ทะลุมิติไปเป็นสาวนาผู้ร่ำรวย - บทที่ 567 ระเบิดเวลาที่น่าหวาดกลัว
บทที่ 567 ระเบิดเวลาที่น่าหวาดกลัว
บทที่ 567 ระเบิดเวลาที่น่าหวาดกลัว
เสียงเล็กแหลมของชายหน้ารถม้าเอ่ยถามเสียงแผ่วเบา “ถึงแล้วหรือ?”
ชายเสียงแหบแห้งไม่ส่งเสียงตอบรับ หากแต่ฮึมฮัมในลำคอ
กู้เสี่ยวหวานเงี่ยหูฟัง รอบด้านไร้ซึ่งเสียงใด ตอนนี้นางอยู่ที่ไหนกันแน่?
บ้าเอ๊ย นางไม่ได้ยินหรือเห็นอะไรเลย ทันใดนั้น ความหวาดกลัวก็ผุดขึ้นในใจ
สองคนนี้คงไม่ลักพาตัวนางมาโดยไม่มีเหตุผลหรอก!
ตอนนั้นที่นางอยู่ในหุบเขา คนสองคนนี้หานางเจอได้อย่างไร?
เป็นไปไม่ได้แน่นอน คาดว่าพวกเขาคงตามนางมาโดยตลอด เมื่อสบโอกาสตอนพี่ฉือโถวไปตักน้ำ เมื่อไม่มีใครอยู่แถวนั้น พวกเขาจึงจับนางมา!
กู้เสี่ยวหวานรู้สึกเย็นวาบที่กระดูกสันหลัง เมื่อคิดว่าคนเหล่านี้ตามนางมาตลอดเวลา
คนพวกนี้เป็นใครกันแน่?
ปกติแล้วกู้เสี่ยวหวานประพฤติตัวดีและไม่ได้ทำอะไรให้ใครขุ่นเคือง เหตุใดถึงมีคนเกลียดชังนางมากขนาดนี้กันล่ะ?
เขาต้องการที่จะสะกดรอยตามและลักพาตัวนาง!
ขณะที่กู้เสี่ยวหวานคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้ นางก็รู้สึกว่ามีใครบางคนกำลังอุ้มร่างกายของนางขึ้น จากนั้นท้องของนางก็กดทับอยู่กับบางสิ่ง
กู้เสี่ยวหวานเวียนหัวและกลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง ดูเหมือนว่านางคงจะถูกอุ้มพาดไหล่ไว้
ถึงที่หมายแล้วหรือ?
คนที่อยู่ข้างใต้อุ้มนางด้วยมือข้างเดียวและรีบเดินไปข้างหน้า
กู้เสี่ยวหวานห้อยต่องแต่งอยู่บนไหล่ของบุคคลนี้ ศีรษะของนางจึงห้อยลงมาตามธรรมชาติ ปลายจมูกได้กลิ่นเหม็นเปรี้ยวจากคนผู้นี้
กู้เสี่ยวหวานขมวดคิ้ว แต่ไม่กล้าเคลื่อนไหวแม้แต่น้อย
ทันใดนั้น กู้เสี่ยวหวานก็ลอยขึ้นไปในอากาศอีกครั้งและกระแทกกับพื้น กู้เสี่ยวหวานรู้สึกเพียงว่าร่างกายกำลังจะแตกสลาย
นางรู้สึกหงุดหงิด ทันใดนั้นก็ได้ยินเสียงของกระแทกลงกับพื้นอีกครั้ง
กู้เสี่ยวหวานเงี่ยหูฟัง ยังมีคนอื่นอีกหรือ?
จากนั้นก็ได้ยินเสียงพูดที่แผ่วเบาด้วยความรำคาญ “สาวน้อยผู้นี้หนักมาก ข้าปวดไหล่เสียจริง!”
จากนั้นก็ได้ยินเสียงหยาบคายพูดว่า “เบาหน่อย หากเจ้าทำงานไม่สำเร็จ เจ้าจะโดนดี!”
