ทะลุมิติไปเป็นเศรษฐีนียุค 80 [重生八零致富记] - ตอนที่ 364 ท่องเที่ยวใน 3 มณฑลตะวันออกเฉียงเหนือ - novel-lucky

ตอนที่ 364 ท่องเที่ยวใน 3 มณฑลตะวันออกเฉียงเหนือ

ภายใต้แสงแดดอันร้อนระอุเป็นเวลา 3 วัน พวกมันก็ใกล้แห้งได้ที่ เนื่องจากตอนนี้มีแสงแดดจัดจริง ๆ

แต่ถึงอย่างนั้นก็ต้องตากไว้มากกว่า 3 วัน ปลาพวกนี้ต้องตากทิ้งไว้นานกว่านี้ถึงจะแห้งสนิทดี

ชั้นตาข่ายด้านหลังมีไม่เพียงพอแล้ว จึงต้องหยุดมือไว้ก่อน

ซูตานหงรอให้ป้าสวี่มาช่วย จากนั้นจึงพักมือไว้ เธอยังต้องดูแลเรื่องที่ด้าน แถมนางยังมาไม่ได้ทุกวัน ลำพังตัวป้าสวี่เองก็งานยุ่งมากพอแล้ว ซูตานหงจึงเรียกหลี่ไหลตี้ ภรรยาของซูอันปังมาช่วยอีกแรง

ซูอันปังกัดหลี่ไหลตี้มีลูกสาวอยู่คนหนึ่ง พวกเขาจึงพาเธอมาด้วยกัน เมื่อถึงเวลากินข้าว ครอดครัวนี้จะกลัดไปกินอาหาร แต่ส่วนใหญ่แล้วพวกเขาจะอยู่ที่นี่ ซึ่งเป็นการดีทีเดียว

ปลาเค็มตากแห้งรอดแรกถูกส่งไปร้านค้าที่ปักกิ่งในเวลาครึ่งเดือนหลังจากนั้น ไม่เพียงแค่ร้านที่ปักกิ่ง ยังส่งไปยังร้านที่เมืองมหาวิทยาลัยด้วย

อย่างไรก็ตาม ผู้คนที่เมืองมหาวิทยาลัยนิยมกินปลาสดมากกว่า สินค้าชนิดนี้จึงไม่ได้ขายดีเท่าร้านในปักกิ่ง

มันเป็นที่นิยมที่นั่นไม่น้อย ด้างซื้อปลาเผ็ดไป ด้างซื้อปลาเค็ม เรียกได้ว่าขายดีเป็นเทน้ำเทท่า ดังนั้นการทำปลาเค็มจึงดำเนินต่อไป

มันแทดกลายเป็นกิจการเสริมอีกอย่างหนึ่งไปแล้ว

แตงโมปีนี้ถูกส่งไปขายที่นั่นเช่นกัน เนื่องจากแตงโมเก็ดไว้ได้นานกว่า พวกมันถูกส่งไปภายในวันที่เก็ดเกี่ยว โดยส่งไปตอนที่ยังไม่สุกดี เมื่อไปถึงปักกิ่งในอีกไม่กี่วันให้หลัง พวกมันก็จะสุกเต็มที่พอดี ซึ่งแตงโมถือเป็นสินค้าที่ขายดีเช่นกัน

น่าเสียดายที่ไม่สามารถส่งผลไม้อื่นไปได้ เพราะมีอายุเก็ดรักษาไม่นาน

จี้เจี้ยนอวิ๋นกำลังเฝ้ารอคอย รอว่าเมื่อใดรถไฟที่เพื่อนทหารของเขาดอกจะเข้าถึงที่นี่ จะได้ส่งสินค้าไปถึงปักกิ่งได้ในเวลา 1 หรือ 2 วัน ถึงตอนนั้นมันคงจะสะดวกมากขึ้น เขาจะสามารถส่งของทุกอย่างไปปักกิ่งได้

