมีประโยชน์อะไร

“ทำไมล่ะ? ทำไม? ทำไมท่านยอมเสียสละเพื่อท่านพี่มากขนาดนี้ พวกท่านเคยคิดถึงจิตใจของข้าบ้างหรือไม่ ข้ายังไม่ได้แต่งงาน พวกท่านจะให้ข้าทำอย่างไร?” ซูเฉี่ยนเยว่โพลงขึ้น นางชี้ไปที่ซูจือเยว่และซูเผยอัน และตะโกนอย่างเสียสติ

เสียงกรีดร้องนั้นแหลมบาดหู เมื่อหลายชิ่งที่อยู่ข้างนอกได้ยินก็พลันตกใจเป็นอย่างมาก

หรือว่า…

เมื่อเห็นลูกสาวสงสัยในแผนการของเขา ซูเผยอันก็รู้สึกผิดอย่างยิ่ง แต่ถ้าเขาไม่ตัดสินใจตอนนี้ ในอนาคตเขาจะไม่มีทางเลือกอื่น และทางเลือกของตระกูลซูจะมีแต่ความตายเท่านั้น

“เฉี่ยนเยว่ เจ้าต้องเข้าใจเรื่องนี้ ข้าทำเพื่อพี่ชายของเจ้าและข้าก็ทำเพื่อเจ้าด้วย!” ซูเผยอันตวาดด้วยความโกรธ เขาไม่สามารถบอกเหตุผลได้ เพราะถ้าพูดไป พวกนางอาจจะคิดว่ามันเป็นเรื่องยุ่งยาก เพราะอย่างไรเสียหมิงอ๋องก็เป็นลุงของฮ่องเต้ แต่…

เรื่องนี้ไม่มีอะไรแน่นอน เขาไม่ต้องการเข้าไปพัวพันกับราชวงศ์ โดยเฉพาะกับหมิงอ๋อง! หลังจากติดตามเขามาหลายปี เขาจะไม่เข้าใจนิสัยอีกฝ่ายได้อย่างไร!

“เยว่เอ๋อร์ ฟังพ่อก่อน พ่อก็ทำเพื่อประโยชน์ของเจ้าเองเช่นกัน!” ฮูหยินซูรู้สึกใจสลายเมื่อเห็นลูกสาวเสียสติ และรีบเข้าไปกอดนางไว้

แต่ตอนนี้ซูเฉี่ยนเยว่กำลังเสียสติ นางรู้แค่ว่าทุกสิ่งที่เคยเป็นของตนกำลังจะหายไป ความเจ็บปวดแบบนี้เหมือนกับการถูกตัดเส้นเอ็น และทิ้งนางไว้กลางคัน จากนั้นก็มีคนบอกว่าที่ทำไปทั้งหมดนั้นก็เพื่อตัวนางเอง

“เพื่อประโยชน์ของข้าหรือ?” ซูเฉี่ยนเยว่แค่นยิ้ม นางสนับสนุนการแต่งงางของหมิงตูจวิ้นจู่มาตลอด แต่ตอนนี้ไม่เพียงแต่การแต่งงานที่กำลังจะล้มเหลว แต่ทุกสิ่งที่เคยเป็นของนางจะหายไป นางจะยอมได้อย่างไร ความกลัวแผ่ซ่านไปทั่วร่างกาย

“พวกท่านบอกว่าเพื่อประโยชน์ของข้าเอง? เพื่อเรื่องอะไรกันล่ะ? ข้าเป็นคุณหนูใหญ่ของตระกูลซู เป็นคุณหนูผู้สูงศักดิ์ แต่พวกท่านจะให้ข้าละทิ้งสถานะนี้ และติดตามพวกท่านกลับไปที่บ้านเกิดเนี่ยนะ เรื่องนี้ข้าจะยอมได้อย่างไร?” ใบหน้าของซูเฉี่ยนเยว่ดุร้าย ราวกับว่าเสียสติไปแล้วจริง ๆ

“เฉี่ยนเยว่ แม้ว่าเราจะต้องกลับบ้านเกิด แต่พี่ชายของเจ้าก็ยังสามารถสอบขุนนางได้ ในอนาคตตระกูลซูของเรายังสามารถลุกขึ้นได้โดยอาศัยพี่ชายของเจ้า!” ซูเผยอันอธิบาย

จุดประสงค์ของเขาในการออกจากเมืองหลวงนั้นง่ายมาก เพื่อรักษาระยะห่างจากจวนหมิงอ๋อง จวนหมิงอ๋องเป็นเหมือนระเบิดเวลาที่พร้อมระเบิดตลอดเวลา ซูหลินกล้าหาญถึงขนาดกล้าต่อกรกับฮ่องเต้ แต่ถ้าวันใดเกิดความผิดพลาดจะต้องเกิดความเสียหายกับจวนหมิงอ๋องเสียเอง

ท้ายที่สุดแล้วมันก็เหมือนกับการขึ้นหลังเสือ การขึ้นหลังเสือแล้วนั้นลงยาก

หากในเวลานั้น ตระกูลซูมีส่วนเกี่ยวข้องกับจวนหมิงอ๋อง พวกเขาจะถอยออกมาได้อย่างไร

ซูเฉี่ยนเยว่ไม่เข้าใจสิ่งนี้ ทุกอย่างที่เคยมีกำลังจะหายไปเพราะซูจือเยว่

นางจ้องไปที่ซูจือเยว่ด้วยความโกรธ แววคู่นั้นเต็มไปด้วยวความดุร้าย “ซูจือเยว่ ข้าเกลียดท่าน! ทั้งครอบครัวต่างทำเพื่อท่าน ท่านกำลังจะมีชีวิตที่ดีเหตุใดถึงยังไม่พอใจอีก! ข้าเกลียดท่าน ข้าเกลียดท่าน!”