กู้เสี่ยวหวานตกใจ นอกจากนางแล้วยังมีอีกคนที่ถูกลักพาตัวมาด้วย!
และนางยังเป็นผู้หญิงอีกด้วย
กู้เสี่ยวหวานคิดเกี่ยวกับบางสิ่งอย่างรวดเร็ว เป็นไปได้หรือไม่ที่สองคนนี้เป็นพวกค้ามนุษย์มืออาชีพ?
เมื่อเห็นนาง แล้วจึงลักพาตัวมา?
พวกเขาลักพาตัวนางมาเพื่ออะไร?
ขาย? ฆ่า?
ขายที่ไหน? หอนางโลมหรือขายเป็นภรรยาในหมู่บ้านบนภูเขาที่ห่างไกล?
มีการคาดเดามากมายในใจของกู้เสี่ยวหวาน
พวกเขาไปลักพาตัวผู้หญิงข้าง ๆ มาจากที่ใดกัน?
หมู่บ้านอู๋ซีอย่างนั้นหรือ?
ไม่เช่นนั้น ระหว่างทางนางจะค้นพบว่ามีคนอยู่บนรถม้าได้อย่างไร ดังนั้นนางจึงไม่น่าจะถูกลักพาตัวมาระหว่างทางแน่นอน!
บางทีผู้หญิงคนนี้อาจมาจากหมู่บ้านอู๋ซี!
ดูเหมือนว่าสองคนนี้กำลังจับตาดูพวกนางอยู่ และวางแผนกันมานานแล้ว!
ถ้ากู้เสี่ยวหวานไม่ได้เดาผิด คนสองคนนี้คงวางแผนกันมานานแล้วจริง ๆ
พวกเขาแอบอยู่ในหมู่บ้านอู๋ซีอย่างลับ ๆ เป็นเวลานาน และพวกเขาเลือกเวลาที่ไม่มีใครอยู่ที่นั่น ซ่อนอยู่บนภูเขาและแอบดูการเคลื่อนไหวของนางอย่างลับ ๆ
กู้เสี่ยวหวานคิดเกี่ยวกับมัน คนเหล่านี้ที่ลักพาตัวนางมาที่นี่ ไม่ว่าจะเพราะความเกลียดชังหรือเพื่อเงิน
แต่นางไม่รู้จักสองคนนี้เลย คงไม่ใช่เพราะความเกลียดชังอย่างแน่นอน!
อย่างไรก็ตาม กู้เสี่ยวหวานเพิ่งมีความคิดนี้ แต่ถูกปฏิเสธโดยคำพูดของคนสองคนนี้
“พี่ใหญ่ ข้าเหนื่อยจะตายอยู่แล้ว ยุ่งมาสองสามวันแล้ว ไม่เช่นนั้นเราไปหาที่พักผ่อนเถอะ แล้วค่อยส่งผู้หญิงสองคนนี้ไปที่นั่นทีหลัง!”
“ไม่ได้!” น้ำเสียงที่หยาบคายปฏิเสธ “ถ้าผู้หญิงคนนี้อยู่ในมือเราอีกแม้แต่หนึ่งเค่อ ความเสี่ยงก็จะเพิ่มมากขึ้น เรารับเงินจากคนพวกนั้นมาแล้ว จึงต้องทำงานให้เสร็จ ไม่เช่นนั้นพวกเขาจะไม่จ่ายส่วนที่เหลือหากไม่เห็นใครเลย หลังจากพวกเรารับเงินก็รีบไปกบดานที่อื่น ใครจะไปรู้ว่าพวกนั้นจะนำสาวน้อยสองคนนี้ไปทำอะไร!”