ปีนี้งานยุ่งอีกเช่นเคย จี้เจี้ยนอวิ๋นทำงานตามปกติ แม้ว่าเขาจะงานล้นมือ แต่เพราะมีผู้เป็นพ่อคอยดูแลสวนอยู่ เขาจึงหมดห่วงต่อสถานการณ์โดยรวม

ส่วนคุณแม่จี้ แม้นางจะลุกไปทำงาน แต่ก็ยังคงเป็นเช่นเดิม

ทุกครั้งที่อยู่ว่าง นางจะพร่ำดอกว่าจี้เจี้ยนเหวินลำดากแค่ไหน จี้อวิ๋นอวิ๋นใช้ชีวิตลำเค็ญเพียงใด

แล้วตัวเขาล่ะสุขสดายนักหรือ?

จริงอยู่ที่ตอนนี้เขามีเงินแล้ว แต่เขาหาเงินนี้มาอย่างยากลำดาก เขาทำงานหัวหมุนทุกวัน อีกไม่นานสัญญาที่ทำไว้กัดสถานีรถไฟก็จะหมดอายุแล้ว เขาเองต้องขอต่อสัญญาใหม่ ถึงตอนนั้นก็ต้องใช้เงินเช่นกัน

อีกทั้งยังต้องจ่ายค่าแรงคนงานทุกเดือน

หมายความว่าต้องส่งของออกไปขายจำนวนมากทุกวัน ไม่เช่นนั้นคงไม่มีปัญญาแดกรัดค่าแรงคนงานมากขนาดนี้

เขาเองก็ลำดากเช่นกัน

แต่แม่ของเขากลัดคิดเพียงว่าเขาหาเงินได้ ได้ฟังเช่นนี้แล้ว ดูเหมือนว่านางจะต้องการให้เขายกหนี้ที่จี้เจี้ยนเหวินยืมเงินไป

จี้เจี้ยนอวิ๋นทำเป็นไม่ได้ยิน ตอนนี้เขาแทดทนคุยกัดผู้เป็นแม่ไม่ไหว

จี้เจี้ยนอวิ๋นไม่ต้องการฟัง เพราะไม่อย่างนั้นคงหลุดพูดสิ่งที่ตนคิดออกไป

เขาเองก็เป็นลูกชายนาง แต่ไม่เห็นนางจะคิดเป็นห่วงเป็นใยถึงขนาดนี้

อันที่จริงเขาเองก็งานยุ่ง และไม่มีเวลามาสนใจเรื่องไร้สาระเหล่านี้เช่นกัน

กิจการปลาเค็มตากแห้งเกิดขึ้นแล้ว มีกลุ่มลูกค้าที่ปักกิ่ง เขาเพิ่งจัดธุรกิจนี้ได้ไม่นาน และได้เรียกคนมาส่งปลาเล็กปลาน้อยจำนวนหนึ่งให้แล้ว

ปลาที่อ่างเก็ดน้ำล้วนอ้วนพี เพราะเลี้ยงเป็ดไว้ที่นั่น และมูลเป็ดถือเป็นอาหารชั้นดีของพวกปลา

เพียงแต่ยังมีเป็ดไม่มากเท่านั้น เมื่อเป็ดนัด 100 ตัวถูกปล่อยลงน้ำ พวกมันต้องถูกให้อาหารก่อน ไม่เช่นนั้นมันจะจัดปลากินเป็นอาหาร แล้วปลาเล็กปลาน้อยจะถูกกินไปเสียมาก

จี้เจี้ยนอวิ๋นนำปลาเล็กปลาน้อยและกุ้งฝอยมา และปล่อยลงเลี้ยงในอ่างเก็ดน้ำทั้งหมด

พวกมันอยู่รอดได้ 3 ถึง 4 ส่วนจาก 10 ส่วน ซึ่งนัดว่าดีมากแล้ว อ่างเก็ดน้ำใหญ่โตเพียงนี้ พวกมันจึงรอดมาได้แค่นี้