“แต่พี่ใหญ่ ข้าหวาดกลัวเล็กน้อย ถ้ามีคนตายล่ะ จะทำอย่างไร?” น้ำเสียงแผ่วเบาราวกับกำลังจะร้องไห้
“กลัวอะไร เราไม่ได้ฆ่าใคร เราแค่ลักพาตัว ไม่ต้องห่วง เราจะรับส่งคนไป จากนั้นเราจะหนีไปในชั่วข้ามคืน!” เสียงสูงหยาบคายปลอบโยน
เสียงเล็กแหลมหยุดพูดราวกับเห็นด้วยกับสิ่งที่เขาพูด
กู้เสี่ยวหวานตกใจมาก พวกเขาจะมอบพวกนางให้ใคร?
ใครกันที่มีความเกลียดชังและความขุ่นเคืองจนต้องลักพาตัวพวกนางมาเช่นนี้?
เป็นกุ้ยตงเหมยหรือ?
ทันใดนั้น กู้เสี่ยวหวานก็นึกถึงคนผู้หนึ่ง ในวันนั้นที่ร้านจิ่นฝู กุ้ยตงเหมยสาบานอย่างอับอายและไม่พอใจ เป็นไปได้หรือไม่ที่กุ้ยตงเหมยจะจ้างคนมาลักพาตัวนาง?
เป็นไปไม่ได้ แม้ว่ากุ้ยตงเหมยจะมีความเกลียดชังอยู่ในใจ แต่นางก็ยังคงเป็นเพียงเด็ก นางจะไปเอาเงินจากไหนมาเพื่อจ้างคนมาลักพาตัวคนได้ล่ะ?
กุ้ยตงเหมยรู้จักคนเหล่านี้ที่ไหนกัน?
ขณะที่กู้เสี่ยวหวานกำลังคิดอยู่ ทันใดนั้นก็มีเสียงหนึ่งดังเข้าหูของนาง
มันคือเสียงของน้ำ!
กู้เสี่ยวหวานตกใจ ตอนนี้พวกนางอยู่บนเรือแล้ว!
กู้เสี่ยวหวานรู้สึกว่าร่างกายของนางกำลังโคลงเคลง และมีเสียงคลื่นกระทบขอบเรือ
นางอยู่บนเรือ เรือลำนี้กำลังจะไปที่ไหนกัน?
กุ้ยตงเหมย เรือ ลักพาตัว?
ทุกความคิดผุดขึ้นในหัว เป็นไปได้หรือไม่ว่าคนที่ออกความคิดให้กุ้ยตงเหมยคือถูหมิ่น?
ถูหมิ่นเดินทางไปเหนือใต้ เขารู้จักคนเยอะ ตอนนั้นเขาก็พากุ้ยชุนเจียวหนีไป ในสภาพแวดล้อมเช่นนี้ ก็ไม่น่าแปลกใจที่มีคนสามลัทธิเก้าอาชีพ และรู้จักพวกที่ทำเรื่องสกปรกเช่นการลักพาตัว!
หากพวกเขาลักพาตัวนางมาจริง มันก็สมเหตุสมผลแล้ว
ในเวลานั้น กู้เสี่ยวหวานช่วยกุ้ยชุนเจียวจากเงื้อมือของถูหมิ่น ซึ่งทำให้ถูหมิ่นไม่พอใจ
ต่อมา กุ้ยตงเหมยได้รับความอับอายอย่างมากในร้านจิ่นฝู แม้ว่านางจะทำตัวเอง แต่คำพูดที่นางสาบานที่ร้านจิ่นฝูในเวลานั้น เกรงว่าแม้แต่กู้เสี่ยวหวานก็ถูกเกลียดชังไปด้วย
มันสมเหตุสมผลดีที่คนสองคนนี้จะเกลียดนางและลักพาตัวนางมา
นางอยู่บนเรืออีกครั้ง เป็นไปได้ไหมว่าจุดหมายที่จะไปคือหมู่บ้านเหมย?
กู้เสี่ยวหวานรู้สึกกังวลอยู่พักหนึ่ง ถ้าถูหมิ่นและกุ้ยตงเหมยลักพาตัวนางมาจริง ๆ ถูหมิ่นผู้นี้ ช่างเป็นระเบิดเวลาที่น่าหวาดกลัว