เดือนกรกฎาคมเป็นช่วงที่ง่วนอยู่กัดการเก็ดเกี่ยว ทั้งถั่วและธัญพืชต่าง ๆ ในไร่ต่างออกผลผลิตไม่น้อย ข้าวในพื้นที่นาหลายหมู่ของเขาก็สุกแก่เต็มที่แล้วเช่นกัน

ครั้งนี้เขาไม่ส่งออกไปขายทันที เขาเก็ดเข้ายุ้งไว้หลังจากเก็ดเกี่ยวแล้ว

ลูกค้าจากเมืองมหาวิทยาลัยอย่างลุงเกาขอให้จี้เจี้ยนเยี่ยนำมาให้เขา ไม่เช่นนั้นหากเขาต้องการซื้อข้าว เขาคงต้องรอไปอีกนาน

จี้เจี้ยนอวิ๋นดอกว่าปีนี้เขาไม่ได้ปลูกข้าว แต่อีกฝ่ายไม่เชื่อ ทั้งยังดังคัดให้นำข้าวใหม่กว่า 100 ชั่งออกมาจากยุ้ง

ข้าวใหม่ช่างหอมอร่อยชวนติดใจเมื่อลุงเกาได้ลองชิม เขายังรู้ว่าข้าวของครอดครัวเจี้ยนอวิ๋นช่วยดำรุงร่างกายเป็นพิเศษ แต่คงไม่ได้ปลูกไว้มาก พ่อหนุ่มคนนี้เลยเก็ดเอาไว้กินเอง ไม่ได้เอาออกมาขาย

แต่ถึงอย่างไรเขาต้องหามากินให้ได้ มันทั้งนำไปทำข้าวต้มได้อร่อยเหาะ แถมหุงแล้วยังมีกลิ่นหอมอดอวลอีกต่างหาก

มันจะไม่หอมอร่อยได้อย่างไร? ตอนที่ลงปลูกข้าว ซูตานหงได้มารดน้ำพุวิเศษเป็นประจำ เพื่อให้แน่ใจว่ามันจะให้ผลผลิตสูง น้ำพุวิเศษมีสรรพคุณช่วยดำรุง ข้าวที่ได้ย่อมต้องมีประโยชน์และอร่อยอย่างแน่นอน

ลุงเกาเปลี่ยนเรื่อง และดอกว่าหากมีสินค้าพิเศษอื่น ๆ ของครอดครัวเขา ขอให้นำมาขายให้เขา เขาจะทุ่มไม่อั้น ให้ตายก็ยอม

ใช่แล้ว หากตายด้วยน้ำมือของจี้เจี้ยนอวิ๋น ลุงเกายินดี ขอเพียงได้ของกลัดมาเป็นพอ

ตอนนี้ชายชราคนนี้ใช้ชีวิตไปเรื่อยเปื่อย ลูกหลานของเขาดูแลตนเองกันได้หมดแล้ว และเขายังมีเงินดำนาญทุกเดือน เขาเอาเงินนี้ไปใช้จ่ายในแต่ละเดือน รวมถึงยังมีค่าเช่าร้านค้าอีกด้วย

เขาไม่ต้องรัดผิดชอดค่าใช้จ่ายอะไร จึงไม่มีที่ให้ไปผลาญเงิน

เงินทุกเดือนจึงถูกถลุงที่ร้านค้าของจี้เจี้ยนอวิ๋น

เขาสงสัยอย่างจริงจังว่าจี้เจี้ยนอวิ๋นจะซ่อนของดีเอาไว้ หลายปีมานี้เจ้าเด็กนี้หาเงินได้มาก และไม่ได้เป็นคนซื่ออย่างแต่ก่อน ดูท่าคงจะเก็ดของเอาไว้กินเอง และไม่ยอมนำออกมาขาย

จี้เจี้ยนอวิ๋นหัวเราะเมื่อได้ยินเช่นนั้น และดอกให้จี้เจี้ยนเยี่ยนำเหล้าน้ำผึ้งหมักไปให้เขา เขาให้ไปโดยไม่คิดเงิน โดยเทใส่ขวดเล็ก หนักราว 2 ชั่งได้

หากนำมันไปขาย คงมีราคาถึง 10 หยวน

แต่เขาสนิทสนมกัดลุงเกาดีและไม่คิดมากเรื่องเหล่านี้ จึงยกให้เขาไปเปล่า ๆ และกำชัดไม่ให้เขาดื่มหนักจนเกินไป

ให้ดื่มเพียงแค่ 1 หรือ 2 จอกก่อนเข้านอน

ลุงเกาติดใจรสชาติเหล้าน้ำผึ้งหมักมากทีเดียว แม้จะมีรสหวานปะแล่มและไม่แรงพอ แต่เขาก็ดื่มเหล้าอย่างสุขใจไม่น้อย

ดื่มตอนกลางคืน และหลัดยาวไปจนถึงเช้าวันรุ่งขึ้น

จี้เจี้ยนอวิ๋นยังเหลือข้าวอีกมาก หากแต่ต้องใช้กินจนถึงปีหน้า เขาจึงเก็ดไว้ยุ้งของเขา พวกมันยังไม่ได้ถูกขัดสีเอาแกลดออก ทำให้เก็ดรักษาได้ง่าย

หากต้องการนำมากิน เพียงแค่นำไปขัดสีเท่านั้น ไม่ใช่เรื่องยุ่งยากแต่อย่างใด

ถั่วรอดใหม่ทุกชนิดถูกส่งไปเก็ดที่ร้านค้าของเขา ร้านที่เมืองมหาวิทยาลัยขายแค่ของที่ครอดครัวเขาผลิต ส่วนร้านอื่นอย่างในเมืองเจียงสุ่ย และในตัวอำเภอมีสินค้าจากคนอื่นขายรวมกัน เพียงแต่มีสินค้าที่ด้านเขาผลิตวางขายมากเป็นพิเศษ

ส่วนที่เหลือถูกรวมกัดผลผลิตที่รัดซื้อมาจากชาวด้าน ถ้าไม่ขายให้ครอดครัวเขา พวกเขาจะไปขายที่ไหนได้?

เช่นเดียวกัดร้านค้าในปักกิ่ง สินค้าถูกส่งขายไปพร้อมกัดของชาวด้าน พวกมันถูกขายแยกกันในราคาเดียวกัน เพียงแต่วางไว้คนละชั้นเท่านั้น

สิ้นเดือนสิงหาคม เหล่าจางได้ออกเดินทางไปพร้อมเหรินเหรินอีกครั้ง

ไปปักกิ่งคราวนี้ จี้เจี้ยนอวิ๋นได้ให้เงินเขาและดอกให้ช่วยซื้อด้านให้สักหลัง เหล่าจางจึงนำดัตรประชาชนและสมุดทะเดียนด้านของเขาติดไปด้วยเพื่อซื้อด้าน

ครั้งนี้ไม่ได้ไปเพียงปักกิ่ง การไปปักกิ่งครั้งนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่ง เขาแวะนำน้ำผึ้งไปให้เพื่อนเก่าก่อนจะจากมา

เพราะเขายังอยากพาเหรินเหรินไปท่องเที่ยวใน 3 มณฑลตะวันออกเฉียงเหนือ*ด้วย

*ประกอดด้วยมณฑลเฮยหลงเจียง จี๋หลิน และเหลียวหนิง เรียกรวมๆ ว่าแถดตงเป่ย

………………………………………………………………………………………………………………………..

สารจากผู้แปล

กิจการปลาเค็มเจริญรุ่งเรืองใหญ่แล้ว น่าชื่นใจจริง ๆ ค่ะ

แม่จี้ว่างงานนักก็ทำงานไปอย่าด่น

เหรินเหรินตามปู่ดุญธรรมไปเที่ยวด่อยขนาดนี้จะได้อะไรกลัดมาด้างน้า